Vandaag geen ritjes meer met de fiets maar samen in de wagen naar Finisterre. De route is nog 131 km en dat was anders weer een dagreis en we zijn wel een beetje aan vacantie toe.
In Finisterre verbrandt de pelgrim zijn kleren om een breuk te maken met de negatieve ervaringen in zijn leven en dat ga ik ook doen.

We zijn daar niet alleen, er is een massa volk op de been en terwijl ik mijn verbrandingsritueel uitvoer zie ik Jacob met allemaal mensen om zich heen.
Hij verteld in het babyloons (er zijn veel nationaliteiten) het verhaal van een pelgrim die gestart is uit een klein dorpje in Belgie, waarvan hij de naam niet mag noemen omdat het Zwijnaarde is, en naar Santiago de Compostela is gefietst.

Hij is vol lof over deze kranige 60-plusser die al eens beroep op hem deed maar ook altijd iets teruggaf.

En Hij gaat door:"Pelgrimeren is geven en nemen,het is goed en slecht weer,het is dikwijls lastig maar ook wel eens gemakkelijk, lekker eten en minder lekker eten,uitslapen en vroeg op, denken aan thuis en ook aan de camino,uw eigen tegenkomen en toch blijven goeiedag zeggen." zegt Hij.

Dat willen wij ook meemakem zeggen allen want ze willen ook zo'n avontuur beleven en ze snellen naar de fietshandels want zo'n Koga-fiets moeten ze ook hebben.
Garmin moet een bijkomende productielijn in gebruik nemen omdat de vraag naar fietsGPS zo groot is.
Bij de AXA-bank worden nieuwe rekeningen geopend want iedereen wil ook zo'n fluozakje want daar kan je veel avonturen mee beleven.
Op internet wordt druk gezocht hoe je een blog maakt en wat "menu del perigrino" is.

Maar alles zal pas duidelijk worden op de camino zelf en daar kijken ze al naar uit.

En als iedereen weg is neemt ook Jacob afscheid van ons want zijn taak is pelgrims begeleiden en ze zijn met velen en dat stemt hem goed.

Met ons drietjes blijven we achter en gaan nu nog van een weekje vacantie genieten alvorens het vaderland (zonder regering) te vervoegen.

En hier eindigen:
De avonturen van Jacob en Juan Bicigrino op de camino.
Les avontures de Jacques et Jean-Pierre au chemin de Saint-Jacques
Los aventuros de Jacobeo y Juan-Pedro al camino
De lollekes van Tjok en Pier op weg naar den compost.

Mijn ervaring heb ik kunnen delen en dat was zeer tof en ik hoop dat jullie het op dezelfde manier mochten beleven.

dank aan allen,
Juan-Pedigrino

15-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Vandaag is de laatste rit naar het einddoel Santiago de Compostela, de Gps zegt mij dat het nog 67km is.
Om 8h15 kan ik vertrekken, het opruimwerk doen de dames. Het regent lichtjes maar het blijft wel duren en dat is voor brildragers ambetant. Altijd een troebel beeld en dan is het moeilijker om GPS of roadboek af te lezen, 2X een afslag gemist en dus een paar km meer.
Wie denkt dat het nu bergaf is naar eindbestemming heeft het goed mis, de ene beklimmimg volgt de andere op maar geen erg ik ben super gemotiveerd.
Eigenlijk besef ik nu pas dat er geen pech geweest is onderweg, geen platte band en zelfs niet eens de banden moeten bijpompen.(Angele heeft mijne fiets bij de start met wijwater besprenkeld en dat heeft goe gewerkt. bedankt)
Naarmate ik nader houdt het op met regenen en een flauw zonnetje komt piepen door het wolkendek. Het einddoel is de kathedraal maar daarvoor moet ik nog de muur van Compostela overwinnen, een schieve stroate van 20% en afstappen wil ik nu niet meer doen = duwen maar en nog hard ook.
In de info-tourisme haal ik nog een stempel en krijg ook een stadsplannetje mee. Nu recht naar de kathedraal waar Leentje en Sophie mij opwachten met een welkomskaart :
BRAVO JP BICIGRINO GANADOR 14/06/2011
Een emotioneel moment en we vallen in elkaars armen, we hebben het gehaald, zeg ik. Sophie heeft alles gefilmd en nog wat extra foto's het is 12h30.
Juan Bicigrino zijn camino is gereden, maar niet zonder de steun van velen.
Leentje mijnen hevigste supporter, maar ook Sophie en Fred en zeker de vele bloglezers die mij voortdurend aanmoedigden en eigenlijk vooruitstuwden, jullie waren allemaal de Jacobben van mijn camino.
Dank u allemaal, zonder jullie steun was deze onderneming veel zwaarder, zoniet onmogelijk geweest. En Jacob mijn alter-ego heeft er ook voor gezorgd, dat ik veilig en zonder ook maar een technisch probleem, na 2300 km ben toegekomen in Santiago de Compostela.

