Helaba,

Vandaag opgestaan met loden benen, stijve rug, pijn in de keel en echt een geradbraakt gevoel!! Eindrusltaat van een dagje fietsen op het strand bij echt strontweer. Zelden zo koud gehad, zondagavond had ik nog koud. Een dikke merci voor Tina en Kelly om de koude wind te trotseren.

Een redelijk goede start, op het keerpunt in zeebrugge aan de eerste trechter wat moet wachten, eventjes voet aan de grond, maar toch nog kunnen aansluiten richting de trap. Bovenaan de trap net achter Jasper boven gekomen en vervolgens de single track op te gaan. Van het moment we in de duinen waren begonnen ze me voorbij te steken en kon ik niet meer volgen. Hier heb ik de kopgroep voor een top-75 plaats moeten laten gaan. Weet niet wat de reden was maar jammer dat ik niet kon volgen, misschien de bandenspanning ?? Of gewoon niet sterk genoeg...

Aangezien ik in de duinen niet kon volgen was ik meestal de groep kwijt om dan wat uit de wind te zitten op de pier en zo te kunnen aansluiten naar het staketsel. Heb dus gedurende de wedstrijd een 2-tal keer een groepje verloren.

Voor de rest status quo gereden. Toch één ding om te vermelden :
Bij het naderen (tot 2x toe) van het keerpunt in Zeebrugge begon het strand lastig te worden. Als enige van het peloton (groep van 10 tot 30 man) naar de kop gereden en de laatste 300 à 400m het peloton aan frieten gereden. Als enige volledig kunnen doorfietsen en daarbij de rest op afstand gereden varierend van 100 tot 300m achterstand. Werkelijk een zalig gevoel, voelde me toen King of the beach!!! Gewoon niemand die kon volgen, niet te geloven... Zoals Evert, toch zeker voor dit traject, een goede bandenspanning gekozen.

Conclusie, als ik voor mezelf spreek :
Ik denk dat we ons veel meer dienen te profileren. We moeten veel rapper en meer lef hebben om vooraan te rijden. We laten onszelf meeslepen in het peloton op een plaats waarvan we denken dat voor ons een verdiende positie is. Verkeerd!! Naar de kop gaan en u daar proberen te nestelen en geen kloten aan te trekken van de betere renners. We geraken eigenlijk te gemakkelijk achterop en bij de minste bottleneck hebben we het zitten en zijn we gedoemd om achterop te geraken. Je moet het fysisch wel nog aankunnen maar bij een start tegenwind heb je soms de mogelijkheid om vooruit te geraken, in tegenstelling bij een start met de wind in de rug. Toch een les die ik na gisteren en ook Vosseslag getrokken heb. Voor de rest middelmatig gefietst en bij momenten ook goed. Zou dus eigenlijk beter moeten, maar het effectief ook doen is een heel andere kwestie...

Grtz, Nick.