Uitspraak in
cosmopolitan: "soort zoekt soort: als hij steeds wegvlucht, hoef je je
eigen bindingsangst niet te voelen."
Ik heb hier wel even bij stilgestaan en der stonden natuurlijk ook wel een paar
redenen bij waarom men bindingsangst krijgt en zo van die toeren, maar bon daar
wil ik het nu niet over hebben er zit natuurlijk wel een kern van waarheid in.
Als meisjes er van uitgaan dat de jongen toch bindingsangst heeft en deze
altijd wegvlucht kunnen we de schuld op hem schuiven en kunnen we tegen de mensen
die we kennen zeggen dat hij de slechterik is in heel de situatie. Veel mensen
vergeten dat ze af en toe ook eens naar henzelf moeten kijken en dat de oorzaak
dat je door z'n mensen aangetrokken voelt bij jezelf kan liggen. Mensen gaan er
vaak van uit dat alles in een relatie op en top in orde komt, meisjes hebben
daar vaak zelfs een te groot ideaal beeld van. Ik wens de mensen die het
gevonden hebben alle geluk toe daar niet van maar om even normaal te doen, elke
relatie heeft zijn op en downs. Sommigen maken je duidelijk dat het echt niet
gaat en sommigen negeren gewoon het feit dat ze eigenlijk niet bij elkaar
horen. Het moeilijke hiervan is denk ik aan jezelf de vraag stellen van
"Wat wil ik?". Mensen houden rekening met andere wat vrij normaal is,
tenzij je natuurlijk egoïstisch ingesteld bent, maar over het algemeen denkt
men na over het feit wat als...? wie kwets ik dan? enz.
Maar bon, verder zeveren over mensen met bindingsangst dus... Staan mensen
eigenlijk soms stil bij hun eigen bindingsangst? Meestal niet echt toch? Tenzij
ze dan met de neus op de feiten worden gedrukt of er eens even over gaan
nadenken. Veel mensen beseffen wel dat ze naar het onmogelijke gaan, of op
iemand verliefd worden waarvan ze weten dat het toch nooit zal blijven duren om
bepaalde redenen of soms gaan ze er zelfs gewoon van uit dat het gewoon wel zal
eindigen zoals alle vorige relaties. Moet men dit dan onder de categorie
bindingsangst voegen? of hebben ze gewoon de hoop opgegeven om iemand tegen te
komen waar ze toch lang gelukkig mee kunnen zijn?
Bekijk de statistieken even, elk jaar stijgt het aantal echtscheidingen. Deze
zal mede te maken hebben met het feit dat en niet meer zo katholiek gelovig is
als vroeger en men zich dus niet meer houd aan de regels die aan de vorige
generatie werden opgelegd. Maar ik denk dat men vooral een te ideaal beeld
heeft van relaties mede door de oh zo mooie Hollywood films. Een relatie vraagt
nu eenmaal tijd en werk, gaat het niet dan gaat het niet maar als je niet
probeert weet je dat niet.
Het ding dat ik me het meeste afvraag is eigenlijk waarom in onze maatschappij,
vooral in onze generatie gaat iedereen uit van seks niemand denkt nog aan
relatie. Als je iemand leert kennen gaan ze er niet van uit dat da wel eens
iemand tof zou kunnen zijn, nee, ze gaan er van uit dat ze er wel eens in bed
mee zouden kunnen belanden. Mensen vragen zich vaak af waarom datingsites z'n
succes hebben. Kijk eens om je heen, als je uitgaat heb je 2 redenen om daar te
zijn, de eerste is je amuseren en de tweede is meestal als je vrijgezel bent
kan je er wel iemand versieren. "Wacht even!" zouden sommigen zeggen,
is dat niet een deel van het plezier maken? Zeker ik leer ook graag mensen
kennen, wil niet zeggen dat ik er iets van verwacht en dat daar iets gaat uitkomen. Nog een typisch fenomeen van de jongere generatie van vandaag, meisjes die
"hard to get" zijn zoals ze zeggen. Jongens vinden dit vaak
fantastisch maar al eens nagedacht waarom ze dit eigenlijk doen? Veel genieten
van de aandacht, kan niet ontkennen dat ik dat soms niet doe, maar er zitten er
wel tussen die gewoon niet meer gekwetst willen worden. Denk je daar wel eens
over na? Moest je de moeite doen om sommigen te leren kennen zou je eens snel
kunnen verschieten van wat er achter schuilt. Dit geldt natuurlijk niet alleen voor meisjes, je hebt natuurlijk ook de
jongens. Players zoals we ze vaak noemen, ze zijn er vaak ingegroeid en ik merk
meer en meer dat er eigenlijk meestal wel iets achter schuilt. Ze geven het
niet graag toe maar jongens kunnen ook gekwets worden en vaak, ik zeg dus niet
altijd ge hebt zo van die fantastische uitzonderingen op alles, maar vaak zijn
die jongens wel eens gekwetst geweest op de een of de andere manier. Spijtig
dat het resultaat dan op z'n gedrag moet uitkomen natuurlijk, maar het gebeurt
nu eenmaal.
Bon ik zal hier eens stoppen me zeveren zeker...
