Op vrijdag heb ik een afscheidsfeest in Millenium.
Ik heb voor elke klas een cake bij, die we dan samen opeten. De leerlingen genieten ten volle teugen van de cake, dat is heel leuk om te zien.
Tijdens de middag is het de beurt aan de leerkrachten. Uiteraard gaat het gepaard met enkele speechen.
Wanneer het moment van de cake er is, mag ik de cake in de mond van de leerkrachten steken.dam Eunice roept telkens 2leerkrachten naar voor. Dan prop ik de stukken cake in hun mond. Na een paar stukken cake, gooit madam Rehab telkens water over de leerkrachten die voor hun stuk cake komen. Je mag 3maal raden, iedereen hangt vol glazuur en is kletsnat. Wat een afscheid.
Afscheid in Ganja.
Tailoring
Op dinsdag hebben we een afscheidspilau feest in Ganja. Ook met de nodige speechen en cadeaus. Alle Belgische studenten zijn aanwezig op dit feest. Maar stiekem was het nog geen echt afscheid, want vrijdag gaan Hanne en ik nog eens afscheid nemen. Het afscheid nemen ging weer gepaard met vele woorden van lof en cadeaus. En dan het echte afscheid...
Primary
In de primary ga ik ook nog even langs om dag te zeggen. Vooral in klas 7en 8 is dit gek, want met deze klassen heb ik een goede band.
Ik besef maar al te goed dat ik nog maar 2 dagen heb in Kenia. Ik ga het leven, de school, het klimaat kortom alles missen!!
Op woensdag 26 maart hebben Dolly, Greet en ik een dovenschool bezocht in Kwale. We komen heel veel te weten over het leven van een persoon met speciale nood. Hoe dat ze erachter komen, hoe worden ze in een school geplaatst, waarom zijn er vele doven, er zijn meer dove jongens dan meisjes, ... .
Op de dovenschool zitten 112 leerlingen. Alle leerlingen blijven hier ook slapen, want vele komen van heel ver, zelfs tot 200km.
De leerlingen krijgen les op eigen maat. Wanneer kinderen meerdere noden hebben, gaan ze op zoek naar de overheersende nood, en kiezen ze op basis hiervan een school.
Op de school krijgen de leerlingen de kans om na hun studie, een workshop te volgen. Tijdens deze 3jaar kunnen ze een beroep leren: naaien, timmerman of bakker. Wanneer ze de 3jaar tot een goed eind brengen, krijgen ze een certificaat.
We zijn heel blij om te zien dat de doven op deze school geholpen worden, maar tegelijkertijd beseffen we maar al er goed dat heel veel gezinnen zijn die de weg naar de scholen niet vinden. Hier zijn kinderen met een speciale nood niet helemaal aanvaard door de hele maatschappij. Vele dorpen denken nog dat het doof zijn of een andere speciale nood, een gevolg is van hekserij, god,... .
Vele gezinnen verstoppen een kind met een speciale nood. Omdat ze zich ervoor schamen, omdat ze niet weten hoe ze ermee moeten omgaan, en omdat ze bang zijn voor de reactie van de omgeving. Ook is dit het geval bij de rijke gezinnen, deze gezinnen schamen zich vaak nog meer voor hun kind. En zijn bang dat hun sociale status hierdoor verdwijnt.
De directeur vertelt ons ook dat de kinderen niet dezelfde kansen krijgen. Wanneer een gezin bijvoorbeeld 3 kinderen heeft, hebben de 2 normale kinderen meer recht op school. Wanneer het gezin niet genoeg geld heeft om alle kinderen naar school te laten gaan, zal het kind met de speciale nood altijd achterblijven, of verstopt worden.
We horen ook dat enkele ouders helemaal niet meer omkijken naar hun kind, want het kind leeft toch dag en nacht op school. Ze liggen niet meer wakker van het kind. Zo was er bijvoorbeeld een kind dat in het ziekenhuis ligt. De school heeft de ouders enkele malen gebeld, om te vragen om hun kind alstublieft te bezoeken, en ze doen dit niet. De ouders leggen alle verantwoordelijkheid bij de school, en trekken zichzelf vaak terug.Uit het oog, uit het hart.
Toch zijn we blij om te zien, dat deze kinderen kansen krijgen in hun leven.
Hopelijk zijn de ouders (of in vele gevallen sponsors) nog jaren in staat om hun kinderen naar deze school te sturen.
Vandaag bezoek ik 2keer Mombassa. Overdag en 's avonds.
Overdag worden we echt rondgeleid, en krijgen we veel te zien.
We bezoeken de vis, vlees en groentemarkt. We bezoeken fort Jesus, de oude stad, een tempel. We eten in een gigantisch goed restaurant. En op het programma staat ook nog een houtfabriek. De fabriek is een afgeschermde plaats waar zo'n 600 Kenianen houten beelden ed maken: maskers, giraffen, kommen, olifanten, masai standbeelden, .... Iedere artiest heeft een eigen nummer, en maakt op zijn eigen tempo zijn beelden. Dan mogen ze hun beelden in een toonzaal verkopen. Op elk beeld staat de prijs en de nummer van de maker, zodat 70procent van de opbrengst rechtstreeks naar de maker gaat.
