Tis eindelijk nog eens gelukt om voldoende tijd vrij te maken om nog eens wat vam men verhalen op men blog neer te schrijven. Dikke sorry allemaal dat het weer zo lang geleden is, ik blijf maar zeggen dat ik regelmatiger moet schrijven, maar dat lukt mij niet goed De tijd vliegt hier enorm snel voorbij, binnen een dikke 2 maanden ben ik weer thuis reden te meer dus om er extra van te profiteren.
Ik moet even denken wat het laatste is dat ik jullie heb verteld, maar ik zal meer dan een maand moeten teruggaan in mijn agenda om jullie up to date te houden.
Laten we beginnen op werkgebied, ik geloof dat ik jullie wel al verteld had dat mijn project mij niet echt lag en dat ik naar iets anders op zoek was. Ik ben eerst langsgegaan bij een centrum waar ze vrouwen en kinderen die het slachtoffer van familiaal geweldzijn, opvangen. Maar daar moest ik wachten tot de hoofdzetel in Lima toestemming gaf om te beginnen werken en ik heb er op dit moment nog steeds niets over gehoord Op den duur was ik het wachten en mijn ander project echt beu en vertelde ik iedereen dat ik van project wou veranderen. Zo ben ik via een andere AFSer in contact gekomen met een prof aan de universiteit hier in Tumbes. Hij vertelde mij over een sociaal project dat er aan de gang was in samenwerking met studenten verpleegkunde. Wanhopig op zoek naar ander werk ben ik daar natuurlijk direct naartoe gegaan en nu werk ik daar ondertussen al 2 weken. Het werk is veel interessanter en ik krijg echt dingen te zien en te horen dat je je niet voor mogelijk houdt! Samen met de studenten verpleegkunde ga ik naar een arme buurt hier in Tumbes en helpen we de mensen daar, zij op gezonheidsvlak en ik op psychologisch vlak. Als je het zelf niet gezien hebt kan je je niet inbeelden hoe die mensen leven, het is ech heel schrijnend soms ( verschrikkelijke armoede, familiaal geweld, tienerzwangerschappen, zieke kinderen die niet de gehoorde hulp krijgen omdat er geen geld voor is) en ik heb na het praten met zo'n familie toch wat tijd nodig om even te bekomen. Er zijn hier zoveel problemen dat je soms de bomen door het bos niet meer ziet en je je afvraagt hoe deze situatie ooit gaat kunnen veranderden. Ik krijg wel enorm veel voldoening van het werk dat ik hier doe en de mensen zijn altijd supercontent dat je met hen komt praten, al is het maar dat ze eens ment een gringa hebben kunnen praten en zo een klein beetje meer te weten komen over de wereld buiten Peru, die waarschijnlijk geen van hen ooit zal zien.
Wat vrolijker nieuws is dat ik binnen een 3 tal weken op vakantie vertrek Ik ga samen met een ander belgisch meisje, Nora, en een paar vriendinnen van haar uit België rondreizen naar de belangrijkste bezienswaardigheden hier in peru. We mogen normaal maar 2 weken reizen, maar we zien wel waar we terecht komen en wat we allemaal willen bezoeken, we gaan er zeker onze tijd voor nemen, want 2 weken is veel te kort om alles hier te kunnen zien. We zijn al volop aant plannen en ik kijk er enorm naar uit om ook het zuiden van Peru wat te verkennen!
Dit weekend is het laatste weekend dat alle AFsers samen in Tumbes zijn en daarom gaan we straks met zen allen naar het strand en gaan we daar tot morgen kamperen, morgen gaan we dan een bezoek brengen aan de manglares, een natuurgebied hier in Tumbes met onder andere eilanden met tropische vogels en krokodillen. Dat wordt spannend dus en ik zie het helemaal zitten om zo met ons allen vanavond onder de blote hemel op het strand te slapen en morgenvroeg in plaats van te douchen een duik in de zee te nemen, die hier trouwens het hele jaar door een aangename temperatuur heeft!! Al jaloers
Vorig weekend zijn we naar punta sal geweest, dat zou het mooiste strand hier in peru zijn en het was idd de moeite waard. Het is een strand waar de rijken van Lima hun buitenverblijf hebben. Op het stand waan je je dus even niet meer in peru want de vakantiehuizen die aan het strand grenzen kan je best vergelijken met de buitenverblijven die beroemde sterren hebben. We hebben dus de hele tijd onze ogen opengehouden om bekende personen te spotten, we hebben echter geen geluk gehad Wel waren er drie peruaanse gasten aant voetballen, de eerste echte knappe peruanen die we hier zijn tegengekomen en ik moet zeggen dat voetbal ineens niet meer zo saai was om te volgen We hebben dus toch nog ons plezier gehad
Ik spreek elk weekend wel eens af met de AFSers en dan gaan we meestal naar het strand of een toertje maken ik Tumbes om van de lokale specialiteiten te genieten Een paar weken geleden, toen we in de zee aan het zwemmen waren, zijn we zeesterren tegen gekomen, rare beestjes zijn dat, maar wel eens interessant om in levende lijven te zien. Als je ze opneemt krullen ze de benen van hun ster helemaal op en in het midden van de ster zit een klep dat hun mond moet voorstellen. Tot zover de biologieles, twas de eerste keer dat ik een levende zeester zag dus ik moest dat eens inspecteren he
Ahja de trip dat we met AFS hebben gemaakt is een beetje anders uitgelopen dan verwacht, we zouden eerst naar Lima gaan en dan de jungle bezoeken. We zijn echter spijtig genoeg niet in de jungle geraakt wegens een opstand van de 'nativos' tegen de exploitatie van hun gebieden door de regering. Eigenlijk hebben ze groot gelijk, maar we waren toch even allemaal serieus pissed dat we niet naar de jungle konden. Maar niet getreurd, Nora en ik plannen in onze reis zeker een tripje naar de jungle in!
Ok, jullie zijn nu weer wat op de hoogte. Ik ga mij klaarmaken voor onze kampingtrip! Hou jullie allemaal goed en voor diegenen die examens hebben, heel veel succes ermee, nog even doorbijten tis bijna vakantie!
Tis al zo lang geleden dat ik nog iets op men blog heb geschreven dat ik niet weet met wat ik moet beginnen, er is ondertussen zoveel gebeurd en ik heb hier al vanalles gezien en gedaan.
Ik ben hier nu een maand in Tumbes en ik moet toegeven dat het in het begin helemaal niet gemakkelijk was om mij hier aan te passen. Het leven hier is zo anders dan in België en ook zo verschillend met mijn ervaring in Chiclayo. Echt niet te vergelijken, wat een diversiteit er hier in Peru is kwa levensgewoonten! Het leven hier in Tumbes is veel traditioneler dan dat in Chiclayo, tis onbeschrijfelijk wat ik hier allemaal te zien krijg. De regio hier is heel groen en ongelooflijk mooi. De mensen leven hier voornamelijk van de landbouw en visvangst, Tumbes is de belangrijkste regio van Peru wat betreft visvangst. Dat betekent dus ook dat er hier regelmatig is op het menu staat Verder is het landschap hier gevuld met bananenplantages, rijstvelden, allerlei soorten fruitbomen ( mango, sinaasappel, granadilla, mangociruela, ananas,... en palmbomen natuurlijk) Ik ben hier echt in het exotisch gebied van Peru beland en geniet er dan ook enorm van. Al die nieuwe fruitsoorten dat hier te proeven vallen, heerlijk gewoon. Het vliegt hier ook vol kleurige vogeltjes en vlinders, het loopt hier vol ezeltjes (nog geen lamas gezien) en ook koeien en geiten lopen hier in kuddes gewoon de straat over. Je ziet hier ook mensen met ezel en kar vol bananen door de straten trekken om hun goederen te verkopen, tis hier echt back to basic. Op het platteland is ook elk huis voorzien van een hangmat om zalig in de schaduw uit te rusten. De huisjes op het platteland zijn trouwens niet veel groter dan een groot uitgevallen tuinhuis bij ons.
Tumbes ligt niet direct aan het strand zoals ik had gehoopt, maar op ongeveer een half uurtje rijden. Die surflessen zullen dus eerder een uitzondering worden, maar ik wil het toch wel eens uitproberen. Ik ga ook eens bootje gaan varen op zee want hier zwemmen blijkbaar dolfijnen rond, dat mag ik niet missen! Er valt hier in de omgeving vanalles te ontdekken en ik heb al afgesproken met twee andere AFSers hier dat we samen vanalles gaan bezoeken. We gaan naar de Manglares ( krokodilleneiland, isla del amor,...) verder gaan we ook eens kamperen op het strand, gaan surfen. Deze week gaan we naar de grens met Ecuador, daar kan je goedkoop je inkopen doen. Op 14 mei vertrek ik voor twee dagen naar Lima om er met de andere AFSers van heel Peru over je ervaringen te spreken en daarna gaan we voor vier dagen naar de jungle Tziet er wel leuk uit en ik kan haast niet wachten om wat meer van dit land te ontdekken en natuurlijk om iedereen van het begin en vanuit Chiclayo terug te zien!
