Meisjes die een spreekoefening over een wetenschapper willen geven die geen man isSpreekoefening: Hallo ik ben Marie Curie en ik ga jullie vertellen over mijn leven. En nee... ik heb niet de currysaus uitgevonden Bij mij ging het er iets serieuzer aan toe Ik ben geboren in Polen, in de hoofdstad Warschau. Mijn meisjesnaam is Maria Sktodowska. In mijn tijd mochten vrouwen niet naar de universiteit in Polen, maar toch volgde ik stiekem avondschool op een zolderkamertje bij wetenschappers thuis? Later verhuisde ik naar Frankrijk, mijn 'tweede vaderland'. Hier maakte ik mijn studies af aan de Sorbonne universiteit. Op de universiteit leerde ik mijn man Pierre kennen. Met hem heb ik twee dochters gekregen. Ik heb twee nieuwe chemische stoffen ontdekt: polonium en radium. En ik speelde een belangrijke rol bij het onderzoek naar radioactiviteit, een verschijnsel dat daarvoor onbegrepen was. Radioactiviteit is een stap die een onstabiele stof naar een stabiele stof verandert. Een groot stuk van mijn leven zocht ik naar manieren om radium te gebruiken in de medische wereld. Tijdens de eerste wereldoorlog zette ik röntgenapparaten in wagens. Daarmee reed ik langs het front en keek ik of er iets gebroken was bij gewonden soldaten. Samen met mijn man kreeg ik een nobelprijs voor natuurkunde. Mijn man was een hoogleraar in het Sorbonne. Toen hij stierf in 1906 door een verkeersongeval kreeg ik zijn job. Ik was op dat moment de eerste vrouwelijke hooglerares. Een tijdje na het overlijden van Pierre, stoute ik me op mijn werk en kreeg ik mijn tweede nobelprijs in 1911. Deze keer voor scheikunde. De rede voor de nobelprijs was mijn ontdekking van radium en polonium en mijn studie naar de aard van dit opmerkelijke element. Ik ben de enige vrouw ooit die twee nobelprijzen kreeg. Ik zocht manieren om kanker te bestrijden met radiologie. Bij mijn testen kwamen er veel stralen vrij. We wiste niet dat de stoffen waar ik mee werkte zo gevaarlijk waren. Door al die bestralingen heb ik zelf leukemie gekregen. Dit is een soort kanker. Op mijn 66 ben ik gestorven aan beenmergdepressie. Ik hoop dat ik een voorbeeld ben voor alle vrouwen over heel de wereld. Dat ik hen kan inspireren om op te komen voor hun rechten en dat ze weten dat ze zeker slim genoeg kunnen zijn om belangrijke dingen te ontdekken of te onderzoeken. Dankjewel voor jullie aandacht.
Voor degene die wel zelf een spreekoefening willen maken is hier de nodige informatie:
Marie Curie leefde van 1867 tot 1934
Periode: nieuwe tijd
waarom is deze persoon belangrijk geweest in de geschiedenis:
ze heeft 2 chemische stoffen ontdekt: polonium en radium
ze heeft 2 nobelprijzen gewonnen: de nobelprijs van natuurkunde en de nobelprijs van scheikunde
ze was de eerste vrouwelijke hooglerares
ze speelde een belangrijke rol bij radioactiviteit
ze is de enige vrouw met twee nobelprijzen gewonnen heeft
je kan altijd informatie opdoen bij de bovenstaande spreekoefening
Tips om je spreekoefening nog een leuk tintje te geven:
je kunt je verkleden:
grijs topje
zwarte broek
haar in een dot of in een vlecht
je kunt een röntgenapparaat namaken
je kunt allerlei scheikundepapieren, buisjes, ... op een bank voor je leggen om het wat echter te laten lijken
Veel succes, zet zeker een reactie als je hier iets extra aan wilt toevoegen of ook gewoon als je het heel goed vind, ...
Spreekoefening: Hallo ik ben Marie Curie en ik ga jullie vertellen over mijn leven. En nee... ik heb niet de currysaus uitgevonden
kreeg ik zijn job. Ik was op dat moment de eerste vrouwelijke hooglerares. Een tijdje na het overlijden van Pierre, stoute ik me op mijn werk en kreeg ik mijn tweede nobelprijs in 1911. Deze keer voor scheikunde. De rede voor de nobelprijs was mijn ontdekking van radium en polonium en mijn studie naar de aard van dit opmerkelijke element. Ik ben de enige vrouw ooit die twee nobelprijzen kreeg. Ik zocht manieren om kanker te bestrijden met radiologie. Bij mijn testen kwamen er veel stralen vrij. We wiste niet dat de stoffen waar ik mee werkte zo gevaarlijk waren. Door al die bestralingen heb ik zelf leukemie gekregen. Dit is een soort kanker. Op mijn 66 ben ik gestorven aan beenmergdepressie. Ik hoop dat ik een voorbeeld ben voor alle vrouwen over heel de wereld. Dat ik hen kan inspireren om op te komen voor hun rechten en dat ze weten dat ze zeker slim genoeg kunnen zijn om belangrijke dingen te ontdekken of te onderzoeken. Dankjewel voor jullie aandacht.