Terug naar huis, een power slaapje, want deze ochtend stond de wekker vroeg. En dan terug naar Mombassa om de stad in het donker te bekijken.
Vandaag extra vroeg uit de veren. We gaan naar de watervallen in de Shimba Hills.
Eerst rijden we in het natuurreservaat rond, we hebben heel veel geluk, want we zien de 4 giraffen die in dit park zitten. Olifanten, buffels, pumba, .... .
Vandaag zien we de beesten van heel dichtbij
En dan gaan de naar de waterval..
We dalen af, de ene rots en stijl stuk na de andere, wat een belevenis. Na een dikke 40minuten komen we bij de waterval aan. Tijdens deze uitstap worden we bewapend begeleid, omdat de watervallen in Shimba Hills liggen, en de wilde olifanten ed hier dus gewoon rondlopen. Aangekomen. Snel de kleren uit, en in het verfrissende water. Na een 20tal minuten zetten we de tocht naar boven terug in. Amai amai amai. Afdalen was veel minder vermoeiend dan klimmen, vooral de stekende zon, en de temperatuur maken de klim zwaar. Wanneer we boven zijn, zijn we helemaal opgelucht.
De auto in, en dan het regenwoud door naar huis. Het regenwoud maakt zijn naam helemaal waar. Het GIET!
Ik ga een tweede keer snorkelen, maar deze keer met Frank, Brigitte, Sandra, Kim en Kelly.
Alweer was de eerste snorkel heel heeeel mooi. Wanneer we van onze eerste snorkel terug op de boot komen, zitten we nauwelijks op onze poep en..... Dan verschijnt er een hele groep dolfijnen naast onze boot. Hup snel terug dat water in, want als we geluk hebben kunnen we met de dolfijnen zwemmen. En jaja, 40minuten lang hebben we geluk. Het zwemmen met dolfijnen is niet te beschrijven.. Uitzonderlijk mooi, geweldig, ongelofelijk, magnifiek, en allemaal andere superlatieven
De dolfijnen zijn heel speels, en komen echt naast je zwemmen. Ik heb zelfs een dolfijn aangeraakt. WAUWWW!! We zijn allemaal voor de volgende uren onder de indruk.
Tijdens de tweede snorkel zie ik nog enkele uitzonderlijke vissen, maar vraag me niet welke.
Een vis die zich opblaast met stekels. Een schildpad, een octopus (ik wist niet dat ze van kleur konden veranderen), een krokodilvis, ....
Deze week start ik met 2 grote projecten tijdens de lessen creative art.
Met klas 6 en 8 maak ik een muziekinstrument, een schellestok. De eerste lessen besteden we aan schilderen, en de laatste aan alles in elkaar zetten.
De leerlingen zijn razend enthousiast dat ze zelf een muziekinstrument hebben gemaakt. En wanneer de muziekinstrumenten klaar zijn, weergalmt het helse geluid van 45 muziekinstrumenten continu doorheen de hele school.
Met klas 5 en 6 maak ik een armband, dmv macramé.
Hier zijn de leerlingen ook heel enthousiast, ze kunnen bijna niet geloven dat ze zelf een armband kunnen maken. Ook de leraren zijn verbaasd.
Voor de rest deze week geef ik social studies aan klas 7 en 8.
Deze week worden we vaak getrakteerd op regen.
Kenia is op weg naar het regenseizoen, met als gevolg dat er al wel wat regen valt.
Wanneer het hier regent, regent het serieus. Het regent zo hard, dat de druppels pijn doen op je huid. Ik heb het nog nooit zo hard weten regenen, en elke regenbui is hier zo. Wanneer het regent staan de zandwegen ook meteen onder water.
Deze week zijn er op maandag en dinsdag examens in Millenium.
Het systeem is hetzelfde als in Ganja, maar met meer discipline.
Op woensdag ga ik als begeleiding mee naar de airstrip.
Uit onze school zijn nog 15 leerlingen die geselecteerd, in de schoolcompetitie.
Vandaag gaan we oefenen met een 6-tal andere scholen, zodat we klaar zijn om op donderdag de wedstrijden te winnen.
De schoolcompetitie zijn wedstrijden: volleybal, voetbal en netbal. Alle leerlingen mogen deelnemen aan de wedstrijd. De wedstrijd begint heel lokaal. Tijdens de lokale wedstrijden worden de beste leerlingen geselecteerd, zodat de stad, en daarna de provincie een super team krijgt. De wedstrijd eindigt op nationaal niveau.
De wedstrijd deze week is op stedelijk niveau.
Van lesgeven is er deze week dus niet veel van in huis gekomen..
Op maandag en dinsdag waren het examens, op woensdag zat ik op de airstrip. Op donderdag gaf ik les, maar niet aan klas 7 en 8!want vele leerlingen uit deze klassen zijn niet op school wegens de wedstrijd van schoolcompetition.
De eerste 4 studenten vertrekken morgen vroeg huiswaarts.
Deze middag zijn Eline, Barbara, Hanne en ik gaan eten bij Majuma, de leerkracht van de naaischool: Annick For Kenya.