Voor de uitreiking van het getuigschrift op mijn naam van deze camino moet ik naar het pelgrimshuis. Het is er aanschuiven en na invullen van mijn gegevens geeft men twee kathedraalstempels in mijn credential. Ik ontvang een getuigschrift dat in het latijn is opgesteld en daarbij krijg ik nog een uitnodiging voor de pelgrimsdienst van deze avond in de kathedraal om 20h30, waar we uiteraard naartoe gaan met ons drietjes.

In de namiddag bezoeken we nog de kathedraal waar perigrinos het beeld van Sint-Jacob omhelzen dat boven het altaar staat (via trappen langs achter bereikbaar) uiteraard bedank ik ook Jacob en we doen kaarsjes branden voor iedereen en in 't bijzonder voor diegenen die het gemaild en gevraagd hebben. Leentje verteld daar meer over.

Om 20h30 worden de pelgrims in een zijkapel verzameld en nadat iedereen zich heeft voorgesteld volgen bezinnings- en gebedsmomenten. Een slotgebed is er aan het graf met relikwieen van Sint-Jacob. Er wordt vooral spaans en italiaans gesproken en dat aan een ritme dat ik niet kan volgen maar ik ben wel ingetogen.
De avond sluiten we af in een gezellig restaurantje met lekker eten en misschien iets teveel wijn maar goe gelachen en iedereen opgelucht omdat het avontuur goed afgelopen is.
Morgen naar Finisterre.
 
De rit; 71km, 15,5 km/h gemiddeld en 1116 hoogtemeters

Jacob zegt:Het wonder is geschied, het wonder is geschied, Juan Bicigrino is in Compostela, of gelooft ge 't niet.

ps;Morgen is er nog een laatste verslagje. Ik zou het fijn vinden als jullie nog iets lieten horen via het gastenboek.
Was het leuk, geestig of zever in pakjes? Viel ik teveel in herhaling of was de wijze waarop ik het aanpakte aanstootgevend?
Het is nu jullie beurt en alle critiek is wekom.

15-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Gisteren is vader gevierd met "menu del perigrino", 't was were fantastisch en de chicas waren ook opgetogen.een zonnig terrasje, lekker eten, vriendelijke bediening (het was iets exotisch = muy buen) en vino tinto del casa. Nog een toepasselijk cadeautje gekregen, een blauwe T-shirt met het caminosymbool op "een sint-jacobsschelp". Doar go'k nogal un beetje mee kunne stoefen in terre de cochon.En als afsluiterke bij de koffie heb ik nog 'n Juan Bicigrino gedronken en om halfelf in bed.

Vandaag sta ik iets vroeger op en ga alleen ontbijten (Leentje is er wel nog even komen bijzitten, (kwestie van morele ondersteuning) want er is een lange zware rit gepland en dan kunnen mi mujer Leentje y mi ninja Sophie het rustiger aan doen met terug inpakken en afrekenen.

Om 8h30 kan ik vertrekken voor de laatste echt zware etappe van de camino, afspraak in Melide ongeveer 140km verder en were nie te plat. Jacob aost moelijk goat geefde mij wel een deuwke he. Bedankt op 't veurhand, Juan Bicigrino.

Na 10 km is 't al van dat, klimmen en nog eens klimmen en na 2uren zit ik mee mijn hoofd in de wolken en dat is weer een beetje dichter bij den hemel. Als God zijne arm door de wolk steekt heeft hij mij maar binnen te pakken maar daar steekt Jacob een stokje veure. "Ge moogt nog wat wachten voor Juan Bicigrino binnen te nemen, hij is goe bezig aan zijne camino en verdient daar extra jaren mee" zegt Hij.

De zware mist begint nu uit te vallen en van een lichte regenbui gaat het over in regenvlagen. Ik ben nat van 't zweten onder de regenvest en nat  van buiten maar in de afdaling van 12km is het belangrijk om tegen de wind beschermd te zijn en kan dus niets uitdoen als het eens ophoudt met regenen.

Zo gaat het goed en zo gaat het beter alweer een kilometer.
Zo gaat het goed en zo gaat het beter alweer een kilometer.
De kilometers tellen goed af en ik wil niet veel tijd verliezen en eet mijn koeken in een bushokje tijdens een regenbui.('k wille kik altijd zu rap meugelijk bij Leentje en Sophie zijn he)

De voetgangers en de fietsers zijn op verschillende wegen naar Santiago en ik kom weinig perigrinos tegen, wel een meisje dat in de verkeerde richting aan 't stappen was weer goed op de rails gezet, ze was content. (elke dag een goede daad doen)

Na 100km stopt het toch met regenen en soms komt er al eens een flauw zonnetje door maar van klimmen en dalen was het nog niet over. Nog een klim van 12 km met stijgingspercentages tot 10% (ge weet het wel als ze voor de auto's een bijkomende rijstrook maken zodat trage voertuigen rechts houden om doorgang te verlenen aan de krachtiger wagens) en ik was uiterst rechts bezig aan 6km/h. Jacob geeft geen duwke, ge zijt al goe getraind en ge kunt dat wel aan.

De afstand tot Compostela wordt nu met 2 cijfers geschreven.
Ik concentreer mij op het positieve, achter elke berg ligt wel een dal en bergaf rijden kan ik ook goed. (beter dan berop, hoe zou dat komen?)

Vandaag heb ik wel mijn Vuelta-rit gereden.

Leentje wacht mij op aan een kapel dicht bij 't hotel. Na de douche voel ik mij al weer veel fitter en schrijf dan het dagverslag.

De rit; 138 km, 16,5 km/h gemiddeld en 2137 hoogtemeters

Jacob zingt: We zijn er bijna, we zijn er bijna maar nog niet helemaal! We zijn er bijna, we zijn er bijna maar nog niet helemaal!

13-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Gisteren nog laat geworden want na ons gezellig dineetje nog wat bagage meegegeven en dan nog den blog updaten.
Gevolg, wekker op gsm niet gezet en gewoon eens uitgeslapen, maar dan wel iets te lang 't was 9h30. Rap een douche en veel had ik niet meer in te pakken en zo kon ik toch om 10h30 starten.
't Is al veel te warm voor een klimdagje, eerst 8km a 5% en dan nog volgen er nog van 10% en 12% om zo de top van 1500m te bereiken. 12kg weeg ik minder maar toch zit ik al vlug goe in 't zweet en daar komen de vleigen op af. Met tientallen blijven ze rond mij cirkelen en proeven van mijn zweet op armen en aangezicht. Ze zijn niet weg te jagen, aan een snelheid tussen 6 a 8 km/h kunnen ze mij gemakkelijk bijhouden. Als ik eens een beter lopend stuk heb en de snelheid opdrijf raak ik ze kwijt maar niet voor lang want 't wordt weer steiler, dan maar afstaan de ambetanteriken bijten toch niet.

Veel drinken dus en de bidons zijn bijna leeg = paniek, maar niet nodig want Jacob heefteen fonteintje langs de weg gezet, "agua potable" om bij te vullen. En hij maakt het mij nog meer gemakkelijk want op weg heeft hij grote witte pijlen geschilderd zodat GPS en routeboek overbodig worden.
Jacob moet trouwens ook nog wat ondersteuning geven aan 2 nieuwe perigrinas, Sophie te voet en Leentje met den picasso.

Het is druk op de top 1500m,  waar het "Cruz de Ferro" staat, hier laten pelgrim een steen of ander voorwerp achter als een last die ze weggooien. Ik heb 2 stenen mee vanuit Zwijnaarde; een kei van Leente met haar vieze muil op (een marmeren lijn lijkt op neerhangende mondhoeken en daar dan ogen en neus bijgetekend) en een andere kei is van mij in de vorm van een hart (alle verdrietige momenten uit mijn leven wil ik hier achterlaten) Italiaanse mountainbikers nemen een foto van mij.

De afdaling is gevaarlijk omdat er putten in het wegdek zijn (ik krijg hier een thuisgevoel) dus voorzichtigheid geboden.
Onderweg nog een stop aan een zeer merkwaardige cabane waar Peruvianen nog wat commerce doen. Ze herkennen elke nationaliteit aan de kleur van hun credential en van hen krijg ik mijn welverdiend stempelke. Hier hangen ook wegwijzers met afstanden naar alle grote wereldsteden, ik onthoud dat Compostela nog 222 km is.

Nu hoef ik niet meer zo vroeg voor onderdak te zorgen omdat Leentje de praktische zaken regelt zoals hotel en boodschappen doen.
Om 16h kom ik toe in Villafranco del Bierzo en 'k heb maar binnen te stappen, te douchen en klaar. Sophie komt om 16h30 toe van haar 23 km op camino en nadat zij zich verfrist heeft gaan we cervesas gaan opzoeken, doen elk ons verhaal en plannen de volgende dag.

De rit; 83 km, 16,9 km/h gemiddeld en 906 hoogtemeters.

Jacob zegt: Ge hebt goed kunnen zweten voor uwen vaderdag, die cervesas zijn verdiend.

12-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Gisteren na menu perigrino nog eens tot het dorpsplein geweest en 't was omgetoverd tot Santo-Jacobeoplein, de gentse feesten op zijn best en dat geeft al direct een thuisgevoel.Ambiance en muziek overal en er wordt gedanst, gezongen en vooral zeer, zeer, zeer veel gedronken.

Dat wordt nog laat vanavond maar niet voor mij, ik heb vooruitzichten en ga terug naar mijn hotel.

Nog een telefoontje van Leentje, de meisjes waren ongerust over het logement en hebben dan maar via booking een hotelkamer gereserveerd 20km voor Astorga. Eigenlijk was dat een initiatief tegen de reeds gemaakte afspraken in en dit vond ik dan toch jammer want Astorga leek mij een mooi stadje om samen te komen. Dan maar eens opzoeken waar we elkaar zouden ontmoeten.

20km voor Astorga is gerekend in vogelvlucht en vanuit Madrid, dit via wegen is 30km verwijderd van de camino.
Jacob, wat moet ik doen? ik wil graag mijn chicas zien en ik wil ook graag op de camino blijven.
De bezinning komt morgen Juan Bicigrino, antwoordt hij, de rit is lang en tijd is altijd een goede raadgever.(Wijze man die Jacob)
Ik raak moeilijk in slaap, enerzijds door het feestlawaai in de straten maar ook door de waangedachte dat 2 chicas mij van de camino gaan ontvoeren.Luister naar de raad van Jacob en wacht maar af.
Vroeg ontbijt op de tapas-manier genomen en om 8h15 kon ik vertrekken.Eerst nog door het stadje langs de Plaza Santo-Jacobeo die bezaaid was met plastiek bierbekers en nog een 100-tal jongeren van de harde kern die mij met kleine en sommigen met rood doorlopen oogjes aankeken. Buenas fiestas patronales.

De route is vrij vlak vandaag, het gaat snel en honderden wandelende perigrinos steek ik voorbij, Als werkmieren die met hun materiaal op de rug een nest gaan bouwen in Compostela.

15km voor Leon, een provinciehoofdstad is er een splitsing, door Leon of onderdoor wat de route 16 km korter maakt. De campinglander waar ik een tijdje mee samen fiets kiest voor de gemakkelijkste oplossing en we nemen afscheid want Leon lijkt mij de moeite.

Het wordt warmer en het is aangenaam vertoeven in Leon en op een terrasje bij de kathedraal eet ik un bocadillo con jamon iberico y un chocolate caliente en weer heb ik hetzelfde gevoel, hier stoppen we op de terugweg want er is meer te zien dan de kathedraal.
Nog 64 km heb ik te fietsen en wie komt er eerst in Astorga los chicas of Juan Bicigrino?

Misschien hebben jullie het al geraden, de snelste manier is de fiets. Effe bellen om het logement uit te klaren en ik mag mijn hotel reserveren = una habitation induvidual in hotel "La Peseta"
De dames zoeken ook eerst hun hotel op, 20km van de camino en keren dan terug naar Astorga. Iedereen is blij om elkaar terug te zien en na een innige omhelzing  flaneren we nog wat in dit gezellige stadje en drinken een belgisch biertje (blonde leffe)
Uitgehongerd zijn we de eersten die het restaurant binnen gaan 9h en daar maken we de afspraken voor de volgende dagen. Ik fiets verder volgens mogelijkheden,(het wordt weer lastig=steil) en Sophie wandelt telkens de laatste 20km van het traject naar het dorp waar Leentje een hotelletje voor ons reserveert.
Goede afspraken zijn goede vrienden en met die boodschap kruip ik alleen in bed. Slaap wel lady's morgen samen in bed met Leentje?

De rit; 130km, 19,1 gemiddeld en 433 hoogtemeters

Jacog zegt: Nog 1 dagje wachten en dan vollen bak?

12-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Eerst en vooral moet nu de meest passende totemnaam bekend gemaakt worden.
Er waren veel creatieve helpers waaronder enkele die anonymus wilden blijven, dank aan allen voor jullie ijver.
En de winnaar is, diegene die een naam heeft gezocht waar, in het eerste deel mijn eigen spaanse naam wordt genoemd en gevolgd door een toepasselijke samentrekking van 2 woorden die staan voor het doel en de prestatie die ik nastreef. Zij (het is een zij) is dan ook een ervaringsdeskundige en weet als geen andere de beelden van de camino voor ogen te halen.
Haar eerste ingeving was misschien impulsief maar toch heeft ze het gehaald van andere geestige en toepasselijke woordspelingen zoals: "Juan Guardobolsillo"  en "Jacobfluisteraar" . Maar hetgeen Jacob en Juan-Pedro het meest aansprak was de inzending van Beatrice de Moor nl "Juan Bicigrino" en zo mag ik op deze camino genoemd worden en daarbij nog het achtervoegsel "pan, vino y camino". De initialen J&B bekken ook goed en daar moet een Jan Wandelaar voor onderdoen.

Gisteravond 17h douche, kleren wassen en controle van de rode plekken maar alles is weer ok,maar ik voelde mij meer moe dan anders.
Niet te verre luupe vandoage en tussen de routiers dan maar "menu del dia" besteld (leek zeer sterk op menu del perigrino) en matig geweest met wijn (altijd wordt er een volle fles op tafel gezet) wel nog 'n koffie americano gedronken en in vroeg in bed 9h45. Het lichaam heeft zich op de matras gejaagd alhoewel de benen nog goe zijn.
7h30 was ik al aan 't ontbijt en dat wordt in porties besteld en betaald net als zou je tapas bestellen. Weer een zeer vriendelijke chica en ze maakt mij nog 2 bocadillos voor onderweg, 6 euro voor alles, 't es veur niet.

8h30 en 'k moet al starten met 2 lange beklimmingen van 6km aan 5% en 4,5km aan 4%,. Voor iemand die goed geladen is zijn dat bergpassen dat ge over moet en boven leer ik hoe ge moet bergplassen = niet nodig om u discreet op te stellen maar wel mee wind plassen. ('k had het rap door) Nu niet eens langs grote steden maar kleine dorpjes die ver uit elkaar liggen en daartussen is het genieten van de natuur, velden met klaprozen tussen het groen, en enkel vogelgeluiden, echt rustgevend.

In gedachte ben ik ook wel bij Leentje en Sophie die vandaag Frankrijk doorkruisen tot Bordeaux. In de pelgrmskerk Santa Maria del Camino in Carrin de los Condes doe ik 2 kaarsjes branden en wens hen een behouden reis.

Langs goed lopende wegen gaat het nu naar Sahagun en de laatste 20km krijg ik het gezelschap van Etienne Claeys uit Evergem. Hij is met de koersfiets en legt per dag grotere afstanden af dan ik en voor de praktische zaken zorgt zijn madam die inkopen en campingplaats organiseert. Etienne is pas op 30 mei vertrokken en zal 1 dag vroeger dan ik arriveren, hij moet tijdig terug zijn wegens nog aan 't werk en dat probleem is bij mij van de baan. We nemen nog wederzijds foto,s en wisselen onzen blog uit, buen camino Etienne.

In Sahagun zijn er veel logiesmogelijkheden en hostal "La Codorniz" wordt mijn verblijfplaats vannacht, er hangt een michelinsticker op de deur en er is ook menu del peregrino. (ik zie wel)

Overal drukte in het stadje, het is dit weekend "Fiesta Patronale". Iedereen loopt in een uniform rond, witte lange broek, gekleurd bovenhemd en een sjaal rond taille gedrappeerd voor de chicas.Rood, blauw, groen, rose, mauve enz.... wel 15 verschillende groepen lopen hier door elkaar op het dorpsplein waar ook een groot podium staat opgesteld.
Op terras drink ik een biertje en geniet van het plezier dat rondom mij gemaakt wordt.

Na een smsje naar Leentje word ik gerustgesteld, goe aangekomen in Bordeaux maar veel file gehad met het pinsterweekend.

Inkopen doen lukt niet alles is hier dicht behalve de vele cafe's en bars, dan maar op mijn hotelkamer mijnen blog schrijven.

Ik hoor buiten muziek en 't wemelt van 't volk, een stoet zet zich in gang en uit het raam van mijn hotelkamer heb ik een mooi overzicht van wel 15 groepen die passeren, allen begeleid door een brassband met daarvoor dansende chicos en chicas. De gentse feesten in Sahagun.(ze hebben dat toch niet voor Juan-Bicigrino georganiseerd)
Na de optocht moet het mooiste nog komen, publiek staat achter houten afrasteringen en chicos rennen door de straten achterna gezeten door een zestal grote stieren. Gejoel, tromgeroffel en gelach, hier gaat men vanavond goed uit den bol gaan. Juan Bicigrino zal na de cena eens gaan kijken maar niet te lang, morgen weer vroeg op he.

De rir; 114 km, 18,8 km/h gemiddeld en 566 hoogtemeters.

Jacob zegt: Nog iene kier sloape en toens kome ze, Leentje en Sophie

10-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Gisteren weer, menu del perigrino in alle restaurantos, nu aan 10 euro con botella de vino.(slaappil voor de perigrinos)
En 't zat weer vol met wereldverbeteraars die zichzelf niet kunnen bijsturen, en dan maar de andere overtuigen van hun gelijk, iets wat hen met diegenen die hen goed kennen niet lukt.En maar doorboren met "smalltalk" en content zijn dat er eindelijk eens iemand luistert.
Jacob gij moet afzien, er zijn er hier veel die uw hulp nodig hebben en voor iedereen gaat ge het niet kunnen oplossen. Het probleem zit bij hen zelf en zolang ze geen draai geven aan de ingeslagen richting raken ze niet bevrijd, doe hen dat inzien op hun camino svp..

Vandaag cena solo y es bastante buen,(paella, filete y flan) miro la gente que hablen al voz alto..( dona Isabel, dona Greet y dona Beatrice mi corrijo si necesario y no dice a dona Juana pora que no peudo entrar al curso ano dos y volver al ano uno)

Deze morgen een beetje diadoo gehad, naar wc gaan gaat zeer goed 3 keer op 1 uur, gelukkig is het geen diaree  geworden. Jacob zorg maar voor genoeg wc's onderweg.

Na de ochtenddouche in de spiegel een paar rode vlekken op borst en schouders ontdekt, deed geen pijn of jeukte niet en afwachten dus.
Menu peregrino van gisteren zit er misschien voor iets tussen? Filete contaminado con 0,000000005 %? Alberto denkt dat ik vandaag goe ga rijden.
Als ik samen met Jacob de vele totemnamen wil consulteren lukt het niet, grote problemen met inloggen in hotel Jacobea. Steeds krijg ik "Try Again" en dat is niet wat we in gedachten hebben als totemnaam, nog 24h geduld want alles wordt nagelezen en beoordeeld.(ook dat is de camino = de planning komt nie altijd uit.)

Ondanks de darmproblemen toch ontbijt genomen want zonder eten op weg kan je nog 'n gruutere klop krijgen.
Weer ben ik de laatste vertrekker en dat is omdat ik alles alliene moe doen en niets mag vergeten hé.

9h15 en de rit begint al met een klim van 4,5km aan 5% en zo volgen er nog enkele tot voor Burgos zelfs een klimmetje van 700m maar dan aan 14%. En maar puffen, gelukkig heb ik onderweg nog wa gewicht verloren in den HUDO die Jacob tussen de velden had opgezet. "Kijk maar in uw rugzakje" zegt bij terwijl ik op den HUDO geniet van het mooie landschap. Hij heeft er een halve rol wc-papier ingestopt, diene Jacob peist toch op alles he,dankuwel, alsublieft Jacob.
.
Langs een smal weggetje met een paar huizen staat een tafeltje voor de deur en net voor ik voorbijrij komt een oud in 't zwart gekleed gedrongen klein vrouwtje buiten.
"Stemples,Stemples" roept ze en alhoewel ik al voorbij ben keer ik toch terug.
Ze zet een mooie stempel in mijn credential maar de bijbedoeling is toch de verkoop van haar souvenierkes. Ik kies een Sint-Jacobsschelp met een rood kruisvaarderskruis op geschilderd en bindt het goed zichtbaar op mijn reparatietasje. Ik heb nu ook mijn schelp zoals iedereen die hier rondloopt en perigrino wil genoemd worden.

In Burgos, begint de zon te schijnen en de stad wordt nog mooier dan hij al is.Een pareltje met zeer mooie kathedraal (als perigrino betaal ik slechts 2,5 euro entree) aangename pleintjes met terrasjes die lonken, maar dat zal een stop worden op de terugweg met Leentje en Sophie. Ik flanneer nog wat langs de promenade van de rio Arlanzon en eet daar een banaan en 'n koek.
Ik wil tot Hontanas geraken maar het wordt al weer later (te lang blijven hangen in Burgos) en in Estepar is er een routiers hotel langs een drukke weg.
Hotel "El Perigrino" en ze hebben una habitation libre voor mij en er is goede wifi, dus Halto.

De rit; 85km, 16,7 km/h gemiddeld en 712 hoogtemeters

Jacob zegt:'t Ging nog goe bergop mee wa gewicht minder.

09-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Jawadde was mij da een gedoe gisteren in diene bibliotheek waar ik 1/2 uur gratis op internet mocht.
Eerst 1h wachten tot ik aan de beurt was en dat was maar goe ook om mijn berichtje voor te bereiden op da noteboekske.
Dan es't plots uwen toer en meugder invliegen, een usb-stick gekregen van una chica (mijnen USB-stick ligt nog thuis, dom he).
Alles in 't spaans op 't scherm, dona Juana (mi profesora de ingles) donda eres, mi ayunda por favor, no comprenda mucho,  Jacob, doe iets en rap een 1/2 ure is vlug om.
'k Krijge hulpe maar wel nog wa gepruts mee inloggen en dan toch gelukt, Jacob is vlugger geweest dan donna Juana.

Terug naar de slaapstede om nog wa gerief in en uit 't kastje en naar resto. Best goe eten en een flaske wijn da'k goe sloape, menu del perigrino zie ik en 'k voel mij aangesproken 't zal afwachten worden.
De primera; patatos de rioja (pataten die in een ruuje soepe drijven mee wa wueste)
De segunda; filete con patatos fritas y paprika rojo y caliente (goed maar zo'n gruut stuk vlees, 't hing over de taljuure)
De postre; fraises con nata
De bebidas; una botella de vino tinto (veur goe te kunne sloape)
Allemaal perigrinos in 't restaurant en als mijne gebuur, die gans den tijd naar de muur recht voor hem zat te staren, wil vertrekken zeg ik gewoon "buen camino"
Jawadde 't ijs is gebroken, hij schuif mee aan mijn tafel, en ik schenk nog een glas wijn in van mijn fles.(de zijne had hij al volledig leeg) 'n Duits, maar we doen verder in 't engels. Erg gestresseerd en kwaad op duitsers, uuk een probleemventje. Na een uurke heb ik het wel gehad en hij verstaat het.
Ik neem nog een cafe largo en dat alles voor 15 euro.

