|
Hartelijk welkom op mijn verhalenfabriek!
In dit eerste verhaal stel ik me graag uitgebreid voor.
Mijn naam is dus Kamiel. Volgens iedereen die me kent een uitzonderlijke kip. Ik kan namelijk lezen.
Toen mijn mama Leontien slaperig zat te broeden op mijn ei werd ze plots verjaagd door een smerige straatkat. Dat beest liep achter haar aan en bleef lopen. Mama verdween in het bos en is nooit teruggekeerd.
Gelukkig had Pienter de wijze uil alles gezien vanop zijn tak. In het nest van mama lag maar één ei. Daarin zat ik. Pienter wist natuurlijk dat op een ei gebroed moest worden. En dat heeft hij gedaan. Dagenlang, tot ik groot en sterk genoeg was om naar buiten te komen. Pienter heeft mijn leven gered en me uilenwijsheid gegeven. Omdat ik Pienter als eerste zag, dacht ik natuurlijk dat hij mijn mama was. Pienter vertelde wat er met mama was gebeurd. Vanaf die dag haat ik alle katten!
Pienter had gezien dat mijn kleine kuikenoogjes vochtig waren. Waarschijnlijk zou ik mama Leontien nooit meer zien.
Om me te troosten heeft hij me toegedekt onder zijn uilenvleugels. Grote grijze vleugels.
Pienter liet me nooit meer alleen. Ik werd elke dag een beetje wijzer. Ook al noemden de andere kuikens me het 'uilskuiken'.
|
