Hier nog steeds regen Zelfs de portugezen zelf beginnen nu te klagen, volgens hen is maart sinds jaren al niet meer zo grijs en nat geweest als nu...we hebben dus echt pech! Want we hadden toch meer zon verwacht (hopelijk kunnen we eind mei toch nog met een kleurtje naar huis komen)...
Voor de rest gaat alles goed...het is hier nog steeds niet gelukt om een week helemaal volgens het lesrooster te laten verlopen...ma we hebben ons er al bij neergelegd dat dit niet in onze handen ligt en we alles dan maar moeten ondergaan.
Dinsdagnamidaag zijn we gaan observeren in de kleuterafdeling van de private school. In elk kleuterklasje hangt er een tv, is er een cd-speler ( op de vorige school waar we waren hadden ze er 2 voor heel de school), de allerkleinsten hebben een slaapzaaltje waar ze hun middagdutje doen en in de derde kleuterklas krijgen de leerlingen 2 x per week een uurtje Engels...Je kan je dus wel voorstellen dat we onder de indruk waren! Woensdag ( gisteren dus) hebben we (alweer) langer dan een halfuur gewacht op de les bewegingsopvoeding, maar er kwam (alweer) niemand opdagen...Daarna hebben we in de les projectwerk (beeld) ons landje voorgesteld aan de andere studenten. De lector die de lessen geeft is dol op Jacques Brel en heeft zelfs een cd'tje gemaakt...Nu denken al die anderen dat dit de muziek is die we dagelijks op de radio horen en waar iedereen gek van is...was wel grappig. UIteindelijk bleek dan dat de les beweging in een ander lokaal doorgaat ( waar niemand ons iets over gezegd had, ma da ook nergens op internet of het rooster stond) dus vanaf volgende week volgen we die les ( in theorie natuurlijk, want hier is het altijd afwachten)
Gisterenavond zijn we dan ( in de regen, uiteraard) naar het oude centrum van de stad geweest om iets te eten. Op de bus werd Karen langs achteren "aangevallen" door een oude vrouw...en ik was ondertussen heel hard aant proberen om ni te lachen, wa uiteindelijk ni gelukt is Het ging zo: de bus komt aan de eindhalte, we zetten ons recht en gaan naar de deur, die oude madam doet net hetzelfde...Op dat moment remt de bus superhard en schuift iedereen in de bus een meter naar voor ( is hier erg normaal en gek genoeg went het wel). Die oudere dame probeert recht te blijven staan en grijpt ondertussen naar alles waar ze aankan...Uiteindelijk komt ze terecht bij Karen en knijpt hard in haar rug in een poging om overeind te blijven...Wa doe Karen...die gilt luid: " AAUIW"... Dit allemaal in 5 secondentijd...Ik ben al gierend de bus afgestapt, Karen met een pijnlijk lachje en die vrouw zich luid excuserend " desculpa, desculpa"
We hebben dan vrij snel een restaurantje gevonden, vlak aan de rivier en manman wat was dat lekker...Ik denk da ze ons daar nog veel zullen terugzien...wie op bezoek komt weet nu al waar hij/zij zeker eens aan tafel zal schuiven
Daarnet hadden we alweer een les drama... was wel leuk, vooral ook omdat deze les erg verschillend was met die van vorige week en een beetje afwisseling is altijd wel goed... Raar is wel dat meer dan de helft van de medestudenten hier geen Engels verstaat en dus ook ni kan spreken...probeer dan maar eens een improvisatieoefening waarbij je zogezegd allemaal in een opgesloten lift zit, tot een goed einde te brengen....
Dit weekend kermis in Zele...wat zal ik de smoutebollen missen Hopelijk valt het weer wat mee, da jullie allemaal kunnen genieten van het ritje op de draaimolen...
Van ons krijg je geen preeke, maar wel een hele dikke ZOEN
We hebben een leuk weekend gehad...dus ik heb weer heel wat te vertellen
Zaterdag zijn we naar het oude centrum van Porto geweest...Da is ons heel wat beter meegevallen dan de eerste keer. Nu was het mooier weer, minder verkeer en minder chaos. We hebben ons bezoek een beetje door het lot laten bepalen: aan een onbekende halte afgestapt, op een oud metrostel gestapt zonder te weten waar het heen ging, heel wat gewandeld en door steegjes geslenterd,...en zo hebben we een heleboel leuke dingen gezien: de plaats waar de dourou in de zee stroomt, een mooi pleintje, het trammuseum, de porto-kelders, een prachtig uitzicht,...
