Na ons geslaagd etentje na de wedstrijd, bedankt Veronique en bedankt spelers voor jullie attentie, trainen we deze week weeral zonder dat we een wedstrijd op het programma hebben.
We hadden in de heenmatch op Menen een slechte match gespeeld maar moesten slechts diep in blessuretijd een gelijkspel toestaan door toedoen van een dwalende scheidsrechter.
Maar we kunnen ons team niet meer vergelijken met dat uit de heenmatch en dat uitte zich vandaag ook op het veld, Menen kon nooit een vuist maken en voor ze het wisten stonden ze 2-0 in het krijt, telkens via Lennart. Vooral de tweede goal was mooi, op een perfect uitgespeelde tegenaanval via Anton die Sybren op links wegstuurde waarna zijn perfecte pass bij Lennart belandde die beheerst afwerkte.
Vlak voor rust kwamen we met 10 te staan toen Gaulthier een tweede gele kaart pakte. Getuige van onze uitstekende teamspirit was hoe een aangeslagen Gaulthier door zijn medespelers werd getroost. Chapeau mannen!!!
Ook in de tweede helft kreeg Menen geen poot aan de grond maar toch moest Brent zijn kunnen tonen op een schaarse kans. Na een minder begin namen we de wedstrijd weer volledig in handen en het was alsof wij met een mannetje meer speelden ipv eentje minder. De onvermijdelijke 3-0 viel snel via sybren die schitterend afwerkte op assist van Lennart( voila zie ).
De ingevallen Andres stond pas op het veld en hij scoorde al de 4-0, wat een entree.
Helemaal op het einde scoorden de bezoekers nog uit duidelijk buitenspel ( slechts 2 m) maar dat was slechts een voetnoot in deze wedstrijd.
Als je weet dat Menen vorige week leider Harelbeke klopte dan moet je zeggen dat wij een prima prestatie leverden.
Veronique meldde vandaag dat we met z'n 33 zijn om zaterdag een hapje te gaan eten. Nog maar eens een voorbeeld dat de groep heel hard aan elkaar hangt dit seizoen.