Mijn familie hier in Tumbes is heel anders dan mijn familie in Chiclayo (maar ja dat waren ook super westerse Peruanen ) Mijn gastvader hier werkt op het gemeentehuis en spreekt een verschrikkelijk spaans dat ik (nog steeds) maar amper kan verstaan maar hij is wel vriendelijk en heel geïnteresseerd in België en zijn gewoontes en vraagt er mij dus constant naar, wat dus een heel ambetante situatie is aangezien ik amper versta wat hij zegt moet de moeder of één van men zussen steeds herhelaen wat hij heeft gezegd. De moeder valt ook wel mee, tis een vrij strenge, ik mag wel weggaan en zo, maar ik denk niet dat ik hier tot 5u, zoals in Chiclayo, ga moeten wegblijven. Voor de rest zorgt ze wel goed voor mij ze en als ik iets echt niet lust maakt ze iets anders klaar. Mijn oudste zus (Leydi) van 17 is echt een schatje, ik kom goed overeen met haar en we gaan vaak samen weg. Binnenkort start ze haar ingenieursopleiding aan de univ. Mijn jongste zus ( Leslie)is 11 jaar en zweeft tussen kindertijd en pubertijd, wat het soms heel moeilijk maakt om met haar om te gaan, ze kan serieus op men zenuwen werken. Langs de andere kant kan ze ook heel lief zijn, zo heeft ze een leesboekje voor mij gemaakt om mijn spaans te verbeteren.
Ik werk momenteel op 2 projecten. Een project op een middelbare school, waar ik kinderen met psychologische problemen begeleid, en een tweede project, waarbij we de bevolking aanzetten om te recycleren. Dit laatste project is voor mij niet echt interessant en ik heb dan ook gevraagd of het mogelijk was om van project te veranderen. Ik zou graag in het centro emergencia de mujeres werken, wat eigenlijk voor mij gepland was om te doen. Vandaag ben ik met deze mensen gaan praten, maar aangezien deze organisatie vanuit de overheid wordt bestuurd moet er eerst toestemming vanuit Lima komen of ik daar mag beginnen. Binnen twee weken zou ik daar nieuws over krijgen, hopelijk is het positief. Tot zolang blijf ik in het ander project werken.
Straks ga ik nog naar een verjaardagsfeestje van een kennis, dat doorgaat in de discotheek. Het zou een vrij grote bedoeling worden met piñata en al. Ik ben wel benieuwd en zal zeker mijn fototoestel meenemen.
Ik ga het hier nu bij laten, ik moet Leslie gaan helpen met haar Engelse les want ze heeft morgen examen. Ik zal proberen om int vervolg iets sneller iets van me te laten horen
Even een kort berichtje, ik vertrek deze avond naar Tumbes. Gisterenavond belde AFS Chiclayo mij om te zeggen dat ik vandaag vertrok, geheel de 'peruvian way' dus ;-). Ik had nog niets ingepakt en nog van niemand afscheid kunnen nemen, het wordt dus nog een drukke dag!
Anyway, ik kijk er wel naar uit om naar Tumbes te vertrekken en ben razend benieuwd wat me daar allemaal te wachten staat! Ik heb immers al vanalles gehoord over Tumbes, zowel negatieve als positieve meningen. Iedereen lijkt hier wel zo zijn gedacht te hebben van Tumbes. Zodra ik kan laat ik weten hoe ik het er vind.
Ik ga nu nog wat verder pakken!
¡Hasta luego!
ahja, de foto's heb ik niet op men blog gekregen, blijkbaar een verkeerd formaat en met men mierenverstand van computers is me dat dus niet gelukt om van formaat te veranderen (ik ben al blij dat ik int Spaans begrepen had wat er mis was ;-) ) Dus voor de geïntereseerden onder jullie heb ik mijn foto's dan maar op facebook gezet.
Het is alweer een poosje geleden dat ik nog iets op men blog heb geschreven, maar de tijd gaat hier zo snel en de dagen vliegen voorbij!