Het was echt een leuke dag die we afgesloten hebben in een shoppingcentrum in Villa Nova de Gaia...
Zondag zijn we naar de cinema geweest...suppergrappig om de film in het Engels te moeten volgen en ondertussen de ondertitels ( in het Portugees) te proberen lezen, maar na een tijdje hadden we het zelfs niet meer door da we ni in het Nederlands aan het kijken waren...leukleukleuk. Het was touwens een goeie film --> Bandidas...en we zijn van plan om het nog wel eens over te doen. De cinema's hier zijn allemaal op de bovenste verdieping van een shoppingcentrum...en alle winkels zijn dus op zondag tot na 20.00u. open...bizar voor ons, ma wel fijn natuurlijk, want er liep effectief heel wat volk te winkelen.
Vandaar zijn we gaan observeren in een andere stageschool, een private school deze keer, en wat is het verschil met die vorige school groot. Dit is echt een school voor kinderen die het meer dan goed hebben thuis...Zo moeten de ouders per trimester per kind 1200 euro betalen om hun kind naar deze school te sturen... Dit is echt een stad van heel veel verschillen! Opvallend is dan nog dat al die verschillende mensen, scholen en huizen door elkaar staan. Zo zagen we vorige week een woonwijk die onze stageverantwoordelijke benoemde als sociale ghetto's, maar als we het hoekje omreden kwamen we ineens tussen grote huizen, met immense tuinen te staan...echt waar...gek landje hoor!
Verder trekken we hier goed onze plan: gezond eten, genoeg slapen, lief zijn voor elkaar, wassen, strijken,....Wat niet wil zeggen da we jullie niet missen!
Karen kijkt al volop uit naar de komst van t vriendje...die komt binnen een weekje al op bezoek, en dan een weekje later ist aan de mama'a en papa's, broers, zussen en oma,...( kijk ik ook al erg naar uit!)
Ondertussen blijven we jullie op de hoogte houden...Proberen jullie ons maar niet te vergeten!
Smak
PS: Onderaan deze blog heb ik nog enkele foto's van dit weekend gezet....
hallo, alweer tijdje geleden da jullie ons nog gehoord hebben ma ik ga de schade inhalen en jullie uitgebreid op de hoogte stellen van wat we hier allemaal uitgespookt hebben...
Voor wie had gehoopt op een spannend weekend...sorry, maar ik moet je ontgoochelen!
Vrijdagavond zijn we terug naar Bazaar geweest met enkele ( vooral Belgische ) erasmussers...het was leuk, maar we zouden volgend weekend wel eens naar een andere bar of club willen gaan...er zijn er hier veel en altijd dezelfde steekt ook tegen, vooral omdat hun muziek op elke verdieping een hele avond dezelfde blijft. We zijn dan in de vroege uurtjes alweer met een taxi naar huis gegeaan en hebben zalig maar ook beetje schandalig lang geslapen... Het heeft het hele weekend geregend, dus zowel zaterdag als zondag zijn we ni echt buiten geweest...wel nuttig werk gedaan ---> strijk gedaan, stageagenda aangevuld, aan de opdrachten van godsdienst gewerkt, gelezen, boodschappen gedaan,een heel klein beetje gekuist ,...
Vrijdagnamiddag hebben we in de les projecto technologia ook een meisje ontmoet die vorig jaar naar België op Erasmus is geweest, ze had zelfs lessen gevolgd in Sint-Niklaas, dus het was erg fijn om met haar te babbelen en eens de verschillen tussen Portugal en België te vergelijken. Ze begreep ook heel goed hoe groot het verschil is tussen het onderwijs hier en het systeem dat wij kennen...
Maandag hebben we dan alweer een hele dag op de stageschool doorgebracht. Er waren ook enkele studenten die hun stage aan het doen waren... hier werd het verschil tussen België en Portugal nog maar eens duidelijk...en geloof me, wij mogen helemaal ni klagen. Zo moeten de studenten alles wat ze tijdens hun stage gebruiken of aan de kinderen geven ( kopies, werkblaadjes, gekleurd papier, een groot papier,...) zelf betalen...Het ene meisje vertelde ons zelfs dat zij in het weekend bijklust om zo al het nodige materiaal om haar lessen te geven en op te fleuren te kunnen betalen...
Gisteren ( dinsdag) begon echt als een ***-dag... We gingen ( volgens het uurrooster) om 8u. naar de les, die uiteindelijk maar om 9u. echt van start ging en waar we maar met 7 studenten waren. De les (muziek) op zich viel nog wel mee, we hebben gezongen, op instrumenten gespeeld en ook beetje "gedanst". Maar na deze les moesten we met onze 'tutor' ons uurrooster bespreken...Om een heel lang verhaal kort te maken...ze babbelt erg veel maar luistert niet als wij iets te vertellen hebben...Ook het feit da ze ons totaal verkeerd inschat werkt ons op de zenuwen...Het ging over het wel of niet krijgen van studiepunten voor de portugese les die we 3 keer per week volgen. Bij ons (Sint-Niklaas) op school hadden ze er totaal geen problemen mee, en zo zouden we een andere les kunnen laten vallen en wat meer tijd voor onszelf hebben, maar hier vinden ze het niet logisch dat je voor portugees studiepunten verdient...Onze tutor had ons eerst ook helemaal verkeerd begrepen en begon over onze "attitude". Da vonden we wel den besten, wij die alt al overal in de les zijn geweest ( zowel hier en zeker en vast in België) zouden ineens geen attitude meer hebben...pfff ( ik kan het jullie ni in detail uitleggen waar het allemaal om gaat maar feit is da we allebei mi een serieus rot gevoel naar buiten kwamen en en ons uurrooster nog steeds ni oficieel geregeld is). We volgen de lessen zoals we ze op het uurrooster hebben uitgedacht en geregeld maar het echte rooster staat nog ni op papier...
In de namiddag zijn we dan naar de stageschool geweest, daar zagen we Elisabth. Zij is verantwoordelijk voor de stageplaatsen van de studenten en ze onderhoudt het contact met alle lagere scholen verbonden aan de universiteit. Zij had goed nieuws voor ons ( en dat was meer dan welkom na die voormiddag). We zullen vanaf volgende week regelmatig eens naar een andere stageschool gaan, zo kunnen we in publieke, maar ook in private scholen observeren, zullen we een dagje naar de kleuterschool gaan, kunnen we observeren in een school in een sociale buurt waar veel kinderen sukkelen met leerproblemen of het emotioneel erg zwaar hebben,....We krijgen dus de hele waaier van wat Portugal te bieden heeft i.v.m. onderwijs te zien...en ik denk da we nog grote ogen zullen trekken !! Ze nam ons mee om alle scholen al eens te tonen, verder liet ze ons ook enkele leuke restaurantjes en een supermooi park zien...Het is echt een ontzettend lief mens! Toen we in haar wagen zaten en rond reden, was ze volop aan het uitleggen en rond aan het wijzen...tot er ineens een politiewagen voor ons stond...Blijkbaar waren we een straat ingeslagen waar het niet mag ( eenrichting) en reden we recht op de agenten af( van slechte timing gesproken)...Ze moest al haar papieren laten zien en meegaan naar de politiewagen...wij zaten ondertussen nog steeds in haar auto die midden op de baan, en in de verkeerde rijrichting stond....We waren er ni helemaal gerust op...en zaten natuurlijk met Elisabeth in...omda ze nu een grote boete zou moeten betalen enkel en alleen maar doordat ze ons wat wou helpen...Na een tijdje kwam ze terug...Het zou een boete van 250 euro worden, maar ze was er vast van overtuigd dat de agent haar wel zou vergeven en dat ze zo uiteindelijk niks zou moeten betalen...( bizar, maar we waren vooral opgelucht en blij voor haar)
Vandaag zijn we alweer vroeg moeten opstaan om om 8u. in de les te zijn (bewegingsopvoeding). We waren er om 5 na 8...we hebben gewacht tot 8.45.u. en dan hebben we het uiteindelijk opgegeven. Alweer een les die niet doorgegaan is zonder da wij er iets van wisten en alweer vroeg opgestaan voor niks...pffffff
Straks moeten we nog even langs bij een of andere verantwoordelijke om nog eens het feit van wel of geen studiepunten voor het volgen van Portugees te bespreken...we zien wel...
We zijn hier nu ongeveer 3 weken...wa wil zeggen da we op 1/4 van ons verblijf zijn gekomen... Soms lijkt alles ontzettend snel te gaan, soms duren de dagen erg lang...
We blijven vol verwachting uitkijken naar jullie mails, berichtjes, brieven,...want het doet ons echt deugd om van jullie te horen!
We houden jullie op de hoogte...en hopelijk is daar in het verre België ook alles ok!!
Ola, Het is effe geleden da jullie hier nog iets van ons gehoord hebben...gene paniek nog steeds kicking and alive! Maar we hebben heel wat tijd doorgebracht op de stageschool en daar kunnen we niet op het internet.
Gisteren hebben we België voorgesteld aan de kinderen, dat deden we in het Engels...ni altijd simpel, ook omda de kinderen nog maar weinig engels kunnen, maar de leerkracht zorgde regelmatig eens voor een vertaling en zo was het toch nog leuk Ze vonden het raar dat je bij ons zomaar een 'klein huisje' kan binnenlopen om een pakje friet te kopen...en ook manneke pis vonden ze ontzettend grappig.
Woensdagavond gingen samen met enkele Erasmussers iets gaan eten in een klein restaurantje aan de rivier. Het was wel gezellig...maar ni om te zeggen ontzettend lekker. Het lijkt vrijwel onmogelijk om hier echt iets warms te eten, meestal is wat je bestelt al lauw tegen dat het op tafel komt...Het lekkerste vinden we nog altijd wat we zelf maken, maar het allerlekkerste dat we hier al gegeten hebben was bij een Belgische Erasmusser, die woont samen met 12 andere studenten en een van hen kan ontzettend goed koken en maakt altijd veel te veel ( wa wij natuurlijk helemaal niet erg vonden) Nuja...we hebben missen toch vooral onze mama's hun lekker eten hoor... Donderdag zijn we naar Mac Donalds geweest...wegens een hele grote nood aan echte frietjes...(de frietjes hier, die ze trouwens altijd samen met rijst serveren, zien er wel lekker uit maar smaken nog veel te "pattatig"). En vandaag heb ik al zeker 8 pistolets naar binnen gespeeld ( er was een promotie in de bakkerij, waardoor als je er 1 beteelt je er 2 mag meenemen...)
Vandaag is trouwens niet zo een fijne dag...het is hier beginnen regenen en echt nog geen klein beetje...Zelfs in de bus regent het binnen, allemaal erg gezellig... Straks hebben we portugese les en daarna gaan we misschien nog eens naar een club/café...
Voor de rest hebben we ni echt spannende dingen meegemaakt...Ik ben er in geslaagd om met mijn rugzak en hand tussen de busdeur klem te geraken: Ik stond dus nog in de bus, mijn hand zat tussen de deur en mijn rugzak hing al buiten...Nu is het allemaal heel komisch maar op die moment zelf heb ik heel luid SIR staan schreeuwen tegen de buschauffeur...die heel luid "Calme" riep en dan 25 meter verder toch besloot om mij te verlossen...ik heb geen blijvende letsels dus...alles ok
We hopen dat het weekend echt wa beter weer brengt, zodat we porto centrum eens uitgebreid en op ons gemak kunnen bezichtigen...Als het zo blijft regenen zal het een werk-weekendje worden...Onze taken vanuit de Hogeschool in België hebben immers ook het vliegtuig naar Porto genomen
Ik ben echt blij da ik jullie kan melden da we een fijn weekend achter de rug hebben...En dat is voornamelijk te danken aan het mooie weer! Het is hier echt zonnig en aangenaam weer!
Vrijdag zijn we dus met enkele Erasmussers naar een club aan de rivier geweest. Het was er druk maar het was leuk. De club bestond uit 4 verdiepingen die telkens anders ingericht waren...Allemaal erg fijn, maar dat betaal je dan ook. Nog een geluk da Karen en ik maar kleine (cola)drikers zijn want ik zou ni graag de rekening betalen van ie zich daar eens laat gaan. We zijn dan rond 4u. met een taxi naar het appartement teruggegaan...da is voor ons ni meteen de goedkoopste maar wel de makkelijkste en vooral de veiligste manier om thuis te geraken.
Zaterdag zijn we het drakenstadion eens gaan bekijken...is zelfs voor niet-voetbal-kenners als ons zeker eens de moeite.
Zondag hebben we met grote ogen staan kijken...Het was prachtig weer en we hebben dus eindelijk de atlantische oceaan gezien, geroken, gehoord en zelfs gevoeld. Karen en ik zijn er echt stillekes van geworden ( en da komt ni zo vaak voor...). Wat een uitzicht!! Echt de moeite...ik wou da jullie het allemaal eens konden zien...
Het is ook erg raar om als je lekker in de zon zit je voor te stellen dat jullie in ons Belgenlandje rondlopen met een dikke jas en sjaal. Ik hoop da jullie ook snel kunnen genieten van de eerste lentezon...
Wel merk ik dat dit mooie weer goed is voor mijn humeur... Ik begin me zo stilletjesaan echt op mijn gemak te voelen hier, want het is toch niet altijd even gemakkelijk geweest...Zeker de eerste dagen, zo zonder familie, vriendje, vrienden en vriendinnen...Soms was het toch wel even tanden bijten
Ik kijk dan ook erg uit naar het bezoek ( nog ongeveer 4 weken)!! En ik wil jullie allemaal ook ees bedanken voor de berichtjes en de vele mails...ik vind het echt super om zo veel van jullie te horen...
Gisteren zijn we een hele dag op de stageschool gebleven. In het begin was het echt overdonderend! Officieel duren de lessen van 9 u. tot 12 u. en van 13.30 u. tot 15.30 u. De juf kwam gisterenochtend pas om 20 na negen opdagen en om half 10 waren nog niet alle kinderen in de klas. Het is hier gewoon helemaal anders dan bij ons. De kinderen lopen rond en roepen door elkaar, rijen vormen doen ze hier niet, de kinderen blijven in de klas tijdens de speeltijd en rennen er wat rond of tekenen op bord, de ouders komen mee in de klas en wachten tot de juf er is... Ik heb er dus mi grote ogen zitten kijken... Volgende week moeten we er terug 3 dagen naartoe...Ik ben benieuwd, ma heb ook wa schrik da ik het te rap beu zal worden, ik versta vrijwel niks van de lessen en de leerlingen zijn te jong om Engels te kunnen. De oudste leerlingen van de school krijgen wel lessen Engels, ze verstaan dus al wat meer en kunnen je ook antwoorden in het engels...waarschijnlijk zullen we in dit klasje eens een lesje kunnen geven.
Vandaag hadden we dan ook projecto technologia ( beeldopvoeding). De leerkracht was erg vriendelijk en vertaalde regelmatig eens wat hij gezegd had, dus we hebben vrij goed kunnen volgen. Vanaf volgende les gaan we stoffen kleuren ( een soort batiken) en daarna die met was bewerken ( dit is ons onbekend, maar we zien wel). Hij heeft ons ook nog uitgebreid over Porto verteld en ook enkele dingen aangeduid op de kaart die we zeker eens moeten gaan bezoeken...dit was erg leuk. Ook zijn lessen zijn fijn, en we hebben wel het gevoel dat we hier iets nieuws zullen leren. Vanavond alweer Portugese les...misschien gaan we daarna nog iets drinken met enkele andere Erasmussers...
Het weer is erg wisselvallig, het is ni koud, maar ook niet warm. Gisteren stonden we op en het was een grijze regendag, maar toen we in de namiddag van de stageschool kwamen scheen de zon...erg afwisselend allemaal...
In het weekend kunnen we hier niet op internet, maar ik breng dan nog wel verslag uit van het weekend
Gisteren hebben we voor het eerst gewassen --> alles heeft nog zijn oorspronkelijke kleur en maat dus we zijn best wel fier op onszelf. ( moest er toch iets krimpen, dan kunnen we het nog altijd aan de dwerg schenken :-p ) Het was wel een hele ondernemimg want die dikke kat moest dan natuurlijk uit het washok...we hebben ze dan maar even opgesloten op het balkon en nu is da beest doodsbang van ons...
