Mijn
eerste twee lessen vonden plaats in Groep T. De verantwoordelijke was
zeer vriendelijk en behulpzaam. De eerste les (object georiënteerd
programmeren)
vond ik niet zo interessant,
maar de professor werkte wel veel met voorbeelden wat
de les toch wat aangenamer maakte. De
studenten werden ook betrokken in de les omdat ze aan het bord
oefeningen moesten oplossen. De aansluitende les vond ik ook niet zo
interessant, maar het was wel stil in de aula. Ook werkte de
professor zeer gestructureerd en met kleuren.
Mineralogie was
mijn derde les bij de open lesdagen.
De les vond plaats in een rustig lokaal met weinig studenten,
overwegend mannen. Opvallend was dat er studenten van verschillende
leeftijden aanwezig waren. De les verliep heel rustig en de professor
had verschillende voorbeelden mee. Het was ook leuk om te zien hoe
hij keer op keer zijn leerlingen uitdaagde en bij de les betrok. Er
werd vaak teruggekoppeld naar de vorige lessen en het practicum en er
waren ook verwijzingen naar het economische nut van bepaalde
gesteenten en de vindplaatsen ervan. Een zeer aangename en rustige
les.
Het boek sluit niet aan bij de
voorgaande boeken. Het begint in het heden,springt naar het verleden
en dan opnieuw naar het heden. Het verhaal is niet zo spannend, maar
het is onderhoudend en aangenaam om te lezen. De schrijver gebruikt
een speciale techniek om de lezer te motiveren om verder te lezen.
Hij maakt gebruik van cliffhangers, een manier van spanning opwekken
die vooral gebruikt wordt in soaps. Bij een cliffhanger probeert de
schrijver de lezer/kijker zo nieuwsgierig te maken dat hij meteen
wilt verder lezen/kijken. De personages zijn leuk maar mochten iets
meer uitgewerkt worden. De omgeving waarin het boek zich afspeelt is
wel uniek. Het boek speelt zich af in de jaren 50 in Barcelona. Er
wordt een mooi beeld geschetst van de stad in die tijd. Vaak zijn er
verwijzingen te vinden naar Franco, maar de situatie wordt nooit in
detail uitgelegd. Jammer, voor een persoon die Barcelona en Spanje zo
beïnvloed heeft had hij wel wat meer aandacht in het boek verdiend.
De
volgende situatie komt u zeker en vast bekend voor. Een boek
moeten lezen voor Nederlands, een ellenlange lijst om uit te kiezen,
niet weten waar te beginnen en dan toch uiteindelijk gaan voor iets
gewaagd. Wel,mij overkwam een paar dagen geleden net hetzelfde.
Het betrof
Noorderveen, een boek vertaald uit het IJslands. Mijn
verwachtingen waren hoog gespannen. Ijsland is een klein land met
weinig inwoners en nog minder schrijvers. Dat een auteur dan vertaald
wordt naar het Nederlands moet toch iets betekenen? De auteur scheen
trouwens een goede schrijver te zijn en het boek had al verschillende
lovende recensies gekregen.
Mijn verwachtingen werden
gedeeltelijk ingelost. Het boek was goed geschreven en de verhaallijn
was zeker niet slecht. Het speelde zich af in Ijsland zelf en het
boek schetste vaak heel mooie beelden. Toch was het niet allemaal
rozengeur en maneschijn, het boek had ook zijn mindere kanten!
Zo werden er vaak stukken
weggelaten. Alsof je het boek las, het verhaal volgde, een week op
vakantie ging en dan opnieuw in het verhaal terecht kwam. Zeer
vreemd, maar niet onoverkomelijk. De stukken die wegvielen waren
gemakkelijk om zelf in te vullen, maar het bleef een vreemd concept.
Een ander minpunt voor mij
waren de moeilijke namen. Het was zeer moeilijk om de personages uit
elkaar te houden. Het hoofdpersonage was nog te herkennen en een paar
nevenpersonages hadden gemakkelijke namen maar met een zevental
personages had ik echt moeite. De letters zijn vreemd en de namen
leken (in mijn ogen) allemaal op elkaar.
Al bij al was dit zeker
geen slecht boek. Het was geen hoogvlieger maar ook geen grote
teleurstelling. Een aanrader vraagt u zich af? Misschien wel, het is
aangenaam om eens een boek te lezen dat zich afspeelt in een land als Ijsland.
De school had voor ons een dagje open lesdagen gepland, spannend. We moesten drie keer twee uur les volgen en van elke les een quote noteren.Geen gemakkelijke opdracht, in twee uur tijd wordt er zoveel gezegd, gebeurd er zoveel om je heen. Het was zeker een uitdaging maar evenwel een zeer leerrijke uitdaging.
Voor mijn eerste blok koos ik: de geschiedenis van de hedendaagse samenleving. Een zeer interessant vak, drukke aula en een onderwerp dat me boeide, wat een geluk! Uit deze les heb ik geen quote gekozen maar eerder een stukje tekst dat me opviel. Amerika koos toen het onafhankelijk werd voor een nieuwe vorm van bestuur, ze wilden dat het land bestuurd zou worden door de gratie van het volk. Ze waren tegen het systeem van willekeurige macht dat heerste in Engeland. De Amerikanen baseerde hun nieuwe bestuursvorm op de theorieën Montesquieu, die zijn theorieën dan weer gebaseerd had op het Engelse systeem. Grappig toch?
Mijn tweede blok was een zwaardere keuze: wiskunde voor economen. Ik koos dit vak omdat ik overweeg om TEW te gaan studeren volgend jaar. Dit was een pak zwaarder dan mijn eerste blok en de omstandigheden waren minder aangenaam. Toch ben ik er ook hier in geslaagd om een quote te vinden. Quote: "Mannen, ik ga dat niet altijd zeggen, we gaan dat gewoon stilzwijgen aannemen". Een zin die zeker van toepassing is op een vak als wiskunde voor economen.
Voor mijn laatste blok koos ik voor: Nederlands in het secundair onderwijs (Groep-T). Dit was een wereld van verschil. Het verschil tussen hogeschool en universiteit is echt enorm. Mijn twee uurtjes bestonden uit grammatica maar het werd gegeven door een vrolijke, enthousiaste en vriendelijke jongedame. Dat maakte al veel goed. Mijn quote? Een zinnetje dat in haar powerpoint stond dat ik dubbelzinnig opvatte: De voornaam van Wiste is zeldzaam. Snap je mijn verwarring?
Al bij al was dit een zware maar zeer leerrijke dag,zeker een goed initiatief!
