Toen we te
horen kregen dat we een voorstelling moesten maken, zaten er meteen een
heleboel ideeën in mijn hoofd. Maar mijn ideeën waren een beetje cliché.
Gelukkig dat we met een groep samen moesten brainstormen en het niet enkel mijn
idee was of het zou een muzikaal sprookje met een prinses en een prins geworden
zijn.
In het
begin was het moeilijk, iedereen had wel wat ideeën, maar er was geen enkel
idee dat er echt uitsprong. Na 1 dag hadden we bijna de moed opgegeven. We
zochten wat gedemotiveerd in de bibliotheek tussen de prentenboeken naar
inspiratie. Alexander vond het boek achter de glazen deur en verdiepte zich
erin. Het idee om in een wasmachine terecht te komen vond iedereen een leuk en
samen bedachten we de verschillende dingen die het meisje zou tegenkomen. Door
veel samen te werken, te oefenen en te brainstormen bedachten we tenslotte een
mooie en gevarieerde voorstelling. Ik
genoot er telkens zelf van om deze voorstelling te tonen en vond het zelf
jammer dat dit slechts 2 keer kon!
Deze toch
wel geslaagde voorstelling was het gevolg van een goeie samenwerking in de
groep en de verschillende talenten die aanwezig waren. Iedereen in de groep had
zo zijn of haar kwaliteit. Emmie is een beeldtalent en dankzij haar zagen de
decors en de kostuums er prachtig uit. Steffi is dan weer het danswonder. Zij
zorgde telkens voor de dansjes en leerde die dan aan ons, wat niet altijd even
gemakkelijk was! Hanne is dan weer goed in papierwerk en organisatie. Tenslotte
heb je nog Alexander en ik. Wij waren zon beetje het muzikale team. Alexander
blijkt heel goed te zijn in teksten te vinden bij liedjes! Doordat iedereen
zijn of haar talent had, vulden we elkaar perfect aan en zo kwamen we tot een
toch wel mooi resultaat.
Het
moeilijkste van deze hele module vond ik het project maken. Ik kreeg al snel
het domein muziek toegeschreven, omdat ik hier wel veel over weet, maar dit was
heel moeilijk. Ruimte is niet een van de belangrijkste bouwstenen inde muziek
en daarom is het niet echt gemakkelijk is om rond deze bouwsteen activiteiten
te vinden rond ruimte. Ik heb veel bronnen geraadpleegd en bijna nergens vond
ik ideeën of voorbeelden. Daarom heb ik ook hulp gevraagd aan mijn
medestudenten en aan meneer Dewitte.
In dit
project heb ik heel wat nieuwe dingen geleerd. De voorstelling maken was voor
mij niet echt vernieuwend, omdat ik enkele jaren drama heb gedaan, maar ik had
nog nooit rond een bepaalde bouwsteen gewerkt.
In de
verschillende lessen en contacturen heb ik ook heel wat bijgeleerd. Zo wist ik
niet dat er muzische koffers bestonden en had ik nog nooit gehoord van het
fluotheater. Het preciese verschil tussen muzische vorming, kunst- en cultuureducatie
wist ik ook niet. Door deze 6 weken intensief werken rond muzische heb ik zeker
veel muzische inspiratie opgedaan. Ook als ik zie hoe leuk kinderen dit vinden,
hoeveel ze kunnen en hoeveel inspiratie ze hebben, weet ik dat muzische meer is
dan gewoon even een liedje zingen of een toneeltje doen. Kinderen zien dit niet
als les en daarom zijn ze zo enthousiast en leren ze zoveel bij zonder dat ze
het zelf beseffen.
Ik zou niet
veel veranderen aan hoe wij dit project en de voorstelling hebben aangepakt. Er
zijn slechts een paar kleine foutjes gebeurd, die helemaal niet erg waren.
Ik heb veel
geleerd tijdens dit project en heb vooral veel ervaring bijgekregen. Ook al ben
ik niet slecht in muziek, heb ik nog nooit durven experimenteren en componeren
met kindern. Ik deed altijd iets veilig, zoals een lied aanleren of naar muziek
luisteren. Bij dit project heb ik dit toch gedaan en tijdens mijn atelier met
het 4de, 5de en 6de heb ik gemerkt dat dit
heel vermoeiend is, maar ook heel verrijkend. Kinderen genieten van het spelen
met instrumenten en om hun eigen ding ervan te maken. Ik denk dat ik vanaf nu
minder bang zal zijn om eens iets volledig anders te doen.
Ik ben blij
dat ik voor de keuzemodule muzische heb gekozen. Ook al was het heel veel werk
en ben ik uitgeput, het was leerrijk en leuk en ik heb er van genoten.
Deze morgen werkte Emmie de pecha kucha voorstelling
af. s Middags verdeelden we de dias en de tekst. We probeerden al even om dit
te oefenen, maar het bleek moeilijker dan verwacht. Je hebt maar 20 seconden,
dus als je even over je woorden struikelt verlies je kostbare tijd. Hopelijk
lukt dit morgen beter!
Voorbereiding evaluatie en afwerking
Iedereen stuurde de gegevens van zijn/haar
workshop en atelier door naar Emmie die alles op cd-rom plaatste.
Vanavond werk ik de laatste dingen af aan mijn kijkkast, mijn blog en de pecha
kucha presentatie en hoop ik op een goeie evaluatie morgen!
De middag spraken Emmie en ik af om aan de
pecha kucha te werken. We hadden deze de eerste keer wat verkeerd gemaakt en er
stond veel te veel tekst in onze powerpointpresentatie. Met goede moed zochten
we fotos die bij ons artikel pasten. Het enige wat we nog moeten zoeken is hoe
we kunnen maken dat we telkens 20 seconden hebben voor elke dia!
Ik had een
groep die bijna volledig uit meidjes bestond! Er zat slechts één jongen in de
groep, die dit gelukkig niet erg vond (dit had ik nagevraagd aan de
leekrachten). Ik had wat schrik dat de nieuwe canon the river is flowing wat
te moeilijk ging zijn, maar na enkele keren goed de tekst en de uitspraak in te
oefenen ging dit redelijk. Na een tijdje oefenen begon het echt mooi te worden.
Toen de
leerlingen zelfstandig met de instrumenten begonnen te experimenteren en te
componeren merkte ik dat ze echt heel leuke ideeën hadden! Af en toe moest ik
wat bijsturen of helpen, maar over het algemeen maakten de 3 groepjes
zelfstandig een heel muziekstukje. Eén groepje koos voor een hoorspel, een
andere groep maakte een soort liedje en de laatste groep probeerde een heuse
compositie te maken met enkel instrumenten.
Op het
toonmoment was ik trots op wat mijn groep gepresteerd had! De directeur en de
leerkrachten kwamen ons verschillende keren bedanken en feliciteren, wat natuurlijk
wel heel leuk is na zon toch wel intensieve dagen waar we zoveel werk in
gestoken hebben. Ik vond het een zalige dag vandaag, maar was blij toen ik in
mijn bed kon kruipen.
Vandaag was
ik toch opnieuw terug zenuwachtiger. Tenslotte was dit oudere publiek toch wel
wat kritischer. Maar deze extra zenuwen waren helemaal niet nodig. De kinderen
genoten van de voorstelling. Zelf de mentoren amuseerden zich. De workshop
verliep als verwacht op een totaal ander niveau. De leerlingen waren heel geïnteresseerd
in de wetenschap die achter geluiden en akoestiek zit. Ik vond het jammer dat
ik hier niet te lang over kon vertellen (hiervoor had ik ook niet de volledige
achtergrondkennis). De dag verliep heel vlot en van overal kwamen complimenten.
Ik liet de eerste groep die bij mij zat even vertellen over de voorstelling en
het deed deugd om te horen hoe ze alle achterliggende dingen ook door hadden en
alle liedjes (ook al waren die soms wat kinderachtig) zo apprecieerden.
Na enkele
muzische rustdagen, waarin ik mij al wat op mijn ingroeistage concentreerde, kwam
de voorbereiding voor de 3de muzische stagedag. Aan de workshop
veranderde ik niet veel, want deze was gemaakt voor alle leeftijden. Het
verloop ging natuurlijk anders zijn en ik zou waarschijnlijk helemaal andere
antwoorden krijgen en daarom zocht ik een paar dingen op over akoestiek en
echo. Zodat als de leerlingen hier meer over vroegen, ik toch een paar dingen
kon vertellen. In het atelier wou ik een nieuwe canon proberen die toch wat
moeilijker is, namelijk the river is flowing. Ik zette al mijn gerief klaar en
ging slapen.
Deze middag
moesten we om 2 uur naar het provinciedomein het Boeverbos. Daar kregen we
uitleg over muzische koffers. We kregen een algemene uitleg en daarna werd de
nieuwe muzische koffer, namelijk de fluokoffer, wat uitediept. Over de
fluokoffer wist ik toch al veel door de eerder les hierover de we kregen van
meneer Crul, maar de andere informatie die we kregen was heel nuttig. Na de
koffie konden we in de verschillende koffers gaan snuisteren. We kregen ook een
boekje met informatie waarin alle koffers wat beschreven staan. Ik vind deze
koffers een zeer goed initiatief en ik denk dat ik dit later in de klas wel kan
gebruiken!
Voorwaarts maart
Om 6u
werden we in Gent verwacht. Na snel een broodje binnen te proppen kwamen we net
op tijd aan in de zaal. Het eerste stuk die we zagen vond ik vernieuwend, maar
toch mooi. Het was een soort aanval tegen het anti-postmodernisme in de
muziek. Ik merkte aan veel andere studenten dat ze dit stuk niet konden
aprecieren en ik geef toe dat ik dit ook niet alle dagen zou gaan bekijken,
maar toch vond ik het speciaal.
