Dinsdag 29 mei.   Trein naar Turkestan

Ik zit nu in de trein naar Turkestan; Ja een nachttrein, toch wel lekker geslapen. En neen, ik zit niet in een ander land. Turkistan is gewoon een stad in het zuiden van dit verschrikkelijk mooi land. Raar? Neen hoor, zo ligt Absurdistan toch ook soms in Vlaanderen, soms in Brussel en af en toe in Straatsburg. Dat is pas raar! 

Maar laten we het eerst over iets anders hebben. Het verkeeragentschap, laten we het zo noemen, in Vlaanderen is dat Bruggen en Wegen, heeft een heel aparte manier van werken: als er gaten of putten in de weg zijn, dan worden ze eerst netjes uitgefreesd, zodat er overzichtelijke rechthoekige of vierkante holtes ontstaan en worden dan een week of een maand later, mogelijk afhankelijk van het budget, netjes opgevuld met afvalt. Ik hoor jullie al vragen: worden die putten dan niet afgebakend? Hoezo afgebakend? Het verkeer moet  toch nog door kunnen? Je hebt dus 2 mogelijkheden: je rijdt er los over, op eigen risico, met alle gevolgen van dien of je slalomt er omheen, met de hoop dat jouw voertuig de beruchte Elandtest glansvol doorstaan heeft. Voor beide opties is er een zekere rijvaardigheid vereist, die door de praktijk verwerft wordt.

En dan hebben we het nog niet over de spoorwegovergangen gehad. Die zijn er dus ook.  Alleen, in landelijke gebieden, en zo zijn er veel in Kazachstan zijn er geen slagbomen. Ik hoor jullie al vragen: er zal dan toch één of andere vorm van visueel (rood licht) of auditief (toeters en bellen) signaal zijn? Wablief? Excuse me? Pardon? Ché? Niegezien, ismenieopgevalle, wasdanawervooriet. Waarom ook? Iedereen heeft toch van kleins af aan geleerd: vooraleer over te steken, kijk je eerst naar links, dan naar rechts en als de spoorlijn vrij is steek je over. Dakantochnizomoeilijkzijn, ofwa?

Dat doet me denken aan een clausule in mijn levensverzekeringscontract, maar ik kan er niet opkomen welk. Maaktnieuit. Het Ave Maria hebben we ten slotte nie voor niks op de lagere school geleerd?

Ps. Foto uploaded mislukt.