|
George ging in steeds grotere passen op haar 50 af en voelde haar lichaam langzaam aan aftakelen. Volgens Sydney zag ze er nog goed uit maar de enige waar ze onvoorwaardelijke liefde van kreeg, ondanks haar uiterlijk, was Gauvain. Hij zat afgesloten van de wereld, ergens in het midden van de Atlantische Oceaan, om tonijn te vangen.
Wanneer George's moeder overleed, kon ze maar aan één persoon denken die haar kon dienen als steun en toeverlaat. Het verlangen wakkerde weer aan en zo kwam er opnieuw een ontmoeting, één die ze niet snel zou vergeten.
Ze verbleef samen met Gauvain op een appartement en leidde voor de komende tijd een rustig bestaan. Ze hoefden enkel en alleen aan zichzelf te denken en ten volle van elkaar te genieten. Dit geluk bleef echter niet lang duren... Gauvain biechtte op geopereerd te moeten worden bij zijn terugkomst in Frankrijk. Hij zwoor te schrijven en was nog niet van plan om ten onder te gaan.
In de nacht van 7 november stierf Gauvain op de intensive care.
Een moeder verloor een zoon, een vrouw haar man en George verloor de liefde van haar leven.
|