Ik zal voor alle duidelijkheid in chronologische volgorde schrijven en bij vorige week zaterdag beginnen.
Vorige week zaterdag had AFS een uitstap gepland met alle pas aangekomen AFSertjes naar een aantal bezienswaardigheden hier in de buurt. In de voormiddag gingen we naar Tucume, dit is een archeologische vindplaats van zo'n 26 piramiden gebouwd door de Chimu. Je moet je er niet te veel bij voorstellen, tis helemaal niet te vergelijken met de piramides in Egypte. Het lijkt eerder op een door de mens geplaatste hoop steen in het anders vrij vlakke landschap. Er is daar nergens beschutting tegen de zon dus het was er superwarm, maar eens we de top hadden bereikt hadden we een schitterend uitzicht. Normaalgezien is het er vrij droog gebied, maar door een ingenieus irrigatiesysteem dat de peruanen hebben aangelegd is het landschap er erg groen. De rit om naar de vindplaats te geraken is een avontuur op zich! Eerst namen we een taxi tot aan een bedrijf dat met minibusjes naar de regio van de vindplaats rijdt, dan dus zo'n minibusje waar we allemaal een uurlang lekker dicht op elkaar geplakt zaten. Daarna moesten we nog een motortaxi nemen tot aan de vindplaats zelf, goed door elkaar geschud bereikten we eindelijk onze bestemming! s' Middags aten we in een restaurant waar we verschillend typische Peruaanse specialiteiten bestelden, seco con res (heel droog rundsvlees), aji de gallina (kip), iets met geitenvlees waar ik de naam ben van vergeten, rijst met eend en cebiche ( het door mij zeer gevreesde typische rauwe visgerecht waar de Peruanen oh zo dol op zijn!). Iedereen bleef maar aandringen dat ik het toch eens moest proeven, ik ben dan uiteindelijk gezwicht en met een groot glas inkacola in de hand om door te spoelen, at ik een klein stukje van die rauwe vis. En ik moest eigenlijk bekennen dat het helemaal nog niet zo slecht smaakte, de schampi's op de schotel vond ik zelfs ronduit lekker wat nu niet wil zeggen dat ik thuis uit vrije wil vis ga beginnen eten, want er was ook een schotel met gefrituurde stukjes vis bij en dat vond ik dan weer helemaal niet lekker. In de namiddag bezochten we het museum van El Señor de Sipan, hier wordt de schat tentoongesteld dat werd gevonden in het graf van El señor de Sipan. Er wordt ook het hele verhaal gedaan hoe ze de schat hebben gevonden en opgegraven. Het was nog vrij interessant en er werden echt wel een aantal supermooie voorwerpen tentoongesteld, die met een engelengeduld gemaakt zijn moeten geweest. We mochten in het museum echter geen foto's nemen, foto's van Tucume probeer ik er hieronder bij te zetten.
Zondag was een vrij kalm dagje, lang uitgeslapen na het discobezoek van zaterdagavond. We zijn deze zondag daarna gaan eten bij familie van men gastfamilie die hier ook in Chiclayo wonen. Daar aten we een typisch gerecht uit zuid Peru, aangezien de familie van moederskant eigenlijk uit de streek onder Lima vandaam komt.
Maandag begonnen de Spaanse lessen terug en dit keer in een hels tempo, het boek waaruit we les krijgen is in het Duits en dat bevordert het begrijpen van de Spaanse gramatica helemaal niet! Gelukkig heb ik een toffe gastbroer en gastzus die me helpen als ik iets niet begrijp. Walter en Pamela zijn maandagavond zo'n 2 a 3u bezig geweest mij de spaanse gramatica opnieuw uit te leggen en hebben voor mij oefeningen opgesteld, aangezien we in de les enkel theorie te zien krijgen. Iik begrijp er nu toch al wat meeer van, echt super zijn ze
Dinsdag was het Nikolai zijn verjaardag en naar Peruaanse gewoonten heeft hij een paar eieren op zijn hoofd gekregen, toen hij daarna een hap van zen taart moest nemen, werd zijn hoofd erin geduwd, zodat hij een hele snor en baard van creme had Het was een gezellig feestje, waar ook een meisje uit Tumbes aanwezig was (Katrin) , zij heeft een tijdje in mijn gastfamilie in Tumbes verbleven, maar is daarna van familie verwisseld. De exacte reden hiervoor heeft ze mij niet gezegd, maar er waren een paar ergernissen tussen haar en de moeder van het gezin. Verder zei ze dat Tumbes veel kleiner is dan Chiclayo en dat er geen supermarkt is, er zijn ook maar 3 andere AFSers, zij, een duitse jongen en een zwitsers meisje, maar zij vertrekt terug naar huis begin mei en het zwitsers meisje woont vrij ver van de rest en zien ze eigenlijk bijna nooit. Hmm ik begon al ewa schrik te krijgen, hier in Chiclayo heb ik het echt wel naar mijn zin, ik heb een leuke gastfamilie, de andere AFSers zijn ook tof. In Tumbes ga ik blijkbaar met mijn twee zussen op de kamer slapen en dat gebrek aan privicy schrikt mij wel wat af. Anderzijds ben ik hier naar Peru gekomen om eens een andere cultuur te ervaren en het gastgezin waar ik nu bij verblijf heeft al vaak andere AFSers opgevangen en is eigenlijk heel westers. Ik zie het dus eigenlijk als een uitdaging, we zullen wel zien hoe het daar loopt, Katrin zag er nu niet direct een simpele uit dus ik wil mij niet helemaal op haar oordeel baseren. Ik heb ondertussen trouwens een mailtje van men gastzus in Tumbes gekregen en zij ziet er mij toch heel vriendelijk uit. Volgens AFS-Chiclayo vertrek ik 31 maart naar Tumbes, Ik ga hier dus nu nog volop van mijn laatste dagen in Chiclayo genieten
Eergisteren stelde mijn gastzus, Karina, mij voor om samen een Peruaans gerecht klaar te maken. Natuurlijk wilde ik dat doen, het is eingenlijk de eerste keer dat ik met haar iets zou doen, ze is een beetje afstandelijker dan de andere twee, maar valt eigenlijk ook supergoed mee! We hebben causa limeña gemaakt, een zeer arbeidsintensief gerecht, maar het was best lekker en leuk om haar wat beter te leren kennen. Ik heb trouwens de bereidingswijze genoteerd dus voor de geïnteresseerden wil ik dat in België zeker eens klaarmaken. Hieronder volgen trouwens ook een aantal foto's van ons kookavontuur!
Dat was zo wat wat er vorige week allemaal gebeurd is, de foto's volgen maar zullen voor later zijn want ik heb afgesproken met Hannes om iets te gaan eten en daarna heb ik spaanse les.
Gisteren heb ik mijn eerste Spaanse les gekregen, nada mas, vooral herhaling van wat ik in België geleerd had. Tis wel bijna prive les, er zit enkel nog een jongen uit Denemarken bij me in de les. Ik versta het al redelijk goed als er tegen mij wordt gepraat, maar een conversatie onder Peruanen volgen dat is toch andere koek ze.
Zaterdag was er een bijeenkomst van AFS waar nogeens alle regels en bijzonderheden besproken werden, hierbij konden we kennismaken met andere AFS-leden die al een aantal maanden in Chiclayo verblijven. Tis hier in Chiclayo wel tof georganiseerd, de AFSers hangen zowat aaneen, hopelijk is het in Tumbes ook zo! We zijn met zen allen een pizza gaan eten en daarna trokken we naar de disco voor een avondje uit op latijns amrikaanse muziek, heerlijk! Zondag ben ik met vlaamse AFSers Hannes, deense AFSer Nikolai en hun gastbroer, Mario geloof ik naar de markt geweest. Een megagrote markt met allemaal kleine kraampjes en smalle steegjes, je kan er echt alles vinden! Zondagnamiddag is het hier traditioneel familytime en ben in met men gastfamilie gaan eten in Lambayecque. Hier bevindt zich naar het schijnt het grootste balkon van Zuid-Amerika, de familie reed dan ook een ommetje om het me te laten zien, maar ik had natuurlijk mijn fototoestel niet bij in het restaurant heb ik dan gelukkig een kaartje gekregen met een foto van dat balkon erop, dus heb ik toch nog een aandenken
hmm, misschien een beetje meer informatie geven over de leden van het gezin waar ik momenteel in verblijf, De grootmoeder: abuelita hier genoemd, is een klein oud vrouwtje van 86 jaar. Ze lacht altijd supervriendelijk naar mij en vraagt elke morgen of ik goed heb geslapen, maar ik heb het idee dat ze niet veel verstaat van wat ik tegen haar zeg. Ik heb haar een keer naar haar familie gevraagd en dan was ze vertrokken. Ze heeft daar dan zeker een uur over zitten babbelen en zei dat ze zeven kinderen had. Voor de rest heb ik 70% van wat ze zei niet verstaan dus heb ik daar maar een uur zitten knikken en si, si zeggen De vader: Jesus, is ingenieur en werkt tijdens de week in Lima. Hij komt enkel in de weekends naar huis en ook dan is hij vaak aan het werk. Ik heb hem dus nog niet veel gezien, maar hij is wel heel vriendelijk en heeft al aangeboden dat als ik in Tumbes mijn draai niet vind ik altijd terug mag komen De mama: Anna, zij doet de administratie van het familiebedrijf hier in Chiclayo, ze is door de week ook de hele tijd aan het werk. Ze springt tijdens de middag meestal eens binnen om te zien of alles in orde is. Walter: de oudste zoon, is 24 jaar en werkt ook in het bedrijf van zijn ouders als architect. een toffe gast en AFS vrijwilliger, hij zorgt ervoor dat ik overal veilig naartoe geraak. Karina: de oudste dochter, 22jaar. Ze zit in haar laatste jaar berdijfspsychologie ( ja de indelingen van psychologie zijn hier juist dezelfde als die bij ons) Ze is altijd heel vriendelijk, maar ik heb nog niet echt veel met haar kunnen babbelen. Pamela: jongste dochter, 17 jaar, ze studeert internationale economie. Ze lust geen vis, wat dus schitterend is aangezien er hier in huis daarom niet veel vis wordt geserveerd Ik dacht int begin oei das presies nogal een madammeke, maar ik heb er vandaag een hele tijd mee zitten babbelen en tis eigenlijk een heel tof meiske! De huishoudster: Woont hier eigenlijk niet in, maar is hier bijna altijd. Ze spreekt met een verschrikkelijk zuid amerikaans dialect en ik versta bijna niks van wat ze zegt. Int begin was ze nogal afstandelijk, maar dat begint zo stilaan te beteren. Ik heb ondertussen ook geleerd haar, voorlopig toch, geen persoonlijke vragen te stellen want die antwoordt ze heel kort en ontwijkend. Voor de rest zegt ze elke keer ze me ziet, come (=eet), iedereen trouwens hier in huis, ik denk dat come het woordje is dat ik hier al het meeste heb gehoord. Peruanen eten dan ook heel veel, ik probeer zo licht mogelijk te ontbijten omdat ik ondertussen al weet dat het middagmaal van het kaliber is waar je een hele dag mee kan rond komen. De huishoudster kookt trouwens superlekker. Ah en Linie: de kat, 6 maanden oud, mager! en zeer speels. Ideale tijdverdrijf als ik hier alleen thuis ben
Hieronder volgt nog een korte samenvatting van een aantal dingen die mij de voorbije dagen zijn opgevallen: - Peruanen zijn over het algemeen kleine mensen, ik ben zelf groter dan 80-90% van de bevolking hier! Stijn zou hier zelf als groot worden aanzien, of nee das misschien wat overdreven - Peruanen zich meestal met de taxi verplaatsen en hier dus duizenden kleine gele autootjes het straatbeeld kleuren. - enkel de hoofdstraten hier geasfalteerd zijn, de rest is stoffige aardeweg. - hier zijn heel veel verschillende soorten fruit te verkrijgen, ik heb hier al dingen gegeten waarvan ik niet wist dat ze bestonden. De namen ben ik er ondertussen allemaal al van kwijt, maar het was allemaal superlekker! De dag wordt hier trouwens steeds begonnen met een versgeperst fruitsapje, deze morgen was dat meloensap, mhh super lekker! -Het is hier momenteel zomer, maar het wordt hier rond 18.30u donker. -Ze eten hier elke dag rijst, voor de rest is het wel heel gevarieerd, maar alles steeds met rijst! - de meeste huizen hebben hier platte daken, wat zon beetje de indruk van onafgewerkt geeft, persies alsof als ze weer voldoende geld hebben er een verdieping bij zetten. -Peruanen geven bij verjaardagen blijkbaar maar 1 kus en geen drie om de jarige te feliciteren. -Hier blijkbaar drankregels bestaan, iedereen drinkt bij een feestje onder vrienden uit herzelfde glas, het glas en de kan of fles met drinken worden langs links doorgegeven aan de volgende drinker, behalve als dit een vrouw is, dan schenkt de man eerst het glas vol voor hij het aan haar doorgeeft.
Ik ben goed aangekomen in Lima, de vlucht was wel super lang en vermoeiend, we waren blij dat we er eindelijk waren! vanuit het vliegtuig heb je eigenlijk een fantastisch zicht op Lima en besef je pas hoe groot de stad wel is. Het was al donker toen we landen en de stad was helemaal verlicht, wat een heel mooi zicht gaf!
Op de luchthaven stonden twee mensen van AFS ons op te wachten, die ons naar een klooster in een district van Lima brachten. Daar waren al een aantal andere AFS vrijwilligers en 'snachts zijn er nog verschillende mensen toegekomen. Gisteren hadden we met zen allen een oriëntatiedag en 'savonds is iedereen naar zijn stad vertrokken. Ik ben echter niet naar Tumbes vertrokken, maar naar Chiclayo, hier zal ik eerst twee weken Spaanse les krijgen.
Hier in Chiclayo zit ik in een vrij rijk gastgezin, ik heb een aparte slaapkamer, ze hebben twee pc's en een huishoudster. In dit gastgezin heb ik twee gastzussen, carina en pamela en een gastbroer waarvan ik de naam al vergeten ben, een gastmoeder anna en gastvader, die tijdens de week in lima verblijft voor zijn werk, Jesus.
Momenteel heb ik niet echt iets te doen, de Spaanse lessen starten volgende week dinsdag. Tot dan zullen we wel zien wat er gebeurt, er zit een weekend tussen dus ik hoop met men gastzussen en broer de stad wat te kunnen verkennen. Pamela is juist thuisgekomen dus ik ga eens zien of ik wat meer info aan haar kan vragen, ze spreekt ook Engels dus dat zou moeten lukken
¡muchos besos!
ps: een beetje een bizar klavier hier ze, een spaans qwerty-klavier!
Na het lange en ongeduldige wachten, heb ik eindelijk informatie gekregen rond mijn project en reisbestemming.
Ik zal de komende maanden verblijven in een stadje, Tumbes genaamd, aan de noordkust van Peru. Ik verblijf er bij een gastgezin, waarvan de vader boekhouder is en de moeder leerkracht. Ze hebben 2 kinderen, een dochter van 17 en een dochter van 11 jaar.
Tumbes ligt tegen de Ecuadoriaanse grens.Het is er het hele jaar door zomers warm! In de omgeving van Tumbes ligt het Amotape National Park dat een hele varieteit van diersoorten huisvest. Er zijn ook heel wat mooie stranden in Tumbes waar je kan vissen, duiken en surfen! De omgeving ontdekken zal echter voor in de weekends zijn.
Tijdens de week zal ik werken in het centro emergencia mujer. Hier komen vrouwen terecht die het slachtoffer zijn geworden van seksueel of familiaal geweld. Ik zal er meehelpen aan het preventie en promotieprogramma. Verder zal ik ook meewerken aan een project rond kinderen die te maken hebben gekregen met geweld in hun omgeving.
Hieronder volgt wat informatie dat ik op het internet heb gevonden over de regio rond Tumbes.
Tumbes: Gelegen in het extreme noorden van Peru, op 1,270 kilometer vanaf Lima en enkele kilometers vanaf de grens van Equador. De hoofdstad van het departement ligt aan de oostkant van de Tumbes rivier en is een ideaal vertrekpunt voor een bezoek aan één van vele attracties. Klimaat: subtropisch gedurende het grootste deel van het jaar.Er zijn 2 sterk afgetekende seizoenen: droog seizoen tussen April en November,met temperaturen hoger dan 30C° (86F°, en regenseizoen tussen December en Maart. Regenval vermeerdert ten tijden van El Niño.
Tumbes en Mancora zijn zeer vochtige/warme steden /dorpen, af en toe bedekt met wolken, maar de stranden zijn bij de besten van Zuid Amerika met zon voor ongeveer 300 dagen per jaar!
