Hier zie,

 

Sir William woont 1 week in Borgerhout.

Ik vroeg mij gisterenavond af wat hij toch allemaal aan het doen was, ik hoorde geluiden van beneden die ik niet kon thuisbrengen. Het fijne zal ik er wel nooit van weten, maar ik weet wel dat hij twee muizen ontstaart heeft. Aan het kattekasteel hangen 2 witte pluchen muizen aan rekkertjes, en die hebben daar 4 jaar voor Piet Snot gehangen. En nu worden die dus wild aangevallen, en wel zodanig dat ze op 1 nacht beiden staartloos zijn geworden. Ik moest eerst wel effe denken, toen ik iets lang wits zag liggen. Ik vroeg mij af wat het was en waar het vandaan kwam. Tegen de tijd dat ik de tweede vond wist ik al waar ie vandaan kwam. Ik hoop dat staartloze muizen aan een elastiekje nog altijd fijn zijn om mee te spelen.

 

Verder heeft Sir William, zoals dat een edelman betaamt, het af en toe serieus in zijn bol. Als ik het bakje met natvoer niet exact op de juiste plaats zet, word ik geïrriteerd terecht gewezen. Ik zei eerder al dat hij een geweldig arsenaal aan geluidjes heeft, en die kunnen dan ook nog eens gecombineerd worden. Hij is echt niet te doen.

 

Overdag is het rustig, dat is een gegeven, ik ben benieuwd wat de avond gaat brengen. Enne, zijn kattebak beneden, die wordt niet meer gebruikt.

 

Ondertussen maak ik me een beetje zorgen om Jozefien, die al een paar dagen niet goed eet.Wat voor een doorsnee poes niet direct een ramp is, maar het meisje is al zo mager door haar hyperactieve schildklier. Zowel gisteren als vandaag heb ik haar medicatie er niet kunnen inkrijgen, en eigenlijk ook bijna geen eten, massa's verschillenden dingen opengedaan, ze gedraagt zich alsof ze honger heeft, is heel enthousiast als ik het eten in een schoteltje doe, maar ruikt er dan aan, proeft eventueel eventjes en laat het dan staan. Zeer on-Jozefiens. Nochtans volg ik haar volledig in haar keuzes van waar te zijn, afgezonderd of niet, en ze beseft echt wel hoe het werkt, het slimme meisje. Misschien is het meest verontrustende nog dat, toen ze niet kwam om te eten toen ik haar riep, ik haar ben gaan halen boven, ze lag op bed, liet zicht oppakken en naar beneden dragen zonder te pogen te ontsnappen, terwijl ze toch echt geen pakkepoes is.

 

Maar goed, daar is momenteel niks aan te doen. Afwachten en hopen dat het betert.

 

De andere sjarel wordt elke dag een beetje minder verlegen, en ik heb ondervonden dat hij wreed scherpe nageltjes heeft.

Hij kwam ook nu weer achter de zetel vandaan terwijl ik lag TV te kijken, en ik heb hem, met behulp van die pluimpjes aan een stok waar hij zo wild van is, tot op mijn benen kunnen lokken. telkens hij besefte dat hij op mij stond sprong hij er wel dadelijk terug af, maar goed, hij wordt duidelijk dapperder met de dag.

 

En dan weer zien wat de nacht brengt. En dadelijk Fientje gaan zoeken, want ze laat zich al effe niet zien.