You've Got To Stand For Something Or You Fall For Anything
30-07-2009
nog MAAR bericht 2..
Wat een schande! Ik heb een blog sinds Juni en dit is pas mijn tweede bericht.. Maarja, Het is mijn blog en ik doe wat ik wil ;)(parodie op 'It's my party and I cry if I want to') Dus nu:
examens zijn gedaan (deze keer waren ze wel goed meegevallen - YES),
vakantie voorbij (Jammer! ik genoot van het mooie weer daar en even lekker lui zijn!),
werchter voorbij (zalige tijd gehad! *All I Need Is Music*),..
..
Ondertussen ben ik al begonnen voor de herexamens te studeren, de ene dag lukt het al wat beter dan de andere.. maar dat zal voor iedereen wel zo zijn.. Ondanks mijn (relatief) rustige, fijne maand voel ik me KAK. Ik voel me niet goed. Ik voel me niet 100% gelukkig, ik denk zelfs dat ik me niet eens 50% gelukkig voel. En ik als student zou nu in de fleur van mijn leven moeten zijn, niet? Ik probeer ergens naar toe te vluchten, maar ik vind geen 'oord'. Ik kan mij nooit volledig tonen.. ik moet altijd wel voor iemand sterk zijn.. en soms vraag ik mij af of ik dat wel kan blijven volhouden. (weer de pessimist in mij die naar boven komt!) Die gedachten doen mij dan ook weer twijfelen of ik toch niet iets anders moet studeren.. want als ik al zo veel 'problemen' met mijn eigen heb, ga ik die van anderen dan kunnen verhelpen?
Voorlopig ga ik het hier weer bij houden. Als het me weer niet gaat.. ben ik ongetwijfeld daar!
Mijn idee over bloggen was altijd: 'dat is voor mensen die aandacht te kort hebben'. Maar ondertussen ben ik erachter gekomen dat het zoveel meer is.. contact houden met personen in het buitenland, je gedachten vrij maken, tips geven, vragen stellen, .. Noem het op, en je kan het via 'Bloggen'. Mijn blog is dus hoofdzakelijk voor het vrijgeven van mijn gedachten en het leegmaken van mijn hoofd. Ik ben student en heb zoveel en niets aan mijn hoofd. Jammer? Ja. Is het het waard? Absoluut! Ik heb mijn studiekeuze gemaakt en ik sta er met de volle honderd procent achter! Maar, wanneer ga ik nu eens slagen voor héél dieje zever!? Ik voel mij zo nutteloos zolang ik achter die schoolbanken zit! Ik wil in het werkveld staan, mensen helpen, begeleiden, in de goede richting wijzen,.. Soms denk ik: 'Als ik theoretisch niet mee kan, gaat de praktijk dan wel meevallen?' Dat is dus de pessimist in mij. Maar zoals men zegt: 'het hoofdje recht houden' en maar doorgaan he.. Als alles meezit (examens en herexamens, jaja die heb ik dus ook al!) dan zal ik volgend jaar stage doen. Ik kijk er naar uit! - Bezig zijn! Doen!- zalig gewoon..
Pff, ik ben serieus aant ratelen precies. Ik ga het hier voorlopig bij houden want de studies wachten, maar je hoort (leest) snel weer meer van mij, BELOOFD!
