Ik ben Gert
Ik ben een man en woon in Limburgia (België) en mijn beroep is Operator.
Ik ben geboren op 28/04/1977 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Vissen, tuinieren, Bourgondiër uithangen.
"You can't always get what you want, but if you try sometimes you just might find to get what you need."
Juist wanneer ik het vorige blogbericht wou toevoegen kreeg ik een woeste aanbeet op de meest productieve hengel van afgelopen week. Laten we hem voor de verandering eens niet Lefty noemen, nee zelfs niet rabarberstok. We noemen hem gewoon Swa. dus ik kreeg op Swa nog een woeste aanbeet die resulteerde in een dikke meter meerval. Eerlijk? Toen ik boven de vis zat en de zon verschroeiend scheen op mijn adonische torso en dus ook op de rivier (want de zon schijnt toch voor iedereen behalve voor Lierse 😜) zag ik de wit/geel/groene buik van de 'snorremans' en dacht ik een fractie van een seconde: Mega Spiegel. Toch niet dus. Mijn vrouw en ik zetten de laatste avond in met een weelde aan drank en de naakte polonaise wordt gesmaakt door de harde kern van Fongrave 😉. Juist voordat vrouw en teckel gaan slapen krijg ik 'a single piep' op Swa. Yep paniek, ligt het nog wel goed, heeft de brasem de bol weggevreten... Al de twijfels worden rond middernacht de kop ingedrukt door het vangen van schub uit de meestvoorkomende gewichtsklasse. 12 kilo en een sik. De rechtste stok leverde ook een mooi aantal runs op gedurende de week, maar op wat brasems na trok ik steevast aan het kortste eind. Enkele meters naar links, rechts, van voor naar achter en de aanbeet bleef uit. Gedurende de laatste dag maakte ik er een punt van om elk uur een deel voer te kegelen op de rechtse flank en dat slechts een tiental meters van de steiger op 4 meter diepte. Ik was de slip van Swa nog aant afstellen na de vangst van de schubbermans als de rechtse lijn zo krom trok als de bovenkant van de staf van Sinterklaas. Het gevecht dat daarop volgde had ik nog nooit ervaren. Plooien of breken kwam verschillende keren in me op. Uiteindelijk kon ik een ferme Sorremans in de boot sleuren. Omdat ik van de week al ene had terug gezet zonder foto zei mijn vrouw dat ik haar de volgende keer maar moest wekken. Dus bij deze.. Ondertussen alweer half 3 en er stond ons binnen enkele uren een rit van dik 1000km te wachten 😕. Alles lag terug op zijn plaats en ik dacht bij mezelf: gewoon nog een mooie karper juist voor ik ga opruimen... tuuuuuuuuuuut 😦 Ik spring uit mijn tent en ben nog juist op tijd om mijn rodpod (of wat er nog van overschiet) vast te graaien samen met twee van de drie stokken. De linkse stok, jullie kennen zijn naam ondertussen, lift ik nog even met mijn linkervoet maar ik kan half liggend op de steiger niet genoeg kracht zetten en lenig.. dat ben ik al lang niet meer. Weer een stok spoorloos 😔 Dit kan je echt niet menen. Ik ben heus geen rookie meer, maar mijn vermoeidheid vs de hardheid van de lot wordt weegschaalgewijs zwaar zwaar op de proef gesteld. Na ettelijke keren gooien met de middelste stok (kon ie toch nog voor iets van dienst zijn) in eigen kant besloot ik de rivier over te steken richting rabarberstek. Ik riep een hulplijn in van iemand uit het hiernamaals. Help je me aub Pa? We vissen die stok op, ik neem een douche in kruip in bed bij de vrouw in de villa. Ik slaap nog wat en kan dan enigszins fris naar huis rijden waar een 10 jarige meid op me wacht. Ik gooi een keer uit in de bermudadriehoek der rabarber richting het diep en pik de lijn op. De motor op de laagste stand richting steiger raap ik meter per meter de lijn. Een tiental meter voor de steiger komt de hengel naar boven. Merci Pa, Swa voor de vrienden. 😘
De lot, rigoreuze waterkronkel, je hebt me in jouw macht. Diegene die denken jou snel even te temmen hebben verkeerd gedacht.
