40. Ontcijfering nabij? 'De lelies liggen er verwaterd bij. De kikvors kwaakt in het ongewisse. Fonteinen zijn verboden. De sloot is bevuild en de inktvis spuit.' De vrouw van de premier heeft ondertussen de geheime boodschap van de president van de USA al tien keer gelezen. Ondanks al de geheime codeboeken van haar man kan ze er noch kop noch staart aan krijgen. 'Wat kan dat toch betekenen?' vraagt ze aan haar ingehuurde detective in zijn minibusje vol afluisterapparatuur. 'Zonder de ontcijfering gaan de Russen of de Iranezen voor zo een Gezelle-versje niks betalen, weet u!' zegt de privé-rechercheur duidelijk ontgoocheld. 'De lelies liggen er verwaterd bij?': 'Dat wil waarschijnlijk zeggen dat ons huwelijk maar slappe thee is.' 'De kikvors kwaakt in het ongewisse.': 'Dat is mijn man in zijn bed, denk ik!' 'Fonteinen zijn verboden.': 'Hij mag mij niet meer aanraken!' zegt de vrouw en trekt een vieze snoet. 'De sloot is bevuild en de inktvis spuit.': 'Hij doet aan zelfbevrediging sindsdien, nu weet ik het!' kraait zij. De ega van de premier roept dit alles nogal luid in de afluister-minibus. 'Maar mevrouw toch, dit is een telegram van de nummer 1 van Amerika, die gaat zich toch niet bezighouden met uw privé sexleven of wat er blijkbaar nog van overblijft!' weerlegt de detective op een directe wijze. 'Och, wat een geluk dat ik me dan vergis.' zegt de vrouw. 'Verder zoeken, mevrouw,' maant de detective aan. 'Zo een telegram heeft maar waarde voor de vijand als hij vers is, en verstaanbaar!' De man in het minibusje weet dat perfect want hij heeft al veel 'zaakjes' gedaan. --- 'Clem, hebt gij zojuist mijn vrouw niet horen roepen?' vraagt Term verbaasd. 'Krijgt ge al achtervolgingswaanzin, Term?' antwoordt onze minister van landsverdediging. 'Ik hoorde iets, Clem, en ik wil geen Belgische Watergate-toestanden, man!' fluistert Term en begint de kamer af te lopen op zoek naar verborgen micro's en dergelijke. Onze eerste minister had dus gelijk. Zijn vrouw had veel te hard geroepen in die minivan en door radiogolfterugkaatsingsresonantiefrequentieproblematiek kon hij zijn eigen afluisterende vrouw horen roepen in zijn bureel! 'Potverdorie, potverdorie.' wordt er gekrijst in de koptelefoon van de detective. Die trekt de potten van zijn hoofd en gilt van de pijn aan zijn trommelvliezen. 'Ontdekt.' zegt hij moedeloos. 'Deju, deju,' springt de vrouw van onze premier bij. 'Deju, deju, we worden hier afgeluisterd!' gilt ook de premier. 'Wie kan dat zijn, Clem?' 'Somers?' 'Neen, De Winter denk ik, hebt ge hem in 't oog gehouden toen hij hier was, Clem?' 'Ben ik hier voor alles verantwoordelijk?' wil Clem weten. 'Kunt ge zelf ook eens opletten?' 'Ik ben wel de eerste minister, ik delegeer en geef bevelen!' merkt de premier op, heel gepast trouwens. 'Ge zijt hier niet in 't leger, Term!' zegt Clem, ook gepast. 'Roep onze uiterst-geheim-agent Pikkel op, Clem, die moet dit zaakje uitpluizen!' En weg is de bleke man die liever minister-president had gebleven van het miezerige staatje Vlaanderen dan premier van onze Koning zijn Rijk, maar dat is een ander verhaal.
41. Nieuwe medewerker 'Uw naam is dus Goet met een t, nietwaar?' zegt de nieuwe hoofdcommissaris Volbloed. 'En uw voornaam is Niks?' 'Niks Goet dus!' 'Neen, Snik, meneer,' zegt de bedeesde jongeman. U bent dus Goet Snik? vraagt Volbloed verwonderd om wat hij zojuist zichzelf luidop hoorde zeggen. Tom Bonnen die erbij zit holt naar buiten alvorens in een lachbui uit te barsten. Ook de privé secretaresse van Volbloed, Machteld, zit aan de zijde van Volbloed. Hij heeft dat meisje zopas bevorderd en dat ruikt naar corruptie, maar Volbloed dacht: het is nu of nooit, De Wael zit zelf in moeilijkheden, dus ik, kleine garnaal, slip wel door het kattegat. Machteld, een pracht van een secretaresse, die zelfs de gedachten van haar baas kan lezen, vindt dat een rare gedachtenuitdrukking van Volbloed maar zegt niets, behalve: 'Vanwaar dat kattegat, meneer Volbloed?' 'Dat is het begin van een gedichtje dat ik ooit lang geleden op school moest van buiten leren, meisje. Dat ging zo: er zwom een garnaal door het Kattegat, hij was op weg naar Zweden,...etc. Ik denk dat dat een zee-engte is ergens in het noorden zegt de nieuwe grote chef van de recherche. De vorige ligt immers nog steeds geradbraakt ergens in Siberië op de ziekenboeg van een Russische zwaar bewaakte kazerne. Bij het horen van de naam van de nieuwe medewerker doet Machteld alsof ze een verschrikkelijke hoestbui krijgt en haalt er een hoop zakdoeken bij die ze volsnottert. Ook Caran Dash die in de lederen coach zit (Volbloed heeft nu het bureel van Bontekoe ingenomen) moet plots heel dringend naar het toilet. 'U bent dus in opleiding, meneer Goet Snik, onder de bevoegdheid van Commissaris Brigitte Pijpen zegt hij met uitgestreken gelaat. Volbloed kan immers heel serieus zijn. 'Uw ouders hebben wel in functie van uw familienaam een niet zo geschikte voornaam gekozen, vind ik, Snik,' voegt Volbloed er beleefd aan toe. 'Al contact met Putin gehad, Volbloed?' vraagt Dré Pikkel die plots binnentreedt. 'Ja maar ik verstond hem niet, Dré, die spreekt slecht Engels, man.' Ik ga Caran Dash laten terugbellen, die spreekt als CIA superagente perfect Russisch. 'Kan de Karel van buitenlandse relaties dat niet doen?' 'Die zit weer in de Congo op Kabila zijn zenuwen te werken, een full-time job, die heeft dus geen tijd voor bagatellen.' 'Iemand moet nu alle regeringsgebouwen onderzoeken op aanwezige micro's.' gaat Pikkel verder. 'Een inventaris maken?' wil Volbloed weten. 'Neeneen, op afluisterapparatuur!' Volbloed, een voorzichtig en redelijk bekwaam man begint onmiddelijk heel stil te spreken. 'Ik versta je niet!' roept Dré die wat hardhorig is. 'Shuu...ut,' doet Volbloed teken. Pikkel begrijpt het nu en begint alles op te schrijven en door te geven aan Volbloed. 'Oeioeioei,' zegt de nieuwe hoofdcommissaris als hij leest wat Dré hem voorlegt. 'Waarom gaat ge naar Rusland en gaat de Clem mee?' 'Om de geheime code van die Amerikaanse boodschap aan onze premier te ontcijferen.' 'Die Russen lossen dat gedichtje van Bush in drie minuten op Volbloed, en tegelijkertijd probeer ik te weten te komen hoe en waar Bontekoe verblijft. 'Doe daar niet te veel moeite voor Dré, laat Bontekoe de tijd om op zijn positieven te komen.' En zo zie je maar dat zelfs een goed mens als Volbloed wel eens te veel aan zichzelf denkt en aan zijn huidige gunstige positie, zonder Bontekoe. Het zit hem in de oergenen, niet?
42. Vergadering Commissaris Volbloed roept zijn medewerkers bijeen en vergadert. 'Vliegende brigade-inspecteur Tom Bonnen, waar staan wij nu?' 'We staan met zijn allen in uw nieuw bureau, chef!' zegt de inspecteur beleefd. 'Tom, ik bedoel met de zaken, jongen.' 'Ik som ze even op': - onze hoofdcommissaris Bontekoe, die in Rusland gevangen zit. Enige vooruitgang? - de boodschap van Bush aan onze premier, is die al ontcijferd? - waarvan zou onze Bontekoe verdacht worden? - wat doet die Bush-bodyguard Caran Dash in godsnaam in België? - madame Propre, de poetsvrouw van Bontekoe, is dat wel een poetsvrouw? - die De Term is dat wel onze eerste minister? - die Le Clem is dat wel een echte minister? - die afluistering in de kantoren van de Wetstraat, wie zit daarachter? - wie heeft onlangs mijn twijfelaar uit mijn bureel gestolen? - enzoverder... 'Er is nog veel zoekwerk dat moet opgelost worden.' zucht Volbloed. 'Dré Pikkel gaat nu naar Rusland op verkenning, die gaan we dus een tijdje missen.' 'Brigitte, de beste undercoveragente die we ooit hadden, is nu tot commissaris benoemd.' 'Onze nieuwe medewerker Snik Goet wordt nu undercover.' 'Tot zover de algemene inlichtingen.' zegt Machteld, de privé-secretaresse van de grote chef. Plots treedt de kroonprins binnen langs de achterdeur. Hij doet dit met een zekere koninklijkheid, eigen aan een prins. 'Haha, hihi, hoho, nu geb ik die Term en die Clem toch liggen gad, meneer de commissaris!' zegt Filip tegen het ganse gezelschap. 'Ik had mij verkleed in Filip De Winter en ze zijn erin gedoken!' 'Erin gelopen bedoelt u waarschijnlijk,' fluistert Volbloed de prins toe. Omdat hij niet weet hoe een prins aan te spreken, vervolgt hij met 'Sire, hoogedelgeboren jonkman, eminentieve monseigneur, heer prins, roi future.' en hoopt dat er toch een paar titels kloppen. 'Ik gha dat blijve maken, die twee wat koeieneren met mijn vermomming' 'Blijven doen.' fluistert nu Brigitte Pijpen, de commissaris. De prins hoorde dit en vervolgt: 'Ik blijf het zeker blijven doen, mevrouw, ik ben al aan mijn vijfde kleine en werk dagelijks aan een zesde. Mijn Mathilde doet trouwens vlijtig mee!' 'Ik zit op de wip, op weg naar de zesde kleine, en waarschijnlijk ook op weg naar koningboezem!' 'Koningschap, bedoelt u waarschijnlijk,' mengt Tom zich nu. 'Niks daarvan, meneer Tom, de koning komt niet op het schab in dit land. Ik ben er klaar voor, om de nieuwe vrieskou te worden!' 'U bedoelt waarschijnlijk Vorst, toekomstige sire,' zegt Brigitte, die het spijtig vindt dat zij niet die Mathilde is. Ze heeft immers altijd al van niet te slimme rijkelijke stijve harken gehouden. Ze weet dat ze die aankan met haar sexy lachje en bijpasssend lijf. Maar Mathilde was haar voor!
43. Plagerijen Dré Pikkel neemt het woord. 'Alvorens te vertrekken naar Moscou, beste vrienden, kan ik al melden dat het fameuze bericht in dichtvorm van Bush aan Term niet van Bush kwam en niet gericht was aan Term! Een mogelijke nieuwe crisis was er dus geen, zoals meestal in die Wetstraat.' 'Ik was deze morgen op audientie bij Albert en die vertelde mij, confidentieel, dat zijn zoon verliefd is op Caran Dash en dat hij dat mooi gedichtje voor haar geschreven had! Filip heeft het stiekem op het bureel van Caran gelegd. Iemand anders evenwel heeft dat berichtje gevonden, het in een briefomslag gestoken en erop geschreven: van Bush aan Term! Die grapjas zoeken we nu. Als we hem of haar vinden gaat hij of zij mee naar Siberië als uitwisseling aan Putin, in ruil voor onze Bontekoe! Term is al op de hoogte en is heel boos.' 'Hebt ge Albert verteld wat zijn Filip heeft uitgespookt bij Term en Clem door zich in Filip De Winter te verkleden?' wil Volbloed weten. 'Neen, natuurlijk niet, ik hoop dat hij zo'n geintjes blijft uithalen, dan wordt hij nog ooit een olijke koning.' 'Zoals die andere prins die bij de geboorte van zijn kind, voor de voltalige pers een hele meter uit zijn broek haalt!' lacht Pikkel. 'Heeft die er één van een volle meter lang?' wil Brigitte onmiddellijk weten; in die dingen is de sexy commissaris immers erg geïnteresseerd. 'Neen Brigitte, op de vraag of hij al een meter had voor zijne pasgeboren kleine, haalde hij een stokmeter uit zijn broek.' 'Het was wel een lintworm, pardon lintmeter!' verbetert Machteld haar wat verstrooide baas. Plots horen ze getik in de kamer. 'Waar komt dat vandaan?' vraagt Volbloed zich luidop af. 'Van aan het venster, iemand tikt op het raam, commissaris,' licht Machteld toe. 'Maar we zitten hier op de zevende verdieping! Hoe kan er iemand langs buiten op het raam tikken?' 'Verdorie, het lijkt Bart De Breier te zijn, of De Nayer, of De Stikker, hoe heet die in godsnaam?!' 'De Cactus heb ik ergens opgevangen, chef,' zegt Tom. 'Neenee, Bart De Wever is het!' verbetert Volbloed. 'Wat doet die daar buiten in het ijle?' 'Roep de brandweer op, Tom.' beveelt Volbloed. Buiten hangt inderdaad de dikke Bart, aan de buitenzijde van het vensterraam nogwel, met een wat benepen uitdrukking op zijn gezicht. Volbloed wil het raam openen maar merkt nu dat dit niet open kan wegens moderne airconditioning in het lokaal van Bontekoe! 'Waarom had die Bontekoe airco en zaten wij in de zomer te zweten?' vragen de anderen zich af. 'Hey, ik hang hier wel hé, mannen!' horen ze de buitenhangende De Wever gillen. Inderdaad, 'de Cactus in de broek van Term', ook Bart genaamd, hangt aan een koord, ziet ons gezelschap nu ook. Een nogal dunne koord, vindt Volbloed, die Bart aanmaant om weinig te bewegen en vooral een schietgebedje te doen. Volbloed is immers een gelovig man. 'Snik, ga naar het dak van dit gebouw en gooi een tweede stevige koord in de richting van deze paniekerende zwaarlijvige medemens,' en hij wijst naar Cactus Bart die ondertussen al in zijn broek gedaan heeft, hoe zoudt ge zelf zijn, in zijn penibele situatie en als ge dringend naar de koer moet?
44. Aan een dun koordje hangen, zeven hoog. Op de grond onder de gedaante die zeven hoog hangt, aan een dunne koord, hebben brandweerlui de trampoline die ze er eerst geplaatst hadden, in geval de koord zou breken, weer weggenomen. Het is immers een spiksplinter- nieuwe springmatras, geleend van Filip, en er zijn al enkele vieze geelbruine vettige dingen opgespat, komende van daarboven. Die papperige vlekken geven daarbij een kwalijke geur af. Een vrijwilliger onder de spuitgasten had zich aangeboden bij zijn commandant, en kreeg zelf tijdens het verwijderen van de trampoline, een aantal geuten van het bruine lopende goedje op zijn neus, zijn haar en in zijn nek. De man werd bewusteloos afgevoerd naar het café aan de overkant van de straat. Daar liepen bij zijn binnenbrengen wel alle stamgasten naar buiten. Het café is nu leeg, behalve de stinkende brandweerman. De ganse straat werd zelfs even afgesloten, fase één van het rampenplan, omdat men dacht aan een zware gaslek maar dat was voorbarig. Ondertussen was een gespecialiseerd bedrijf ter plaatse en werd de ongelukkige en stinkende brandweerman bespoten met een raar product tegen pest, cholera en buikloop. 'De gezondheid van onze bevolking gaat voor alles! had Term, de premier, verklaard op radio en TV. Hij was wel niet ter plaatse gekomen, zijn dokter had hem dat afgeraden wegens het infectiegevaar. Zijn persoonlijke arts dacht immers dat Term binnenkort de staatshervormingsgesprekken moest inleiden en dus gezond moest blijven. Die dokter weet echter weinig van 's lands politiek. Ondertussen doen de deelregeringen het werk en heeft Term dus een tamelijk rustig leven wat goed is voor zijn gezondheid, denkt ook zijn dokter. Snik, de helper van Volbloed in zojuist op het dak geklommen met een sterk touw en gooit het naar beneden zoals de grote baas hem bevool?, beviel,, beveelde?, beval,?! Het touw valt op het aangezicht en rond de nek van de ongelukkige De Wever, die er nu uitziet als een opgeknoopte arabier. En het zou hem niet bevallen, moest hij zichzelf nu kunnen aanschouwen. Het gewicht van dat zware touw weegt wel mee en door en het dunne koordje waarmee Bart blijft hangen rond de zevende verdieping, voor het raam van Volbloed, lijkt wel snel te rekken want ze zien onderaan het raam nog enkel het haar en met moeite de ogen van Bart. Snik, heel fier op zijn eerste heldendaad als politieassistent, komt glunderend binnengelopen in het kantoor van Volbloed. 'Dat touw pakken en klimmen.' doet Volbloed teken aan de zwevende De Wever. Nu merkt Volbloed dat het touw twee einden heeft! 'Snik, hebt ge die koord goed vastgemaakt op het dak?' 'Neen baas, die instructies had u me niet gegeven.' 'U zei me: naar het dak gaan en een zwaar touw naar beneden werpen op die man daar, en hij wijst naar De Wever die blijft zakken door overgewicht en nu niet meer zichtbaar is vanuit het raam van Volbloed. 'Bevel is bevel heb ik geleerd in het leger, meneer de Commissaris!' 'Snik, we zijn hier bij de federale politie, hier hebben we mensen met verstand en initiatief nodig, we zijn hier niet bij het leger!' ratelt Volbloed erg boos. 'Naar beneden, allen, de verdieping hieronder. Daar gaat het venster open en kunnen we hem redden!' roept Tom Bonnen. Toen ze dat fameuze raam openden en Tom een sigaretje opstak, wegens stress, kwam een geweldige indringende gasgeur op hen af, de wind stond slecht... 'Hoe komt het dat ge hier zo hangt? vraagt Tom nieuwsgierig aan De Wever. 'Kunnen we dat op een andere keer bespreken aub?' vraagt een nog steeds geel/bruin druipende De Wever. 'Ge lijkt wel de Hulk, zo groen als wat!' voegt die Snik eraan toe en krijgt een harde klap van Volbloed. Tom deed een eerste trekje aan zijn sigaret en toen gebeurde het ergste! Eerst een harde knal, dan vele kleine knalletjes. Iedereen beneden op straat keek verschrikt naar boven....
45. Weer Filip Er wordt door een onbekende een telegram gelegd op de schrijftafel van hoofdcommissaris Volbloed, die echter niet aanwezig is! Wie daar wel altijd rondhangt, is Filip, die kunnen ze dat niet verbieden, volgens de grondwet. Nieuwsgierig opent hij het papiertje en leest veel te luidop: 'Aan de premier van België. Van de premier van Rusland.' 'Geachte, Uw geheim spionagevliegtuig of wat er van overblijft krijgt ge niet terug. Uw spionagepiloot, volgens zijn paspoort, een zekere Bonte os, ligt heel de dag in bed en onze hospitaalligplaatsen zijn zeer beperkt bij het leger en de dagprijzen zijn hoog. Uw man is wel bijzonder moedig om maar steeds, 'zoem zoem' te zeggen op mijn vragen, en af en toe mompelt hij ook 'decadent varken' en dit tegen de premier van Rusland, dat zal niet onbestraft blijven, eens hij bij bewustzijn komt. Mag ik erop wijzen, meneer de eerste minister van Albertville, dat er in Rusland veel decadente mensen zijn en ook veel varkens rondlopen, maar bij ons zijn er geen decadente varkens! Uw spion vergist zich dus schromelijk! Ik wens dan ook uitleg of we denken eraan om de opstandige delen van België te bezetten, in te lijven en dan militair te helpen, denk aan Georgië vooraleer ge verkeerde stappen zet en slechte beslissingen neemt!' Filip was gaan zitten van de schok en dacht diep na. Na een tijdje zei hij: 'Oei Oei, dat moet ik aan mijn vader laten lezen, mijn land weer in moeilijkheden en dan nog door zo een boer van een bonte os.' Filip was zich niet bewust dat het over hoofdcommissaris Bontekoe ging en wist ook niet dat de burelen van hoofdcommissaris Volbloed ook afgeluisterd werden, door méér dan één persoon zelfs. Dat nutteloos luidop lezen van Filip was dus weer raak! Lekken zouden ontstaan dat het geen gezicht was en de enige loodgieter die België ooit gehad heeft is al op pensioen! Het wordt dus dweilen met de kraan open....tenzij de afluisterapparatuur in de kamers van Volbloed niet goed werkte, maar dat weet niemand behalve degenen die afluisteren. De problemen stapelen zich dus weer op in de Wetstraat. --- 'De boot gaat zinken!' roept Pikkel, de geheimagent in paniek en door zijn marifoon. Dit had niets met die lekken in de Wetstraat te maken, maar hij had het motoryacht van Bontekoe in beslag genomen om dat grondig te onderzoeken. Dré Pikkel wilde absoluut weten waarom Bontekoe verdacht werd verklaard van hogerhand. Zijn ze in 'van hogerhand' niet allemaal verdacht?' bedacht hij, terwijl hij Blankenberge uitvaarde (uitvoer?). Het was hoge waterstand en hij had geen rekening gehouden met de onzichtbare baarbrekers in de Belgische kustwateren bij hoge tij. Hij zat dus vast voor de kust van Blankenberge, met een strand vol toeristen als publiek. Voor een geheimagent is dat pijnlijk. Een golfbreker die de kiel van de mooie boot van Bontekoe zo goed als middendoor had gezaagd was de schuldige. Pikkel stond al tot aan zijn knikkende knieën in zeewater, ofschoon hij zich in de boot bevond, en durfde het schip niet verlaten, want bij kan niet zwemmen, een schande voor een geheimagent, maar goed, bekwaam en eerlijk personeel vinden in dit land is heel moeilijk, dat wist Term ook, die ondertussen in zijn geitenboerderij verwittigd was door de koning van de komst van het akelige telegram van Putin. 'Nog goed dat de koning verantwoordelijkheid neemt,' dacht Term en scheerde verder. Hij dacht immers dat hij schapen gekocht had en vond zijn wolopbrengst van de laatste jaren erg karig. Toch viel zijn nikkel niet. Onze premier is nochthans een verstandig man, maar heeft tijd nodig om de dingen te vatten en te plaatsen. Een klassiek voorbeeld van zijn traagheid is de staatshervorming. Die komt er zeker, ik schat zo tegen 2020, had hij al eens in confidentie tegen zijn vriend Clem gezegd! Ondertussen hangt een verdieping lager nog altijd die De Wever buiten als een dik pak vuil wasgoed. Er waren juist ontploffingen gehoord maar Filip van daarboven was te geconcentreerd bezig een nieuw geintje uit te halen en had dus niets gehoord! Maar knallen dat het deed. De opgehoopte gassen hadden een uitweg gevonden langsheen de broekspijpen van de bange hangende Bart. Gezien de omvang van zijn pas genuttigde lunch duurden die ontploffingen langer dan je zou verwachten. Binnen had de rokende Tom een klein steekvlammetje moeten ontwijken maar gelukkig is hij een snelle jongen en alleen zijn haar was licht verbrand. Machteld had hem meteen onder de douche gestoken, eens goed over zijn kopje gewreven en klaar was Tom. Versta deze zeer bondige beschrijving van twee jonge gezonde mensen van opposiete sex, samen in de douche, weer niet verkeerd, lieve lezer, ik ben Brusselmans niet en ik wou dit stukje snel afronden, vóór de drukker lastig wordt.
46. De Val De burgerlijke bescherming heeft ondertussen een groot opblaasbaar zwembad onder De Wever geplaatst en de brandweer vult dit nu. Hiervoor gebruikt men natriumhypochloride of NaOCl vertelt de commandant aan de opdringerige pers. Plots komt er weer een kwak geelgroen goedje naar beneden en worden twee journalisten getroffen, toevallig van de Waalse pers. Beiden vallen onmiddellijk flauw en worden afgevoerd. 'Wat is NaOCl, chef,' wil Snik die goed geluisterd heeft, weten. 'Gewoon geconcentreerd bleekwater, mijn jongen,' zegt Volbloed. 'Is dat niet riskant, een mens in een zwembad vol zwaar bleekwater laten vallen?' 'Voor een gewoon mens misschien wel, vriend, maar een politicus van een zeker allure moet daar tegen kunnen.' 'Gaat zijn kostuum niet erg verkleuren door die pure javel?' zegt de bezorgde Brigitte. 'Zijn kledij wordt onmiddellijk naar het vilbenluik gebracht voor verbranding bij hoge temperaturen en de verbandingsgassen worden speciaal gefilterd! De premier wil geen risico's nemen! Tom Bonnen, die een dubbel gasmasker op zijn mond heeft geplaatst, ziet door het open venster dat Bart nog steeds buitenhangt aan een koordje dat alsmaar meer rekt en ook meer begint te kraken wat Tom onheilspellend vindt. Maar hij zegt dit niet luidop want hij wil De Wever niet nodeloos in paniek doen slaan. Die De Wever hangt daar wel uitgeput en bewegingsloos, zo kapot als wat, en heeft de neiging om te gaan snurken. 'Moet die deze middag niet op het partijbureau van zijn partij zijn om weer een staatshervorming te bespreken?' wil Pikkel weten, vanuit Bontekoe zijn kapotte boot voor de kust van Blankenberge, via zijn marifoon. Zo ziet ge maar dat geheimagenten goed opgeleid zijn en zelfs in delicate tijden blijven denken aan 's lands belang en dat van de gewone mensen. 'Ik wou dat ik ook geheimagent was.' zegt Snik iets te hard en Volbloed snoert hem de mond. 'Niemand mag weten dat Pikkel geheimagent is, kieken, anders is het geen geheim meer, hoen.' 'Heeft u thuis veel pluimvee, meneer Volbloed?' vraagt Brigitte, met een klein glimlachje op haar sexy snoetje. En daar kan Volbloed niet aan weerstaan. Had het Bonnen geweest die zo iets zei, hij had ervan gelust! Weer een bewijs dat vrouwen heerlijke wezens zijn maar misbruik maken van de zwakheden van de man, al eeuwen en het verbetert er niet op. Mannen zullen altijd onwetende speelballen blijven in de handen van vrouwen. Maar dit ter zijde. Een rampenplancomité wordt bijeengeroepen en men vergadert over het lot van de ongelukkige De Wever. Hierbij de korte inhoud van hun lang verslag, dat reeds na enkele dagen klaar was en aan de koning werd voorgelegd. Maar die meldde geen interesse te hebben in het lot van kleine hevige Vlaamse partijtjes. Inhoud rapport: Hoe komt De Wever daarboven te hangen op het zevende, nu al de zesde verdieping? Heeft iemand hem daar gehangen als een politieke afrekening? Heeft hij zichzelf rond een koord gebonden om iets af te luisteren in één van de geheime vergaderzalen voor toppolitici, op de verdiepingen 10, 11 en 12? Moeten wij het parket inroepen? Moeten wij een diepgravend onderzoek inleiden? Hoe krijgen we hem naar beneden zonder accidenten? Moeten wij een milieu-effecten-rapport laten opstellen om uit te zoeken of de buurt blijvend gepolueerd zal zijn? Conclusie: enorm veel vragen en werk voor veel mensen en commissies. Goed voor de arbeidsmarkt. De premier zal tevreden zijn. Waar is die Term eigenlijk, moet die deze vergadering niet leiden? Of die vlaamse De Wael, doet die niet binnenlandse zaken? Of is die ondertussen na zijn verkeerd optreden afgetreden? Einde rapport. ------- Hoofdcommissaris Volbloed en commissaris Pijpen kregen dat verslag in hun handen en blijven zuchten. 'Als dat koordje nu brak was het opgelost, en konden we naar huis,' kreunt Tom Bonnen, de vliegende inspecteur, die een veelbelovend afspraakje had met Machteld, de privé-secretaresse van Volbloed. Het venster staat open maar De Wever hangt er niet meer. Die is ondertussen door de rekbare koord waar hij aanhangt al gezakt naar de vierde verdieping en is terug licht bij kennis. Door dat venster merkt hij plots de ranke slanke Caran Dash op, die op een tafel ligt, met weinig kledij aan, en een onbekende man beft haar dat de gensters eraf vliegen. De Wever is nu erg wakker geworden, voelt terug leven in zijn eigen lijf, beweegt daardoor te veel en zijn koordje kraakt en breekt. Een echt Vlaamse kreet was te horen doorheen de verfranste stad en dan een hevige plons. Enkele ramen in de omgeving barstten door de enorme impact bij het neerkomen van De Wever. Toen was het even stil, ook bij de verschrikte omstaanders, die kletsen javel op hun kledij kregen. Dan volgde een erg Vlaamse vloek met een pijnlijke ondertoon. Dit gebeurde op het ogenblik dat Bart een volle borrel van dat pikant goedje uit dat zwembad binnenkreeg. NaOCl oftewel javel is niet drinkvriendelijk moet u weten! Maar wel proper!
47. Pijnlijke en dure klucht. The show must go on! 'Wil je geloven dat op de dag dat ik verjaar, krek op die dag, de regering van onze Term van een onzichtbaar ding in een kreupel beestje veranderd is, een soort sissend kruipdier, zonder poten, zonder voorkant of achterkant, iets dat nog wel leeft maar niemand weet waar, waarom, hoe en voor hoe lang nog!' Hoofdcommissaris Volbloed was er het hart van in. 'Ik heb mij op mijn verjaardag goed geamuseerd met mijn schat Sabine, in Gent, maar dan hoor ik op het nieuws dat ze in Brussel weer een schijnvertoning aan het houden zijn, een onwaarschijnlijk ongeloofwaardig spektakel opvoeren, waar zelfs de slechtste hollywoodregisseur zou om blozen.' 'In feite zijn er geen woorden voor. Ik ben naar de musical Mama Mia met Merril Streep gaan kijken, even ongeloofwaardig dan die klucht van Term en co, maar wel veel leuker en ontspannender, dan wat "onze verkozenen' er weer van bakken!' 'Zijt ge met Merril Streep naar de cinema geweest, baas? vraagt de nieuwbakken Snik. 'Maar neen, kieken, naar een film met Merril Streep!' antwoord Volbloed wat geïrriteerd. 'Dat zei ik toch baas!' replikeert Snik. 'Snik, hou je snavel als de grote mensen praten,' komt Brigitte tussenbeide. 'Onze chef windt zich duidelijk op.' fluistert Tom Bonnen in stilte en tracht zijn baas af te leiden, weg van de rot-politiek van België. 'Hoe was die musical, baas?' wil hij eigenlijk niet weten maar een beter afleidingsmanoeuvre kwam niet in hem op. 'Tom, probeer niet van onderwerp te veranderen op ernstige momenten, tijdens een politiek gespek!' 'Oei,' denkt Tom en zwijgt als vermoord. --- 'Term, ge hebt dat weer goed gespeeld, man, ons in het zadel gehouden, het is een echte kunsttruk die ge uitgehaald hebt! Men kan merken dat ge ervaring opdoet, ge gaat erop vooruit!' feliciteert Clem zijn premier. 'Gij blijft rustig premier en ik minister van ons leger, meer moet dat niet zijn.' 'Ja, maar die Bourgeois heeft ontslag genomen en met die gast heb ik ooit het kartel opgestart. Ik voel me toch ietsje schuldig en die De Wever, ocharme, hangt die nog aan die koord?' 'Term, niet zo katholiek reageren, en ook niet zo schijtheilig, pardon schijnheilig, ik heb u door, ge lijkt een lammetje, maar ge zijt een wolf in schaapskleren!' 'Bedankt Clem,' glundert Term, 'maar ben ik nog geloofwaardig bij de bevolking en bij mijn kiezers?' 'Nee, jongen, maar ge zijt wel geloofwaardig geworden bij de koning en een beetje geloofwaardig bij de franstaligen, dat is meer waard dan die domme Vlaamse kiezers! Ge zijt vertrokken, man, voor een langdurige rol als premier van België!' Ge kunt het record van Martens breken, vriend; hoeveel regeringen heeft de Freddy ooit gehad? Acht of negen stuks op twintig jaar tijd?' 'Onze Martens van de CVP heet wel niet zo, Clem, het is die coureur die Freddy heet!' 'Onze Martens is wel van de CD&V en niet van de CVP, want die bestaat niet meer, jongen!' replikeert Clem. 'Dat denkt gij, Clem, die CVP bestaat nog altijd maar niemand kan het zien!' 'We zijn weer aan de macht, jongen, en we blijven dat voor de komende decennia, een beetje meevozen met de franstaligen en doen alsof ge niet akkoord zijt in de publieke tribune van Vlaanderen, het is ne schone en interessante stiel, jongen.' 'Maar moeten we de sossen er nu weer gaan bijnemen, om voldoende meerderheid te hebben, Clem?' 'Ik ben daar niet zo voor!' 'Voor de meerderheid te hebben?' 'Neen, om die nieuwe sossen erbij te nemen!' Die Tabak in den tijd kwam goed overeen met den dikke van de CVP, maar vandaag ligt dat anders! 'Het is wel Tobak, jongen!''Nu wat meeheulen met die VLD moeten we doen, dat gaat meer opbrengen voor onze partij.' 'Martens wou dat op een gegeven ogenblik ook niet, mijn vriend, maar deed het toch uiteindelijk! Eerste minister worden is toch iets unieks, dat laat ge toch niet liggen of dat gunt ge anderen toch niet!' 'Hebben is hebben en krijgen is kunst, Term!' 'Ik wil geloofwaardig blijven, Clem.' 'Zijt niet zo preuts, Term, en geloof niet zo in sprookjes!' 'Het volkske van België kiest toch altijd weer voor dezelfden, met af en toe één, twee of drie procentjes verschuiving, meer niet, al een eeuw lang doen ze dat zo!' 'Ge maakt u zorgen voor niets, Term!'
Nota voor de aandachtige lezers onder u en degenen die zich in politiek interesseren: Hierboven kreeg u een kort verslag over de Wetstraatwerkelijkheid van de laatste dagen, de realiteit zeer erg benaderend. U mag er dus vanop aan dat wij (de bevolking van dit apenlandje) weer goed beetgenomen zijn en erdoor gesleurd worden dat het geen naam heeft. Wil u het eens en voorgoed iets veranderen, stem dan uiteindelijk eens voor andere partijen dan die eeuwige traditionelen die er nooit iets van bakken, ons altijd veel beloven, maar ons tamelijk uitgebreid en meestal onzichtbaar bedriegen. Dat is de kunst van de goede politicus, doen alsof tegenover de buitenwereld, en doen wat hem goed uitkomt achter gesloten deuren. Ofwel zijn er veel domme kiezers ofwel heel sluwe politici in België. En de combinatie van beide maakt van ons land een verlamde maatschappij, met twaalf regeringen en dertien gewesten, met als pijnlijk en zeer kostelijk gevolg dat er meer ambtenaren rondlopen dan gewone burgers. Wie gaat dat blijven betalen, ziekelijk land? Een gezonde situatie is wel iets anders zeker? Volbloed had er alvast zijn buik van vol!
48. Alles afschaffen? Twee heren zitten ergens in een verborgen bureel in de Wetstraat, een bureel dat ge alleen via geheime tunnels kunt bereiken. Ze zitten daar wel geslagen als honden. Vandaar dat ze weer licht aan de drank zijn. Onze premier en onze legerminister zijn nog altijd in funktie, op zich al een wonder, en hebben nu mekaar om troost bij te vinden. Ze noemen mekaar trouwens bij hun troetelnaampjes. Term en Clem. Momenteel zijn ze zo zat dat ze mekaar zelfs met Termke en Clemeke aanspreken. U mag de heren dat niet kwalijk nemen want ze hebben zware weken achter de rug. 'Clemeke, wat zijt ge aan 't doen? 'Met soldaatjes aan 't spelen, mijn favoriete hobby, Term!' 'Termke, wat zijt gij aan 't doen?' 'Aan 't werken Clemeke!' 'Aan wat dan wel?' Aan mijn beleidsverklaring die klaar moet zijn tegen midden oktober, Clemeke.' 'Trekt dat begin van mijn speech wel op iets, Clem?' 'Lees voor, Term!' 'Ok.' 'Waarde landgenoten, mijn vrouw en ikzelf wensen u veel geluk en ik blijf voor u werken, tot mijn laatste snik...' Clem onderbreekt onmiddelijk. 'Ofwel leest ge een speech van de koning voor, ofwel krijgt ge het in uwen bol, Termke.' 'Trouwens Snik is dat niet de nieuwe jonge medewerker van onze hoofdcommissaris Volbloed, Term?' 'Zwijg me over die Volbloed, die heeft vandaag tegen zijn medewerkers mij aan het beledigen geweest, mij zwart gemaakt, mij door het slijk gesleurd, mij de grond ingeboord, een schande!' 'Hoe weet gij dat zo goed, Term?' 'Afluisterapparatuur, overal laten plaatsen waar het interessant kan zijn, Clem, ik kreeg dat lumineus idee via mijn vrouw, die mij afluisterde, ge weet nog hé?' 'Waarom luistert ge dan niet de hoofdkwartieren van de franstalige partijen af, jongen, ge zoudt veel voorkennis krijgen en op tijd kunnen anticiperen. 'Heb ik laten plaatsen, Clem, zelfs speciale micro's van Franse makelij, maar die Didier en die Madame Non bespreken alles in 't café, en telkenmale een andere taverne, godgeklaagd! Mijn budget is al op door al die cafés uit te rusten, en telkens kom ik één café telaat! Frustrereerd, man. Die Didier en die Non zijn niet van gisteren, weet ge!' 'Gaat ge dat niet missen, Term, al die persoonlijke internatioanle contacten met een Putin, een Bush, een topchinees, enz.?' 'Waarom zou ik dat moeten missen, Clem?' 'Ik ben bang dat ze u niet meer gaan verkiezen, volgende keer, en dat ge het nu niet lang gaat uitzingen, Term.' 'Ik ga daarom wat afstand van jou moeten nemen, Term, slecht voor mijn imago en mijn persoonlijke score volgend jaar!' 'Maar gij hebt geen imago, Clem, hoe verzint ge het?' 'En gij misschien wel, geitenboer?' antwoordt de legerminister heel boos. 'Waarom denkt ge dat die Verhofstadt terug in 't land is en nu bij de koning op theevisite is, en samen met Filip tennis speelt? Termke toch, wat volgt ge de ontwikkelingen toch slecht, de laatste achtien maanden!' 'Clemeke, pas op of ik wordt kwaad en ik ontsla u, dat kan ik als premier!' 'Maar Kris Peeters zegde vandaag nog aan beginnende univ-studenten dat de federale kas leeg is! Waarom schaffen we die federale regering niet gewoon af, er is toch geen geld, en we gaan terug naar de Vlaamse politiek? Dat zou een grote besparing betekenen en het volk zou u weer in zijn armen nemen, Term.' 'Dan geraken we tegelijk af van die federale cinema en van die Koning, want eerlijk gezegd ik heb niets tegen die man en zijn familie, maar heeft die kostelijke 'royal cinema' niet lang genoeg geduurd?' 'Alles afschaffen wat nodeloos geld kost, zou dat geen oplossing zijn, droeve politici en triestig volkje van België?' 'Die laatste zin zou een schoon begin zijn voor uw nieuwe beleidsverklaring, Term?!' Clemeke, ge brengt me op gedachten...goeie ideeën die gij kunt aanbrengen, Clem, ik ga u alsnog niet ontslaan!'
49. Nieuws van Bontekoe 'Commissaris kan u even naar mijn bureel komen?' hoort Volbloed door zijn intercom. Wanneer hij het bureel van de premier binnenloopt valt hem de wanorde op en de rondslingerende stapels dossieren. Tevens merkt Volbloed dat zijn eigen secretaresse in het bureau van Term aan een apart schrijftafeltje zit. Een beetje droevig lacht ze naar haar baas. 'Dag premier,' zegt de commissaris maar is weinig blij dat zijn platonische oogappel plots voor die Term schijnt te werken zonder dat hij daar iets van wist. 'Volbloed, ik heb goed en slecht nieuws!' 'Het goede nieuws is dat ge gaat aftreden....' ontsnapt aan Volbloed zijn mond. 'Neen, commissaris, het is niet omdat ge van een andere strekking zijt dat ge mij moet beledigen!' 'Bontekoe, onze oude en vertrouwde hoofdcommissaris komt terug!' Volbloed, ofschoon een tamelijk edel mens, is toch niet geweldig verheugd met dat nieuws. Hij zat nu als vervangend hoofdcommissaris en hoopte dat dat zo zou blijven tot zijn pensioen. 'Wat is dan het goede nieuws, meneer Term?' 'Dat was het, commissaris!' Volbloed zakt nog wat dieper in zijn stoel. 'Het slechte nieuws is dat ge hem moet gaan halen in Rusland!' Volbloed herpakt zich en vraagt: 'Hoe hebt u dat klaargespeeld, meneer de laatste minister, pardon, de eerste bedoel ik.' De brave commissaris zucht en concludeert dat die Term hem danig zenuwachtig maakt. 'Bent u van West Vlaanderen, meneer Term?' zegt Volbloed zomaar, om het ijs te breken. 'Ge moet niet proberen het ijs te breken, Volbloed!' zegt Term vermanend. Volbloed schrikt zich bijna dood van zo een reactie. 'Goed, dan laten we het verder vriezen,' denkt hij, maar zegt niks. 'Volbloed, nog iets, weet gij waar er in ons Vlaanderen goedkope geiten te vinden zijn?' 'Oei,' denkt volbloed nu, 'gaat die naar de hoeren, maar mogen ze niet te veel kosten? Die toppolitici zijn toch allemaal dezelfde!' 'Eu, eu, eu, hoe bedoelt u?' vraagt de commissaris, die niets van meisjes van plezier moet weten. 'Ik bedoel wat ik zeg, Volbloed!' klinkt het zeer kil. 'Het is weer aan 't vriezen,' denkt Volbloed. 'Het wordt inderdaad herfst, de vorst is op komst!' roept de minister. 'Moet ik daarbij zijn? 'Waarover hebt ge het, commissaris?' 'De koning, meneer, u zei dat de koning op komst is! Normaal gaat u toch naar de koning om ontslag in te dienen, en niet omgekeerd?' Volbloed is wegens de zenuwen volledig in de war door die Term die daar nog altijd zit als premier, wetende dat die man zijn politieke dagen geteld zijn. 'Geiten, premier, daar waren we gebleven, niet?' herpakt de commissaris zich. 'Ja, ik moet honderd geiten hebben als wisselgeld voor Bontekoe!' 'Maar u houdt toch zelf van geiten, ik bedoel u houdt toch zelf geiten, meneer de nogaltijdeersteminister. 'Waarom praat ge zo raar en zweet ge zo, Volbloed, voelt ge u niet op uw gemak?' wil Term weten. 'Eigenlijk wel, ik voel me als op mijn wc, pardon gemak, maar met hevige diarrhee dan.' Term fronst en denkt: die Volbloed is niet stressbestendig en gaat dan over naar het volgende punt op de agenda. Zo werkt dat bij ministers en consoorten. 'Al mijn geiten zijn weg, Volbloed, die enige overblijvende geit van mij heeft die allemaal verpatst aan een privédetective om mij te schaduwen, kunt ge geloven?' 'Eigenlijk wel, meneer,' zegt Volbloed, die nog altijd zichzelve niet is. 'Ik bedoel dat ik alles geloof wat u zegt!' herpakt hij zich opnieuw. Volbloed maakt onmiddellijk de bedenking dat hij verschrikkelijk aan het liegen is en dat strookt niet met zijn geloof. 'Straks direct naar de pastoor in de biechtstoel,' gaat er door zijn hoofd. 'Ik zie wat ik kan doen, premier,' en hij staat snel op en verlaat de lokalen van Term. Iemand van mijn dienst moet dus naar Rusland denkt hij. Misschien die Snik sturen? Die kunnen we missen moest Putin hem voor één of andere reden naar Siberië verbannen. Die Bontekoe gaat niet tevreden zijn met zijn kapotte boot, de schuld van die Dré Pikkel van de geheime dienst. Ik heb ondertussen de undercoveragente Brigitte tot commissaris bevorderd. Tegen een commissaris gaat die Bontekoe toch niet 'Brigitteke van mij' zeggen als hij in de namiddag, na een lunch met veel drank op het bureel komt aangewaggeld? Al die gedachten kruisen Volbloed zijn hersenen en hij krijgt er hoofdpijn van. 'Ik ben vergeten te vragen wat die Machteld plots bij Term doet, potverdorie, wat ben ik vergeetachtig de laatste tijd!' praat de commissaris tegen zichzelf, terwijl hij zijn bureel betreedt en special CIA-agente Caran Dash ziet zitten op zijn bureau-stoel nogwel, en heel kwaad kijkend. Wat kan het leven hard zijn bedenkt hij en zucht....
50. Volbloed onder druk. Commissaris Volbloed kwam zijn bureel binnengestapt en vond Caran Dash op zijn stoel. Deze ranke slanke zwarte CIA-agente en tevens één van de bodyguards van Bush stak een tirade af: 'Volbloed, onze president vertrouwt jullie Belgen niet meer. Vooreerst is hij op de hoogte dat je chef Bontekoe met een Osama vliegtuig gevlogen heeft. Hij wil weten hoe dat zit. Welke connecties heeft die man met de terroristische organisaties? Welke afspraak heeft de Belgische regering daarna gemaakt met die Putin van Rusland? Waarom antwoordt uw minister niet op Bush zijn geheime boodschap in dichtvorm? Wat bezielt jullie om met onze vijanden zaken te doen? Tevens ben is persoonlijk erg geschrokken dat het dagblad Het Laatste Nieuws een foto publiceerde van mij in een compromiterende houding op een bureeltafel, met een man tussen mijn benen, geschoten doorheen een venster met op de voorgrond een aan een koord hangende dikke De Wever!' 'Mevrouw, die krantenfoto is tamelijk erotisch moet ik zeggen, wel niet zo scherp vind ik, en uw eigen schuld. Wie doet zoiets tijdens de werkuren in een verlaten bureel van de overheid! Wie was die man trouwens?' En Volbloed die al een rotdag achter de rug heeft en nu die Dash nog over zich krijgt, gaat door: 'Mevrouw Dash, ik ben maar een voorlopig aangestelde hoofdcommissaris! Ik heb geen politieke invloed. Zit u niet aan het verkeerde adres? Moet ge niet bij die Term zijn?' 'Volbloed, ik heb regelmatig contact met het hoofd van jullie staatsveiligheid, de heer Bitskummer, en die beweert dat zij Bontekoe al jaren schaduwen wegens verdachte bewegingen.' 'Mevrouw Dash, mijn vroegere chef beweegt zich altijd wat raar. Hij is immers regelmatig in geestelijke toestand en loopt dan wat te waggelen van links naar rechts. U moet daar niets verdachts achterzoeken! Daarbij heb ik nog nooit gehoord van een Bitterkomber of zoiets.' 'Bitskummer, meneer Volbloed,' zegt Caran beleefd. 'Waar en in welke omstandigheden heeft u die Bitdinges ontmoet?' Was dat misschien die man tussen uw benen op die foto, mevrouw? Bent u zeker dat hij geen dubbelspion is, een man die u eerst verleid heeft en dan misleid?' De zwarte parel van Bush denkt nu diep na en vervolgt: 'Volbloed, ik heb al een tijdje een relatie met hem, maar ik zal uw bemerkingen aangaande laten natrekken.' Terwijl Volbloed diep inademt om niet flauw te vallen en de nodige zuurstof naar zijn bloed te brengen, heeft Caran Dash zijn bureel reeds verlaten, zonder nog iets te zeggen, ook geen goeiedag. 'Rare kwieten zijn dat, die Amerikanen,' denkt Volbloed en belt naar Term, in een woede-opflakkering. 'Hallo, hier Term.' 'Waarom zit mijn Machteld bij u, premier, terwijl ze bij mij hoort te zijn!' hoort Volbloed zichzelf met vlotte tong zeggen. 'Commissaris, ik zit zonder en heb de jouwe opgeeist. Ik kan dat! Ik ben premier, man!' 'Voor hoe lang nog? vraagt Volbloed, gekrenkt. 'Voor hoelang ik nog premier ben?' 'Neen, voor hoelang u Machteld in beslag gaat nemen? Voor hoelang u nog premier blijft dat weet ik ongeveer,' zegt Volbloed een beetje ongewenst en erg ongepast. 'U heeft Bush nu volle bak tegen, meneer Term. Ik heb dat zojuist vernomen, en dat betekent niets goeds voor u, vrees ik.' 'Volbloed, wat en hoe weet gij wat ik niet weet? 'Ik weet bijvoorbeeld wie Bitskummer is,' antwoord Volbloed, vast van plan om deze keer geen blad voor de mond te nemen, zelfs geen vijgenblad. 'Wie is dat dan wel, die Bitskummer?' 'Blijkbaar de chef van de staatsveiligheid,' vervolgt Volbloed, redelijk voldaan van zijn huidig optreden. 'Hoe komt het dat ik, premier van het koninkrijk, dat niet weet, Volbloed?' 'Slecht ingelicht door uw minster van binnenlands toeren, die Vlaamse De Wael, vrees ik, premier!' 'Als het zo zit, moet die onmiddellijk aftreden, Volbloed, die bedrieglijke VLDer,' hoort Volbloed nog zeggen alvorens hij een schot hoort en daarvan schrikt. 'Hallo, hallo,' roept hij toch redelijk ongerust, ofschoon Volbloed niet echt van Term houdt. 'Brigitte, ik geloof dat er stront aan de knikker zit, meiske, kunt ge Snik eens onopvallend naar de Wetstraat sturen, naar nummer 16. 't Is daar niet pluis, geloof ik!' 'Snik is ondertussen wel vertrokken naar Rusland, meneer Volbloed!' 'Stuur dan Tom Bonnen op zijn vliegende motor aub.' 'Ok chef,' zegt Brigitte, de meest sexy commissaris die België ooit gehad heeft, en die men beleefd aanspreekt met mevrouw Pijpen, en dat is echt puur toeval. ----- De fel vermagerde man deed zijn eerste stapjes sinds hij in een onbestuurbaar geheimzinnig vliegtuig op zee crashte. Zijn gans lijf zat in ondersteunende verbanden en in stukken plaaster. Het was geen gezicht vond hij zelf. Toen hij zichzelf de eerste maal aanschouwde in een badkamerspiegel werd hij zwaar depressief maar de Vodka wijzigde al snel zijn negatieve instelling. Hij liep gebogen en weinig elegant, maar begon zich beter te voelen, nu hij wist dat hij kon terugkeren naar zijn land en naar zijn motoryacht waar hij van hield als van een vrouw. Zijn geluk was geweest dat twee snelle Russische oorlogsbodems het geheimzinnige vliegtuigje waarin Bontekoe gevangen zat, al een tijd op hun radar volgden.Hij zat nu al maanden in een legerkamp en zijn bewaker/verpleger had hem al enkele Russische praktische woordjes geleerd zoals WC, eten, slapen en dorst. Dat laatste had Bontekoe regelmatig en Vodka was dan ook zijn geliefde drank geworden. Een tolk was een paar keer ter plaatse gekomen om zijn verklaringen te registreren en te vertalen in opdracht van de geheime dienst van Putin. De Russische premier had contact gehad met onze eerste minister Term en een soort 'deal' was afgesproken, om de onfortuinlijke hoofdcommissaris Bontekoe vrij te krijgen. Commissaris Volbloed, die van premier Term de opdracht had gekregen om Bontekoe op te halen, had zijn nieuwe helper Snik gestuurd. Die was nu op weg naar Siberië om de onfortuinlijke hoofdcommissaris Bontekoe huiswaarts te begeleiden. Maar dat ging heel anders verlopen dan gepland.......
51. Aanslag(voet) Voor de kust van Blankenberge, een hele nazomer lang, lag het gestrande yacht van Bontekoe. Het was een geweldige attractie geweest. Van heinde en ver kwam men kijken naar dit dure luxeyacht. Toen het vastliep op die golfbreker en Dré Pikkel in paniek op dat schip zat en riep naar rondzwemmende toeristen, hadden de strandredders hem van de boot gehaald. Pikkel had al de papieren aan boord meegescharreld want hij hoopte daar aanwijzingen te vinden van Bontekoe zijn verdachtheid. De lekgeslagen boot lag vast op het uiteinde van een baarbreker en werd vooral 's avonds en 's nachts gebruikt door de jeugd. Bij lage tij kon je zo goed als door het ondiepe water waden en via het zwemplatform zo in het yacht vertoeven. Feestjes en etentjes werden er gehouden met dans, drank en muziek, vooral door de rijpere lokale jeugd. Alleen bij hoog water was het wegwezen want dan was alleen nog de antennemast met de Panama-vlag te zien. Sommigen maakten er een sport van om bij opkomende tij als laatste op het schip te blijven, tot het helemaal onder water zat. Pikkel, de geheimagent vond die vlag van Panama op het schip van Bontekoe verdacht maar vanwege zijn beroep had hij de ziekelijke neiging alles verdacht te vinden. In de papieren van Bontekoe had hij veel fotos gevonden van Bontekoe met allerlei vrouwen aan zijn zijde. Zelfs een foto met de sexy commissaris Brigitte en één met die ranke slanke zwarte CIA agente Caran Dash. Hij vond ook fotos van Sue Ellen van JR van Dallas en zelfs één van Jacques Rogge met die Brigitte op zijn knie, ergens in dat vogelneststadion in Peking. In één woord: hij was in de wolken met de vooruitgang die hij dacht te maken in zijn onderzoek. De boot had hij op kosten van de geheime dienst laten wegslepen met sleepboten van het leger (de betreffende minister Clem had daar voor gezorgd) en laten opkalfateren in Nieuwpoort bij een scheepshersteller. Hij hoopte op die manier dat hij zijn schaduwwerk op Bontekoe kon voortzetten zonder dat de verdachte man iets zou merken. Maar Bontekoe kende zijn boot door en door en daarbij waren de helft van de inboedel en veel dure instrumenten weggejat door onverlaten in Blankenberge. Pikkel van de geheime dienst maakte dus een grote inschattingsfout. Maar dat zijn ze daar gewend dus het zou ook weer overwaaien. --- Snik Goet, de assistent van commissaris Volbloed had juist zijn heerlijke maaltijd genuttigd in het restaurant van de Orient Express die op weg was naar Siberië. Deze luxieuze treintocht zou een veertiental dagen duren vooraleer ter bestemming te zijn. Snik was blij dat hij de instructies van zijn baas Volbloed precies had opgevolgd. Neem de goedkoopste manier om ginder te geraken, Snik, probeer met het openbaar vervoer te gaan, als ambtenaar worden alle kosten voor trein en tram terugbetaald, dus maken we geen nodeloze onkosten op ons recherche-budget. Snik had dus in een brochure ontdekt dat ge met een speciale trein, de Orient Express genaamd, tot in Siberië geraakt. Snik keek door het raam van de zachtjes schommelende trein en dommelde in toen een ober hem een champagneglas bracht met een hele fles erbij! ---- Tom Bonnen was aangekomen in het bureel van Term. Enkele cabinetsmedewerkers zaten op hun knieën naast Term, die hevig bloedde uit zijn voet en kop maar wel steeds herhaalde: dedju, dedju, dedju. 'Dat is een goed teken' dacht vliegende inspecteur Bonnen en zag dat het glasraam gebroken was. Toen hij naarbuiten keek zag hij beneden een nogal zwaar gebouwd man lopen met een heel erg gebleekt kostuum en met een vioolkast op zijn schouder. 'Zou het geweer daar inzitten?' dacht hij vliegensvlug, hij was immers van de vliegende brigade. 'Hé, hou die man daar tegen,' riep hij naar een toevallige agent op straat. Wie?' riep die terug. 'Die daar, met zijn viooldoos!' 'Maar dat is meneer Bart De Wever die van het parlement komt!' roept de politieman terug. 'Aanhouden, zeg ik u,' gilt Bonnen. 'Wie zijt gij eigenlijk dat gij mij bevelen geeft?' vraagt de agent met recht en reden. 'Inspecteur Bonnen van de vliegende brigade.' antwoordt Bonnen, meer en meer geïrriteerd. 'Gij kunt veel zeggen,' zegt die agent, logisch denkend. 'De verdachte is ondertussen verdwenen, uilskuiken,' roept Tom wanhopig. 'Kom eens naar beneden, kiekekop, en laat me je pas maar eens zien! Wat doet gij trouwens in het bureel van onze premier? Hebt gij dat raam kapotgemaakt?' ----- 'Zo ziet u maar, weer een bewijs dat onze apparaten niet deugen en onze instellingen dringend hervormd moeten worden. En nu met een premier die zopas iets ergs voorgehad heeft, zitten we volledig in de rats.' verklaarde Bitskummer, hoofd van onze staatsveiligheid, die door een informant reeds op de hoogte gebracht was van het voorval met Term, en in het auditoruim van de VUB een toespraak gaf aan eerstejaars-studenten van de faculteit Staatsstructuren, Hervorming, Omvorming en Misvorming, een nieuwe richting in de unif, pas opgericht en erg in trek.
52 Nonkel-pastoor Op een geheime locatie zitten enkele figuren bijeen die volgens de schrijver niet allemaal deugen. Zoals de twee Hollanders Apekool en Larie, die kerels die Bontekoe ooit voorstelde aan Volbloed, die echter zoveel binnengekapt had aan geestelijke dranken dat hij vlak na die voorstelling van zijn barkruk viel en in coma geraakte. Tevens zit daar ook Bitskummer, de chef van de staatsveiligheid van dit land. Wie we ook opmerken is een zekere Filip, we twijfelen of het die De Winter is, of weer een carnavaleske gein van onze kroonprins, die zich verkleedde. Er zijn ook vrouwen bij: die Caran Dash bijvoorbeeld en een wat oudere dame die veel weg heeft van onze koningin, maar we zijn daar niet zeker van. Maar het raarste van al is dat daar ook zijn: Clem, de legerminister en Trick, een andere minister, die eigenlijk Patrick heet, maar onder vrienden wordt hij met Trick aangesproken. Die Filip neemt het woord. 'Ik ben akkoord met een staatsvervorming, maar dan wil ik keizer worden.' zegt hij. Naar de inhoud van zijn vraagstelling zijn we geneigd te denken dat het om de prins gaat. Trick zegt daarop: 'Goed jongen, ge krijgt het Duitstalige stukje van België en een kasteel of twee erop.' Clem, ondanks zijn statuut van legerminister, vraagt zich luidop af: 'Gaat de bevolking dat slikken?' Trick komt tussenbeide en meldt: 'Daarom zijn de twee Hollandse heren hier, internationale handelaars in wapens, huursoldaten en verdovende middelen en zij lossen dit voor ons op.' 'Gaan die Hollanders hier laten vechten en mensen laten afslachten?' wil Clem weten. 'Neen, wij gaan de bevolking hoofdzakelijk verdoven en alleen degenen die niet in slaap geraken worden afgeschoten!' verduidelijken Apekool en Larie op hun typisch licht-arrogant hollands toontje. 'Waarom is er iemand van de CIA aanwezig? wil Clem weten. 'Die zijn altijd overal bij waar een staatsgreep gaat gebeuren.' verduidelijkt Bitskummer. 'En waarom zijt gij erbij, Bitskummer,' vraagt Clem, die toch wat vraagtekens en zorgen heeft bij dit plan. 'Omwille van de staatsveiligheid natuurlijk Clem!' zegt Bitskummer met vaste stem. 'Ach zo,' zegt Clem en denkt aan zijn schone Aalter en waarom hij daar niet gebleven is in plaatst van nu midden in een soort complot te verzeilen. Clem weet trouwens niet zeker of dit verzeilen met korte of met lange ij is!? 'Waarom is onze Term er niet bij?' wil Trick nog weten. 'Die is nogal erg gekwetst omdat hij geraakt is en ook omdat hij denkt dat zijn vrouw hem wou vermoorden. Maar dit is niet zo! Wij, van de staatsveiligheid, weten altijd hoe de vork in de steel zit, of is het andersom? Maar wij zwijgen want dat is goud! 'U heeft een rare manier van dingen zeggen, Bitske, zegt Caran, want ze tutoyeert hem sinds ze met de regelmaat van de klok samen in bed kruipen. Sex is niet weg te denken uit onze maatschappij zegde nonkel-pastoor van Clem altijd. Clem wou deze mededeling van zijn geliefde oom net overmaken aan het gezelschap, maar besefte op tijd dat dit dwaas zou overkomen en hield dus zijn mond dicht. 'Waarom houdt ge uw mond dicht?' vraagt Trick hierop. 'Omdat ik het plan niet zo geweldig vind en ik de neiging heb het niet te steunen!' zegt hij beteuterd. 'Dan moeten we je nu ombrengen,' zegt Caran Dash heel koel en haalt haar zware colts van tussen haar kousenbanden en haar mooie billen, met een snelheid om U tegen te zeggen. Niet voor niets is zij een super CIA agente! Clem zit heel stil in zijn hoekje, ziet dat de anderen niet veel moeite doen om tussenbeide te komen en fluistert: 't was maar een test om uit te zoeken of er onder het gezelschap afvalligen waren, Caran. In het leger geleerd, meiske.' Caran Dash gelooft hem niet maar steekt haar wapens terug op hun plaats. De heren in het gezelschap volgen deze handelingen van de mooie slanke zwarte dame, met veel overdreven aandacht. Ge merkt weer eens dat mijn nonkel-pastoor gelijk heeft, denkt Clem, maar hij heeft ondertussen ook zijn eigen ogen de kost gegeven. De aanwezige oudere dame, die toch erg op de koningin lijkt, denkt bij dit alles met veel heimwee terug aan haar vrolijke jonge jaren en glimlacht....
53. Plannen smeden 'Filip, doe niet zo kinderachtig!' zegt Paola. 'Paola, onze zoon is in een overgangsfase, geef hem tijd om zich aan te passen!' 'Maar Albert toch, hij heeft al vijf of zes kinderen verwekt, hij moet nu maar eens uit zijn pijp komen.' 'Maman, dat stukje Duitstalig Eupen is maar klein, weet u! En wat gaat mijn broer daar kunnen uitrichten?' 'We maken hem Hofmaarschalk, dan is hij baas in zijn eigen tuin!' 'We laten een nationaal natuurpark aanleggen, met wilde dieren, Paola, dan kan onze jongste daar zijn hart ophalen.' 'Hoe gaan we dat Keizerrijk noemen? En hoe de Keizer?' 'Filip de Schone bijvoorbeeld?' 'Overdreven,' vindt Albert, 'de Stoute misschien?' 'Onze oudste is altijd een braaf bazeke geweest, Albert, ik wil een voor hem representatieve keizersnaam!' 'Filip de Stijve Hark?' durft Albert voorstellen en begint daarbij luid te giggelen. 'Albert, lach niet zo luid, dat is niets voor een koning op leeftijd en maak onze oudste zo niet uit, hij heeft al genoeg complexen!' 'Filip de Complexe dan?' gaat onze koning door, want hij lacht erg graag. 'Albert, zwijg en gaat naar uwen troon.' 'Kom jongen,' zegt de koningin, 'we vinden wel een schone keizersnaam voor u!' Albert die al jaren niet meer luistert naar Paola, heeft nog een vraag in verband met het plan dat zijn vrouw en oudste zoon besproken hebben. 'Wat gaan we met Fabiola doen?' 'Die sturen we naar een klooster in Spanje, Albert, dan ben ik af van die moeial.' 'En met Astrid?' 'Die maken we voorzitter van het rode kruis van het nieuwe Keizerrijk!' zegt Paola voldaan. 'Wat gaan wijzelf daar eigenlijk doen?' vraagt onze brave huidige koning. 'Op pensioen, Albert, en met ons yacht veel verblijven aan de Italiaanse Riviera, ik ben dat Belgisch politiek klimaat en dat rotweer hier zo beu als wat!' ____ Op een geheime locatie zijn een paar enkelingen nog verder het complot aan 't bespreken. Trick en Clem, Bitskummer en Caran Dash zijn al aanwezig. Zij hebben er nu ook Lio en Didi bijgehaald, uit het zuiden van België, kwestie van evenwichtige politiek te voeren. Voor de nieuwe lezers en ook voor de oude lezers met geheugenverlies hierbij een bijkomende verduidelijking: Elio D. van de PS en Didier R. van de MR waren ook aanwezig. Onder vrienden gebruiken die toppolitici mekaars bijnamen zijnde Lio en Didi voor de bovenvermelde heren uit het zuiden, die liggen beter in de mond, zeker als ze te veel Cognac en Vodka ophebben, en likeurpralines vreten dat het een lust is. 'Wat gaan we met die Piket doen en zijn Brussels regio?' wil Trick nog weten. 'Ik stel voor dat we het ganse Brusselse gewest samen met Halle en Vilvoorde aan de Verenigde Naties schenken, als hoofdstad van de wereld!' zegt Didi. 'Een Wereldhoofdstad Brussel zou toch iets speciaals hebben, denkt u niet, en wij zijn van de miserie vanaf. Daar wonen alleen vreemdelingen en die kunnen we missen als kiespijn!' voegt Lio eraan toe. 'Over kiespijn gesproken, gaan we de burgers nog laten kiezen?' vraagt Clem, in feite een democraat in hart en nieren. 'Ben je gek,' roept Caran Dash en wil haar colts trekken. Clem wordt weer bleek, werpt beide armen in de lucht alsof hij richting Mekka aan 't bidden is. 'Zijt gij soms een islamiet?' gilt de CIA agente Caran Dash. 'Een Osama-aanhanger? Dan moet ik u vernietigen, bevel van mijn hoogste chef Bush.' Clem die in paniek altijd minder goed hoort dan zou moeten, had 'Obama' verstaan (de democratische presidentskandidaat in Amerika) en zegt overtuigend: 'Jaja, ik vind die meer geschikt dan die ouwe van het Bush-kamp.' Hier beging Clem een kapitale fout door verkeerd te verstaan. Caran springt als een kat met een tijgersprong richting Clem, neemt hem in een wurggreep en zet haar beide revolvers op de slapen van Clem, die een benauwte nabij is. Gelukkig is er haar nieuw lief Bitskummer nog. 'Caran, sweetheart, ge vergist u, Clem bedoelde de democratische presidentskandidaat, niet die Bin Laden!' En dit was precies op tijd ingegrepen door Bitskummer, want Clem had reeds de ontspanners van de twee Dash-guns horen klikken en in zijn broek gedaan van de schrik. 'Om dus verder te gaan met onze besprekingen,' herhaalt Trick, die meer gewoon is, 'Brussel wordt erfgoed van de wereld en we zijn ervan af!' 'Maar het Atomium kunnen we toch niet wegschenken aan de wereld, vind ik.' antwoordt Didi daarop. 'Het Atomium verdelen we tussen Vlaanderen, het keizerrijkje van Filip en Wallonië!' stelt Bitskummer van de staatsveiligheid voor. 'Eén bol voor Filip en de overblijvende bollen verdeeld over Vlaanderen en Wallonië!' 'Hoeveel bollen zijn er eigenlijk aan dat Atomium? Weet iemand dat?' vraagt Clem, die nog altijd wat beeft sinds de heethoofdige Caran Dash al een paar keer haar revolvers trok vanonder haar rok. 'Wat als het aantal bollen even is?' 'Dan kan Filip fluiten naar zijn bol!' komt Lio tussenbeide. Lio is duidelijk niet zo koningsgezind dan algemeen aangenomen wordt. 'Goed, zijn we het dus in het algemeen eens?' wil Caran Dash weten. ---- 'Uit het bazig optreden van die Caran Dash blijkt opnieuw dat die CIA overal de plak zwaait!' zegt een aangeslagen geheimagent Dré Pikkel, die meeluisterde, samen met zijn tijdelijke assistent, de vliegende inspecteur Tom Bonnen. Die twee heren hebben het goed voor met hun landje, hadden al een tijdje in de mot dat er iets gaande was wat niet pluis heette. Ze hebben bij een aantal van die vermoedelijke complotteerders in hun gsm's, in hun kostuums en in hun ondergoed mini-afluister-microotjes geplaatst en plukken nu de vruchten van hun noeste arbeid. 'Meneer Pikkel, wat zijn de volgende stappen die we moeten zetten om ons landje alsnog te behouden zoals het is?' 'Moeilijke vraag, Tom' zegt een vermoeide Pikkel. 'Ik zal dat met hoofdcommissaris Volbloed bespreken, onder vier ogen! Jij hebt strikte zwijgplicht, mijn jongen, prent dat in je oren, niets loslaten, ook niet aan collegas die ge vertrouwt!' 'Ok baas, u kan op mij rekenen!' ---- Wat deze twee goedmenende heren echter niet weten is dat er nog een derde partij meegeluisterd heeft! Dit maakt de zaak zeer ingewikkeld, zal later blijken, en ik ben als schrijver bang dat deze hele onheuse zaak fallicant zou kunnen aflopen voor ons land. Er is blijkbaar heel veel wantrouwen, corruptie, achterdocht, profitariaat, jaloersheid, narcisme, neurose en psychose onder onze leidende politieke figuren aanwezig en dat is zeker niet goed voor dit land. Ik roep de burgers dan ook op om kalm te blijven en zich van niets iets aan te trekken, ook niet van die zaak van Fortis, want er is ook veel wantrouwen, corruptie, achterdocht, profitariaat, jaloersheid, narcisme, neurose en psychose in het bankwezen, ze zullen het dus wel weer oplossen op zijn Belgisch.
54. Virussen De telefoon van hoofdcommissaris Volbloed rinkelde. Terwijl hij een verslag van zijn commissaris Brigitte Pijpen leest over de aanslag op onze premier Term, neemt hij de hoorn op. 'Hallo, hallo... hallo, ik hoor u nauwelijks, met wie spreek ik?' 'Dag commissaris, ik ben Snik.' 'Snik, jongen, eindelijk nieuws, maar ik versta je heel slecht hoor!' Snik, de piepjonge rechercheur in opleiding, die met de trein op weg is naar Siberië, om de onfortuinlijke hoofdcommissaris Bontekoe op te halen, belde vanuit een klein stationnetje, ergens in de toendra. Waar hij precies was wist hij niet, alle plakaten waren in een taal die hij niet begreep. 'Meneer Volbloed, ik word gevolgd door virussen!' hoorde Volbloed zijn pupil zeggen met een klein stemmetje, erg vervormd en ver weg leek het wel. 'Maar jongen toch, hoe weet ge dat? Voelt ge u niet goed?' 'Ik kan ze zien, chef, en ze zijn helemaal in 't grijs, en ze zijn met vier, altijd dezelfde die op mijn lijf zitten!' 'Vier virussen' denkt Volbloed en moet de telefonische informatie van Snik toch even laten bezinken. Hij heeft wel ooit eens in een medisch tijdschrift getekende virussen gezien en die zagen er inderdaad grijs uit. Maar dat Snik die kon zien, met het blote oog nogwel, begreep hij niet. 'Snik, mijn jongen, zijt ge zeker dat ze met vier zijn en vier dezelfde nogwel?' 'Ja chef, ze volgen mij al een hele dag doorheen de trein, van de restauratiewagen naar mijn coupé en terug. Zelfs als ik naar de WC ga, zijn ze daar plots. Ik ben bang!' 'Snik, hoe kunt gij die met het blote oog zien? Hebt gij zo een scherp zicht? Ik dacht dat die onzichtbaar waren!' 'Hoe kunnen virussen nu onzichtbaar zijn, chef? Ik zie ze daar weer zitten terwijl ik vanuit dit telefoonhokje op het perron naar u bel.' 'Zijn ze dan mee uitgestapt?' wil Volbloed weten. 'Ja chef, en ze bekijken me met doordringende ogen! Wat moet ik doen?' vraagt Snik in paniek. 'Snik, zijt ge met uw hoofd ergens tegenaan gelopen, jongen? Microben hebben geen ogen, daar ben ik zeker van!' roept Volbloed die nu toch wat nerveus wordt van Snik zijn dwaas gebrabbel. 'Het zijn zeker geen microben, chef, ze zijn elk wel twee meter lang en zeker een meter breed!' weent de jonge Snik door de telefoon. 'Snik, jongen, is er een kliniek in de streek waar ge zit? Ga daar naartoe en laat je grondig onderzoeken, ik denk dat ge een voedselvergiftiging hebt opgelopen of iets ergers in uw hoofd!' 'Ze spelen goed op mekaar in, commissaris, professionals denk ik, in opdracht van de KGB van Putin.' zegt de snotterende Snik. 'Snik, probeer te ontspannen, jongen, ge draait over uw toeren denk ik, ik hoop dat dit niet komt door die virussen, mijn zoon,' zegt de nu toch bezorgde vaderlijke Volbloed. 'Ik kan die vier russen echt niet afschudden, chef, ze gaan me doden denk ik. De trein vertrekt opnieuw chef, ik moet inhaken of ik mis hem.' 'Klik' hoort Volbloed en weg is de verbinding met zijn assistent in opleiding. Dan pas begrijpt Volbloed het hele gesprek: Vier russen volgen zijn medewerker, gevaarlijk uitziende, grijs geklede kleerkasten van mannen. 'Wat nu?' denkt hoofdcommissaris Volbloed en roept zijn commissaris Brigitte bij hem, voor overleg.
Episode 55 3D's De 'The Three Degrees' bevonden zich op een motoryacht. Dat lag aangemeerd in Sint Martens Lathem, in een verlaten bocht op de Leie. Vooraan in de boeg zaten drie mannen aandachtig te luisterden naar een gesprek van anderen die dingen bespraken waar zelfs zij van schrokken. Ze noemden zichzelf wel eens 'The Three Degrees' omdat hun familienaam bij alledrie met 'De' begon. Deze drie heerschappen kwamen duidelijk uit het noorden van België, aan hun taal te horen. Grote vrienden van onze koning waren ze ook niet. 'Flipke, ik schrik me dood.' zei er één. 'Bartje, ik sta versteld!' replikeerde een tweede. 'Jean-Marieke, ik ben verrast.' fluisterde een derde. Dat was het enige wat ze konden uitbrengen, zo geschrokken waren ze van de inhoud van de afgeluisterde gesprekken. 'Dat geluidsbandje goed bijhouden, mannen, dat kan van pas komen!' jubelde één van hen. 'En copiekes maken, vriend, we hebben ze bijna bij hun pietje!' zei een tweede. De derde zei niets maar was duidelijk in de wolken. 'Nu moeten we actie nemen.' zeiden ze alledrie in koor, maar toen begon hun boot plots te wiegelen want iemand stapte ongevraagd op het achterdek en dat voel je op zo'n boot. ------ Ergens in een legerkamp in het noorden van Rusland wacht hoofdcommissaris Bontekoe op zijn repatriëring. Daarvoor is Snik op weg naar hem, wel met een trage trein die regelmatig stopt, en rijke gepensioneerde toeristen meevoert. Snik heeft immers de Orient Express genomen om in Siberië te geraken. Aan het ritme waarmee die trein rijdt en veel stopt gaat Bontekoe nog lang moeten wachten, maar dat zal Snik een zorg zijn. Hij heeft andere problemen aan zijn hoofd. Vier Russen volgen hem overal in de trein en zien er niet vredelievend uit. Snik is zo een bedreigende situatie niet gewoon. Hij werd thuis altijd door zijn ouders gepamperd en heeft er nu bijna één nodig. Aan een paar Amerikaanse millionairs, die naast hem zitten in de restauratiewagon van de trein, heeft hij al verteld dat hij gevolgd wordt door vier Russen. Die Yankees lachten zich bijna een breuk. 'Waarschijnlijk hoort dat bij het pakket van extra ontspanningen en attracties op deze trein; de rit naar Siberië is immers immens lang en de reisorganisatie zorgt voor onverwachte attacties, jongen,' had één van hen lachend gezegd. Een andere zei: 'Ik heb vannacht wel vier jonge Russinnen op bezoek gehad, hahaha, voor wat gerollebol en zo... een zeer aangenaam initiatief van de treindirectie.' Een derde zei: 'Ingehuurde acteurs waarschijnlijk, vriend.' Snik voelde zich iets beter maar was er toch niet gerust in... ------- In een kliniek in het Brusselse ligt een man met een voet en een hoofd volledig ingepakt in verbanden. Bij hem zit een collega, Clem genaamd. 'Term,' zegt die collega, 'waarom hebben ze u willen raken?' Term, die in het bed ligt met een voet en een hoofd naarboven getrokken aan spankabels, spreekt wat moeilijk omwille van het feit dat zijn volledige kop omwachteld is en alleen een klein gaatje in de windels ter hoogte van zijn neus beschikbaar is, om te ademen en vloeibaar voedsel in te nemen. 'Term, is dat niet lastig en pijnlijk zoals ge daar ligt?' vraagt Clem. Term probeert ja te knikken en gilt 'auw, auw,' vanonder zijn ingepakt hoofd. 'Waarom zijn die die windels volgeplakt met Fortis-stickers? wil Clem nog weten, maar hoort de kliniekbel, teken dat het bezoekuur voorbij is en druipt af. ------ 'De conclusie is dat de heer Bart De Wever niets te maken heeft met de aanslag op de heer Term. De Wever droeg een vioolkast bij zich toen de vliegende inspecteur Bonnen hem opmerkte in de omgeving van de plaats van de misdaad, maar in die vioolkast zat wel degelijk een echte viool, welliswaar van een goedkoop merk, een Stradivarius was het zeker niet. De heer De Wever verklaarde nog dat hij die altijd bijheeft in de parlementaire vergaderingen, omdat hij graag de eerste viool speelt in zijn partij, in het parlement en in het algemeen, en dat klopt want niemand anders van de verkozenen heeft een viool, dus hij speelt zeker en vast als eerste de eerste viool in het parlement. Het is tevens duidelijk geworden, na onderzoek, dat de luchter in meneer Term zijn bureel op een natuurlijke wijze naar beneden is gekomen en daarbij eerst op het hoofd en dan op de voet van meneer Term terechtgekomen is. Het feit dat die luchter ongeveer 250 kg weegt en enorm veel geslepen kristallen hangers draagt is de oorzaak van de zware kwetsuren aan de heer Term zijn voet en hoofd. Ook zijn echtgenote is buiten verdenking gesteld, ofschoon de heer Term niet met dit facet van onze analyse akkoord kon gaan en wou dat dit in dit verslag vermeld zou worden, vandaar dat dit dus vermeld wordt en u dit dus ook duidelijk kan lezen. 'Wat voor een nitwit heeft het laatste stuk van dit verslag geschreven, Brigitte?' wil hoofdcommissaris Volbloed weten. 'Een nieuweling chef, een zekere Jules Naemelucs!' informeert de sexy vrouwelijke commissaris. 'Hopelijk blijft die rare kwiet niet te lang bij ons, commissaris, ik vind zijn manier van schrijven beneden alle peil!' voegt Volbloed eraan toe.
Op een Russisch vliegdekschip was men ondertussen wat er overbleef van het kleine vreemde vliegtuigje aan het onderzoeken.
Vliegtuigdeskundigen stonden versteld van de microchips die oordeelkundig ingebouwd waren op verborgen plaatsen in de cockpit en in de staart.
Men vond tevens een nest paardenhorzels die zich in de dubbele wand van het vliegtuigje hadden genesteld.
Een aantal van die zoemende paardenvliegen waren erin geslaagd om sommige van de geheimzinnige microchips deels aan te tasten en aldus te beschadigen.
Volgens de scheepsarts hadden die dollen wellicht het 'gezoem' veroorzaakt waar de halfbewusteloze man die ze op zee gevonden hadden af en toe in zijn slaap over praatte.
Deze man was er erg aan toe en werd teruggevonden, bovenop een automatisch openend rubberen vlot. De man was bij de vliegtuigcrash op het water als bij wonder op dit vlot geslingerd en hierdoor aan een gewisse dood ontsnapt.
De hoofdelectronicus van het schip meldde in zijn rapport aan het Kremlin dat twee belangrijke moeder-microchips vooraan in de cockpit door dollen waren aangetast en zo goed als buiten werking waren, wellicht de oorzaak van het ongeval.
De aanwezige luchtmachtcommandant eiste alle vliegtuigbrokstukken op voor verder onderzoek, alsook de vermoedelijke piloot die zij uit de zee hadden opgevist. Voor verder onderhoor, maar dat zou niet voor vandaag zijn, want hij was nog steeds niet bij bewustzijn.
Bontekoe leefde dus nog, zij het niet echt optimaal, en werd naar een geheime plaats gebracht in Rusland.
---
Commissaris Volbloed had ondertussen een vertaling van zijn satelietbericht bekomen via de Russische ambassadeur en wist nu wat er aan de hand was met Bontekoe.
'Onze hoofdcommissaris is weliswaar gered maar niet buiten levensgevaar en zit vast ergens op een Russische legerbasis.
'Ik heb dus opdracht gekregen van hogerhand om zijn dienst vanaf nu te leiden en ik stel mevrouw Pijpen tijdelijk aan als commissaris.' meldde hij aan zijn personeel.
Wordt vervolgd...
36. Regeringscrisis?
'Proficiat.' was het eerste wat Tom Bonnen op een vroege morgen zegde. Hij richtte die gelukwensen aan Brigitte, de undercoveragente, die nu tijdelijk commissaris was benoemd omwille van de gedwongen afwezigheid van de hoofdcommissaris die er in sloeg om een verkeerd vliegtuigje te huren, nog wel één van een luchtvaartmaatschappij die iets te maken had met een Arabische verkoopsdirecteur die in de Waldorf en de Hilton in New York resideerde en rare chips aan het Amerikaanse leger verkocht.
Dit alles had Bontekoe tijdens zijn ongewenste en benarde vlucht ontdekt maar kon het niemand vertellen want hij lag daar halfdood in een kliniek ergens op een Russische legerbasis.
Hij zou dat zeker verteld hebben als zijn hersenen terug normaal werkten maar dat deden ze actueel niet want hij was duidelijk niet bij kennis. Dat vond de Russische legerdokter ook, die eigenlijk beenhouwer van beroep was, maar dat stak niet zo nauw in de krijgsmacht van Putin.
In de krijgsmacht van België zat de bevoegde minister volledig klem. Hij heette trouwens De Clem en dat kwam goed uit. Hij zat wat nerveus bij de premier en las voor uit de documenten die snel vertaald waren naar het Vlaams, het Duits en het Frans en in negen exemplaren, we bevinden ons immers in een drietalig land met acht regeringen.
Het negende exemplaar was voor de koning.
'Potverkoffie' zei de premier. 'Jandorie.' antwoordde de legerminister. Ze zijn immers toevallig beide katholieken en die vloeken alleen beleefd.
'Een exemplaar te kort, potvermillie, voor onszelf nogwel!' zeiden ze beiden in koor want ze denken en praten alletwee even snel, ze zijn immers van dezelfde partij.
'Na 15 maanden zouden we toch een akkoord over de staatshervorming moeten hebben, vind ik Yves!' gooit De Clem in de groep, ofschoon ze toen maar met twee waren.
'Waarom gooit gij altijd met alles?' wil de premier weten.
'Wilt gij indruk maken?'
'Ik ontken dit met klem!' giechelt De Clem.
Zo brengen die twee hun voormiddag door want ze zijn moedeloos na 18 maanden onderhandelen met onzichtbare franstaligen. Ze zijn ook aan de drank geraakt maar dat weet niemand.
'Clem, wat is dat met dat vliegtuigje waar een Belgische hoofdcommissaris inzat en waar de Russen ons nu mee lastig vallen?'
'Het gaat wel over een commissaris van ons, hé Term.'
'Och, we weten ondertussen dat de politie en het gerecht vol corruptie zit, Clem, maak je daar niet zo druk in!'
Met Term en Clem, zo spreken die twee mekaar aan van zodra ze aan een tweede fles beginnen.
'Moet het land niet geregeerd worden?' vraagt Clem met zijn halfzatte botten.
'Dat doen onze deelregeringen wel, Clem,' antwoord Term terwijl hij in P-magazine bladert.
Komt daar toch wel plots langs de achterdeur Caran Dash binnengefladderd. Zij is een persoonlijke lijfwacht van Bush en tevens CIA geheimagent en woont tijdelijk in bij de vermiste Bontekoe.
'Prime Minister, ik heb een persoonlijk telegram van onze president, hier.' en ze gooit het ding op het bureel van onze premier.
'Ge ziet, iedereen gooit dingen naar jou.' brengt De Clem in, terwijl hij de fles whisky probeert te verstoppen. Maar Caran is een opgeleide CIA agente en dus niet van gisteren.
'Are you drinking during your governing time?' wil ze weten, met strenge blik.
'Er is niet veel te 'governen.' durft de brutale De Clem lachend antwoorden.
'Onze deelregeringen doen dat voor ons, wij zijn een soort overbetaalde salonhelden geworden, die af en toe eens op TV en radio wat komen lullen en dan is de bevolking weer gerustgesteld, behalve enkele slimme Vlamingen die voor het Blok, pardon het Belang van Limburg stemmen, maar die kunnen de pot op.
'Ge mengt de dingen weer, Clem,' zegt Term, die de pienterste van de twee is.
'I will read it myself.' en de ranke slanke Caran Dash sleurt het telegram uit de handen van onze premier die, ofschoon moedeloos, juist zijn P-magazine had neergelegd en dit telegram van Bush wilde gaan lezen.
En ze declameert zoals alleen een zwarte CIA agente dat kan:
'De lelies liggen er verwaterd bij. De kikvors kwaakt in het ongewisse. Fonteinen zijn verboden. De sloot is bevuild en de inktvis spuit.'
Dan steekt ze het papiertje in haar krokohandtas, zegt: zie dat ge daar nog deze morgen op antwoordt als ge geen zware diplomatieke verwikkelingen wenst, en ze verdwijnt door diezelfde achterdeur waarlangs ze gekomen was en waarvan onze twee ministers zelfs het bestaan niet kenden.
'Wat weten wij toch weinig af van onze regeringsgebouwen, maat.' zegt De Clem.
'Ik ben wel uw premier, Clem, en niet uw maat.' antwoordt de eerste minister geambeteerd.
'Ambeteren? Is dat wel goede standaardtaal? komt Filip tussenbeide.
'Oei, Wat doet gij hier?' roept De Clem die uiteraard aan landsverdediging denkt.
'Die boodschap van Amerika, hebt ge daar iets van begrepen?' vraagt Filip.
De beide ministers zijn nu het noorden kwijt, maar ze beseffen het niet want ze zijn het al achtien maanden kwijt, sinds de laatste verkiezingen.
Wordt vervolgd....
37. Afluistering
In zijn goeduitgeruste minibus in het halfduister zit een man te luisteren naar een gesprek tussen de premier van België en zijn minister van landsverdediging.
Die twee heren ministers zitten met de handen in het haar.
Ze hebben zojuist een geheime boodschap gekregen van de president van Amerika via de sensuele mond van Caran Dash, een persoonlijke bodyguard van Bush.
'Hebt gij alles kunnen noteren wat ze zei, Clem?' vraagt Term aan zijn minister.
'Ik ben uw meid niet!' weerlegt Clem met klem.
'Die zwarte trien is wel weg met dat telegram waarop die rare tekst stond, hé Clem!' roept onze premier.
Normaal zouden regeringsleden van dit niveau niet zo een taal uitslaan, maar zoals de aandachtige lezer weet zijn de beide heren beschonken wegens een lichte depressie na meer dan een jaar ter plaatse trappelen op het politieke toneel.
'Zouden we niet beter van het toneel verdwijnen?' vraagt Clem aan Term.
'Zijt ge zot, Clem,' replikeert Term. 'Ik heb genoeg moeite moeten doen en liegen tegen mijn kiezers, om hier na zoveel zweet zo maar weg te stappen!'
'Trouwens, waar vinden ze nog zo een zot om premier van België te worden?' zegt de wellicht laatste premier van het koninkrijk.'
'Waarom is koninkrijk met een k en niet met een g?' vraagt Filip die nog altijd ongevraagd in dat kantoor in de Wetstraat zit bij de twee ministers van streek. Ministers van Staat waren ze nog lang niet, en zoals het er nu naar uitziet worden ze dat ook nooit!
In de minibus stapt achteraan een dame in en vraagt aan de detectiveachtige man: 'Hebt ge hem al kunnen betrappen op overspel?'
'Neen, mevrouw Leterme, maar dat komt heus wel hoor!' weet de man de vrouw van de premier op te beuren.
'Wat ik wel genoteerd heb is de codeboodschap van de president van Amerika aan onze prime?! Als ik die geheime boodschap aan de Russen of aan Iran verkoop zijn we schatrijk en verlap ik mijn praktijk!'
'Wat doet de prins bij mijn man?' vraagt de nieuwsgierige first lady van België.
'Ik ben niet zeker dat het de prins is.' antwoordt de detective.
'Kan u niet binnenkijken met uw apparatuur?' wil de premierechtgenote weten.
Nota: het is dus premier-echtgenote en niet premie-rechtgenote zoals sommigen van u nu gelezen hebben!
'Alleen afluister-, geen afkijkapparatuur heb ik geplaatst, mevrouw. Anders had het u al de geiten van de premier gekost, en dat had hij wellicht gemerkt. Tien geiten minder in zijn tuin dat ziet hij niet, zoals hij 10 miljard minder in de staatskas ook niet opmerkt. U mag dus gerust zijn, de belastingbetaler iets minder, maar die slikt toch alles, dus ook daar is geen vuiltje aan de lucht.'
'Weet U wat die rare tekst van Bush betekent?' fluistert de man in het kleurloze minibusje.
'Ik heb thuis codeboeken van Yves, ik ontcijfer dat tegen deze middag!'
En weg is de first lady van het koningrijk met een k.
---
Filip, hebt gij die moeilijke tekst onthouden?' wil de premier nog weten.
'Ik heb andere dingen te doen dan naar uw pijpen te dansen, Term!' antwoordt Filip.
'De Winter, wat doet gij hier trouwens? Het is nog niet eens herfst, ge komt veel te vroeg!'
'Weg, weg, weg.' beginnen beide ministers te scanderen.
Maar Filip De Winter is meer gewoon dan wat uitgejouwd te worden.
Wordt vervolgd...
38. Uitverkoop
'Die man van de brug in Frankrijk, weet ge wel, kan die ons niet helpen?' wil Term weten.
'Wij hebben immers geen middelen meer en geen macht, maar die vent van die brug in Frankrijk kan ons zeker helpen!' gaat Term, de premier, verder.
'Wie bedoelt ge in godsnaam?' wil Clem weten.
'Hou god erbuiten, Clem!'
Term en Clem zijn koosnamen waarmee de twee ministers mekaar aanspreken als niemand anders kan meeluisteren.
Maar daar vergissen ze zich in want hun stemmen worden duidelijk ontvangen in de minibus van de detective die werkt voor de first lady van België.
'Vindt gij dat mijn vrouw geschikt is om als first lady op te draven?' vraagt Term aan Clem.
'Volgens mij niet.' zegt Clem en hij proest het uit.
Term is blij dat zijn medewerker akkoord is en laat dit luidop blijken met een geil lachje. De detective neemt al die geluiden op en denkt: mevrouw de premier gaat niet gelukkig zijn met deze uitlatingen.
'De brug in Avignon, dat is het wat ik bedoelde.' roept Term enthousiast.
'Term, wat brabbelt ge toch!'
'Etienne, die bedoel ik.' verduidelijkt Term.
'Onze rijkste en machtigste industrieel/bankier/potentaat van België, die kan ons helpen!' fluistert Term, blij dat hij een oplossing gevonden heeft.
'Die verkoopt Brussels Airlines aan de Duitsers voor een goeie stuiver. Kan die ons landje niet verkopen aan de Amerikanen bijvoorbeeld, voor veel dollars?'
'Term, volgt gij de actualiteit? Die Amerikanen hun banken gaan één voor één in galop over kop. Hoe gaan ze die Burggraaf Etienne Davignon betalen.?'
'Eerlijk gezegd is België nog weinig waard, Clem, ik kan het weten, ik ben de huidige eerste minister, al schijnt niemand dat te weten en niets van aan te trekken.
'Die Davignon is een zakenman, die verkoopt ons land aan die domme Amerikanen in stukken.
'Amerikanen in stukken?'
'Neen, ons land in stukken!'
Hij begint waarschijnlijk met de Westhoek te verkopen, zegt dat daar olie in de grond zit en klaar is kees.
Het overschot van België zet hij in de solden bij de Verenigde Naties. Eén of andere rijke Arabier, die die ouwe Etienne allemaal kent, transporteert onze grond naar zijn woestijn omwille van de vruchtbaarheid en iedereen is content, Clem.
'En waar moeten de Belgen dan naartoe?'
'Die paar echte Belgen gaan maar in Nederland of Frankrijk wonen. Al die andere zijn inwijkelingen en sturen we terug naar hun thuisland.'
'Maar Clem, is dat niet wat te drastisch?'
'Of ik lijf ze in bij ons leger als huursoldaten, en we doen aan langetermijnverhuur van ons leger aan diegene die het meeste biedt.'
'Wie voert er momenteel oorlog in de wereld en heeft veel geld te spenderen? Zoekt ge dat eens uit, tegen morgen, Clem?'
'Gaan de Walen en de Brusselaars daarmee akkoord gaan?' vraagt Clem zich toch bang af.
' We geven die de helft van de opbrengst en geen haan die ernaar kraait!'
'Die haan is wel hun symbool, hé Term!'
'Clem, begint niet geestig te doen, want de situatie is al zielig genoeg.'
'Ge gebruikt weer veel pastoorwoorden, Term.' zegt de zielige Clem die toch geestig blijft doen.
Wordt vervolgd...
39.Corruptie en ondergang.
'Clem, waar vinden we dringend een paar eerlijke topambtenaren?'
'Term, ik wist het jongen, na de eenheidspolitie zou de eenheidscorruptie ontstaan!'
'Die Koekenberg is maar het topje van de ijsberg.' zegt Clem.
'Het is wel Koekelberg, Clem,' verbetert de premier.
'Van die basiliek? Is Godfried Danneels er ook bij betrokken, Term?'
'Neen Clem, die benoemt nooit vrouwen, zeker niet via de canapé!'
'Meer Comités hebben we nodig, jongen! Aan welke letter zitten we al?'
'De P zeker, Comité P.'
'Q, R, S, T,U, V, W, X, Y en Z, veel comités kunnen we niet meer samenstellen, Term!'
'Zouden we de koning geen baas maken van ons land, Term?'
'Clem, hoe dikwijls moet ik het nog zeggen, over mijn dood lijk!'
'Maar we gaan de dieperik in, Term!'
'En onze banken die gaan mee de dieperik in!' zegt Clem paniekerig.
'Het systeem gaat de ondergang tegemoet, premier.'
'Zouden we niet beter die Burggraaf Davignon ons land laten verlappen aan de meestbiedende?'
'Als we nog lang wachten, krijgen we onszelf niet meer kwijt aan de straatstenen, Term.'
En zo eindigde 16 september 2008 in de Wetstraat en in mineur.
'Gelukkig heeft de massa daar geen besef van, Clem, geef ze brood en spelen, zoals de Romeinen deden en het volkske houdt zich kalm, jongen!' zegt Term belerend.
'Maar het Romeinse rijk is wel kapot gegaan, man.' slaat Clem de nagel op de kop!
Droevige tijden zijn dus in aantocht.....
Wordt misschien nog vervolgd maar het zal geen schoon einde zijn......
Plots beseft hoofdcommissaris Bontekoe die per vergissing in een verkeerd vliegtuig gestapt is dat het vandaag 'nine eleven' is!
'Mijn god,' zegt hij, alhoewel hij niet erg gelovig is.
'Ze gaan me ergens laten invliegen,' weent hij uit en begint sneller aan zijn testament te schrijven.
Dan ziet hij achteraan een groot pak liggen en wil erheen maar merkt dat de dubbele pilotengordels die hij bij vertrek had aangeklikt, niet meer los komen wat hij ook probeert.
Hij zucht en denkt aan zijn jeugd toen hij nog slank en behendig was.
Plots schijnt het vliegtuig te duiken en de motoren huilen.
Bontekoe ziet zijn einde naderen en begint met god te praten, iets wat hij nooit of te nimmer gedaan heeft.
Terwijl hij bidt hoort hij antwoorden in de vorm van een hevig gezoem. Hij kijkt naar boven en hoort dat het gezoem ergens vanachter het dubbel plafond in de cockpit komt. Het gezoem neemt toe.
'God die al zoemend contact met mij heeft?' denkt Bontekoe.
Dan keert de geheimzinnige stem terug en roept:
'Gij decadent westers ongelovig kruipdier, pruts gij aan mijn microchips? Gij zit toch gevangen in de pilotenstoel?'
De stem verzwakt. Veel onderbrekingen en storingen maken het Bontekoe moeilijk om volgen.
'Wiiiil j...naar...krak..piep...je eiiiigen hel terugke..plong...of je nooog... kriet.... snel bek...eren?
Een hevige knal volgt, dan plotse schokken. Het vliegtuigje trilt als bezeten. Bontekoe wordt uit zijn gordels geworpen en alle licht gaat uit...
---
'Commissaris, ge ziet er slecht uit en zo moe!' zegt de vliegende inspecteur Bonnen en kijkt zijn chef bezorgd aan.
'Tom, jongen, Bontekoe is nog steeds vermist en ik begin te twijfelen of we hem nog ooit gaan terugzien.'
Bonnen denkt in stilte: veel is er volgens mij niet verloren, een klier minder op aarde is zelfs een deugd. Dan kan ik Brigitte eindelijk voor mezelf winnen, zonder die eeuwige opdringerige Bontekoe, met zijn motoryacht en zijn geld!
De jonge inspecteur kon het blijkbaar niet veel schelen wat er met de grote chef gebeurde.
Undercoveragente Brigitte steekt onverwachts haar schattig hoofdje binnen en vraagt of er nieuws is.
'Geen nieuwe elementen,' zegt Volbloed en Tom denkt weer aan de tabel van Mendeljev waarmee hij Bontekoe ooit pestte. Had ik toen niet moeten doen denkt hij nu.
Een rinkelende telefoon doet Volbloed opschrikken.
'Hallo?'
'Dré hier, ze hebben een spoor van Volbloed gevonden op de zee nog wel!' meldt Pikkel.
'Ik hou je op de hoogte als er nog nieuws is, Volbloed!'
'Klik' hoort Volbloed.
De bezorgde commissaris deelt het positieve nieuws mee aan Brigiite en Tom en slaakt een diepe zucht, iets dat hij de laatste tijd veel doet, vindt ook Brigitte.
Dan komt zijn secretaresse Machteld binnengelopen.
'Meneer Volbloed, hier een satelietbericht aan u gericht en ze geeft het documentje aan Volbloed.
'De chef wil het lezen maar zucht opnieuw en zegt moedeloos tegen zijn aanwezig personeel: 'In het Russisch denkt ik, wie kan dat lezen?'
Commissaris Volbloed is als een wervelwind recht naar zijn bureau gefietst.
Daar legt hij uit aan zijn collega/vriend wat hem overkwam op de luchthaven.
'Maar Volbloed toch, man toch, wat een ontwikkeling.' zegt Dré Pikkel, de geheimagent.
'We moeten onmiddellijk actie nemen, om de verdwenen hoofdcommissaris Bontekoe op te sporen.'
'Het probleem is dat al onze F zestienen nu in Afganistan gestationeerd zijn.'
'Kunnen we ze niet even terughalen?' vraagt Volbloed met een klein stemmetje.
'Niet voor maar een hoofdcommissaris die dan nog verdacht is!' antwoordt Pikkel.
'Is hij nog steeds verdacht?' wil Volbloed weten.
'Jaja, man, ik heb nog steeds opdracht hem te blijven schaduwen.'
'Van wat wordt hij dan verdacht?' vraagt Volbloed, toch licht geschrokken van de situatie.
'Kan en mag ik niet zeggen, volbloed, ik heb zwijgplicht.'
Dan zoemt Pikkel zijn rode telefoon.
'Is this Charles?' wil een amerikaanse stem weten.
'Who are you?' vraagt de ervaren geheimagent, die vroeger nog telefonist geweest is.
'The black lady Rize.' klinkt in zijn oor.
'Oei, Volbloed, zij moet Karel hebben, onze minister van buitenlandse betrekkingen!'
Met bevende stem zegt Pikkel: 'Ik schakel u door, misses Rize.'
Nadat de beide heren van de recherche op hun positieven gekomen zijn, krijgen ze een zeer negatief bericht van Brigitte die binnengewipt was.
'Die kan nog al wippen, niet, Volbloed?' merkt Pikkel al lachend op.
'Dré, ik hoor zo'n opmerkingen niet graag, ik ben van de westhoek, dat weet ge toch?'
'Wippen ze daar niet?' wil de leuke Dré verder gaan maar hij houdt zich in.
De undercoveragente vertelt hen dan dat van Bontekoe en zijn Osama vliegtuig geen spoor meer te ontdekken valt.
'De CIA en de FBI en de MR zetten alle middelen in om onze commissaris te redden.'
'De MR van Didier Reynders? Zoeken die mee naar Bontekoe?' vraagt Pikkel wat verbaasd.
'MR is een Engelse zeer geheime dienst, meneer Pikkel,' zegt Brigitte, weer met haar sexy stem.
Als de undercoveragente weg is zegt Pikkel tegen Volbloed: 'Aan die Pijpen is alles toch sexy, vindt ge niet, vriend?'
Eerst kijkt Volbloed naar de pijpen van zijn broek, dan naar die van Dré en dan zegt hij laconiek:
'Dré, wat ge daar sexy aan vindt gaat boven mijn petje hoor!'
'Ik bedoel wel Brigitte Pijpen, jongen,' verbetert Pikkel.
'Ach zo, ja natuurlijk, ik vind Pijpen voor een vrouw toch een rare familienaam,' kan Volbloed niet laten eraan toe te voegen.
'Niet zo preuts, Volbloed;' lacht Pikkel het uit.
Terwijl de twee rechercheurs over sexy Brigitte bezig zijn, zit een ontdane Bontekoe wel in een raar vliegtuig dat zichzelf bestuurt en hij weet niet eens naar waar.
Hij heeft al tien keer de vraag gesteld aan die onzichtbare stem die hem alleen maar uitmaakt voor decadent westers varken.
Bontekoe geraakt door zijn penibele situatie gedeprimeerd. Hij heeft wat papieren in dat vliegtuig gevonden en is bezig zijn eigen testament te schrijven.
Terwijl hij overpeinsd aan wie hij zijn motoryacht wil nalaten, aan Caran of aan dat Brigitteke van mij, vallen hem plots papieren op van een verkoopsdirecteur met adres in de Hilton in New York. Die man zou volgens de papieren die Bontekoe doorneemt, speciale microchips verkopen, aan het Amerikaanse leger.
'Man, man, zucht Bontekoe, kon ik nu maar Paris bellen, die kan onmiddellijk laten nakijken wie er precies in haar Hilton in New York verblijft. Zou die Amaso, want zo heet hij volgens die papieren, iets te maken hebben met dit raar vliegtuig? Bontekoe zijn raderkes draaien nu op volle toeren. En denken dat ik nu in Geneve in die speciale tunnel zou moeten gezeten hebben! Wat erg toch!
Bontekoe kijkt door het ronde cockpitvensterke, en ofschoon het helder weer is, ziet hij al een hele tijd geen land meer onder hem.
'Bontekoe, gaat ge dat nu echt doen?' vraagt commissaris Volbloed verbaasd.
'Ik wil die jonge Tom niet sturen, Volbloed, die heeft geen sterk lijf, nog geen body genoeg. Ik daarentegen heb een geweldige karkas die wat kan verdragen.'
'Mijn vrouw zegt dat ook altijd. Bontekoeke, zegt ze dan, ge zijt een man van staal.' legt de hoofdcommissaris uit.
'Hebt gij een vrouw Bontekoe?'
'Ja, vele zelfs, regelmatig eens een andere. Volbloed, afwisseling doet eten, weet ge dat niet?'
'Volbloed, ge had vroeger toch ook een vrouw, Floor heette ze, herinner ik me nog.'
'Jaja chef, die heeft me ooit proberen gek te verklaren met een omgekochte psychiater erbij. Ze is zelfs met die psydokter in de nest gekropen.'
Oei, denkt Bontekoe, Volbloed kan plastischer vertellen dan je van hem zou verwachten.
'Is die zaak opgelost, Volbloed?'
'Ja, ik ben immers vrij gelaten dankzij de getuigenissen van de radio1 luisteraars in de zomer van 2008. Zijt ge dat vergeten Bontekoe?'
'Bontekoe, zo een experiment van een vliegende proton in een snelle tunnel die op uw torso botst, lijkt me toch zeer gevaarlijk!' blijft Volbloed, bezorgd als altijd, herhalen.
'In het leven neem ik risico's, ik ben dat gewoon met al die vrouwen die ik uit mekaar probeer te houden, niet simpel, mijn commissaris,' zegt Bontekoe.
'Ok dan baas, goeie reis,' en Volbloed ziet zijn chef de trap opgaan naar de cockpit en heeft daarbij een slecht gevoel.
Als het vliegtuig zich losmaakt van de startbaan, leest volbloed wat op de romp geschreven staat, in koeieletters nog wel: Osama Airlines.
En daaronder is een groot papier geplakt met de tekst: Toestel buiten gebruik, in herstelling.
'Oieoeioei,' schreeuwt Volbloed, 'Bontekoe, keer terug, keer terug,' maar de vliegende hoofdcommissaris is al in de lucht.
'Hallo, here Beta Oscar Norma Tony enz.' zegt Bontekoe door zijn micro, maar merkt dan dat hij alleen een micro vastheeft, alle andere radioapparatuur is uit het toestel weggenomen.
Bontekoe, een onervaren piloot, spreekt dan zichzelve toe: 'Ge zit in de patatten, jongen....'
Komt er een veiligheidsagent aangelopen op de tarmac.
'Heeft meneer Bontekoe dat toestel genomen?' en wijst naar een verdwijnend stipje in de lucht.
Volbloed bevestigt dit met een bezorgde ja-knik.
'Dat is het verkeerde toestel, dit is van Bin Laden Corporation, meneer Bontekoe gaat ervan lusten, weet u. Die Bin Laden firma laat dat zeker niet zo!'
'Ik beklaag die mens nu al!' zucht de safety-officer en hij druipt af.
Volbloed hoort hem nog juist in zijn gsm praten: 'Met de staatsveiligheid? Kan ik de chef spreken?'....
Hoog in de lucht ziet de hoofdcommissaris het even niet meer zitten. Geen instrumenten, alleen een stuurknuppel, daar moet hij het mee doen!
Plots hoort hij een stem met een arabisch accent, die uit het niets lijkt te komen.
'Och, wat ben ik blij! Met de controletoren?' vraagt Bontekoe.
'No man, with the CEO of the Bin Laden Corporation. Why are you flying with one of my planes, you dirty western pig!'
Gelukkig verstaat Bontekoe weinig Engels.
'Kan je Nederlands praten?' vraagt hij beleefd.
'Wij praten alle talen ter wereld,' zegt de stem, 'dankzij de L&H technologie, wel gemoderniseerd door de Koreanen en de Chinezen!'
'Hoe kan u praten met mij, hoog in de atmosfeer, zonder apparatuur?' wil Bontekoe weten.
'Onze vliegtuigen die overal ter wereld op luchthavens staan zijn uitgerust met speciale uiterst kleine microchips, die alle functies van het vliegtuig beheersen!. Het zogenaamde 'in herstelling zijn, zonder apparatuur' is een truc om de decadente westerse ongelovigen te misleiden!'
'Onvoorstelbaar!' roept een weer enthousiaste Bontekoe uit.
'Bontekoe, u behoort tot de westerse decadente varkens en we zullen u vernietigen!'
Bontekoe, terug veel minder op zijn gemak, durft toch nog vragen: 'Hoe kent u mijn naam, meneer Osama?'
'In mijn vliegtuigen zitten camera-chips, die u registreren en die ons al uw persoonlijke gegevens via uw eigen westers decadent internet bezorgen.'
'Gij hebt bijvoorbeeld vorige nacht niet thuisgeslapen en uw vrouwen B. en C. zijn daar heel boos om! Heb ik gelijk?' vraagt de CEO van Osama Airlines.
Bontekoe is in diepe crisis.
'Heb ik genoeg bewijzen gegeven, decadent varken van het westen?' vraagt een bijzonder onheilspellende stem.
'Jaaaa.' kan Bontekoe nog nauwelijks lippen.
'Goed, luister dan, vöör ge in uw eigen hel gaat branden, zul je mijn orders opvolgen.'
'Waar moet ik heenvliegen?' vraagt een ongeruste Bontekoe.
'Wij bepalen de koers vanaf de grond en sturen het vliegtuig via de ingebouwde chips, laag-bij-de-gronds-kruipdier-uit-het-westen!'
'Over en out.' hoort de hoofdcommissaris nog zeggen en dan valt in het vliegtuig een stilte om U tegen te zeggen....
'Vertrekt u naar Zwitserland, meneer Bontekoe?' vraagt de nieuwsgierige undercoveragente Brigitte.
'Ja, Brigitteke van mij.' antwoordt de hoofdcommissaris.
'Wat gaat u daar doen, chef?'
'Meewerken aan een internationaal experiment, meisje.'
'Welk soort experiment?'
'Een deeltjesversnellersexperiment.'
'Een sexperiment?' vraagt de secretaresse Machteld nieuwgierig.
'Ik denk dat het zonder S is, meneer Bontekoe.' voegt ze eraan toe.
'Dat valt tegen, maar toch dank ik je voor de rechtzetting!' zegt de hoofdcommissaris wat beteuterd.
'Is dat niet gevaarlijk, Bontekoe,' komt Volbloed tussenbeide.
'Dat gaat toch over atomen splitsen en zo, niet?'
'Protonen,' zegt Bontekoe geleerd.
'Een proton is een onderdeel van een atoom.' mengt nu de inspecteur Tom Bonnen zich in het gesprek.
Hij was zopas binnengereden met zijn vliegende motor in het lokaal van Bontekoe.
'Zijn uw wielen afgekuisd vooraleer hier binnen te brommen?' wil de chef weten.
'Madam Propre heeft juist gepoetst en kan naar de vakbond snellen als ge haar werk niet respecteert!' vult Volbloed nog aan.
'Vergeet niet dat die dame gehuwd is met meneer Schmudts, hoofd van de politievakbond.
Het is dus oppassen geblazen!' waarschuwt Bontekoe en kijkt kwaad naar de wat onderkruiperige vliegende brigade-inspecteur.
'Hoe lang gaan die experimenten in zwitserland duren?' wil Volbloed weten.
'Dat weet niemand, ze hebben zulke tests nog nooit gedaan!'
'Waarom hebben ze u eigenlijk nodig, u bent toch geen wetenschapper?' merkt Volbloed slim op.
'De eerste test die ze willen doen in die oneindige tunnel, 100 meter onder de grond, is een proton laten botsen met mijn lichaam!' verduidelijkt Bontekoe met een enorm zelfvertrouwen.
'Waarom is die tunnel 100 meter onder de grond?'
'Omdat de botsing verschrikkelijke knallen kan geven en men wil de mensen boven de grond niet storen door luidruchtige experimenten.'
Iedereen in Bontekoe zijn bureel is nu toch heel stil geworden. Allen denken ze na over het onheil dat hun grote chef, merendeel omwille van zijn overdreven grote eigendunk, zichzelve gaat aandoen in Zwitserland, in een cirkelvormige tunnel, 100 meter onder de aarde.
De eerste die terug iets zegt is Tom, omdat hij weinig respect voor zijn chef heeft en hem liever arm dan rijk is.
'Chef, tegen de snelheid van het licht botsen met een proton, denkt ge dat zo een klein protonneke dat overleeft?'
De anderen zouden nu wel willen lachen maar gezien de penibele situatie, houden ze zich gedeisd.
Bontekoe echter begreep het venijn in Tom zijn opmerking, licht de zware motor van Tom met één hand op en kiepert hem door het raam, recht naar beneden.
'Als ik dat kan, manneke van niets, dan zal ik zeker die botsing met een prutsdeeltje doorstaan niet?'
'Als dat proton tegen u aanvliegt met de snelheid van het licht, wordt dat dan geen antiton?' wil Brigitte weten, die welliswaar een prachtige meid is maar weinig natuurkundekennis in zich draagt.
'Neen,' zegt Tom die een oogje op Brigitte heeft en haar wil bijstaan ,'dat proton gaat bij botsing breken in nog kleinere deeltjes, die men dan voor de eerste keer in de geschiedenis zal kunnen ontleden. Een enorme vooruitgang zal dat betekenen, om te weten waar alles uiteindelijk vandaan komt.'
Brigitte kijkt vol verwondering naar Tom.
'Maar als er iets fout gaat bij dit experiment en in plaats van dat proton, springt onze chef in kleine stukjes, wat dan?'
'Dan gaat die tunnel eerst volledig moeten gereinigd worden van de brokken, de stukken en de overschotten van de chef en ontstaat er een betreurenswaardige grote vertraging in het experiment.' legt Tom verder uit.
Chef Bontekoe kijkt nu zeer bedrukt want hij hield met die mogelijkheid nooit rekening wegens zijn soms overdreven zelfoverschatting.
'Bonnen, het kan zijn dat ik u in mijn plaats naar Zwitserland stuur voor dit experiment.' fluistert Bontekoe.
Tom Bonnen, de inspecteur met de brutale mond, is nu toch ook stil geworden....
Volbloed is nu echt uitgeput. Op mijn leeftijd nog zo actief aan het politiewerk meedoen, denkt hij, is vermoeiend. Met een goed gevoel dommelt hij in, in zijn twijfelaar. Wanneer gaan we eens een breder bed kopen?' vraagt zijn vrouw, 'met je dik lijf altijd tegen mij geperst, dat begint me te irriteren na 50 jaar'. 's Nachts droomt hij dat hij zijn vrouw laat ombrengen, in een hoeve nog wel, waar alles vierkant is. 'Commissaris Volbloed is te veel met zijn werk bezig' zegt de psychiater. 'Hij heeft dringend ontspanning nodig'. 'Ik stel voor dat hij vanaf nu alleen nog maar leuke humoristische boeken leest en geen spannende thrillers meer..' 'Hij is verward. De werkelijkheid en de verbeelding zijn voor hem hetzelfde geworden. Een ernstige aandoening, moeilijk te helen,' eindigt zijn rapport. Volbloed kan niet bewegen, zit vastgeklemd in een soort gordel en ziet rond hem massas kwadraten die hem willen verslinden. 'Hopeloos' zucht de psychiater, en mevrouw Volbloed keert huiswaarts. Eindelijk die twijfelaar voor mij alleen... glimlacht ze....
2.Dré Pikkel
Een vriend/collega van commissaris Volbloed, genaamd Pikkel, treedt binnen in een volledig opgefrist bureel. 'Amai, schoon zeg, uwen bureau,' zegt Pikkel, jaloers rondkijkend. 'Dag Dré' zegt Volbloed. 'Wat komt gij doen?' 'Ik heb een geheime opdracht gekregen, Volbloed.' 'Ik schaduw hoofdcommissaris Bontekoe'. 'Er zijn twijfels. De laatste tijd verdwijnen er gescande documenten en soms volledige verslagen uit ons centraal computersysteem. Bontekoe is één van de verdachten.' 'Welke documenten dan al zo?' 'Bijna alles over de zaak met de flitspalen is verdwenen. Tevens belangrijke verslagen over de actuele zaak van de kwadraathoeve. De onderzoeksrechter is bijzonder op haar hoeve, pardon hoede.' 'We denken dat er een belangrijke lek is, een doofpot-operatie.' zegt Dré, duidelijk tevreden over zichzelf. 'Heeft het iets te maken met die moeilijke zaak Floor en Marlies?' 'Neenee,' verzekert Dré, 'die is al lang opgelost maar de onderzoeksrechter houdt het nog stil, tot vrijdag, ze wil immers zelf de primeur!' 'Dat vind ik normaal.' zegt Volbloed. 'Onze computeranalist, ge weet wel, die die zaak van Luc DeFlo hielp oplossen is nu bezig om de gaten te dichten.' 'Lekt het dan zo hevig, Dré? 'Niet te doen, man!' 'Kijk,' zegt Dré: 'ik voer nu een vals verslag in ons systeem, en wacht nu maar even, dat is er zo weer uit!!!' 'Maar Jezus Maria toch,' zegt Volbloed, 'is het zo erg?' 'Ik wist niet dat gij gelovig zijt?' zegt Dré tussendoor. 'De echte maffia, Volbloed, daar kunt ge niks tegen beginnen!' En hij zakt diep weg in zijn zetel, moedeloos en uitgedoofd. 'Je testverslag staat er toch nog op?' merkt Volbloed op en kijkt naar zijn scherm. 'Wacht maar af,' Volbloed, 'al ons dagelijks werk, weggemaaid door gangsters van groot kaliber,' denk ik.
3.Lekken
Commissaris Dré Pikkel steekt zijn hoofd binnen bij Volbloed. Ofschoon dit op het eerste gezicht nogal pijnlijk lijkt, is dit niet het geval, immers steekt Dré zijn hoofd alleen doorheen het doorgeefluik tussen de gang en het bureel van Volbloed. Waarom daar een doorgeefschuif is heeft Volbloed ook nooit begrepen. Volgens Bontekoe, zijn overste, was zijn bureauke vroeger een gevangenis-isoleercel, maar Volbloed gelooft dat niet. 'Haha Dré,' zegt hij blij. 'Al nieuws over die lekken?' 'Ik kan u al zeggen, Volbloed, dat, na onderzoek, blijkt dat er GEEN documenten en verslagen van ons verdwijnen uit ons computerbestand op zaterdagen en zondagen.' 'Zou de maffia ook de vijfdagenwerkweek respecteren?' vraagt Volbloed zich hierbij af. 'Daarbij weten we ook dat er geen verslagen verdwijnen van onze schermen tussen 18.00 u 's avonds en 8.00 u s' morgens.'. 'Dat is raar,' vindt Volbloed, 'want de maffia werkt toch vooral 's nachts, niet?' 'Ja,' zegt Dré Pikkel,' maar dat is logisch. s'Nachts heeft de gangsterwereld belangrijkere dingen te doen dan onze nochthans goed opgestelde verslagen te pikken.' 'Ik ben blij dat ge vorderingen maakt.' zegt Volbloed en maakt toch rap een copie van zijn laatste verslag over de zaak Floor en co. Komt de hoofdcommissaris binnengestormd, geflankeerd door de vliegende brigade. 'Mannen, vanaf nu werken we alleen buiten de werkuren van normale mensen! Zodoende ontlopen we de lekken in onze computers!'
4.Dubbelspel
'Mevrouw Pijpen, kan u even naar mijn bureau komen aub?' hoort Brigitte door haar intercom. Het is weer 'mevrouw' denkt ze terwijl ze opstaat. Als hij wat gedronken heeft is het altijd: Brigitteke van mij. Maar mij eens een opslag geven, doet hij nooit. 'Die nieuwe undercoveragente mag er wel zijn, vind ik,' zegt Bontekoe tegen Volbloed. 'Kan u vanaf nu alleen nog s'nachts werken?' 'Maar meneer de Commissaris,' pruttelt ze tegen, 'ik heb mijn slaap nodig!' 'Als ge moe zijt kunt ge altijd even uitrusten op die twijfelaar van Volbloed,' wil Bontekoe haar helpen. 'Tussen die vieze lakens van Volbloed krijgt ge mij niet, commissaris!' hoort hij Brigitte zeggen, die haar schattig neusje ophaalt.. 'Volbloed heeft geen lakens, maar een edredon heb ik gezien,' zegt Bontekoe, die nerveus wordt omdat Brigitte tegenspartelt. 'Laat me los, laat me los,' gilt ze. 'Maar ik heb u niet vast,' antwoordt Bontekoe verontwaardigd als altijd. 'Sorry, meneer, ik was even in de war.' 'Waarom riep u mij eigenlijk? 'Volbloed weet gij dat nog?' vraagt Bontekoe. 'Wat?' vraagt de ondercommissaris. 'Waarom?' 'Waarom wat?' gaat Volbloed door. 'Waarom ik Ma.... (een aarzeling van Bontekoe) ...Brigitte riep?' 'Potverkoffie,' denkt Volbloed, 'mijn baas speelt dus toch dubbelspel, die leperd!'