De rit naar Majuma was een beetje hectisch. We werden door een taxi die Majuma kent opgepikt aan posta. We staan aan posta, en iedereen beweert dat hij gestuurd is. Welke taxi zou nu de juiste zijn?!
Eindelijk in een taxi gestapt, en dan begint een avontuur in de auto, we rijden op gigantisch kleine wegen, waar precies nog nooit eerder een auto gepasseerd is.
We komen aan bij Majuma, en worden rondgeleid in haar huis. En voorgesteld aan de familie. Hier in Kenia, gaan de moslim vrouwen bij de familie van de man wonen als ze trouwen. Dan krijgen we eten voorgeschoteld. Samosas, patatjes en groentenballen. We krijgen zelfs cola! Wat een heerlijke maaltijd. Hierna volgt er een rondleiding door hun plantage. Dan vertrekken we huiswaarts.
Eline en ik stappen uit aan Nackumatt, en wandelen een uurtje langs de winkeltjes naar coconut palm. Onderweg bekijken we een verlaten hotel. Het hotel is in 2008 afgebrand, en sindsdien staat het al leeg. We wandelen in het zwembad, en doorheen het verlaten hotel.
Dan vertrekken we naar Forty thieves. En dan het laatste avondmaal in de Italiaan Anniellos. Pizzaaaaaaa!
Het weekend zit er weeral op, morgen starten de examens op school.
Vandaag bezoeken we met de 10 studenten uit België het weeshuis van Tim Timmerman: Diani Children's Village. Naast het weeshuis, heeft Tim er een hout atelier, waar ze stoelen, banken enz maken.
We worden heel hartelijk ontvangen in het weeshuis, door de kleinste kindjes. De grote kinderen zitten op internaat of hebben school op zaterdag.
Na het bezoek aan het weeshuis vertrekken we naar Mombassa. We zitten zo'n 30minuten op de matatu, en nemen dan de Ferry naar Mombassa. Op de Ferry zijn alle ogen op het witte eilandje muzungu's gericht. In Mombassa nemen we voor het eerst een tuktuk.
2 vrienden van Dolly nemen ons mee doorheen alle kleine straatjes van Mombassa. We zien het oude stadsgedeelte, vele kleine steegjes, een kathedraal ed. Fort Jesus zien we enkel van de buitenkant, want het is heel duur om het te mogen bezichtigen, en we waren onze studentenkaart vergeten.
Mombassa is een hele hele drukke stad.
Het was zeker en vast de moeite waard om Mombassa te bezoeken.
Ik geef social studies in klas 7&8 en creative arts in klas 4,5,6,7&8.
Het is heel fijn om creative arts te geven. De lessen creative arts worden nooit gegeven, omdat de leerkrachten tijdens deze geroosterde uren lessen inhalen.
Hierdoor worden mijn creatieve lessen heel goed ontvangen door de leerlingen.
Met de jongste klassen doe ik origami. We vouwen allemaal samen een kat, hond en vis. Ik heb de origami les in veel klassen gegeven, omdat de leerlingen allemaal vroegen of ik met hen ook origami wou doen.
Met klas 6 en 8 heb ik op vrijdag een stop-motion boekje gemaakt. Ik had voor alle leerlingen een mini boekje gemaakt met een 40 tal pagina's.
In de boekjes tekenen de leerlingen kleine taferelen, elke pagina dezelfde tekening maar net een beetje anders, zodat wanneer je het boekje snel doorbladerd, dat je een filmpje krijgt. De leerlingen vonden dit zeer fijn, en ik was aangenaam verrast van de resultaten.
Wat me ook nog bijblijft uit deze schoolweek is hoe geïnteresseerd de leerlingen uit klas 8 zijn. Ze willen alles weten over België, hoe we begraven worden, hoe onze politiek, school en politie in elkaar zit, enz. Het is leuk om met de leerlingen over België te praten.
Deze week hebben we ook de eerste regenbuien meegemaakt. Hopelijk blijft het regenseizoen nog even weg!
Op vrijdag was ik onderweg met de piki piki naar school toen het begon te regenen. Wanneer het hier regent, regent het relatief kort, zo'n 20 a 30 minuten. Maar tijdens de 20 a 30 minuten valt de regen met bakken uit de lucht. Een echte stortvloed.
Tijdens de stortvloed op vrijdag was ik wel een beetje bang op de piki piki. Zeker wanneer we in Ukunda een ongeval met 3 piki piki's passeerden.
Op vrijdag avond gaan we met z'n allen in Roch Starz eten en vergaderen.
We komen allemaal tot het besef dat dit het laatste weekend met z'n 10en is. Maandag vertrekken de eerste 4 terug huiswaarts. Hanne en ik volgen 2 weken later. En de laatste 4 blijven na ons vertrek nog een maand in Kenia
Deze week heb ik ook kennis gemaakt met de mama en tante van Kim en Kelly. Ze komen Kim en Kelly helpen in Kebene, tijdens de laatste 2 weken van hun verblijf.
Ik leer ze kennen tijdens een heel gezellig etentje in Nomad. We hebben die avond heel veel gelachen.
