Ik ben nu een vaste werknemer in Joyland. Of toch voor een jaar. Mijn vader vond het goed, zolang ik het nodig vond. Ik heb heel erg vaak aan Wendy gedacht of misschien is abnormaal vaak beter verwoord. Er is wel iemand die haar op de achtergrond plaatst... Kennen jullie Annie nog? De moeder van Mike? Ze heeft ellenlange benen en schitterende ogen en sterker nog, ze heeft een uitgesproken karakter. Karakter is wat je nodig hebt om er elke minuut van de dag voor jouw terminaal zieke zoon te zijn. Haar zoon die twaalf zou worden. Haar zoon die weet dat hij nooit als een volwassene gaat ademhalen.
Ik heb het geregeld. We gaan naar Joyland. Annie is zeer ongerust, wat begrijpelijk is, maar ik zorg ervoor dat het lukt. Mike heeft me iets verteld. Hij zei dat hij weet dat hij daarheen moet. Hij had het over een vermoord meisje... "Het is niet wit", bleef hij herhalen. Wat is niet wit? Dat weet hij niet, en ik misschien nog minder.
Ik hou jullie op de hoogte.
- Dev
Bronvermelding: King, S. (2013). Joyland. (Vierde druk). Amsterdam: Luitingh-Sijthoff.
