nieuwtjes uit het dagelijkse leven van karel en marleen, cleo, mieke en basje, vasco en kiki, alaska en rèveuse, fleur en titus en de zovele schapen, konijnen, kippen, vissen... in 'la douce france' Le Ran-La Salvetat-Peyralès
30-05-2008
En tenslotte
Titus die net één jaar geworden is werd gecastreerd. Hij besprong zijn moeder een beetje teveel en we zouden wat meemaken moest Titus in zijn hevigheid één van de Arabische volbloeden van Pierre-Yves bespringen!
Eén moeder-schaap vonden we dood op de weide, gedeeltelijk opgegeten door een wilde hond?? Er was ook nog een geboorte van een ooike maar dat leefde slechts enkele dagen, ook dood gevonden op de weide. Al de moederschapen (18) werden geschoren.
En onze Jona stelt het heel goed, ze kent ons nog en een knuffel apprecieert ze erg!
We lieten een sel control plaatsen in le local technique: er werd 250kg zout in het zwembad gekapt, het gezouten water wordt nu door elektrolyse omgezet in chloor en de zuurtegraad wordt automatisch op peil gehouden.
Voordeel van deze installatie: zacht en reukloos water in het zwembad.En we kunnen met een gerust gemoed op vakantie gaan vb naar België om in Schaffen te gaan zwemmen
De nieuwe serre bewijst zijn dienst: de sla groeit terwijl je erbij staat en we staan er niet met onze voeten in de modder!
Familienieuws
· Zus Bieke werd zestig op 26 mei, dat wordt gevierd op 31 mei in Schaffen. Dikke proficiat Bieke, lang zal ze leven!
· Willem, oudste kleinkind van Bieke, deed zijn eerste communie.
· Onze familie verspreidt zich meer en meer over heel de wereld!
Steven en An met zoontje Paz verbleven enige weken in Xalapa (Mexico), Stan vertoeft momenteel in Ecuador, Toon zit voor een week in Kenya (voor zijn werk), Karel J. werkt in Tsjaad voor Artsen zonder grenzen(ondertussen vernam ik van Lieve dat hij daar geëvacueerd is wegens zware moeilijkheden), Pieter J werkt als architect in Barcelona, Pieter W werkt als natuurgids in Costa Rica en Jasmien en Fre vertrekken op 7 juni naar de Filippijnen waar Fre voor Suez gaat werken.
· Wij zijn op 28 mei 15 jaar getrouwd! Gevierd met een fles champagne in de zon en een etentje in lépicurien in Villefranche. We wensen ons zelf heel veel geluk en nog eens zoveel jaar samen want het was de moeite!
Make love no war
Wij wonen hier nu vier jaar. We hebben al heel veel vrienden gemaakt, we zijn geïntegreerd in het dorpsleven, we hebben nog geen moment spijt gehad van onze beslissing hier te komen wonen.
Het is wel te idyllisch te denken tout est beau , tout le monde est gentil.
Want we hebben aan den lijve ondervonden dat niet iedereen ons zo gunstig gezind is. Hebberigheid, drang naar bezit is in het verleden en nu nog steeds de belangrijkste reden van onenigheid, van oorlog. Ook hier in Le Ran.
Om een heel lang verhaal kort te houden: Aldwin, onze Engelse buurman en vriend(die hier slechts enkele weken per jaar verblijft) kocht ongeveer acht jaar geleden de boerderij naast ons huis + 4 ha weide + een aanpalende schuur met weide. Boer François (de schoonzoon van de vroegere eigenares) bezat het vruchtgebruik van de gronden en van de schuur, hij kon dus met de gronden doen wat hij wilde en gaf de weiden aan buurman Pierre-Yves, die er zijn paarden liet op grazen .
Onlangs verkocht boer François het vruchtgebruik aan Aldwin, die nu eindelijk zelf kon beslissen over het beheer van zijn gronden en schuur .
En Aldwin verdeelde eerlijk het beheer van zijn bezittingen tussen Pierre-Yves die zijn paarden kan blijven laten grazen op de weide van 4ha en Karel,die de schuur en aanpalende weide mag gebruiken voor onze ezels en paarden.
Maar dat was niet naar de zin van Pierre-Yves die weigerde de schuur en weide te ontruimen.