Beste volgers, indien jullie nog vragen hebben of graag willen reageren.. Shoot! Ik hoop dat jullie er wat van genoten hebben, ik alvast wel.
Groeten Gert en tot aan de waterkant! (Maar niet ergens op mijn stek of ik kieper je het water in eh 😄)
Op donderdag is het feest in Fongrave. Het dorpje ligt vlak tegenover ons verblijf. Gisteren hebben we het verkend. Twee straten horizontaal en evenveel verticaal en dat is het. Er staat wel een zeer oude kerk. Schiet me dood maar ik ben niet zo'n cultuurgebonden persoon. Enfin de namiddag slenterde dus over in de avond zonder alarm. De teckel weet ondertussen ook hoe laat het is bij een biep en staat soms sneller dan mij op de steiger. Ze voorziet me dan de hele boottrip, alszijnde de beste stuurteef aan wal, van geblaf. Als de avond valt, komen van heinde en ver mensen in auto's, fietsen, boten, brommertjes, luchtballonnen naar Fongrave (tss de vervoersmiddelen kan één onwaarheid geschreven staan😇). Elke donderdag in de zomer haalt het dorpje alle stoelen en banken buiten om, aan lange tafels met simpele hapjes, slechte muziek en veel van hun lekkere wijn, een waar volksfeest te houden. Grappig om te zien hoe een dorpje van een zakdoek groot en dood als een pier opeens kan leven als een hyena. Vooral het gelach van de mensen en het livebandje dat er kwam spelen zorgen voor de vergelijking. De laatste boot vertrok rond middernacht, lang na de laatste luchtballon. Enkele uren later was het aan mij. Wat een vermoeiende nacht. Van half 2 tot half 5 in de weer geweest om reperatiewerken uit te voeren. 4 runs resulteerde in 1 schubje van 9kg. Zelfs de eens zo ideale drilhoek van de linkse stok veranderde in de bermuda driehoek. De stroming was wat feller komen opzetten en dat zorgt er voor dat de lijn en het backlead een stukje meegenomen worden voor de stok in de steun belandt. De laatste reperatie voorzag Lefty ook van gevlochten hoofdlijn met fluocarbon leader. Voor de overkant? Jaja, veel drijvuil is er niet en backlead schuift ook wat op maar ik krijg veel sneller registratie én contact met de vis. Resultaat liegt er niet om, laatste run van de nacht wordt verzilverd en rond de middag vang ik nog een torpedo-Calimero. Even tussendoor.. Terwijl ik vanmorgen mijn boot en steiger al aant poetsen was met wat emmers water is Teckel in de rivier gesukkeld. Inzake eerste zwemervaring kan dat tellen. Ik sprong haar direct achterna maar ze zwom rechtstreeks de steiger onder, waar ze vlak tegen de kant kon staan. Veel plaats is er niet onder de steiger en het is ook deels slangengebied dus roep ik haar snel twee keer waarop ze een recordtijd bij elkaar zwemt op de vier meter zonder horden. Oef!! Als ik haar dan, toch enigszins verschrikt terug óp de steiger zet is het eerste wat ze doet snel een halve hot pepper 'n garlic bol binnenspelen. Wat een hond 🙈 Da's allemaal niks eh, maar we zitten wel aan onze laatste dag. Hoe zeggen ze dat weer? Mooie liedjes... worden niet op donderdag in Fongrave gezongen 😉. Snel een duikje nemen en 100% genieten van de laatste dag (en nacht 🙏🏽) Tot morgen!
Vanmorgend rond 3h30 word ik gewekt door door een piep. De slip begint langzaam te tikken. De linkerhengel ligt in een ideale hoek om de dril in te zetten. Eens weg van de pompbladeren trek de vis naar het midden waar het afmatten kan beginnen. Eens ik daar zit in mijn bootje met 10 á 11 meter water onder mij valt er een rust over me. De kans dat hier nog iets mis gaat is vrijwel nihil. Wanneer de flank van de schub in het maanlicht op mijn netvlies gebrand wordt zie ik dat het om een betere vis gaat. Hupsakee, scheppen die handel. De vis wordt bijgehouden tot de zon komt 'piepen' en de vrouw en teckel iets te snel gewekt worden door een visser met een hoog endorfinegehalte die (bewust) luidruchtig in de frigo aan het rommelen is 😁 17 kilogram Franse rivierbak. (Foto: zie bijlage) Tot gisteren stond mijn Lotrecord op net geen 15kg (spiegel). Ja ik ben heel blij. Een uurtje later komt er op dezelfde (rabarber)stok nog een schubbermans van het kaliber Calimero. Tijdens de voormiddag haalde ik de hengels op de kant en ging ik samen met het vrouwtje en teckel met de boot op 'pad'. Altijd leuk om te insinueren dat de buitenboordmotor het precies aan't begeven is door stilletjes gas te minderen en een gezicht te trekken alsof je in jouw broek gekakt hebt. Het zal wel duidelijk zijn dat ik de laatste twee nachten ook zal vissen😌 De namiddag slentert voorbij en we genieten. Ondertussen voltrek ook een dagelijks ritueel in de vorm van een emmertje boilies halveren om tegen de schuine taluds zeker wat voer te laten plakken. En nu aan de Rosé zalle.
Vorige avond startte geweldig. Ik was nog maar net in avondmodus (lees: op de steiger men een ferm deel overschot aan wijn die ik dan lekker van 'den teut' kelder) wanneer.. pui.. puipui.. puiiiiiiji mijn rode att gardner schreeuwt het uit. How how how, we gaan er hier geen stereotiep verslagje van maken eh. Ik kreeg dus ne run op lefty ;-)
12.5 kg schub in het netje. Ik denk dan altijd, dat gaat hét nachtje worden eh, maar niks van. Het enige wat er nog te beleven was, was een mooie meerval dril die, nadat hij/zij zich over gaf door mij werd vrijgelaten. Ik had echt geen zin om vrouw en teckel te wekken voor deze piraat. ( en in mijne bewaarzak ging hij/zij niet in )
Een mooi onweer gepaard met een weinig aan regen deed deugd.
Vandaag wederom bloedheet. Crocs, ge kent ze wel eh.. zien er niet uit maar geef maar toe: zitten lekker. Awel ik heb er vissersgroene die nu twee maten te klein zijn. De zon heeft ze bewerkt alsof het boetseerklei was.
De rest van de dag verspeel ik nog eentje maar vang ook nog één schubbertje van net geen 20 pond (nou nou, gaat ie met pondjes werken)
Nog een grappig moment aan de eettafel terwijl ik het er met mijn vrouwke over heb hoe de nachten bijna niks opleveren.
Ik zeg haar dat ik, als het zo blíjft, de láátste nacht misschien wel niet vis.
Ze verslikt haar en ik moet juist geen Heimlich-beweging uitvoeren.
Tegen alle verwachtingen in bleef het de nacht van maandag op dinsdag akelig stil. Geen enkele biep :-/
Wist ik veel wat de namiddag voor mij in petto had.. Mijn vrouw en ik wisselen om de dag af om te shoppen en zo vers brood op de plank te hebben en onze teckel niet gaar te koken in de auto op de parking. Het was mijn beurt vandaag en heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om bij de Attitude binnen te wippen. Lokale viswinkel waar alles voorradig is. Back lead voor de rabarberstek te bevissen zonder dat een boot mijn molen leegdraait én ook wat materiaal voor de Silure. Een emmertje Monster mullet meegenomen. Eigenlijk ovale 50mm vol bloedmeel, vleesmeel en lever.
'Thuisgekomen', met alles voor een heerlijke koude pasta te maken, werden de lijntjes terug ingelegd. Een veel te warme namiddag brak aan waarin ik vier runs versierde maar slechts één vis kon landen.
Een schub a la Quasimodo. De doorwinterde karpervisser weet wel dat ik hiermee eentje bedoel waar staart en lijf precies verkeerd aan elkaar gezet zijn met een stompe hoek Voor de rest laat ik het beeld aan jullie verbeelding over.
Eén vis verspeelde ik op de rabarber en de andere twee op de rechterflank in eigen kan. Op de rabarber, lefty voor de vrienden, deed ik weinig verkeerd. Ik stond er bij maar de vis verkoos rabarbergelei voor zijn peperbol.
In eigen kant was het andere koek. Eerste vis stap ik in de iets wat te grote boot die bij de villa ligt, maar krijg ik de buitenboordmotor niet gestart. Weg vis. Onmiddellijk naar het midden varen is hier de oplossing maar dat draaide efkes anders uit. Herkansing dan maar. Ik had nu ook de spoel met gevlochten hoofdlijn gemonteerd waarvan de eerste, of laatste (het is maar hoe ge het bekijkt) meters fluocarbon zijn. Mega run natuurlijk, ik spring nu met stok in mijne boot, die ik blindelings gebruik, maar verlies mijn evenwicht. Om mezelf recht te houden zwier ik toch mijne stok het water in zeker.
WTF. We weten allemaal dat er een behoorlijk prijskaartje op 7 meters diep ligt.
Ik besluit met een andere lijn naar de plaats te varen waar ik vis. Na 2 keer gooien pik ik gelukkig de lijn op. Vooraleer ik mijn stok en molen op den droge breng volg ik eerst de fluocarbon richting obstakel. Terwijl ik de dikke tak omhoog trek komt er een schub mee naar boven. Eerste keer slaat hij met zijn sterke lijf/staart in het water. Zalig denk ik. 40 graden op mijn schouders konden dit echt gebruiken. Tweede poging pak ik de vis onder de linkerarm, zoals men ne kleine onder zijne arm neemt om op zijn poep te kletsen. De haak schiet los. Prachtig dat ik de vis heb losgekregen en mijn stok terug in de steunen ligt.
Vorige nacht hing 'lefty' aan de telefoon. Ik stond vlak naast mijn hengels als ik de top zag wegduiken met één bijhorende piep. Hangen nondedju, aan de andere kant van de lijn ging er gelijk ééntje door de toch wel straf afgestelde slip. Slik..
Halverwege de rivier lijk ik íets log naar me toe te trekken maar niets van al dat blijkt waar te zijn want binnen enkele minuten hang ik boven een kleinere meerval dan dat ik hier gewoon ben. De 40/100 technicum met hier gekochte voorslag voorop deden me even dromen van...
Voor de rest is de montage simpel en super sterk. Combirig, onderlijntje 15k sterk met even sterke solar haak. Riviershit.. Iedereen moet het trouwens eens gedaan hebben. Niet dat ik hier dé Piet Vogel wil uithangen zalle maar toch.. het is geweldig als er hier eentje vertrekt.
Vandaag op het heetst van de dag een run aan de overkant. Yep Lefty!
Een langgerekte schub van net geen 12kg.
De druk is van de ketel ;-)
De komende dagen wordt het hier pokkeheet. Tegen de 40 graden. Thuis gaan ze er ook tegen aan batsen dus zeg ik nog graag even dit: als je er eentje vangt, verzorg hem dan extra en help hem goed terug op weg naar zijn wereld. Moest het een 'zij' zijn natuurlijk ook. Én veel drinken eh jongens en meiskens. Dat ga ik nu ook doen. Schol!
)