Om 10h moeten de duiven op hok en 2 minuten voor tijd ben ik binnen als laatste want iedereen ligt al op bed. (vroeger was nie nodig voor mij)
De vriendelijke hospita komt ons nog toedekken en iedereen krijgt 'n nachtzoen.
"Buenas noches' zegt ze
"Chocla mee nootjes" antwoord ik en doe mijn uugen toe.

Alles is stil op wat gesnurk, gebaas, en gepuf na.De geur is nog juist te harden en de wijn doe zijn werk, ik val in 't slaap.

1h30 'k moe plassen, geen probleem er zijn er hier nog 11 die op mijn spullen letten.(niets dan voordelen in z'on albergue). Nog 2 uur wachtdienst op de zaal en dan val ik weer in 't slaap tot 5h15 = de eersten staan op, rugzakken pakken deuren open en toe toilet dat voortdurend wordt doorgespoeld enz... den ienen achter den anderen.In 't midden van de kamer doet een madam de zonnegroet en als meer dan den helft vertrokken is sta ik op 6h30. Na was en bagage naar het ontbijt, vergeet het, er is niets te bikken.

Er komen 3 poolse dames binnen die op een andere kamer sliepen, zij hebben alles mee om toch iets te ontbijten. Ik krijg een tas koffie en een suikerkoek (dank brave poolse dames) en mijnen appel eet ik ook op.

Om 8 h ben ik als laatste buiten, de hospita is al aan 't opkuisen. Bewolkt fris weer is het en dat blijft gans den dag zo.Na 50km en redelijk veel lange klimmetjes is Santo Domingo de la Calzada in zicht daar zijn hennen in de kathedraal en dat wil ik zien.

Het is een mooi stadje en de kathedraal is de moeite ( den haan heeft goe zijn best gedaan........mee kraaien of wa dacht je)

Hier doe ik ook wat inkopen, (batterijen,bananen en koeken) en eet een lekker broodje met een San Miguel.
Mijn einddoel vandaag is Belorado en Jacob raadt mij hotel Jacobeo aan, dos estrellas.(da zijn er 5 meer dan gisteren) Dat neem ik, maar geen Jacobsreductie maar wel geeft het mij tijd om alles weer een beetje te organiseren.(camino, bagage, was, pc, foto's en voldoende rust.

De rit; 71km, 15km/h gemiddeld rn 564 hoogtemeters.

Jacob zegt: morgen maak ik uw totemnaam bekend en zo word je dan op de camino genoemd.

08-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Drukte in het restaurant bij el desayuno, pelgrims van alle pluimage schuiven aan, aan het buffet. Goede stevige kost en dat hebben we allemaal nodig voor onzen dagtrip, zij het en bicyclette of a pie.
Als 4 campinglanders het buffet gepasseerd zijn lijkt het of alles zich verplaatst heeft naar hun tafel. Verschillende perigrinos willen dan daar aanschuiven maar de buffetmeisjes reageren vlug en vullen broodjes, toespijs, fruit en yoghourt aan. Gracias chicas.
Geen haast vandaag, het weer is bewolk en er wordt regen verwacht. 10h15 vertrek ik nadat nog iets in het internationale gastenboek schrijf:

"Wie hier was is er geweest" 07/06/2011 Jean-Pierre DeSmet - Zwijnaarde - Belgica (misschien 2X lezen)

Ook nog een berichtje voor Leentje.
Mesaje para mi marida Leentje.

Quierida Leentje,
Al camino todo es bastante buen y los carateras son seguro. Pienso mucho a ti, la familia y todos los amigos in Belgica pero uno perigrino viaje solo. Hay muy buen aprendido a lavar mi ropa todos los dias y no stinka nada, para no hay aprendido a cocinar. Aqui han restaurantes y voy cenar cada dia para tengo mucho hambre.Cada dia leo ti poemas al ordinator es fabulosa como tu escribes, mi doy el couragio de continuar. Miro al futur sabado que vosotros vienen para mi, al coche. Tienes prudencia al autopista y no soy nervosa.
Ti corazon a 1500km de distancia, muchos besos y hasta luego,
Juan-Pedro el peregrino con bicycletta

Om 10h15 start in de regen, niet te warm 15 graden en tegenwind, dus slowly vandaag want het is weer eens goe golvend. 't Is druk op de camino en wandelende perigrinos zijn goed te herkennen met hun rode regenzakken over de kop getrokken, net als de stakende vakbondsmannen maar dan met 2 slippen aan de zak die tot de knieën reiken.
Mooie kleine typisch spaanse stadjes onderweg zoals Estrella en Los Arcos (daar maakt een Braziliaanse peregrina een foto van mij, en ik van haar, aan de toegangspoort van de stad) Ik wil tot Logrono, provincie hoofdstad en gekend van de Riojawijnen (er is ook een wijnmuseum ter promotie) Info tourisme opent maar om 16h30 en 'k wil nie wachten om via hen een hotel te reserveren.
De volgende halte wordt dan Navaretta en daar ga ik in een hostal voor peregrinos. Ik krijg bed nummer 7 in een slaapplaats van 12 en ben den elfde die toekomt. Het bovenste bed is voor mij en mijnen onderbuur is een madam die juist vertrekt nadat ze haar heeft geïnstalleerd. Mijne fiets staat veilig in de garage en mijn spullen kunnen op slot in kastje n 7. Het slaaplaken dat Leentje voor mij genaaid heeft vouw ik uit en 'k neem nog een paardesorze veur als 't koud wordt.
Vlug een douche en andere kleren aan en nu zit ik in den bibliotheek van Navaretta waar ik een half uur gratis op een pc mag om mijn dagboekske aan te vullen.

De rit: 83 km, 14,7 gemiddeld en 1138 hoogtemeters

Jacob zegt;  't es dag 13 maar als ge moe zijt zulde wel goe sloapen op u ieste verdiep.

07-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre  

Ik sta vandaag voor de lastigste opdracht van mijn tocht, een klim van 16km met stijgingspercentages tot 8-9%. ik weet niet wat dat zal geven,
Eigenlijk wil ik vroeg vertrekken maar mijne engelse gastheer zegt dat het ontbijt om 7h30 is.
Nog even tijd dus om de mail en de blog te lezen met het mooie gedicht dat Leentje in het gastenboek heeft geschreven. Mooie bemoedigende woorden in echte rijmelarijstijl, daar ben jij sterk in he.Bedankt Leentje.

Om 8h40 ben ik klaar om te vertrekken, aan de pelgrimspoort met een beeld van Sint-Jacob neem ik nog een foto en op naar de voet van de beklimming. Geen haast, troage gereden is vroeg thuis, maar eigenlijk heeft mij nog niemand ingehaald dan mag dat toch geen probleem zijn.
Het begint langzaam en 't gaat goed maar niet snel, ik ga mij sparen voor de eindsprint. Afstappen doe ik als voetgangers mij beginnen voorbijsteken, Ik hou 8km/h aan zonder forceren. 't Wordt steiler, 7km/h, nog steiler (of word ik toch moe) 6km/h, een groepje franse VTTers steekt mij voorbij, "Regardez derriere vous.". roept er ene.
't Es nie meugelijk, Jacob zit op mijne bagagedrager bovenop al die zakken. "Ik kan nie meer, al 3 pelgrims heb ik naar boven geduwd' zegt hij "Breng mij svp naar boven"
Verdoeme, 't es lastig maar ik kan hem niet achterlaten (de pelgrims-eed he) en 'k ga door maar voor zo 'n effort verwacht ik compensaties.Tot boven breng ik Hem en zonder afstappen en Hij straalt. "Nu moogt ge u 'n totemnaam kiezen die past bij uw prestatie." zegt Hij.

Op de top waar een kapel met een groot kruis staat rust ik en eet fruit, een banaan en gedroogde abrikozen. Op een heuveltje naast de kapel hebben pelgrims met takken die ze onderweg opgeraapt hebben kruisen gemaakt. Geen takken meer te vinden en ik maak dan maar een kruis met mijn bananenschil en een franse madam maakt een foto van mij. Merci madame.

Neu goe oplette, steil bergop es troage maar nog steiler bergaf, da es mee de freins toe en u nie tevele legge in den draai. Alles is ok.

Bekomen van de afdaling begin ik aan mijn opdracht die ik van Jacob gekregen heb en het is echt moeilijk om 'n passende naam te vinden.
Biddende Biker  "BB"   Perigrino De Gante "PDG"

Jacob, mag ik een hulplijn gebruiken?
Waar denk jij aan perigrino Juan-Pedro?
Ik wil de hulp van het publiek, van het thuisfront dat mij volgt op deze camino.
Dat kost u dan 50% van uw reeds verdiende aflaten.
%$#&}{_)(#@&. Dan is het maar zo, bloglezers help mij svp.
Jullie kunnen voorstellen doen via mail aan jpds@iweb.be, ik zal er dan 3 aan Jacob voorleggen en hij beslist. Gebed in de grote Jacobskathedraal van Compostela is jullie beloning.

Het weer wordt uitstekend=caliente en dan draaien de benen goed rond. De route gaat of door Pamplona of een iets langere variant maar rustiger onder Pamplona door en dat verkies ik.Zeer rustige, mooie wegen langs de rio Erro, die zich langs het parcours slingert maar weer is het een onherbergzame streek.

Voor logies moet ik tot Peunte de Reina in een albergue con 60 camas. Yo hay una habitacion induvidual con cuarto de bano y wifi, muy buen.
Ik volg nu el tiempo al television en 't zal nie goe zijn morgen, veel wind uit de verkeerde richting en regen. Ik zal de rit wel aanpassen.

De rit: 101 km, 15,9km/h gemiddeld en 1260 hoogtemeters

Jacob zegt: Juan-Pedro kunde het were nie alliene dade d'hulpe van iedereen moet vroage.

06-06-2011, 00:00 geschreven door jean-pierre