Ik heb het
op zijn minst geheimzinnige boek de trein der traagheid van Johan Daisne
gelezen voor onze laatste leesopdracht van het jaar. Het hoofdpersonage
ontwaakt uit een sluimertoestand in de trein naar huis en ziet dat de
medereizigers in zijn coupé verzonken zijn in een diepe slaap. Bovendien is het
voor het uur van de avond zeer donker. Wanneer hij naar het gangpad gaat om een
sigaret te roken, merkt hij dat iedereen in de wagon slaapt. Hij besluit om
door de wagons te lopen, op zoek naar iemand anders die nog wakker is.
Verschillende wagons achtereen heeft hij geen succes en ook als hij tegen benen
of armen van mensen stoot worden ze niet wakker. Zijn zoektocht eindigt in de
eerste klasse, waar hij een oudere heer tegenkomt die net als hij weinig weet
heeft van de situatie. Wanneer de trein plots vertraagt en tot stilstand komt,
horen ze een jongeman aankomen die wanhopig op zoek is naar een antwoord.
Het hele
verhaal speelt zich s nachts af en er zijn verschillende vraagtekens die
oprijzen. Zo hebben de drie personages geen idee waar ze zijn en zijn hun
uurwerken gestopt op half zeven. De weinige paginas van het boek vertellen hoe
de drie elkaar beter leren kennen en hoe ze proberen ontdekken wat er op de
mysterieuze trein is gebeurd. Johan Daisne gebruikt wat verouderde en soms
moeilijk lezende taal, maar slaagt erin om de lezer geboeid te houden tot het
einde. Wat ik er vooral geweldig aan vond was dat je stapje voor stapje meer te weten kwam over de waarheid. Elk hoofdstuk gebeurt er weer iets of wordt er
weer iets gezegd wat opnieuw stof tot nadenken geeft. Hoe meer de bladzijden
verminderen, hoe meer samenhang er komt in het verhaal en hoe meer de puzzelstukjes
op hun plaats vallen.
Ik heb
enorm genoten van de trein der traagheid en geef het boek een welverdiende +4
Mijn drie keuzes lagen allemaal in blok twee, dus in de andere blokken heb ik iets genomen dat daar misschien toch nog een beetje bij aansluit.
Eerste blok: Duits
Ik heb ooit nog een uur Duits per week gehad, dus dat zou dus moeten meevallen. Neen dus. Duitse en Nederlandse zinnen ontleden en vergelijken is zeker niet mijn droom van twee uur op dinsdagmorgen te besteden. De prof haalde wel wat leuke zinnen uit de kast (zie ook de blog van Benjamin). Nadat hij een zin waarin zes werkwoorden na elkaar staan op het bord geschreven had (ik zou jou hem wel eens hebben kunnen willen zien laten blijven de krant lezen) merkte hij op dat het inderdaad een vreemde zin was, maar die zinnen bestonden nu eenmaal dus je moest er mee overweg kunnen. When life gives you lemons, make lemonade, daar kwam het op neer. Ik begon erover na te denken. De prof had ongelijk. Als het leven je citroen geeft moet je geen citroensap maken, dwing het leven die citroenen terug te nemen. Word kwaad! Ik moet je citroenen niet, wat moet ik daarmee doen? Eis een onderhoud met de manager van het leven, zorg ervoor dat het leven spijt krijgt dat het je citroenen heeft gegeven! Dat is de juiste mentaliteit.
Tweede blok: wiskunde voor economen
Ik dacht dat deze les voor de handelsingenieurs was, dus ik kwam er redelijk bedrogen uit. Herhaling van het vijfde jaar: continuïteit en limieten van functies. De lessen van mevrouw Verlinden hebben hun doel niet gemist, de prof heeft niets nieuw voor mij verteld. Ik ga het hier niet hebben over een opmerkelijke zin, wel over de opmerkelijke manier van lesgeven. Er werd mij altijd verteld dat het eerste jaar gedeeltelijk zou besteed worden aan herhaling van vorige jaren, in sneltempo welteverstaan. Neen. Het ging zelfs heel gemoedelijk, vooral toen de prof de opdracht gaf om de limiet naar oneindig van de sinusfunctie te berekenen. Na een bedenktijd van ongeveer 5 minuten voelde niemand zich genegen te antwoorden. Het leek mij niet zo moeilijk.
Derde blok: wiskunde (groep T)
Ik wist niet dat het ging over een leerkrachtenopleiding. Ik mag er niet aan denken om 50 minuten lang met die kinderen opgesloten te zitten. Ook tijdens deze les werden weinige opmerkelijke dingen gezegd. Opfrissing van het eerste middelbaar, met een paar nieuwe termen. Inverse, opslorpende, neutrale getallen... niet echt nieuw. Achteraf gezien had de leerkracht wel iets opmerkelijk gezegd. Het kan zijn dat jullie niet kunnen volgen want we zijn met iets heel abstract bezig. Waarschijnlijk heb ik een verkeerde interpretatie van abstract. Het was zeker een interessante les en de leerkracht had de nodige bewijzen achter de hand om iedereen wakker te houden en waardoor ik mij nog best wel heb geamuseerd. Wat minder amusant vond ik de enkele storende opmerkingen van sommige leerlingen (van groep T). Hoewel het waarschijnlijk over een klein misverstand ging, het blijft storend.
