Belangrijk is, dat we meer in team werken, zodat we ook wel gelukkiger zijn, is het besluit van Tine Hens op de avond van Rethinking Economics waar het debat doorgaat rond de Donut economie (Kate Raworth) in Gent. Mooi gezegd. Het draait uiteindelijk allemaal rond zingeving, zich goed voelen. Voelen we ons goed in een economie dat gefocust is op groei? Mensen voelen zich voornamelijk goed als ze trots zijn op wat ze doen, als ze het gevoel hebben iets te kunnen bijdragen aan de maatschappij en als ze ook het gevoel krijgen gewaardeerd te worden. Vooral dat laatste is heel belangrijk. In deze tijden, waar religies, toch in Westerse landen, op de achtergrond geraken, verliezen mensen hun gevoel voor zingeving. De meeste zitten in hetzelfde stramien, en dat houdt hen recht. Zorgen voor hun kinderen, met vrienden afspreken, zorgen voor je naaste… zijn heel belangrijke drives om door te gaan in je leven. En meestal is hier geen plaats meer voor duurzaamheid. Het aanpassen van je gewoontes vergt te veel energie aangezien de problemen dan ook zo complex zijn om die transitie naar een duurzame wereld aan te pakken. Mensen verliezen vaak de hoop om hier iets aan te doen, of klampen ze zich vast aan één bepaald idee die misschien toch niet zo realistisch is op grote schaal. Maar deze visie is wel belangrijk om door te gaan in hun leven. Waarom dan de focus niet leggen op wat mensen gelukkig maakt, waarbij zaken in vraag gesteld kunnen worden. Is deze reis met het vliegtuig naar het verre zuiden nu echt wel nodig? Of kunnen we ook tot rust komen in de Ardennen? Meer en meer komen we ook in een maatschappij terecht dat gefocust is op ‘stoefen’; kijk naar waar ik gegaan ben. Maar was je daar dan echt gelukkig? Waarom ook niet ietsje soberder leven? Zodat je toch een soort rust vindt in jezelf. En ook meer de focus leggen op elkaar helpen, dat geeft je eigenlijk veel meer positieve energie dan bijvoorbeeld te gaan shoppen. We moeten dankbaar zijn dat we dit leven hebben. We hebben dan ook maar één leven. Nu ik al zoveel meer weet over de wereld, vind ik het moeilijk om kleren te kopen, waarvan je weet dat de mensen die deze kleren gemaakt geen rechtvaardig leven hebben. Dit is zo absurd. Moesten wij de feiten zien, zouden wij dit nooit kopen, maar we weten het gewoonweg niet en staan er ook niet bij stil.