“CARPE DIEM”...PLUK, het is gratis, alleen je bepaald zelf wat je plukt...DE DAG is rijk, alleen je bepaald zelf hoe rijk die wordt.
20-07-2014
Nieuwe Blog !!!
Door de vele problemen met de software van "Bloggen", heb ik een nieuwe blog gecreëerd op Seniorennet. Deze is te vinden op volgende link: http://blog.seniorennet.be/josemillecam/
GR Midweek & Halle station Groenendaal
(Hoeilaart) 03 juli 2014
De wandeling starten we aan het station van Halle
en zoeken onmiddellijk het geel-rood op van de Streek-GR De Groene Gordel
richting Zenne Vallei en het Kamerijkbos. In het natuurgebied de Weikes volgen
we het Hendrik Consciencepad en via de GR 12 klimmen we naar een hoogte van 125
meter, het hoogste punt van onze wandeling. Hier verlaten we de GR 12 en dalen
af naar de vallei van de Molenbeek richting Dworp, waar we in t Gildenhuis
welkom zijn voor de picknick. Na de middagstop dalen we terug af naar de
Molenbeek en de Gr 12 en het natuurgebied de Steenput. We verlaten terug de GR
12 en zoeken opnieuw de Streek-GR op, die we wat verderop
terug verlaten om dit maal stuk van de GR BRU8 te volgen tot in Alsemberg. Hier
wisselen we terug van pad en stappen nu op de GR 512, die ons uiteindelijke in
de nabijheid brengt van station Groenendaal op het grondgebied Hoeilaart.
Een
mooie rondwandeling vertrekkende aan het station van Melreux, gedeeltelijk op het oude en nieuwe tracé van
de GR 57, in de vallei van de Ourthe, met de gemeenten Hotton, Hampteau, Trinal
, Beffe, Magoster, Melines en Ny op ons pad.
Buggenhout
is gelegen op de snijpunten van de drie provincies, Brabant, Antwerpen en
Oost-Vlaanderen. Met vooral als speciale uitschieter deelgemeente Opdorp waar
het Geografisch Middelpunt van Vlaanderen is gelegen.
Buggenhoutbos,
een relict van het Grote Kolenwoud, kan gerust het Zoniënwoud-in-het klein
genoemd worden. Beuk en wintereik delen de heerschappij en nergens anders in
Vlaanderen is wintereikenbestand erkend als zaadbestand. In een goed eikeljaar
worden de eikels geoogst en in kwekerijen opgekweekt tot bosplantsoen
Appelation Controlée de Buggenhoutbos. In het arboretum vind je vooral de
overige aanwezige boomsoorten uit het bos. Het bos is vooral in de regio gekend
voor zijn meer dan 500 jaar oude Boskapel die dateert van 1505 ter nagedachtenis
aan een zekere Jan De Rijcke die hier in 1504 tijdens een jachtpartij gedood
werd door een everzwijn. In het bos bevindt zich ook de Konijnenberg, een
kunstmatig aangelegde helling, een ideale biotoop voor het kweken van konijnen,
maar nu vooral gekend als de ideale speelplaats voor de jeugd met een
uitgebreide speelzone van 5 ha. Verder is er ook een Eendenpunt, een paai- en
broedplaats voor padden en kikkers, maar ook een aantrekkingsplaats voor zowat
alle dieren. Ook muskusrat en hazelworm, (in de volksmond bospaling) genoemd
komt er voor. Het bos is vorig jaar ook nog uitgebreid met een aantal hectare,
en onlangs zijn er nieuwe bewoners geleverd. Twee Gallowayrunderen (Joke en
Bart) zullen bijdragen aan de verbossing en de instandhouding van bloemrijke
ruige vegetatie. Als wandelaar kan men zich vrij bewegen op verharde paden en
in een nieuwe begrazingszone, je hoeft daar geen paden te volgen. Voorwaarden
zijn wel om de dieren te voederen, ze niet actief te benaderen, en geen hond
mee te hebben. (Tekst: Midweekstappers)
We verzamelen op het parkeerterrein van de sportcampus Lange Munte. Al vlug zoeken we de verharde landelijke wegen op. Maken een ommetje via het nieuwe bedrijventerrein van Bekaert en de vier windturbines, die de Daltons genoemd worden. We stappen richting Zwevegem en volgen de Trimaarzate of de oude spoorlijn Kortrijk Ronse, alles mooi verhard! Op het terras van het Balladehof mogen we onze picknick verorberen en vervolgen nadien onze weg via de Hoogstraat. Hier bevinden we ons op een hoogte die de waterscheiding vormt tussen het Leie- en Schelde bekken. Nog een stukje GR5A, met de molen Ter Klare, het Laatste Oordje en het Ooievaarsnest om onze wandeling rond te maken.
