24 februari 2010, 20:02            Bhubaneswar

Eindelijk heb ik terug internet, eindelijk kan ik terug voortwerken.

Normaal zou dit onder het vorige bericht nog komen, maar vanwege de lengte, ben ik maar een nieuwe post begonnen.

Veel is er sinds mijn vorige bericht niet echt gebeurd, de tijd begint ondertussen nu wel te vliegen. Verschillende dingen worden routine en de dag is sneller door dan ik in het begin aanvoelde.

Ben enkele dagen geleden trouwens met iets redelijks onaangenaams wakker geworden. Het feit dat ik honderden muggenbeten heb is niet zo erg, maar aan men rechterhiel ben ik door iets gebeten, maar ik zou niet weten wat, het is ondertussen ontstoken, maar ik heb er wel middelen voor, dus het valt wel mee.

Ben vandaag meegeweest met de “Toy library” en ik moet zeggen, dat is het meest brilliante initiatief dat ik ooit heb gezien. Veel slumkinderen hebben namelijk geen speelgoed, en speelgoed en knuffels en verhaaltjes zijn dus dingen die ze niet echt kennen. Dus wat heeft Ruchika gedaan? Een bus aangeschaft, dat volgestoken met speelgoed en gaat zo naar 2 slums per dag. Eens aangekomen mogen de kinderen naar hartelust spelen (en geloof me, ze komen afgestormd als ze die bus zien aankomen) en de verantwoordelijke leest dan ook een fabeltje voor. Ik had niet echt een goed humeur die ochtend aangezien de jongens in Jarana Baste het varken aan het uithangen waren, maar eens terug... het deed me goed. Zo'n momenten doen je echt van India houden. Kinderen die doodblij zijn met een knuffel en een voetbal.

Veel meer ga ik niet meer schrijven, ik heb het nu te druk aandacht te geven aan die belangrijke personen thuis en mijn was...