Het jaar sluit zich met kerstdag, zijnde de 360_ste dag van het jaar, zijnde het jaar gebaseerd op de Egyptische Chronologie[1]. Wat me enigszins verbaast, ik had eigenlijk een andere reden verwacht, een die iets te maken had met de terugkeer van het licht, maar ik vergis me. Ik kan dus de dagen van 26 tot en met 31 december, zoals de Egyptenaar van het begin van de jaartelling, als een toemaat begroeten en beleven als dagen buiten of boven het jaar. Wat wel niet betekent dat ik eraan ontsnappen kan en mijn blog van die dagen ‘in quarantaine’ geplaatst zien, maar ik beken wel dat het pas nu is doorgedrongen waarom Kerstdag op 25 december valt en niet op 21 of 22 het moment van de winterzonnewende.

Hoe onwetend we kunnen zijn over de dingen die gebeurden in het verleden, zoals het Egyptisch jaar dat vroeger begon met de ‘heliacale’[2] opkomst van Sirius in Egypte.

We blijven ontdekkingen doen, gegevens die er altijd zijn geweest en plots, onder een ander licht gezien, opduiken en ons verrijken met iets in meer - dan toch voor mij - totaal onwetend over wat ik nu ontdekte. 

Is het veel, is het weinig, ik wil er geen oordeel over, het is wat het is, maar het bewijst dat de Kerk, in haar beginfase, meer ontleend heeft aan de Egyptische beschaving dan aan de Griekse.

Martin Bernal (1937-2013) schreef een lijvig boek, van meer dan 500 pagina’s over het belang van de Egyptische cultuur voor het Westen: zijn  ‘Black Athena’, ‘the Afroasiatic roots of classsical civilisation’ waarin hij de Egyptenaren ziet als ‘the founders of philosophy, religion and mathematics’ en aantoont dat de Griekse filosofie en religie haar oorsprong heeft gekend in de Egyptische. Bernal is aldus een belangrijke voorloper geweest van de ‘move’-beweging die vandaag de kop opsteekt, maar deze evenwel, schijnt er niets van af te weten, want de naam van Martin Bernal is volgens mij, bij hen nog niet gevallen.

Ik las het boek - gededicaceerd aan zijn vader, Desmond Bernal‘ Who taught me that things fit together, interestingly’ - in 1988, kort na de  verschijning ervan als ‘Vintage book’. Ik zie nu dat de onderlijningen met potlood erin slechts lopen over de helft van het boek, maar ik las het toch ver genoeg om te horen waarom Homerus 8^ste of 7^de eeuw was en niet de 12^de.

Ik denk niet dat ik het boek nu (nog) herlezen zal, ik weet ook niet of Bernal iets zegt over de dag in het jaar dat Christus’ geboorte werd gevierd, maar als ik de onderlijningen overloop dan komt het boek, dat heel wat tegenkantingen ontmoette, toch over als zeer interessant. Genoeg om het enkele dagen naast mij te hebben.

Rest me nog de reden te vinden waarom de geboorte van Jezus geplaatst werd op de laatste dag van het jaar en niet op de eerste dag.

Misschien weten jullie het?

De feiten zijn er evenwel. In den beginne werd er gekozen voor de eerste dag van het jaar en die was 6 januari, een dag die verkeerd uitviel bij een schrikkeljaar, zo hebben ze hun idee verlaten en hebben ze de laatste dag moeten kiezen, de 12 x 30, de 360^ste dag, 25 december.

[1] Het Egyptische jaar bestond uit 12 maanden van 30 dagen. Hieraan werden er 5 (epagomenale) dagen - 6 om de 4 jaar - toegevoegd.

[2] Of or relating to the sun, especially rising and setting with the sun (from late latin hélicus, from Greek héliakos, hier de opkomst, de eerste dag van het jaar van de Sothis ster (Sothis = Sirius van ons).