Vandaag
is onze uitvalbasis het treinstation van De Panne Adinkerke. Plopsaland
laten we voor wat het is en we zoeken een weg door een resem natuurgebieden,
het Calmynbos, Oosthoek -, Houtsaeger - en de Noordduinen in de voormiddag. Na
de middagpauze zoeken we aan de Ster der Zee het strand op en volgen de
vloedlijn tot voorbij De Panne om dan het strand te verlaten en het prachtig
Westhoekreservaat op te zoeken. De wandeling eindig uiteindelijk terug aan het
station in Adinkerke. Fotolink:https://picasaweb.google.com/106434116905710423531/NMBSDePanne02Juni2014 JoséCarpe Diem
We
starten in Merville en volgen het Circuit des Rivières, dit plaatselijk
wandelpad brengt ons langs het riviertje La Bourre. Landbouwwegen, onverharde
grind- en aardepaden leiden ons naar het Forêt Domaniale de Nieppe. Via het
kanaal Pré au Vin bereiken we La Motte au Bois waar we in het café De
Swatelaere onze picknick kunnen aanspreken. Na de middagpauze stappen we
ongeveer 10 km in het grote woud van Nieppe, een kronkelend smal pad op de rand
van het bos en een lang grindpad brengen ons terug naar Merville. Bedankt Luc
voor het prachtig weer dat je besteld had!
De dagstapper start aan het
stationsplein (Place Branquart) bij het historische en beschermde station van
s Gravenbrakel en wandelen voorbij de spoorwegviaduct naar een rondpunt waar
we wit-rood (GR 121 Wavre Bonsecours - Boulogne-sur-Mer) oppikken. Even
verder sluit die aan op de GR 12 Amsterdam-Bruxelles-Paris waarmee we op de
Drève du Chasseur Le Bois de Houssière inwandelen. We volgen over ong. 3,5 km
wit-rood in noordoostelijke richting over een prachtige (rechte) bosweg die
samenvalt met het locale Sentier de la Voie du Tram en vervolgens de Sentier de
Virginal.
Wanneer het bordje Sentier du
Charly-des-Bois verschijnt, verlaten we de GR 12 die verder noordwaarts het bos
uitloopt. Wij dwarsen op een smal bospad de noordkant van het bos in
zuidoostelijke richting. Wie denkt dat het horizontaal lopen is, is er aan voor
de moeite. Twee moerassige beekvalleitjes stellen de kuitspieren op de proef.
Uiteindelijk verlaten we dit immense bos langs de oostelijke rand en dalen met
de geasfalteerde Chemin Charly des Bois af richting Rue Pied dEau in
Ronquières, deelgemeente van Braine-le-Comte.
Hier vervoegen we de oude
spoorlijn Chemin de Fer N°106, een RAVeL in wording, tot aan de N533 (Rue de
Chenu) waar wit-rood van de GR12 en 121 opnieuw opduiken. Wit-rood stuurt ons
naar de brug over het kanaal Brussel-Charleroi - met een uitstekend zicht op
een unieke, gigantische en ambitieuze verwezenlijking: Le Plan Incliné (het
Hellend Vlak) van Ronquières - waar we (voorlopig) afscheid nemen van de GR 12
die de linkeroever in zuidelijke richting volgt. Met de GR121 lopen we over de
brug richting Café La Belle Vue, onze middagstop na ong. 11 km. De cafébaas,
afkomstig uit Nederbrakel, raadt de lokale goudblonde Hopus aan als godendrank
Op aanraden van de cafébaas
lopen we nog wat verder op de GR 121 richting rechteroever van het oude kanaal
Charleroi-Brussel waar . Surrealisme hoogtij viert. Nauwelijks bekomen van de
verrassing keren we langs de andere oever op onze stappen terug, dwarsen
opnieuw het brede kanaal, pikken de GR12 op die ons tussen tuinen naar de
linkeroever van het riviertje La Senette stuurt. We kronkelen met het
meanderende water tot we bij een brug de berm opklimmen en de oude Chemin de
Fer N°106 opnieuw vervoegen. Over ong. 2,5 km lopen we op de spoorwegbedding
kaarsrecht met nu eens rechts maar vooral links de sierlijk kronkelende La
Senette als rode draad. We lopen meestal onverhard en dwarsen enkele
verkeersluwe landbouwwegen en herkennen met moeite het stationnetje van
Henripont. Het is er heerlijk wandelen op deze (pré)RAVeL.
Als het heuveldorpje Henripont
in zicht komt stuurt wit-rood ons via een panoramaweg opnieuw het Bois de
Houssière in. Op een prachtig bospad lopen we langs de andere kant het bos uit
en komt er een eind aan het GR-avontuur. We kiezen voor een mooi veldpad
richting Etangs Martel, een reeks middeleeuwse visvijvers, en bereiken opnieuw
de spoorviaduct waar we gestart waren. (tekst: Jaak Perneel) Fotolink: https://picasaweb.google.com/106434116905710423531/GRMidweekBraineLeComte08Mei2014 Filmpje YouTube: http://youtu.be/43Xk8h0j10Q
Het eerste luik was de
uitgave in januari van de nieuwe GR - Wandelgids Langs de Sporen van de Groote
Oorlog met als derde deel De Groote Oorlog inde Westhoek. Een wandeling in
lijn langs de GR 130, GR131, GR 5A Zuid en Streek-GR Heuvelland van
Nieuwpoort over Diksmuide, Ieper, Palingbeek, Wijtschate, Kemmelberg,
Scherpenberg, Westouter en zo naar Poperinge. Plus 4 wandellussen: Mesen
Ploegsteert Zillebeke Zonnebek - Passendale en Langemark Houthulst
Poelkapelle - Sint-Juliaan.
Het tweede luik is 10 geleide
luswandelingen, gespreid over 5 jaar: 1914, 1915, 1916, 1917 en 1918. Telkens
op de eerste zondag van mei en op 11 november. We volgen een beetje het verloop
van de oorlog.
Na de val van Antwerpen op 10
oktober trokken de Belgische troepen zich terug richting de IJzer, de laatste
natuurlijke hindernis. Koning Albert deed een dramatische oproep om de laatste
lap grond die nog restte, afgezoomd door IJzer en Ieperlee en met de zee in de
rug, tot het uiterste te verdedigen. Onder impuls van Karel Cogghe en Hendrik
Geeraert werd de IJzervlakte onder water gezet.
De wandeling loopt van het Koning
Albert I - monument langs De Ganzenpoot: het sluizencomplex op de IJzer, dat
aangelegd werd omwille van de getijdenwerking waarbij tweemaal per dag een
waterpeilverschil van vier meter optreedt. We volgen dan het Kanaal Nieuwpoort
- Duinkerke tot aan de Pelikaanbrug. Een ommetje langs het spaarbekken van de
Koolhofvaart brengt ons aan de Frontzate, de oude spoorlijn 74 naar
Diksmuide. De spoorwegdijk fungeerde als waterkering tijdens de inundatie en het
gebied tussen de IJzer en de spoorwegbedding werd herschapen in een zompig
gebied, met een aantal daarboven uitstekende eilandjes, die door de Belgen en
de Duitsers ingericht worden als voorposten in het niemandsland. Achter en in
de spoorwegberm werd de Belgische eerste linie aangelegd. Dankzij de
nabijgelegen steenbakkerij van Wulpen konden schuilplaatsen uit baksteen
opgetrokken worden, die beschermd werden met zandzakjes. Afhankelijk van de
toestand van de grond konden de loopgraven ondergronds of half bovengronds
aangelegd worden. Vanaf de spoorwegbedding liepen houten loopbruggen naar de
voorposten in het onderwater gezette gebied. De meeste bakstenen constructies
waren schuilplaatsen voor de manschappen die hier de wacht hielden
Net voorbij de autoweg E40 stappen
we naar het Belgisch Kerkhof van Ramskapelle. Hier liggen Hendrik De Buysscher
uit Schorisse en vele andere landgenoten begraven. We stappen verder op de
Frontzate tot aan een boerderij in de Blauwhuisweg waar we welkom zijn voor de
picknick in de binnenkoer van de hoeve (bij slecht weer in de schuur).
