Rikki Hoe Rik Rikki werd en alles over zijn oor...
Het begon zo: ik werkte aan een verhaal over drie broers, dat vaagweg op mijn eigen kindertijd geïnspireerd was. Ik heb twee broers, Erik (Rik) en Johan (Han). Rik is de jongste, Han de middelste en ik de oudste. Zoals vaak gebeurt, krijgt de jongste van alles de schuld. Hij wordt uitgesloten en gepest. Voortdurend hebben ze ruzie, en toch kunnen ze mekaar niet missen (net zoals in 't echt).
Maar het verhaal werd zo ingewikkeld dat ik de draad kwijtraakte.
Ik liet de tekst liggen en begon alvast met het tekenwerk. Al gauw werden de broers konijnen. Na de eerste schetsen maakte ik een modelletje in klei . Dit klei-konijntje stond vlak naast mijn werktafel te drogen in de zon. Toevallig ging tijdens het drogen één oor slap hangen. Dat beeld, een klein konijntje met één slap oor, trof me. De broertjes verdwenen, alleen Rik bleef over. Het verhaal kwam vanzelf. Rik won de prijs van de stad Hasselt (1998). De uitgever vond het prachtig. Alleen, Rik, dat klonk wat gewoontjes, zeker als we met het boek naar het buitenland
wilden. Een hele namiddag hebben we gebrainstormd, op zoek naar een naam die in elke taal zou klinken als een klok.De gekste bedenksels vlogen over tafel, maar voor mij bleef het Rik of
Rikki. De buitenlandse uitgevers kwamen toch met hun eigen namen. Alleen de Noren en de Italianen noemen hem ook Rikki.