De zin van het leven...
Inhoud blog
  • Waarom?
  • De leegte...
  • Zo alleen..
  • Het begin
  • De overstap

    Zoeken in blog


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    Gastenboek

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Veelvuldig genieten...
    19-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waarom?
    Waarom?
    De onvermijdelijke waarom?
    Veel mensen vragen me waarom ik in godsnaam voor horeca heb gekozen.
    Stress-beroep, veel moeilijke/onregelmatige uren, werken wanneer iedereen thuis is of feest...
    Ik vraag me het stiekem ook al es af waar ik in hemelsnaam soms aan begonnen ben, zeker nu ik overgestapt ben naar een 'écht' restaurant.
    Tja moeilijk te beantwoorden vraag als je het mij vraagt, maar dan ook weer eigenlijk niet.
    Omdat je het graag doet, vooral dat. Dat heb ik op mijn nieuw werk al ondervonden.
    Van zodra je een niveautje hoger wil gaan, is de 'goesting' in horeca onontbeerlijk.
    Je kan dit niet faken, je houdt ervan en je hebt er veel, zo niet alles, voor over. 
    Alles moet wat wijken voor m'n werk.
    Je eet/ziet/voelt/droomt/proeft/hoort alleen horeca!
    Dat het niet altijd even gemakkelijk gaat, spreekt voor zich. 
    Dat zien anderen dan ook aan me, maar begrijpen dat ik ermee wil voortdoen is er voor sommige niet bij.
    Het gaat precies hun verstand te boven, afzien voor een ietwat pover maandloon.
    Wat kan ik zeggen, ik hou ervan.
    Zoveel zoals ik het soms al es haat, zoveel hou ik ervan.
    En 'het' van mij ook!



    19-10-2010, 17:34 geschreven door kevano  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Foodblog
    18-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De leegte...
    Vergeef me dit machteloos huilen
    vergeef me dit bitter verdriet
    zonder jouw hart om in te schuilen
    verdrink ik in de zee van leegte
    die jij me achterliet...

    18-10-2010, 22:54 geschreven door kevano  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Poëzie
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zo alleen..
    Slapeloze nachten
    de eenzaamheid overvalt me telkens weer
    steeds met jou in m'n gedachten
    k'voel me zo verdomd alleen

    Rusteloze dagen
    dood komt me langzaam tegemoed
    herinneringen die stilaan vervagen
    ik weet nu haast hoe sterven voelt..

    18-10-2010, 22:51 geschreven door kevano  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Poëzie
    17-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het begin
    Of koken bij mij écht in de genen zit, daar heb ik zo m'n twijfels over.
    Mijn grootmoeder kon geweldig goed en smaakvol koken, de gewone grootmoeders keuken, om het zo te zeggen.
    Geen geleien of schuimpjes, gewoon simpele kost maar o zo lekker en dat is al een kunst op zich.
    Smaken beheersen en overbrengen op het bord.
    Maar dus tot daar gaat de eventuele culinaire traditie in de familie.
    Maar ook meer dan ooit ben ik zo bezig met koken.
    Ik heb vroeger de kans gekregen om hotelschool te volgen  maar zag dit niet meteen zitten hoewel ik dit als kind toch wel interessant en leuk vond.
    Op een wat latere leeftijd ben ik zonder pardon gestopt met school, schoolmoe zeg maar.
    En al snel kwam ik erop uit dat ik nu iets moest gaan doen van werk maar wat?
    Inderdaad, horeca dan maar...
    Ik ben niet trots op mijn kortstondige schoolgeschiedenis (om het zo maar te noemen) maar ik kan niet zeggen dat ik er spijt van heb.
    Het heeft me tot de passie gebracht die ik nu zo graag doe, voel, proef, ruik, zie.. koken!

    17-10-2010, 23:47 geschreven door kevano  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Foodblog
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De overstap
    Ik werk nu al een kleine 10jaar in de horeca, zijnde;  in de keuken.
    Ik ben -zonder enige kennis- begonnen als keukenhulp.
    Naarmate de jaren vorderden namen mijn interesse en leergierigheid toe, het werd niet alleen mijn werk maar ook mijn hobby. 
    Een tijd leek ik wat ter plaatse te blijven trappelen, andere zaken namen soms wat de bovenhand waar ik dan meer mijn aandacht aan schonk.
    Mijn werk, mijn hobby leek ik soms wat te bevriezen..
    Wat eerst een bevrijding, een uitlaatklep was, werd stilaan meer een gewoonte.. 
    Maar op een bepaald besloot ik voor mezelf dat ik iets moest ondernemen, dat ik klaar was voor een volgende stap, een grote stap, zo blijkt;         de overstap.
    Van een simpele tea-room/restaurant naar een 1ster-restaurant.
    Ik kreeg de kans en probeer ze momenteel ten volle te benutten. De ene dag gaat dat wat beter dan de andere.
    Goed is net niet goed genoeg, alles moet en zal beter.
    De grens trekken is voorbarig, ik richt me gewoon op het oneindige, grenzenloos vanaf nu..
    Het verschil en de uitdaging is groot maar net dat boeit me.
    Grenzen verleggen, gelijk hoe.



    17-10-2010, 00:00 geschreven door kevano  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Foodblog
    11-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.In dromen...
    Dwalend in gedachten 
    probeer ik tevergeefs te zoeken
    naar iets
    dat ook maar tastbaar is

    dat beetje geluk
    dat beetje genegendheid
    het simpele gevoel
    dat iemand me ook echt mist

    waar ben jij meisje?
    waarom hebben we elkaar nog niet gevonden?
    waar is de engel van m'n dromen?
    misschien was het enkel in dromen
    dat wij ooit bestonden...

    11-10-2010, 14:51 geschreven door kevano  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Poëzie
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jouw dood wordt de mijne
    Troostende woorden kunnen mij niet meer helpen
    niks kan deze helse pijn verzachten
    deze blijvende wonde is niet te stelpen
    langzaam zal het verlangen naar jou mij versmachten

    het verlangen om jou nog even te mogen zien
    want ik kan echt niet leven zonder jou bij me
    hoelang ik dit nog volhoudt weet ik niet
    maar 1 ding staat vast, jouw dood wordt de mijne

    11-10-2010, 14:51 geschreven door kevano  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Poëzie
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zo verlies ik mezelf in jou
    Hunkerende vingertoppen
    brandend van verlangen
    zo verlies ik mezelf in jou
    in jouw ogen, jouw lach, jouw handen

    ik wil dat je me in je armen houdt
    dat je me zachtjes kust
    zo verlies ik mezelf in jou
    in de liefde die op jouw lippen rust

    ik wil dat je me streelt
    met jouw huid over de mijne dwaalt
    zo verlies ik mezelf in jou
    zoals jij me steeds weer teder aanraakt

    11-10-2010, 14:48 geschreven door kevano  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Poëzie
    Archief per week
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs