“Die zondag in Ertvelde” 

Ondanks de dappere inspanningen van Pat zijn sms-duim om veel volk op de been te brengen, daagden slechts 6 Vanheïers op in zaal Hoge Wal te Ertvelde, hét typevoorbeeld van de bouwstijl “strak-modernisme met geen gevoel voor indeling van ruimtes”. 

Vanheïer kon eindelijk terug rekenen op Koen V. (met geluksnummer 13), die na een lange blessure voor het eerst dit seizoen kon aantreden. 

In de eerste set was het even paniek toen onze middenman Francky na contact met een tegenspeler op de grond ging liggen en naar zijn enkel greep. Gelukkig kon hij met een paar ijsblokjes in zijn kous de match verder zetten. Hopelijk is er niets ergs aan de hand/voet. 

In die eerste set zaten de tegenstanders nog niet goed in de match en behield Vanheïer steeds enkele punten voorsprong. Helaas konden we 4 setballen niet verzilveren en ging de eerste set geheel onverwacht toch nog naar Oemtata. 

Dit ‘zondags mirakel voor Oemtata’ deed de match volledig kantelen. In de tweede set was het continu achtervolgen en stond al gauw een 25-15 eindstand op het scorebord. 

De derde set was helaas een kopie van de tweede en na 1 uur match stonden we al onder de douche. 

Aan de toog werd bij een overheerlijke Sparta-pils (bij gebrek aan cola) gelaten nagekaart over de match. Gelukkig trakteerden de uitbaters van de kantine ons totaal onverwachts op enige Ertveldse humor, wat ons leed wat deed verzachten. 

In deze donkere dagen van verlies en verdriet, 

Kan ik terug maar één ding herhalen: 

Spelen op zondag…, dat ligt ons niet! 

Speelden voor Vanheïer: Pat, Dim, Francky, Yves, Koen V. en ikzelf. 

Sportieve groeten, 

Koen C. 

Recept voor een geslaagde volleybalavond 

Ingrediënten 

1 vuvuzela (demonteerbaar of uit 1 geheel) 

6 moedige Vanheïers (bij voorkeur een tweetal de avond ervoor goed laten drenken in de alcohol) 

1 Ontmoetingscentrum Polderbos in De Pinte 

7 jeugdige tegenstanders (maximaal 32 jaar laten rijpen) 

Duurtijd 

Ca. 2u (0,5 uur voorbereiding, 1,5 uur effectieve bereiding) 

Bereidingswijze 

Neem de 6 Vanheïers (in dit geval: Pat, Franky, Joris, Tom, Fré en ikzelf) en breng die achtereenvolgens voor 1 minuut naar terrein C, terrein B, terug naar terrein C en vervolgens naar terrein A. 

Warm deze daar vervolgens goed op (ca. 30 minuten) tot enige zweetdruppels zichtbaar worden. 

Breng tegelijkertijd de tegenstanders aan de andere kant van het net op dezelfde temperatuur. 

Meng dit geheel met volleyballen in verschillende kleuren. 

Indien je houdt van een pittige toets: Kleur de lokken van 1 tegenstander (bij voorkeur de grootste) blond en laat deze tijdens de bereidingsfase goed koken in eigen vocht. 

Voeg 4 sets goede opslagen, recepties, verdedigingen, passen en aanvallen toe en besprenkel de tegenstander met listige dropballen en harde smashes. Laat de tegenstander af en toe eens schrikken door een 1-mans blok (Pat: Ge ziet dat ik u niet vergeten ben) of breng deze van streek door het blok weg te spelen (Merci Tom). 

Werk vervolgens af tot een mooie 1-3. 

Maak de Vanheïers nadien terug schoon met warm water. Zet deze vervolgens aan den toog met wat bier en klaar is kees. 

Zalig….! 

Uw hobbykok van dienst, 

Koen C. 

Na ons verlies tegen Pervol (G)old kregen we ditmaal de V-Boys of Europe op bezoek (Iets in mij zegt dat deze beide ploegen hoog kunnen eindigen in de zoektocht naar de meest bizarre ploegnaam, dit echter geheel terzijde). 

