Rondreis Kazachstan
Inhoud blog
  • Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    04-06-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Woe 30 mei Shymkent

    Na een wat mindere dag in Turkestan, eindelijk aangekomen in Shymkent. Neej jongens, niet Tasjkent, dat ligt in Oezbekistan. Ring a bell? Wa? Nog nie? Allez, Shymkent, nog geen 250 km boven Tasjkent. Ja, daar hebben jullie al wel van gehoord. Daarnet nog.

    GOED, nij zen we aantklappen. Shimkent dus. De 3de grootste stad van Kazachstan. Lag op de zijderoute, meerdere malen platgewalst, ook door Dzjengis khan, maar terug herrezen uit haar as, en hoe!!!

     

    Wat een PRACHT van een stad! Echt waar, dat méén ik. Want ik dacht al, na 2x in the middle of knowhere beland te zijn, WAAR blijven nu die bruisende steden, waarvan sprake in de brochure. Ik had het tel. nr. van D...er bij de hand om eens serieus te gaan klappen met dat immer vriendelijke, maar verder onverstoorbaar madammeke en de vraag 1 miljoen te stellen, ware het niet dat naar Nederland bellen mij een klein fortuin kost (als er geen wifi is). Alleen al voor de CONNECTIEKOST, kun je er in Almaty een cappuccino alla Kazachstana van drinken met alles erop en eraan. Voor een gesprek betaal je je donkerblauw en voor een discussie, moet je een lening afsluiten, die NIET aftrekbaar is bij Vlaamse belastingdienst en veelal geweigerd wordt door uw bank, wegens, wij weten niet waar het plafond ligt. Maar ik wijk af.

    Shymkent, dus. Onthoud die naam. En bruisen dat die stad doet. SPA rood is er niks tegen! Echt waar! Om verliefd op te worden. Trouwens niet alleen op de stad, maar ook op haar vrouwen. Jongens, toch. Dat loopt daar gewoon allemaal vrij rond! En boerka's kennen ze daar niet, nooit gezien, zelfs niet na er Magnum PI op de zaak gezet te hebben, nergensnie! Een split daarentegen des te meer. Maar de communicatie loopt mank en google translate liet me in de steek. Bruisen, dus. Alleen al de vele fonteinen geven de stad een ' jenesaisquoi '. En dan de vele monumenten, standbeelden en symbolen van de bevrijding. Dat gaf me een WAAAAUWgevoel, dat mijn mond ervan openviel, alsof mijnen dentiste (dochter van) eraan bezig was, aan mijn tanden dus.

    Vrouwen en meisjes onder jullie: heb ik de vele shopping malls al vermeld? Ja, begin maar al te juichen, want de prijzen zijn er van die aard, DAT de kans op chronische shoppaholicisme onafwendbaar lijkt. Genezing? Sorry no cure. 

    Voor de echte mannen onder ons: jazeker, ze hebben er Vodka, of course, c'est evident, natürlich, maar vergeet die maar. RICHT al uw pijlen op de Kazakse cognac. Keuze te over: 3 of 5 jaar gerijpt. Individueel te genieten, in groep of in mens clubs. Kies maar.

    De prijs? Dat wil je de vaderlandslievende Vlaamse accijns ambtenaar nie vertellen, zelfs nie na HARDE ondervragingstechnieken. En de kwaliteit? Hij smaakt naar meer.

    Even wachten. Zijn juist gestopt langs de weg bij een kraampje van vers fruit. Ik heb er kersen gekocht. Ja, KERSEN, zoals die van de Moncheri reclame. Ze bestaan ECHT. HIER, ik heb ze voor mij. Gelijk 1 kg gekocht. Puur natuur! Voor 1.350 tenge. Ik zei: ‘keep the change. Who cares!’

