Als je nieuw bent en je myn verhaal van het begin wilt lezen,moet je helemaal naar beneden scrollen. Ik heb boven elk hooftstuk geschreven welk het is dus je moet gewoon van hooftstuk 1 dan 2,3,4... beginnen.Het nieuwe stukje staat altijd bovenaan,kan niet missen!! xxxx
"Ja, dat komt ervan! Plaagstok!" lachtte ik naar Tom en pletste wat water naar hem. "Ja, zeg, het is al goed hoor." zei Tom geïrriteert. Ik had nog aan niemand gevraagt of die mee wou naar de beach-party. Ik was enorm toe aan een keertje uit de bol gaan en je van niets iets aan te trekken. Ik zou dan ook myn nieuwe bikini-topje aandoen en daaronder een shortje. Ik zag my en Bill al dansen en daarna nog even over het strand wandelen, net als altijd. Bill was best een romantisch type. Daar hield ik wel van. Ik vond het nu wel de perfecte moment om te vragen of hij mee wou. "Bill? Ga je mee vanavond naar de beach-party?" -Was myn beginzin. "Euhm... Ik ben niet zo'n feestbeest, weet-je-wel... Ik denk dat ik liever wat voor de tv ga hangen en tijdschriften lezen." -Was zijn antwoord. Ik kreeg het deksel op mijn neus. Langs de ene kant snapte ik hem wel, Bill is nu eenmaal niet zo voor feestjes en dansen, maar langs de andere kant was ik ook wel teleurgesteld. Het leek wel alsof Bill niet met me wou dansen, maar dat was uitgesloten. Ik kon dan ook uit mijn bol gaan met andere meiden en jongens. En Tom ging mee, dus alleen was ik zeker niet. "Zullen we dan maar naar huis gaan en ons klaarmaken, Tom?" vroeg ik. "Ja, is goed. Kom je, Bill?" zei Tom. Bill had droogjes 'ja' geantwoord. Hij voelde zich misschien schuldig. Ik zou wel eens met hem babbelen. Thuis... Bill dwaalde wat rond terwijl Tom en ik ons klaarmaaktten. Tom was nog bezig en ik ging even naar Bill. "Lievertje, je hoeft je niet schuldig te voelen. Ik snap het wel als je niet zo voor feestjes bent. Ik vermaak me wel." zei ik rustig. "Ja, is goed..." antwoorde hij, maar ik voelde dat er iets niet pluis was. "Bill, zeker dat dat alles is?" ik keek expres recht in zijn ogen en zijn reactie was: "Ja, ik ben maar bang dat er iets in je drankje ofzo komt, misschien drink je ook teveel en morgen moeten we al naar huis, vergeet dat niet!" Ik antwoordde dat er niets zou gebeuren en dat ik zou uitkijken naar mijn drankje. Tom riep me en we vertrokken. Ik dronk een gewone cola en zocht naar een groepje meisjes waar ik bij kon staan en wat praten. Ik had al snel een groepje gezien en danste eropaf. "Hey." zei ik en het bleken Duitse meisjes te zijn. "Leuke Party , hé?" zei Ida van de 3 meiden. "Ja, is wel leuk! Lekker swingen!" antwoordde ik. "Aah, sh*t, myn batterij is leeg!" zei Ida. "Hier leen myn gsm effe." zei ik. Ida: "Dank je! Het is heel belangrijk. Voor naar me vriendje." zei ze giegelend. Ik: "Ja, je doet maar!" Het sms'je...
Hey, sgatje! Ik kan die kus van gisteren maar niet vergeten! Ik denk aldoor aan je, 'k hoop dat je me mist! xx
Ik stopte myn gsm in mijn zak. Het was ondertussen al half 1 en zocht Tom die aan het flirten was. Ik had hem al snel gevonden en zei dat ik naar huis wou. Hij besloot om ineens mee te gaan. Onderweg naar huis babbelden we nog wat over wat we gedaan hadden. Tom had het over zijn dans met een Amerikaanse griet. Ik had het dan weer over mijn Duitse nieuwe vriendinnen, dat we goed hadden gebabbeld én gedanst. "Jij bent niet zo'n flirtzak, hé?" vroeg Tom zomaar uit het niets. Ik zweeg en wist niet wat ik moest zeggen. Uiteindelijk kwam dit eruit: "Ik? Daar ben ik veel te gelukkig met Bill voor." Tom antwoordde niet meer en ik voelde dat er iets niet in de haak zat. "Tom?... Wil je me alsjeblieft vertellen wat er aan de hand is?..." "Ja...Nu...Ik zag Bill met een ander...Gistere toen hij nog om een ijsje liep..." Er viel een stilte. Een koude rilling ging over mij ruggengraat. Het begon te schemeren en ik kreeg een akelig gevoel. Ik wou beginnen huilen, maar ik kon niet. Wat moest ik doen als ik Bill weer zag? Wat moest ik zeggen? Kwaad worden, of doen alsof ik het niet wist? Tom zei dat het maar iets onschuldig was, maar toch? Kon mijn vakantie nog erger eindigen? Terwijl ik 5minuten voordien tegen Tom zei dat ik gelukkig met Bill was. Dat was ik ook, maar toch deed het pijn. Waar moest ik heen als Bill me niet meer moest? Of wat als het zo erg was dat ik Bill niet meer moest...? Er flitsten wel duidende dingen door mijn hoofd. Aangekomen aan het huisje merkten Tom en ik dat we geen sleutel hadden. Alle lichten waren al uit, dus Bill was waarschijnlijk al aan het slapen. Maar niets was minder waar. Meneer kwam om de hoek met een meisje , lachtte wat en verstomde van verbazing toen hij mij en Tom zag staan. Ik barstte in tranen uit. Hoe kon Tom zeggen dat dit onschuldig was? "Ohoow" was het enige dat Tom had gezegt. 'k Liep naar Bill en vroeg hem de sleutel. Het meisje naast hem bleef maar glimlachen en zei : "Hallo, wie ben je? Ik ben Bill's snoesje!" Die mislukte barbiepop kende me nog geeneens niet! Bill had dus niks over me verteld. En trouwens... Waar kwam dat SNOESJE vandaan? Wat was ik dan? Een stuk versleten speelgoed? Ik vroeg me af, hoe dit zou aflopen...
Sorry voor het lange wachten!!
Wort vervolgt...
31-08-2008 om 00:00
geschreven door Shopmadame__XX
Kben dus kei-grote van vn Tokio Hotel, en dan vooral van Bill :-) Bn 12 jr ,, en kschrijf hier dus verhaaltje , zelf verzonne (duh). Als het goe is,: reactie! Als het nie goe is: ook een reactie XD.Bent ge geen fan? Klik dan op het rode kruisje in de rechterboven hoek vn uw scherm. En nog piep-klein-weetje, 'k kom ut België ^^