Het was op voorhand aangekondigd: Een bekermatch is niet te vergelijken met een gewone competitiematch. De Voice of Europe, euh pardon, de V-Boys of Europe, konden in de eerste twee sets geen antwoord vinden op het goede volleybal van Vanheïer (Pat, Wim, Tom, Fré, Franky, Joris en ikzelf). In de twee volgende sets lukte bij de bezoekers quasi alles en was de vechtlust bij Vanheïer volledig verdwenen. Na een ware uitputtingsslag stonden de bordjes terug in evenwicht (2-2). In de tiebreak kon Vanheïer de motor terug aan de praat krijgen en werd met een 14-11 tussenstand een flinke optie genomen op set- en matchwinst. De derde matchbal was uiteindelijk de goede en na ongeveer 1u30 spelen kon deze pyrrusoverwinning gevierd worden in de kleedkamer. Tot ver buiten Lokeren weerklonk de vuvuzela en het gezang… 

In de 1/16 FINALE (te spelen na 05/09/2010 en vóór 17/01/2011) moeten we naar Oemtata 1! 

Koen C. 

Bij Vanheïer kwamen voor deze thuismatch 6 van de 11 spelers opdagen (Pat, Tom, Joris, Franky, Yves en ikzelf). Dim, Koen V. en Stefan waren (nog steeds) afwezig door blessures; Fré en Wim hadden andere verplichtingen. 

Vanheïer kon tegen deze ploeg uit het West-Vlaamse Ruiselede nooit echt een vuist maken en verloor deze match met te zware 1-3 cijfers. Mogow zeg, je zoet der miern van zéekn! (Maar allee, je zou er iets van krijgen, nvdr). Hier komt het “onrecht” naar boven: Pervol (G)Old en Vanheïer waren zo aan elkaar gewaagd, dat een tie-break een meer rechtvaardige uitslag zou zijn geweest. 

Koen C. 

Na ons verlies in Uustakker tegen Den Distel (met slechts 5 Vanheïers), waren de heren van VOM uit het naburige Sint-Amandsberg onze tegenstanders. 

Hoewel VOM ons bij de opwarming bij momenten probeerde te imponeren met harde aanvallen, bleef het er bij Vanheïer, dankzij de mix van ervaring en jeugdig enthousiasme, zoals altijd onbezorgd en gezellig aan toe gaan. 

De eerste set kon beschouwd worden als een kennismakingsronde. Beide ploegen hielden elkaar goed in evenwicht en konden nooit een beslissende kloof maken. Enige opschudding was er evenwel toen een VOM-speler de bal ‘vakkundig’ in het oog van een medespeler trapte. De vervanging die daarop volgde deed bij VOM even het vuur aanwakkeren, maar dit was niet voldoende om Vanheïer te verontrusten. 

In de tweede set was de veer bij VOM precies gebroken. De recepties kwamen bovendien quasi perfect op het hoofd van onze passeur Tom, die enkele mooie dingen uit zijn “poppenkast” toverde, waaronder een geslaagde combinatie in het midden met Joris als afwerker en een volledig vrijgespeelde Wim die op een kort achter pas een put in de grond boorde. 

De set werd vrij overtuigend gewonnen. 

De derde en moeilijkste set in dergelijke matchen werd vooral gekenmerkt door enkele lange opslagreeksen bij Vanheïer, waardoor de buit na ca. 1 uur spelen binnen was. 

Met een ijzersterke thuisreputatie, een 6 op 9 en een gedeelde 4de plaats lijkt de nieuwkomer in 2de Vobog zijn visitekaartje met daarop de tekst “We zijn gekomen om te blijven” reeds af te geven. 

Dit kan ook gezegd worden van onze bezoeken aan de cafetaria achteraf (no comment). 

Onze voorzitter Pat is tevreden en bovendien is er nu een Chinese vrijwilliger aangeduid om de uitslagen en de rangschikking bij te houden en een verslag te maken van elke match. 

Wat een nieuwkomer lijden kan… 

Sportieve groeten van de speler uit Klein-Snoa, 

Koen C.