5.Huivering
'Onze verslagen verdwijnen weer van het scherm!' roept Tom Bonnen, de inspecteur, in de vertrekken van Bontekoe, de hoofdcommissaris, die met Paris geluncht heeft in één van haar Hilton's. 'Hebt ge copies gemaakt?' 'Jawel, hoofdcommissaris' 'Wacht dan tot deze avond, ongeveer 18 u, en steek ze opnieuw in het computersysteem.' 'Ge weet toch dat we vanaf nu om die reden alleen nog 's avonds en 's nachts werken, hé, Bonnen?' 'Waarom moet ik dan nu hier zijn, midden op de dag?' 'Omdat ge nog in opleiding zijt, Tom, dan moet ge dubbele inspanningen doen.' zegt de commissaris, die er wat aangeschoten uit ziet. 'Hebben ze echt op u gemikt?' vraagt Tom. 'Waarom?' zegt de baas, heel verbaasd omwille van die rare vraag. 'Omdat ge er wat aangeschoten uitziet.' durft die brutale ad-rem Tom antwoorden. Bontekoe negeert hem volledig. 'Brigitteke van mij.' roept hij met zijn zatte botten. 'Daar is hij weer, die klier,' denkt Brigitte, en steekt zich, voor alle zekerheid, weg in de bezemkast. 'Zit ge weer in die bezemkast?' blaat Bontekoe uit, met een geile tongval. Brigitte huivert...
6.Lesje leren
'Een zekere Marie heeft ons vandaag een nieuwe en belangrijke laatste tip gegeven, verneem ik juist van onze tip-dienst' meneer de commissaris. Tom is buiten adem van het hollen. 'Een zekere Marie, zegt u, Tom? 'Dat betrouw ik niet!' 'Waarom weer niet?'' vraagt Tom, duidelijk geirriteerd door zijn chef zijn gezeur. 'Waar zit u trouwens, meneer de commissaris?' 'In de bezemkast.' zegt de undercoveragente Brigitte, lachend tegen Tom . Ik heb hem in de val gelokt en opgesloten, dan word ik tenminste gerust gelaten deze middag!' 'Neen, neen', roept de dronken commissaris doorheen de bezemkastdeur. 'Die Marie, zegt u? Niet betrouwbaar! Vergeet niet dat de hoofdverdachte in deze zaak Marlies is, Tom!' 'Ja, en?' vraagt Tom. 'Laat de L en de S weg en wat hebt ge: Marie,' zegt de commissaris duidelijk voldaan. 'En wat doet ge dan met die overblijvende LS?' smeekt Tom. 'LS, LS,... LES, dat is het,' zegt Bontekoe! 'Een code. Ze wil ons een LESJE leren, dat is duidelijk.' Tom Bonnen bewondert zijn zatte baas om zoveel wijsheid. Dan hoort Tom en Brigitte alleen nog gesnurk van achter de bezemkastdeur. 'Zullen we ze open maken?' vraagt Tom aan Brigitte. 'Neen zeg, op slot laten,' zegt het bezorgde meisje... 'Dan hebben we tenminste rust.'
7.Spionnen
'Hoe zit het met onze dagelijkse tipgevers, Volbloed?' 'Kunnen die niet bijdragen aan een oplossing van deze moeilijke zaak Floor/Marlies? Gij houdt daar toch regelmatig contact mee?' 'Ik heb iets pijnlijks ontdekt, chef' 'Sommigen zijn dubbelspionnen?' vraagt Bontekoe met angst in zijn stem. 'Erger nog, de meeste van die tipgevers zijn één en dezelfde persoon, meneer Bontekoe.' 'Hoe weet ge dat zo zeker?', vraagt de chef. 'Uit zeer betrouwbare bron, baas', articuleert Volbloed. 'Nu krijgt hij al noten op zijn zang,' denkt Bontekoe. 'En wie is die persoon dan wel?' 'Iemand van de directie van radio1!' 'Toch niet waar, man?' 'Toch wel.' 'Wie?' 'Ik durf het hier niet luidop zeggen, meneer,' en Volbloed kijkt wat beverig rond.' De muren hebben oren!' Bontekoe kijkt aandachtig naar zijn vier muren (een venster had hij niet) en fronst zijn voorhoofd. 'Volbloed, toch, dat zijn geen oren, maar bloementjes papier, nog van vóór de eerste wereldoorlog!' 'We zitten hier toch armzalig,' geeft nu ook Volbloed toe.
8.Vliegende brigade
Een duo van de vliegende brigade vliegt Bontekoe zijn Bureau binnen. 'Waarom vliegen jullie zo snel binnen? Doe dat nooit meer als het buiten hondenweer is'. 'Zie nu: al dat rondvliegend slijk op mijn hemd en mijn dossiers.' 'We hebben nieuws, hoofdcommisaris,' zegt degene die eerst binnenvloog. 'De onderzoeksrechter is verdwenen!' De dame die de zaak Floor/Marlies behartigd?' vraagt Volbloed met een bang hart. 'Juist', zegt de tweede die binnengevlogen was. Daar zit Bontekoe achter, denkt Volbloed in stilte. 'Waaraan denkt ge?' vraagt Bontekoe aan Volbloed. Gosh, ik heb niet stil genoeg gedacht, mijmert hij. 'Lees mijn verslagen op uw bureel en ge weet alles, chef!' 'Volbloed, wanneer leert gij eens typen, zeg? Ik kan uw kattepoten niet lezen.' 'Misschien een goeie leesbril en uw probleem is opgelost,' denkt Volbloed, maar durft dat niet zeggen. 'En uw uitspraak, Volbloed, ook niet fameus, en uw woodkeuzes in uw verslagen, zo pover soms.' 'Ik ben wel van de Westhoek, chef,' zegt hij beteuterd. 'Mijn ouders hadden een kwadraathoeve nog wel!' 'Ik heb mij opgewerkt tot commissaris door veel zaken op te lossen en ik ben fier op mijn werk.' 'Het is niet omdat ge van Antwerpen zijt dat ge zo een dikke nek moet opzetten,' verdedigt Volbloed zich. 'Weet ge wat, Brigitteke,' zegt Bontekoe, 'kunt gij vanaf nu die verslagen van Volbloed uittypen voor mij?' 'Sorry, meneer, maar dat doe ik niet, ik mag niet opvallen want ik ben tenslotte undercover.' 'Kan Bonnen dat niet? Waar is die eigenlijk, die onderkruiper?' vraagt Volbloed. 'Ik vrees dat die achter de verdwijning van onze onderzoeksrechter zit? Een soort afpersing zou kunnen.' Heel die boel hier is corrupt bedenkt Volbloed, nu heel stil. 'Gelukkig ben ik er nog om de boel te redden......'
9.Lang weekend
'Hoe is het met de lekken in ons computerbestand deze middag?' vraagt Bontekoe, de hoofdcommissaris, pas bevrijd uit de bezemkast, waar hij zijn roes uitsliep. 'Nog geen lekken opgemerkt, sinds u terug bent van Paris.' zegt Tom op een wrang toontje. 'Voor jou is het wel Mevrouw Hilton, snotneus,' corrigeert Bontekoe met klem. 'Ik denk dat die computermaffia die onze verslagen stelen, een lang weekend hebben genomen.' voegt hij eraan toe. 'En morgen is het een feestdag, dus we zijn tamelijk veilig voor de komende dagen.' 'Ging u geen week met uw boot varen op de Leie, meneer Bontekoe.' vraagt Tom. 'Inderdaad, maar jij blijft op post, de volgende drie dagen, Bonnen.' De jonge onervaren adjunct-inspecteur voelt zich in zijn kruis getast. Maar dit gebeurde niet door Bontekoe, want die was al vertrokken, maar door die twee vrouwen, u weet wel, Brigitte en Machteld, die Tom heel gespierd en sexy vinden, zeker in zijn uniform. Tom had daar trouwens geen bezwaar tegen en was blij dat die twee hete trienen ook het ganse lange weekend moesten blijven werken van Bontekoe, die ondertussen al met zijn boot tot in Lathem geraakt was. De hoofdcommissaris had immers een snelle boot die 40 knopen kon halen.
10.Contact met Volbloed
Gekraak en gepiep in zijn oor. 'Ja, hallo, hier Bontekoe, hoe gaat het Volbloed?' 'Waar zit je nu?' 'In Peking zeg?' 'Met die Machteld nog wel, waar ge maar twee bonen voor hebt?' 'Ik begrijp je slecht, Volbloed, rotverbinding hier op mijn boot. Wat zeg je?' ' Machteld, waar je maar twee woorden voor hebt? Is dat wat je zei?' 'Rotwijf? Dat is maar één woord, Volbloed!' 'Wou ze niet meegaan? Maar jongen toch, is dat tegenslag! 'Waarom wou ze niet mee met jou naar de olympische spelen?' 'Omdat je bed te smal is? Heb jij nog altijd die halfslachtige twijfelaar?' 'Sorry, Volbloed, maar ge zijt een ouderwetse. Koop een Kingsize bed en ge hebt direct prijs!' 'Ik kan het weten want ik slaap zelf in een Masterkingsize en ik doe nooit alleen dodo,' voegt Bontekoe eraan toe, met een vettig lachje. Dan verbreekt de verbinding met de chinezen want hij vaart juist onder de brug van Willebroek. Jaja, zo snel kan Bontekoe varen!
11.Ontmaskering
Bontekoe landt juist aan in Blankenberge in de jachthaven, want hij wil vandaar ook naar Peking varen, om Volbloed wat te troosten na zijn debacle met die Machteld. Komt een Chinese brievenbesteller aangelopen en overhandigt een telegram komende van Volbloed. 'Wel, wel,' denkt Bontekoe, 'die Volbloed toch, in een tijd van internet en toestanden, nog een ouderwetse telegram sturen. Hij heeft toch iets romantisch. Ik begrijp niet dat die Machteld dat romantische in die Volbloed niet aanvoelt?!' En hij leest: 'Beste Bontekoe, Ik heb nu vernomen via mijn contacten met de Chinese maffia dat die Jo Deman van onze verslagen eigenlijk Jules zou heten? En Jules, is dat ook niet de codenaam van onze grote baas? Ik denk dat daar een verband moet zijn en maak me grote zorgen. Kan u dat ter plaatse verder uitzoeken? Verbrandt deze telegram na lezing aub. 'Slim van die Volbloed om niet via internet te gaan, met al die lekken van de laatste tijd.' bedenkt Bontekoe. En hij leest verder: Met dank. Uw toegenegen medewerker, Volbloed. 'Wat een broekveger toch kan die Volbloed soms zijn,' overdenkt Bontekoe nu, terwijl hij de Chinese brievenbesteller een grote fooi geeft.
12.Met de helicopter
Bontekoe zit al midden op de oceaan, in ruw weer trouwens, acht Beaufort. Zijn schip gaat lelijk te keer. Plots hoort hij geronk, vlak boven hem, hoog in de grijze lucht. Een helikopter, beschilderd met vijf grote en kleurige ringen, daalt en zet zich behendig neer op het voordek van zijn motorboot. 'Is dat niet gevaarlijk, met dit weer, midden op de oceaan?' vraagt de jonge en sexy vrouw naast hem. 'Eigenlijk wel, Brigitteke van mij.' zegt Bontekoe. Verklarende nota voor de lezers: De dame in haar ondergoed is dus inderdaad die undercoveragente, die uiteindelijk liever meeging met de ervaren en hooggeplaatste Bontekoe dan met dat piepkuiken van een Tom Bonnen. Ze was ook nog nooit in China geweest en dat speelde ook mee uiteraard! Zij deed het dus niet alleen voor het geld en de weelde van Bontekoe. Niet alle vrouwen zijn slecht! Einde verduidelijking. Volbloed verschijnt lachend aan de deur van de helicopter, neemt vlug afscheid van Jacques Rogge die aan de stuurknuppel zit, en duikelt de stuurkajuit van Bontekoe binnen. 'Volbloed, dommerik, ik ben eindelijk voor de eerste keer midden op de oceaan met die Brigitte, helemaal alleen, en nu komt ge mij storen, idioot.' 'Sorry, baas, ik heb weer een nieuw spoor!' Speelt gij met miniatuurtreintjes, Volbloed? 'Neen, baas, nieuwe elementen in mijn onderzoek....' Bontekoe roept: 'Brigitteke van mij, gooi het anker uit' en zegt tegen Volbloed: 'Vertel op, Volbloed!' En Volbloed vertelt:.... Wat Bontekoe niet weet is dat die Brigitte niet gewoon is om te varen en het anker over boord gekieperd heeft, zonder echter de ankerketting, zo een 40 m lang, aan de boot vast te maken. Bontekoe is dus zijn anker en al kwijt en dat gaat hem nog parten spelen, midden op een steigerende oceaan, met een tamelijk prutsbootje..
13.Hoge golven
Terwijl de boot kraakt in zijn voegen, vertelt Volbloed aan Bontekoe: 'Heb jij ook niet in Aalst gewoond als kind?' 'Ja, in de Verbrandhofstraat' 'In welk nummer, weet ge dat nog?' 'Ja, in 69!' 'Hebben wij mekaar dan niet gekend?' vraagt Volbloed. 'Ik heb daar ook gewoond in mijn jonge jaren.' Een verbaasde Bontekoe: 'Zeg dat het niet waar is!' 'In welk nummer?' 'Het was een lange straat, wij woonden in nummer 6969.' 'Vandaar dat ik je niet herinner.' zegt Bontekoe. 'Wel, baas, daar woonde ook een jongen met uitzonderlijke kwaliteiten, die speelde niet met speelgoed zoals andere kinderen, maar las al wetboeken op zijn tien jaar en het staatsblad vanaf zijn twaalfde!' 'Ik herinner mij iets vaag hierover, van mijn ouders, ja,' moet Bontekoe toegeven. 'Maar wat is daar interessant aan?' 'Wel mijn moeder vertelde mij onlangs dat dat speciaal bazeke Juleke heette!' 'En het toppunt is dat die moeder van dat ventje Deman heette'. 'Begint ge het verband te zien?' vraagt Volbloed, ondertussen wel zo zeeziek als een hond. 'Kunnen we niet wat vaster liggen met die boot?' smeekt Volbloed, terwijl hij alles uitbraakt. 'Op golven van 12 meter hoog is dat niet eenvoudig, Volbloed.' ' Brigitteke van mij, kijk eens naar dat anker. We liggen precies niet vast?' roept Bontekoe. Maar Brigitte is nergens meer te zien.....
14.Waar is Brigitte?
'Pijpen Brigitte, Pijpen Brigitte.' hoort Volbloed zijn baas uithuilen terwijl hij wanhopig van voor naar achter over zijn schip loopt, in tranen. 'Sorry, baas, maar ik vind dat ge zoiets niet aan uw medewerkster vraagt, zeker niet als ik erbij ben. Ik kom van de Westhoek en ben godvruchtig opgevoed, met veel eerbied voor de vrouw!' roept Volbloed naar Bontekoe, tamelijk kwaad. 'Wat bedoelt ge' vraagt de wenende hoofdcommissaris. 'Uw vraag aan Brigitte, meneer,' zegt hij, en probeert een omschrijving te geven, want vieze dingen daar houdt hij niet van. ''Falluxzuigen.' komt plots uit de mond van de brave Volbloed die van zichzelf schrikt. 'Maar Volbloed toch, dat is haar familienaam, ik blijf immers beleefd, zeker in benarde tijden!' zegt Bontekoe erg verveeld met het misverstand. 'Ik hoor kloppen.' roept Volbloed nu en kijkt verbaasd naar de vloer in de stuurcabine. Bontekoe opent snel het luik van de motorruimte. Komt daar Tom Bonnen te voorschijn, zo groen als wat, vol olie en vet en zijn mooie uniform van adjunct-inspecteur volledig ondergekotst. 'Godverdomme toch.' fluistert Bontekoe bij het zien van zijn verstekeling. 'Hoe komt gij hier?' 'Stiekem meegekomen, toen Brigitte naar uw boot op zoek was, meneer. Ik kon het niet verkroppen.' en zijn ogen schieten vol tranen. 'Waar is Brigitte?' is het eerste dat Tom vraagt nadat hij proper gewassen en gekamd, tevoorschijn komt. 'We zijn ze kwijt.' zegt Volbloed bedroefd.
15.Vogelnest
In het vogelnest in Peking zit de voorzitter van de 29ste Olympiade, Jacques Rogge, in de eretribune. Op zijn knie zit een sexy undercoveragente. 'Dank je, Jaco', fluistert ze lief in zijn oor, 'dat ge me hebt kunnen redden van de verdrinkingsdood, dankzij uw opmerkzaamheid en uw Agusta helicopter.' 'Ik dacht eerst dat ge een medaillezwemster was die wat ver uit het strand aan het oefenen was,' zegt Rogge op zeer voorname toon, want zo spreekt hij altijd sinds hij in een groot kasteel in Zwitserland woont. 'Graag gedaan, Brigitteke van mij' voegt hij eraan toe. 'Brigitteke van mij' dat hoor ik niet graag, dat doet me aan die klier van een Bontekoe denken,' antwoordt ze, terwijl ze aan zijn oorlel likt. 'Niet doen in het publiek' vermaant Rogge haar. 'Wat ontbijtgranen met gerst en amandelen en selder?' vraagt de sexy jongedame, die aan het smullen is. 'Neen, ik eet alleen Tarwe' antwoordt Rogge. 'Die mannen aan de top zijn toch verwende venten.' bedenkt Brigitte, 'ik kan misschien toch beter iets met dat Tommeke beginnen.' Op de boot bij Bontekoe, Volbloed en Bonnen zou de stilte te snijden zijn mocht het niet zo stormen en kletteren. Plots ratelt de telex.
16.Muizenissen
Tom vliegt naar de ponsband van de telex en leest de gaatjes luidop: Geachte heer Volbloed, Ik meld u met vreugde dat uw medewerkster gered werd en nu in het nest zit op mijn knie.' Getekend J. R. 'J.R.? J.R.? Dat komt me bekend voor. Is dat niet die magnaat van Dallas, die oliebandiet?' vraagt Bontekoe met strenge blik aan Volbloed. 'Kan het zijn dat Brigitte weer undercover werkt?' 'In de oliesector is veel misdaad!'' roept Tom vertwijfeld. 'Voor jou is het Mevrouw Pijpen, jongeman,' valt Bontekoe hem in de rede. 'Van koers veranderen' roept Bontekoe naar Volbloed, 'we gaan recht naar America, naar dat Brigitteke van mij!' De hoofdcommissaris duwt Tom brutaal een groot reddingsvlot in zijn handen. 'Hier jongen, gij gaat hiermee terug naar Blankenberge, Amerika is niets voor jou.' Als Tom weg is zegt Bontekoe, weer met een geil lachje: 'Die houdt het geen vijf dagen vol, zonder eten en drinken op dat vlot....' Volbloed, die ondertussen richting Dallas, USA, stuurt, schudt zijn hoofd, vol muizenissen.
17.Caran Dash
'Ter zake, ter zake!' roept hoofdcommissaris Bontekoe, die achter zijn luxueuze schrijftafel plaatsgenomen heeft en het geroezemoes beu is. Tegenover hem zitten commissaris Volbloed, adjunct-inspecteur Bonnen, de jonge en sexy undercoveragente Brigitte en geheimagent Dré Pikkel. 'Ter zake, ter zake.' 'Zeer informatief programma op Canvas' meldt Tom Bonnen aan zijn grote baas. 'Bonnen, zwijg, doe niet onnozel, en wees aandachtig' In het slangenlederen salon naast Bontekoe ligt een slanke ranke vrouw op de vierzit, languit. Bontekoe kijkt haar aan, met grote bewondering, en zegt plechtig: 'Mag ik jullie voorstellen, beste medewerkers, mevrouw Caran Dash.' 'Van de waspoeders?' vraagt Volbloed beleefd. 'Of van de kleurpotloden?' mengt Tom Bonnen zich weer. Tom bekijkt de zeer donkere huidskleur van de liggende vrouw en durft te vervolgen: Het zwarte kleurpotlood dan?' Volbloed onderbreekt zijn telg en moeit zich in het gesprek: 'Zwart is GEEN kleur, Tom, nooit opgelet in de les natuurkunde?' Bontekoe die rood aanloopt onderbreekt deze rare conversatie. 'Geen beledigende opmerkingen aan het adres van onze gekleurde medemensen aub.' 'Zwart is geen kleur, meneer Bontekoe, heeft mijn baas Volbloed zopas nog gemeld' zegt Tom. Bontekoe, op de rand van een franse colère, maant Tom aan te zwijgen als hij in dienst wil blijven bij de recherche. 'Deze dame heb ik ontmoet in Los Vegos, zij is beroemd in alle staten van Amerika en wil nu ook in de kleinste staat op aarde beroemd worden. Vandaar dat zij mij vervoegd heeft op weg naar België, in mijn motoryacht. 'België is niet de kleinste staat op deze wereld, baas.' weerlegt Tom die goed thuis is in geografie. 'Betweterig manneke, hoe weet gij dat?' zegt de grote baas. 'Lesotho, Swaziland, Monaco, het Groothertogdom, etc..allemaal veel kleiner' verduidelijkt Tom voor zijn baas.
18.Kleine staat
'Wat is haar specialiteit, Bontekoe?' Vraagt Volbloed. 'Niet allemaal tegelijk;' blaft de hoofdcommissaris. 'Tom, nu sla ik een figuur, in het bijzijn van deze dame.' hijgt Bontekoe uit. 'Ik denk niet dat ze Vlaams verstaat.' probeert de adjunct-inspecteur zijn grote baas gerust te stellen. 'Zij is een ster, Volbloed.' antwoordt de hoofdcommissaris op de vraag van de commissaris. Volbloed zwijgt deze maal, verstandig als hij is. Dré Pikkel echter, die nogal van vrouwen houdt, staat op, schudt de hand van Caran Dash en vraagt: 'Are you from Dallas? 'No, why?' 'Because mr Bontekoe has been in Dallas, looking for JR and miss Brigitte here!' Bontekoe komt nu tussenbeide en roept nogal luid: 'Dré moei je niet met mijn privézaken!' 'JR gevonden?' komt uit Tom zijn mond nog vóór hij hem kon houden. 'De man is dood. Heb ik ter plaatse vernomen. Van een leverziekte gestorven. Ben dan langs zijn ex-vrouw geweest, Sue-Ellen.' legt Bontekoe uit. 'En die haar beste vriendin is Caran Dash. En zo is de cirkel rond.' verduidelijkt Bontekoe. ' De cirkel is altijd rond' wil Tom nog zeggen maar hij bedenkt zich. Dré Pikkel, die nog steeds Bontekoe schaduwt wegens verdachtheid, staart naar de hoofdcommissaris en vraagt zich af of de grote baas van de recherche ze nog alle vijf heeft.
19.Vlot en vakantie
Komt plots Machteld, de secretaresse, binnengestormd, vliegt richting Tom Bonnen en gilt het uit: 'Tom, ge zijt terug thuis! Hoe lang heb je op de oceaan gedobberd in dat reddingsvlot?' Tom kijkt het meisje aan en vertelt dat het vlot van Bontekoe het meest moderne reddingsmiddel was dat men in Blankenberge ooit gezien had. Uitgerust met een electromotor op zonne-energie, GPS, automatische piloot, met eten en drinken aan boord voor 30 weken, verwarming, airco, electriciteit en gas, met breedbeeld TV, satelietverbinding etc. Machteld kijkt hem verwonderd aan en vraagt: 'Maar hoe lang heb je dan zo eenzaam en alleen op die gevaarlijke oceaan rondgedoold?' 'Niks dolen' zegt Tom, 'op dat vlot was ook een bancontact met bankkaarten op naam van Bontekoe. Ik heb in vele exotische plaatsen vertoefd, met het geld van Bontekoe. Ben hier pas terug, na drie weken heerlijk en vooral heel duur verlof.' Bontekoe die dacht dat Bonnen ternauwernood gered was, hoort dit gesprek ook maar durft niks zeggen, want hij is immers schuldig. 'Ik heb dat bancontact-toestel en die kaarten van Bontekoe gehouden;' fluistert hij in het oor van Machteld. Het reddingsvlot heb ik aan de jachthaven van Blankenberge geschonken. Volbloed schudt zijn hoofd richting Caran Dash. 'Hoe gaat u het probleem van die kleinste staat die we niet zijn nu oplossen met die dame daar?' ''Wanneer gaat België opsplitsen, dan worden we zeker de kleinste staat en is mijn probleem opgelost.' zucht Bontekoe. 'Bel eens naar Leterme.' raadt Pikkel aan. 'Die zit in Peking in het vogelnest met Tia de hoogspringster en Kim de verloopster.' antwoordt Bontekoe ontmoedigd.
'Niet bereikbaar.'
20.James
Caran Dash is ondertussen wakker geworden, draait haar zwarte hoofdje en kijkt de hoofdcommissaris vragend aan. 'Have you booked me already in your country's theatre for the coming two months?' 'Bontekoe, ze denkt dat wij maar één theater hebben in België, zo klein denkt ze dat we zijn. Ge zit in de puree als ge het mij vraagt.' declareert Volbloed met een tikkeltje spot in zijn stem. 'Wat moet ik haar nu zeggen?' vraagt de hoofdcommissaris en een licht paniekgevoel overvalt hem.... 'Zeg dat het theaterseizoen voorbij is.' stelt Volbloed voor. Plots gaat Caran Dash rechtop zitten en met schelle stem roept ze uit: 'I do understand Flemish, you know! I have been playing in mr Hugo Claus' De Vlaamse Leeuw' Don't pull me a leg! I am very disappointed in you, James!' 'Heet gij James?' vraagt Volbloed wat verwonderd aan zijn chef. 'Ze noemt alle mannen James.' antwoordt Bontekoe. 'Kwestie dat ze zich dan nooit vergist.' 'Is dat niet wat onpersoonlijk?' springt Tom Bonnen bij. 'Amerikanen zijn nu eenmaal oppervlakkig.' fluistert Dré Pikkel, die meestal heel stil praat, hij is immers geheimagent. 'Hoe heet gij eigenlijk met je voornaam?' komt uit de nieuwsgierige mond van Volbloed. Mijn naam is Bonte. Mijn voornaam had Koen moeten zijn, maar door een administratieve fout bij de gemeente werd de n vergeten en werd het Koe.' zegt Bontekoe wat verveeld. 'Waarom laat je je dan altijd met Bontekoe aanspreken?' 'Dat is omdat ik graag mijn volledige naam hoor en respect wil van mijn medewerkers, ook van jou, Volbloed!' 'Heeft u een voornaam?' spreekt Tom zijn chef Volbloed aan. 'Neen, Tom, ik heb geen voornaam.' 'Wat erg' vindt ook Brigitte, de undercoveragente. 'Mijn vader was bij mijn geboorte zo zat dat hij bij mijn inschrijven op het gemeentehuis mijn pas gekozen naam niet meer kon herinneren. 'Wat erg voor je moeder!' komt Machteld tussenbeide. 'Neenee, toch niet, die is dezelfde dag nog gescheiden van vader Volbloed.
21.Gemiste naam
'Hoe had jij moeten heten met je voornaam?' vraagt de ietwat bezorgde Bontekoe aan Volbloed. 'Jules, Bonte!' antwoordt de verdrietige Volbloed. 'Voor jou en iedereen hier blijf ik wel de volle Bontekoe, begrepen!' roept de grote chef, verbolgen maar ook droevig omwille van het grote ongeluk dat zijn commissaris kort na zijn geboorte overkomen was. 'Behalve voor het kleurpotlood, chef, voor haar ben je James.' durft de onbeschofte Bonnen luidop zeggen in het bijzijn van Bontekoe. Bontekoe is ondertussen met schele hoofdpijn op zijn lederen vierzit gaan liggen en probeert zich een oplossing in te denken om bij die Caran Dash niet in ongenade te vallen omdat België veel te groot is om als kleinste staat in aanmerking te komen. Er wordt gegrinnikt in Bontkoe zijn bureel, behalve de chef zelf. Niemand heeft ondertussen echter gemerkt dat Caran Dash verdwenen is en ook Brigitte de kamer verlaten heeft, samen met Dré Pikkel nog wel.... Plots roept het scriptmeisje Machteld: 'De Dash is weg!' De Dash is weg!' 'Hoe dikwijls moet ik nog zeggen dat in de burelen van de recherche tijdens de werkuren geen ondergoed en ander goed gewassen wordt, ook niet door de vrouwelijke leden van dit onderzoeksteam!' Terwijl hij dit zegt merkt de hoofdcommissaris nu ook de afwezigheid op van Caran Dash, springt recht en beveelt zijn commissaris: 'Volbloed, onmiddelijk actie nemen, de cel van onrustwekkende verdwijningen verwittigen en radio1 dwingen om een verdwijningsbericht om te roepen om het kwartier.'
22.Het verdriet van Bontekoe
'Doorgestoken kaart! Doorgestoken kaart!' huilt de hoofdcommissaris luidop. Zijn hemd kletsnat van de tranen. 'Pas op, Bontekoe, uw nieuw leren blad op uw schrijftafel gaat weer beschadigd worden, door uw eigen zure tranen!' merkt commissaris Volbloed op, met zachte stem want hij heeft medelijden met zijn chef. 'Mijn Brigitteke van mij, weg met die verraderlijke Dré Pikkel, ik had het kunnen weten, die Pikkel met die Pijpen, dat zat eraan te komen!" weent Bontekoe het verder uit. 'En waar is mijn secretaresse Machteld naartoe?' vraagt Tom Bonnen, die ondertussen inspecteur geworden is door zijn chantage op Bontekoe welliswaar. 'Ik ben hier' zegt ze, in haar favoriete hoekje, achter de palmbomen in het bureel van Bontekoe. Ook Volbloed vindt dat schitterend, want hij heeft nog altijd een oogje op die Machteld. 'En Caran Dash, heb je daar al nieuws van? durft Volbloed nog te vragen. 'Het wordt tijd dat die kleur bekent' spuwt Tom eruit op zijn typisch ironisch toontje. 'Ik heb haar naar het Buitenland gestuurd.' verduidelijkt Bontekoe, die de slip van zijn hemd gebruikt om zijn natte bureautafel droog te houden. 'Waar in het buitenland?' Vraagt Tom. 'In het Buitenland in het binnenland.' verduidelijkt Bontekoe. 'Bonnen, je geogafie is vandaag onder nul, in de streek van Temse is een plaatske dat Buitenland heet!' helpt Volbloed zijn nog altijd wenende chef. 'Goed zo, Volbloed, Dash denkt nu dat ze in het kleinste buitenland ter wereld zit en is tevreden.' vervolledigt de hoofdcommissaris.
23.Verzorging
Jo Deman
'Dag meneer Puist, dag mevrouw Boebel, ik dank u voor de interessante uiteenzetting.' hoort commissaris Volbloed zeggen als hij het bureel van hoofdcommissaris Bontekoe binnenstapt. 'Wie was dat koppel?' wil Volbloed weten. 'Mensen die huidverzorgende middelen aan de man willen brengen, Volbloed.' 'Is dat niet meer iets voor vrouwen?' vraagt Tom Bonnen, de inspecteur, die achter zijn baas Volbloed aanholt. 'Brutaal Tommeke, doe die pantoffels die daar staan aan uw voeten of ge komt hier niet binnen met uw slijkvoeten.' gilt een verbolgen Bontekoe. 'Zijn pas geleverde dure Perzische tapijten! Hou daar rekening mee, Tom.' maant Volbloed zijn helper aan. 'Heeft u ergens wratten die weg moeten?' durft Tom toch nog inbrengen. 'Neen, manneke, ik wil dat onze undercovers er perfect verzorgd uitzien, vooral de vrouwelijke exemplaren. Ik draag kwaliteit hoog in het vaandel.' 'Denkt ge specifiek aan Brigitte?' fluistert Volbloed, maar Bonnen heeft jonge oren! 'Haha, "Brigitteke van mij" wordt weer verwend!' kan hij niet laten te zeggen. 'Onrechtstreeks verwend door de belastingbetaler nog wel!' spuwt Bonnen eruit, die altijd voor de socialisten stemt en niet kan zwijgen. Snel verlaat hij het luxueuze bureau van de chef, als voorzorgsmaatregel. 'Giftig inspecteurke, mijn pantoffels teruggeven!' hoort Tom kwaad roepen, maar hij is al op zijn zware motor gesprongen, giert de straat uit en denkt: 'geen zicht met die sloefen van Bontekoe op mijn flashy machine, maar liever dat dan weer een vermaning te krijgen van die dikke nek..
24.Mannengenen
Jo Deman
Dré Pikkel, de geheimagent van dienst, was afgezakt naar de VUB, faculteit Biodiversiteit. In zijn vrije tijd leest hij veel boeken over de psyche bij de mens, en hij wilde nu wel eens weten van een professor die het kan weten, waarom mannen en vrouwen ook geestelijk zo verschillend zijn? 'Professor, hoe komt het dat op zo een schrijf-blog van radio1 voornamelijk vrouwen reageren?' 'En waarom hebben alleen de vrouwelijke luisteraars hun hart uitgestort bij het einde van deze literaire zomer op radio1?' De professor kucht en geeft een uiteenzetting aan de aandachtige Pikkel, die van vrouwen houdt, en toevallig was deze professor ook een vrouw en nog een stuk ook. Zijn dag kan dus niet meer stuk. 'Meneer Pikkel.' begint ze. 'Zeg maar Dré.' valt hij snel in. 'Dré, kent gij dan uzelf zo slecht?' vraagt de slanke professor, met een tamelijk kort rokje vindt Pikkel. 'Vrouwen zijn van een andere orde dan mannen, jongen. Wij hebben het leven in ons, weten wat emoties zijn, kunnen vechten voor onze kroost, en bovenal zijn veel begaafder dan mannen.' 'Mannen zijn van een lagere orde, biogenetisch bewezen.' 'De genen van mannen onder de microscoop zijn bijvoorbeeld wel iets groter in volume dan van vrouwen, maar als we een mannelijke gen openbreken, zit er zo goed als niets in!' Ik beklaag je, Dré, mannen hebben tamelijk lege genen.' 'Het enige dat mannen produceren is zaad, en dat is tegenwoordig ook al maar aan de magere kant. Wij, vrouwen, doen al de rest in de bio-wereld en dat is veel.' Eerlijk gezegd,' zegt de professor, terwijl ze haar mooie benen anders legt, en Dré even moeite heeft om geconcentreerd te blijven, ' Binnenkort maken ze selectief zaad bij Janssens Pharmaceutica, uit koolzaad nogwel, en zullen mannen overbodig worden.' Pikkel verslikt zich haast bij het horen van zoveel wijsheid en het zien van die mooie professorbenen. 'Weet je, Dré,' zegt de professor, 'mannen kunnen wel eens goed gerief zijn voor ons, maar je mag ze niet te lang in huis hebben!' Dré, ofschoon een typisch zelfgenoegzame vent, geraakt nu toch erg gedeprimeerd. 'Waarom antwoordt dat Geertje van Midi Crimi dan niet op die enthousiaste wensen, groeten en complimenten van die Greet, Linda, Machteld, Brigitte, Jo en enkele andere medeschrijvers?' ' Die zou, als vrouw, wel willen,' zegt de dame, 'maar dat Geertje wordt geleid en in bedwang gehouden door mannen, Dré!!' 'Begrijpt ge het nu met uw mannenverstand?' hoort Pikkel de prof nog zeggen, terwijl ze wegwiegelt, omarmd door het hoofd van de faculteit, dokter Jules, de enige echte man met veel vrouwelijke eigenschappen.
25.Vrouwenkwesties
Commissaris Volbloed lag in zijn twijfelaar na te denken over de voorbije hectische maanden, toen hij veel Midi Crimi zaken diende op te lossen. Veel hulp van hoofdcommissaris Bontekoe kreeg hij toen niet, bedacht hij. Tevens had Dré Pikkel, de geheimagent, hem in de war gebracht met zijn opmerking dat Bontekoe verdacht werd. Alleen het scriptmeisje Machteld had hem leuke momenten bezorgd, die lieve schat dacht hij. 'Maar intussen lig ik hier toch alleen,' zei hij half luidop.
Geschrokken van zijn eigen stem stond hij op, want de undercoveragente Brigitte ging rond deze tijd langskomen. 'Ik moet eens een studioke huren,' dacht hij nog, 'altijd in mijn bureel slapen is geen zicht voor een commissaris, zeker in een bureau zonder deur. Iedereen kan mij zien en horen slapen!' Plots verschijnt niet die Brigitte, maar een ranke slanke gekleurde dame, namelijk Caran Dash. 'Is meneer Bontekoe hier?' vraagt ze met een zeer Amerikaanse klemtoon. Normaal, want ze is Amerikaanse, wel van Afrikaanse afkomst. Volbloed, zich nog aan het wassen over een emmer, schrikt op en zegt: 'in dat luxueuese bureel hiernaast, met die slangenlederen vierzit, daar kunt ge hem vinden, maar nooit vóór 11.30 u!' Caran Dash die al direct nerveus wordt, normaal voor een verwende ster, kijkt op naar Volbloed en zegt: 'ga hem zoeken, Tom Bonnen, nu!' 'Ik ben wel commissaris Volbloed, mevrouw Dash, en niet dat jonge inspecteurke dat voor mij werkt!' verduidelijkt Volbloed. 'Die Bonnen is trouwens sinds kort ingelijfd bij de vliegende brigade en heeft bijna altijd buitendienst.' 'Ik wil Bontekoe nu spreken.' gilt Caran Dash, 'nu!' Volbloed neemt zijn walkietalkie en roept erdoorheen: 'Bonnen, onmiddellijk Bontekoe thuis gaan ophalen, madam Dash is in al staten.' 'Waarom moet u hem zo dringend spreken?' durft Volbloed te vragen. 'Hij is vannacht niet thuisgekomen!' 'Hoe weet u dat?' 'Ik ben tijdelijk bij hem ingetrokken.' 'U slaapt bij hem?' 'Pardon, Volbloed, ik woon enkel bij hem!' Volbloed neemt nog eens zijn walkietalkie en roept Tom weer op. In zijn Westhoekdialect fluistert hij tegen de walkietalkie, want hij wil zeker zijn dat Dash die wat Nederlands verstaat, hem niet kan begrijpen. 'Tom, niet bij hem thuis gaan zoeken, daar is hij blijkbaar niet. Hebt gij geen copie van zijn boekske met adressen van zijn lieven? Loopt die adressen eens af en probeer eerst bij die Brigitte, veel kans dat hij daar zit.' 'Ik vermoord hem, commissaris, als ik hem weer bij Brigitte vind,' en Bonnen huivert en geeft gas. Tegen een snelheid van bij de 220 km per uur snijdt hij door de bochten, alsof die bochten Bontekoe zelf zijn. 'Doe geen stommiteiten,' roept Volbloed zijn helper nog snel na, maar dat ontgaat Tom Bonnen volledig. Hij is in alle staten bij de gedachte dat Bontekoe de nacht bij Brigitte doorbracht...
26.Bush
'Die De Clem, hebt ge gezien hoe zenuwachtig dat die is als er over die zestien effen, pardon F zestienen gesproken wordt?' 'Zo'n verwrongen gezicht, alsof hij een soort klem vooraan in zijn broek heeft zitten.' Volgens mij was die De Clem bang dat hij als minister van landsverdediging het voorbeeld moest geven en zelf met die straaljager zou moeten vliegen. 'JL Dehaene had beter in die rol geweest,' denk ik. 'Ja, maar met Jean Luc erin zouden die vliegtuigen niet van de grond geraken!' Dit gezellig gesprek tussen Dré Pikkel, de geheimagent en Bontekoe, de hoofdcommissaris moddert zo wat aan. Plots rinkelt de rode telefoon van de hoofdcommissaris. 'Hallo.' zegt Bontekoe, die de voorbije nacht weinig geslapen heeft. 'Here the president of the United States.' hoort hij. 'De vader?' vraagt Bontekoe. 'Neen, de zoon, George W.' Bontekoe geeft de hoorn door aan Volbloed, die juist binnenkwam, met de opmerking: 'Ik spreek weinig Amerikaans, neem jij maar.' 'Am I taking to mister Fullofshit?' hoort Volbloed vragen. 'Fullofblood, mr president,' zegt Volbloed die gelukkig wel een woordje engels kent. 'Can I talk to miss Dash? Kan ik mevrouw Dash spreken? She is my personal bodyguard. Ze is mijn persoonlijke lijfgarde.' zegt Bush. Dat hebt ge met die L&H simultane vertaalcomputers, denkt Volbloed, die zijn wel nuttig maar ver van perfect. Caran Dash herkent de stem van haar 'Bushke', zo noemt ze hem in ogenblikken van romantiek. Ze sleurt de telefoon uit de handen van Volbloed, zoals het een strontverwende ster betaamt, en vraagt: 'Double You Bushke, hoe gaat het?' 'Lonely, my dear,' zegt de meest idiote president die Amerika ooit gekend heeft. 'Give me Fullofblood, please dear. Geef me Volbloed, aub schat.' Caran tikt wat noten in op het klavier van de piano van Bontekoe en wat codes op een klein schermpje dat ze uit haar tas haalt, en plots spreekt Bush alleen nog maar Nederlands. 'Die amerikanen zijn toch straf,' vindt Volbloed. 'Dag mr Bushke,' zegt Volbloed die nu weer aan de lijn is. Hij dacht immers dat 'Bushke' de juiste uitspraak was. 'Voor u is het wel Full Bush.' hoort hij een boze stem zeggen. Volbloed, braaf van karakter als hij is, wil eigenlijk Bush waarschuwen: pas toch maar op met die Caran, denk aan die Clinton met zijn Monica Lewinski en de sigaar, maar zwijgt toch maar. 'Kan u persoonlijk zorg dragen voor mijn Caran, Volbloed,' vraagt George W, 'zij is tevens een belangrijke CIA agente, maar dit moet geheim blijven.' 'Waarom zegt hij dat dan, als het een geheim is?' vraagt Volbloed zich af. Dan hoort de commissaris een schot aan de andere kant van de lijn en denkt het ergste: 'Bush neergeschoten, nu, op het einde van zijn tweede ambtstermijn?' 'Hallo, hallo, hallo.....' roept hij maar krijgt geen antwoord.
27.Alarmfase
Volbloed, in grote paniek, en met de telefoon nog in de hand, stormt zijn bureel uit op weg naar zijn chef Bontekoe. De telefoondraad zwiept achter hem aan. 'Knak' hoort hij, als hij Bontekoe die op zijn slangenlederen vierzit aan 't snurken is, wakker maakt. 'Bontekoe, Bontekoe, de USA president is neergeschoten. Ik heb het zojuist live meegemaakt doorheen de telefoon,' en hij geeft de hoorn aan Bontekoe. Die luistert aandachtig en hoort niets. 'Volbloed, zo dood als een pier!' meldt Bontekoe met een grimas op zijn gezicht. 'Oeioeioei,' begint Volbloed te klagen. 'Daar komt oorlog van? Waarschijnlijk die Osama, die dat gedaan heeft?' Bontekoe begrijpt er niets van. 'Uw telefoon is zo dood als een pier, Volbloed, ge hebt de draad los uit de muur getrokken, met uw overdreven ijver!' 'En wat bazelt ge over die Bush. Bush vrij vertaald is onkruid, Volbloed, en dat krijgt ge niet kapot, jongen.' Komt daar Caran Dash aangelopen. Met een reserve rode telefoon, die ze als CIA lid altijd op zak heeft. 'Hier Bonnen,' zegt ze en geeft haar persoonlijke roze telefoon aan Volbloed.' 'Het is wel Volbloed.' kan hij niet laten opnieuw te melden aan die Dash uit Amerika. Dan luistert Volbloed aandachtig. Aan de andere kant van de oceaan herkent hij een vrouwenstem die zegt: 'Prachtige schoten waren dat, het eerste recht op zijn kloten, het tweede recht in zijn hart!' Dan verbreekt de verbinding. 'Oeioeioei,' huilt Volbloed, 'ik heb bev stiging van deze tragedie, Bontekoe.' 'Wie had je aan de lijn?' wil de hoofdcommissaris weten. 'De undercoveragente Brigitte, chef,' zegt Volbloed bedroefd. 'Brigitteke van mij?' 'Ja, nu dat ge het zegt, ik herkende haar stem eerst ook niet, maar het was Brigitte.' brengt Volbloed snikkend uit. 'Wat doet die trien in Amerika, in de entourage van de presiden nog wel? vraagt Bontekoe zich af. Caran Dash die het droeve nieuws van de goedgerichte schoten ook gelooft, laat een traan, maar grijpt snel naar haar make-up om dit te verdoezelen. 'Terugbellen, Volbloed, ik wil hiervan bevestiging, vanuit een onafhankelijke bron.' 'Bel Osama op, man, dan weten we het zeker, die liegt nooit, als hevige moslin,' weet de chef van de recherche. 'Hebt gij zijn rechtstreeks nummer?' vraagt Volbloed. 'Neen, ik niet,' zegt Bontekoe, die rood aanloopt. 'Caran, heb jij dat nummer van Bin Laden niet, als CIA lid?' Maar Caran is te bezig met haar lippestiften en andere stiften om die vraag te horen.
28.Waldorf Hotel
In het Waldorf hotel in New York werkt en woont al jaren een man die daar arriveerde kort na het Twin Tower drama. Hij is ingeschreven als Nedalnib Amaso, Verkoopsdirecteur. In zijn luxueuze hotelkamer wordt hij gestoord door een rinkelende telefoon. 'Mr Amaso, telephone for you, sir.' 'Thank you' antwoordt de verkoopsdirecteur. 'Amaso, How do you do?' zegt een vrouwenstem. 'Very well.' 'Heb jij iets te maken met het neerschieten van Bush?' 'Vanwaar haal je dat?' vraagt de man wat verontwaardigd. 'Ik schiet nooit op republikeinen, dat zijn onze vijanden, en zonder vijanden zijn we stuurloos en werkloos!' 'Ok dan, James.' zegt Caran Dash en haakt in. 'Waarom zegt die altijd James?' mijmert de man in de Waldorf van New York, terwijl hij teken doet aan de halfgesluierde, halfnaakte danseressen dat ze mogen verder wiegen met hun heupen. 'Zie je wel,' zegt Caran aan Bontekoe en legt de hoorn neer, 'hij heeft er niets mee te maken!' Nu bibt Bontekoe zijn persoonlijke gsm (de enige van de recherche die een gsm heeft trouwens). 'Hallo, Bontekoe?' 'Mijn Brigitteke van mij?' zegt een Bontekoe die weer rood aanloopt. 'Niet slijmen,' antwoordt Brigitte nogal kort aangebonden. 'Is Bush nog altijd dood?' vraagt Bontekoe afwachtend. 'Maar neen, Bontekoe, ik was aan Volbloed aan het beschrijven hoe de president eigenhandig raak geschoten had op wild, eerst tussen de achterpoten en dan in het hart.' 'Was Bush op jacht terwijl hij Volbloed belde?' 'Klopt.' 'Wie klopt er?' 'Bontekoe, dwaze jongen, het klopt dat hij een jachtpartij georganiseerd had. In Guantanamo nogwel! In een bos naast de gevangenis mogen vrijwilligers die al tien jaar vastzitten zonder proces een dagje vrij loslopen in de vrije natuur. Een schone geste, van de president persoonlijk! Ze moeten zich wel allen verkleden en schminken als een Osama.' Bush en zijn jachtclub komen dan tegen de middag het bos in, met jachthonden en al, en proberen dan zo een loslopend Guantanamo-mannetje te vinden en schieten er dan op. De sport is eerst op de kloten en dan het genadeschot.' 'Maar Brigitte, is dat niet mensonterend en verschrikkelijk?' Neenee, chef, na de kloten schiet Bush altijd snel naar het hart. Bush kan immers geen lijden zien, langer dan vijf minuten tussen de teelballen en het hart wacht hij nooit. Een brave mens eigenlijk, die Bush! Oei, de president roept me, Bontekoe, ik moet weg. Daaag.' 'Brigitte, wat doet gij daar eigenlijk? Ge lijkt gebrainwashed, mijn kind!' zegt de hoofdcommissaris nog snel. 'Een geheim uitwisselingsprogramma tussen België en Texas, Bontekoe, vandaar dat die Caran Dash nu bij u is.' Dan slaat Bush de gsm van Brigitte uit haar handen, gooit hem de lucht in, en schiet erop. 'Geen Osamakes meer te vinden in het bos, meneer de President en daarom zeer gefrustreerd?' vraagt Brigitte met haar meest sexy stem. Ergens in België in zijn bureel zit Bontekoe luidop na te denken: 'Maar mensen toch? Ik dacht dat ik die Caran bij toeval ontmoet had in Dallas? Maar het lijkt een georganiseerd complot, boven mijn hoofd, zonder mijn medeweten. Wie zit daarachter? Toch niet die onbetrouwbare Dré Pikkel, hoop ik?' Volbloed, die goed op kan schieten met de geheimagent Pikkel, zwijgt als vermoord. 'Gelukkig is Bush niet vermoord.' schiet hem te binnen. Het scriptmeisje, helemaal in het hoekje achter de palmbomen bij Bontekoe, merkt op: 'Die twee laatste zinnetjes, zitten die goed? Niet te dikwijls moorden en schieten gebruikt?' 'Dat was wel opzettelijk, om het goed te laten doordringen, Machteldtje van mij,' zegt Volbloed die de verleidingstrucjes van Bontekoe probeert na te doen, maar dat ligt hem niet. Machteld blijft lief kijken naar hem en dat ligt hem wel.
29.Niet opgezet
'Ik ben daar niet mee opgezet!' sprak hoofdcommissaris Bontekoe.
'Afgezet dan?' wil inspecteur Tom Bonnen weten.
'Bonnen, hou je snater en je denigrerende opmerkingen voor jezelf.' speekt Bontekoe in het rond. Hij kwam immers van de tandarts en zijn halve kin lag in puin en was nog verdoofd en in slaap.
De pesterige inspecteur neemt zijn zakdoek en begint zijn eigen gezicht en dat van Bontekoe af te kuisen, terwijl hij bekketrekt als een verongelijkt kind.
U moet weten dat Bonnen niet zo houdt van zijn grote chef sinds die met de sexy undercoveragente Brigitte wat gerollebold heeft, tenminste dat vermoedt Bonnen.
'Ik ben er echt niet mee opgezet!' herhaalt Bontekoe.
Bonnen wil nog vragen: 'ben je dan misschien omgezet? ingezet? ondergezet? doorgezet? overgezet en andere gezetten,' maar zwijgt toch liever.
'Waarom brengt gij uw grote chef in verlegenheid? Aan de internationale krant 'Gazet van Antwerpen' gaan vertellen dat uw topchef niet altijd thuis slaapt!'
'Zijn dat manieren, Bonnen?' vraagt Bontekoe, rood aanlopend.
'Dat zijn geen manieren, baas, niet altijd thuis slapen!' voegt Tom eraan toe. Zijn chef wordt nu gloeiend rood.
'Zie dat ge niet in brand schiet, zo gloeiend rood!?' roept de inspecteur met een venijnig lachje.
Bontekoe is nu een zenuwinzinking nabij.
'Uw eigen topchef tarten en beledigen, waar gaat dat naartoe, Bonnen?'
Topchef, baas? Zijt gij nu al kok geworden in een restaurant?' blijft Bonnen tergen.
De jonge inspecteur durft die dingen zeggen omdat hij sinds heel kort onder het bevel staat van geheimagent Dré Pikkel, die een top-secret vliegende brigade leidt, zo geheim dat Bontekoe niet mag weten dat Bonnen nu daar werkt en niet meer voor hem.
De hoofdcommissaris weet dat dus niet! Gelukkig maar!
Hij wordt echter razendkwaad, neemt zijn dienstwapen uit zijn schuif, schiet eerst twee kogels in de muur, om te zien dat het werkt, en bedreigt dan de steeds glimlachende vliegende inspecteur.
'Bontekoe, Bontekoe,' sust commissaris Volbloed die de ernst van de situatie inziet en tussenbeide komt.
Maar Bonnen is al weg op zijn zware vliegende motor.
'Hebt gij mijn pantoffels (zie een vorig stukje) al teruggebracht, kleine smeerlap?' roept de hoofdcommissaris nog na. 'Die heb ik van 'Brigitteke van mij' gekregen, toen alles nog koek en ei was, ik wil ze terug!' voegt Bontekoe er nog aan toe.
Plots verschijnt Brigitte in de deuropening.
'Hoe kan dat?' vraagt Bontekoe, 'zo snel al terug van uit de USA?'
'Met Bushke zijn supersonisch vliegtuig Airforce 007 overgekomen, baas,'
'In 1 uur en 10 minuten van Texas tot in je bureau, Chef,' glundert ze, zo fier als een gieter.
'Maar waar was jij vorige nacht eigenlijk, Bontekoe?' vervolgt ze, maar dan weer boos.
'Caran vertelde me zojuist dat je weer niet thius was, de voorbije nacht!'
Commissaris Volbloed die het gesprek volgde, denkt: 'Ola Ola, stront aan de knikker, die twee vrouwen Brigitte en Caran lichten elkaar in over Bontekoe zijn doen en laten,' en hij probeert het bureel van Bontekoe te verlaten, zo stil en onzichtbaar mogelijk.
'Volbloed, hier blijven.' roept Bontekoe smekend.
'Ik voel me slecht, Volbloed. Ik benijd je soms met je eenzaam en saai leven, zonder vrouwenpret, maar consequent ook zonder vrouwenmiserie, iets waar ik de laatste weken veel van afzie.'
30.Zeker zijn
'Zijt ge zeker?' zegt de hoofdcommissaris.
'Van mijn stuk?' vraagt de commissaris.
'Ja, zijt ge echt wel zeker?'
'Ik ben eigenlijk van mijn stuk.'
'Zeker van je stuk?'
'Neen, gewoon van mijn stuk!'
'Je bent dus zeker van je stuk?'
'Neen, ik ben van mijn stuk, dat is zeker.'
'Man, wat ben je nu? Zeker van je stuk of niet?'
'Ik ben zeker dat ik van mijn stuk ben, dat is zeker!'
Soms begrijpen de commissarissen Volbloed en zijn chef Bontekoe mekaar volledig verkeerd en blijven ze elkaar bevragen over hetzelfde onderwerp, zonder eruit te geraken.
Dit komt omdat zij van een volledig andere streek afkomstig zijn en andere klemtonen leggen. Hun woordenschat is ook danig verschillend.
'Volbloed, van wat zijt ge nu zeker?' vraagt Bontekoe.
'Ik ben zeker dat ik van mijn stuk ben, dat is zeker!' probeert Volbloed nog eens uit te leggen.
'Maar waarom dan, Volbloed?'
'Omdat mijn assistent Tom Bonnen de hele dag heeft rondgereden, op mijn vraag en op zijn zware moto,en veel diesel verbruikt heeft, om u te zoeken, Bontekoe!'
'Maar waarom, Volbloed?'
'Omdat ik dat moest doen van Caran Dash, die heel kwaad was dat ge vorige nacht niet thuis kwam slapen.'
'Volbloed, ge hebt toch gezegd dat ik nachtdienst had, om mij te sparen van de lastige vragen die ik nu van mijn Caranneke ga krijgen?'
'Bontekoe, ze weet dat gij enkel werkt van 11.30u tot 15.30u, een zeer langdurige en uitgebreide lunch inbegrepen!'
'Ik kan niet liegen tegen vrouwen, Bontekoe, sorry.'
'Liegt ge dan soms tegen mij?' wil de verraste Bontekoe weten.
'Dat zeg ik toch niet!' wringt Volbloed tegen.
'Weet ge Bontekoe, Bonnen vond Brigitte ook niet bij haar thuis en hij verdenkt u ervan met haar in een hotel te hebben verbleven, de voorbije nacht.'
'Oeioeioei, problemen op komst,'
'Ja,dat zal wel!'
Neen, daar!'
'Waar?'
'Daar, achteraan in de gang, Volbloed, ziet ge ze niet?' En de sipkijkende Bontekoe wijst naar een geblondeerde kloeke vrouw die komt aangewiegeld met emmers en borstels.
'Die heb ik onlangs moeten in dienst nemen van onze afdelingsoverste, Volbloed. Te weinig zaken in behandeling en te veel stof op je bureel, zei onze grote baas. Hij klonk nogal stuurs trouwens.'
'Bonjour Madame Propre.' verwelkomt Bontekoe de dame met het kuisgerief.
'Franstalig.' fluistert hij in het oor van zijn commissaris.
'Oeioeioei, wat een vuil bureau en wat een stoffige omgeving,' zegt ze in het Frans en ze begint me daar te hoesten en te kuchen dat het klettert. En de laag stof op Bontekoe zijn lederen bureel komt los en vliegt in het rond.
Bontekoe doet stiekem teken aan Volbloed om hem te volgen.
'We drinken er een paar in de kantine, man, terwijl ze de boel hier eens grondig reinigt.'
De twee commissarissen zitten ondertussen al drie uur, ieder op zijn barkruk, in een louche nightclub.'
'Amai, Bontekoe, is dat de 'kantine' waar ge elke middag zogezegd gaat eten?'
'Dat blijft tussen ons, begrepen Volbloed?' vraagt de chef met hoogdringendheid.
Volbloed kan nog alleen met veel moeite woorden vantussen zijn lippen wringen en is ondertussen ook erg boven zijn theewater. Hij kan zich met moeite rechthouden op zijn wankele barkruk.
'Bontekoe, veel meer gewoon, wuift naar twee duistere figuren die langs een verborgen deur achter de bar binnensluipen.
'Dit zijn de heren Apekool en Larie,' zegt de chef tegen zijn commissaris.
'Zij zijn mijn voornaamste raadgevers bij moeilijke en ingewikkelde zaken!' zegt Bontekoe voldaan terwijl hij zijn glas en dat van Volbloed nog eens vult met twintigjarige Whisky van een heel duur merk.
'Raadgevers in wat?' wil Volbloed weten terwijl hij een lelijke kater voelt aankomen. Volbloed kan immers niet tegen alcohol. Hij drinkt zelden, de brave, wat saaie man.
'Wel, beste medewerker, dat ga ik je nu vertellen, confidentieel weliswaar,' en Bontekoe begint geweldig te slissen, altijd als hij diep in het glas kijkt.
'Weet je,' zegt hij, wat ze voor mij doen isssss tusssssen....'
Op datzelfde moment zag Volbloed het hele interieur van deze luxueuze bar in alle richtingen opspringen en dansen en dit aan een supersonische snelheid.
Althans dat herinnerde hij zich nog toen hij twee dagen later weer uit coma kwam.
En wie zat aan zijn ziekenhuisbed toen hij bijkwam?
De personnages Volbloed, Bontekoe en co gaven meestal commentaar op specifieke dingen die met het wekelijks Radio1 spannend kortverhaal te maken hadden.
Zij die het programma Midi Libre/Midi Crimi volgden, weten waarover de commissaris het heeft. De andere lezers zullen niet altijd alles begrijpen...
42.Laatste vergadering op 28 augustus 2008.
Jo Deman Hoofdcommissaris Bontekoe en commissaris Volbloed die de hele lange zomer 2008 gewerkt hebben om een resem criminele zaken helpen op te lossen zijn aan rust toe en besluiten om hun grote en tamelijk geheimzinnige baas erbij te betrekken in het oplossen van een laatste zaak die hen persoonlijk aanbelangt. Deze algemene vergadering is gepland op 28 augustus 2008, waarbij de grote baas toezegde om alle vragen van zijn personeel en radio1-midi-crimi luisteraars te beantwoorden. 'Bontekoe, jij neemt het woord als de grote baas binnentreedt aub.' had Commissaris Volbloed zijn chef nogmaals gevraagd. Reeds een voorsmaakje: Waren aanwezig stond in de notulen, die achteraf teruggevonden werden: Tom Bonnen, die ondanks zijn brutale opmerkingen het van simpele radio1 tipgever en meervoudige boekenbonwinnaar tot inspecteur bij de recherche gebracht had. De sexy undercoveragente Brigitte die ooit een boekenbon van radio1 won en zo als bij toeval in het verhaal sukkelde. Het scriptmeisje Machteld, de unieke dame bij de recherche, ontsproten uit een bestaande luisteraarster van radio1, ofschoon niet geïdentificeerd, toch een luisteraarster van de eerste uren bij Midi Crimi. Werd eventjes en onterecht voor een lid van de bandietenbende van de radio1 redactie aanzien. Commissaris Volbloed, ontsproten uit het brein van een gefrustreerd Midi Crimi luisteraar van wie de naam onbekend is tot op heden. Hoodcommissaris Bontekoe die de Midi Crimi onderzoeken in niet altijd goede banen leidde.
43.Jos Pierreux
Jo Deman Dag meneer Jos Pierreux. Ik ken u uiteraard niet, maar weet dat u de laatste schrijver bent die dit seizoen mag opdraven in het radioprogramma Midi Crimi. Het moet niet gemakkelijk zijn, zo op vijf dagen een leuk verhaaltje in mekaar te flanzen. Sommigen van uw voorgangers zijn daarin geslaagd maar lang niet allen. Ik heb begrepen dat een zekere Machteld nog nooit gewonnen heeft en dat zo graag zou doen. Kan u daar voor zorgen? Een zekere Tom daarentegen heeft al drie keer gewonnen, dus neem hem niet meer aub. Kan u Geertje eens vragen om wat liever te zijn met haar trouwe luisteraars die al 8 weken hun ziel afdraaien om haar programma Midi Crimi wat aantrekkelijker te maken met hun bijdrage, hun leuke tips en veelvuldige commentaren. En dat ze eens stopt met uit te gommen op dit forum wat haar niet zint. Met dank en vriendelijke groeten.
44.Vaste tipgevers
Jo Deman 'Waarom begint die tipgeefster Hanne in haar verslag te lullen over Marokkaans eten?' 'En beweert ze dat we al twee tips van haar weerhouden hebben, en dat ze daar fier op is?' 'Dat zijn leugens, Volbloed, verzonnen! Zat er misschien iets in haar Marokkaans eten waardoor ze begon te flippen?' Bontekoe en Volbloed lopen snel door de verslagen van hun tipgevers van vandaag. 'Onze trouwe tipgeefster Greet Stevens, zou ik die niet eens persoonlijk uitnodigen voor een tocht op mijn motoryacht, op de Leie, Volbloed?' 'Ik vind dat u niet te veel met losse medewerksters moet aanpappen, Bontekoe, gij met uw superkingsizebed, daar komen vodden van!' probeert de verstandige Volbloed aan zijn chef uit te leggen. 'Superkingsizebed? Is dat leesbaar voor iedereen?' komt het ijverige scriptmeisje weer tussenbeide. Maar de twee commissarissen negeren haar volledig. 'Waarom zijn dat plots allemaal nieuwe namen die tips geven?' vraagt Volbloed zich af. Die Linda G. en die Agatha en die Tom van vroeger, zijn die naar de concurrentie gestapt, Volbloed?' 'En die Jules, die graag verhalen achterstevoren wou maken en toen het deksel op zijn neus kreeg, is ook van het scherm verdwenen.' zegt Volbloed met droefheid in zijn stem. 'Volgens mij is die Jo Deman van de laatste weken eigenlijk die Jules van vroeger.' weerlegt Bontekoe, met een zekere arrogantie in zijn stem, eigen aan hoge pieten.
45.De grote baas van Volbloed
Jo Deman De twee commissarissen schrikken zich bijna dood, ook Bonnen, de inspecteur, is zeer onder de indruk. 'Waar is Dré Pikkel vraagt de grote baas?' 'Niet gezien, meester.' zegt Volbloed nederig. Tom denkt bij zichzelve: 'Onze heel grote baas heeft die twee jonge deernen Brigitte en Machteld aan zijn zijde.' 'Klopt dat wel?' 'Zo' zegt de grote baas, die in Bontekoe zijn 4-zit is gaan zitten met de twee meiden zeer dicht naast zich. 'Wat wil u weten, heren?' Hoe heet u eigenlijk meneer? vraagt Volbloed bedeesd. 'Mijn echte voornaam is Jules.' 'En uw familienaam?' 'Mijn familienaam zit in één van mijn schuilnamen, heren.' zegt hij plechtig. 'Welke schuilnaam, meneer, u heeft er toch vele?'durft Volbloed moedig vragen. 'Inderdaad, Volbloed, mijn favoriet, deze ganse lange en slechte zomer heb ik met extra veel valse namen moeten werken.' Volbloed glundert bij het vernemen dat de grote baas hem zijn favoriet noemt. 'Negentig procent van al die Midi Crimi tipgevers was ikzelf, heren, ik heb dan ook véél meer boekenbonnen gewonnen dan die Tom Bonnen met zijn drie schamele bonnetjes.' 'Mijn gewonnen boekenbonnen waren ook van een veel hoger bedrag dat wat die overblijvende 10% vreemde tipgevers bekwamen.' 'Hoeveel Euro per bon kreeg u dan van radio1?' vraagt Tom aan de grote baas. 'Kan ik niet zeggen, ik heb een afspraak met de directie van radio1, Bonnen, topsecret dus. Zij willen zeker niet dat die paar andere luisteraars die meededen met Midi Crimi, jaloers zouden worden en een gezamelijk proces zouden inspannen. De VRT heeft nu al geld tekort, dus voorzichtigheid in die delicate zaken is gewenst. 'Maar uw familienaam, meneer, die zit in één van uw schuilnamen, zegt u? Welke?' wil Bontekoe weten, die wel wat gepikkeerd is omdat hij niet de favoriet is van de grote baas. 'Mijn familienaam zit in mijn schuilnaam Luc Naemens, heren.' en de grote baas verdwijnt al weer met de twee sexy vrouwtjes van de recherche aan zijn zijde. 'Je zou voor minder jaloers worden op die grote baas, niet heren?'
46.Sappig verhaal
Jo Deman 'Eindelijk een sappig verhaal.' zegt hoofdcommissaris Bontekoe. 'Glorieus vind ik het.' beaamt ook commissaris Volbloed. 'Een droom van elke vent, als enige man op de wereld met een paar honderd vrouwen die op je zaad uitzijn.' mijmert de jonge Bonnen. 'Is dat niet wat vermoeiend, een paar honderd geile vrouwen die aan nageslacht denken en jij die al die vrouwen moet bevredigen?' oppert Volbloed. 'Met jouw twijfelaar in gedachte zou je rap begeven, denk ik.' zegt Bontekoe tegen Volbloed. 'Ik echter zou dat zeker aankunnen.' bedenkt hij. 'Neem nu 100 vrouwen in elke vorm en grootte, die willen toch om de week eens gepakt worden.' begint Tom Bonnen weer te mijmeren en uit te rekenen. 'Dat wil zeggen dat ge 700 vrouwen per week moet bespringen.' droomt Tom luidop. 'Dat kunt u zeker niet aan.' en hij kijkt richting Bontekoe, die verontwaardigd reageert en ook Volbloed zit wat ongemakkelijk. 'Hou je toeter, Bonnen.' roept hij boos. 'Ik denk dat uw toeter rap stuk zou zijn, met zoveel hete vrouwen, baas.' antwoordt Bonnen die geen blad meer voor de mond neemt. 'Wie zegt dat er 100 vrouwen overgebleven zijn?' stelt Volbloed met verbazing. 'Dat gaan we pas weten als de volgende goede tip binnenkomt.' antwoord de sexy Brigitte die vindt dat het gesprek te seksistisch wordt.
47.Lief zijn voor elkaar
Jo Deman Volbloed komt hollend binnengestormd bij Bontekoe, met een onzichtbaar papier in zijn linkerhand. 'Dat Geertje Van radio1 kan dan toch lief zijn! Dat Geertje kan dan toch lief zijn! ' 'Dat hoort ge toch zo aan haar mooie stem, dat Geertje een vrolijke meid is, Volbloed!' zegt zijn chef wat verwonderd en met slaapogen. Hij lag namelijk in zijn slangenlederen vierzit te mijmeren over alleen op aarde verblijven, met veel heerlijk schaarsgeklede vrouwen rond hem. 'Ik kreeg bericht van onze grote baas die meldt dat hij heel tevreden is over het enthousiasme van Geertje en de schrijver Pierreux, die een pluim geven voor al ons werk en onze veelvuldige verslagen. 'Onze baas zegde nog in code dat we misschien mogen blijven werken na 29 augustus.' 'Bontekoe we zijn gered van een snelle en pijnlijke dood!' en de commissaris maakt een rondedansje op de dure perzische tapijten van Bontekoe, een dansje zoals alleen Volbloed dat kan. 'Volbloed, zijn uw schoenen proper?' roept Bontekoe die ondertussen opgestaan is en op zijn knieën zorgvuldig zijn tapijten van dicht bekijkt, met een verontrustende blik in zijn diepblauwe ogen.
48.Verzorging
Jo Deman 'Dag meneer Puist, dag mevrouw Boebel, ik dank u voor de interessante uiteenzetting.' hoort commissaris Volbloed zeggen als hij het bureel van hoofdcommissaris Bontekoe binnenstapt. 'Wie was dat koppel?' wil Volbloed weten. 'Mensen die huidverzorgende middelen aan de man willen brengen, Volbloed.' 'Is dat niet meer iets voor vrouwen?' vraagt Tom Bonnen, de inspecteur, die achter zijn baas Volbloed aanholt. 'Brutaal Tommeke, doe die pantoffels die daar staan aan uw voeten of ge komt hier niet binnen met uw slijkvoeten.' gilt een verbolgen Bontekoe. 'Zijn pas geleverde dure Perzische tapijten! Hou daar rekening mee, Tom.' maant Volbloed zijn helper aan. 'Heeft u ergens wratten die weg moeten?' durft Tom toch nog inbrengen. 'Neen, manneke, ik wil dat onze undercovers er perfect verzorgd uitzien, vooral de vrouwelijke exemplaren. Ik draag kwaliteit hoog in het vaandel.' 'Denkt ge specifiek aan Brigitte?' fluistert Volbloed, maar Bonnen heeft jonge oren! 'Haha, "Brigitteke van mij" wordt weer verwend!' kan hij niet laten te zeggen. 'Onrechtstreeks verwend door de belastingbetaler nog wel!' spuwt Bonnen eruit, die altijd voor de socialisten stemt en niet kan zwijgen. Snel verlaat hij het luxueuze bureau van de chef, als voorzorgsmaatregel. 'Giftig inspecteurke, mijn pantoffels teruggeven!' hoort Tom kwaad roepen, maar hij is al op zijn zware motor gesprongen, giert de straat uit en denkt: 'geen zicht met die sloefen van Bontekoe op mijn flashy machine, maar liever dat dan weer een vermaning te krijgen van die dikke nek..
49.Autobio?
Jo Deman 'Wie was de actieve tipgever van vandaag, Volbloed?' 'Arne Martin, Chef.' 'Zou dat wel zijn echte naam zijn?' wil Bontekoe weten. 'Ik betrouw die tipgevers van deze week voor geen hesp, Volbloed. Volgens mij zitten er valserikken tussen'. 'U wordt tamelijk wantrouwig, Bontekoe.' durft Volbloed zijn baas verwijten. 'In je verslag over die dokter vind ik de naam van de man niet terug, Volbloed. Wordt ge weer slordig?' vermaant de chef zijn commissaris, onterecht trouwens. 'Neen, chef, die wil zijn naam niet luidop zeggen.' 'Waarom niet?' Volbloed: 'Ik denk dat de zaak erg autobiografisch is. De man is wellicht Jos Pierreux zelf, althans voor een gedeelte.' 'Maar Volbloed, die Jos is toch niet dik en klein en onassertief.!' weerlegt Bontekoe. Machteld, het beroemde scriptmeisje, komt tussenbeide. ' Onassertief, is dat wel nederlands?' 'Maar meisje toch,' zegt Bontekoe, 'hoe kan ik dat weten? 'Als kwadraathoeve bestaat zal onassertief ook wel kunnen, zeker?' Volbloed, die de storing door Machteld ongepast vindt, ofschoon hij een boontje blijft hebben voor dat wezentje, gaat verder: 'Gelijk heb je, Bontekoe, maar vele elementen in het dossier verwijzen wel naar die Jos.' 'Dat dromen van alleen te zijn in een bunker met zeven vrouwen, die smeken voor meer maar vooral voor je zaad, lijkt mij autobio! Dan toch wakker worden naast een beeldschone vrouw, klopt allemaal. 'Dan die vasectomie, ideaal voor een vent die graag veel en degelijk wipt, maar liever geen nageslacht aan zijn been heeft! 'Maar Volbloed,' komt Bontekoe tussen, 'dat zijn zeer private zaken. Waar haalt ge het uit om, zonder bewijzen, die brave Jos van die dingen te betichten?' 'Ik beticht hem van niks, Bontekoe, ik sta in bewondering voor zoveel erotische fantasie, ik met mijn twijfelaar kan daar alleen maar van dromen.' en Volbloed kijkt plots zeer bedrukt, alsof hij een zware last meedraagt.
50.Eindconclusies
Jo Deman 'Laten we de laatste week vóór ons verplicht pensioen, onze werkzaamheden en resultaten van deze zomer nog eens overlopen.' meldt hoofdcommissaris Bontekoe plechtig. 'Zodat we voorbereid zijn voor de vergadering met onze grote baas op 28 augustus.' vervolledigt commissaris Volbloed en hij kijkt in de zaal waar al zijn medewerkers en enkele radio1 luisteraars van het eerste uur aandachtig toekijken. 'We gaan niet alle zaken bekijken. Alleen degenen die ons verwarden.' zegt dré Pikkel, die nog altijd Bontekoe schaduwt. 1) De zaak van de ontplofte brouwerij was vreemd en maar half opgelost. 2) De zaak van Luc Deflo, opgelost door toedoen van Jules, de computeranalist. 3) De zaak Claes: uiteindelijk was de moordenaar ook een Jules. 3) De zaak van de flitspalen, ons weinig duidelijk, veel onnodig geflits, en geklasseerd zonder gevolg. 4) Dan die zaak met de vierkantswortelboerderij en de lelijke eend met de vier gespierde mannen. Volgens onze gerechtspsychiaters een hopeloze warboel in het hoofd van de schrijfster.Dus beter in een Katafalk wegsteken en laten rusten. 'Wat met de tipgevers?' werpt Volbloed in de groep, die wel graait maar ernaast pakt. 'Ene pot nat' vermoed ik', zegt Tom Bonnen halfluid. 'Sommigen zijn medewerkers van radio1, anderen zijn goede kenissen van de schrijver van dienst.' 'Sommigen van die tipgevers werken met massa's schuilnamen.' 'Om één voorbeeld te geven:' Een zekere Jules, dan Jules N., dan weer J., dan Naemelucs, dan Luc Naemes, dan Desiré, dan Julie, Julia, Frank, Jo, etc., gewoon bedrog noem ik dat.' en Bontekoe loopt weer rood aan. 'Dan die Tom met zijn drie bonnen.' 'En die Agatha die nooit een bon won, ondanks haar inspanningen.' 'Trouwe tipgeefsters zoals een Linda G. en een Greet S., die weleens wonnen maar door de recherche van Bontekoe nooit werden vernoemd. 'Allemaal onrecht op de blog van radio1.' 'Ik ben er het hart van in, weet u?'
51.Uitgenodigd??
Jo Deman Bontekoe die weer rood aanloopt geeft commentaar op de laatste uitzending van Midi Crimi. 'Die Linda G. uitnodigen lijkt me logisch. Die deed mee van bij het begin.' zegt hij. Die Tom Meskens is een vergissing van de redactie. Konden we horen aan de reactie van Geertje. Die Meskens heeft maar de laatste twee weken meegedaan en mag dan optreden?' 'Ze hebben zich vergist. Dachten dat die andere Tom, die in juli heel actief was, dezelfde was.' meldt Bontekoe nog. 'Vergissen is menselijk, Bontekoe,' antwoordt Volbloed. 'Maar dat Leentje, die hebben we toch weinig of geen tips zien geven? Hoe komt die dan live in het programma?' 'Dat Leentje is een journaliste, heeft misschien iets te maken met de VRT?' bedenkt Volbloed. 'Wat opvalt is dat zij die actief waren maar ook eens tegen radio1 schopten en tegen mekaar wat vertelden, niet gecontacteerd werden voor een praatje bij het einde van Midi Crimi.' merkt de undercoveragente Brigitte op. 'Braaf zijn, en je als luisteraar saai gedragen wordt gewaardeerd bij Radio1, denk ik.' fluistert Dré Pikkel. 'Kleine en grote 'dwarsliggers' worden in een geördende maatschappij genegeerd, ook door die radio1!' zegt Tom Bonnen, de inspecteur, die dus niets met die Meskens te maken heeft! 'Zouden we vanaf nu niet beter naar radio Donna luisteren?' komt Bontekoe tussenbeide. 'Neen, chef, niet doen want die Donna wordt binnenkort ook al afgevoerd!' dringt de wijze Volbloed aan. Het scriptmeisje Machteld vindt het maar niks, maar zwijgt, vermits het hier nu definitief gedaan is!
52.Slabbakken
Jo Deman Lezend in het laatste verslag van onderzoeksrechter Jos Pierreux, vraagt Volbloed zich af : 'Tanden en Gebit, is dat niet hetzelfde?' Tom Bonnen, nochthans goed in taal, twijfelt ook en vraagt aan zijn chef: ' Voeten en Tenen, is dat hetzelfde? 'Tenen zijn een onderdeel van voeten, en tanden een onderdeel van een gebit.' vervolledigt hij en Volbloed heeft veel bewondering voor de vergelijkende aanpak van zijn medewerker. En toch klinkt het wat raar: 'Mijn tanden passen voorlopig niet in mijn gebit.' 'Zou hij er misschien valse hebben, die Jos?' vraagt de commissaris zich af. 'Welke tip is er vandaag gekozen?' wil Bontekoe weten als hij binnenkomt. Maar op hun electronisch scherm zien ze niks dat aangeeft wie de tipgever van vandaag is. 'Kan het zijn dat ze bij Midi Libre aan het slabbakken zijn, die laatste week, Volbloed?' 'Waarom komen hun gegevens zo laat door?' Hoe kunnen wij degelijk werk produceren, als we niet op tijd getipt worden? Wie dat laatste zegde gaat in het rumoer verloren. Immers komt daar plots de grote baas van Volbloed, Bontekoe en consoorten binnen, met de duidelijke vraag om die vergadering voor morgen vandaag te houden.
53.Jos Pierreux
Jo Deman Commissaris Volbloed komt nog een laatste maal tussenbeide: 'Ik kende die Jos Pierreux niet, maar die leest heel vlot, plastisch beschreven, en geen kwadraathoeves en katafalken in zijn teksten, daar hou ik van, van eenvoud.' 'Gelijk heb je.' zegt zijn chef Bontekoe, 'alhoewel "vasectomie" is toch een geleerd woord?' merkt Bontekoe op. 'Ge zoudt dat bij u wel best eens laten doen, Bontekoe, gij gaat anders overdreven veel onderhoudsgeld voor massa's kinderen bij al die vrouwelijke tipgevers moeten betalen. Ge gaat zo in monitaire moeilijkheden komen met uw loontje van hoofdcommissaris, chef!' waarschuwt Volbloed, de immer verstandige man. 'Ik ken een dokter die die knipjes kan uitvoeren.' voegt Volbloed eraan toe. 'Zijn naam ontgaat me nu....' Dan rinkelt erwat bij Volbloed. ' Ja, ik weet het, zo heet hij, Jules C....... 'CUT' wordt er geroepen door een haastige scriptgirl. 'Praat je mond niet voorbij, Volbloed!' zegt ze vermanend. En Volbloed is blij dat Machteld hem zo lief aankeek....
54.Mannengenen
Jo Deman Dré Pikkel, de geheimagent van dienst, was afgezakt naar de VUB, faculteit Biodiversiteit. In zijn vrije tijd leest hij veel boeken over de psyche bij de mens, en hij wilde nu wel eens weten van een professor die het kan weten, waarom mannen en vrouwen ook geestelijk zo verschillend zijn? 'Professor, hoe komt het dat op zo een schrijf-blog van radio1 voornamelijk vrouwen reageren?' 'En waarom hebben alleen de vrouwelijke luisteraars hun hart uitgestort bij het einde van deze literaire zomer op radio1?' De professor kucht en geeft een uiteenzetting aan de aandachtige Pikkel, die van vrouwen houdt, en toevallig was deze professor ook een vrouw en nog een stuk ook. Zijn dag kan dus niet meer stuk. 'Meneer Pikkel.' begint ze. 'Zeg maar Dré.' valt hij snel in. 'Dré, kent gij dan uzelf zo slecht?' vraagt de slanke professor, met een tamelijk kort rokje vindt Pikkel. 'Vrouwen zijn van een andere orde dan mannen, jongen. Wij hebben het leven in ons, weten wat emoties zijn, kunnen vechten voor onze kroost, en bovenal zijn veel begaafder dan mannen.' 'Mannen zijn van een lagere orde, biogenetisch bewezen.' 'De genen van mannen onder de microscoop zijn bijvoorbeeld wel iets groter in volume dan van vrouwen, maar als we een mannelijke gen openbreken, zit er zo goed als niets in!' Ik beklaag je, Dré, mannen hebben tamelijk lege genen.' 'Het enige dat mannen produceren is zaad, en dat is tegenwoordig ook al maar aan de magere kant. Wij, vrouwen, doen al de rest in de bio-wereld en dat is veel.' Eerlijk gezegd,' zegt de professor, terwijl ze haar mooie benen anders legt, en Dré even moeite heeft om geconcentreerd te blijven, ' Binnenkort maken ze selectief zaad bij Janssens Pharmaceutica, uit koolzaad nogwel, en zullen mannen overbodig worden.' Pikkel verslikt zich haast bij het horen van zoveel wijsheid en het zien van die mooie professorbenen. 'Weet je, Dré,' zegt de professor, 'mannen kunnen wel eens goed gerief zijn voor ons, maar je mag ze niet te lang in huis hebben!' Dré, ofschoon een typisch zelfgenoegzame vent, geraakt nu toch erg gedeprimeerd. 'Waarom antwoordt dat Geertje van Midi Crimi dan niet op die enthousiaste wensen, groeten en complimenten van die Greet, Linda, Machteld, Brigitte, Jo en enkele andere medeschrijvers?' ' Die zou, als vrouw, wel willen,' zegt de dame, 'maar dat Geertje wordt geleid en in bedwang gehouden door mannen, Dré!!' 'Begrijpt ge het nu met uw mannenverstand?' hoort Pikkel de prof nog zeggen, terwijl ze wegwiegelt, omarmd door het hoofd van de faculteit, dokter Jules, de enige echte man met veel vrouwelijke eigenschappen.
55.Late wraak?
Jo Deman Ondanks hun wens om er vanaf vandaag mee te stoppen, moeten Volbloed en Bontekoe blijven werken van hun grote baas. 'Bontekoe, hoe komt het eigenlijk dat onze verslagen de laatste maand op het net blijven staan, terwijl in de maand juli bijna alles van ons scherm verdween? We hebben hierdoor zelfs een hele periode 's nachts moeten werken, om het lek te stoppen.' 'Dat komt door Bellens, die topman van Belgacom.' zegt Bontekoe, die denkt het te weten. 'Maar Belgacom heeft toch niets met de VRT te maken?' werpt Volbloed op. 'Toch wel, commissaris, alles is koek enen deeg, één pot nat.' zegt de hoofdcommissaris zelfvoldaan. 'Bellens heeft toen op vraag van zijn vriend, onze grote baas J., enkele onkundige elementen bij die Midi Crimi redactie laten verwijderen.' 'Sindsdien werken daar alleen nog bekwame breeddenkende redactieleden, die hun stiel kennen, en volledig aan de kant van hun luisteraars staan.' 'Maar Bontekoe, die Bellens zit toch in moeilijkheden, heb ik zopas gehoord.' zegt Volbloed bezorgd. 'Hij moet zelfs van zijn loon inleveren!' 'Klopt, Volbloed, politieke wraak van één of andere politieke kleur die die onbekwamen bij radio1 wilde behouden, maar Bellens en onze grote baas hielden hun been stijf en wilden die verdiende ontslagen niet intrekken!' 'Nu wordt die Bellens dus belaagd door die conservatieven en moet waarschijnlijk een groot stuk loon inleveren, als hij op zijn post wil blijven.' 'Hoeveel per jaar moet hij dan inleveren?' wil Volbloed, bezorgd als altijd, nog weten. 'Evenveel als ons beider volledig loon gedurende tien lange jaren, dat moet die mens op één jaar minder verdienen!' 'Schandaleus,' oppert Bontekoe nog. 'Alleen maar omdat hij onze baas en onszelf wou helpen bij die verontrustende schermtekstverdwijningen van toen.' 'Is onze grote baas J. dan ook niet in gevaar?' want Volbloed houdt van zijn grote baas en het is wederzijds. 'Onze baas staat goed met alle kleuren, die is dus safe!' weet Bontekoe te melden.
------------60.Vrouwenkwesties
Jo Deman Commissaris Volbloed lag in zijn twijfelaar na te denken over de voorbije hectische maanden, toen hij veel Midi Crimi zaken diende op te lossen. Veel hulp van hoofdcommissaris Bontekoe kreeg hij toen niet, bedacht hij. Tevens had Dré Pikkel, de geheimagent, hem in de war gebracht met zijn opmerking dat Bontekoe verdacht werd. Alleen het scriptmeisje Machteld had hem leuke momenten bezorgd, die lieve schat dacht hij. 'Maar intussen lig ik hier toch alleen,' zei hij half luidop.
Geschrokken van zijn eigen stem stond hij op, want de undercoveragente Brigitte ging rond deze tijd langskomen. 'Ik moet eens een studioke huren,' dacht hij nog, 'altijd in mijn bureel slapen is geen zicht voor een commissaris, zeker in een bureau zonder deur. Iedereen kan mij zien en horen slapen!' Plots verschijnt niet die Brigitte, maar een ranke slanke gekleurde dame, namelijk Caran Dash. 'Is meneer Bontekoe hier?' vraagt ze met een zeer Amerikaanse klemtoon. Normaal, want ze is Amerikaanse, wel van Afrikaanse afkomst. Volbloed, zich nog aan het wassen over een emmer, schrikt op en zegt: 'in dat luxueuese bureel hiernaast, met die slangenlederen vierzit, daar kunt ge hem vinden, maar nooit vóór 11.30 u!' Caran Dash die al direct nerveus wordt, normaal voor een verwende ster, kijkt op naar Volbloed en zegt: 'ga hem zoeken, Tom Bonnen, nu!' 'Ik ben wel commissaris Volbloed, mevrouw Dash, en niet dat jonge inspecteurke dat voor mij werkt!' verduidelijkt Volbloed. 'Die Bonnen is trouwens sinds kort ingelijfd bij de vliegende brigade en heeft bijna altijd buitendienst.' 'Ik wil Bontekoe nu spreken.' gilt Caran Dash, 'nu!' Volbloed neemt zijn walkietalkie en roept erdoorheen: 'Bonnen, onmiddellijk Bontekoe thuis gaan ophalen, madam Dash is in al staten.' 'Waarom moet u hem zo dringend spreken?' durft Volbloed te vragen. 'Hij is vannacht niet thuisgekomen!' 'Hoe weet u dat?' 'Ik ben tijdelijk bij hem ingetrokken.' 'U slaapt bij hem?' 'Pardon, Volbloed, ik woon enkel bij hem!' Volbloed neemt nog eens zijn walkietalkie en roept Tom weer op. In zijn Westhoekdialect fluistert hij tegen de walkietalkie, want hij wil zeker zijn dat Dash die wat Nederlands verstaat, hem niet kan begrijpen. 'Tom, niet bij hem thuis gaan zoeken, daar is hij blijkbaar niet. Hebt gij geen copie van zijn boekske met adressen van zijn lieven? Loopt die adressen eens af en probeer eerst bij die Brigitte, veel kans dat hij daar zit.' 'Ik vermoord hem, commissaris, als ik hem weer bij Brigitte vind,' en Bonnen huivert en geeft gas. Tegen een snelheid van bij de 220 km per uur snijdt hij door de bochten, alsof die bochten Bontekoe zelf zijn. 'Doe geen stommiteiten,' roept Volbloed zijn helper nog snel na, maar dat ontgaat Tom Bonnen volledig. Hij is in alle staten bij de gedachte dat Bontekoe de nacht bij Brigitte doorbracht...
61.Bush
Jo Deman 'Die De Clem, hebt ge gezien hoe zenuwachtig dat die is als er over die zestien effen, pardon F zestienen gesproken wordt?' 'Zo'n verwrongen gezicht, alsof hij een soort klem vooraan in zijn broek heeft zitten.' Volgens mij was die De Clem bang dat hij als minister van landsverdediging het voorbeeld moest geven en zelf met die straaljager zou moeten vliegen. 'JL Dehaene had beter in die rol geweest,' denk ik. 'Ja, maar met Jean Luc erin zouden die vliegtuigen niet van de grond geraken!' Dit gezellig gesprek tussen Dré Pikkel, de geheimagent en Bontekoe, de hoofdcommissaris moddert zo wat aan. Plots rinkelt de rode telefoon van de hoofdcommissaris. 'Hallo.' zegt Bontekoe, die de voorbije nacht weinig geslapen heeft. 'Here the president of the United States.' hoort hij. 'De vader?' vraagt Bontekoe. 'Neen, de zoon, George W.' Bontekoe geeft de hoorn door aan Volbloed, die juist binnenkwam, met de opmerking: 'Ik spreek weinig Amerikaans, neem jij maar.' 'Am I taking to mister Fullofshit?' hoort Volbloed vragen. 'Fullofblood, mr president,' zegt Volbloed die gelukkig wel een woordje engels kent. 'Can I talk to miss Dash? Kan ik mevrouw Dash spreken? She is my personal bodyguard. Ze is mijn persoonlijke lijfgarde.' zegt Bush. Dat hebt ge met die L&H simultane vertaalcomputers, denkt Volbloed, die zijn wel nuttig maar ver van perfect. Caran Dash herkent de stem van haar 'Bushke', zo noemt ze hem in ogenblikken van romantiek. Ze sleurt de telefoon uit de handen van Volbloed, zoals het een strontverwende ster betaamt, en vraagt: 'Double You Bushke, hoe gaat het?' 'Lonely, my dear,' zegt de meest idiote president die Amerika ooit gekend heeft. 'Give me Fullofblood, please dear. Geef me Volbloed, aub schat.' Caran tikt wat noten in op het klavier van de piano van Bontekoe en wat codes op een klein schermpje dat ze uit haar tas haalt, en plots spreekt Bush alleen nog maar Nederlands. 'Die amerikanen zijn toch straf,' vindt Volbloed. 'Dag mr Bushke,' zegt Volbloed die nu weer aan de lijn is. Hij dacht immers dat 'Bushke' de juiste uitspraak was. 'Voor u is het wel Full Bush.' hoort hij een boze stem zeggen. Volbloed, braaf van karakter als hij is, wil eigenlijk Bush waarschuwen: pas toch maar op met die Caran, denk aan die Clinton met zijn Monica Lewinski en de sigaar, maar zwijgt toch maar. 'Kan u persoonlijk zorg dragen voor mijn Caran, Volbloed,' vraagt George W, 'zij is tevens een belangrijke CIA agente, maar dit moet geheim blijven.' 'Waarom zegt hij dat dan, als het een geheim is?' vraagt Volbloed zich af. Dan hoort de commissaris een schot aan de andere kant van de lijn en denkt het ergste: 'Bush neergeschoten, nu, op het einde van zijn tweede ambtstermijn?' 'Hallo, hallo, hallo.....' roept hij maar krijgt geen antwoord.
62.Alarmfase
Jo Deman Volbloed, in grote paniek, en met de telefoon nog in de hand, stormt zijn bureel uit op weg naar zijn chef Bontekoe. De telefoondraad zwiept achter hem aan. 'Knak' hoort hij, als hij Bontekoe die op zijn slangenlederen vierzit aan 't snurken is, wakker maakt. 'Bontekoe, Bontekoe, de USA president is neergeschoten. Ik heb het zojuist live meegemaakt doorheen de telefoon,' en hij geeft de hoorn aan Bontekoe. Die luistert aandachtig en hoort niets. 'Volbloed, zo dood als een pier!' meldt Bontekoe met een grimas op zijn gezicht. 'Oeioeioei,' begint Volbloed te klagen. 'Daar komt oorlog van? Waarschijnlijk die Osama, die dat gedaan heeft?' Bontekoe begrijpt er niets van. 'Uw telefoon is zo dood als een pier, Volbloed, ge hebt de draad los uit de muur getrokken, met uw overdreven ijver!' 'En wat bazelt ge over die Bush. Bush vrij vertaald is onkruid, Volbloed, en dat krijgt ge niet kapot, jongen.' Komt daar Caran Dash aangelopen. Met een reserve rode telefoon, die ze als CIA lid altijd op zak heeft. 'Hier Bonnen,' zegt ze en geeft haar persoonlijke roze telefoon aan Volbloed.' 'Het is wel Volbloed.' kan hij niet laten opnieuw te melden aan die Dash uit Amerika. Dan luistert Volbloed aandachtig. Aan de andere kant van de oceaan herkent hij een vrouwenstem die zegt: 'Prachtige schoten waren dat, het eerste recht op zijn kloten, het tweede recht in zijn hart!' Dan verbreekt de verbinding. 'Oeioeioei,' huilt Volbloed, 'ik heb bev stiging van deze tragedie, Bontekoe.' 'Wie had je aan de lijn?' wil de hoofdcommissaris weten. 'De undercoveragente Brigitte, chef,' zegt Volbloed bedroefd. 'Brigitteke van mij?' 'Ja, nu dat ge het zegt, ik herkende haar stem eerst ook niet, maar het was Brigitte.' brengt Volbloed snikkend uit. 'Wat doet die trien in Amerika, in de entourage van de presiden nog wel? vraagt Bontekoe zich af. Caran Dash die het droeve nieuws van de goedgerichte schoten ook gelooft, laat een traan, maar grijpt snel naar haar make-up om dit te verdoezelen. 'Terugbellen, Volbloed, ik wil hiervan bevestiging, vanuit een onafhankelijke bron.' 'Bel Osama op, man, dan weten we het zeker, die liegt nooit, als hevige moslin,' weet de chef van de recherche. 'Hebt gij zijn rechtstreeks nummer?' vraagt Volbloed. 'Neen, ik niet,' zegt Bontekoe, die rood aanloopt. 'Caran, heb jij dat nummer van Bin Laden niet, als CIA lid?' Maar Caran is te bezig met haar lippestiften en andere stiften om die vraag te horen.
63.Waldorf Hotel
Jo Deman In het Waldorf hotel in New York werkt en woont al jaren een man die daar arriveerde kort na het Twin Tower drama. Hij is ingeschreven als Nedalnib Amaso, Verkoopsdirecteur. In zijn luxueuze hotelkamer wordt hij gestoord door een rinkelende telefoon. 'Mr Amaso, telephone for you, sir.' 'Thank you' antwoordt de verkoopsdirecteur. 'Amaso, How do you do?' zegt een vrouwenstem. 'Very well.' 'Heb jij iets te maken met het neerschieten van Bush?' 'Vanwaar haal je dat?' vraagt de man wat verontwaardigd. 'Ik schiet nooit op republikeinen, dat zijn onze vijanden, en zonder vijanden zijn we stuurloos en werkloos!' 'Ok dan, James.' zegt Caran Dash en haakt in. 'Waarom zegt die altijd James?' mijmert de man in de Waldorf van New York, terwijl hij teken doet aan de halfgesluierde, halfnaakte danseressen dat ze mogen verder wiegen met hun heupen. 'Zie je wel,' zegt Caran aan Bontekoe en legt de hoorn neer, 'hij heeft er niets mee te maken!' Nu bibt Bontekoe zijn persoonlijke gsm (de enige van de recherche die een gsm heeft trouwens). 'Hallo, Bontekoe?' 'Mijn Brigitteke van mij?' zegt een Bontekoe die weer rood aanloopt. 'Niet slijmen,' antwoordt Brigitte nogal kort aangebonden. 'Is Bush nog altijd dood?' vraagt Bontekoe afwachtend. 'Maar neen, Bontekoe, ik was aan Volbloed aan het beschrijven hoe de president eigenhandig raak geschoten had op wild, eerst tussen de achterpoten en dan in het hart.' 'Was Bush op jacht terwijl hij Volbloed belde?' 'Klopt.' 'Wie klopt er?' 'Bontekoe, dwaze jongen, het klopt dat hij een jachtpartij georganiseerd had. In Guantanamo nogwel! In een bos naast de gevangenis mogen vrijwilligers die al tien jaar vastzitten zonder proces een dagje vrij loslopen in de vrije natuur. Een schone geste, van de president persoonlijk! Ze moeten zich wel allen verkleden en schminken als een Osama.' Bush en zijn jachtclub komen dan tegen de middag het bos in, met jachthonden en al, en proberen dan zo een loslopend Guantanamo-mannetje te vinden en schieten er dan op. De sport is eerst op de kloten en dan het genadeschot.' 'Maar Brigitte, is dat niet mensonterend en verschrikkelijk?' Neenee, chef, na de kloten schiet Bush altijd snel naar het hart. Bush kan immers geen lijden zien, langer dan vijf minuten tussen de teelballen en het hart wacht hij nooit. Een brave mens eigenlijk, die Bush! Oei, de president roept me, Bontekoe, ik moet weg. Daaag.' 'Brigitte, wat doet gij daar eigenlijk? Ge lijkt gebrainwashed, mijn kind!' zegt de hoofdcommissaris nog snel. 'Een geheim uitwisselingsprogramma tussen België en Texas, Bontekoe, vandaar dat die Caran Dash nu bij u is.' Dan slaat Bush de gsm van Brigitte uit haar handen, gooit hem de lucht in, en schiet erop. 'Geen Osamakes meer te vinden in het bos, meneer de President en daarom zeer gefrustreerd?' vraagt Brigitte met haar meest sexy stem. Ergens in België in zijn bureel zit Bontekoe luidop na te denken: 'Maar mensen toch? Ik dacht dat ik die Caran bij toeval ontmoet had in Dallas? Maar het lijkt een georganiseerd complot, boven mijn hoofd, zonder mijn medeweten. Wie zit daarachter? Toch niet die onbetrouwbare Dré Pikkel, hoop ik?' Volbloed, die goed op kan schieten met de geheimagent Pikkel, zwijgt als vermoord. 'Gelukkig is Bush niet vermoord.' schiet hem te binnen. Het scriptmeisje, helemaal in het hoekje achter de palmbomen bij Bontekoe, merkt op: 'Die twee laatste zinnetjes, zitten die goed? Niet te dikwijls moorden en schieten gebruikt?' 'Dat was wel opzettelijk, om het goed te laten doordringen, Machteldtje van mij,' zegt Volbloed die de verleidingstrucjes van Bontekoe probeert na te doen, maar dat ligt hem niet. Machteld blijft lief kijken naar hem en dat ligt hem wel.
64.Niet opgezet
Jo Deman 'Ik ben daar niet mee opgezet!' sprak hoofdcommissaris Bontekoe. 'Afgezet dan?' wil inspecteur Tom Bonnen weten. 'Bonnen, hou je snater en je denigrerende opmerkingen voor jezelf.' speekt Bontekoe in het rond. Hij kwam immers van de tandarts en zijn halve kin lag in puin en was nog verdoofd en in slaap. De pesterige inspecteur neemt zijn zakdoek en begint zijn eigen gezicht en dat van Bontekoe af te kuisen, terwijl hij bekketrekt als een verongelijkt kind. U moet weten dat Bonnen niet zo houdt van zijn grote chef sinds die met de sexy undercoveragente Brigitte wat gerollebold heeft, tenminste dat vermoedt Bonnen. 'Ik ben er echt niet mee opgezet!' herhaalt Bontekoe. Bonnen wil nog vragen: 'ben je dan misschien omgezet? ingezet? ondergezet? doorgezet? overgezet en andere gezetten,' maar zwijgt toch liever. 'Waarom brengt gij uw grote chef in verlegenheid? Aan de internationale krant 'Gazet van Antwerpen' gaan vertellen dat uw topchef niet altijd thuis slaapt!' 'Zijn dat manieren, Bonnen?' vraagt Bontekoe, rood aanlopend. 'Dat zijn geen manieren, baas, niet altijd thuis slapen!' voegt Tom eraan toe. Zijn chef wordt nu gloeiend rood. 'Zie dat ge niet in brand schiet, zo gloeiend rood!?' roept de inspecteur met een venijnig lachje. Bontekoe is nu een zenuwinzinking nabij. 'Uw eigen topchef tarten en beledigen, waar gaat dat naartoe, Bonnen?' Topchef, baas? Zijt gij nu al kok geworden in een restaurant?' blijft Bonnen tergen. De jonge inspecteur durft die dingen zeggen omdat hij sinds heel kort onder het bevel staat van geheimagent Dré Pikkel, die een top-secret vliegende brigade leidt, zo geheim dat Bontekoe niet mag weten dat Bonnen nu daar werkt en niet meer voor hem. De hoofdcommissaris weet dat dus niet! Gelukkig maar! Hij wordt echter razendkwaad, neemt zijn dienstwapen uit zijn schuif, schiet eerst twee kogels in de muur, om te zien dat het werkt, en bedreigt dan de steeds glimlachende vliegende inspecteur. 'Bontekoe, Bontekoe,' sust commissaris Volbloed die de ernst van de situatie inziet en tussenbeide komt. Maar Bonnen is al weg op zijn zware vliegende motor. 'Hebt gij mijn pantoffels (zie een vorig stukje) al teruggebracht, kleine smeerlap?' roept de hoofdcommissaris nog na. 'Die heb ik van 'Brigitteke van mij' gekregen, toen alles nog koek en ij was, ik wil ze terug!' voegt Bontekoe er nog aan toe. 'Koek en ei, korte ij!' roept het steeds attente scriptmeisje op de achtergrond. Op de voorgrond verschijnt plots Brigitte. 'Hoe kan dat,' vraagt Bontekoe, 'zo snel al terug van uit de USA?' 'Met Bushke zijn supersonisch vliegtuig Airforce 007 overgekomen, baas,' 'In 1 uur en 10 minuten van Texas tot in je bureau, Chef,' glundert ze, zo fier als een gieter. 'Maar waar was jij vorige nacht eigenlijk, Bontekoe?' vervolgt ze, maar dan weer boos. 'Caran vertelde me zojuist dat je weer niet thius was, de voorbije nacht!' Commissaris Volbloed die het gesprek volgde, denkt: 'Ola Ola, stront aan de knikker, die twee vrouwen Brigitte en Caran lichten elkaar in over Bontekoe zijn doen en laten,' en hij probeert het bureel van Bontekoe te verlaten, zo stil en onzichtbaar mogelijk. 'Volbloed, hier blijven.' roept Bontekoe smekend. 'Ik voel me slecht, Volbloed. Ik benijd je soms met je eenzaam en saai leven, zonder vrouwenpret, maar consequent ook zonder vrouwenmiserie, iets waar ik de laatste weken veel van afzie.'
De personnages Volbloed, Bontekoe en co gaven meestal commentaar op specifieke dingen die met het wekelijks Radio1 spannend kortverhaal te maken hadden.
Zij die het programma Midi Libre/Midi Crimi volgden, weten waarover de commissaris het heeft. De andere lezers zullen niet altijd alles begrijpen...
1.Commissaris Volbloed
Jo Deman Commissaris Volbloed staat op en gaat zitten. Hij is weer nerveus denkt zijn assistent. Welke elementen hebben we? vraagt hij. 'De tabel van Mendeljev? antwoord zijn helper. De plezantste thuis zeker, Tom? 'Sorry commissaris.' 'Een ernstige zaak' fulmineert Volbloed en hij merkt plots het meisje op, dat stilletjes in een hoek zit. 'Wat doe jij hier? vraagt hij verbaasd. 'Ik noteer alles, meneer' Ben jij van de politie? Neen, ik ben het scriptmeisje, zegt ze bedeesd. 'Ach zo' antwoord hij. 'Alsof dat normaal is.' denkt Tom. 'Hoeveel doden in die derdemachtboerderij waren er uiteindelijk vraagt hij en staart door het venster? 'Kwadraat-;' zegt Tom. 'Minder dan in het VRT gebouw' leest Tom af van zijn papier.
'Val nu om.' roept het meisje. Volbloed met een plof op de grond. 'Neen, neen.' zegt het scriptmeisje, 'dat is maar een uitdrukking!' 'De lijn in het kortverhaal blijven volgen aub!' berispt ze ernstig. 'Als ge alles al op papier hebt, waarom noteert ge dan nog?' zegt Volbloed met een pijnlijke grimas. Hij was immers slecht gevallen. Volbloed sleurt alle papieren uit de handen van het meisje. Opent het venster, gooit de ganse rimram naar beneden. Op het voetpad passeert toevallig Geertje, van de radio nog wel. Ze bekijkt de papieren voor haar op de grond. Ziet onderaan staan: 'getekend Jules' en begint te gillen en te gillen en te gillen..... 'Het script volgen!' wordt er binnen geroepen door de scriptgirl. Volbloed schrikt zich bijna dood van al dat gegil en valt van 't verschieten door het venster, recht naar beneden, want hij is nogal zwaarlijvig en er is weinig wind die dag. Hij smakt vlak op Geertje van de radio, die nog altijd staat te gillen. 'Wat een geluk.' denkt Volbloed als hij rechtkruipt, weer met pijn in zijn zij. Ik moet beter leren vallen denkt hij. Onder hem in het voetpad ziet Volbloed een diepe indruk van een vrouwelijke figuur. Van boven uit de venster roept het meisje: 'Mensen, het script volgen aub. Dit is geen stripverhaal maar een kort spannend echtgebeurd verhaal. Mijn baas Jules gaat jullie anders ontslagen!'
2.Boerderijen
Jo Deman Commissaris Volbloed is ondertussen thuisgekomen. Stiekem kijkt hij in zijn verklarende Van Dale van 1942. Hij wil niet toegeven dat zijn woordenschat beperkt is. 'Kwadraatboerderij' leest hij. 'Een vereenvoudigde vorm van derdemachtboerderij' staat er. Fronsend leest hij verder. 'Kwadraatboerderij is ook het omgekeerde van vierkantswortelboerderij' 'Man, man, zucht hij, had ik maar langer naar school gegaan of wat slimmer geweest?' Als troost drinkt hij een whisky. Op zijn fles leest hij: Whiskey. 'Fout geschreven denkt hij en voelt zich al wat beter.....
3.De pot op
Jo Deman Mijn baas J. en dat scriptmeisje kunnen de pot op, denkt Volbloed. 'Ik wordt betaald door de gemeenschap en die willen resultaten zien van de politie. Ik wil weten wat er met die Floor aan de hand is. En of die Marlies wel toerekeningsvatbaar is? Die komt hier met een verhaaltje opdraven dat kant noch wal raakt. Zeker omdat die vierkantswortelhacienda aan een rivier ligt zou die Marlies toch iets moeten geraakt hebben? Op zijn minst toch de wal? En dan dat 2pk'ke? Alles op een oud autoke steken, in haar verklaring. Alsof ik geloof dat die knipperlichten had? En dan bij hoog en bij laag beweren dat haar deux cheveau Hilde heet! Ik spreek opeens wat Frans, denkt Volbloed. 'Heb je al nieuwe elementen, Tom?' vraagt hij geïrriteerd. 'En begint niet opnieuw over die Mendeljev te zeveren aub! 'Het is niet omdat die vandaag een gouden medaille gewonnen heeft dat die in dit stuk moet voorkomen!' zegt Volbloed. 'Volgens mij wordt hij echt kinds,' denkt Tom en wacht op zijn boekenbon die hij zopas gewonnen had. Wat Tom niet wist was dat ge met zo een bon maar een half boek kunt aanschaffen. Maar Tom glimlachte want hij had al twee bonnen gewonnen ondertussen. En daar kon die Jules een puntje aanzuigen, dacht hij eigenzinnig. 'Bij de zaak blijven!!' roept Volbloed, die wel zelf in een krant aan het lezen was en niet oplette. 'Hoeve deze nacht in brand gevlogen.' leest hij. 'Politie zoekt het kwadraat van de cirkel. Einde bericht.' 'Ik moet deze avond weer in mijn Van Dale kijken.' gaat er door hem heen. Los door zijn lijf, ketsend tegen de muur van zijn bureeltje. 'Geen verhalen of toestanden of zinnen mengen!' roept de scriptgirl. 'Is die vervelende klier met haar papieren daar weer?' denkt Volbloed.
4.Volbloed en zijn twijfelaar
Jo Deman Volbloed is nu echt uitgeput. Op mijn leeftijd nog zo actief aan het politiewerk meedoen, denkt hij, is vermoeiend. Zeker met constant die scriptgirl op je hielen! Gelukkig ken ik nogal wat gangsters door mijn werk. Ik laat er eentje het vuile werk opknappen zodat ik van mijn oude dag kan genieten zonder immer opgejaagd te worden. Die Marlies met die 2pk is wel schuldig denk ik, maar ik laat haar de keuze. Ze zorgt er voor dat die J. en dat scriptmeisje uit de weg geruimd worden en ik maak een vals rapport en klaar is kees.
Met een goed gevoel dommelt hij in, in zijn twijfelaar. Wanneer gaan we eens een breder bed kopen? vraagt zijn vrouw, 'met je dik lijf altijd tegen mij geperst, dat begint me te irriteren na 50 jaar'. 's Nachts droomt hij dat hij zijn vrouw laat ombrengen, in een hoeve nog wel, waar alles vierkant is. 'Commissaris Volbloed is te veel met zijn werk bezig' zegt de psychiater. 'Hij heeft dringend ontspanning nodig'. 'Ik stel voor dat hij vanaf nu alleen nog maar leuke humoristische boeken leest en geen spannende thrillers meer..' 'Hij is verward. De werkelijkheid en de verbeelding zijn voor hem hetzelfde geworden. Een ernstige aandoening, moeilijk te helen,' eindigt zijn rapport. Volbloed kan niet bewegen, zit vastgeklemd in een soort gordel en ziet rond hem massas kwadraten die hem willen verslinden. 'Hopeloos' zucht de psychiater, en mevrouw Volbloed keert huiswaarts. Eindelijk die twijfelaar voor mij alleen... glimlacht ze....
5.De zaak Floor
Jo Deman Hoofdcommissaris Bontekoe werd dringend opgeroepen om zijn onderdaan Volbloed te helpen bij het oplossen van de moeilijke zaak van de boerin Floor. 'Hoe ver staan de zaken, Volbroed?' 'Volbloed, meneer de hoofdcommissaris' 'Jaja, zo belangrijk is dat niet.' 'Tamelijk ver' zegt Volbloed. 'Die Marlies, bijvoorbeeld, die heet eigenlijk anders.' 'Heet die Anders?' 'Neen neen, die zou de naam moeten hebben van een radio1 luisteraar, maar die Eikel wilde dat niet, voor nog onbekende redenen.' Bontekoe: 'Eynikel bedoelt ge zeker?' 'Met wat een zootje ongeletterden moet ik hier werken,' denkt de hoofdcommissaris, schuddebollend. 'Ik wil schot in de zaak zien komen, Volbloed, met uw ervaring moet dat sneller gaan!' 'Schoten zijn er niet gelost in die boerderij, baas.' 'Die Floor, is dat trouwens je ex-vrouw niet? Volbloed denkt na. 'Dat zou kunnen' zegt hij twijfelend.
'Hebt gij eigenlijk een voornaam, Volbloed?' 'Ik zie dat hier nergens in uw verslagen!' 'En waar woont gij trouwens Volbloed?' 'Nergens, meneer.' antwoordt hij beteuterd. 'Maar gij hebt toch een twijfelaar?' 'Gelukkig, meneer de hoofdcommissaris, maar ik word wel nat als het regent... en koud in de winter!' 'Sukkelaar toch, hebt gij dan geen edredon?' 'Een wat??' vraagt Volbloed. 'Een dekbed bedoel ik!' roept Bontekoe.
'Uilskuiken toch!?' vervolgt hij. 'Neenee, dons van ganzen, meneer Bontekoe'. Plots piept Bontekoe zijn gsm.
'Muizen?' denkt Volbloed. Volbloed hoort hem zeggen: 'Jaja, mevrouw Hilde, ik weet het, we moeten voortmaken, het is bijna 11 uur.' 'Zat ik maar op mijn boot op de Leie,' mijmert de chef. 'Die zaak met die flitspalen, Volbloed, is die nu al opgelost?' 'Ingewikkeld, meneer de juge,' zegt Volbloed. 'Ik ben wel geen rechter, Volbloed!' 'Ik denk dat die Patrick de schuldige is,' durft Volbloed te zeggen. 'Die heeft zich volledig vastgereden in dat verhaal. Had die flitspalen moeten laten linksliggen. Ge kunt als schrijver niet voorzichtig genoeg zijn met die soms echt domme tips van de luisteraars.' Bontekoe en Volbloed zuchten in koor... 'Het is bijna 11 uur hé?'
6.Travestiet?
Jo Deman 'Ik heb nog geweldig nieuws.' zegt Tom. 'Die Marlies is een taverstiet! kraait hij. 'Een travestiet, gedoelt ge zeker?' zegt zijn baas. 'Hoe weet ge dat? Ik dacht dat het een callgirl was?' 'Ja ja, maar wel in een homobar en een verkeerde!' 'Man man, dit wordt op den duur heel ingewikkeld!' 'Kunnen we dat deel er niet afknippen?' 'Wel pijnlijk,' meneer de hoofdrechercheur Bontekoe. 'Eruit knippen.' bedoel ik, betweter! De scriptgirl kijkt op en knikt van ja. 'Oef,' kreunt Bontekoe. 'Is er al een schuldige opgepakt?' demandeert Bontekoe. 'Wat is dat voor een onnozel woord.' krijst het meisje van het scenario. 'Zijt gij franstalige, meneer Bontekoe?'.
7.Marlies niet zuiver op de graat?
Jo Deman 'Eerst die flitspalen en nu die 4 mannen die in een storm een 2pk'ke wegdragen terwijl Floor zelfmoord wou plegen en een Marlies hysterisch blijft doen?' 'Die flitspalen hebben toch niets met de zaak Floor te maken.' probeert Tom zijn baas bij te brengen. 'Moei je niet als ik spreek,' brult hij tegen Tom. 'Dat is toch totaal ongeloofwaardig, mevrouw Marlies.' brult Bontekoe nu. 'Of moet ik meneer zeggen? verbetert hij zich. Trouwens, u lijkt wat op een medewerker van mij, zegt Bontekoe, en hij kijkt naar de foto in het persoonljke dossier van Volbloed.
'Zelfs tamelijk veel, mevr...eer,' probeert hij beleefd uit. Marlies, die zich wel een echte vrouw voelt, is geschokt. 'Ook uw stem komt mij bekend voor, beste,' zegt hij, kwestie van een neutrale aanspreektitel te hanteren. 'Waar is dat 2pk'ke dan nu naartoe, meisje?' Hij heeft al spijt dat hij dat woordje gebruikt heeft. Die Marlies heeft niks van een meisje, denkt hij in stilte.....
8.De nieuwe commissaris
Jo Deman Tom Bonnen, de nieuwe jonge commissaris keek op Floor Volbloed neer. (Mevrouw, het spijt mij maar ik moet het dossier betreffende je man heropenen!( 'Moet ik van mijn vierkante hoeve tot in Brussel rijden om dat te horen uit de mond van een universitairke van niemendalle?' 'Van de VUB, mevrouw volbloed,' replikeert Tom gepikeerd. 'Kan u me zeggen wat er die avond in uw hoeve precies gebeurd is?' vraagt Tom beleefd. 'Er werd geen bouwlating ingediend.' zegt Floor. 'Wat?' vraagt Tom in de war. 'Sorry, meneer Tom,' zegt Floor,' ik las wat daar op zij op uw bureau ligt.' Tom kijkt links van hem. 'Maar mevrouw, dat is een ander dossier!' 'Leg uw spullen dan op orde, jongen, ik zie daar zelfs boekenbonnen rondslingeren. Wat doen die daar? Houdt ge u daar mee bezig tijdens uw werkuren?'
Plots komt een man binnengestoven in de kamer. 'Commissaris Tom Bonnen?' 'Jawel.' 'Kan u aub al uw manschappen inzetten voor een dringende zaak. Ik heb al met Patrick , minister van binnenlandse zaken gebeld. Hij gaat akkoord. Gelieve dringend alle middelen in te zetten om iemand op te sporen en aan te houden, zeker tot midden september. 'Amai amai.' zegt Tom. 'Ernstig?' 'Zeer ernstig. De onbekende belaagt ons forum bedoeld voor ernstige wat saaie luisteraars die we de indruk willen geven dat ze wat meeschrijven aan een spannend verhaal.' 'Die onverlaat komt in alle gedaantes en vormen op de proppen met gekke verhaaltjes. Moeit zich zelf in de creatie van de verhalen, pikt personages van anderen die hij dan zelf laat opdraven in zijn vreemde geschriften.' 'In één woord: hij stoort ons gezapig leventje bij de radio op een irriterende wijze.' Plots ziet de radioman al die boekenbonnen liggen op Tom zijn bureel. 'Maar zoveel boekenbonnen, hoe komt ge daaraan?' vraagt de verbaasde redacteur? 'Heb ik allemaal eerlijk gewonnen.' zegt Tom. Meer dan 100 stuks telt de man??? 'Oei.' denkt Tom, 'straks komt het uit dat ik die éne bon heb laten copiëren door een professionele drukker van de onderwereld,' en hij voelt zijn wereld instorten..
9.Dré Pikkel
Jo Deman Een vriend/collega van commissaris Volbloed, genaamd Pikkel, treedt binnen in een volledig opgefrist bureel. 'Amai, schoon zeg, uwen bureau,' zegt Pikkel, jaloers rondkijkend. 'Dag Dré' zegt Volbloed. 'Wat komt gij doen?' 'Ik heb een geheime opdracht gekregen, Volbloed.' 'Ik schaduw Bontekoe'. 'Er zijn twijfels. De laatste tijd verdwijnen er gescande documenten en soms volledige verslagen uit ons centraal computersysteem. Bontekoe is één van de verdachten.' 'Welke documenten dan al zo?' 'Bijna alles over de zaak met de flitspalen is verdwenen. Tevens belangrijke verslagen over de actuele zaak van de kwadraathoeve. De onderzoeksrechter is bijzonder op haar hoeve, pardon hoede.' 'We denken dat er een belangrijke lek is, een doofpot-operatie.' zegt Dré, duidelijk tevreden over zichzelf. 'Heeft het iets te maken met die moeilijke zaak Floor en Marlies?' 'Neenee,' verzekert Dré, 'die is al lang opgelost maar de onderzoeksrechter houdt het nog stil, tot vrijdag, ze wil immers zelf de primeur!' 'Dat vind ik normaal.' zegt Volbloed. 'Onze computeranalist, ge weet wel, die die zaak van DeFlo hielp oplossen (Ge moet dat verslag maar eens lezen, dat zit nog in onze computer) is nu bezig om de gaten te dichten.' 'Lekt het dan zo hevig, Dré? 'Niet te doen, man!' 'Kijk,' zegt Dré: 'ik voer nu een vals verslag in ons systeem, en wacht nu maar even, dat is er zo weer uit!!!' 'Maar Jezus Maria toch,' zegt Volbloed, 'is het zo erg?' 'Ik wist niet dat gij gelovig zijt?' zegt Dré tussendoor. 'De echte maffia, Volbloed, daar kunt ge niks tegen beginnen!' En hij zakt diep weg in zijn zetel, moedeloos en uitgedoofd. 'Je testverslag staat er toch nog op?' merkt Volbloed op en kijkt naar zijn scherm. 'Wacht maar af,' Volbloed, 'al ons dagelijks werk, weggemaaid door gangsters van groot kaliber,' denk ik.
10.Lekken
Jo Deman Commissaris Dré Pikkel steekt zijn hoofd binnen bij Volbloed. Ofschoon dit op het eerste gezicht nogal pijnlijk lijkt, is dit niet het geval, immers steekt Dré zijn hoofd alleen doorheen het doorgeefluik tussen de gang en het bureel van Volbloed. Waarom daar een doorgeefschuif is heeft Volbloed ook nooit begrepen. Volgens Bontekoe, zijn overste, was zijn bureauke vroeger een gevangenis-isoleercel, maar Volbloed gelooft dat niet. 'Haha Dré,' zegt hij blij. 'Al nieuws over die lekken?' 'Ik kan u al zeggen, Volbloed, dat, na onderzoek, blijkt dat er GEEN documenten en verslagen van ons verdwijnen uit ons computerbestand op zaterdagen en zondagen.' 'Zou de maffia ook de vijfdagenwerkweek respecteren?' vraagt Volbloed zich hierbij af. 'Daarbij weten we ook dat er geen verslagen verdwijnen van onze schermen tussen 18.00 u 's avonds en 8.00 u s' morgens.'. 'Dat is raar,' vindt Volbloed, 'want de maffia werkt toch vooral 's nachts, niet?' 'Ja,' zegt Dré Pikkel,' maar dat is logisch. s'Nachts heeft de gangsterwereld belangrijkere dingen te doen dan onze nochthans goed opgestelde verslagen te pikken.' 'Ik ben blij dat ge vorderingen maakt.' zegt Volbloed en maakt toch rap een copie van zijn laatste verslag over de zaak Floor en co. Komt de hoofdcommissaris binnengestormd, geflankeerd door de vliegende brigade. 'Mannen, vanaf nu werken we alleen buiten de werkuren van normale mensen! Zodoende ontlopen we de lekken in onze computers!'
11.Dubbelspel
Jo Deman 'Mevrouw Pijpen, kan u even naar mijn bureau komen aub?' hoort Brigitte door haar intercom. Het is weer 'mevrouw' denkt ze terwijl ze opstaat. Als hij wat gedronken heeft is het altijd: Brigitteke van mij. Maar mij eens een opslag geven, doet hij nooit. 'Die nieuwe undercoveragente mag er wel zijn, vind ik,' zegt Bontekoe tegen Volbloed. Volbloed dacht in zichzelve: Die ken ik ergens van, dat is Machteld, het scriptmeisje en die Bontekoe weet dat niet eens?' 'Kan u vanaf nu alleen nog s'nachts werken?' 'Maar meneer de Commissaris,' pruttelt ze tegen, i'k heb mijn slaap nodig!' 'Als ge moe zijt kunt ge altijd even uitrusten op die twijfelaar van Volbloed,' wil Bontekoe haar helpen. 'Tussen die vieze lakens van Volbloed krijgt ge mij niet, commissaris!' hoort hij Brigitte zeggen, die haar schattig neusje ophaalt.. 'Volbloed heeft geen lakens, maar een edredon heb ik gezien,' zegt Bontekoe, die nerveus wordt omdat Brigitte tegenspartelt. 'Laat me los, laat me los,' gilt ze. 'Maar ik heb u niet vast,' antwoordt Bontekoe verontwaardigd als altijd. 'Sorry, meneer, ik was even in de war.' 'Waarom riep u mij eigenlijk? 'Volbloed weet gij dat nog?' vraagt Bontekoe. 'Wat?' vraagt de ondercommissaris. 'Waarom?' 'Waarom wat?' gaat Volbloed door. 'Waarom ik Ma.... (een aarzeling van Bontekoe) ...Brigitte riep?' 'Potverkoffie,' denkt Volbloed, 'mijn baas speelt dus toch dubbelspel, die leperd!'
12.Huivering
Jo Deman 'Onze verslagen verdwijnen weer van het scherm!' roept Tom Bonnen wat verslagen, in de vertrekken van Bontekoe, de hoofdcommissaris, die met Paris geluncht heeft in één van haar Hilton's. 'Hebt ge copies gemaakt?' 'Jawel, hoofdcommissaris' 'Wacht dan tot deze avond, ongeveer 18 u, en steek ze opnieuw in het computersysteem.' 'Ge weet toch dat we vanaf nu om die reden alleen nog 's avonds en 's nachts werken, hé, Bonnen?' 'Waarom moet ik dan nu hier zijn, midden op de dag?' 'Omdat ge nog in opleiding zijt, Tom, dan moet ge dubbele inspanningen doen.' zegt de commissaris, die er wat aangeschoten uit ziet. 'Hebben ze echt op u gemikt?' vraagt Tom. 'Waarom?' zegt de baas, heel verbaasd omwille van die rare vraag. 'Omdat ge er wat aangeschoten uitziet' durft die brutale ad-rem Tom antwoorden. Bontekoe negeert hem volledig. 'Brigitteke van mij' roept hij met zijn zatte botten. 'Daar is hij weer, die klier,' denkt Brigitte, en steekt zich, voor alle zekerheid, weg in de bezemkast. 'Zit ge weer in die bezemkast?' blaat Bontekoe uit, met een geile tongval. Brigitte huivert...
13.Proficiat tipgeefsters
Jo Deman 'Waarom zijn het altijd vrouwen die goede tips geven?' vraagt Bontekoe aan adjunct-inspecteur Tom Bonnen? 'Zijn er geen mannen onder onze tipgevers?' 'Jawel, maar die deugen niet, commissaris,' zegt hij wat beduusd. 'Zou die vrouwelijke onderzoeksrechter daar voor iets tussenzitten?' 'Altijd tips van vrouwen kiezen?!' durft Bontekoe nu toch in de groep gooien. 'Zou die dame misschien iets tegen mannen hebben?' 'Denk ik niet', commissaris, antwoord Tom Bonnen, 'ze houdt toch van gespierde mannen, heb ik vernomen.' 'Trouwens veel van onze vrouwelijke tipgevers zijn eigenlijk mannen.' 'Maar die zijn zo slim om vrouwennamen te hanteren.' 'Ach zo' zucht Bontekoe en leest verder in zijn krant.
14.Verlof
Jo Deman Hoofdcommissaris Bontekoe die voor deze gelegenheid van Paris de grote zaal in haar Hilton in Brussel had afgehuurd, spreekt zijn personeel toe: 'Zouden we niet beter met zijn allen opkrassen?' 'Ik zie geen bomen meer in het bos!' 'Bomen door het bos.' verbetert adjunkt-inspecteur Tom Bonnen. 'Bonnen, ik ben je eeuwige verbeteringen zo beu als kouwe pap!' Komt Dré Pikkel boos binnengelopen, zwaaiend met een perskaart van radio1. 'Sorry Bontekoe, deze zaal is al afgehuurd door radio1. Kan u zich met uw gevolg verwijderen?' 'Dré, zijt gij diegene die samenheult met radio1? Ik dacht dat ik dat was!' 'Allemaal jullie schup afkuisen, mensen,' zei Bontekoe en hij vertrok voor een week met zijn boot om te varen op de Leie, zijn lievelingsbezigheid. Maar waar niemand aan dacht bij radio1 was dat zijn onderdaan, commissaris Volbloed, na zijn week verlof, zou terugkeren.....
15.Lesje leren
Jo Deman 'Een zekere Marie heeft ons vandaag een nieuwe en belangrijke laatste tip gegeven, verneem ik juist van onze tip-dienst' meneer de commissaris. Tom is buiten adem van het hollen. 'Een zekere Marie, zegt u, Tom? 'Dat betrouw ik niet!' 'Waarom weer niet?'' vraagt Tom, duidelijk geirriteerd door zijn chef zijn gezeur. 'Waar zit u trouwens, meneer de commissaris?' 'In de bezemkast.' zegt de undercoveragente Brigitte, lachend tegen Tom . Ik heb hem in de val gelokt en opgesloten, dan word ik tenminste gerust gelaten deze middag!' 'Neen, neen', roept de dronken commissaris doorheen de bezemkastdeur. 'Die Marie, zegt u? Niet betrouwbaar! Vergeet niet dat de hoofdverdachte in deze zaak Marlies is, Tom!' 'Ja, en?' vraagt Tom. 'Laat de L en de S weg en wat hebt ge: Marie,' zegt de commissaris duidelijk voldaan. 'En wat doet ge dan met die overblijvende LS?' smeekt Tom. 'LS, LS,... LES, dat is het,' zegt Bontekoe! 'Een code. Ze wil ons een LESJE leren, dat is duidelijk.' Tom Bonnen bewondert zijn zatte baas om zoveel wijsheid. ' Ik denk zelfs dat die Marlies geen verdachte is, maar bij die radio1 werkt, zoals ook die bedrieger Dré Pikkel doet.' Dan hoort Tom en Brigiite alleen nog gesnurk van achter de bezemkastdeur. 'Zullen we ze open maken?' vraagt Tom aan Brigitte. 'Neen zeg, op slot laten,' zegt het bezorgde meisje... 'Dan hebben we tenminste rust.'
16.Eindverslag
Jo Deman Hoofdcommissaris Bontekoe leest voor uit het verslag van Volbloed: Quote De ondervraagde Marlies beweert: En op dat modderspoor dragen vier gespierde mannen een reuze katafalk op de schouders. Maar het is geen opgebaarde lijkkist. Het is het tweepeekaatje. Marlies kijkt naar de lijkstoet voor haar moeders lelijke eend. Unquote 'Volbloed, ik versta daar geen yota van, van wat ge daar schrijft! Met uw west vlaamse moeilijke woorden, gij toch!?' 'Meneer Bontekoe, ik heb alleen opgetekend wat die Marlies mij vertelde, dat zijn haar preciese woorden!' Een reuze katafalk? Wat is dat dan, Volbloed? Weet ik ook niet, antwoord Volbloed wat verlegen. En een lijkstoet voor de eend van haar moeder? Een lekijke nog wel, waar slaat dat op? Volbloed, vraag direct uitleg aan onze onderzoeksrechter in die zaak, die heeft universitaire studies gedaan en kan ons helpen dit te begrijpen. Hoe wil je dat we zo een tekst in geval van een assissenproces voorleggen aan een simpele volksjury? Die mensen gaan niet weten waarover het eigenlijk gaat! 'En wie begraaft er nu een eend met een lijkstoet erbij en vier blote mannen?' Bontekoe loopt nu rood aan. Pardon, chef, stamelt Volbloed, want hij ziet dat zijn baas nu echt bijna ontploft, pardon, het waren wel vier gespierde mannen! 'En wat heb ik gezegd, vraagt Bontekoe, uitzinnig? 'Blote mannen', meneer Bontekoe', durft Volbloed nauwelijks melden aan zijn chef die op ontploffen staat. Hier mijn verklarende Van Dale, baas en hij reikt een dik boek aan. Wat moet ik daar mee? raast Bontekoe door. 'Katafalk' opzoeken, meneer Bontekoe, lispelt Volbloed die zijn chef nog nooit zo boos zag. En een hangslot dat vleugels samenhoudt? staat hier ook nog! Ik wil weten welke vleugels, Volbloed, nu. Ge zijt zeer slordig in uw onderzoek, man. Ge zou beter wat verlof nemen, tot half september bijvoorbeeld.
17.Classified Geheim
Volbloed Beste Machteld, Hier commissaris Volbloed. Ik heb zo juist vernemen dat u mijn grote baas zijn echte naam vernoemd op een forum van de openbare omroep. Dit kan voor hem zeer gevaarlijk zijn. De staatsveiligheid kijkt immers ook naar die radio1 spelletjes. Mag ik u dringend verzoeken om één van zijn schuilnamen te gebruiken als u met hem in contact wil treden? Uw toegenegen Volbloed In opdracht van een man met grote allure. PS: Hijzelf kan u niet schrijven want hij zit op zijn yacht, ergens op de Leie, op zoek naar een sinds kort vermiste onderzoekrechter. Maar vertel dit aub niet verder. Mijn grote baas wil om zijn en uw bestwil anoniem blijven. Vernietig dit document na grondige lezing.
18.Spionnen
Jo Deman 'Hoe zit het met onze dagelijkse tipgevers, Volbloed?' 'Kunnen die niet bijdragen aan een oplossing van deze moeilijke zaak Floor/Marlies? Gij houdt daar toch regelmatig contact mee?' 'Ik heb iets pijnlijks ontdekt, chef' 'Sommigen zijn dubbelspionnen?' vraagt Bontekoe met angst in zijn stem.
'Erger nog, de meeste van die tipgevers zijn één en dezelfde persoon, meneer Bontekoe.' 'Hoe weet ge dat zo zeker?', vraagt de chef. 'Uit zeer betrouwbare bron, baas', articuleert Volbloed. 'Nu krijgt hij al noten op zijn zang,' denkt Bontekoe. 'En wie is die persoon dan wel?' 'Iemand van de directie van radio1!' 'Toch niet waar, man?' 'Toch wel.' 'Wie?' 'Ik durf het hier niet luidop zeggen, meneer,' en Volbloed kijkt wat beverig rond.' De muren hebben oren!' Bontekoe kijkt aandachtig naar zijn vier muren (een venster had hij niet) en fronst zijn voorhoofd. 'Volbloed, toch, dat zijn geen oren, maar bloementjes papier, nog van vóór de eerste wereldoorlog!' 'We zitten hier toch armzalig,' geeft nu ook Volbloed toe.
19.Vliegende brigade
Jo Deman Een duo van de vliegende brigade vliegt Bontekoe zijn Bureau binnen. 'Waarom vliegen jullie zo snel binnen? Doe dat nooit meer als het buiten hondenweer is'. 'Zie nu: al dat rondvliegend slijk op mijn hemd en mijn dossiers.' 'We hebben nieuws, hoofdcommisaris,' zegt degene die eerst binnenvloog. 'De onderzoeksrechter is verdwenen!' De dame die de zaak Floor/Marlies behartigd?' vraagt Volbloed met een bang hart. 'Juist', zegt de tweede die binnengevlogen was. Daar zit Bontekoe achter, denkt Volbloed in stilte. 'Waaraan denkt ge?' vraagt Bontekoe aan Volbloed. Gosh, ik heb niet stil genoeg gedacht, mijmert hij. 'Lees mijn verslagen op uw bureel en ge weet alles, chef!' 'Volbloed, wanneer leert gij eens typen, zeg? Ik kan uw kattepoten niet lezen.' 'Misschien een goeie leesbril en uw probleem is opgelost,' denkt Volbloed, maar durft dat niet zeggen. 'En uw uitspraak, Volbloed, ook niet fameus, en uw woodkeuzes in uw verslagen, zo pover soms.' 'Ik ben wel van de Westhoek, chef,' zegt hij beteuterd. 'Mijn ouders hadden een kwadraathoeve nog wel!' 'Ik heb mij opgewerkt tot commissaris door veel zaken op te lossen en ik ben fier op mijn werk.' 'Het is niet omdat ge van Antwerpen zijt dat ge zo een dikke nek moet opzetten,' verdedigt Volbloed zich. 'Weet ge wat, Brigitteke,' zegt Bontekoe, 'kunt gij vanaf nu die verslagen van Volbloed uittypen voor mij?' 'Sorry, meneer, maar dat doe ik niet, ik mag niet opvallen want ik ben tenslotte undercover.' 'Kan Bonnen dat niet? Waar is die eigenlijk, die onderkruiper?' vraagt Volbloed. 'Ik vrees dat die achter de verdwijning van onze onderzoeksrechter zit? Een soort afpersing zou kunnen, om meer boekenbonnen te winnen.' Heel die boel hier is corrupt bedenkt Volbloed, nu heel stil. 'Gelukkig ben ik er nog om de boel te redden......'
20.Machteld terug
Jo Deman 'Mijn God, die Machteld is terug!' jubelt Volbloed. 'Wat zal onze baas blij zijn!' 'Ik ben wel jouw baas, Volbloed,' orakelt zijn chef Bontekoe. 'Ik bedoel wel onze grote baas, meneer!' weerlegt Volbloed. 'Ik heb trouwens altijd al een boontje gehad op die Machteld, van bij het begin,' zucht hij blij. 'VOOR die Machteld, moet het zijn, mr Volbloed,' onderbreekt Tom Bonnen zijn chef. 'Een boontje voor iemand hebben, of anders een oogje op.... is ook aanvaardbaar.' 'Kiezen aub,' wordt weer in de achtergrond geroepen ,door de regisseur ditmaal. Een hulpje van de regisseur komt met een doos attributen aanlopen, kijkt er grondig in en zegt teleurgesteld: 'Baas, tanden liggen hier niet in, hoor?!' 'Waarom in godsnaam zoek jij naar tanden?' vraagt de regisseur verveeld. 'U heeft toch 'Kiezen aub' geroepen, meneer?'. 'Natuurlijk, kieken, tussen een boontje en een oogje, bedoelde ik! Dwaas toch!' 'Ge kunt tegenwoordig geen goed personeel meer vinden,' fluistert hij op kwade toon. 'Maar wat wil je, we zijn hier ook allemaal onderbetaald!' 'Ter zake nu.' onderbreekt Bontekoe. 'Ik denk dat die Machteld is ondergedoken en nu opereert als Brigitte!' 'Volbloed, ik ben daar niet zeker van, trouwens in het algemeen ben ik van het onzekere type.' 'Hoe zijt ge dan op die vetbetaalde hoge post terechtgekomen?' durft Volbloed vragen. 'Kruiwagens, massas kruiwagens, Volbloed,' en hij kijkt met een giftige blik naar zijn onderdaan. 'Kwadraatkruiwagens zeker?' proest Volbloed het uit. Maar dat kan Bontekoe niet appreciëren. 'Wat is de tip voor vandaag, Volbloed?'
'Zoek het zelf uit.' antwoordt de man met de twijfelaar, en slaat de deur met kracht dicht. 21.Klachten
Jo Deman 'Die Brigitte, die Linda, die Agatha en die Greet, die werken dus alle vier bij de radio,' zegt Volbloed. 'Dat is verdacht,' beaamt Bontekoe. 'Mogen die dan meespelen en boekenbonnen winnen?' 'Eigenlijk niet, baas, maar hoe bewijs je dat?' 'Trouwens die Tom en die Max van vandaag zijn ook ingehuurde acteurs, weet u dat?' 'Maar jongens toch, waar gaan we naartoe?' klaagt het hoofd van de recherche. 'Direct naar de VRT om dat uit te klaren,' antwoordt Volbloed. 'Dit is een ernstige deontologische fout.' 'Kunnen daar ontslagen uit voortvloeien,' commissaris? 'Niet te voortvarend,' zegt Bontekoe,' ik kan het weten want ik heb een motorboot!' 'Van wie komt die klacht?' 'Van een zekere Desiré, ook al een vrouw, zucht Bontekoe.' 'Neenee, dan zou het Desirée zijn, meneer Bontekoe.' 'In taal zijt ge ook niet zo straf hé?' Bontekoe krijgt een kleur.
22.Herschrijven
Jo Deman 'Vindt gij 'gespierde lijkbidders' sexy?' vraagt Brigitte aan Machteld, tijdens één van hun vrije momenten op het bureel van Bontekoe, de hoofdcommissaris. 'Waarom?' 'Ik ben hier een verslag van de zaak Floor aan het herschrijven en die Marlies zegt dat in haar verklaring!' 'Ik vind dat het wat degoutant klinkt, gespierde lijkbidders?' zegt Machteld. 'Die Marlies dat moet een rare zijn om zo iets te vinden.' 'Waarom herschrijf je dat verslag eigenlijk?' 'Opdracht van Bontekoe, meid, die vindt het slecht beschreven!' 'Wie heeft het origineel dan geschreven?' 'Ik zou het niet weten' zegt Brigitte en typt ijverig verder.
23.Lang weekend
Jo Deman 'Hoe is het met de lekken in ons computerbestand deze middag?' vraagt Bontekoe, de hoofdcommissaris, pas bevrijd uit de bezemkast, waar hij zijn roes uitsliep. 'Nog geen lekken opgemerkt, sinds u terug bent van Paris.' zegt Tom op een wrang toontje. 'Voor jou is het wel Mevrouw Hilton, snotneus,' corrigeert Bontekoe met klem. 'Ik denk dat die computermaffia die onze verslagen stelen, een lang weekend hebben genomen.' voegt hij eraan toe. 'En morgen is het een feestdag, dus we zijn tamelijk veilig voor de komende dagen.' 'Ging u geen week met uw boot varen op de Leie, meneer Bontekoe.' vraagt Tom. 'Inderdaad, maar jij blijft op post, de volgende drie dagen, Bonnen.' De jonge onervaren adjunct-inspecteur voelt zich in zijn kruis getast. Maar dit gebeurde niet door Bontekoe, want die was al vertrokken, maar door die twee vrouwen, u weet wel, Brigitte en Machteld, die Tom heel gespierd en sexy vinden, zeker in zijn uniform. Tom had daar trouwens geen bezwaar tegen en was blij dat die twee hete trienen ook het ganse lange weekend moesten blijven werken van Bontekoe, die ondertussen al met zijn boot tot in Lathem geraakt was. De hoofdcommissaris had immers een snelle boot die 40 knopen kon halen.
24.Contact met Volbloed
Jo Deman Gekraak en gepiep in zijn oor. 'Ja, hallo, hier Bontekoe, hoe gaat het Volbloed?' 'Waar zit je nu?' 'In Peking zeg?' 'Met die Machteld nog wel, waar ge maar twee bonen voor hebt?' 'Ik begrijp je slecht, Volbloed, rotverbinding hier op mijn boot. Wat zeg je?' ' Machteld, waar je maar twee woorden voor hebt? Is dat wat je zei?' 'Rotwijf? Dat is maar één woord, Volbloed!' 'Wou ze niet meegaan? Maar jongen toch, is dat tegenslag! 'Waarom wou ze niet mee met jou naar de olympische spelen?' 'Omdat je bed te smal is? Heb jij nog altijd die halfslachtige twijfelaar?' 'Sorry, Volbloed, maar ge zijt een ouderwetse. Koop een Kingsize bed en ge hebt direct prijs!' 'Ik kan het weten want ik slaap zelf in een Masterkingsize en ik doe nooit alleen dodo,' voegt Bontekoe eraan toe, met een vettig lachje. Dan verbreekt de verbinding met de chinezen want hij vaart juist onder de brug van Willebroek. Jaja, zo snel kan Bontekoe varen!
25.Ontmaskering
Jo Deman Bontekoe landt juist aan in Blankenberge in de jachthaven, want hij wil vandaar ook naar Peking varen, om Volbloed wat te troosten na zijn debacle met die Machteld. Komt een Chinese brievenbesteller aangelopen en overhandigt een telegram komende van Volbloed. 'Wel, wel,' denkt Bontekoe, 'die Volbloed toch, in een tijd van internet en toestanden, nog een ouderwetse telegram sturen. Hij heeft toch iets romantisch. Ik begrijp niet dat die Machteld dat romantische in die Volbloed niet aanvoelt?!' En hij leest: 'Beste Bontekoe, Ik heb nu vernomen via mijn contacten met de Chinese maffia dat die Jo Deman van onze verslagen eigenlijk Jules zou heten? En Jules, is dat ook niet de codenaam van onze grote baas? Ik denk dat daar een verband moet zijn en maak me grote zorgen. Kan u dat ter plaatse verder uitzoeken? Verbrandt deze telegram na lezing aub. 'Slim van die Volbloed om niet via internet te gaan, met al die lekken van de laatste tijd.' bedenkt Bontekoe. En hij leest verder: Met dank. Uw toegenegen medewerker, Volbloed. 'Wat een broekveger toch kan die Volbloed soms zijn,' overdenkt Bontekoe nu, terwijl hij de Chinese brievenbesteller een grote fooi geeft.
26.Met de helicopter
Jo Deman Bontekoe zit al midden op de oceaan, in ruw weer trouwens, acht Beaufort. Zijn schip gaat lelijk te keer. Plots hoort hij geronk, vlak boven hem, hoog in de grijze lucht. Een helikopter, beschilderd met vijf grote en kleurige ringen, daalt en zet zich behendig neer op het voordek van zijn motorboot. 'Is dat niet gevaarlijk, met dit weer, midden op de oceaan?' vraagt de jonge en sexy vrouw naast hem. 'Eigenlijk wel, Brigitteke van mij.' zegt Bontekoe. Verklarende nota voor de lezers: De dame in haar ondergoed is dus inderdaad die undercoveragente, die uiteindelijk liever meeging met de ervaren en hooggeplaatste Bontekoe dan met dat piepkuiken van een Tom Bonnen. Ze was ook nog nooit in China geweest en dat speelde ook mee uiteraard! Zij deed het dus niet alleen voor het geld en de weelde van Bontekoe. Niet alle vrouwen zijn slecht! Einde verduidelijking. Volbloed verschijnt lachend aan de deur van de helicopter, neemt vlug afscheid van Jacques Rogge die aan de stuurknuppel zit, en duikelt de stuurkajuit van Bontekoe binnen. 'Volbloed, dommerik, ik ben eindelijk voor de eerste keer midden op de oceaan met die Brigitte, helemaal alleen, en nu komt ge mij storen, idioot.' 'Sorry, baas, ik heb weer een nieuw spoor!' Speelt gij met miniatuurtreintjes, Volbloed? 'Neen, baas, nieuwe elementen in mijn onderzoek....' Bontekoe roept: 'Brigitteke van mij, gooi het anker uit' en zegt tegen Volbloed: 'Vertel op, Volbloed!' En Volbloed vertelt:.... Wat Bontekoe niet weet is dat die Brigitte niet gewoon is om te varen en het anker over boord gekieperd heeft, zonder echter de ankerketting, zo een 40 m lang, aan de boot vast te maken. Bontekoe is dus zijn anker en al kwijt en dat gaat hem nog parten spelen, midden op een steigerende oceaan, met een tamelijk prutsbootje..
27.Hoge golven
Jo Deman Terwijl de boot kraakt in zijn voegen, vertelt Volbloed aan Bontekoe: 'Heb jij ook niet in Aalst gewoond als kind?' 'Ja, in de Verbrandhofstraat' 'In welk nummer, weet ge dat nog?' 'Ja, in 69!' 'Hebben wij mekaar dan niet gekend?' vraagt Volbloed. 'Ik heb daar ook gewoond in mijn jonge jaren.' Een verbaasde Bontekoe: 'Zeg dat het niet waar is!' 'In welk nummer?' 'Het was een lange straat, wij woonden in nummer 6969.' 'Vandaar dat ik je niet herinner.' zegt Bontekoe. 'Wel, baas, daar woonde ook een jongen met uitzonderlijke kwaliteiten, die speelde niet met speelgoed zoals andere kinderen, maar las al wetboeken op zijn tien jaar en het staatsblad vanaf zijn twaalfde!' 'Ik herinner mij iets vaag hierover, van mijn ouders, ja,' moet Bontekoe toegeven. 'Maar wat is daar interessant aan?' 'Wel mijn moeder vertelde mij onlangs dat dat speciaal bazeke Juleke heette!' 'En het toppunt is dat die moeder van dat ventje Deman heette'. 'Begint ge het verband te zien?' vraagt Volbloed, ondertussen wel zo zeeziek als een hond. 'Kunnen we niet wat vaster liggen met die boot?' smeekt Volbloed, terwijl hij alles uitbraakt. 'Op golven van 12 meter hoog is dat niet eenvoudig, Volbloed.' ' Brigitteke van mij, kijk eens naar dat anker. We liggen precies niet vast?' roept Bontekoe. Maar Brigitte is nergens meer te zien.....
De personnages Volbloed, Bontekoe en co gaven meestal commentaar op specifieke dingen die met het wekelijks kortverhaal te maken hadden.
Zij die het programma Midi Libre/Midi Crimi volgden, weten waarover de commissaris het heeft. De andere lezers zullen niet altijd alles begrijpen...
28.Waar is Brigitte?
Jo Deman 'Pijpen Brigitte, Pijpen Brigitte.' hoort Volbloed zijn baas uithuilen terwijl hij wanhopig van voor naar achter over zijn schip loopt, in tranen. 'Sorry, baas, maar ik vind dat ge zoiets niet aan uw medewerkster vraagt, zeker niet als ik erbij ben. Ik kom van de Westhoek en ben godvruchtig opgevoed, met veel eerbied voor de vrouw!' roept Volbloed naar Bontekoe, tamelijk kwaad. 'Wat bedoelt ge' vraagt de wenende hoofdcommissaris. 'Uw vraag aan Brigitte, meneer,' zegt hij, en probeert een omschrijving te geven, want vieze dingen daar houdt hij niet van. ''Falluxzuigen.' komt plots uit de mond van de brave Volbloed die van zichzelf schrikt. 'Maar Volbloed toch, dat is haar familienaam, ik blijf immers beleefd, zeker in benarde tijden!' zegt Bontekoe erg verveeld met het misverstand. 'Ik hoor kloppen.' roept Volbloed nu en kijkt verbaasd naar de vloer in de stuurcabine. Bontekoe opent snel het luik van de motorruimte. Komt daar Tom Bonnen te voorschijn, zo groen als wat, vol olie en vet en zijn mooie uniform van adjunct-inspecteur volledig ondergekotst. 'Godverdomme toch.' fluistert Bontekoe bij het zien van zijn verstekeling. 'Hoe komt gij hier?' 'Stiekem meegekomen, toen Brigitte naar uw boot op zoek was, meneer. Ik kon het niet verkroppen.' en zijn ogen schieten vol tranen. 'Waar is Brigitte?' is het eerste dat Tom vraagt nadat hij proper gewassen en gekamd, tevoorschijn komt. 'We zijn ze kwijt.' zegt Volbloed bedroefd.
29.Vogelnest
Jo Deman In het vogelnest in Peking zit de voorzitter van de 29ste Olympiade, Jacques Rogge, in de eretribune. Op zijn knie zit een sexy undercoveragente. 'Dank je, Jaco', fluistert ze lief in zijn oor, 'dat ge me hebt kunnen redden van de verdrinkingsdood, dankzij uw opmerkzaamheid en uw Agusta helicopter.' 'Ik dacht eerst dat ge een medaillezwemster was die wat ver uit het strand aan het oefenen was,' zegt Rogge op zeer voorname toon, want zo spreekt hij altijd sinds hij in een groot kasteel in Zwitserland woont. 'Graag gedaan, Brigitteke van mij' voegt hij eraan toe. 'Brigitteke van mij' dat hoor ik niet graag, dat doet me aan die klier van een Bontekoe denken,' antwoordt ze, terwijl ze aan zijn oorlel likt. 'Niet doen in het publiek' vermaant Rogge haar. 'Wat ontbijtgranen met gerst en amandelen en selder?' vraagt de sexy jongedame, die aan het smullen is. 'Neen, ik eet alleen Tarwe' antwoordt Rogge. 'Die mannen aan de top zijn toch verwende venten.' bedenkt Brigitte, 'ik kan misschien toch beter iets met dat Tommeke beginnen.' Op de boot bij Bontekoe, Volbloed en Bonnen zou de stilte te snijden zijn mocht het niet zo stormen en kletteren. Plots ratelt de telex.
30.Muizenissen
Jo Deman Tom vliegt naar de ponsband van de telex en leest de gaatjes luidop: Geachte heer Volbloed, Ik meld u met vreugde dat uw medewerkster gered werd en nu in het nest zit op mijn knie.' Getekend J. R. 'J.R.? J.R.? Dat komt me bekend voor. Is dat niet die magnaat van Dallas, die oliebandiet?' vraagt Bontekoe met strenge blik aan Volbloed. 'Kan het zijn dat Brigitte weer undercover werkt?' 'In de oliesector is veel misdaad!'' roept Tom vertwijfeld. 'Voor jou is het Mevrouw Pijpen, jongeman,' valt Bontekoe hem in de rede. 'Van koers veranderen' roept Bontekoe naar Volbloed, 'we gaan recht naar America, naar dat Brigitteke van mij!' De hoofdcommissaris duwt Tom brutaal een groot reddingsvlot in zijn handen. 'Hier jongen, gij gaat hiermee terug naar Blankenberge, Amerika is niets voor jou.' Als Tom weg is zegt Bontekoe, weer met een geil lachje: 'Die houdt het geen vijf dagen vol, zonder eten en drinken op dat vlot....' Volbloed, die ondertussen richting Dallas, USA, stuurt, schudt zijn hoofd, vol muizenissen.
31.Katrien
Jo Deman Bij de recherche in Brussel zitten Dré Pikkel en het scriptmeisje Machteld, de enigen die vandaag werken, bovenop het luxueuze bureel van Bontekoe, die nog altijd richting Amerika stoomt. Pikkel leest het laatste verslag dat binnenkwam over de zaak Marlies en Floor, terwijl hij met opzet kringen maakt op het lederen bovenblad van Bontekoe zijn schrijftafel. Hij doet dat nu al met een zesde tas, waaruit hij regelmatig koffie morst, allemaal opzettelijk. Het scriptmeisje Machteld, dat nogal dicht naast hem zit, zeker in een werksituatie, krast ondertussen diepe groefjes in het leder, met nietjes nog wel. Pikkel dreunt het af in één adem: 'De vrouwelijke onderzoeksrechter op deze zaak, heeft onze top-tipgeefster Katrien bevorderd tot haar persoonlijke assistente! Verder valt het ons op dat die Katrien weer met een K begint, zoals ook de woorden kwadraathoeve en Katafalk dat deden. 2PK eindigt dan weer met diezelfde K. We trachten nu definitieve verbanden te leggen.' Einde verslag. 'Zouden daar gekwetsen zijn of vrouwen met ongesteldheid?' mijmert Machteld. Pikkel, die ondertussen in de twijfelaar van Volbloed is gaan liggen om wat te uit te rusten na al dat rollebollen met Machteld, kijkt op en denkt: 'wat een stuk toch, die Machteld.' 'Bontekoe heeft gelijk, het is hier een konijnenkot' en hij dommelt in. En Machteld komt naast hem liggen.....
32.Reilen en zeilen
Jo Deman 'Waar is commissaris Volbloed?' vraagt hoofdcommissaris Bontekoe. 'Op verlof.' antwoord Tom Bonnen. 'U heeft hem zelf gevraagd verlof te nemen, liefst tot midden september,' zei u nog. 'En het scriptmeisje?' 'Samen op verlof met Volbloed' meldt Dré Pikkel, die nog altijd Bontekoe schaduwt, wegens verdachtheid. 'Een echt konijnenkot is dat hier, vindt je niet Tom?' Tom is blij dat zijn grote baas hem een vraag stelt. 'Verschrikkelijk, meneer.' zegt hij en knijpt ondertussen in het appetijtelijk achterste van de sexy undercoveragente Brigitte. 'Die onderkruiper denkt Dré Pikkel. 'Is er al een vervolg in de zaak Lies en Flo? 'Het is Floor en Marlies, chef,' zegt Tom betweterig. 'Ik heb wel de oplossing waarom die Marlies alleen moeilijke woorden gebruikt die met een K beginnen!' kraait Tom uit. 'Zij heeft vroeger van een suikernonkel eens de volledige 28delige Britannica dictionair geërfd.' 'Waarom dan altijd woorden met een K?' vraagt Bontekoe. Tom verklaart:
'Die nonkel was op het einde van zijn leven aan lager wal geraakt en stookte al zijn woordenboeken op in zijn kachel. Toen hij dood was vond Marlies nog alleen het deel van de letter K. Erger nog: Uit dit laatste deel had haar nonkel al bijna alle paginas opgebrand. Nog twee bladzijden bleven over: met bovenaan KA en KW.' 'Vandaar haar woorden Katafalk en Kwadraathoeve.' knikt Bontekoe begrijpend.
'Heeft u ondertussen Katafalk opgezocht?' vraagt Tom aan zijn grote chef. 'Dat is geen werk voor een hoofdcommissaris, meneer Bonnen,' zegt Bontekoe nu plechtig. 'Ik ben trouwens weer bevorderd,' jubelt hij, een tikkeltje fier. 'Mijn nieuwe titel is..' en hij haalt een pak nieuw gedrukte naamkaartjes boven. 'Hier', zegt hij, en geeft de hele bende in zijn bureau een kaartje. Dré Pikkel, de snuggerste van het gezelschap, draait het gekregen kaartje om, en zegt verwonderd: 'Maar Bontekoe, die kaartjes zijn gedrukt op de achterkant van boekenbonnen van radio1!' Bontekoe, een beetje gegeneerd: 'Dré, kwestie van ook wat reklame te maken, hé.' Dré Pikkel die nog steeds een geheim onderzoek leidt naar het zeilen en reilen van Bontekoe, denkt: 'Zou die Bontekoe een geheim agent zijn van Radio1?' In de achtergrond weer het scriptmeisje Machteld, die dan toch niet mee was met Volbloed: 'Het is wel reilen en zeilen, heren!' 'Wat zijn reilen eigenlijk?' vraagt Bontekoe nieuwsgierig als hij is.
33.Einde verhaal Hilde V.
Jo Deman 'Cut' 'Heel goed gespeeld.' klinkt het uit de mond van de regisseur. De scriptgirl fluistert in zijn oor: 'soms wel wat overgeacteerd, vindt u niet?' 'Het zijn ook maar onbetaalde amateurs die we hier laten opdraven, meisje,' antwoord hij, 'je mag daar niet teveel van verwachten.' 'Maar er zit toch wel wat spanning in, vindt u niet?' 'Vooral de belichting en de klank zijn zeer visueel en auditief'.' Het scriptmeisje vindt dat een rare conclusie van haar regisseur maar zwijgt. 'Morgen de laatste opnames en dan verlof voor iedereen.' klinkt het uit de luidsprekers. 'Hoe gaat dit verhaal nu eigenlijk eindigen, meneer?' De regisseur weer in het oor van de scriptgirl: 'Zeker niet verder vertellen, hé?' 'Wel het zit zo: Marlies vermoordt simpelweg die Floor, die een psychogisch probleem heeft en zich wil wreken op Marlies. Marlies, die ook iets op haar kerfstok heeft, wil immers verder leven zonder zorgen!' 'En die vier gespierde mannen dan? vraagt het scriptmeisje? 'Daar weten we ook geen raad mee, dat stuk knippen we er gewoon uit en klaar is kees.' zegt haar baas. 'Gaat die scenarioschrijfster dat wel goed vinden?' 'Ik denk het wel, ze weet immers zelf ook niet goed wat met die vier gespierde mannen aan te vangen.' 'Waarom heeft ze die dan in haar verhaal gebracht?' 'Ze houdt gewoon van gespierde mannen, kindje, dat is een fobie van haar!' verklapt de gespierde regisseur die de schrijfster heel goed kent.
14 augustus 2008
34.Gegroet, lieve luisteraar Machteld van het eerste uur, en de anderen ook natuurlijk.
Volbloed Haha, dag Machteld. Hier commissaris Volbloed. Mijn grote baas vraagt me u persoonlijk te begroeten. Ofschoon hij nog op verlof is, neemt hij toch de moeite om onze geheime verslagen op dit medium na te lezen, tenminste als ze niet verdwijnen door toedoen van dat zootje ongeregeld die we welliswaar op het spoor zijn en tegen einde deze week zullen ontmaskerd hebben. En dan zal onze wraak hels zijn...
24 augustus 2008
35.Caran Dash
Jo Deman 'Ter zake, ter zake!' roept hoofdcommissaris Bontekoe, die achter zijn luxueuze schrijftafel plaatsgenomen heeft en het geroezemoes beu is. Tegenover hem zitten commissaris Volbloed, adjunct-inspecteur Bonnen, de jonge en sexy undercoveragente Brigitte en geheimagent Dré Pikkel. 'Ter zake, ter zake.' 'Zeer informatief programma op Canvas' meldt Tom Bonnen aan zijn grote baas. 'Bonnen, zwijg, doe niet onnozel, en wees aandachtig' In het slangenlederen salon naast Bontekoe ligt een slanke ranke vrouw op de vierzit, languit. Bontekoe kijkt haar aan, met grote bewondering, en zegt plechtig: 'Mag ik jullie voorstellen, beste medewerkers, mevrouw Caran Dash.' 'Van de waspoeders?' vraagt Volbloed beleefd. 'Of van de kleurpotloden?' mengt Tom Bonnen zich weer. Tom bekijkt de zeer donkere huidskleur van de liggende vrouw en durft te vervolgen: Het zwarte kleurpotlood dan?' Volbloed onderbreekt zijn telg en moeit zich in het gesprek: 'Zwart is GEEN kleur, Tom, nooit opgelet in de les natuurkunde?' Bontekoe die rood aanloopt onderbreekt deze rare conversatie. 'Geen beledigende opmerkingen aan het adres van onze gekleurde medemensen aub.' 'Zwart is geen kleur, meneer Bontekoe, heeft mijn baas Volbloed zopas nog gemeld' zegt Tom. Bontekoe, op de rand van een franse colère, maant Tom aan te zwijgen als hij in dienst wil blijven bij de recherche. 'Deze dame heb ik ontmoet in Los Vegos, zij is beroemd in alle staten van Amerika en wil nu ook in de kleinste staat op aarde beroemd worden. Vandaar dat zij mij vervoegd heeft op weg naar België, in mijn motoryacht. 'België is niet de kleinste staat op deze wereld, baas.' weerlegt Tom die goed thuis is in geografie. 'Betweterig manneke, hoe weet gij dat?' zegt de grote baas. 'Lesotho, Swaziland, Monaco, het Groothertogdom, etc..allemaal veel kleiner' verduidelijkt Tom voor zijn baas.
36.Kleine staat
Jo Deman 'Wat is haar specialiteit, Bontekoe?' Vraagt Volbloed. 'Niet allemaal tegelijk;' blaft de hoofdcommissaris. 'Tom, nu sla ik een figuur, in het bijzijn van deze dame.' hijgt Bontekoe uit. 'Ik denk niet dat ze Vlaams verstaat.' probeert de adjunct-inspecteur zijn grote baas gerust te stellen. 'Zij is een ster, Volbloed.' antwoordt de hoofdcommissaris op de vraag van de commissaris. Volbloed zwijgt deze maal, verstandig als hij is. Dré Pikkel echter, die nogal van vrouwen houdt, staat op, schudt de hand van Caran Dash en vraagt: 'Are you from Dallas? 'No, why?' 'Because mr Bontekoe has been in Dallas, looking for JR and miss Brigitte here!' Bontekoe komt nu tussenbeide en roept nogal luid: 'Dré moei je niet met mijn privézaken!' 'JR gevonden?' komt uit Tom zijn mond nog vóór hij hem kon houden. 'De man is dood. Heb ik ter plaatse vernomen. Van een leverziekte gestorven. Ben dan langs zijn ex-vrouw geweest, Sue-Ellen.' legt Bontekoe uit. 'En die haar beste vriendin is Caran Dash. En zo is de cirkel rond.' verduidelijkt Bontekoe. ' De cirkel is altijd rond' wil Tom nog zeggen maar hij bedenkt zich. Dré Pikkel, die nog steeds Bontekoe schaduwt wegens verdachtheid, staart naar de hoofdcommissaris en vraagt zich af of de grote baas van de recherche ze nog alle vijf heeft.