Vannacht hebben we last gehad van onze bovenburen, die hadden blijkbaar besloten om rond 12 u. 's nachts ( das bij jullie dus 1 uur) een feestje te houden...moesten we portugees verstaan dan hadden we het hele gebeuren kunnen volgen ...da was misschien nog interessant geweest...nu was het vrij irritant
Maar uiteindelijk zijn we dan wel in slaap gesukkeld...om dan veel te vroeg te moeten opstaan. Maar da hadden we er wel voor over want vandaag zouden we onze eerste les muziek volgen...
Zouden volgen...want hoewel het uurrooster duidelijk zegt dat de les om 8u. begint, was er om 10 voor 9 nog geen kat... Het wordt ons dus stilletjesaan wel duidelijk wat die zuiderse mentaliteit inhoudt. Voor ons was dit ni zo fijn natuurlijk ( zo vroeg opgestaan voor niks), maar vooral omdat we er echt naar uitkeken om met de lessen te starten ( klinkt mss een beetje raar, ma is wel waar) We hebben dus maar een briefje voor de docent achtergelaten, maar ik ben benieuwd wanneer daar reactie op zal komen.
Vanmiddag eten we hier op school ( belooft weer spannend te worden) en vanavond dan de Portugese les... We houden jullie op de hoogte
Sofie, die spetterende godendrank waar je over schreef hebben we nog niet ontdekt...ma we blijven zoeken
Ik merk voor mezelf wel dat het lijkt alsof de dagen sneller vooruit gaan dan vorige week...ik zal hier al wa aant wennen zijn... Maar toch mis ik jullie hoor!!
Ja, we hebben juist een mailken gekregen en de Portugese les gaat door. Vanaf morgen zullen we dus vrij regelmatig andere Erasmussers zien.
Ons uurrooster, da is blijkbaar ni zo simpel. Maar we geven niet op en blijven mensen er over aanspreken.Dus nog geen vast uurrooster voor ons, wel gaan we deze week al enkele lessen meevolgen... Ik ben een heel weekend stijf geweest van de gymles van vrijdag...amaai, daar zien ze me niet direct terug
Het weekend was niet zo spannend ...we zijn even naar het shoppingcentrum geweest ( en jah, het was meteen duidelijk da we daar nog wel enkele keren zullen komen) en gisteren hebben we een vree tam dagje gehad...is wel eens leuk maar ik hoop toch dat er vanaf nu wa meer spannende dingen zullen gaan gebeuren. Waarschijnlijk is dat wel het geval doordat ons dagen zowiewo al beter gevuld zullen zijn dan de voorbije dagen...
Zaterdag heb ik ook gebeld met het thuisfront...was vrij emotioneel maar ben blij da ik jullie toch al eens gehoord heb...
Voor de rest houden we jullie natuurlijk op de hoogte en verwachten we een massa smskes, mailkes en brieven ;-)
ZOEN
Karen en/of Katrien R. Monsanto, N° 438, 3° ESQ 4250 288 PORTO Portugal
Vandaag is het weer iets minder hier, het regent en beetje en de blauwe lucht is spoorloos...toch blijft het zacht... ( ik lijk wel een correspondente voor het weerbericht)
Gisteren zijn we even naar het centrum van Porto geweest...Het was er enorm druk, het verkeer leek overal vast te zitten en we hebben eigenlijk niet veel gezien...wel de Dourou en de brug van Eifel( da was de moeite) Ma we zijn zeker van plan om terug te gaan zodat we op ons gemak vanalles kunnen bezichtigen en bezoeken...