Wat kan Tumbes bieden? Het is gezegend met veel natuur en heeft een zeer verschillend landschap .Van kalme riviertjes en water met prachtige vogels, krokodillen en vele andere dieren! Zeer brede, lange stranden die niet lijken te stoppen, met rotsachtige uitsteeksels in de oceaan die door de erosie grillige vormen aannemen. Wanneer je spreekt over Tumbes en Mancora ,dan spreek je over een zeer speciale hoek van Peru.Een paradijs in miniatuur! De Stranden van Tumbes en Mancora hebben nationaal een zeer uitgesproken positieve reputatie.Tussen Piura en Tumbes ligt één van de meest bekende stranden van Peru
MANCORA een zeer lang uitgestrekt strand; een stop over voor reizigers op de Peru-Ecuador route. Bekend voor surfen tussen November en Maart.
Een voorbeeld van PURE vakantie voor Peruanen en toeristen .
Met warm kristal helder water die een thuisbasis zijn voor dolfijnen en scholen tropische vissen.
Punta Sal, Acapulco, Punta Mero, Zorritos en La Cruz zijn maar enkele plaatsen die stralende zon garanderen, heel het jaar! Het is een woestijn met een symfonie van kleuren zoals, bruin en beige .Deze geven de kust een apart kleuren pallet!
Culinaire uitspatting! Zelfs voor de meest sceptische eters zijn er in deze streek delicatessen te vinden ,zoals kreeft, conchas negras (zwarte zeebaars),oesters en garnalen Dit zijn maar enkele van de vele culinaire hoogtepunten uit deze streek,alles zeer vers recht uit de zee!
Andere attracties: De warme modder baden in Bocapán canyon zijn zeer uniek en een bezoek waard! Een uitstap naar de grens (ofwel naar Aguas Verdes aan de Peruaanse zijde of naar Huaquillas in Ecuador) is een aanrader voor mensen die koopjes willen doen! Mangrove in Puerto Pizarro is een prachtige plaats voor een boottochtje door deze zoutwater jungle, gevolgd door een heerlijke maaltijd met conchas negras (zwarte zeebaars) en garnalen .Voor de natuurliefhebbers zijn er Oostwaarts verschillende canyons (Pajaritos, Quebrada Seca en Fernandez) dit zijn prachtige plaatsen waar je een dagje kan afkoelen in de schaduw van tropische bomen!
Ik plaats hieronder ook nog enkele foto's van Tumbes zodat je een idee krijgt waar ik de komende maanden zal verblijven.
De tijd vliegt hier enorm snel voorbij, binnen een dikke 2 maanden ben ik weer thuis
reden te meer dus om er extra van te profiteren.
Ik ga samen met een ander belgisch meisje, Nora, en een paar vriendinnen van haar uit België rondreizen naar de belangrijkste bezienswaardigheden hier in peru. We mogen normaal maar 2 weken reizen, maar we zien wel waar we terecht komen en wat we allemaal willen bezoeken, we gaan er zeker onze tijd voor nemen, want 2 weken is veel te kort om alles hier te kunnen zien. We zijn al volop aant plannen en ik kijk er enorm naar uit om ook het zuiden van Peru wat te verkennen!
Een paar weken geleden, toen we in de zee aan het zwemmen waren, zijn we zeesterren tegen gekomen, rare beestjes zijn dat, maar wel eens interessant om in levende lijven te zien. Als je ze opneemt krullen ze de benen van hun ster helemaal op en in het midden van de ster zit een klep dat hun mond moet voorstellen. Tot zover de biologieles, twas de eerste keer dat ik een levende zeester zag dus ik moest dat eens inspecteren he 
Verder is het landschap hier gevuld met bananenplantages, rijstvelden, allerlei soorten fruitbomen ( mango, sinaasappel, granadilla, mangociruela, ananas,... en palmbomen natuurlijk) Ik ben hier echt in het exotisch gebied van Peru beland en geniet er dan ook enorm van. Al die nieuwe fruitsoorten dat hier te proeven vallen, heerlijk gewoon. Het vliegt hier ook vol kleurige vogeltjes en vlinders, het loopt hier vol ezeltjes (nog geen lamas gezien) en ook koeien en geiten lopen hier in kuddes gewoon de straat over. Je ziet hier ook mensen met ezel en kar vol bananen door de straten trekken om hun goederen te verkopen, tis hier echt back to basic. Op het platteland is ook elk huis voorzien van een hangmat
Ik dacht int begin oei das presies nogal een madammeke, maar ik heb er vandaag een hele tijd mee zitten babbelen en tis eigenlijk een heel tof meiske!
, en regenseizoen tussen December en Maart. Regenval vermeerdert ten tijden van El Niño. 