Het 2de
concert dat we zagen waren meerdere stukken, maar over het algemeen met een
grotere bezetting. Het stuk met de dansfilm vond ik mooi. De film was zeer goed
gemonteerd en de muziek werd op het juiste moment en op de juiste snelheid
gespeeld waardoor dit een mooi spektakel vond.
Het laatste
wat we zagen was een moderne dans van 3 vrouwen met live pianomuziek. Dit vond
ik het vreemdste wat ik ooit gezien heb. De dansmoves waren soms zelf
choquerend en van de hele avond sprak dit mij het minst aan.
Nadien
gingen we samen met de docenten nog iets drinken en werd er gezellig
nagekeuveld.
Om kwart
voor 8 was ik aanwezig in de boomhut. Ik ging snel naar mijn klas en zette
alles klaar. Om 8.30u ging de bel en de leerlingen kwam binnen. Ze werden in
groepen verdeeld (de dag ervoor hadden we ze verdeeld volgens hun keuzes, de
meeste leerlingen hadden toch hun eerste of tweede keuze). Toen ik met mijn
groep in de klas kwam ging ik in de zithoek zitten en overliep ik alle namen,
tenslotte moest ik met deze leerlingen een hele dag werken en ik wilde graag
hun naam onthouden!
Het atelier
(die ik al beschreven heb in mijn blog enkele dagen geleden) verliep vlot. Enkel
het zelfstandig componeren in groepjes was moeilijk. De leerlingen waren nog te
jong om volledig zelfstandig iets te maken, wat ik ook wel verwacht had. Maar
met mijn begeleiding hebben ze veel bijgeleerd. Ze vonden het ook heel leuk om
op de site break in the road te werken.
Tijdens het
toonmoment zongen de leerlingen de canon die ze geleerd hadden die wat werden
begeleidt door ritmische instrumenten. De andere stukjes waren wat te rommelig
om al voor te tonen, maar de leerlingen hadden heel goed hun best gedaan.
Dit was
zoals gisteren een geslaagde, maar vermoeiende dag.
Vandaag was
het dan zover.
We verzamelden al om 7.30u aan de KHBO om al ons materiaal op te halen. Het was
een heel avontuur om met de reuzemachine over straat te rijden! Iedereen bekeek
ons wat vreemd, maar daar trokken we ons niets van aan. Gelukkig was de school
niet heel ver en na ongeveer 15 à 20 minuten wandelen waren we er. Daar
aangekomen zetten we het decor klaar en alle spullen voor de workshops.
De
speeltijd was gedaan, het moment van de waarheid. Ik lag klaar voor de
wasmachine en ik hoorde verschillende kinderen fluisteren (er ligt daar een
meisje, wow een wasmachine, ...). Ik was wat zenuwachtig, maar na een tijdje
ging ik volledig op in mijn rol. De voorstelling verliep vlot en ik had het
gevoel da de kinderen ervan genoten hadden.
De workshop
Na de
voorstelling werden de leerlingen in groepen verdeeld. We hadden deze groepen
voordien al opgeschreven, met in alle groepen kinderen van zowel het 1ste,
het 2de en het 3de, zodat alles vlop kon verlopen. Ik nam
mijn groep mee naar de klas van het 1ste leerjaar en ging in de zithoek
zitten (dit is een gezellig duplex-deel in de klas met kussens). Ik liet de
leerlingen eerst spontaan iets vertellen over de voorstelling en ik was blij
met alle positieve commentaren. De workshop verliep vlot. Het in canon zingen
was wel moeilijk voor de leerlingen, vooral omdat de workshop zo kort was.
s Middags verliep
het doorschuiven en de workshops goed en na de speeltijd mochten de leerlingen
hun keuze maken voor de volgende dag. Steffi, Alexander en Hanne namen elk een
klas bij zich terwijl Emmie en ik onze klas opruimden en het materiaal voor de
volgende dag verzamelden. Ik had tijdens de voorstelling voor de leerkrachten
gevraagd of ik de instrumenten uit alle klassen mocht gebruiken, maar deze
stonden niet klaar en ik ging in alle klassen op zoek naar instrumenten terwijl
Emmie kleurpotloden en wit papier zocht.
Toen alle
kinderen naar huis gingen was ik doodop. Zon muzische dag is toch wel
vermoeiend! Ik keek nog eens alles na voor mijn atelier en ben toen vroeg in
mijn bed gekropen om de volgende dag weer fris en monter klaar te staan.
Vandaag heb ik alles nog eens goed gelezen en bekeken, de liedjes nog eens gezongen en alles klaargezet zodat ik morgen gewoon mijn spullen moet nemen en voorbereid kan vertrekken naar de klimop. Ik heb wel wat zenuwen, maar ik heb goede moed.