En toen begon het geruzied: Pierre-Yves, in het verleden tegenover ons een vriendelijk heerschap, die Karel om de haverklap nodig had om hem te helpen bij een karwei, die we wel in de verte hoorde vloeken en tieren tegen alles en iedereen die hem in de weg stond, ontpopte zich als een ongelooflijk onbeschoft creatuur, die ons zelfs op een zondagmorgen om kwart voor zeven uit het bed belde om Karel de huid vol te schelden (abruti, imbécil...)omdat ezel Titus twee stappen op zijn weide had gezet.
Mijnheer Pierre-Yves is van mening dat wij geen weide extra nodig hebben, dat wij hem daardoor broodroven (hij bezit meer dan 80ha!), dat wij moeten genieten van ons pensioen door niks te doen...
Wij hebben hem bij ons laatste gesprek duidelijk gemaakt dat hij zijn excuses kan aanbieden na zijn verbale agressie, en ik maakte de opmerking dat wij gewoon zijn met geciviliseerde mensen om te gaan. Dat is hem duidelijk in het verkeerde keelgat geschoten (zeker het feit dat een vrouw hem terecht wijst!), hij heeft ons verboden nog een stap op zijn gronden te zetten om vb champignons te plukken, de honden mogen niet meer op zijn weiden lopen, er mag geen tak van onze haag op zijn elektrische afsluiting hangen...
Ondertussen heeft Pierre-Yves toch de schuur en aanpalende weide aan Karel moeten afstaan, en zijn we voor mekaar nog slechts vuilriekende lucht!
De gemeenteraadsverkiezingen hebben heel wat aan het licht gebracht wat de relaties in het dorp betreft.
Voor het eerst merken we dat er twee kampen zijn in het dorp: de oude bewindsploeg met aanhangers en de nieuwe bewindsploeg met aanhangers. Vermits we goed bevriend zijn met Paul Marty, onze buurman,verkozen als eerste schepen, worden wij in het kamp van de nieuwe machthebbers geduwd.
En zo moeten we vaststellen dat sommige van onze vrienden plots zeer koel tegenover ons reageren! De ex-burgemeester en zijn madame (de ouders van PierreYves), vóór de verkiezingen een beetje te vriendelijk tegenover ons, zien ons nog amper staan!
We laten het niet aan ons hart komen. Het leven in onze kleine dorpsgemeenschap is duidelijk een miniatuur van het wereldgebeuren,wij proberen met iedereen om te gaan, en steunen elk goed en rechtvaardig initiatief.
Tartonne
Wij trokken samen met Vasco en Kiki 10 dagen naar de Alpes de Haute Provence waar de familie Grauwels een vakantiehuisje bezit, dat dringend moest opgeknapt worden. We werkten er hard, het resultaat mag gezien worden. Het huisje werd een stuk comfortabeler en de koude tijdens de niet zomerse maanden moet niet meer gevreesd worden dank zij de gietijzeren kachel die we installeerden en een nieuwe voorraad brandhout.
Na de drukte van Le Ran was de stilte en de rust van Tartonne welgekomen, geen mens die ons stoorde. Wat een luxe!!
Het was erg druk tijdens de eerste weken van mei. Alle bewoners van Le Ran waren present. De bruggen tijdens de vele feestdagen maakte een verlof van een tiental dagen mogelijk.
En alle bewoners kennen Karel, en alle bewoners weten dat hij handig is, en dat hij heel veel gerief heeft in zijn atelier.
Het zwembad in gebruik stellen bij de Engelse buren, gerief ter beschikking stellen van les Marseillais die een garage aan het bouwen zijn, de koeien van Paul naar een andere weide brengen, de auto van René in gang trekken...telkens opnieuw stond Karel klaar om te helpen.
En dan was er het feest van Paul Marty ter gelegenheid van zijn verkiezing als eerste schepen, georganiseerd door de buurtbewoners.
Ik bakte 200 wafels, 300 tarteletjes,300 cakejes en 8 broden. We reden 100 km om wijn te kopen in de Gaillacstreek. Karel groef de kuil voor de boomplanting.
Het werd een succes, meer dan 200 dorpsbewoners zakten af naar Le Ran, de kweeperenboom werd geplant, het schild honneur à notre élu werd door Karel opgehangen, de wijn vloeide rijkelijk, de hapjes werden gretig naar binnengewerkt, en s avonds schoven ongeveer 80 mensen aan de tafels op het erf en werd een maaltijd geserveerd.
En alle 15 verkozenen hebben tijdens de maand mei zo een feest gegeven, de festiviteiten worden zaterdag afgesloten met een dorpsfeest, er zal dan een meiboom ter ere van het nieuwe gemeentebestuur geplant worden.
En nu maar hopen dat het nieuwe gemeentebestuur tijdens de komende zes jaren goed werk levert.
Terwijl het ene onweer na het andere onze contreien teistert probeer ik de nieuwsbrief op papier te zetten, gelukkig werkt
mijn labtop op batterijen zodat ik de elektriciteit kan uitschakelen (27 mei).
Toch even vermelden dat al dat onweer uit het zuiden komt, bruinoranje woestijnstof uit de Sahara heeft zich overal vastgezet!
België was tijdens de maand mei van de Europese kaart verdwenen en terug te vinden ergens tussen 10 en 15°breedtegraad! Tropische toestanden, mensen die tilt sloegen van de zon, overvolle terrasjes...
België werd gepromoveerd tot DE vakantiebestemming bij uitstek.
Wij zoeken hier ondertussen naar alternatieven: rijstvelden aanleggen? Toeristische uitstappen naar de nevelwouden van de Aveyron? Kweken van tilapia in ons zwembad?of van champignons op de vochtige paardendrollen van Alaska en Rèveuse?
Genoeg gezwanst, tis wat het is, en eigenlijk is er hier niks abnormaals aan de hand, t is mei en nog geen zomer.
De boeren zijn gelukkig. Een hele week raasden de maaimachines over de velden , het welige gras werd ingekuild, de kale weiden worden stilaan terug groen, er kan al uitgekeken worden naar een tweede coupe.
30-04-2008
Ditjes en datjes
Ik werd lid van de leesclub in La Salvetat-Peyralès; om de twee maanden kan je een gelezen boek aanprijzen, iets vertellen over de inhoud, over de schrijver, een anekdote voorlezen. We zijn met een 10tal, overwegend een intellectueel publiek, gepensioneerden die de drukte van de stad en van het professionele leven ontvlucht zijn.
Eric-Emmanuel Schmitt ,een Franse schrijver die ik dank zij Gilberte ontdekte (ik kreeg van haar het boek Oscar et la dame rose) was geen onbekende voor de anderen en ik ontdekte nog meer werk van hem in de mediatheek. Een aanrader.
·
De nieuw verkozen gemeenteraadsleden geven in de maand mei allemaal een feest.
De voorbereidingen zijn nu volop bezig. Het is de gewoonte dat er aan het huis van elke nieuw verkozene een schild wordt opgehangen met de tekst: honneur à notre élu. Karel maakte voor Paul Marty( onze buurman die verkozen werd als eerste schepen) zo een schild. De vrienden en buurtbewoners kopen een boom die op de dag van het feest wordt geplant. Wij kochten voor Paul een kweeperenboom. Ik ben begonnen met het bakken van wafels (zo een 300), olijven cakejes, en tarteletjes. De uitnodigingen gebeuren via de krant dus weten we niet hoeveel volk er in Le Ran mag verwacht worden op 8 juni. Verslag in de volgende nieuwsbrief.
Werner Mathyns, een van de eerste oud-leerlingen van Karel kwam op bezoek met zijn vrouw Jeannine. We genoten van Werners sappig Antwerps dialect!
Willy en Geert verbleven de eerste week van april in Le Cassan om aan hun huis te werken. En het regende bijna aan een stuk door! Voor Geert werd een keuken geïnstalleerd om de werk-gasten in maand juli met lekkere hapjes te verwennen.
Liever moe dan lui
Pierre-Yves, onze paarden-buurman ziet ons liever in een luie zetel genietend van ons pensioen. Maar wij steken zo niet in mekaar. Wij zijn pas gelukkig als we actief kunnen bezig zijn met honderd en een dingen.
Deze maand plaatste Karel tegels in de keuken, nieuwe verlichting in de keuken en living, maakte Karel twee salontafeltjes in kastanjehout, monteerde de nieuwe serre (7.5mx4.5m ), bouwde samen met enkele andere vrijwilligers uit het dorp een brug over de Vernhou (riviertje) met afgedankte betonnen elektriciteitspalen
De kudde schapen (al meer dan 40 ! schapen ) bezorgde ons ook heel wat werk. Door het slechte weer groeide het gras niet genoeg zodat de schapen onze weide kaal vraten. En aan de ander kant van de omheining (op de weide van Paul) staat er zo lekker groen gras dus zochten ze een gat om daar te geraken. Uren hebben we achter de schapen gelopen om hen terug in de stal te krijgen, tenslotte hebben we ze niet meer los gelaten op de weide en leven ze nu van hooi.
Het lam Jona waarover ik reeds sprak in de vorige nieuwsbrief, bleef drie weken in huis; ze sliep in het konijnenkot samen met Kiki, ze beschouwde de honden als haar soortgenoten, ze dartelde over de houten vloer, de vier poten in de lucht, het was een zonnetje in huis!! Het viel ons dus erg zwaar de dag dat ze terug moest naar de kudde, Jona begreep niet wat haar overkwam. Ze heeft zich gelukkig snel aangepast, heeft een vriendinneke gevonden en kijkt nog elke dag uit naar onze komst en naar de papfles.
De rammen worden groot en moeten verkocht worden. René Fraysse (vroegere schapenboer) begeleidde Karel naar de Centre de rassemblement in Rignac waar schapen gewogen en verzameld worden om ze dan naar het slachthuis te brengen. De eerste drie rammen werden afgeleverd, volgende week brengt Karel er nog drie.
James onze kolos-fokram is mijn vriend niet meer. Hij verdraagt niet dat ik op de weide kom, ik werd eenmaal door hem aangevallen (gelukkig zonder schade) maar de schrik zit er nu wel bij me in; Karel kan hem paaien met aaitjes op zijn kop maar erg gerust is hij toch ook niet, je moet hem voortdurend in het oog houden om onverwachte stompen te vermijden.
Familie op bezoek
Broer Dirk en schoonzus Lokke kwamen samen met Jona en haar vriend Kris en met Urs een week bij ons logeren.
Gezellige drukte met ons zessen en de drie honden en ons lammetje dat we ter ere van Jonas bezoek Jona noemden.
Telkens als Dirk hier op bezoek komt knipt hij de ligusterhaag , telkens als Dirk en Lokke samen in de buurt gaan wandelen lopen ze verloren.
Kris heeft handen aan zijn lijf en hielp Karel met het plaatsen van de nieuwe serre, met het zagen van een omvergevallen boom en met houtklieven (ocharme Jona, door de brute kracht van haar geliefde vloog een stuk hout met geweld tegen haar hoofd!)
De Aveyron heeft Dirk en Lokke zo bekoord dat ze ijverig op zoek zijn naar een authentieke woonst. Geen gemakkelijke opgave, op internet kom je dikwijls bedrogen uit , mooie fotootjes maar zicht en omgeving laten de agentschappen niet altijd zien! Maar ze hebben tijd en geduld.
En op dit ogenblik zijn Toon en Eva op bezoek, ze reden voor het eerst een lange afstand met hun nieuw aangekochte Ford Fiesta en de reis verliep naar wens. Zij houden van de natuur, maken lange wandelingen, determineren bloemen, turen door de verrekijker naar vogels in de kalkachtige bodems rond Millau gaan ze enkele dagen op zoek naar orchideeën .
Onder moeders paraplu
Opwarming van het klimaat ? Droogte?? In ieder geval niet in Le Ran.
April was nat, heel nat.
Modder en nog eens modder.
We hebben enkele zomerse dagen gehad, dat moeten we toegeven, maar de hoofdtoon deze maand was NATTIGHEID.
Verleden jaar moesten we met ongeduld wachten tot 21 april om de groentetuin te bewerken.
1 Nu moeten we nog de eerste spade in de grond steken, moeten de eerste zaadjes nog hun bestemming krijgen.
Verleden jaar deden we onze eerste duik in het zwembad op 14 april.
Nu moeten we ons tevreden stellen met pootje baden in het gazon.
En maar klagen, en maar klagen
Luister naar de wijze woorden van een boer uit de buurt:
Zo een weer is normaal voor de maand april
De moderne mens is nog enkel tevreden als de zon schijnt
Wees gelukkig dat het regent, de droogte en de hitte komen eraan
Luister naar de klaterende beekjes, water horen is iets wonderbaars
Geduld .
De vogels trekken zich van dat slechte weer niets aan. Voor hen is het lente, voor hen is het de drukste tijd van het jaar.
De eerste zwaluw zagen we op 1 april, de koekoek verkondigt met luide roep de lente, de hop durft tot vlakbij de vijver te vliegen om er pieren te zoeken , de merels zijn dit jaar opvallend talrijk aanwezig in de tuin en hun zang is verrukkelijk, net zoals de zang van de nachtegalen.
En de kikkers zijn weer in actie geschoten, een soms oorverdovend concert. Dus heeft Karel zijn katapult weer bovengehaald om te luidruchtige exemplaren letterlijk de mond te snoeren!
31-03-2008
Ditjes en datjes
De groep Transit waarin Toon de basgitaar speelt heeft haar tweede Cd Whitewaterop de markt gebracht. Een bespreking van hun nieuwe CD kan je lezen in de Morgen van 26maart.
De eerste hop is gesignaleerd in Le Ran, op de zwaluwen moeten we nog wachten.
Op 24 maart landden er 9 ooievaars in Le Ran, waarschijnlijk werden ze op hun doortocht naar het Noorden verrast door een sneeuwstorm en zochten ze een goede weide om even te recupereren. Ze bleven twee dagen.
Côte d'Ivoire
Wij kregen deze maand regelmatig mails binnen vanuit het Afrikaans land Côte dIvoire. Mijnheer en Madame Kouassi wilden hun wittebroodsweken hier komen doorbrengen en vroegen onze bankgegevens om op voorhand te betalen, Damana Serge wilde ons huis huren voor zes maanden maar vroeg ons eerst 8000euro te storten want er waren problemen met zijn bankkaart (we zouden dan wel 1000 euro beloning krijgen), Mariam Lamizana en haar petit frère hadden dan weer andere problemen, hun vader, een rijk zakenman, was vermoord en had een tas met 12.6 miljoen Amerikaanse dollars achtergelaten bij een veiligheidsagent. Zij vraagt ons die tas los te krijgen,het geld hier op een rekening te zetten in ruil voor 25% van die som . Allemaal erg dubieus!!!
gemeenteraadsverkiezingen
Op 9 en 16 maart trokken we naar de stembus om een nieuw gemeentebestuur (15 leden) te kiezen. Spijtig genoeg waren er twee lijsten , zodat er heel wat nodeloos geruzie en geroddel te horen was.
Er waren 975 bewoners ingeschreven voor de verkiezingen ( In Frankrijk schrijf je je in voor alle politieke verkiezingen en dan ontvang je een carte délection), daarvan gingen er 843 stemmen de eerste zondag en 858 de tweede.
Bij de eerste ronde werden er 4 kandidaten van de lijst écouter,informer,agir (lijst van de vorige burgemeester) verkozen en 8 kandidaten van de andere lijst une équipe pour lavenir. Bij de tweede ronde moesten er nog 3 kandidaten verkozen worden en het werden de kandidaten van de oppositielijst une équipe pour lavenir.
Een volledig nieuwe bewindsploeg heeft het gemeenteroer overgenomen, de ploeg bestaat vooral uit jonge mensen en onze buurman Paul Marty behaalde na de nieuwe burgemeester René Miquel de meeste stemmen. De officiële installatie van het nieuwe gemeentebestuur en de verkiezing van de burgemeester en schepenen had plaats in een openbare zitting op 21 maart.
Paul werd verkozen als eerste schepen of premier adjoint du maire. Hij heeft nu een betaalde job en zal zijn boerenbedrijf grotendeels stopzetten en een deel van zijn gronden en zijn nieuwe (onafgewerkte) stal verkopen.
