met spijt in het hart geef ik forfait voor de laatste manche van het kamelen-criterium.na de pijnlijke val op mn borstkas op het blankenbergse strand kan ik nu nog steeds niet volluit ademen, men borst zelf is ook nog steeds hyper-gevoelig
zondag met koersfiets getest en tot dit besluit moeten komen.
In aanloop naar de mountainbike wedstrijd in Blankenberge wordt tijd noch moeite gespaard om het strand sneeuwvrij te maken.Sinds deze morgen zijn een 60-tal vrijwilligers druk in de weer om er voor te zorgen dat het zand er zo optimaal mogelijk bij ligt.Dit was nodig want vanavond komt een afgevaardigde van de bond het strand keuren.Organisator Geert B. ziet het positief in : Deze morgen verwijderden we de zeilen die we vorige week hadden aangebracht, maar uiteraard lossen die niet alles op.Het is dan ook ongelofelijk wat het team van vrijwilligers hier vandaag heeft gepresteerd.
Op het strand lopen we P.D. tegen het lijf, in korte broek en met korte mouwen zoals we hem kennen.Hij is het parcours aan het verkennen maar maakt toch even tijd voor een korte reactie.Ah, dat sneeuwvrij maken hoeft voor mij niet. Voor mij is dat een modetrend.Vroeger bestond dat toch ook niet.De jeugd van tegenwoordig wil meedoen aan een strandrace maar t mag allemaal niet te lastig zijn.Tja, we worden oud zeker ?Tijd om zijn tocht voort te zetten.
Maar niet iedereen is gelukkig met de gang van zaken.Zo is er N.G., de vader van topfavoriet Senne G..Als we hem aan de lijn krijgen, wordt ons snel duidelijk dat hij niet te spreken is over de staat van het strand.Op dit patattenveld laat ik mijn zoon niet starten, zegt hij resoluut.Het is een schande dat de organisatoren zelf niet overgaan tot afgelasting.Wat een amateurisme.In het buitenland is zoiets ondenkbaar !.Vorige week startte Senne nog in Scheveningen.Het was toen nog 5 graden kouder en op het moment van de wedstrijd stak een sneeuwstorm op.Maar daar hadden de renners geen last van want door een toeschuifbaar dak, kon de wedstrijd in ideale omstandigheden doorgaan.Man, man, daar kunnen ze hier nog wat van leren.
De ontknoping van de kameel 2011 2012 komt er aan. eigenlijk denk ik dat alles te beslissen valt in de laatste twee manches. De eerste manches heb ik wegens pech niet kunnen verzilveren in een voorsprong. Uit de duo race leer ik over mezelf dat de vorm wel ok is en dat ik vooral op zware wedstrijden moet hopen om rutger te kunnen kloppen, want in de snelle stukken kon ik echt niet mee met hem dus rutger is zeker ook ok ! voor zondag moet ik dus ook op zware omstandigheden rekenen, maar met deze bevroren ondergrond zal dit onwaarschijnlijk zijn. ik kan mss nog op een sneeuwstorm of dergelijke hopen. De afstand (50km) zou in principe ook in mn voordeel moeten zijn tov rutger hoewel je al een redelijk inzinking moet krijgen om de andere te laten terugkomen uit de achtergrond mijn pronostiek : blankenberge : rutger 1 ik 2; knokke ik 1 Rutger 2
Aan de vooravond van het einde van seizoen 2011/2012 werd uiteindelijk de dijktegel officieel uitgereikt aan Rutger. En dit in de aanwezigheid van een héél select groepje Bruinvissen. stel je voor : wat bruinvissen geven een 'steen' aan een kameel !
Femke doet S.G. zodanig duizelen dat hij er zijn hoofd bij verliest
Het water sprong me in de ogen. Eerst zorgt Pete voor een stunt door op te duiken in een muziekclip die overal op tv te zien is en nu slaagt onze S.G. er in Paul dingen te laten zeggen in prime time. We moeten de kijkcijfers nog afwachten maar het zou me niet verbazen moest het WK het best bekeken programma van de week zijn. Wat een reclame !
Pas toen ik mijn tranen had gedroogd en mijn zicht weer een klein beetje minder flou was, bemerkte ik dat er toch één en ander niet klopte aan het verhaal van onze S.G. Bij nazicht blijkt er helemaal geen Reigerstraat te bestaan in Bredene. Nu, dit had een zetfoutje kunnen zijn (een "s" is vlug vergeten) ware het niet dat de Reigersstraat (die wel bestaat) in Bredene Zoute ligt. Nog meer argwaan kreeg ik toen ik las dat onze S.G. zich herinnerde dat Stybar de eerste cross in Bredene gewonnen had. Ik was er natuurlijk niet bij, maar ik zie vaag nog Dieter Vantourenhout met de bloemen zwaaien nadat zijn ploegmaat Albert hem hielp (als wederdienst voor reeds verrichte diensten) om de Tchech Zlamalik in de luren te leggen. Ik ging het dus nakijken op de site van de organisatie zelf en wat blijkt : Daar weten ze zelf niet meer wie hun cross de laatste jaren gewonnen heeft ! We zijn natuurlijk al 3 edities ver, dus het wordt stilletjes aan moeilijk om de zaken nog goed bij te houden.
Nu, als de organisatoren zelf hun erelijst opsmukken (geef toe Stybar klinkt beter dan Vantourenhout), hoe kan ik dan verwachten van mijn collega-kameel dat hij zich de zaken fouteloos herinnert ? OK, de S.G. overdrijft soms wat, smukt zijn verhalen hier en daar op, maar zo kennen we hem al jaren. Daar moeten we nu plots niet moeilijk over gaan doen. Laten we dan ook zijn zijsprongetjes met de mantel der liefde bedekken en ze voor één keer toeschrijven aan de betoverende invloed die Femke op hem moet gemaakt hebben.
Hebben jullie ook sportweekend gezien ? Ik dacht eerst dat het een lapsus was, maar toen ik het terugspoelde bleek dat ik het wel degelijk goed had verstaan. Wat wij, kamelen, al een tijdje weten, is nu blijkbaar ook tot de sportdienst aan het doordringen. Wereldkampioen worden is niet het allerhoogste. Paul heeft het verstaan. Nu moet Michel nog volgen.
Bekijk het bewuste fragmentje en geniet ! Eindelijk de waardering die we verdienen !
Kleine voorgeschiedenis : enkele dagen geleden nagelde R.D. onze Fondateur aan het kruis omdat hij zijn functie de laatste tijd nogal licht(zinnig) opneemt. Dat de Beer van Bredene in zijn vrije tijd een danser blijkt te zijn, sloeg menigeen met verstomming. Maar het moet gezegd, insiders voelden dit al een tijdje aankomen.
Dat de klokkenluider zelf ook boter op zijn hoofd blijkt te hebben, is een veel grotere verrassing ! Uitgerekend de man die zijn collega-kameel beschimpt omdat hij een hobby uitoefent die niet verenigbaar is met het kameel-zijn, blijkt er nu zelf een vreemde hobby op na te houden.
Schrik niet : onze S.G. is in zijn vrije tijd begonnen met vissen. VISSEN NOTA BENE !!! Waar haalt hij het lef om zijn medekamelen op die manier belachelijk te maken. Kamelen verfoeien vis ! Daar had de S.G. toch wel rekening mee moeten houden, lijkt me.
Ik heb geen foto kunnen bemachtigen van de S.G. in volle actie maar via via geraakte ik wel aan bezwarend materiaal van R.D. tijdens zijn voorbereiding : ... Onze S.G. die eerder deze week wormen aan het zoeken is op het strand van Bredene EN DAT IN EEN KAMELENTRUI !!! Het lef !!! Een sanctie dringt zich op. Graag had dan ook dit punt op de agenda voor de volgende vergadering gehad.
Eindelijk nog eens een mountainbikerace. Het was bijna een jaar geleden. Afgelopen najaar gepast voor de races wegens onvoldoende tijd om te trainen met een verhuis, een tweede baby en een erg druk seizoen in het MEC. Maar sinds eind december de draad toch terug wat opgepikt, en vooral veel extensieve duurtrainingen afgerond- niet zelden in de regen. Vandaag was het dus zover : koers ! Mooi weer bovendien, weinig wind en frisjes, maar warm genoeg om in korte broek te rijden. Maar goed, de duo-raid, met medekameel Pete, die jaar na jaar sterker blijkt te worden en een schitterend 2011 tegader fietste. In principe zou mijn rol zich dus beperken tot aanklampen want met een kleine maand goeie training staat mijn conditie nog niet op punt. Na een goeie opwarming bleek plots dat het 11.50 uur was en wij bevonden ons nog aan post 6. Al direct op de grote plateau en beetje moeten vlammen om tijdig aan de start te komen. Nog de nodige stress met een rugzak ( bedankt Lien en Evert om ons uit de rats te helpen) en een chip en we konden ons bij het wachtende peloton voegen. Beetje chaos want ineens uit het niets was daar de start, een valse start veroorzaakt helemaal aan de andere kant van waar wij stonden. De start was dus min of meer mislukt want rechts van ons voltrok zich dus al een lang lint met renners die we niet meer zouden terugzien. Bovendien had ik al direct het gevoel te ontploffen. Want ondanks een zeer slechte start kon ik amper opschuiven, en ook bij Pete wilde het niet echt vlotten. Na 2 km bij het opdraaien van de dijk bevonden we ons zeker niet in de eerste helft van het 175 duo's tellende peloton. Eens op de dijk echter een totaal andere situatie. Zo slecht het gevoel was op het strand, zo goed was het nu ineens op de dijk. Ik stoomde menig coureur voorbij op het grote mes, kwam snel bij Pete ( die ik had moeten lossen in de loopstrook naar de dijk) en nam gezwind over. Maar het ging net iets te snel voor hem, dus na de eerste passage aan de Twins wachtte ik hem even op, en samen rolden we het ene na het andere duo op. Al snel bleek echter dat op de zware stukken, de zachtzand stroken dus, Pete een stuk beter was dan ik, en ook vlotter liep. Na de eerste passage aan post 6 was het dus even naar adem happen, maar in de duinen kon ik goed recupereren. Een scenario dat zich de rest van de race ging herhalen, na elke zware strook moest ik enkele tientallen meter goedmaken. Het eerste stuk terug op de dijk dan kon ik een heel stevig tempo ontwikkelen en draaiden we vlotjes rond, de teller steeds tussen de 38 en de 40, een mooie snelheid met een lichte rugwind maar wel op zachte banden. We sloten aan bij een mooie pelotonnetje, maar helaas koos Pete het verkeerde spoor, en na die bepaalde strook aan de halve maan was ik wel mee met het peloton, maar Pete hing op een kleine 100 meter. Een onbegonnen zaak tegen wind dus ik liet me uitzakken. In het pelotonnetje dat daarop gevormd werd maakten we wel het mooie weer, al had ik alle moeite om bij Pete te blijven op de zwaardere stukken. Een halve ronde later dan was het aan Pete om mij op te wachten, toen ik te onstuimig van post 3 naar beneden kwam gereden, een slecht diep spoor insukkelede en over mijn stuur werd gekatapulteerd, gelukkig zonder veel erg. In de duinen en op de dijk ging het terug zeer goed en hard. De derde en laatste rond was al daar, en ik zal stilaan door mijn beste krachten heen. Vooral in de loopstroken kreeg ik het zwaar, ook omdat Pete iedereen naar huis liep en ik natuurlijk niet kon achterblijven. Bij de laatste passage aan de