37.Vlot en vakantie
Jo Deman Komt plots Machteld, het scriptmeisje, binnengestormd, vliegt richting Tom Bonnen en gilt het uit: 'Tom, ge zijt terug thuis! Hoe lang heb je op de oceaan gedobberd in dat reddingsvlot?' Tom kijkt het meisje aan en vertelt dat het vlot van Bontekoe het meest moderne reddingsmiddel was dat men in Blankenberge ooit gezien had. Uitgerust met een electromotor op zonne-energie, GPS, automatische piloot, met eten en drinken aan boord voor 30 weken, verwarming, airco, electriciteit en gas, met breedbeeld TV, satelietverbinding etc. Machteld kijkt hem verwonderd aan en vraagt: 'Maar hoe lang heb je dan zo eenzaam en alleen op die gevaarlijke oceaan rondgedoold?' 'Niks dolen' zegt Tom, 'op dat vlot was ook een bancontact met bankkaarten op naam van Bontekoe. Ik heb in vele exotische plaatsen vertoefd, met het geld van Bontekoe. Ben hier pas terug, na drie weken heerlijk en vooral heel duur verlof.' Bontekoe die dacht dat Bonnen ternauwernood gered was, hoort dit gesprek ook maar durft niks zeggen, want hij is immers schuldig. 'Ik heb dat bancontact-toestel en die kaarten van Bontekoe gehouden;' fluistert hij in het oor van Machteld. Het reddingsvlot heb ik aan de jachthaven van Blankenberge geschonken. Volbloed schudt zijn hoofd richting Caran Dash. 'Hoe gaat u het probleem van die kleinste staat die we niet zijn nu oplossen met die dame daar?' ''Wanneer gaat België splitsen? Dan is mijn probleem opgelost.' zucht Bontekoe. 'Bel eens naar Leterme' raadt Pikkel aan. 'Die zit in Peking in het vogelnest met Tia de hoogspringster en Kim de verloopster.' antwoordt Bontekoe ontmoedigd. 'Niet bereikbaar.'
38.James
Jo Deman Caran Dash is ondertussen wakker geworden, draait haar zwarte hoofdje en kijkt de hoofdcommissaris vragend aan. 'Have you booked me already in your country's theatre for the coming two months?' 'Bontekoe, ze denkt dat wij maar één theater hebben in België, zo klein denkt ze dat we zijn. Ge zit in de puree als ge het mij vraagt.' declareert Volbloed met een tikkeltje spot in zijn stem. 'Wat moet ik haar nu zeggen?' vraagt de hoofdcommissaris en een licht paniekgevoel overvalt hem.... 'Zeg dat het theaterseizoen voorbij is.' stelt Volbloed voor. Plots gaat Caran Dash rechtop zitten en met schelle stem roept ze uit: 'I do understand Flemish, you know! I have been playing in mr Hugo Claus' De Vlaamse Leeuw' Don't pull me a leg! I am very disappointed in you, James!' 'Heet gij James?' vraagt Volbloed wat verwonderd aan zijn chef. 'Ze noemt alle mannen James.' antwoordt Bontekoe. 'Kwestie dat ze zich dan nooit vergist.' 'Is dat niet wat onpersoonlijk?' springt Tom Bonnen bij. 'Amerikanen zijn nu eenmaal oppervlakkig.' fluistert Dré Pikkel, die meestal heel stil praat, hij is immers geheimagent. 'Hoe heet gij eigenlijk met je voornaam?' komt uit de nieuwsgierige mond van Volbloed. Mijn naam is Bonte. Mijn voornaam had Koen moeten zijn, maar door een administratieve fout bij de gemeente werd de n vergeten en werd het Koe.' zegt Bontekoe wat verveeld. 'Waarom laat je je dan altijd met Bontekoe aanspreken?' 'Dat is omdat ik graag mijn volledige naam hoor en respect wil van mijn medewerkers, ook van jou, Volbloed!' 'Heeft u een voornaam?' spreekt Tom zijn chef Volbloed aan. 'Neen, Tom, ik heb geen voornaam.' 'Wat erg' vindt ook Brigitte, de undercoveragente. 'Mijn vader was bij mijn geboorte zo zat dat hij bij mijn inschrijven op het gemeentehuis mijn pas gekozen naam niet meer kon herinneren. 'Wat erg voor je moeder!' komt Machteld tussenbeide. 'Neenee, toch niet, die is dezelfde dag nog gescheiden van vader Volbloed.
39.Gemiste naam en kans
Jo Deman 'Hoe had jij moeten heten met je voornaam?' vraagt de ietwat bezorgde Bontekoe aan Volbloed. 'Jules, Bonte!' antwoordt de verdrietige Volbloed. 'Voor jou en iedereen hier blijf ik wel de volle Bontekoe, begrepen!' roept de grote chef, verbolgen maar ook droevig omwille van het grote ongeluk dat zijn commissaris kort na zijn geboorte overkomen was. 'Behalve voor het kleurpotlood, chef, voor haar ben je James.' durft de onbeschofte Bonnen luidop zeggen in het bijzijn van Bontekoe. Bontekoe is ondertussen met schele hoofdpijn op zijn lederen vierzit gaan liggen en probeert zich een oplossing in te denken om bij die Caran Dash niet in ongenade te vallen omdat België veel te groot is om als kleinste staat in aanmerking te komen. Er wordt gegrinnikt in Bontkoe zijn bureel, behalve de chef zelf. Niemand heeft ondertussen echter gemerkt dat Caran Dash verdwenen is en ook Brigitte de kamer verlaten heeft, samen met Dré Pikkel nog wel.... Plots roept het scriptmeisje Machteld: 'De Dash is weg!' De Dash is weg!' 'Hoe dikwijls moet ik nog zeggen dat in de burelen van de recherche tijdens de werkuren geen ondergoed en ander goed gewassen wordt, ook niet door de vrouwelijke leden van dit onderzoeksteam!' Terwijl hij dit zegt merkt de hoofdcommissaris nu ook de afwezigheid op van Caran Dash, springt recht en beveelt zijn commissaris: 'Volbloed, onmiddelijk actie nemen, de cel van onrustwekkende verdwijningen verwittigen en radio1 dwingen om een verdwijningsbericht om te roepen om het kwartier.' 'En nu ge hen toch belt: zeg meteen dat ze dat onnozel programma Midi Crimi afschaffen. Er wordt te veel gespot met criminele zaken en feiten en alles in het belachelijke getrokken. Laat ze ophouden vanaf 1 september, dan worden al zeker geen schoolgaande kinderen afgeleid door dat dwaas programma.'....
40.Het verdriet van Bontekoe
Jo Deman 'Doorgestoken kaart! Doorgestoken kaart!' huilt de hoofdcommissaris luidop. Zijn hemd kletsnat van de tranen. 'Pas op, Bontekoe, uw nieuw leren blad op uw schrijftafel gaat weer beschadigd worden, door uw eigen zure tranen!' merkt commissaris Volbloed op, met zachte stem want hij heeft medelijden met zijn chef. 'Mijn Brigitteke van mij, weg met die verraderlijke Dré Pikkel, ik had het kunnen weten, die Pikkel met die Pijpen, dat zat eraan te komen!" weent Bontekoe het verder uit. 'En waar is dat scriptmeisje Machteld naartoe?' oppert Tom Bonnen, die ondertussen inspecteur geworden is door zijn chantage op Bontekoe welliswaar. (zie de vorige stukjes voor zij die niet kunnen volgen). 'Ik ben hier' zegt ze, in haar favoriete hoekje, achter de palmbomen in het bureel van Bontekoe. Ook Volbloed vindt dat schitterend, want hij heeft nog altijd een oogje op die Machteld. 'En Caran Dash, heb je daar al nieuws van? durft Volbloed nog te vragen. 'Het wordt tijd dat die kleur bekent' spuwt Tom eruit op zijn typisch ironisch toontje. ' Ik heb haar naar het Buitenland gestuurd.' verduidelijkt Bontekoe, die de slip van zijn hemd gebruikt om zijn natte bureautafel droog te houden. 'Waar in het buitenland?' Vraagt Tom. 'In het Buitenland in het binnenland.' verduidelijkt Bontekoe. 'Bonnen, je geogafie is vandaag onder nul, in de streek van Temse is een plaatske dat Buitenland heet!' helpt Volbloed zijn nog altijd wenende chef. 'Goed zo, Volbloed, Dash denkt nu dat ze in het kleinste buitenland ter wereld zit en is tevreden.' vervolledigt de hoofdcommissaris.
41.Meer ajuinen
Jo Deman 'Meer ajuinen, aub.' panikeert Bontekoe. 'Ik zit bijna zonder tranen.' 'Weent u niet té veel voor een volwassen man, meneer Bontekoe?' vraagt het scriptmeisje.'Al meer dan een uur tranen met tuiten, is dat nog geloofwaardig?' Machteld heeft ondertussen de hele zomer als scriptgirl al veel ervaring opgedaan en durft veel meer opmerkingen maken dan bij aanvang van haar delicate taak, begin juli. 'Mis je 'Brigitteke van mij' niet te veel?' gooit de brutale Tom er bovenop. Dan stort Bontekoe volledig in. Beken van tranen vloeien over zijn leren blad, dat er niet meer uitziet. 'CUT' roept de regissseur. 'Weet ge wat dat kost, zo een leren bureaublad?' 'Ons budget is bijna op!'
Zeg radio1, Wat ik hier allemaal al geschreven heb, dat is toch copyright-beschermd niet? Ik schoot daarjuist wakker in mijn zetel, met een angstig gevoel. Wou direct mijn advokaat bellen om dit uit te klaren, maar die vent is weer op vakantie, met al dat geld dat ik hem constant moet betalen! Ik heb namelijk te veel processen voor een eenvoudig mens zoals ik. Mijn tweede advokaat wil ik niet lastig vallen want die heeft al jaren een full-time job met al mijn echtscheidingen! Van een gewone EOT daar wil ik niet van weten, die hebberige vrouwen van mij kunnen fluiten naar hun geld. Van wat moet ik anders leven? . Kunnen jullie, liefst gratis, eens vragen aan de radio1-juridische dienst of ik echt gedekt ben? Dan vergeet ik het jullie tijdelijk dat ik nog maar één bon gewonnen heb, en dit ondanks het feit dat ik al tien keer meer geschreven heb dan de meeste winnaars, en van een veel betere kwaliteit.....en dan blijf ik nog bescheiden.....
05 augustus 2008
Denk je dat die Crimi-bende daarop reageerde? Ofschoon een redelijke vraag toch?
Roze balletten 2008
Jules N.
Patrick, Het moet niet persé De Clem zijn, in zijn blootje en zat! Trouwens ik denk dat die naakt niet aan te zien is. Kunnen we niet beter die Freya VDB op het toneel brengen en die in haar naakje zetten. Dit boek zou zeker beter verkopen weet ik. Niemand zit op een blote De Clem te wachten. Maar we mogen niet te commercieel worden natuurlijk. Alhoewel, met die constant dalende koopkracht, zou ik het niet te nauw nemen. Wie kunnen we nog genant in haar blote lijf zetten? Die Van Brempt lijkt me ook wel de moeite. En die Moerman madam van de VLD? Vergeet ik er? De plot mag natuurlijk niet te ingewikkeld worden. Roze balletten in 2008, 's nachts in de Pecheur in Sint Martens Latem, met dansende blote jonge vrouwelijke politici in beeld en klank. Voor die PS kopman met zijn strikje mag er ook een jonge blote mannelijke politicus bij, natuurlijk! Jongens, ik zie het helemaal zitten.....
05 augustus 2008
Vervolg in wording.
Jules Naemelucs
Weet ge wat Patrick? Je wilt je verhaal niet op de spoorweg brengen, zei je, laat de personages dan eens op de Leie terechtkomen, in een motoryachtje, aan de steiger van de Auberge du Pêcheur. Van die steiger kom je recht in hun privétuin en op hun tuinterras, met zicht op de Leie, midden in de natuur, weg van alle pottenkijkers. Prachtige verborgen krondelende Leie-meander. Je moet het zien om van de pracht te kunnen genieten. Ik was daar toevallig dit weekend met de boot en zag vanop hun steiger de heer De Decker (LDD) en de vroegere politiechef van de federale politie. Zaten gezellig te praten in de tuin van het bekende restaurant/hotel in Sint Martens Latem. Er zijn trouwens sinds kort nieuwe uitbaters...dus... Een schoon kader aan het water, heel afgelegen. Volgens mij kan daar vanalles gebeuren dat niet pluis is. Een half politiek spannend kortverhaal, mag dat niet van de VRT? Toch wel niet? Schrijversvrijheid hoog in het vaandel! Een fan.
05 augustus 2008
Totale Verwaarlozing
Jules Naemelucs
'Lieve Geertje' schrijf ik en wat krijg ik in retour? Niks. Zelfs geen bedankje van dat meisje, na al die moeite die ik deed. Zeg Lieve Geertje, tussen haakjes, wanneer gaan ze daar eens op mijn vraag over 'achterstevoren verhaal' antwoorden? Het is niet omdat het schoon weer is buiten dat er bij radio1 niet beleefd mag gebleven worden en belangrijke luisteraars goed en vooral SNEL mogen behandeld worden. Wat je nog niet weet is dat ik in de raad van bestuur zetel, dus geef ik je de raad (daarom zetel ik ook in die raad) mij toch niet te veel te negeren! Vroeger 'zat' ik in de raad van bestuur, maar met het ouder worden is mijn achterste wat benig geworden en kreeg ik een zetel, een hele zachte, vandaar dat ik nu 'zetel' in diezelfde raad van bestuur. Ik wacht dus dringend op antwoord zoniet ben ik verplicht enkele ontslagbrieven te tekenen. Zou wel goed uitkomen, want er is bij de VRT veel geld te kort, dat weten jullie toch ook? Een boekenbon van 10 ? Gebruik dus jullie verstand. Ik zeg het maar één keer. En neem niet het risico mij niet te geloven!
05 augustus 2008
Gangsterbelediging
Jules
Volgens mij zit die Patrick De Bruyn vast met de keuze van die flitspaal. Tenzij hij de komische toer opgaat in het verhaal. Zwaar bewapende gangsters die zulke operatie doen om langs een flitspaal te rijden? Meestal werken die palen niet. Ik kan het weten; ik rij altijd tegen 150 km per uur en meer dan 4 boetes per maand krijg ik nooit. Vroeger zat ik ook in een gangsterbende. Wij pikten gewoon wat auto's als er een job te doen was. Een belediging voor ons, gangsters, is het! Bandieten zijn zeer efficiente mensen weet u, mr Patrick De Bruyn! Denk dus diep na voor ge iets schrijft dat niet klopt met de realiteit. Ik vind u trouwens op foto en bij stem een zeer sympathiek mens, onthou dat voor de volgende dagen aub.
05 augustus 2008
Zo eenzaam
Jules N.
Ik voel me zo eenzaam zonder die Machteld, die Greet en die Tom van de vorige weken. Die brachten wat leven in de brouwerij. Het is trouwens allemaal met een brouwerij begonnen geloof ik, één die half ontplofte. Stan was toen de schrijver van dienst. Een flutverhaal maar wel leuk.
Alleen die luisteraar Derek leeft nog een beetje. Alhoewel, die verkoopt flitspalen aan de overheid denk ik. Doet of hij er alles vanaf weet, de snoever. Ik verkoop al heel mijn leven beha's en ik weet nog altijd niet hoe die te openen!? En die Derek maar interessant doen. Met flitspalen nog wel. Geef mij maar soutien-gorges, liefst maten vanaf cup A.
Wanneer mag ik in Brussel zelf eens een verhaaltje schrijven met de luisteraars van die mottige radio1?
Maar dan zullen ze het wel een stukske beter moeten doen dan nu, of ze vliegen eruit, één voor één....
05 augustus 2008
Gelukkig kwamen die Machtleld en die Greet nog terug. Die wakkere Tom, tot mijn spijt, niet meer!
Kijk nu eens, daar word ik weer lastig van, zeg. In mijn hoofd begint het weer te bonken en alles rond mij draait als een tol. Ik zie zelfs rare schimmen. Sommigen van u hebben mijn deel 1 en 2 gelezen met de titel " Weerwraak op Micri". Ik heb zin om mijn plan dan toch verder uit te voeren en er een deel 3 en 4 aan te breien. Godgeklaagd is het. Ik heb die Jo en die presentator pas gefeliciteerd met hun gedrag en kijk, nog geen tien minuten later geeft die Jo een boekenbon aan iemand die de geweldige zin geschreven heeft: "Op het scherm verschijnt een datum". Punt en einde. Dat is het dan, nen helen boekenbon voor die Bea? Je broek zou ervan afzakken. En ik mijn ziel afdraaien, al weken, en wat krijg ik? Rien de knots! Veel van mijn geschriften worden zelfs afgevoerd! "Op het scherm verschijnt een datum!?" en prijs! Op mijn gsm-scherm verschijnt al jaren de datum van vandaag! Krijg ik daar ook een prijs voor Jo? Ik heb mijn eigen gsm zelfs moeten betalen. Alhoewel het zou kunnen dat ik die onlangs gepikt heb op het bureel van die redactie....dat ontgaat me nu. Man, wat ben ik weer in alle staten, een nieuwe depressie nabij. Die radio1 wordt nog mijn dood.
22 juli 2008
Achterstevoren, eens iets anders.
Jules
Dag redactie. Vertrouwd worden met het mechanisme om een kort verhaal te plegen in vijf etappes is zeker leuk en interessant voor vele luisteraars en zeker voor de pseudoschrijver/luisteraars. De verbeeldingskracht steeds opnieuw combineren met de noodzakelijke structuur en cadans om in vijf deeltjes een kloppend verhaaltje te schrijven komt hier aan beurt. Jeuk. Pardon: Leuk. Om de hardliners eens te plezieren (ik ben er weer!) vroeg ik me af of er niet voor één week eens omgekeerd kon gewerkt worden. Een verhaal in vijf etappes uit onze mouw schudden, maar beginnende met het einde en zo elke dag terugwerken naar de aanvang van het verhaal . Volgens mij ook best een zeer leuke oefening in het creëren van een kortverhaal. Als u een schrijver vindt die dit wil aanpakken, nl met ons (de gedreven luisteraars) achterstevoren een verhaal op te bouwen in vijf stappen, ben ik zeker van de partij en ik denk velen met mij. Er gaat die week nog meer spanning en fantasie inzitten dan nu, denk ik. Misschien dan een luchtig, komisch spannend verhaal op het programma zetten, kwestie van eens af te wisselen en niet steeds in herhaling te vallen. Voila, mijn voorstel aan jullie. Vaag me dus weer niet weg, ik ben immers een fan nietwaar? Jules
22 juli 2008
Op mijn 'achterstevoren' voorstel hebben die onverlaten van Midi Crimi nooit geantwoord! Godgeklaagd!
Radio1 - Midi Libre - Midi crimi - Van 11.00 u tot 13.00 u.
Ik stelde op de blog van dit spelprogramma ooit voor, parallel aan hun kort-verhaal-spel, een lang verhaal te schrijven met enkele geïnteresseerde luisteraars van Midi Libre.
Maar dat zinde radio1 niet en mijn stukjes werden systematisch van hun blog gegooid.
En ik reageerde:
J
Haha, Ze gooien me nu uit die blog. Met mijn voorstel om parallel aan het kortverhaal met een schrijver ook een lang verhaal te schrijven met enkele radio1 luisteraars tesamen die er zin in hebben. De redactie is wakker geworden. Beetje flauw wel hé mensen, mij er zo uit te gooien?
Ik had meer klasse van jullie verwacht. Zo zie je maar, business as usual, ook bij de radio. J.
17 juli 08 09:50
Ik was wel eens wat overdreven kritisch, zoals bij de eerste auteur Stan L.:
Een middag in mei
Stan Lauryssens
Beste,
Je kan het verhaal ook printen, zegt de site, het is gelayout in PDF. Ik klik op PDF en krijg... een blanco pagina. Zijn ze er allemáál vandoor met het familiefortuin?
Beste groet, Stan
Flutverhaaltje
Jules
Beste Stan L., Je verdiende loon zou ik zeggen. Je hebt me geen enkele keer genomineerd in je week op de radio. Vandaar, als computerfreak heb ik ervoor gezorgd dat er niks kan afgedrukt worden van dat flutverhaaltje. Toch nog de groeten, Jules
08 juli 08 12:41
Deze en sommige andere reacties schoten in het verkeerde keelgat van radio1.
Wat later verscheen dit berichtje op de Midi Crimi blog:
@jules en anderen
De redactie van Midi Libre
Dag Jules en co,
Reacties die niets met het onderwerp te maken hebben, worden inderdaad van deze blog verwijderd. En dat is ons volste recht.
Bedoeling van deze blog is tips te geven om het verhaal van Toni Coppers te vervolledigen.
Mensen die andere verhalen willen opstarten, of andere dingen willen melden: ga gerust jullie gang op andere websites, maar dit is daar niet de juiste plaats voor.
We appreciëren zeker jullie enthousiasme. Maar deze blog dient enkel om het verhaal van Toni aan te vullen.
Vriendelijke groeten, en nog veel schrijfplezier, De redactie van Midi Libre
17 juli 08 10:00
Vanaf toen en voor een lange tijd werd ik bijna automatisch van de blog gehaald door radio1!
Sommige luisteraars reageerden toen naar mij, positief, maar ook hun commentaar werd afgevoerd door de Midi Libre Censuur.
machteld geeraerts
mail voor Jules
dat Deflo een compliment verdient ben ik volledig eens met je, hij speelde vorige week met de tips, vulde het op een sympathieke manier in... ;)
Maar waarom afgeven op anderen? Het gaat inderdaad om amusement, ook bij Radio1... Straks durft niemand meer te mailen en dat is toch niet de bedoeling, talent of geen talent....
Dit neemt niet weg dat ik je verhaal over Rimini spannend vond, 'k had graag het vervolg gelezen....
groetjes machteld
Ik bleef volharden en schreef naar een volgende auteur als volgt:
Vragen staat vrij
Jules N
Mevrouw Hilde Eynikel, Ik heb een oprechte en beleefde vraag voor u. U bent literaire vertegenwoordigster vanaf maandag op radio1. Kan u zo vriendelijk zijn bij de keuze van de luisteraar van de dag ook een gedeelte van zijn tekst over te nemen in uw manuscript. Mits de nodige aanpassingen natuurlijk. Dit zou heel motiverend werken op de medeschrijvers/luisteraars en zou ons erg plezieren. Als u deze smeekbede leest tijdens dit weekend neem dan een copie aub. Want die potentaat die Midi libre leidt kan niet verdragen dat de luisteraars opmerkingen maken of kritiek leveren! Maandagmorgen 8 uur is deze beleefde vraag aan u, zeker weggehaald door die dictator van de redactie. Dus nu kopiëren graag. Met dank in naam van veel medeschrijvers. Ik zal deze boodschap in een volgend berichtje ook in geheimtaal aan u richten, zodat ze bij radio1 niet weten wat ze lezen en dus niets verbannen. De codesleutels van mijn geheimtaal stuur ik u onder aparte omslag. Veel leesplezier. Uw fan Jules
en mijn boodschap in 'geheime taal' volgde:
Vane engefru stre erdlui ster aar
Seluj
Da gme vro uwhil de I kmel dumet vre ugdeda tdi eapen vandera dio ni ete enswet enwatz ele zen. Uwto egen egenlez erJul eke
Dan deed ik een nieuwe poging om gehoor te krijgen:
Start
frans
Met beide schoenen zinkt hij weg in het slijk. Als hij de ene voet wil vooruit halen, sopt de andere dieper weg. Het natte riet aan de oever moet hij nog door. Dan wordt het plots dieper weet hij. Hij kent dit water als zijn broekzak. Vele malen is hij hier voorbijgevaren in zijn cruiser, een mooie motorboot, het laatste in zijn leven dat hem nog plezier had bezorgd. De Leie zou zijn rustplaats worden, aan de bocht, in Deurle. Mooi landschap, enig in zijn soort, goed voor mij, bedacht hij. Hij zag het niet meer zitten. De zomer was bijna voorbij. Die hele lange zomer had hij meegespeeld met een spel. Iets met schrijven. Hij deed dat graag. Eén week was hij zelfs vernoemd door de bekende schrijver van dienst Flo. Een opsteker was het geweest. Sommige luisteraars hadden hem zelfs gefeliciteerd met zijn geschreven stukjes. De koning te rijk had hij zich gevoeld. Maar dan was die radio hem gaan negeren, had hem beginnen uitsluiten, hij werd tegen het einde van de zomer bijna verbannen door de hele radioredactie. Zijn pennevruchten werden weggehaald nog vòòr iemand anders ze kon lezen. Hij wist dat ze op die redactie jaloers waren. In zijn hoofd had hij korte roem gekend maar was gefnuikt door die openbare omroep vond hij. Hij moest er nu een einde aan maken. Immers hij was te ver gegaan in zijn obsessies. Een aantal vreselijke dingen had hij uitgespookt. Zijn vriendin had hem uiteindelijke gaan aangeven als mogelijke verdachte in een paar raadselachtige verdwijningen. Ook met haar had hij komaf gemaakt. Helaas te laat. Nu kan hij springen, hier is het diep genoeg. Hij slingert het net met de zware kasseien voor zich uit. Het touw snokt aan zijn hals. Voorover wordt hij getrokken, de donkere diepte in. Het is nog nacht en stil. In die luttele seconden die hem resten ziet hij zijn laatste zomermaanden voorbijflitsen. Het begin van een akelig verhaal.....
en ik deed ook nog een test:
Screentest
Philemon
beste lezers beste luisteraars, Ik wil eens weten of die radio1 mannekes ook in het weekend hun blogs angstvallig in het oog houden en iemand die hen er wat doorsleurt op een nochthans propere manier, onmiddellijk afvoert? Willen die Midi Crimis heiliger zijn dan de paus? Of pakken die zichzelf zo serieus dat hen elke vorm van humor ontgaat? Ik ga eens testen hoe lang dit erop blijft staan (aan de gevoelige luisteraars: sorry voor de wat ordinaire wijze om iets uit te testen: PIS KAK SNOT PIS KAK SNOT
Op mijn ludiek stukje met doodsbedreigingen aan de redactie van Midi Crimi, stukje dat snel weer verdween, en waarvan ik geen copie heb maar wel een stuk dat erop lijkt:
Eén pakje vergeten (delivery service)
De receptioniste bekijkt de man aandachtig. Een petje en een t-shirt bedrukt met DHL. 'Ik heb pakjes en expres-brieven voor de sportredactie' lacht hij haar vriendelijk toe. 'Pakjes mogen wij hier niet aannemen' zegt ze professioneel. Vanop korte afstand kijkt de wachter van dienst in de richting van de pakjesbezorger. Hij kent hem niet. 'Waar ik je collega ?' zegt de securityman. 'Op verlof denk ik' 'Geef maar hier die pakjes' stelt de wachter voor. De dame achter de hoge toog fronst het voorhoofd. 'Die brieven zijn wel persoonlijk af te geven aan de hoofdredacteur van de sport bij radio1, zegt de DHL-man! De bewaker lonkt naar de brieven in de hand van de man met de pet. 'Presidency Beijing, private and personnal, Jacques Rogge' leest hij, zijn hoofd gebogen. Veel Chinese tekens denkt hij. 'Ok, loop maar door, tweede verdieping, derde deur links. In de lift stopt de rare brievenbesteller niet bij verdieping 2, maar gaat een stuk hoger, duidelijk met een doel. ___ Een politieagent stapt in zijn richting en doet teken. Hij opent de deur. 'U mag hier niet parkeren, meneer, uit veiligheidsoogpunt. In feite kan ik u beboeten, maar rijdt u maar snel door. Dat doet de man. Achter de hoek stopt hij opnieuw, neemt een gsm uit zijn zak en toets cijfers en letters in en eindigt met m i d i. Dan hekje. Boven Brussel knalt het, alsof tien vliegtuigen de geluidsmuur doorboren. In de huiskamers vallen de uitzendingen van de openbare omroep uit. Het is nu 11.20 u, maandagmorgen. 'Perfect getimed' giggelt hij. Zijn DHL pet en t-shirt bergt hij op. Komt misschien nog wel eens van pas, gniffelt hij. Nu het laatste bommetje nog, denkt hij. Weer die gsm. Andere codes. Hekje. In paniek merkt hij nu dat er nog één pakje op zijn achterbank ligt. Te laat. Een gigantische steekvlam stuwt zijn gammel karretje de lucht in, als een Chinese vuurpijl........
Annick reageerde toen op een leuke en spottende manier:
aandacht
annick
Een oude, praatzieke man, zo eind de 80, verstoten door maatschappij en vrouw, vond opeens een medium waar hij zijn gevoeg kon doen. Dit was zijn kans! Alle aandacht zou naar hem gaan, beeldde hij zich in, als hij maar voldoende berichtjes schreef op een forum dat bedoeld was als blog voor crimi kortverhalen. Misschien zou hij wel opnieuw een vrouw ontmoeten, want -zo had hij gelezen in de Blik- internet was ht nieuwe kanaal om contacten te leggen.
Maar helaas... ook hier werd hij straal genegeerd, meer dan goed voor hem was. Hij begreep er niets van. Deze ultieme afwijzing was de laatste druppel, zo besloot hij. Gans zijn zielige leven stond reeds in het teken van afwijzing en verstoting. Hij had nooit goed begrepen waarom de mensen hem zo vervelend vonden en zich reeds na korte tijd van hem afwendden. Ook nu niet, en geheel misplaatst nam hij zich voor zich te wreken, maar nu via Radio1-redactie. Hij zou en hij moest aandacht krijgen... zoniet mt geweld!
Die maandagochtend begaf hij zich richting de Auguste Reyerslaan 52....
Ik antwoordde als volgt:
Annick
J.
Annickske, heel mooi beschreven! Zijt gij van de redactie? Alleen die 80 klopt niet, en nog een paar dingen.. Maar alvast bedankt om dat adres te geven. Hoe kan ik best rijden vanuit Antwerpen? Wanneer gaan die deuren daar open?
J.
Op een dag valt mijn PC uit en ik denk de schuldige te kennen, radio1 natuurlijk:
Trojan Alert
Desiré
'Trojan Alert Trojan Alert' verschijnt op mijn computer. Ik schrikken. Ik zat op die site van radio1 wat te surfen. Had al een paar stukjes geschreven op die blog van Midi Crimi. En nu deze morgen, patat, mijn computer plat. Ik ben nogal paranoid en verdenk in hoge mate die redactie van de radio ervan mij in stilte te pesten. Natuurlijk zijn het die gasten. Die kennen immers alles af van media en toestanden. Mijn computersysteem belagen en vergiftigen zodat ik niet meer kan meedoen! Mensen pas toch op voordat ge nog meespeelt!!! Nu wordt ik pas boos.
Tijdens de week van de goede auteur Luc Deflo (die mij met mijn stukje over de etalagepop (ik heb geen copie tot mijn spijt) in de bloemetjes zette) heb ik weer commentaar:
Hint van Hilde Peeters
Jules
Beste Luc Deflo, Inderdaad goed gevonden van die Hilde, vind ik ook. Die Hilde smeert wel veel siroop aan uwen baard, hé Luc? Eindigen met "Goe bezig Luc". Volgens mij heeft ze een boontje voor je. Iets anders: Als hij die vrouwen via internet kent hoe wist hij dan dat Greet dat moedervlekje heeft? Greet wist ook niets af van zijn emailtje! (zie de tekst) Dus via die weg kan hij dat niet weten. Zelfs als hij een computerhacker is, hoe weet hij waar ze toneelles volgt, enz.? Dat allemaal uit haar computer halen vind ik nogal ver gezocht. En hoe zouden ze die Ben dan kunnen opsporen? Dat kan toch niet via Email-verkeer? Die Ben gaat toch geen adressporen achterlaten via computercorrespondentie als hij zo gewiekst is? De recherche moet toch nog een andere piste bewandelen om hem te vinden? Dan toch via hun gemeenschappelijke school uit hun jeugd? Luc, je opmerking om via de radio eens een heel boek te schrijven, vond ik een goede suggestie? Je krijgt dan alvast vele sidekicks om dit werk te volbrengen. Maar dat Geertje op de radio klonk niet enthousiast over uw voorstel. Blokte het snel af. Zou het kunnen dat dat Geertje wat bossy is? (Als Geertje dit zou lezen: Sorry, bossy Geertje) Jules C.
Bij Tony Coppers schuif ik weer uit:
Keuze van Toni Coppers
jules
Aan de redactie van midi libre en Toni Coppers. Wat mij opvalt bij het midi crimi spel is dat men bij de keuze van de tip geen rekening houdt met het (min of meer) schrijftalent van de luisteraar. Een paar onnozel zinnetjes volstaan al om gekozen te worden. Ik heb het gevoel dat de schrijvers die hier voor een weekje opdraven liever geen stukjes kiezen die een beetje goed geschreven zijn. Willen ze het allemaal zelf neerpennen omdat ze denken het altijd beter te kunnen? In feite is midi crimi louter een bezigheidsspel voor jan en alleman. Ik had gehoopt dat men toch een beetje rekening zou houden met de leesbaarheid en de ietwat vlotte schrijfstijl van degenen die meedoen. Maar blijkbaar speelt dat hier geen enkele rol. Een beetje literair niveau zou toch mogen bij Radio één! Ik ken die Toni Coppers niet maar hij lijkt niet te houden van mensen die ook een beetje leuk kunnen schrijven. Er zitten elke dag toch enkele teksten tussen die degelijk geschreven zijn en aangenaam om te lezen, waarom dan korte nietszeggende stukjes kiezen? Ik moet wel benadrukken dat Luc Deflo daar een grote uitzondering op was en dat siert hem. Dank je Luc Deflo. Jules C.
De lieve Machteld reageert daarop:
machteld geeraerts
mail voor Jules
dat Deflo compliment verdient ben ik volledig eens met je, hij speelde vorige week met de tips, vulde het op een sympathieke manier in... ;)
Maar waarom afgeven op anderen? Het gaat inderdaad om amusement, ook bij Radio1... Straks durft niemand meer te mailen en dat is toch niet de bedoeling, talent of geen talent....
Dit neemt niet weg dat ik je verhaal over Rimini spannend vond, 'k had graag het vervolg gelezen....
groetjes machteld
Toen gebeurde dit:
"Samen" een kortverhaal schrijven?
Jules
Aan Machteld. (Ik veronderstel dat u van de radioredactie bent) Bedankt om op mijn opmerking in te gaan. Voila, ik heb voor vandaag dus toch opnieuw gelijk. Die Toni heeft weer gekozen voor een armzalig paar korte zinnen! Jullie voorstelling van dit spel is wel misleidend. ' Samen met de luisteraars een spannend kortverhaal schrijven' hoor ik Geertje nog zeggen. Sorry, maar dit is zeker niet wat jullie doen. Ik ga afhaken want dit is op deze manier een soort kinderamusement en heeft niks met schrijven te maken. Er wordt niks "meegeschreven" door de luisteraar!!! Behalve dan toen Luc Deflo aan de beurt was. Ik hoop dat de nog komende schrijvers het gaan aanpakken zoals Deflo dat deed! Er waren toen ook veel meer reacties niet? Groeten. Jules
Bedankt lieve mensen
Jules
Er zitten een paar lieve schrijvende luisteraars op deze site. Machteld bijvoorbeeld, die me aanschreef en die gratis supportert voor Radio1. En Greet (de onlangs vermoorde vrouw) die alles positief ziet. En dan die Linda en Brigitte die ook al zo meegaand zijn met de wijze waarop radio1 dat midi crimi spelletje voorschotelt. En die brave Bert die me moed inspreekt. Ik vraag me af of er geen Radio1-medewerkers tussen zitten? Bedankt mensen voor al dat medeleven. Maar ik blijf erbij dat het niets met schrijven door de luisteraar te maken heeft. Een spelletje dan maar... Ik wens er jullie nog veel succes mee. Gemeende groeten. Jules. PS: dat die radio1-redactie geen moeite doet om zelfs maar kort te reageren op onze opmerkingen, gewoon uit beleefdheid ,vind ik nogal arrogant eigenlijk. Het kan ook zijn dat ze zich niet moe willen maken. Zijn dat geen ambtenaren of vergis ik me?
16 juli 08 09:11
En die lieve medeschrijvers meldden als volgt:
niet te veel details
linda
inderdaad, coppers heeft vandaag toch gezegd dat hij veel meer heeft aan sobere, simpele tips
aan te veel details moet hij ook te veel betekenis geven in zijn verhaal.. en ja, het is maar een kortverhaal
misschien denkt de schrijver van volgende week er wel anders over?
wie is dat? ben nu al benieuwd
15 juli 08 17:44
@ jules
Brigitte
Greet Stevens heeft gelijk, blijven schrijven. Er is int begin geen niveau of norm opgegeven waar wij ons aan moeten houden. Degenen die zich geroepen voelen om een heel verhaal te schrijven moeten dat zeker blijven doen. Degenen die alleen maar tips willen geven moeten dat ook blijven doen. De auteur van dienst maakt er toch zijn eigen verhaal van, in zijn eigen schrijfstijl. Dat is juist zo leuk aan deze oproep, de luisteraar kan richting geven, maar de ziel van de auteur blijft in het verhaal.
15 juli 08 17:41
geen ontslag a.u.b.
greet stevens
Ter attentie van Jules.Hallo Jules,blijven schrijven jongen en niet opgeven.Ik moet eerlijk zeggen,toen ik het vertrekverhaal las van Erik:auteur:vond ik hem een terechte winnaar.Het was kort,bondig en er was actie.Ik ben geen schrijfster,Jules ,en vind het boeiend om op deze manier ,een kortverhaal te leren schrijven.Het gaat niet over een boek schrijven maar wel over een kortverhaal.En het is inderdaad zo:we blijven soms teveel details aanreiken,teveel andere wendingen,die men niet allemaal kan behandelen in een kortverhaal.Het is tenslotte de schrijver van de week,die het verhaal schrijft maar wij bouwen de structuur op.Komaan Juulke Bouwer,we geven niet op en zoeken verder naar structuur in het verhaal.Met vriendelijke schrijversgroeten en een lieve knipoog.greet stevens.
Bert
Kop op Jules ! Het schrijverswereldje is al zo klein. Als jij ons nu ook gaat verlaten ... Wees niet als :Mark J. Ruyffelaert die denkt dat mensen dieren zijn waarmee je niet praten! Het is zelfs bewezen als je tegen een plnat praat dat ie dan beter groeit ! Je was goed bezig ! Kop op en de strijd gestreden op het veld van de eer !! tot morgen !!!
15 juli 08 20:45
tot morgen Jules !
machteld
Jules
helaas, ik maak geen deel uit van de redactie ben net als jij gewoon luisteraar... en tipgever ;) heb enkel gereageerd omdat ik je teleurstelling aanvoelde, empathie, ook naar Toni Coppers toe
'k sluit mij aan bij de mening van Greet en Brigitte, 't gaat enkel om het aanreiken van details voor een kortverhaal, ieder op zijn manier...
komaan Jules, don't give up ! machteld
Geweldige mensen waren dat, met hun reactie en met hun enthousiasme!
Zoals die Machteld weer, wiens naam zo in mijn verhalen sukkelde:
jules
machteld
ik zou echt niet te veel afgeven op de redactie, die mag gewoon niet reageren op je commentaar. Begrijpelijk dat je het ernstig neemt maar 't gaat om geven en nemen...
Kijk, in Brussel zitten ze met een gelijkaardig probleem.... ;) daar willen partijen ook niet naar elkaar luisteren en gaan ze ieder voor zich, we zien wat daarvan komt, crisis.....! 'k lijk wel formateur... ;) ik doe dus een laatste poging om je te overhalen.... komaan Jules, ik kijk uit naar je verhaal.....
Eigenlijk bizar, zitten we hier te mailen.... hoe zat dat verhaal van Deflo weer in elkaar? ;)) voor mij zit het goed..... best amusant
16 juli 08 09:37
Wanneer mijn commissaris Volbloed ontstond weet ik niet meer. Er zijn van hem ook stukjes verdwenen door toedoen van de Midi Crimi redactie van toen. Maar ik denk dat Volbloed rond deze tijd in mijn hoofd geboren werd, in de week van auteur Hilde V.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Com. Literatuur 
