Over wierookstokjes, heilige olifanten, dagoba's, afternoon tea en de ultieme verlichting...
29-07-2012
Te gast bij Siri..
Vanavond geen buffet in het hotel maar verse vis bij Siri, de plaatselijke visser die klanten ronselt op het strand voor het hotel. Een paar uur op voorhand je wensen doorgeven en de vislijn haalt alles vers uit de zee. Een korte strandwandeling brengt ons bij een klein hutje waar de tafel al gedekt staat voor zes. De vis en de prawns zijn heerlijk en de brave man doet zijn best ons te behagen. Na een dankwoordje in zijn gastenboek leiden de krabbetjes ons terug naar het hotel, geen kat te bespeuren in de bar, behalve de saxofonist. Tja, laag seizoen, weinig toeristen en de lokale weekendgasten zijn terug naar Colombo, en nieuwe werkweek tegemoet...
Beetje zonnen, beetje zwemmen, beetje lezen, beetje golfduiken,... meer moet dat niet zijn...
En zo gaat de dag over in de avond, ondergaande zon op het strand, Marguerita happy hour... En de match of the day door onze jeugd : Saar en Tijs als jeugdig geweld tegen de lokale zware mannen van een management cursus in het hotel, van verbroedering gesproken, daar kunnen de Tamil tijgers een puntje aan zuigen...;)
Onze laatste dag rondreis was eerlijk gezegd enorm vermoeiend, een ellenlange rit richting Galle, in druk verkeer en veel bochtenwerk van Harry. Hoewel het parcours langs de kust slingerde en dus voor en romantisch panorama van witte stranden en palmen zorgde, konden we onze oogjes niet openhouden.
Zelfs in het koloniale stadje Galle, met zijn fort en Hollandse kerkjes overviel ons een zondagnamiddagmoeheid, die we niet kwijtraakten.
Blijkbaar was het inderdaad tijd voor wat rust en beseften we nu pas hoe vermoeiend (maar toch ontzettend boeiend) onze rondreis wel was geweest. We konden dus niet vlug genoeg met de pootjes in het water zitten van onze laatste stelplaats, Heritance Ahungalla, een luxeresort aan het strand met zicht op de golvende woeste baren... en een cocktail in de hand....Mmmm
Vraag van de dag : wat betekent precies 'de olympische gedachte'?
26 juli 2012 Koud en winderig maar toch een streepje blauw, hadden we dat aan Eddy te danken? In elk geval, we reden de theeberg naar beneden, blauwe nevelslierten achterlatend en het werd warmer en warmer, de hemel trok helemaal open en de watervallen glinsterden in het zonlicht, heerlijk was dat...
In de namiddag stond een safari in het Yala Nationaal Park op het programma. Met een jeep (nee niet door het oerwoud) door de savanne, het was een hele belevenis. Olifanten, krokodillen, pauwen, bont gekleurde vogels, hertjes (zonder Samson), aapjes, we hebben ze allen gespot, drinkend of verpozend aan de vele moerasjes en meertjes. En als kers op de taart, uiteraard speciaal voor Eddy's verjaardag, een luipaard, levendig en echt, bezig aan zijn middagdutje.
Harry, sympathiek als hij is, had een verrassingstaart voorzien voor de jarige. Ons diner in de Mandara Rosen was er dus eentje met kaarslicht en kaarsjes uitblazen...;)
Ach, een jaartje ouder op die manier... Dat mag nog wel even duren, he Eddy...
Happy Birthday
Wist je dat? Een olifant wel een gigantische vijfde poot heeft als hij uit het koude water komt...
Een van de grootste boeddhistische processies ter wereld...
We hadden er een ticket via de zwarte markt voor over om deze processie te kunnen zien en we hebben er geen spijt van. Wanneer de duisternis valt, zet de stoet van tientallen olifanten, dansers, acrobaten en muzikanten zich in beweging voor een drie uur durende optocht. De zwepen knallen, vuurdansers doen gevaarlijke toeren, trommelaars en fluitisten dragen het ritme als een samba. De schitterend opgesmukte olifanten met weelderige stoffen, juwelen en lichtjes behangen, schrijden statig door de straten. Een ervan draagt het gouden schrijn waar de reliek van de tand van Buddha wordt bewaard, of althans een kopie ervan. Maar dat is maar bijzaak natuurlijk...;)
Alsof we in Belgie nog niet genoeg water gezien hebben de laatste maanden, krijgen we het hier dubbel en dik nog es een keer.
Nuwara Elia, in het centrale hoogland op zo'n 2000m hoogte, ligt verscholen onder de nevelslierten en verbergt helaas een prachtig heuvellandschap omzoomd door talloze theeplantages. Op onze weg hierheen troffen we honderden theeplukkers (alweer vrouwen!) die in de miezerige regen zo'n 20 kg theeblaadjes per dag verzamelen.
We zijn gelogeerd in een voormalige theefabriek, Heritance Tea Factory, die duidelijk de koloniale overheersing van de Engelsen uitstraalt met afternoon tea om de kou te verdrijven. De mannen gaan de regen trotseren voor een wandeling langs de theevelden maar wij zijn eerder voor een middagdutje en een 'warm' bad...;)
Bibberende Kaat&co.
Wist je dat? De Engelsen in 1850 massa's Zuid-Indiers lieten overbrengen om als slaven op de theeplantages te werken?Sedert de onafhankelijkheid worden de theeplukkers menswaardiger behandeld en krijgen tenminste een loon en huisvesting aangeboden, maar toch, het blijft hard labeur...
Quote van de dag : 'Wij delen alles' aldus Saar, toen Tijs haar lepeltje mocht gebruiken voor zijn cornflakes deze morgen...
Een beeldig plaatje alweer van onze eigenste Kate Moss. Toen we (alweer) aan het shoppen waren in een Silk Atelier, werd Saar prompt aangekleed met een rode sarong en geboortevlekje op het voorhoofd. Ze stond er beeldig mee... Ook Tijs moest op de foto tijdens een pas-sessie, na wat hilariteit toen de verkoopstertjes een broek van een pop moesten halen. Ze bonden het ocharme een doek voor de lenden om alsnog de zedigheid te bewaren..;)
Dit alles na onze bedevaart naar plaatselijk Vaticaanstad, alias de gouden tempel waar het reliek van de tand van Buddha wordt bewaard in een kostbaar schrijn. Ditzelfde schrijn zal vanavond meegedragen worden in de ceremoniele stoet met tientallen rijk versierde olifanten en tempeldansers. Onze Harry heeft nog 6 plaatsjes kunnen bemachtigen op een droge plaats, tja, het regent alweer de hele dag.
Wist je dat? Je het geheugen elke dag moet polijsten om intelligent te blijven'
We konden er geen strikken in het wilde maar tamme zijn er genoeg in het Olifantenweeshuis dichtbij Kandy. Meer dan 80 kolossen worden daar verzorgd en vertroeteld met eet-en zwempartijen in de rivier,om nog te zwijgen van ongestraft moddercatchen en aardespuiten.
De dag begon nochtans heel nat, met donkere grijze wolken samengepakt boven de stad, de regen aangekondigd als een jaarlijks traditioneel ritueel bij het begin van de feestelijkheden. We hadden aldus niet veel bloemenpracht verwacht in de botanische tuin maar werden toch verrast met gigantische bamboes en tropische bomen, waartussen de befaamde vliegende honden (soort vosachtige vleermuizen) ons een Harry Potter gevoel bezorgden. Het orchideeenhuis was evenzeer een lust voor het oog.
De handgemaakte Buddhas die we al een tijdje zochten, hebben we dan toch eindelijk gevonden in een handycraft werkhuis op de terugweg. Het zal een mooi plaatsje krijgen thuis, een eerste stap naar meditatie misschien?
Wist je dat : we alweer een alcoholloze dag achter de rug hebben omwille van de feestelijkheden? Vraag van de dag : Hoe stop je een valsfluitende muzikant in het restaurant zonder grof te zijn?
Hasta manana K&co Ps. Aan mijn zusje, dank voor berichtjes. Kan helaas niet antwoorden via mail, sorry. Tip : via reageer-toets lukt het wel...;) Toi toi!
