Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
K2 GOES LATIN
Volg onze avonturen in Mexico en Guatemala
13-07-2007
Van San Cristobal naar Guatemala
Gisteren hebben we nog een bewogen avond gehad in San Cristobal. We waren wat door het stadje aan het kuieren, tot we op een gegeven moment weer langs een punt kwamen, waar allerlei commotie was. Overal politie, brandweer en civiele bescherming. Wat bleek? Er was een kerkje, en in het klokkenhuis zat een iemand (we denken een oud vrouwtje) verscholen. Was die toch wel zeker niet van plan om te springen! We waren toch wel wat van de kaart, en zijn niet blijven afwachten wat ze ermee zou gaan doen. San Cristobal was het stadje van de Indianen. Jammer genoeg konden we daar niet echt fotoos van maken, want dat hebben ze niet graag. De armoede in San Cristobal was weer treffend! Vooral de kindjes...! Vanmorgen zou de receptie van het hotel ons wakker bellen om half zeven. Die chica van de receptie is dat vergeten! GElukkig heeft Katrien haar biologische klok gewerkt, en zijn we toch op tijd wakker geworden om naar Guatemala te reizen. Een lange, maar toch heel amusante trip! Het was een heel bont gezelschap bij ons in het busje. Een Engels koppeltje (die niet veel zeiden, alleen dat ze hadden gewerkt voor het beschermen van materialen in de zee, wel interessant), een Franse jongen (Antonio), vriendelijke gast, een Duits koppel dat er erg vreemd uitzag, ene kerel die op blote voeten meereisde en heel rare neigingen vertoonde, en last but not least "Rudolpho", de eeuwig reizende Italiaan van n jaar of 50. DIe laatste heeft vandaag een erg animerende rol voor ons gespeeld! Hij heeft ons ook door de douaneposten geholpen, met andere woorden hij heeft zich de hele dag over ons ontfermd. Hij had lol met ons, en wij met hem. Het heel busje raakte er af en toe geanimeerd van. Onderweg hebben we prachtige uitzichten gehad. TOen we eenmaal de grens met Guatemala gepasseerd waren, kwamen we toch wel weer in een andere wereld. Het leek 1 grote chaos in Guatemala! Overal kleren in het rond die ze proberen te verkopen, kinderen die met waren komen aandragen of vragen of ze de koffers moeten dragen, de douana waar alles nog oer-primitief verloopt...In ieder geval, feller dan Mexico, en alles zag er zo verwaarloosd uit! Om dan nog maar te zwijgen van het rijgedrag Guatemaalteekse chauffeur! Langs de bergen op scheuren, haarscherpe bochten, kriskras verkeer door elkaar...MAar toch een redelijk veilig gevoel, want lijkt toch dat die mannen wel weten wat ze doen. Hebben onderweg wel een gekantelde vrachtwagen in het midden van de weg zien liggen, dat was klein oponthoud. Maar gelukkig bleef Rudolpho n beetje animeren, hij heeft trouwens veel tips gegeven voor Guatemala. Hoe meer we Panajachel (het stadje waar we nu zijn) naderden, hoe mooier de uitzichten werden. We zitten hier in een monding van drie grote vulkanen, bij 1 van de mooiste meren van de wereld. Adembenemend! Hangt een mythe rond: het meer zou geen bodem hebben. Jean Jacques Cousteau is hier ooit komen duiken om dat uit te zoeken. Wat blijkt? In de bodem bevindt zich 1 grote grot, die rechtstreeks in de oceaan uitmondt. Interessant vonden we. Morgen gaan we natuurlijk dat meer verkennen. We gaan de boot pakken, en de verschillende stadjes rond het meer verkennen. Daarna gaan we hier een beetje shoppen, want hebben ogen tekort! Het is hier 1 lange straat, met super gezellige restaurantjes/bars, winkeltjes en standjes. Een heel gevarieerd publiek ook... We zij aangenaam verrast door Guatemala! Tot dusver zeker een land dat de moeite waard lijkt om te bezoeken. Morgen proberen we verslag met fotoos te doen. Hopelijk gaat met jullie alles goed, wij denken aan jullie. Tot gauw, Kaat en Karo xxxxxxxxxx