    Nu even terug naar Shymkent. Gevaarlijk zeggen jullie? Komaan, het is ramadan, neej niet madam, maar madan, ge kent toch nog het verschil zeker, een misdaad begaan tijdens de ramadan, is een zonde, nog groter dan Bart de Wever onder tafel praten, als dat al eens lukt. Politie en militairen in het straatbeeld. Camera’s alom, meer dan in London (Engeland, yep). Ik heb zelfs een vrouwelijke militair gezien met lang haar in paardenstaart IN UNIFORM met een schattig SJAKOSKE. Echt waar! IK verzin dit echt niet. Ben al 4 uur sober trouwens. M’n vingers trillen noggeeneensnie.

    En dan heb je de beruchte flitspalen, fel oranje gekleurd, hoe verzinnen ze het. Ik voelde mij gelijk thuis. Vlaanderens beste exportproduct. Vergeet die conference peren. Kleur op aanvraag. WIJ leveren ALLE kleuren, zelfs lila voor la Suisse. Wel zelf calibreren. Anders vitten de advocaten erop los, dat het niet meer schoon is voor te zien (of te horen). 

     Nu heb ik toch een ’huge’ probleem met mijnen zonnebril. De linker steun fladdert op en neer als een jojo, gedropt in vodka van 5 jaar oud (kost toch gene zak, die vodka, nie mijnen zonnebril, die is op sterkte). Het arme vijsje zit los en ik ben mijn precisieschroevendraaier kwijt.

    Ik dus bij een optieker binnen gesprongen. Al van VER gebaard de opticienne, schoon kind, daar niet van, dat ze mij niet kan helpen. Aandringen helpt niet en teveel gebaren, kan als schunnig geïnterpreteerd worden. Een hopeloze zaak. Ik druip dus gedemotiveerd en emotioneel labiel terug naar buiten. Tweede poging in een shopping mall. Eerste verdiep, rechts. Een brillenstand. Recht op mijn doel af. Zit die man, een vrome islamiet, te bidden. Geërgerd heft hij zijn hoofd op om nee te schudden, nog voor ik kans kreeg mijn zaak te bepleiten. Diep in de put passeer ik een derde stand en wijs emotieloos en zonder de minste hoop met een door adrenaline verkrampe vinger naar die vermaledijde vijs. De vrouw, duidelijk een pro, zet haar blik op scherp en gebaard mij de bewuste bril te overhandigen.

    Met militaire precisie analyseert ze het probleem en komt tot de meest voor de hand liggende conclusie: ze moet haar supertool inzetten: een flat screwdriver, zorgvuldig beschermd door een op maat gemaakt omhulsel. Met de grootste concentratie schroeft ze het omhulsel eraf, alsof de minst verkeerde beweging de boel laat ontploffen. Ik sla haar gade, met de grootst mogelijke bewondering voor zoveel kunde. Met chirurgische precisie vijst ze de oorzaak van alle ellende VAST en met vast, bedoel ik onlosmakelijk. Dan onderwerpt ze mijn bril aan een tweede inspectie, proeft de neussteunen op hun degelijkheid en bekijkt het voorwerp van haar zorgen aan een 360° introspectie. Met toenemende verbazing aanschouw ik het gebeuren. Tevreden over haar ingreep overhandigd zij me mijn bril met een zelfvoldaanheid, alleen maar te vergelijken met dat van een hartchirurg na een 6 uur durende operatie. Nu de lakmoesproef: le moment moment suprême: ik zet mijn bril op: hij past perfect. Ik maak tevreden het internationaal gebaar van ' wakosta? ' en zij antwoordt in dezelfde taal ’lamaarzitte’. Ik zet mijn breedte smile op en bedank haar in mijn beste Russisch: spasibo, dank u. Met een goed gevoel verlaat ik de mall. Kijk dit is Kazachstan ten voeten uit: soms zit het tegen, maar als het goed zit, zit het ook echt snor.





    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)

    Archief per week
  • 04/06-10/06 2018
  • 28/05-03/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 02/04-08/04 2018
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!
    Mailinglijst

    Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.


    Startpagina !

    Klik hier
    om dit blog als uw startpagina in te stellen!

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs