Als je nieuw bent en je myn verhaal van het begin wilt lezen,moet je helemaal naar beneden scrollen. Ik heb boven elk hooftstuk geschreven welk het is dus je moet gewoon van hooftstuk 1 dan 2,3,4... beginnen.Het nieuwe stukje staat altijd bovenaan,kan niet missen!! xxxx
Bij Bill, mij en mijn zusje... De volgende morgen... Bill was nog aan het slapen en ik lag wat naar de lucht te staren. Ineens draait Bill zich om. Ik schrok, streek met mijn hand door zijn haren en lachtte even. Ik ging terug liggen en ging dicht tegen hem aan liggen. Opeens slaakte iemand in de verte een gil. Ik sprong recht en Bill was ook meteen wakker. "Goeiemorgen! Wat was dat!?" zei Bill met een schorre stem. Ik lette even niet op hem en liep snel naar mijn zus haar slaapplaats. Niets! Het gillen bleef en kwam van de rivier. Bill kwam achter me aangeholt maar kon me nauwlijks bijhouden. Daar stond mijn zusje aan de oever van de rivier. "Wat sta jij daar als een gek te gillen!" riep ik in paniek. "Er...er zat een spin op mijn arm! Een reusachtige spin!" riep ze terug. Ik keek naar haar arm, maar er was geen spin te zien. Ik gaf haar een knuffel en zei dat het niets was. Opeens duwt ze mij van haar weg. Ik keek haar vragend aan, want normaal geeft zij mij altijd een knuffel. "Wat is er nu weer?" vroeg ik. Bill ging naast mijn zusje staan om te kijken wat ze zag. Bill zijn mond viel open en mijn zusje stond met grote ogen naar mijn schouder te kijken. "Blijf stilstaan....Niet bewegen of gillen....Kijk nu rustig op je schouder. "Aaaaah! Wat doet dat vuile beest op mijn arm!" Ik begon te springen en wreef over mijn schouder. "Ik zei nog : niet gillen!" zei Bill. "Jaja, als dat beest maar weg is." zei ik rustiger. We hoorden plots een helikopter in de verte. "Ja! Daar zijn ze! Ze hebben ons gevonden!"riep mijn zusje opgewonden. Tot onze verbazing vloog de heli gewoon voorbij. "Wat doet die lomperik nu?" vroeg mijn zusje.We keken elkaar hulpeloos aan. "We kunnen hier wel staan roepen en springen, maar er staan hier nog allemaal bossen rondom ons. Daarom wordt het dus moeilijker om vanuit een heli ons te zien. We moeten misschien is een rooksignaal geven?" zei Bill net als een geleerde professor. De heli bleef maar in rondjes boven ons draaien en we probeerden zo snel mogelijk een vuurtje te maken. Plots lietten ze een man zakken. "Kijk! Er komt iemand naar beneden!" riep mijn zusje blij, "Nu gaan we terug naar huis, hé?" "Nee, zusie , we moeten onze vakantie nog afmaken." zei ik. Mijn zusje keek met een beteutert gezicht naar de heli. "Dan zit mams toch in die helikopter?" vroeg ze. "Nee, die zal nog niets van dit alles weten." antwoorde ik, al vond ik eht moeilijk om het tegen haar te zeggen. "Maar dan zit Tom toch in de helikopter?" vroeg ze nog hoopvol. " Dat weet ik niet, ga maar even naar de 'reddingsman', die weet dat wel. "zei ik en knipoogde eventjes. Mijn zusje huppelde met een lachje naar de 'reddingsman'. "Meneer?" begon mijn zusje beleeft, "Zit Tom in de helikopter?" "Die jongen met een petje, veel te grote T-shirt en een lange grote broek? Ja, die zit in de heli. Volgens mij speciaal voor jou, hij klungelt namelijk met een race-spelletje." zei de man. "Kom, ik zal jou eerst naar de heli brengen." De man deed een teken naar de piloot en hij hees de twee naar boven. Daarna volgden ik en Bill. "Verdikke, dat spel en die levels! Het is gewoon omdat ik het ben!" zei Tom op zijn race-spelletje. Mijn zusje trok het spel uit Tom zijn handen en begon te spelen. Tom zat daar maar met zijn neus op te kijken, zonder dat hij iets kon doen. Ik en Bill waren nu ook allebei in de heli. Tom omhelsde mij en daarna Bill. "Ik ben zo blij dat jullie terecht zijn." zei Tom. "Maar nu moeten jullie je vakantie afmaken." " Ik wil naar huis!" begon mijn zusje te klieren. "Je kan niet naar huis!" zei ik. "Jawel." zei Tom. We keken hem verbaast aan. "Ja , het kan. Als jou zusje met de heli naar de luchthaven gaat dan kunnen ze naar haar moeder bellen, die haar dan komt halen. En ik ga dan in haar plaats mee op vakantie. Als jullie dat niet erg vinden in ieder geval." Mijn zusje begon te glunderen. We gingen akkoord en vlogen verder naar de Malediven.
Wordt vervolgt....
29-04-2008 om 00:00
geschreven door Shopmadame__XX
Kben dus kei-grote van vn Tokio Hotel, en dan vooral van Bill :-) Bn 12 jr ,, en kschrijf hier dus verhaaltje , zelf verzonne (duh). Als het goe is,: reactie! Als het nie goe is: ook een reactie XD.Bent ge geen fan? Klik dan op het rode kruisje in de rechterboven hoek vn uw scherm. En nog piep-klein-weetje, 'k kom ut België ^^
Bij Bill, mij en mijn zusje...
