Allerliefste Iedereen,

Hopelijk gaat alles goed met jullie maar daar twijfel ik niet aan met het vooruitzicht op ne zot goeie zomer na die (zo vertelde jullie me) vreselijk koude winter :)! Daarnaast verblij ik jullie nu ook met een nieuw vers blogbericht dus jullie dag kan al helemaal niet meer stuk :D!

Het AFSkamp in ChiangMai, het noorden van Thailand was echt chill. Wij zaten in een supersjiek resort (wederom, WARME douches :D) en dat was gewoon ook leuk om iedereen nog is terug te zien. Als ik zo met andere AFS’ers ben merk ik pas echt hoe anders ik ben met Thaien erbij of zonder. Niet dat ik mn eigen niet ben, maar pakt dat ik mn eigen ben met een aanpassing :D! Buiten heel veel gepraat (ja, ik was weeral hees en in Belgie ben ik dat echt NOOIT), gelachen en gegeten zijn we ook een stukje ChiangMai gaan verkennen. Natuurlijk kon een bezoek aan de tempel niet ontbreken maar gelukkig bleef het deze keer bij bezoeken alleen. Daarnaast zijn we naar zo’n dorpje geweest waar ze parasols maakten en supermooi beschilderden. We konden ook zelf iets laten beschilderen dus had ik dat met mijne gsm laten doen maar jammer genoeg is het er ook weeral bijna terug af. Er was ook nen dag ‘adventureday’ bij. En toen hebben we, joepiejeee, op een olifant gereden (dat is wat anders als ne struisvogel zenne :D)! Ik vond dat echt graaf. We hebben ook zo’n boottochtje gemaakt op een rieten bootje en ook een karrentocht met lelijke witte koeien met kamelenbulten als trekkers, minder spectaculair maar wel leuk. Op het laatste was er zoiets gelijk nen katrol op het legerterrein maar dan met vrije val erbij ook, smaakte naar meer! Ik weet al niet meer goed wat we nog allemaal gedaan hebben, maar ik heb me in ieder geval geamuzeerd.

In maart ben ik ook samen met Chloe naar het zuiden getrokken. Mijn visa moest verlengd worden (voor de laatste keer :() dus dat was een excellent excuus :D. We zijn op bezoek geweest bij mijn oud gastgezin waar mijn ouders enthousiast waren om mij nog is te zien… Jammer genoeg kon dat van NongMork niet gezegd worden. Nuja :) niks aan te doen! Ook nog even melden dat alles in orde is met hun en dat van de provincies met watervloed PhangNga het minst getroffen is. Dan zijn we doorgereisd naar het toeristisch deel van Phuket, Patong Beach. Drie dagen FEEST tussen duizend andere reizigers, travestietenhoeren met of zonder hun geslachtsdeel, normale hoertjes, vieze oude mannen, kleine kindjes die roosjes vekopen, knappe Aussies en dikke oude vrouwen op zn Benidorms. Niks anders te vermelden :D! Als laatste zijn we dan terug doorgereisd naar Suratthani waar een groot deel van de andere AFSers al waren om dan samen naar het volle maan feest te gaan. Feest op het strand tot de zon weer opkomt.

Nu is het weer even gedaan met feesten, en ben ik weer het brave Thaise studentje dat mee op familie-uitstap naar de tempel gaat. Mee eten gaat offeren aan de dode opa zijn graf. Op tijd opstaat om voor de rest van de dag niets te doen buiten tv kijken en eten… Om jullie maar een idee te geven van het grote contrast tussen het normale leven in Thailand of Thailand als tourist. Ik heb het geluk om de twee te mogen ervaren :)!

Volgende week is het eindelijk Songkran, Thais nieuwjaar… Ik ben benieuwd! En ik ga blijkbaar ook nog met mijn gezin op vakantie maar dat is een wazig plan :)!

Ik laat het jullie zeker nog weten! Hou jullie goed en ik zie jullie graag eh (en snel!)!

Dikke zoen x

07-04-2011 om 05:58 geschreven door Katrien  

Hier jullie nieuw verslag vanuit, jawel, Bangkok… !

Mijn gebeden leken uiteindelijk toch verhoord want nadat ik me officieel had neergelegd bij het feit dat ik in Phangnga zou blijven en er gewoon het beste van zou maken, belde AFS met het verheugende nieuws dat ze (mijn zelfvoorgestelde) gastgezin goedgekeurd hadden. Oef! Ik had viavia dit gezin gevonden maar had enkel de tijd gehad om de gegevens door te geven en had zelf nog geen contact opgenomen dus dat was superspannend.

Mijn laatste dagen in Phangnga waren super. Het was tien dagen watermeloenenfestival in mijn dorp, met typische Thaise optredens (niet echt mijn stijl maar wel nog oke als je weet dat het maar voor efkes is !), een jaarmarkt met wat kermisattracties en heel veel eetkraampjes. De laatste dag op Senanukul moest ik nog is een speech geven voor de hele school maar die ging gelukkig al vlotter als mijn eerste beginspeech! Ik heb met m’n vriendinnetjes kunnen middageten en iedereen dat ik wou deftig kunnen bedanken. Natuurlijk moest ik ook nog een bord met foto’s maken in Thaistyle. Afscheid nemen was toch wel moeilijker als ik verwachtte, ik heb er tenslotte toch meer als een halfjaar gewoond. Na mijn laatste dag school ben ik de volgende dag weer naar Takuapa gegaan om te gaan eten met mijn vriendinnetjes en zus. De dag erna was vooral gevuld met koffers pakken wat echt een rotte taak was die meer als een halve dag geduurd heeft! Diezelfde avond vertrok ik gepakt en gezakt naar ‘mijn nieuwe leven’. Dat was echt supervreemd want ik liet echt zo al het vertrouwde achter en wist niet wat me te wachten stond.

Wel het volgende: een superlieve zus Mei Ji van 20 die zelf een jaar met AFS naar Argentinie geweest is, een verlegen jongere zusje Mook (ja, zoals in Kai Mook, wat parel betekent ) van 14 jaar en een heel verwend broertje Boss van tien jaar. En natuurlijk ook een papa die we hier ook gewoon papa noemen, trotse eigenaar van drie motorcyclewinkels en verder niet echt spraakzaam en niet te vergeten de mama: supergelovig en superbazig (KatKatKat, ge moet u spons niet zo maar zo vasthouden… KatKatKat, ge moet elke dag een halfuur hoelahoepen want ge bent dik en dat is niet mooi… KatKatKat, ge moet u broeken niet daar aan de waslijn maar daar hangen…) en zo is het om de vijf minuten wel iets. Dat was wel efkes wennen aangezien ik zo lui als een Thai was geworden in mijn andere gezinnetje. Maar ze heft het wel allemaal goed voor hoor ook al laat ze heel de dag van die luide vettige boeren !

Ook moest ik dus nog een week naar een andere school Wat Rat cha O Rot waar ik dus weer fijn een speech mocht geven (ik word er echt nog ne pro in!). Eigenlijk was dat een superweek, ik zat heel de tijd bij dezelfde klas (wat echt gemakkelijk is buiten het feit dat het de klas Japans was) en had al snel vrienden gevonden die ook leuk zijn na school ! Op school zaten ook nog andere Thaien die zelfop uitwisseling geweest waren, echt een superleuk groepje! Verder heb ik ook met de ‘abort’ moeten gaan praten en die wist wel iets over Belgie te vertellen: (wat heel uitzonderlijk is voor een Thai!) ‘Aah, Belgie? MANNEKE PIS MANNEKE PIS! En ja… GEEN REGERING eh !’ Eigenlijk had ik best wel wat langer op die school willen zitten maar helaaspindakaas…

SILENT RETREAT kwam eraan. Vrijwillig had ik me samen met een paar mensen van AFS opgegeven voor het ‘meditatiekamp’ (kamp vind ik zowizo een superfoute woordkeuze!). We wisten al op voorhand dat het geen ‘fun’ zou worden en dat bleek inderdaad niet overdreven. Tien dagen in volledige stilte leven, opstaan om 4 uur ‘s ochtends en direct beginnen mediteren na een klein ochtendtekstje, daarna een uurtje (ofzo? horloges, gsms, boeken, ipods moesten ook afgegeven worden dus ik had total geen tijdsbesef) yoga gegeven door de lenigste non die ik ooit in mijn leven heb gezien. Dan tijdens zonsopgang weer naar de meditatiehal. Na weer een uurtje (ofzo?), eindelijk ontbijten: de vieste rijstsoep dat ik ooit gegeten heb. Dan tijd om kleine taakje uit te voeren en in de badzaal te douchen (een vierkant met water waar iedereen dan rondstaat en waar ge het water me schepkes over uzelf moet gieten en dat terwijl ge moet zorgen dat u sarong niet afglipt). Dan meditatie – walking meditation – en meer meditatie tot lunchtijd. Vegetarische maaltijd na de woorden ‘with wise reflection I eat this food not for play not for intoxication not for fattening not for beautification only to maintain this body to stay alive and healthy to support the (spiritual) way of life thus I let go of unpleasant feelings and do not stir up new ones thereby the process of life goes on blameless at ease and in peace’. Na de lunch toespraak van de dhamma – meditatie – walking meditation – meditatie en dan chanting (van de grappigste monnik allertijden). Daarna tijd voor chocomelk en hotspring. Na zonsondergang weer naar meditatiehal. Meditatie – group walking meditation – meditatie en dan ‘bedje in’ (een houten bank met een bamboomat en een houten kopkussen, naast een muggennet en een kaarslamp en de koffer de enige dingen in een piepklein betonnen kamertje vol met spinnen, hagedissen en schorpioenen). En dit tien dagen lang. Honderdveertig buitenlanders zagen dit wel zitten en kwamen dus af naar Wat Suan Mohk in Surat Thani… Ik was er een van. Ik heb er veel uit geleerd ook over het boeddhisme (die niet altijd even positief is als ik dacht maar ons leert dat het leven eigenlijk leiden is (maar daar ga ik niet verder over uitwijken nu eh !), over mindfulness en over mijzelf. Ik heb trouwens echt een monkeymind dus mediteren was echt een zware taak voor mij! Evenals het zwijgen… mensen van alle uithoeken van de wereld komen daar samen en ik wou gewoon iedereen zijn of haar verhaal horen. Ik bedoel iemand uit New York, naast iemand uit Litouwen, naast iemand van India… Echt supersjiek vond ik dat maar helaas er werd tien dagen lang niet gepraat enkel door de monikken en nonnen. Ik was heel blij dat die tien dagen voorbij waren en ik terug kon praten met de zes (van de elf) overgebleven AFSmensen en of course alle anderen.

Daarna zijn we nog blijven hangen in Surat Thani en van het ene uiterste in het andere gegaan door ons vol te proppen met donuts en heel luidruchtig ‘de buitenlander uit te hangen’. Niet flink en VOORAL niet mindful maar wel heel leuk. We zijn naar het fameuze halve maan feest kunnen gaan en het waren gewoon nog drie superdagen!

Nu ben ik een weekje thuis geweest (of toch zoiets als). Het is vrijdag (volle maan) ook Buddhadag geweest waar we met z’n allen naar de tempel moesten gaan en de allereerste speech van Buddha naar de meer dan duizend andere monikken herhaald werd. ‘s Avonds moesten we nog is terug om drie keer met kaars, wierook en bloem op blote voeten rond de temple te stappen. Gisteren ben ik met mijn gezin op uitstap naar Ayutthaya gegaan. Eerst naar een temple (zoals ik al zei mijn mama is supergelovig) die ze nog aan het bouwen waren. Iedereen mocht op de achterkant van een dakpan de namen van zijn dierbaren schrijven en dan zelf het mandje naar boven trekken om vervolgens te zien hou jou ‘steentje’ bijdroeg aan het vervolledigen van het dak. Daarna naar nog een temple (ik dacht al dat het heel de dag tempeltour ging zijn maar dacht gelukkig fout). Want de volgende stop was een Japans dorpje. Daarna tempelruines, waar ik de taak kreeg als thaise gids voor mijn zussen aangezien ze de headset enkel in het Engels hadden. Als laatste zijn we nog naar de floating market gegaan.

Ik voel me echt gelukkig in dit gezin, wat niet betekent dat ik mijn ander gezin vergeten ben of niet dankbaar ben maar dit is gewoon echt ‘a better fit’. Misschien ligt het aan mezelf omdat ik van begin af aan al wist waar ik op moest letten, of aan het feit dat mijn zus zelf AFS student is geweest. Geen idee maar het voelt goed!

Woensdag vertrek ik naar ChiangMai met AFS want dan hebben we vijf dagen lang ons ‘middle stay camp’ wat een beetje gelogen is en eigenlijk ‘3/4camp’ moet zijn ofzo want helaas begint mijn tijd hier te korten en verschoot ik me een ongeluk toen ik horde dat het nog maar drie maanden zijn… Time flies dus ik zie jullie snel weer!

Hou jullie goed En proficiat aan al die schitterende punten behaalders GOOD JOB!

Ik hou van jullie en mis jullie! X Katrien

21-02-2011 om 16:42 geschreven door Katrien  

Prettig kerstfeest, gelukkig nieuwjaar en superhard bedankt voor de verjaardagswensen!

Ik wens al mijn lezertjes (hihi ) trouwens een zalig 2011 toe, dat al jullie wensen mogen uitkomen!

Ondertussen is er weer veeel gebeurd hier aan de andere kant van de wereld… Maar op het vlak van veranderen van gastgezin helaas nog heel weinig. Boe!

Mijn tijd in Bangkok was nog heel leuk, ik zat constant bij dezelfde klasgroep M6 dus dat was wel leuk want dan leerde ik die ook beter kennen eh. Toch blijft het vreemd om te bedenken dat die dezelfde leeftijd als ons hebben en toch zo anders zijn. De eerste vragen dat ze meestal aan mij stellen zijn: van welke cartoons hou jij? vind je roze een mooie kleur? en justin bieber is knap eh?! Maar uiteindelijk lag ik zo dikwijls plat van het lachen omdat alles zo absurd gewoon was soms ! Helaas kwam er ook aan die twee weken een einde. Dat was dan ook weer een heel gedoe want ze wouden mij daar nog langer houden en ik wou dat ook wel maar langs een kant ook weer niet want ik wou echt met mijn gezin in Kuraburi praten en definitief iets beslissen in plaats van altijd te wachten wachten wachten. Uiteindelijk mocht ik dan wel naar huis, maandag 13 december. Aangekomen hier thuis had ik een beetje een dipje want de sfeer is hier niet al te best (iets tussen Koenmeh en Koenpo) tot ik ineens twee postpakketten zag liggen! Echt ZALIG ! Echt bedankt Mamy, Bonpapa, tante Anne en mijn echt gezinneke! Dus had ik weer wat Belgische invloeden om me aan op te trekken . Dinsdag ben ik niet naar school geweest omdat ik in de busreis weer niet had kunnen slapen maar uiteindelijk bleek het school toch voor een of andere duistere reden gesloten dus dat kwam goed uit ! Voor de rest had ik die week gewoon nog verder school. Grapje, gewoon school wat is dat? We hadden nog is sportdagen dus iedereen mocht weer in z’n kleurpoloke naar school om zijn/haar stem kapot te roepen tijdens het cheeren. Echt niet normaal. En efkes al een geluk dat ik de weken daarvoor niet op school was want er werd weer een parade voorbereid maar dit keer echt met bijna alle leerlingen van de school (en geen pickups maar wandelen). Echt keiveel show, elke kleur mocht een deel van de parade invullen, en roos had het volgens mij wel goed gedaan. Maar oranje had uiteindelijk de prijs voor mooiste parade (wat de link met sportdag was snap ik nog altijd niet zo goed maaar… zolang er maar show is eh !). Dat weekend mocht ik met P’Fan mee naar Phuket. Die deelt daar een kamer (mss 3 meter op 3meter) met een vriendin omdat zij daar studeert. Zondagavond was er een avondmarkt maaar die werd helaas genoeg verstoord door de regen dus we lagen vroeg in ons bed! Maandag hebben we rustig uitgeslapen en dan gaan eten. In de namiddag kwam zowa de helft van het gebouw bij mekaar om kaartspelletjes te spelen. En nie gezwanst, die hebben echt drie uur hetzelfde spelleke gespeeld. In de avond zijn we dan eerst gaan eten in Saphaanin (soort graswei langs het strand met heel veel eetkraampjes), waar zo iedereen van Phuket (oke, nee maar toch veel mensen ) samenkomt om te eten. Daarna reden P’Fan en haar vrienden mij zo rond Phuket ‘by night’. Al werd ons ritje eventjes verstoord door schrik van de politie omdat we met drie op de motorcycle zaten. Uiteindelijk blijkt dat niet verboden te zijn hier dus konden we rustig voort naar onze eindhalte. Een marktje met echt duuuuzend touristen en ik dacht ‘oooh, das nog is tof!’ tot wij ergens binnengaan en hop, enkel en alleen maar Thaien (en een paar oude westerse mannen met jonge Thaise poepkes, bah). Maar uiteindelijk bleek het allemaal superleuk voor een keer was de Thaise muziek zelfs nog oke! En die Thaien gingen helemaal uit de bol, echt gieren! De dag erna moest ik terug want jaaaa, er moet ook nog naar school gegaan worden eh ! In de bus zat ik naast zo’n Hollands meisje, die was ook 18 maar die was op haar eentje aan het rondtrekken voor drie maanden… Even was ik jaloers op haar vrijheid maar ik weet niet of ik dat zou kunnen zo helemaal alleen! Op school moest ik werken aan een bord met foto’s voor AFS want die donderdag moest ik naar Trang samen met mijn advisor en counselor (en een bus vol leerlingen die ‘competition’ hadden in Trang) omdat AFS daar zo een promootkraampje had op een of andere beurs. Dus wij KEIlang onderweg naar die beurs om er uiteindelijk een uurtje ofzo te zijn. Dan moest ik zo samen met de hoofdmensen van AFS Thailand gaan eten. Uiteindelijk ook zogezegd de problemen uitgepraat met mijn counselor en nog is verduidelijkt dat ik echt wel van gezin wil veranderen.( Er was ook zo’n hele miserie over de weekexchange naar Goele, want eerst hadden ze gezegd dat alles in orde was en uiteindelijk mocht ik ineens niet meer gaan en blablabla… Maar op het einde mocht ik toch nog vertrekken.) We bleven met drie slapen in het huis van een koppel leerkrachten. Die wouden mij al in huis pakken zeg Ik heb toch maar vriendelijk bedankt, want Thaise leerkrachten… Ahum ! Volgende morgen werd ik door P’Roh (een Thaise die een jaar in Amerika geweest is) naar de bushalte gebracht voor een ontzettend lange busrit (maar dat zijn we al gewoon hier eh EN het was het ook volledig waard). Mijn kerstavond maaltijd was dus jammer genoeg enkel een snackje uit 7-eleven maar ik zat wel nog naast een toffe in de bus naar Chiang Rai.

Toen ik ‘s morgens 25 december aankwam op de bushalte had ik ook totaal geen feeling met Kerstmis en dat vond ik wel jammer ik had onderweg wel naar nen buitenlander ‘merry christmas’ geroepen, maar die keek alleen maar kwaad terug (waarschijnlijk was hij zich komen verstoppen in Thailand om de kerstperiode niet te hoeven meemaken ofzo FAIL!) . Tot dat er ineens twee dikke Engelse madammen op het busstation komen met kerstslingers rond hun heen gedraaid vrolijk roepend ‘MERRY CHRISTMAS’. Ik was gered daar waren mn kerstengels !! Ik heb nog een tijdje moeten wachten maar dan werd ik ineens ontvoerd door drie kerstmannen namelijk Goele, Chloe en Adam (het kleine gastbroertje van Goele) allemaal netjes in kerstmanpak . Dan zijn we of course inkopen gaan doen voor onze ‘farang’maaltijd om daarna thuis te beginnen koken aan ons kerstmenu. Echt HEERLIJK, al zeg ik het zelf . Spahetti (MET PARMEZANKAAS JAWOOOHL), aardappelpuree (ja, dat past er niet echt bij maar dat was gewoon lekker EN lang geleden ) en lookbroodjes (oeps, beetje te veel van het onderste van den voedselpiramide alhoewel? Dat is de basis, da mag!). En om het helemaal compleet te maken hadden we de tafel mooi versierd (dankuwel aan alle Belgische mama’s die dingetjes hadden opgestuurd!) en hadden we als dessert chocomousse gemaakt! Ik weet niet of Goele haar gezin het zo lekker vond (ze zeiden van wel maarja ) maar wij vonden het alvast GESLAAGD ! In de avond zijn we dan nog naar de walkingstreet gegaan al een chance, want met al die miserie was ik helemaal vergeten kerstcadeautjes te gaan halen. Gelukkig had ik nogwa grappige dingetjes gevonden en ‘s avonds bij het cadeautjes uitpakken zat ik wel in de kerstsfeer.

De week erna ben ik dus bij Goele gebleven en dat was wederom leuk . Zo zijn we Chiang Rai ‘stad’ gaan ontdekken, naar haar vroegere school geweest, gaan Thais barbecuen met de Thaise returnees van AFS,… En zo hebben we veel met Adam gespeeld, gegrilde insectjes geproefd, boeken uitgewisseld en gelezen, met WARM water gedoucht, luid gezongen op de bus, geprobeerd te dieeten, veel wandelingetjes gemaakt EN HET ALLERBESTE namelijk STRUISVOGEL gereden. Ik heb nog NOOIT zo hard gelachen. Dat was echt het grappigste. Niet dat ik mij zo safe voelde op dat beest (dat is ne vogel, dat heeft twee poten dat dient dus niet om op te rijden) maar het was wel grappig!

Met oudjaar had de Koenmeh van Goele ons samen met Adam, Pin (het verlegen gastzusje van Goele) en nog een nicht en vriend meegenomen naar Hotpot Buffet waar we ons oudejaarsavondmaaltijd met stokjes hebben verorberd. Daarna werden we ‘vrijgelaten’ in ‘t stad waar er heeel veeel zatte Thaien waren en geen goeie muziek, en waar we op de Thaise tv zijn geweest en hebben zitten bedelen als mop. Het aftellen (toen het bij jullie 6 uur ‘s avonds was) was in ieder geval geslaagd en ik heb me goed geamuzeerd!

1 januari was weer een dag als alle andere voor de Thaien. Ik moest ook om in stijl af te sluiten (24 december, 1 januari,…) de bus terug naar Kuraburi pakken. Dus weer eerst de nachtbus naar Bangkok maar omdat enkel de roze taxi’s al een reden zijn om van Bangkok te houden ben ik nog een dagje gebleven om dan in de avond de nachtbus naar Phangnga te pakken.

Op mijn verjaardag moest ik voor de verandering is geen bus pakken MAAR wel naar school… Verjaardagen worden ook niet echt gevierd hier maar mijn advisor had ajaanPan, Philip en mij wel uitgenodigd om buiten het school te gaan eten. En het was lekker! Ik had wel echt superharde heimwee naar huis waardat het huis versierd is als ge opsta en mensen direct ‘gelukkige verjaardag’ zeggen in plaats van na een halfuur droog op te merken ‘ oh, is het niet u verjaardag vandaag?’. Gelukkig kon ik dan die avond wel op Skype Manne, merci om mij op te beuren!

Deze week was dus oersaai op school aangezien mijn lessenrooster van het tweede semester nog altijd niet in orde is, ik ben nu ook heel hard bezig met AFS te pushen over het veranderen van gezin want zeg, dat is al van begin oktober dat ik dat vraag . GELUKKIG HEB IK VEEL GEREISD zeg ik dan !

Zo, dat was het weer voor deze keer . Nog is merci voor alles!

Dikke zoen x Katrien

08-01-2011 om 04:10 geschreven door Katrien  

Na een eeuwigheid niet geschreven te hebben, hier dan eindelijk nog is een blogberichtje!

Toen ik terugkwam van Ayutthaya heb ik dus direct mijne was gedaan (ik ben trouwens echt ne pro geworden in handwassen hier :)!) want diezelfde avond vertrok ik naar mijn counselor om dan de volgende morgen om 4 uur te vertrekken naar China.
Ooh, China, dat was me wat zenne :)! Ten eerste die busreis al... De tv stond zo hard dat de mensen moesten roepen om elkaar te verstaan, op de tv: Thaise soapseries (denk aan Familie maar dan nog is duizend keer meer overgeacteerd) afgewisseld met Thaise klassieke karaoke EN er werd een micro doorgegeven (SCHFEEEER!). Dan stonk het ook nog is superhard in die bus naar oude ongewassen vrouwtjes gemixt met de niet zo frisse wc-geur. Om het helemaal compleet te maken zat ik naast een mevrouw (vaste niet-zelf-gekozen plaatsen) met een harde verkoudheid (en zakdoeken is onbeleefd in Thailand dus snuifsnuifsnuif), die constant dingen naar de achterkant van de bus aan het roepen was (en wij zaten op de eerste voorste plaats) ook al luisterde er niemand EN ze nam ook nog is anderhalve stoel in beslag. ECHT, ik vraag me nog altijd af hoe ik dat twee volle dagen heb kunnen volhouden (gelukkig sliepen we 's nachts in hotellekes (ook altijd met vaste roommates: ik met mijn bazige counselor en haar 'achterlijke', snurkende zus) en niet op die bus). De derde dag kwamen we dan aan aan de Meinaamkongrivier de grens met Laos, waar ik voor het eerst een Belgisch koppel tegen kwam uit Mechelen. Na heel wat gezever met de papieren mochten Philip en ik dan uiteindelijk ook overvaren. Laos heb ik jammer genoeg enkel kunnen bewonderen vanachter de geblindeerde ramen van onze minivan. Maar op het eerste zicht leek alles precies nog Thailand behalve dat we nu terug rechts reden, en de huizen bijna uitsluitend houten paalhuizen waren. Na vijf uur door Laos kwamen we dan eindelijk aan de grens met China.
CHINA, zonder Chinese Muur maar toch een echte belevenis. Na nog is vijf uur op de bus (zonder vaste plaatsen maar ook zonder airco) kwamen we aan in Sibsonpanhaa (geen idee hoe je dat schrijft) in de Yun Nan provincie. China was terug rechts rijden, straten zo goed onderhouden als in pretparken, Chinese Yuan, eten met stokjes (ALTIJD), veeel thee, een taaltje dat op Russisch lijkt met ontzettend veel tsjtsjtsj, wc's zonder deuren,...
We zijn twee dagen echt van het een naar het ander gegaan en ik weet totaal niet meer in welke volgorde. We hebben een dierenpark bezocht met duizend vliegende pauwen, een avondmarktje (waar ik mij al een geluk ne sjaal had aangeschaft want eens de zon onder was was het echt koud), een boottocht gemaakt, een dansshow gaan zien, een school gaan bezoeken (leerlingen leken veel vrijer dan hier in Thailand) en NATUUURLIJK ook een Thaise tempel en een Thais dorp waar de Thaise prinses al op bezoek was geweest (ahjaa, superlogisch... drie dagen onderweg zijn om dan iets te gaan bezoeken wat je ook naast je deur hebt... maarja :)) en we zijn ook naar ne fishspa gegaan. EN DAN echt het ergste. Tussen al die tourristische attracties stopte de bus zo op plaatsen waar dingen verkocht werden zoals in tektvshop, en die Thaien geloven en kopen echt ALLES. Zo gingen alle Thaien naar huis met een messenset (gekocht op de plaats waar ze de beste messen maken van de heeeeele wereld), gedroogd fruit (verkocht door diezelfde reisgids die ons ook al had afgezet met de omwisseling van baht naar yuan) en duizend Chinese medicamenten. Dat was zo in een zaaltje waar nog allemaal 'dokters' zaten en die lazen dan u hand en dan beslisten ze welk je had en welke medicijnen je daar het beste voor kon pakken. Er heeft een leerkracht aan 500 euro medicijnen gekocht, nie gezwanst. Bij mij (omdat hij ook wel doorhad dat ik echt niks zou kopen :)) zei hij dat alles in orde was (joepie) maar dat ik precies wat meer warm moest eten (ahja, want met drie rijstmaaltijden per dag zou dat wel is kunnen, ja).
Het doel van de uitstap voor de Thaise leerkrachten was volgens mij dus gewoon zoveel mogelijk kopen en zoveel mogelijk foto's van hunzelf trekken zelfs vanuit de bus. 
Gelukkig zijn we ook nog naar een gewoon marktje geweest waar we echt zo de sfeer konden opsnuiven en het is dus echt waar in China eten ze echt hond. Echt heel vies, er was een meneer en die verkocht een in stukken gesneden hond met de kop er nog bij... Bah.
Na dus twee dagen en een beetje in China, moesten we weer terug heeeeel die stomme busreis doen. Al was er wel een tof momentje toen we stopten in Chiang Rai en Goele daar ook net was.
Ik was wel een beetje blij dat ik terug thuis was, want die 35 leerkrachten waren echt allemaal mama en papa over mij aan het spelen en ik werd er echt gek van. Gelukkig was Philip er nog.
Na China had ik een week 'gewoon' school.
Zaterdagavond was er voor het eerst iets te doen in mijn dorpke, een marktje en een paar optredens (wel voornamelijk Birma of course, maar toch :)). Zondag heel vroeg in de morgen is Goele dan aangekomen in Kuraburi maar we zijn direct terug gaan slapen want ik was echt nog moe. Zondag was het Loy Krathong festival. Loy (=laten drijven) Krathong (=het drijvend ding zogezegd gelijk een lotusbloem) is elk jaar de eerste volle maan van de twaalfde maand. De Thaien vieren dit omdat het regenseizoen dan zogezegd voorbij is, en ook omdat ze de Godin van het water willen bedanken. Ze doen dit door Krathongs te maken. Dus wij zondag met z'n allen aan het knutselen geslagen. Een stukje boomstam van de bananenboom (die blijft drijven) en dan versieren met bladeren, bloemen en ook 3 wierrookstokjes en een kaarsje ... Die van mij was wel een beetje mislukt maar ja, die Thaien die zijn daar al op geoefend want die doen dat elk jaar en Goele had dat al op school geleerd. In de avond wanneer het water ebt, konden we dat dan op het water laten maar eerst moesten we er nog een nagel opleggen, een stukje haar en muntjes. Trouwens echt erg, er waren zo 'kwajonges' die zo hun bootje pakten en alle muntjes van die Kratongs gingen halen, haha! Maar dus, hoe verder je Krathong drijft, hoe meer geluk. Koppels die hun Krathong samen op het water laten hopen ook dat die zo ver mogelijk naast elkaar blijven drijven. In de provincies waar er geen stroom of zee is, worden wensbalonnen opgelaten ook wel heel mooi.
Maandag zijn Goele en ik dan samen naar school gegaan maar mijn lessenrooster is nog altijd niet in orde dus wij hadden echt niks te doen... Koenpo had zo aan Goele verteld over al het prachtige van het Zuiden en dat ze dat zeker moest zien (want fier is hem wel zenne) en Goele zo natuurlijk meespelen. Dus dinsdag hadden we zo beslist om niet naar school te gaan en om zeven uur maakt Koenpo mij zo wakker, ik natuurlijk slecht gezind maar ineens zegt die: 'Kat, waar wilt ge naartoe gaan vandaag? Ko Surin, oke? Een nacht, twee nachten? Ge moet wel snel zijn want om 8 uur vertrekt de boot!' Dus ik Goele zo keisnel wakker maken en alles klaarmaken en om halfnegen zaten wij gewoon op de boot naar het paradijs. Ko Surin was echt Ko PhiPhi maar dan minder touristisch en mooiere koralen. Overdag snorkelen (wauw, echt mooimooimooi!), zonnen, zwemmen, schelpen rapen... vakantie tot en met en dan 's nachts slapen in tentjes op het strand (onder bomen met aapjes die onze tent bekogelden met vruchtjes). Echt drie dagen zaligheid.
Vrijdagmorgen stonden we flink om 5 uur op om naar school te gaan maar op de bus ontdekten we dat het school die dag gesloten was. Dus wij terug naar huis en dan maar heel de dag luilekker dvd gekeken. In de avond was het verjaardagsfeestje van mijn neefje John, op de pier.
Zaterdag wou Koenpo Goele Phuket laten zien. Maar Nafa en Mork wouden eigenlijk enkel naar Phuket om Harry Potter te gaan zien (en dat wouden wij natuurlijk ook wel). Dus wij in de auto rond Phuket gereden (echt zonde om die stranden vanuit de auto te zien). Dan zette Koenpoh ons af in CentralWorld, de cinema maar Goele en ik moesten al om 16.00 de bus pakken naar Bangkok. De film was al 20 minuten bezig toen we in de zaal stapten dus ik denk dat wij 50 minuutjes van de film gezien hebben...
De bus naar Bangkok was echt een hel :) (wat is dat toch met die bussen?!) ondanks dat wij echt de beste plaatsen hadden. Wij zaten zo voor een mevrouw met echt zieke hoestbuien, die hoestte haar longen er bekan uit en die had ook zo'n plastieke zakske bij waar dat ze dan om de minuut is in tufte. Echt heel onsmakelijk.
Aangekomen in Bangkok 's morgens heeft Goele haar bus doorgepakt naar ChiangRai en ik dan de taxi naar SaiThai waar ajaan Oi mij stond op te wachten. Zij bracht me dan naar het appartement van twee Chinese assistent-teachers. Man Ye en Ya Ching. Eerst mocht ik nog wat rusten maar we werden al snel gewekt omdat er een meeting op school was... (op ZONDAG!). En rarararara, wie mocht er, ongewassen en niet fris, een onvoorbereide speech geven in Thai voor een volle zaal ouders en studenten? Of course, Katrien. Gelukkig is mijn Thais al beter dan in het begin en kon ik er dus wel wat uitzwansen. Na die urendurende meeting gingen Ya Ching, Man Ye en ik dan naar het shoppingcenter. Dat was toch efkes ne shock voor mij zenne. Ne megagrote kerstboom buiten (in 35 graden) en kerstmuziekjes... Toen had ik echt zo 'ohneeeee, ik ga Kerstmis echt missen'.
In de avond zijn we dan gaan eten met Ya Ching haar eerste gastfamilie maar die spraken dus heel de tijd Chinees dus ik zat er echt voor spek en bonen bij. Maandag moest ik dan naar school hier en dat viel echt goed mee. Er is een afs'er van Chilli, Hector en dat is echt nen toffe.
In de avond was het eerst goodbye-momentje van Ya Ching want die ging na 5 maanden terug naar China dan en dan goodbye-momentje van mij want ik ging naar mijn testgezin. Een heel mooi huis, een lieve mama, een toffe broer Palm en echt een hele leuke zus Saiparn.
Dus nu heb ik hier twee weken geleefd en het bevalde mij zeker :). Ah, ik ben ook met mijn school op uitstap geweest naar de universiteit en daar zaten echt zo precies de normale mensen, met een eigen stijl niet zoals in mijn school waar elk meisje en elke jongen hetzelfde is. 
Het is ook verjaardag van de koning geweest op 5 december en dan waren we naar het centrum van Bangkok geweest waar er 9999 wensbalonnen werden opgelaten en de paleizen mooi verlicht werden. 6 december is hier dus ook altijd ne verlofdag maar Sinterklaas kennen ze niet...
Ik weet totaal niet wat er mij nu te wachten staat en of ik nu mag veranderen van gezin en of dat dan dit gezin word, maar dat zien we dan ook weer wel :)
En ik hou jullie op de hoogte hoor, al vraag ik soms wel wat geduld :D!
Dikke zoenen en ik hou van jullie eh :)
 
x Katrien

11-12-2010 om 00:00 geschreven door Katrien  

05-11-2010 om 15:03 geschreven door Katrien  

Liefste iedereen :)

Ten eerste hoop ik dat alles daar goed gaat met iedereen, hier is het alvast beter met mijn hoofd en de tandpijn :)! Al een chance :))
Dus de hoofdpijn was dus afkomstig van de tandpijn, en die tandpijn was er omdat mijn wijsheidstand aan het doorkomen was maar er te weinig plaats was en die dus tegen een andere tand aan het duwen was en daaaaarom had ik dus zoveel pijn.
Maandagavond bracht Koenmeh mij dan naar de tandarts, en dat was zonder afspraak dus ik zat daar al anderhalf uur te wachten met barstende koppijn toen het eindelijk onze beurt was. Ik had eerst wa schrik maar alles zag er nog relatief hygienisch uit enzo :) En dn assistenttandarts was dan ook nogis ne knappen thai dus het kon al nie meer stuk :D haha! Dus die twee mannen met handen en tanden (hahahaha!) proberen uit te leggen wat het probleem was en dan zei die zo 'ja, dat moet dan operatief verwijderd worden eh' en ik vraag zo 'aah wanneer dan ofzo?' en die kijken zo naar mij en die vragen zo 'ja, eigenlijk is nu het beste eh, is dat oke?' En ik had echt superveel schrik (want ik haat tandartsen in Belgie ook al!) en dien tandarts zat maar heel den tijd te zeggen 'tchaj jen jen tchaj jen jen' (Wat relax wil zeggen!) Haha, ik werd echt zot. Die zijn er denk ik ongeveer een uur aan bezig geweest (maar ik was wel verdoofd al een geluk) en dien avond zelf had ik eigenlijk niet zoveel pijn dat voelde alleen wat voos en ik kon mijne mond niet zo goed opendoen maar voor de rest cava! Tot de volgende morgen echt superveel pijn, en de dag erna en erna en .... ook nog. Ik ben dan een week niet naar school gegaan (ook omdat ik met zo'n dikke hamsterwang zat en iedereen kijkt zowizo al altijd naar mij dus dat zou gewoon derover zijn geweest :)). Die donderdag waren er dan vriendinnen van Fan (mijn oudste zus die in Phuket studeert) gekomen en die zijn hier dan tot de zondag gebleven. Dat was wel heel leuk, al was ik wel nog een beetje groggy van die pillen en zat ik nog altijd met een groene kaak. Dat waren echt toffe meisjes en we hebben dan samen gekookt enzo en zaterdag zijn we dan met z'n allen naar Ranong gereden (Nafa en Mork moesten naar school). Waar we ook efkes langs Milo, nen Italiaanse AFSer zijn gereden dus dat was ook nog is tof!
De week erna ben ik gewoon naar school geweest, alhoewel gewoon naar school kan je hier eigenlijk nooit zeggen want elke dag is er wel iets speciaal of is er wel een uur een of andere voorstelling van iets ofzo echt heel vreemd!
En vrijdagavond, echt superschattig had Koenmeh spaghetti klaargemaakt! Haha :) echt superlief want ze was er echt trots op want het was haren eerste keer! Vorig weekend zijn we dan zaterdag naar Phuket gereden en zijn we eerst met de familie iets gaan eten en dan naar de boekenwinkel geweest tot grote vreugde van mijzelf :) en daarna heeft Koenpo mij afgezet bij Nora, het Duitse AFSmeisje. Samen met Nora en haar zus zijn we dan nog gaan winkelen (wat ook leuk was! en njamieeee Nutellachoco (haha! de pot is wel weeeral op)) Nora woont echt in een modern huis met een eigen zwembad en een eigen soort privecinema EN nen echten douche... echt erover :D! Ik was wel efkes jaloers omdat zij wel in 't stad woont maar ik zou toch nie willen ruilen met hun familie (ook al waren dat lieve mensen). Oooh, 's avonds waren we zo steak met frietjes gaan eten (niet zo lekker als in Belgie) maar zon stukske vlees deed toch nog is deugd na al dieje vis :) (sorry Jolien!)!
Zondag was echt ZALIG! De vader van iemand van de klas van Nora is zo de baas van een bedrijf dat zo touren organiseert van Phuket naar Ko Phi Phi en dat meisje mocht dus mensen meenemen. Eerst had ik wa stress omdat die mekaar allemaal al kende enzo maar ik was natuurlijk efkes vergeten dat het Thaien waren en dus supergieren mensen! Eerst werden we met de boot naar Ko Phi Phi gevaren en dan moesten we overstappen op een andere boot want we gingen snorkelen. Echt zot zo tussen de visjes zwemmen in helderblauw water... Waaauw :)
Daarna zijn we gaan eten op Ko Phi Phi en konden we zowa de sfeer opsnuiven daar (vooral heel touristisch maar daarom niet minder mooi!)... Het was echt superleuk en die Thaien waren echt grappig!
Terug in Phuket moest ik dan voor het eerst ALLEEN een bus pakken OOOEEEH... Een hele belevenis hoor: 1) de papa van Nora verwitigde de stewardess dat ik 'buitenlands' was en dus dat ze mij goed in het oog moest houden 2) dan ging hem naar de chauffeur gaf hij zijn nummer en zei hij dat hij moest bellen wanneer ik was afgestapt 3) ik moest ook nog een smsje sturen wanneer ik thuis was 4) aangekomen in Kuraburi kwam er nog een andere meneer naar mij om te zeggen dat we in Kuraburi waren (aahjaaa, want ik woon hier niet al drie maanden hoor :)) en 5) eens afgestapt stonden Koenpo EN Koenmeh mij op te wachten.
Maandag zag ik echt zo rood als een kreeft en mijn vriendinnen waren 'kwaad' op mij dat ik in de zon had gezeten :D!
De schoolweek ging weer snel voorbij... En nu heb ik dus VAKANTIE!
Want iedereen heeft deze week nog de finaltests maar ik moet die niet meedoen... Dus nu nog iets vinden om hier te doen en dat is ehct moeilijk aangezien ik niet buiten ons domein mag... NUJA, IK KOM ER WEL UIT :) Ik zoek wel een oplossing!
Liefste vriendinnetjes, eventjes een wijs woordje van tante Katrien: jullie mogen julliezelf gelukkig prijzen dat alles zo dichtbij ligt en dat jullie gewoon eventjes langs de winkel kunnen gaan... Want die luxe mis ik hier helaas...

Dikke kussen en ik hou van jullie!

26-09-2010 om 06:15 geschreven door Katrien  

Liefste iedereen,

Speciaal om jullie op de hoogte te houden van alle spannende gebeurtenissen hier… tadadadaaa ziehier een nieuw blogbericht J

Dus ik ben met mijn school op uitstap geweest naar Krabi (een bekende provincie in Thailand door de Phi Phi eilanden). Ik was mee met een klas van M6 dus dat was al goed! Eerst moest ik zo om vier uur opstaan omdat ik om 6uur op de bus moest zitten dus dat was wel een beetje een kleine hel! Dan zijn we naar een plaats gereden waardat zo zout water samen met zoet water samenstroomt en dat was keihelder water. Echt jammer dat we er niet in mochten zwemmen (jaja, mijn nieuwe hobby J) want dat was echt graaf. Daarna het zeetje gaan bezoeken en daar dan geluncht (lunchpakketjes van de school, rarara drie keer raden…. Inderdaaaad rijst!). Na de middag hebben we dan een tempel bezocht. De exacte naam weet ik niet meer maar het was iets met nen tijger. Die tempel was zo half op een berg gebouwd en als we wouden konden we ook de berg beklimmen. Dus vol goede moed begonnen Ging, Philip en ik de trappen op te gaan (1200 en zoveel) maar het was echt superwarm en wij hadden zo die jogginguniform aan dus ik zat echt te stikken. En ineens is die Philip zo veel sneller dan mij en Ging zo veel trager dus ik zat tussen allemaal mensen van ons school dat ik niet kende maar dus heb leren kennen en dat was echt tof! We hebben de top dan ook gehaald (en ik was superfier en ook wel kapot!). Gelukkig konden we in de bus wat uitrusten al was dat ook niet zo lang want ons volgende stop was een shoppingcenter, ole! (Voor vele studenten DE reden om niet gewoon een ziektebriefje in te dienen voor deze uitstap).

Maar amai, die Thaise studenten die gingen er echt wel voor zenne… Bijvoorbeeld op de bus gingen die zo allemaal in het gangpad staan en dan stond er zo nen dvd aan van een concert van een Thaise groep en dan deden die zo alsof dat ze ook in het publiek stonden, hahaha dat was echt grappig!

De schoolweken verliepen ‘normaal’. Ja, er gebeurt elke dag wel iets dat ik denk ‘amai, dat moet ik zeker aan Belgie vertellen’ maar meestal vergeet ik dat dan weer enzo blablabla.

Vorig weekend ben ik dan zaterdag terug op uistap geweest maar met een andere klas en naar een andere plaats. Wel echt een hele leuke klas ook van M4 de klas waar ik ‘s morgens altijd mee in de rij moet staan. Omdat ik dan zaterdagmorgen terug zo vroeg op school moest zijn ben ik vrijdagavond in Takuapa gebleven en dan bij ajaan Yupha (mijn advisor) blijven slapen. De uistap was wel leuk (museum, aquarium, zeetje en shoppingcenter) maar het was vooral leuk dat Nora (het Duitse meisje van AFS die in Phuket woont) ook meeging omdat ze dat gevraagd had. Het was echt een superleuke dag!

Maandag moest ik dan naar school maar maandagavond kwam Nora dan naar hier om te blijven slapen want in de nacht zijn we dan naar het kamp in Cha Am, Pretchaburi vertrokken. HET KAMP WAS ZALIG. Het was weer een chique hotel, aan de zee met leuke mensen (wel jammer dat alleen het Zuiden en Centraal Thailand samenkwamen) EN warme douches en gewoon ja, alles was er gewoon ZALIG aan. De eerste dag hebben we vooral veel gepraat over goeie dingen en tegenvallers en wat we daaraan konden veranderen. Voor mij deed dat echt wel goed om efkes mijn gedacht te kunnen zeggen maar toch moesten we nog altijd voorzichtig zijn dat we niemand beledigden. Tijdens de vrije momenten mochten we deze keer wel het hotel verlaten wat dus echt een groot feest was. We konden van de zee genieten (dertig meter stappen ofzo) en van de winkeltjes maar we izjn bijvoorbeeld ook pizza gaan eten! Njamie, dat deed zo’n deugd! Ja, echt leuk om zo met mensen te kunnen praten die in ‘hetzelfde schuitje’ zitten.

Ook zijn we een dag naar een school gegaan en daar hebben we Phadthai leren koken, Thais gedanst, knutselwerkjes gemaakt (echt dat van mij was heel lelijk) en eindelijk Thaiboxing gedaan! Ha, ik vond dat echt heel leuk J En ik ga dat dan ook echt wel proberen om hier ergens dat te doen…

Aan alle mooie liedjes komt een einde en dus vrijdag was het kamp gedaan. Eerst zijn we nog het huis van Koning Rama IV gaan bezoeken, een heel sjiek optrekje maar dan moesten we het busje op naar Bangkok. In Bangkok heb ik dan met een klein deel andere afsers een hele dag moeten wachten in het hoofdkantoor want om 19.05u vertrok mijn bus pas. Echt stom want ik was helemaal niet meer naar de wc gegaan en ik had nog geen avondeten gegeten (file op weg naar het busstation). De busreis was stom want de mevrouw naast mij nam anderhalve stoel in beslag en de mevrouw voor mij had haar stoel zo hard naar achter gedaan dat ik amper nog kon ademen… Tsss J Na een elfuurdurende rit kwam ik dan terug aan in Kuraburi waar Koenpoh mij stond op te wachten. Thuisgekomen ben ik direct in mijn bedje gekropen en voor het eerst hier hebben ze mij laten uitslapen J!

Nu is er een beetje het ‘back to reality’dipje denk ik. Zondagmorgen ben ik opgestaan met heel veel hoofdpijn en tandpijn en heb ik gewoon heel de dag gedacht: ‘ik wil terug naar Belgie, ik wil terug naar Belgie’. Ik weet dat dat stom is want voor de ‘korte tijd’ dat ik hier ben moet ik gewoon vollop genieten maar ik had onderschat hoe hard ik jullie zou missen!

Vandaag ben ik dan thuis gebleven van school met de hoofdpijn en tandpijn en ik denk dat Koenmeh mij vanavond naar de tandarts brengt wat ook wel goed is J!

Liefste schatjes (ik hoop dat jullie mij even hard missen als ik jullie J hahaha! Nee, dat wil ik jullie niet aandoen!)

Dikke zoen en tot snel! x

07-09-2010 om 05:19 geschreven door Katrien  

20-08-2010 om 19:37 geschreven door Katrien  

03-08-2010 om 15:51 geschreven door Katrien  

(Speciaal voor Silke zodat ze niet alles hoeft te lezen :) liefste Silke, alles gaat goed met mij! Het is hier altijd warm, gene zwans en ik ben nog altijd whitewhitewhite. Verder kijk ik uit naar jou wilde verhalen van zomerromances in het gemiste Belgie, wajo wa ne zin :) Dikke zoen en iloveyou!)

Liefste iedereen die dit leest,

er valt weer veel te vertellen!! Dus eerst over woensdag, mijn tweede dag op die megaschool! s' Morgens werd ik weer om halfzes gewekt door eerst, de motorboot die altijd superveel lawaai maakt en dan door geklop op de door door mijn zus Nafah (bij gebrek aan een alarmklok). Snel een douche, om het zo chique te laten klinken. Terwijl het echt zo een ijsdoos in een bad vol koud water is, en daar moet ge u dan met wassen, joy!! Dan dieje vieze uniform aan. Ik zal hm efkes uitleggen want nee, sorry, daar komt echt geen foto van op internet!!! Dus eerst een lelijk lichtblauw hemd met pofmauwen maar dat van mij is zo duizend kilometers te groot. Dan ne donkerblauwe plooirok maar echt zo lang dat het verboden zou moeten worden. Die moet ge dan optrekken tot onder u oksels, u hemd er in steken en dan vastmaken met ne zwarte lakriem. Om de outfit af te maken draag ik ook nog is zwarte uniformschoenen, maat 38 waar ik dus al dikke blijnen van heb omdat die twee maten te groot zijn. In die schoenen moogt ge dan, kers op de taart, witte sportsokken aandoen. Echt b e a u t i f u l. Ah en heb ik al verteld dat iedereen hetzelfde kapsel heeft op mijn school? Ze hebben allemaal hetzelfde carreeke, ik zou echt zot worden. Ik heb al gevraagd of ik mijn haar moest laten knippen, maar ze zeiden dat dat absoluut niet mocht en dt ik gewoon een staart in mijn haar moest doen. Thank God :) Ahja, en het haar mag ook niet nat zijn als ge naar school vertrekt. Dus okee, efkes afgeweken, woensdagochtend mochten we video zien op weg naar school, joepie, en we zagen 'the Prince and Me' gedupt in Thai, echt gieren. Dan aangekomen op school komt dus iedereen samen op het grote grasveld voor de school, ZONDER schaduw. Dat is daar echt kapot zweten. En dus voor die TWEEDUIZEND leerlingen moest ik mijn speech doen. Eerst in Thai dan nog een stukje bij improviseren in Engels. Echt ne majorfail of course. Maar iedereen vond het natuurlijk weeral supergoed, echt jong, soms denk ik echt: alle blanke obesitassers met een zelfcomplex: ga naar een Thaise school. Iedereen houdt van u, no matter what :) Ik heb ook mijn lessenrooster gekregen en ik doe alleen maar leuke vakken zoals schilderen, dansen, tekenen, takrow (dat weet ik niet of dat tof is want dat heb ik nog nooit gedaan) en iets drumachtig ofzoiets en dan natuurlijk lessen Thai en Engels en Frans. Verder heb ik ook voor de eerste keer in de MEGAkantine gegeten waar iedereen zo uit duizend verschillende gerechten kan kiezen voor ongeveer twintig baht ofzo, dat is nen halve euro. Echt cheapfood. Maar wel lekker! De studenten kijken nog steeds heeeel de tijd en willen mij aanraken en dingen over mij weten. Echt heel vreemd allemaal zeker omdat ik er als een megagiant dwerg uitzie en dan zo bezweet en met ne lelijke staart dat begint te kroezen. Great. In de avond heb ik ook mee een les Duits gevolgd en jezus, ik praatte die leerkracht gewoon onder tafel met mijn F- Duits. Nja, ze proberen :))) Haha :)

Donderdag had ik geen school en zijn we naar Phuket gegaan. We zijn een museum gaan bezoeken en de stranden. Maar niet om te zwemmen of zonnen ofzo. Ahja, we zijn ook eerst langs de burgemeester van ons dorp geweest en de politiebaas, en die verzekerde mij dat als ik vanaf nu in Kuraburi rondloop, ik veilig ben. Dus Phuket. (Superlang rijden in een veel te koude auto, die zetten die airco echt te lang op) En de grote zus die studeert, Fan, is ook meegeweesr de hele dag. Op het einde zijn we naar een groot shoppingcenter geweest en echt NIET TE GELOVEN. Wij stonden op de roltrap en ineens zegt een van de zussen: eej ken jij die nie, want die praat engels... En ik kijk zo is en INDERDAAD het was een meisje van AFS wel een Duitse dat ik had leren kennen op het camp. Het deed echt supergoed om haar te zienm ik was zooo gelukkig. We hebben efkes gepraat en koonpo verzekerde mij dat ik met haar zeker nog kon afspreken. Echt supertoevallig dat ik die tegenkwam maar ik was zo blij! Daarna zijn we gaan eten in een soort Pizzahut zonder Pizza maar met steak en salade ofzoiets. Echt lekker, want ik heb frietjes gegeten!! Of course niet zo lekker als in Belgie maar toch :) En ik kon nog is met mes en vork eten, wat lang geleden was! Want hier eet iedereen met vork en lepel. Echt een zalige dag dus, Phuket was trouwens echt wel mooi, parelblauw water, goeie zandstranden en palbomen! Maar het is wel vrij touristisch.

Vandaag was mijn derde dag op school en die was weer speciaal. Dus eerst busrit en halfuur blakke zon op het plein. Dan Thaise les (priveles woehoew) Daarna werd ik zo alleen gelaten weeral en heb ik eigenlijk gewoon wat getekend. Ahja, en ik mocht mijne groene uniform aan vandaag. Het sportuniform ik vind dat mooier maar dat is wel echt warm want das een joggingbroek. Middageten was lekker en maar 15baht. Daarna ben ik met twee leerkrachten naar de markt gegaan, echt gieren hier. Echt een leerkracht is superschattig en die had zo chocolade van Zwitserland en Genuia ofzoiet meegenomen omdat ik zei dat Belgie de lekkerste chocolade had :) Ik heb ook een les economie meegevolgd met een klas, van het groepje waar ik middag mee had gegeten, maar ik kon er echt niks uit verstaan ik zag zelfs niet wat het onderwerp was. Maar die lessen zijn wel tof. Echt die jongeren lachen hier de hele dag lang. In de namiddag was er een wedstrijd waterpolo in het openluchtzwembaf van de school en dat deed mij echt een beetje denken aan de HarryPotterfilms waar ze zo keihard supprteren voor hun team bij zwerkbal. Echt grappig :)
Daarjuist ben ik nog gaan joggen met de twee zusjes maar dat is echt te warm in die jogging.
Dus goeien douche derna!!

Wat er mij morgen te wachten staat zullen we wel weer zien :)

Sorry dat ik nog geen fotos en Skype heb ik ga dat allemaal nog fixen!!

Dikke kussen en ik hou van jullie en mis jullie ! x

09-07-2010 om 16:24 geschreven door Katrien