Ik vond het een heel tof boek omdat de zinnen gemakkelijk
geformuleerd waren en de woordenschat was niet moeilijk. Het waren vooral korte
dialogen.Dit maakte het boek dan ook gemakkelijk
en ik heb het boek uitgelezen in een paar uur. Ik dacht eerst dat het boek mij
helemaal niet zou interesseren omdat het over een Marokkaanse familie ging die
schapenfeest vierde. Ik las het eerst met
tegenzin en begreep ook enkele Marokkaanse woordjes niet zoals madrassa,
fkri,marmita, maar na enkele bladzijden vond ik het leuker omdat het
hoofdpersonage een jongetje was die geen schapenvlees lustte maar het toch
moest eten omdat het schapenfeest was. Ik kon me vanaf toen onmiddellijk inleven
in het verhaal omdat ik ook geen schapenvlees lust en op schapenfeest is het
ook de gewoonte bij ons om schapenvlees te eten. Ik begreep dus waarom Ayoub
alles deed om niet mee te gaan met zijn vader die het schaap wou slachten. Toch
vond ik het ook een bizar boek omdat Ayoub met het schaap begon te praten toen
zijn vader terug naar huis reed en hij hadheel rare dromen van Misbaksels die hem kwamen aanvallen en die hem
achtervolgden. Het schaap werd toch geslacht op het einde nadat Ayoub veel
slaag had gekregen omdat hij bekende dat hij stenen naar het schaap gegooid had
en dit de reden was waarom het schaap raar reageerde. Ik vond het heel triestig
voor Ayoub omdat hij vaak zegt in het boek dat zijn vader hem negeert en hij
kan zijn zussen niet uitstaan en geeft ze bijnamen zoals Het Gedrocht en Al
Jazeera. Zijn moeder is zwanger en soms emotioneel en hij voelt zich soms
niet goed thuis en daarom verlaat hij zijn thuis maar hij keert terug nadat
twee jongens hem zagen in een buskot en hem thuis afzetten. ik vond het vreemd
dat hij niet vermeldde hoe zijn ouders hierop reageerde. Ook vermeld hij niet
hoe het eindigt met Srani en Ramzi want Srani vertrok heel boos naar huis toen
Ramzi vertelde dat hij naar Marokko vertok. Er blijven dus veel vragen open
maar nadat hij ruzie krijgt met Hicham op het voetbalpleintje en wegloopt ziet
hij het schaap weer. Dit vond ik wel een tof einde omdat het schaap hem veel
moed insprak en hem zegt dat hij een voetballer kan worden.
Het eerste lesuur had ik Duits en we zaten heel dicht bijeen, wat ik heel gezellig vond. De prof begon onmiddelijk met zijn les, hij sprak uiteraard Duits maar hij gaf soms enkele voorbeelden in het Nederlands. Ik begreep zijn uitleg dan meteen. Hij gaf ook heel wat grammatica en hieruit heb ik heel veel geleerd.
Het meest interessante was dat je in het Nederlands drie manieren hebt om een zin op te bouwen.
1) Hij zal moeten worden gestraft. (sic) 2) Hij zal gestraft moeten worden(sic) 3) Hij zal worden gestraft moeten. (sic)
In het Duits daarentegen heb je maar één manier om een zin te vormen , je vervoegd werkwoord zet je vanvoor en alle infinitieven die volgen plaats je daar achter.
1) Es wird gestraft werden mussen. (sic)
Het laatste lesuur had ik les Wiskunde in Groep T. Hier was de sfeer heel anders, de prof sprak de leerlingen aan met hun naam en ze konden veel vragen stellen. We mochten allemaal naast een student zitten, om zo met hen mee te kijken in de cursus. De prof had een powerpoint gemaakt maar ze kreeg die niet meer open, daarom moest ze alles op bord schrijven. Ze stelde meteen de vraag wat een OGIS was. Een student antwoorde daarop en zei dat OGIS een afkorting is voor overal gedefinieerde inwendige samenstelling. Ik had er nog nooit van gehoord en gelukkig gaf ze meteen een voorbeeld die alles duidelijk maakte.
