Niemand is perfect, maar bij sommigen valt dat meer op.:-P

Ja ja het is weer zover. De examenperiode is aangebroken en ik weet ook wel dat er van mij als retoricastudentje wordt verwacht dat ik nu volop bezig ben mijn arme hoofdje te breken over allerlei ingewikkelde vraagstukken, chiastische zinsconstructies of interessante geluidsgolven, maar zoals je mij wel kent, ben ik niet zo’n ijverige leerling die al haar hobby’s schrapt om een strikte studie planning te volgen:twisted:. Om een beetje te ontspannen na een zware werkdag heb ik dan maar besloten mij te storten op het schrijven van een humoristisch tekstje. Het is momenteel zondagavond, oeps sorry maandag morgen 12.45u en na lange tijd gezocht te hebben naar inspiratie ben ik tot het moedige besluit gekomen dit schrijfseltje te wijden aan enkele van de belangrijkste dingen in een mensenleven. Doorheen deze nieuwe prachtprestatie van mijzelf, mag ik wel zeggen, het schijnt immers zo te zijn dat je het best schrijft als je verliefd bent , zal ik je proberen te overtuigen van mijn bescheiden mening over eerlijkheid, trouw en vriendschap. Dit alles natuurlijk overgoten met een heerlijk vleugje liefde voor mijn lieftallige toehoorder.:wink:

Mijn eerste idee was iets te schrijven over mijn dromen. Maar ja waar begin je dan? Moet ik je vertellen over mijn toekomst als dokter of over de nachtelijke escapades van mijn geest. Beide zouden vervallen tot saaie uiteenzettingen, vrees ik enerzijds daar iedereen reeds weet dat ik een carrière als vijfde vrouwelijke urologe in de benelux ambieer en anderzijds omdat diep in de nacht in mijn zinnenroerselen steeds dat zelfde persoontje opduikt en ik in die fantastische illusie telkens opnieuw een biljartfinale verlies … of win ik de finale? :-DNee ik verveel je he, maar liefde zonder dromen is toch als een bezoek aan Venetië zonder een eindje varen in een gondel

Dan zal ik jou maar iets meer vertellen over datgene dat ik, jou buiten beschouwing gelaten, het meest bemin: de perfectie. Oh ja je zou het misschien niet verwachten maar als ik ergens naar streef dan is het wel deze eigenschap. Eerlijkheid dat vind ik bijvoorbeeld al een aardige stap in de goede richting. Ik probeer dan zelf ook zoveel mogelijk eerlijk te zijn. Als ik iemand graag zie dan zeg ik het gewoon en ik wacht niet op een speciaal moment, want elk moment dat je hier op aarde bij elkaar vertoeft is speciaal. Ben ik echter razend en borrelt er een onvervalste woedeaanval in mij op dan klap ik het er ook uit. Vraag maar aan mij slachtoffer, de uitwerking is niet mals. Deze karaktereigenschap heeft echter ook soms zijn nadelen. Zo mag je bijvoorbeeld wel recht voor de raap zijn, toch moet je altijd proberen je verstand, hoe weinig je er ook hebt, te bewaren. Er zijn echter ook van die mensen met zagemeel in plaats van hersenen en dan krijg je zo van die genante situaties waarin zelfs de meest intelligente mensen die steeds trachten de perfectie te benaderen de controle over hun slappe polsjes verliezen met alle gevolgen van dien. Tja het schijnt immers zo te zijn dat het eerste teken van liefde het laatste van wijsheid betekent en als je dan werkelijk dolverliefd bent dan kan een reactie al eens heftiger zijn. Dus nee ook ik ben helemaal niet perfect. Ach eigenlijk is niemand perfect. Het is echter wel zo dat het bij de ene al harder opvalt dan bij de andere. Vooral grijsharige kleine zuurpruimen van ongeveer 61 jaar en twee maanden zijn hier erg vatbaar voor heb ik ergens opgevangen.:lol:

Ah nu ga ik het eventjes hebben over de trouw. Tja ook dat probeer ik zoveel mogelijk te zijn, zowel in de liefde als in de haat. Haat is erg partijdig. Als je iemand werkelijk het licht in de ogen niet gunt, kan je van die persoon ook geen goeds zien. Liefde, dat is nog een ander paar mouwen. Deze oerkracht is immers nog veel partijdiger. Wanneer je ogen gaan stralen, je mond tot een lach krult en de vlinders in je buik kriebelen als je die ene ziet, kan je er donder op zeggen dat een ander geen schijn van kans meer maakt. Tja en knap in bikini als ik ben, heb ik wel ergens een of andere aanbidder die er heel wat voor over zou hebben om zijn driften op mij te botvieren. Hij probeert dan ook bij mij in de gunst te komen, maar in plaats van gul te zijn met geschenkjes, vleierij of complimentjes, wat mij wel zou kunnen bekoren niet omdat ik hem dan liever zou zien maar wel omdat het mijn ongelooflijke ego zou strelen, probeert hij het door kwaad te spreken over bepaalde mensen. Nou ja dat moet je dus nooit doen he. Dit is namelijk een oneerlijke manier om jezelf aan te prijzen en ik koop alleen eerlijke producten van oxfam winkels. Toch wil ik dit mensje niet expliciet affronteren. Beledigingen zijn immers de argumenten van mensen die ongelijk hebben en daar dit wiskundig genie er 100% van overtuigd is dat zij gelijk heeft kiest ze voor de impliciet wijze van veroordelen die Tacitus haar onderrichtte. Ja ik ben trouw … in mijn haat, maar nog meer in mijn liefde. Dus twijfel dat de sterren vuur zijn, twijfel dat de zon beweegt, twijfel of de waarheid liegt, maar twijfel nooit dat 'k je bemin.:wink:

Als laatste nog een korte uitweiding over de vriendschap. Als je geen vrienden hebt is je bestaan immers niet zoveel waard. Een vriend is iemand die voor je klaar staat als je hem nodig hebt, die naar je luistert, je helpt en respecteert zoals je bent. Een vriend heeft altijd tijd voor je, motiveert en inspireert je zoals niemand anders dat kan. Jij bent bijvoorbeeld zo’n vriend uit de duizend en ik ben zo trots dat ik je allerbeste vriendinnetje mag zijn. Toch zijn er zelfs mensen die er in slagen heel deze prachtige utopie aan diggelen te slaan. Ze zetten een jaren lange vriendschap op het spel door achterlijke en vooral stikjaloerse uitlatingen. En denk je dat ze er iets bij winnen? Nee, helemaal niets. Alles raken ze kwijt, hun oudste vrienden, hun kaartmaatjes en de oorzaak van hun jaloezie drijven ze nog meer in de armen van die ene. En het resultaat. Uiteindelijk blijven ze totaal geïsoleerd achter. Alleen op deze boze wereld.:cry:

Ben ik nu pessimistisch als ik aantoon dat al deze fantastische eigenschappen ook hun mindere kantjes hebben? Nee, ik ben een realist die inziet hoe wreed de wereld is waarin we leven en nog meer hoe gruwelijk de mens omspringt met zijn medemens. Toch verwerp ik het pessimisme. Ik heb immers eens gelezen dat een pessimist een mens is die een bacterioloog vraagt uit te leggen wat een kus is. Oh nee dat zou ik nooit doen, laat mij maar mijn romantische, immer perfecte ideaalbeeld bewaren van dat fantastische gevoel iemand een zoentje te geven. Ten minste als het de juiste is en niet een 61 jaar en twee maanden oude lul met een groot bakkes:twisted:. Hm misschien heb ikzelf ook wel niet al ten klein mondje, merk ik nu.:wink:

Wat is dit nu geworden? Een redevoering, een lofzang of gewoon een hersenspinsel van mijn schizofrene zelf. Wel ik weet het niet laten we het er dus maar gewoon bij houden dat dit een vurig pleidooi is voor de perfectie, die ik tegen beter weten in aanbid, maar des te meer een scherpe, sarcastische en op sommige momenten zelfs cynische aanklacht tegen al de debiele zielen die dit trachten in de weg te staan. Eén ding weet ik echter zeker: nooit zullen ze winnen noch van mijzelf, noch van onze prachtige band, noch van de oerkracht die alle orkanen, tsunami’s en ijstijden heeft overleefd, hetgeen overblijft als al de rest is verdwenen … de liefde. :-D

Veel liefs en een dikke zoen,
Je Kajsa:wink: