Een dag voor Kerst, kerstavond in dit geval, maar dat is voor mij hét kerstmoment. Ik zou me miserabel moeten voelen. Dat is het voorgeschreven scenario en proces dat je moet doorlopen bij op de klippen lopende relaties. Er moet een rouwmoment zijn, tranen moeten vloeien en het dekentje in de zetel roept mij om eronder te kruipen en triest te wezen.
Wel, vandaag niet! Ik voel me helemaal niet zo. Ik voel me eigenlijk dik ok. Moet ik me hiervoor schuldig voelen? Misschien, maar ik ga dat vandaag niet doen, misschien morgen wel. Ik voel me zelfs niet beladen, maar vederlicht, helemaal warm vanbinnen en graag gezien. Dat sociale vangnet, wat een uitvinding! Het is een net met gaten in, nooit helemaal gesloten, maar als je goed mikt en het net beweegt in de juiste richting, dan wordt je gevangen en bevangen daar warmte en genegenheid. Als dat niet een echt Kerstverhaal is! Ik denk dat dit een manische dag is van het authentieke wijf!
|