Donderdag 24 mei 

8h ontbijt. Vertrek tegen 09.00H, dwz 09.10H Kazakse tijd, wat nog schappelijk is.

Na aankomst met onze 4x4’s, tegen 9:30H vertrek voor een wandeling naar Kolsai meren 1&2. 3 is er ook, maar niet doenbaar in een dag, tenzij je over XTC, Speed of Captagon beschikt (LSD wordt afgeraden wegens hallucinoge neveneffecten, die het evenwicht beinvloeden en DIE heb je hier ECHT wel nodig). En dan nog!

Wij dus vertrokken vanaf 1.880m hoogte voor een onvergetelijke trip, dat ons exact 7H40m later terug naar onze terreinwagens voert. Uitgerust met een lunchbox, veel water en in mijn geval een espresso in blik - kan je zo kopen bij een naftpomp, allez, de winkel die erbij hoort (mijn bompa heeft zich toch al in z'n graf omgedraaid) - zijn we met volle moed vertrokken. De Die Hards, waaronder ik mezelf nog reken, gingen voor de volledige afstand, de watjes voor een halve. Onze Nederlandse gidse, zij is intussen 69 jaar, ja je leest dit goed!, ging met de 1ste groep mee. All the way and back. Samenvatting in cijfers: Tot. afstand: 15,2 km, hoogte vertrek: 1.880m, max. hoogte: 2.280m, gemidd. snelheid: 3,9 km/h, max bereikte snelheid: 12,7km/h. 

Hoe ik dat allemaal heb bijgehouden? Met de GPS tracker geleend van onze driver en nee, ik zuig die data echt niet uit mijnen duim, want zou die na verloop van tijd maar half zo groot zijn en dat is nu echt geen zicht. Maar hoe was die wandeling nu? Wel, die is alleen te beschrijven in superlatieven: uitdagend, indrukwekkend mooi, super. Hij mag niet ontbreken op jullie To Do lijst. Het water is smeltwater van de gletsjers, berekoud, maar zo zuiver, dat SPA (en hier bedoel ik niet Van de Lanotte & co) er nog jaren jaloers op zal zijn. Waarom uitdagend? Temp. in de schaduw: 12°C, in de zon: 23°C. Klein bier echter als je weet dat het in de winter -50°C en in de zomer +50°C is.  Ja, ja, da's 100°C verschil. Smalle padjes van bij momenten 40 cm breed, langs afgronden, waar je zeker niet wilt vanaf donderen, ook niet na de miljoenste herhaling van de Kampioenen. 

Ik heb ook een kanjer van een boom gezien, op 2m hoogte afgeknapt en van binnen zo zwart geblakerd door de bliksem, dat er zeker 35.000 kV er doorheen gejaagd werd, de ultieme droom van een Amerikaanse beul in de death row van een Texaanse gevangenis in Dallas. Foto's volgen, van die boom.

Nog enkele weetjes: In de minibar van mijn hotel in Almaty zat een doosje condooms, correctie, zit erg nog steeds. (Durex, kan echt niets anders geweest zijn of het moet in Kazachstan een merk van kauwgom zijn). Wat hebben we vandaag dus geleerd: de Kazakken doen het ook bij voorkeur bij frigotemperaturen. 

Wat nog meer: als je warm water wil hebben in de badkamer, ga dan niet zomaar af op het rode bolletje. Probeer ook eens het blauwe bolletje. Soms staan ze gewoon verwisseld. Verbrand je niet, want het is alles of niks.

En dan nog dit: vaak zie je hier wagens met het stuur rechts, terwijl er hier toch ook rechts gereden wordt.

Professionele spookrijders? Dwarsliggende Oeiguren? Linkhandige Kazachen? Neen. Simpel toch. Deze auto's, meestal Japanners, konden heel goedkoop ingevoerd worden. Dat scheelt een serieuze slok op de borrel. Sommigen lieten ze ombouwen voor een slordige 1000€. En dan NOG konden ze eraan uit! Waarom ik in de onvoltooid verleden tijd spreek? Wel: mooie liedjes duren niet lang en daar is dus een eind aan gekomen.

Ander weetje: de Kazakse sigaretten zijn half zo dun als een potlood, echt petieterig. Reden zou zijn dat het doosje sigaretten minder uitsteekt in je broekzak. Dat, tenminste heeft een Kazak mij verteld. Raar¿! Kan iemand dat eens googlen (Internet is hier een zeldzaam verschijnsel; waar ik nu zit in Altyn Emel helemaal een ramp).

Mijn blog zal ik ten vroegste zondag 26 mei updaten.

Ondertussen zijn we zaterdagavond als ik dit schrijf. Mijn kaartje van 32G is bijna verzadigd; nog 23 min. over. Hoe dat komt? Ja, zeg, jullie weten toch dat Kazachstan het 9de grootste land ter wereld is en het grootste land überhaupt, volledig omgeven door land. DAAR moet toch wel iets te zien zijn!