Wij zijn er zeker van dat hij zijn taak als politicus zeer goed zal uitvoeren, dat beroep ligt hem in ieder geval beter dan het beroep van boer!
werken in Le Ran
Er werd hard gewerkt in Le Ran, we engageerden twee Polen voor twee weken, ze logeerden in de schuur, ze kregen lekker eten, we betaalden ze goed en zij knapten heel wat karweitjes op, werken die Karel ook kan uitvoeren maar er is hier zo veel te doen, de dieren en de weiden vragen veel tijd en zo besliste ik wat hulp in te roepen.
Op het zuidelijk terras werd de houten vloer vervangen door nieuwe tegels, onder het terras werd een bakstenen vloer gelegd, de westelijke gevel werd bepleisterd en van crépi voorzien, de muur van de zuidelijke trap (ooit opgebouwd door een ander team Polen) werd afgebroken en in gewapend beton gegoten.typ hier tekst tussen twee plaatjes
De regen tijdens hun twee laatste werkdagen verhinderde de totale afwerking zodat Karel de trap nog moet plaveien en het terras nog moet invoegen.
Knappe en lieve gasten, Vitec en Jerzy, ze werken al jaren voor Ib , onze vriend uit Pézenas. Hier verdienen ze 5 maal zoveel als in hun land.Ze spreken enkel Pools, Vitec kent enkele woorden Engels, maar toch verstonden we mekaar. Met veel humor en enkele Poolse woorden kon mister Karel alles van hen gedaan krijgen, hij was een supergoede patron.
30-03-2008
alaska en rèveuse nog geen beste vriendinnen!
29-03-2008
onze dieren
Zoals aangekondigd in vorige nieuwsbrief ruilden we onze Arabische hengst Dinamit met een bruine merrie Rèveuse genaamd. Ze is 14 jaar en is afkomstig uit Corsica. Ze heeft vriendschap gesloten met Alaska, onze andere witte merrie, maar als het op eten aankomt (hooi of korrels) blijf je beter uit de buurt van Rèveuse, ze schopt om zich heen als Alaska in haar buurt komt!
Sinds 25 maart zijn er weer drie schapenmoeders die bevallen zijn. Isabelle kreeg drie lammekes, daarvan stierf eentje de volgende morgen, het tweede hebben we in huis genomen; Isabelle heeft vroeger een uierontsteking gehad en daardoor functioneert een van haar tepels niet meer. Dus de sterkste van de drie lammetjes kon overleven, hopelijk krijgen we Jona, zoals we het kleine lam dat hier in huis rondloopt gedoopt hebben er boven op. Het heeft al medicatie gekregen tegen buikloop, en we hebben goede hoop.
Onze kudde telt op dit ogenblik 42 schapen, Karel kan zich nu terecht de titel van grote schapenboer toe-eigenen.
Konijn Marie heeft zes jongen en konijn Julie is zwanger.
Vasco voelt zich goed, de teven van Le Ran zijn de een na de ander en chaleur en Vasco heeft dus als enige reu heel wat werk. Spijtig dat ik geen foto heb getrokken van zijn verleidingsmanoeuvers!
28-03-2008
Februari bracht ons de lente, te vroeg, het euforisch gevoel bleef niet lang duren.
20 maart, de dag dat officieel de lente begon, de dag dat Willy afdaalde uit het Noorden om enkele weken zijn caravan in Le Cassan te betrekken begon de winter.
Regen, sneeuwbuien,mist, en vooral modder is het dagelijkse menu geworden.
Nog een week geduld en dan vertrekt Willy weer naar het Noorden en zullen de weergoden ons terug gunstig gezind zijn. Vier keer op rij kwam Willy naar de Aveyron, vier keer op rij begon het met zijn komst te regenen (zelfs in de zomer) en veranderde Le Cassan (waar zijn huizeken staat) in een modderparadijs.
Een goede raad Willy, begin aan de studie van vogels en planten, leg een groentetuin aan in Le Cassan, zet wat schapen op je weide en breng een zoenoffer aan de weergoden je zal zien de zon zal je opwachten bij je volgend bezoek.
02-03-2008
taxi krijgt zijn pap
Zie hier een filmpje dat Karel maakte van ons rammetje Taxi :
familie Grauwels
Een ietwat uitgebreidere familie : FAMILIE GRAUWELS
