Een eerste vertelling over de Groote Oorlog
Op 31 juli 1914 schoot
een 'geëxalteerde nationalist' hem dood. En al leek de zaak van de
vrede op dat ogenblik al definitief verloren, Jean Jaurès had het
niet opgegeven. Er moesten nog onderhandelingen volgen, afspraken met
belangrijke politieke figuren waren vastgelegd. Op 25 juli had hij
het met zoveel woorden gezegd: Het is niet omdat de hemel zwart
kleurt dat het onweer moét losbarsten. Maar enkele dagen later,
in Brussel, in wat zijn allerlaatste toespraak zal worden voor de
Tweede Internationale, ziet hij dat de gearmde koppeltjes
die door de straten van de stad wandelen, allemaal vergezeld zijn van
een sinistere compagnon: de dood. Na die uitspraak volgt applaus.
Had datgene waar hij met
zoveel overtuigingskracht op aandrong, werkelijkheid kunnen worden?
Een grote solidaire beweging doorheen heel Europa, tegen de oorlog?
Dat is onze plicht,
het is de plicht van ons allen. Wij die, bij het uitbreken van de
storm, de enige belofte zijn van een mogelijkheid van vrede.
Op maandag 18
juli, 15 u in 'De School
van Toen', Klein Raamhof 8, 9000 Gent
|
