Het derde huwelijk van Tom Lanoye is een heel eigenaardig
boek. Het bezorgt me namelijk gemengde gevoelens In een notendop gaat het
over een homo (Maarten) die zich in zijn verleden verdrinkt omdat hij zijn
vriendje (Gaëtan) verloren is in de eeuwigheid. Zelf is hij nu ook slachtoffer
van fysieke aftakeling en zijn leven heeft geen zin meer. Ondertussen neemt hij
nog even deel aan een schijnhuwelijk met Tamara, door te trouwen bekomt zij
verblijfspapieren, om er daarna toch een eind aan te maken door zich letterlijk
te verdrinken. In mijn ogen een beetje een pessimistisch boek. Maar dat echter
bezorgt me geen gemengde gevoelens. Het boek is de perfecte weerspiegeling van
onze maatschappij van een 20 tal jaar geleden. Tom Lanoye is zelf homoseksueel
en je zou enige kritiek verwachten, wetende dat het boek over een eenzame homo
handelt Ik merk er echter weinig van! Af en toe, bij een zeldzame gelegenheid
vindt je een subtiele sneer naar homohaters terug. Goed, verwachtingen
ingelost, zou je denken? Maar helaas, ik zou geen gemengde gevoelens hebben
moest hij te weinig maatschappij kritisch zijn. Mij stoort het dat hij het ene op het andere cliché
opstapelt. Alles wat kan mislopen in een mensenleven en dan meer specifiek in
het leven van een homo, loopt mis. En wat me dan nog het meeste stoort is dat
Maarten in elke herinnering, en dat is er elk hoofdstuk één, breed omgeschreven
en wilde seks heeft met Gaëtan. Kortom: de homo wordt hier in mijn ogen erg
eenzijdig afgebeeld Zet dit aan tot nadenken? Ja. Op de juiste manier? Voor
mij zeker niet
- Chinees: de les Chinees is volledig in het Chinees gegeven op enkele zinnen in het Nederlands na, maar als ik het goed begrepen heb, is er in het Chinees een groot verschil in schrijfwijze tussen de letterlijke en figuurlijke betekenis. Zo is het woord 'hart' anders geschreven in de betekenis van vleselijk hart dan in de betekenis van gevoelens. Het is ook een erg beschrijvende taal. Zo is bijvoorbeeld 'vloeiend' letterlijk vertaald: als water stromend. En zo is het woord vulpen omschreven als staal-pen en potlood als lood-pen. Het woord psychologie heb ik niet volledig kunnen vatten maar het draaide alleszins om het woord 'hart' maar dan in de schrijfwijze van gevoelens.
- Duits: in de les Duits ging het over woordvolgorde. Het ging hoofdzakelijk over de opeenvolging van werkwoorden en de verschillen in volgorde tussen het Duits en Nederlands, maar het meest interessante was de algemene woordvolgorde en de zinsopbouw. Het Nederlands heeft vooral belang bij semantische woordvolgorde. Door de evolutie zijn de naamvallen weggevallen en daardoor is het ritmische aspect van ondergeschikt belang geworden. Het Duits echter hanteert nog naamvallen en daarom is het ritmisch aspect veel belangrijker dan het semantisch aspect.
Blok 2: verbintenisrecht
Deze les werd gegeven door een vrouwelijke professor met een kater en een blikje pepdrank in de hand. Ondanks haar toestand was ze erg to the point en wist ze mij te boeien met het verschil tussen de werkelijke wil en de geuite wil. In het rechtssysteem is er een groot verschil tussen beide. Vroeger was de verklaarde wil zowel bron als maat voor de rechtspraak. Vandaag zijn we geëvolueerd naar een rechtssysteem waarin de werkelijke wil de bron is en de geuite wil de maat. Dit klinkt allemaal wat technisch, maar in de les was alles glashelder aan de hand van een voorbeeld ... Het boeiendste echter was de manier waarop ze met haar studenten omging! De familiale houding waarmee ze met een aula van achthonderdvijftig omging, was overweldigend.
Blok 3: celbiologie
Deze les heb ik gevolgd met mijn vriendin Samya. Haar inhoud is uitzonderlijk, maar de les was inhoudelijk iets minder interessant. De les handelde over het bereiden van preparaatjes voor onder een microscoop. Zo is er een verschil tussen fixeren en vriezen. De voordelen van fixeren zijn dat je niet in een koude omgeving van -180 graden Celsius moet werken en dat het makkelijker te fluoresceren is. Bij vriezen heb je geen last van cross-linking tussen de N-groepen waardoor alle delen van het preparaatje bereikbaar zijn voor antistoffen. Allemaal wat technisch en moeilijk te volgen, maar dat kan al eens voorvallen in een les wetenschappen ...