De les artistieke gym die we gisteren hebben bijgewoond bleek vooral theorie te zijn, en dus ni echt interessant voor ons. We hebben deze morgen dan een praktijk-les gevolgd...enne, geloof me...ik heb al afgezien. Bleek dat we bij de groep zaten die les volgt om regentaat LO te worden. De zaal stond vol met rasechte turntoestellen ( die ik een ver verleden al eens gezien had toen Annelien ging turnen in t topspin en acro deed) De balk, de ringen, de bar, de lange mat,...het was er allemaal. Ik ben er dus in geslaagd om brug, handenstand en rad uit te voeren, en ook nog allerlei andere oefeningen aan die rare toestellen. Al snel werd duidelijk dat dit ook niet echt iets voor ons is...dus we zijn op zoek naar een andere les. Een beetje jammer wel, want de studenten uit deze groep vielen echt goed mee, ze hebben ons zelfs verteld over het uitgaansleven hier in Porto . Maar van uitgaan is er nog niet meteen sprake denk ik, eerst vanalles regelen...en tot zover was ik hierdoor al elke avond pompaf. Het opstellen van een uurrooster gaat echt moeizaam!! Daarnet hadden we een korte afspraak met de leraar beeldopvoeding. We worden vanaf volgende week in zijn lessen verwacht en hij vroeg ons om tegen dan een korte presentatie over onszelf en België voor te bereiden...dat belooft
Je kan hier op school ook eten...je moet dan voor 10 u. een ticket uit de lunch-automaat kopen en een menu kiezen. Je betaalt voor een broodje, soep, warme maaltijd en dessert maar 2 euro. Supergoedkoop natuurlijk, maar vanmiddag viel mijn menu echt tegen. Ik had voor vis gekozen...maar da bleek dus een stuk inktvis te zijn( of iets dergelijks, want het had nog poten) We hebben ook al enkele keren zelf gekookt enne mama zal het misschien niet geloven maar het lukt ons goed
Voor de rest ni echt spannende dingen, alles moet hier nog wa geregeld worden en Karen en ik hebben zelf ook nog wa tijd nodig om aan al die nieuwe dingen te wennen...
Vanaf volgende week verloopt het waarschijnlijk iets vlotter en zullen onze dagen goed gevuld zijn ( en dus ook wel snel passeren)
Zoals je kan zien is het ons toch gelukt om wat foto's op deze blog te zetten, er volgen er nog...
Een dikke knuffel voor jullie allemaal XXX - smak - XXX
we zijn er...weliswaar met vertraging ( ons vliegtuig moest in Zaventem wachten omwille van de ijzel en kreeg daarna nog een behandeling tegen ijsvorming ofsoiets) Om dan tegen rond de middag te landen in Porto. Hier was er zon en een blauwe lucht, toen ik vanmorgen opstond was dat ook al zo...ni te geloven hoe snel je gewoon raakt aan goe weer...
Het afscheid op de luchthaven kwam ineens heel snel, we moesten ons zelfs haasten om de gate op tijd de bereiken, en enkele traantjes zijn inderdaad gevallen...Op die moment was ik blij dat ik zo snel moest afscheid nemen, maar nu achteraf gezien had ik het liever een beetje uitgebreider gehad...
Toen we dan de luchthaven van Porto buitenkwamen namen we een taxi...de chauffeur wist in het begin niet eens hoe hij ons adres moest bereiken...als we er dan uiteindelijk waren rekende hij ons 16,5 + 3 voor de bagage ( die hij in de koffer had gelegd en er dan uiteindelijk ook had uitgenomen, de profiteur)
Ons appartement is wel ok, er is zelfs een lift ! Nadeel is dat we het moeten delen met een man ( of is het een jongen??) die er al meer dan een jaar woont, we hebben hem nog niet echt gesproken, maar denk niet dat we veel van zijn aanwezigheid zullen merken...
We hebben nog niet echt de tijd gehad om Porto te verkennen, maar zijn van plan dit zo snel mogelijk te doen...
Vanmiddag blijven we op de universiteit om allerlei afspraken te maken i.v.m. ons uurrooster ensow, een supervoordeel is dat onze 'tutor' hier op de unief Nederlands kan...we zijn dus wel op ons gemak gesteld. Van andere studenten hebben we hier nog niet veel gemerkt, laat staan dat we al contact hebben gehad, maar ze lijken hier wel okay
Dikke zoenen aan jullie allemaal, en stuur ons gerust een mailke
hoihoi, Stage zit er op...wa dus wil zeggen da ons vertrek steeds dichterbij komt
We wachten nog op een mailtje uit Porto, om ons logement daar defenitief te kunnen vastleggen...
Maar ondertussen ga ik...een feestje bouwen, uitslapen, ofenen voor mijn rijexamen ( brrr), kleren passen ( kan ik er nog wel in en is het dus wel de moeite om in mijn valies te proppen??) Maar vooral genieten van de (laatste) momenten samen met mijn lieve zus, mijn (irritante alsook charmante), broer en madre en padre en natuurlijk ook van Jeroen !!
Morgen begin ik aan de laatste week stage, wat dus wil zeggen dat mijn ' taken' hier in België er bijna opzitten.
Ik heb al verschillende lijstjes gemaakt, ze kwijt geraakt en opnieuw gemaakt en al tientallen goede voornemens met men vriendinnen besproken... Het feit blijft dat ik nog een hele boel werk heb ( verzekering, ziekenfonds, bellen naar luchthaven,...)
Maar toen ik deze morgen opstond, en naar buiten keek...was ik blij dat ik op het einde van de maand richting porto, en hopelijk ook richting zon kan vliegen...
Ondertussen beloven vriendinnen om ons elke week op de hoogte te houden van de nieuwste roddels en weetjes..en zweert mijn vriendje bij ' eeuwige trouw'
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Net 2 lange dagen stage achter de rug...we hebben 2 dagen geobserveerd en geloof me, dan gaat de tijd erg traag. Vandaag hebben we , nog maar eens, België voorgesteld aan de kinderen, ze waren erg enthousiast en we hebben ze van 1 tot 5 leren tellen in het Nederlands
Daarnet zijn we dan om ons treinticket geweest want...morgen gaan we naar Lissabon!! Dat hadden we al een lange tijd gepland en eindelijk gaat het er dan van komen...verslag volgt!!
Vorige week hebben we examen van Portugees afgelegd, maar over de resultaten weten we nog altijd niks...en dat terwijl Karen en ik erg nieuwsgierig zijn natuurlijk...
Onze kookkunsten worden er steeds beter op, we slagen er zelfs in om uitgebreide maaltijden te maken, met 2 verschillende soorten groenten en dat allemaal zonder hulp van kapitein Iglo ( al blijft hij wel onze redder in nood...) Jammer genoeg moet ik jullie wel melden dat het eerste slachtoffer in onze wasmachine gevallen is...mijn wit truike heeft lichtblauwe plekken gekregen...lijkt wa op batik...kan maar hopen dat dit deze zomer mode wordt e ;-) Verder doen we het hier wel goe...wa huishouden betreft...met de stofzuiger kan ik het zoals jullie zien ook al goed vinden...dus mama, er is hoop voor mij!! ;-)
Nu begint het echt te korten...nog minder dan 2 weken en we staan op Belgische bodem...de kriebels steken zo af en toe toch al de kop op...
Net 2 lange dagen stage achter de rug...we hebben 2 dagen geobserveerd en geloof me, dan gaat de tijd erg traag. Vandaag hebben we , nog maar eens, België voorgesteld aan de kinderen, ze waren erg enthousiast en we hebben ze van 1 tot 5 leren tellen in het Nederlands
Daarnet zijn we dan om ons treinticket geweest want...morgen gaan we naar Lissabon!! Dat hadden we al een lange tijd gepland en eindelijk gaat het er dan van komen...verslag volgt!!
Vorige week hebben we examen van Portugees afgelegd, maar over de resultaten weten we nog altijd niks...en dat terwijl Karen en ik erg nieuwsgierig zijn natuurlijk...
Onze kookkunsten wordne er steeds beter op, we slagen er zelfs in om uitgebreide maaltijden te maken, met 2 verschillende soorten groenten en dat allemaal zonder hulp van kapitein Iglo ( al blijft hij wel onze redder in nood...) Jammer genoeg moet ik jullie wel melden dat het eerste slachtoffer in onze wasmachine gevallen is...mijn wit truike heeft lichtblauwe plekken gekregen...lijkt wa op batik...kan maar hopen dat dit deze zomer mode wordt e ;-) Verder doen we het hier wel goe...wa huishouden betreft...met de stofzuiger kan ik het zoals jullie zijn ook al goed vinden...dus mama, er is hoop voor mij!! ;-)
Nu begint het echt te korten...nog minder dan 2 weken en we staan op Belgische bodem...de kriebels steken zo af en toe toch al de kop op...
hellow,
