Een nieuwe liefde, een nieuw land. Een klein maandje geleden ben ik naar België verhuisd, omdat ik hier de man van mijn dromen heb leren kennen. Na een korte periode samen van veel heen en weer gereis en de nodige knelpunten voor onze voeten hebben we de beslissing genomen om samen te gaan wonen en dus dat 1 van de 2 zou gaan emigreren. Nogal een stap. Gezien ik me meer wereldburger als hollander voelde en mijn woonsituatie nogal bekrompener was als de zijne, was het al snel beslist dat ik nederland zou gaan verlaten om me te gaan vestigen in ons buurlandje. Nou ja volgens vele hollanders was ik (en alle brabanders) al een halve belg, dus zo heel veel verschil moet dat niet zijn.... dacht ik.
Nou valt dat wel een beetje tegen. Het is toch echt wel een omschakeling om van het ene land naar het andere land te verhuizen en ondanks dat er hier ook 'Nederlands' wordt gesproken, kan de taal toch voor de nodige probleempjes zorgen. Woorden als peizen en sjotten, zijn dan compleet nieuw voor je. Ook het dialect is niet altijd even makkelijk te verstaan of het verschil in gebruik van klemtoon zorgt voor verwarring.
Ook het niet weten waar te moeten zijn voor bepaalde zaken, het niet weten van de weg en bepaalde gebruiken, maakt het allemaal anders.
Maar gelukkig heb ik een hele lieve man, die zich goed kan inleven en me prive les vlaams geeft ;)
Zo start mijn leventje hier vol nieuwe uitdagingen, nieuwe avonturen.