halve maan maakte Pete opnieuw een foutje, en ik was weg met een ander duo, dat er stevig de pees oplegde. Ik besloot om bij hen te blijven, het was maar 2 km meer en Pete had een pelotonnetje mee. Me laten uitzakken was een risico, want in de loopstroken zat ik er echt wel door, en de finish lag na een lange zware loopstrook. Maar Pete klemde de tanden opeen, en had aan 4 golfbrekers genoeg om het gat te dichten. Straffe stoot en opniew een andere situatie. Op 200 meter van de laatste loopstrook dacht ik ' aanvallen is de beste verdediging ' en ik sprong weg uit ons groepje om met een voorsprong de zware zandstrook te kunnen aanvatten. Ik nam 20 meter en slaagde in mijn opzet. Pete pakte nog maar eens uit en reed heel ver in het mulle zand, nam de kop over en zo konden we op de valreep nog 2 duo's achter ons houden. We finishten uiteindelijk op een voor ons uitstekende 34e plek, en konden terugblikken op een - de start even buiten beschouwing gelaten - geslaagde race. We waren elkaar waard, wat mij betreft tegen de verwachtingen in, en ik ben blij met waar ik nu al sta. Tegen Blankenberge, binnen twee weken, hoop ik echter nog iets beter te zijn, en ik zal nog even moeten werken aan de explosiviteit. We zijn weer vertrokken ! Hartelijk dank nogmaals aan de supporters, en het waren er heel wat ! Thanks Evert, Lien, Bieke, Stephanie, Anne, Daisy, Steve, Eddy, Patrick, Ignace, Jan, Marc, Eddy, Vera, Joseph, en alle anderen en natuurlijk ook bikekompaan van het eerste uur Pete !
Breek mijn bek niet open, S.G. ! Ik dacht eigenlijk dat onze F.G. dat van dat dansen als een grapje bedoeld had. Tot ik begin deze week van hem een mailtje kreeg met zijn ontwerp voor een nieuwe kamelentruitje. Je begrijpt dat ik op zijn vraag om dit ontwerp in de volgende vergadering mee te verdedigen, negatief heb moeten antwoorden. Toch moet ik bekennen dat ik de laatste dagen slecht slaap. Ik maakte me zorgen dat Pete misschien toch op de een of andere manier een meerderheid zou vinden voor zijn voorstel. Soms schoot ik midden in de nacht, badend in het zweet, wakker... het beeld van mezelf in de nieuwe kamelentenue nog brandend op mijn netvlies.
Ik moet zeggen dat het voor mij een hele geruststelling is te lezen dat jij je ook zorgen maakt. Met twee kunnen we het tij misschien nog keren !
Het was de aandachtige lezer uiteraard ook opgevallen, al bleef het er pijnlijk stil rond . Onlangs blikte onze President-Fondateur terug op het voorbije jaar. Er volgde een overzicht van het aantal gelopen, gezwommen en gefietste uren. Mooie cijfers, zonder twijfel, en veelbelovend voor de nakende kamelenconfrontaties. Maar wat lazen we nog meer, en sloeg jullie ongetwijfeld ook met verstomming?
88 uur andere (wandelreis, spinning, dansen, ...)
Inderdaad jongens en meisjes u leest het goed. Dansen. Ik dacht aanvankelijk nog dat het om een soort vreemde lapsus ging, althans dat wilde ik toch geloven. Maar het viel me de laatste tijd echt wel op, dat valt niet te ontkennen, dat de voormalige dijktegelwinnaar met wel erg lichte tred door het leven ging, zijn duiktechniek net iets eleganter ( ik vermijd het woord verwijfder ) was dan vroeger. Dansen dus. Een dansende kameel. Waar moet dat heen, vroeg ik me af, ongetwijfeld met vele anderen. Maar goed, ik verdrong het zo'n beetje, per slot van rekening maakt iedereen weleens een foute keuze, en wie zonder zonde is werpe de eerste steen. Bovendien werd ik er eigenlijk niet echt veel mee geconfronteerd, al moet ik toegeven dat ik nogal selectief was ik wat ik al dan niet onder ogen wilde zien.
Negeren lukt nu echter niet meer. Wanneer iemand spontaan de videoclips van Ian Thomas begint te checken, of laat ons zeggen, onderzoeken van naadje tot draadje ( want hoe kun je anders in godsnaam opmerken dat deze of gene kameel door het beeld flitst ) , is mij toch wel een brug te ver - temeer omdat zijn functie er bij uitstek één is waarnaar je je toch zou moeten gedragen.
Ik voel me dan ook genoodzaakt om een motie van wantrouwen te laten plaatsvinden, of een motie van vertrouwen, het maakt me niet uit. Voorbarige conclusies of consequenties wil ik nog niet op de agenda plaatsen, maar dat er een duidelijk, niet mis te interperteren signaal dient te worden gegeven, dat lijkt me klaar als een klontje...
Opspraakmakend nieuws in het anders zo rustige Oudenaarde.Mario De Clercq werd vandaag in krantenwinkel Bij schele Tuur gespot in het bijzijn van F.D., beter gekend als De dikken van Ename(rechts op de foto) en R.L., beter gekend als De slachter van Horebeke(links op de foto).Deze laatstgenoemden zijn geen onbekenden voor het parket.
De verdachte bijeenkomst deed stof opwaaien tot in het commissariaat van Oudenaarde want daar zou men zelfs een onderzoek zijn gestart. Bij navraag blijkt hoofdinspecteur Vandepoel echter karig met zijn commentaar.Toch geeft hij te kennen dat de cel misdaad van Oudenaarde de zaak ernstig neemt en inderdaad een dossier geopend heeft.Mario De Clercq zelf is eveneens kort van stof : Ik ken die gasten van in de mountainbike-club.Jaarlijks organiseren wij in kleine kring een bbq en dan verkiezen we de beste kassei-bonker van het jaar.Gewoon vrienden dus, je moet daar verder niets achter zoeken.
Een buurtbewoner is gelukkig wel wat spraakzamer, al staat hij er (uit vrees voor represailles) op anoniem te blijven : R.L. heeft hier in de streek toch wel een reputatie opgebouwd : gewapende overvallen, heling, aanzetten tot prostitutie, noem maar op.Den dikken is niet zon zware jongen ja dat klinkt wat onnozel maar je weet wat ik bedoel maar hij heeft 6 maanden gezeten omdat hij tijdens een mountainbike wedstrijd een collega-deelnemer zwaar toetakelde nadat die Den dikken vroeg om over te nemen .
In De zuipschuur in Horebeke, het stamcafé van R.L., heeft men het duidelijk niet op journalisten begrepen en komen we bijgevolg niets bijkomend te weten.Als ge de vuile was wil buitenhangen, ben je hier aan het verkeerde adres., reageert cafébaas Frans furieus, F.D. en R.L. zijn opperbeste gasten ! Die mannen zijn gewoon kameraden die graag eens samen mountainbiken.Dit weekend starten ze bijvoorbeeld samen in de Duo Race in Bredene.Nadat hij zijn pruimtabak heeft uitgespogen gaat Frans verder : Beoordeel die gasten eens niet altijd op hun verleden.En Mario ? Ja, die zal hun nog wat goede raad gegeven hebben voor hun race van dit weekend zeker ?
Volgend artikel gevonden op de Belga-website.Het lijkt me dat we in het vervolg toch beter enige voorzichtigheid inbouwen in onze reacties want die De Clercq lijkt mij geen gewone.
Mario De Clercq is er niet mee opgezet dat zijn naam in de pers telkens opnieuw in een slecht daglicht komt.Het begon met die Canvas-reportage (De Clercq bedoelt De Flandriens Van Het Veld).Sindsdien word ik weer op straat uitgescholden.Toch is het vooral de recente negatieve publiciteit op de kamelenblog die bij de ex-kampioen in het verkeerde keelgat is geschoten : Dat is niet zo maar de eerste beste blog é, dat spel telt quasi 30 000 bezoekers maakt Super Mario zich boos.Die gasten denken niet na é, een declercqske doen ?!? waar halen ze het lef ? 3x wereldkampioen !!! maar daar wordt nooit iets over gezegd !
Vooral P.D. heeft het bij De Clercq verbrod.OK, ik ben (lees : in tegenstelling tot P.D.) nooit KvhN kunnen worden, maar in mijn tijd bestond dat simpelweg nog niet, meneer !,Maar dat geeft dat stukje pretentie niet het recht mij zomaar voor aap te zetten !Op de vraag of hij juridische stappen overweegt is Super Mario formeel Dat is zelfs nooit in mij opgekomen.Sinds het gerecht destijds mijn telefoon heeft afgetapt, heb ik sowieso niet al teveel vertrouwen meer in Vrouwe Justitia !.
Toen ik nog zelf koerste was het ook vaak iedereen tegen mij en toen loste ik ook altijd zelf mijn zaakjes op, gaat Declerq fijntje verder.Die P.D. heeft geluk dat ik volgende week zondag op het WK veldrijden moet zijn, of ik ging hem op de Duo-race eens vertellen wat ik van hem vind ! . Maar ik krijg hem nog wel, ik krijg hem nog wel !
Zij die dachten dat de gouden dijktegel dit jaar een duel ging worden tussen Pete en Rutger hebben blijkbaar voor hun beurt gesproken. Eerder deze week verwelkomden wij een nieuwe kameel en die heeft duidelijk huizenhoge ambities. Uit een reactie van de vader (onze jongste kameel kan zelf nog niet spreken) begrepen wij dat de duorace nog te vroeg komt. "We mikken eerder op Knokke. Hopelijk laat hij ook al in Blankenberge zien dat hij uit het goede hout gesneden is." De roddel dat het de ouders van onze nieuwste wielerkampioen om de poen te doen is, lacht N.G. in datzelfde interview laconiek weg "OK, als enigste in zijn leeftijdscategorie zal hij wel al de geldprijzen wegkapen, maar dat is bijzaak. Het belangrijkste doel blijft toch dat binnen 3 jaar de tegel voorgoed op mijn schouw pronkt. Maar nu zal ik je moeten laten want een kleine van die leeftijd alleen op de rollen laten trainen,...dat is niet verantwoord, dat begrijp je" en weg was hij .... wordt ongetwijfeld vervolgd.
Via deze weg wil ik de kandiatuur van de kleine Senne om zich aan te sluiten bij het selecte groepje van kamelen ondersteunen. Ik weet dat we daarvoor de minimum leeftijd wat moeten verlagen, maar wie maalt nu over deze kleine statutaire aanpassing ? De verwachting zullen misschien wat aan de hoge kant liggen maar heeft die vader-zoon-situatie Axel Merckx tegengehouden om Belgisch kampioen te worden of een Olympische medaille te veroveren ? Nee toch ? Ok, we spreken hier niet over de zoon van DE allereerste kameel maar we moeten toch eerlijk toegeven dat Eddy ook wat kon fietsen.
Het het kan uiteraard ook een voordeel blijken dat vader je kan bijstaan met raad en daad. En dat Nick een goede soigneur is voor zijn zoon heb ik al met eigen ogen kunnen vaststellen. Het verzorgen van de baby lukt hem moeiteloos (ik heb er een klein fotootje van toegevoegd). Maar wie had het anders verwacht ?
Via deze weg nog eens een DIKKE PROFICIAT aan Kelly en Nick !!!
)
