Ik hoor hier al mensen denken: waarom hebt ge een blog gemaakt? Goeie vraag! Ik vond het gewoon oneerlijk dat ik zoveel zotheid voor mezelf hield in plaats van de rest van de mensen die voorbij de waarschuwing zijn geraakt ervan mee te laten genieten. Daarom dus. Het heeft mij een hoop moeite gekost om dit ding hier opgestart te krijgen en ik hoor hier al weer denken "haha die moet moeite doen voor zo iets simpels" en ze hebben groot gelijk. Daarom lach ik mijzelf hier dus publiekelijk uit omdat ik 3 keer heb moeten proberen eerdat ik een erg simpel iets zoals een blog opstarten voor elkaar kreeg. Hahahahahaha! (naar mezelf dus) Voor iedereen die het dus niet doorheeft: dat was (niet al te goede) humor! Met dit bericht heb ik dus bewezen dat het mogelijk is een volledig bericht te schrijven zonder iets zinnigs te zeggen. Doe mij dat maar eens na! Ha! Grondige Groeten, Kattebel
Al ooit eens in de spiegel gekeken en uw eigen gedrag tot in de puntjes ontleed? Vervolgens tot de conclusie gekomen dat ge dat beter niet had gedaan? Ik wel dus. Zo kwam ik tot mijn grote ontsteltenis erop uit dat ik NIET orgineel was. (een grote shock die nog steeds niet helemaal verwerkt is) Laat ik even duidelijk stellen: slechts in enkele opzichten, voordat er mensen beginnen af te haken omdat er toch niets meer orgineels te vinden is in de rest van de blog en dus verder lezen compleet verspilde moeite is. Ik ben dus helaas niet orgineel als het op boeken en films aankomt. Erg pijnlijk, maar ik kan er niets aan doen... Jaja, ik zie alweer vraagtekens oprijzen dus zal ik mij maar nader verklaren! Ik ben dol op enorm voorspelbare, happy-ending en bovendien haast melige films en boeken. Voila, nu weet iedereen het! En ik vind het zelf ook vreselijk, in deze tijden waar iedereen om het orgineelst doet... Maar geef toe: wat is er nu leuker dan op het einde opgelucht kunnen zuchten als de held in de film wint, en alles precies is gegaan zoals het hoort, met "en ze leefden nog lang en gelukkig" en zo? Veel beter dan zo een super-serieuze canvasfilm zoals bijvoorbeeld "The name of the rose" waar ge op het einde haast niet meer weet te kruipen van ellende. Wel, nu dit nieuws de wereld is in gestuurd kan ik met een opgelucht hart naar een melige film gaan kijken. Voorspelbare Groeten, Kattebel
Ik loop nu al weken met een stuk papier in mijn broekzak rond. (Als dat geen goeie beginzin is weet ik het ook niet meer) En op dat papier staat "smurfen". Hoe kom ik daar nu op? Ik was dus onlangs aan het denken dat er veel te weinig vragen bestaan waar men kan op antwoorden "smurfen". Maar ik kreeg dus als vraag: welke taart hebt ge gegeten. Tot mijn grote vreugde kon ik het enige echte geweldige woord antwoorden. *trots* SMURFEN riep ik luid. En zo is mijn totaal verkeerde obsessie ontstaan. De erg bekende vragen-met-als-antwoord-smurfen-obsessie. Als iemand nog een vraag weet om mijn obsessie mee te voeden: ik ben een en al oor (of oog in dit geval) Let op: deze obsessie is gevaarlijk, strafbaar en uiterst besmettelijk. Besmette Groeten, Kattebel