Na de middag zoeken we via de
Proostdijk de IJzer op ter hoogte van de Schoorbakkebrug. We volgen nu de GR
130 op de; linkeroever. Vandaar naar de Uniebrug. Voorbij het Spaarbekken komen
we weer uit aan de Ganzenpoot. Onderweg komen we nog verschillende monumenten
tegen. (tekst: Piet Hardeman) Fotolink: https://picasaweb.google.com/106434116905710423531/GRTenVredeNieuwpoort04Mei2014
GR-bustocht & Lewarde - Sailly-en-Ostrevent - GR 121 - 27 april 2014 Al is Lewarde, bekend om zijn
Historisch Mijncentrum, de start van een nieuwe etappe op de GR 121, van
mijnbouw zal niet veel te merken zijn want het mijnbekken buigt afnaar
noordwest, richting Lens. We stappen op een kam meteen het Bois de Lewarde in.
Na het bos lopen we pal zuid in een open wijds landschap. Weldra komt het dorp
Erchin in zicht maar we laten het links liggen. We komen voorbij de Mont
dErchin en langs het Bois de la Garenne. We richten ons nu op de watertoren
van Bugnicourt Even voorbij het kasteel gaat het linksaf in open veld. Een
haakse bocht naar rechts leidt naar de weg naar Aubigny maar we moeten naar
Brunémont.
Na de middag stappen we meteen
tussen het Marais dAubigny en het marais de Brunémont en steken het Canal de la
Sensée over. Aan de abdij van Oisy le Verger gaat het rechtsaf langs het kanaal
dat we verlaten voor het Marais du Haut Pont. Bij sluis nr 1 slaan we linksaf
en zoeken we de weg naar Palluel om over een kanaal te geraken en zo het dorp
Palluel te bereiken. We houden dezelfde richting aan en zoeken nu onze weg
tussen het marais du Grand Clair en het Vieux marais. Na ruim 1 uur waterrijk
gebied komen we aan in Lécluse, einde van de korte tocht. De lange tocht trekt
door een open landschap verder tot in Sailly-en-Ostrevent, net in het
departement van de Pas-de-Calais. (tekst Piet Hardeman)
Een
pracht van een wandeling in de vallei van de Dijle, we starten aan het station
van Oud-Heverlee. Het Heverleebos, t Zoet Water met de Minnebron, Kouterbos en
de Doode Bemde staan op het programma in de voormiddag, in Sint-Joris-Weert
maken we in de Rapte tijd voor onze knapzak! In de namiddag staat het
natuurreservaat Grootbroek op het programma, om via Nethen landelijk te
eindigen aan het station van Florival. Bedankt Johan, alles was o.k.
Haasje-over tussen Waals-Brabant en Henegouwen in het stroombekken van de Zenne
en zijn zijriviertjes.
Op deze tocht zwerven we in de meest westelijk uithoek van Waals-Brabant
en in de nabijheid van Henegouwen en het Vlaamse Pajottenland. We lopen
doorheen een licht glooiend landschap van beekvalleien (die de Zenne voeden),
weiden, akkers en uitlopers van Henegouwse bossen. Het is rustig wandelen op
rechte kerkwegels, hobbelige kasseistroken, dwars doorheen malse weiden, zachte
bospaden en stroken verkeersluwe asfalt. Een paar keren strekken we de
kuitspieren op een nijdig klimmetje.
We lopen
door vier dorpen: Hennuyères (deelgemeente van het Henegouwse Braine-le-Comte),
Virginal-Samme (deelgemeente van het Waals-Brabantse Ittre), Quenast
(deelgemeente van het Henegouwse Rebecq) en Rebecq-Rognon. De heuvellende
streek rond Tubise (Tubeke), Rebecq (Roosbeek), Ittre (Itter), Nivelles
(Nijvel) en Braine-le-Château (Kasteelbrakel) wordt ook wel het Roman Païs (het
Romaanse Land) genoemd, een verrassend stukje Wallonië met heelwat erfgoed in
een groen kader en dit op nauwelijks 20 km over de Taalgrens (tekst: Midweekstappers)
NMBS& Grupont Poix-St.-Hubert 07 april 2014 Een
wandeling in de vallei van de Lomme, een groot brok natuur, meer is niet nodig
voor een geslaagde wandeling. Het weer was ons zeer wel gezind en s middags waren
we in Mirwart in een hotelletje welkom voor onze picknick.
Na
een lang verblijf in Zuid-Spanje zijn we terug in t land! Een
eerste wandeling zit er inmiddels weer op, dan nog wel in het buitenland! Ja ,
Lille of beter Rijsel, hoofdstad van Frans-Vlaanderen ligt net over de grens,
een groeipool, een stad met heel veel groen, genoeg om er een wandeling te
maken van 20 km onder deskundige leiding van den Dani. Klik maar even op de
onderstaande fotolink en geniet maar mee.
Volgende week zondag zijn we terug in Belgenland,
dinsdag was de laatste wandeling. Een tochtje aan een van de mooie kusten van de
Costa Calida en bij een zomers weertje, meer konden we niet verlangen! Op de
bijhorende link kan men nog even nagenietenbij enkele fotos.
Hallo Belgen, op 3 april ben ik er terug bij voor
een eerste wandeling met de GR-midweek, ik kijk er al naar uit!
De vrijdag wandeling start ditmaal in Bolnuevo, we
lopen richting west tot aan Villa Garcia. De GR92 laten we links liggen en
volgen een pad er evenwijdig aan die wat meer landinwaarts ligt. Aan het keerpunt
Villa Garcia volgen we het pad die de kustlijn volgt. De kleine strandjes
onderweg zijn voorbehouden voor de naturisten, en ja hoor, het mooie weer en de
hoge temperaturen lokten al enkele mensen die uit de kleren waren gegaan. Dit geef
ik enkel mee om aan te tonen aan de Noordelingen hoe goed we het hier hebben.
Ik bedoel daarmee wel degelijk het WEER!!!
De wandeling volgt dit maal de GR 92 of "El Litoral",
dus niet in de bergen deze keer! Het werd een heen en terug wandeling, want een lus
maken is hier niet eenvoudig of men moet heel veel kilometers lopen.
Niettegenstaande we aan zee lopen en niet in de bergen wordt het een stevige
wandeling, vlak is het niet, de hellingen zijn wel korter, maar soms veel pittiger.
Op een terras, op een prachtig locatie, bij een dorstlesser genieten we even na
van een terug geslaagde dag. Dank aan Ludo, onze tochtleider. Op onderstaande fotolink kan men meegenieten van
een prachtige natuur en landschappen.
Collado Manguete Collado Blanco Casas de
Malvariche - Pedro Lopez Collado Manguete
Terug een wandeling in het prachtig natuurgebied
Sierra Espuña, ditmaal in het noordwestelijk deel. We starten terug aan de
Collado Manguete maar vertrekken er in tegengestelde richting dan twee weken
geleden en dalen naar Collado Blanco en Casas de Malvaniche. We verdwijnen
zowaar een eind tussen de bomen en struiken om dan terug te klimmen naar de
Pedro Lopez (1568 m) onderweg worden we met verschillende kuddes moeflons
geconfronteerd. Bedankt Ludo, het was terug een pracht van een wandeling.
Barrancos de Gebas, onder wandelaars gekend als
het maanlandschap, mij leek het meer op een woestijnachtig gebied. Inderdaad,
het is een grillig landschap gevormd door de natuur, een prachtig wandelgebied.
Het werd gevormd door het terugtrekkend water en de Rambla del Algeciras is het
laatste restant. In het lager gedeelte van de droge rivierbedding werd
een dam opgetrokken, waardoor een stuwmeer ontstond en het hel blauwgroene
water een prachtig contrast vormt in het landschap. Naar het eind van de wandeling lopen we eerst door
een zeer grote sinaasappel - en mandarijnenplantage om te eindigen met de amandelen
die nu prachtig in bloei staan.
Ditmaal een wandeling aan de oostkant van het
Parque Regional Sierra Espuña, richting de vlakte waar men volop amandelen kweekt,
in de driehoek Murcia Mula - Alhama de Murcia. Eveneens krijgen we zicht op
de Barrancos de Gebas een prachtig gebied die we in de komende weken zullen bewandelen,
hopelijk staan de amandelbomen dan volop in bloei!
De wandeling start aan de kleine vissershaven van
Portmán, een dorp in de mijnstreek Sierra Minera waar vroeger ijzererts ontgonnen
werd. Na een kort bezoek aan het strand vertrekken we richting vuurtoren en
klimmen langs de kliffen naar Monte de las Cenizas in het Parque Regional
Calblanque. Boven op de heuvel werd er rond de jaren dertig van de vorige eeuw
een Batería militar geïnstalleerd ter verdediging van de haven van Cartagena,
twee enorme kanonnen zijn er de stille getuigen van. Vanaf hier heeft men ook
een mooi zicht op La Manga en de Mar Menor, een binnenzee gevormd door een 22
km lang smal schiereiland. Over een Romeinse weg dalen we terug af naar onze
wagens bij het vissershaventje, maar genieten er nog eerst na van onze
wandeling op een terras met een , in de zon.
Een eerste wandeling met de mensen die ook op vrijdag
genieten van de mooie natuur, is een geslaagde dag geworden. Het werd een tocht
van iets meer dan 18 km in het Parque Regional Sierra Espuña. We vertrokken
in La Perdiz (de patrijs) op ongeveer 700 meter hoogte en via Valle de Leiva
richting Collado Blanco (1250 m) en Collado Manguete (1380 m). Op deze hoogte
treft men hier nog verschillende resten van Pozos (ijskelders) aan, sommige
zijn nog redelijk intact, maar verschillen wel in grote, een was wel redelijk
groot van afmeting. We stapten verder richting Collado Bermejo om dan af te
dalen naar Fuente del Sol en La Perdiz. In het plaatselijk restaurant genoten
we nog van een canja of een café con leche en wat tapas. Wat het weer betreft,
geen regen, maar in de voormiddag wel wat last van nevels of met andere
woorden, we liepen soms in de wolken, letterlijk en figuurlijk!!!
Het werd weer even stil op mijn blog. Ja, we zijn
intussen al vier weken vertrokken richting Zuid-Spanje en blijven hier nog tot
volgend jaar eind maart.We genieten van het wat warmer weer en
de lager luchtvochtigheid, beter voor onze ouder wordende knoken! Stil zitten doe we zeker niet, er staan al heel
wat wandel- en fietskilometers op de teller en genieten er van de natuur en de
prachtige dorre landschappen, typisch voor Zuid-Spanje. Op de onderstaande fotolink enkele impressies van
de streek alhier!
GR-bustocht & Fresnicourt-le-Dolmen La Thieuloye 20
oktober 2013
Proeven van een steeds wisselend panorama door het lichtgolven
landschap, als een dobberend schuit op kabbelend water. Genieten van een
voelbare stilte of het bidden van een torenvalk boven een kalkrijk akkerland en
daarbovenop altijd en overal een bonjour messieurs. Onderweg op de GR 127:
een Grote Routepad vanuit Atrecht in de richting van de zilte zee.
Omdat het piekkleine dorpje Fresnicourt geen herberg heeft
trekken we de stapschoenen aan in Estrée-Cauchy aan de D312. Een mooie veld- en
bosweg brengt ons, gelukkig te voet naar het dorpsplein van Fresnicourt-le-Dolmen.
Achter het kerkje wacht ons een stevige klim om de aansluiting
met de GR 127 op te zoeken. Nu gaat het op en af aan de rand van een
golfterrein in het Forêt Domaniale dOlhain. Een sublieme boswandeling op een
van de heuvelkammen van Artesië. Voor de middagpauze verlaten we wit-rood en
zoeken het cafetaria op van het Parc Départemental de Nature et de Loisirs. Eén
en al groen. De verharde wegen rond en tussen Gauchin-Légal en Hermin laten we
links liggen en zoeken opnieuw aansluiting in Rebreuve-Ranchincourt. Eerst een
ommetje langs het kasteel en nadien brengt een opeenvolging van veldwegen ons
langs een lichtgolven akkerlandschap en door la Comté: een klein dorpje tussen
de velden waar de huizen zomaar in het rond gestrooid zijn maar met een belangrijke
industriële vestiging. Langs een oude spoorwegbedding verlaten we de GR 127 om
aansluiting te zoeken met de D 941 N41 waar de bus ons opwacht. Een stevige
dorstlesser volgt. (Tekst: GR / Griffel)
We verlaten de trein in Wevelgem en stappen
richting Aalbeke, waar we na 10 km onze knapzak aanspreken in het bij velen gekende
café De Smisse. Na de middag verder via de GR5A richting Bellegem, waar we
opgewacht worden door de gidsen voor een rondleiding door de brouwerij en
bezoek aan de brouwerijtoren met het bezoekerscentrum De Brett. Als afscheid
krijgt ieder nog een geschenkpakket.
Een wandeling van 26 km, test knie geslaagd,
ondervind geen hinder meer!
Terug naar de NATUUR, dit was inderdaad zo, het
Hageland is en blijft een prachtige streek om te wandelen. De kringwandeling
start in Nieuwrode en we maken gebruik van het wandelnetwerk, toch zien we
regelmatig wit-rood van de GR512 of geel-rood van de Streek GR Hageland. Op ons
pad, Kasteel van Horst, Uilenberg, Bensberg, Sengensbeemd, Tielt-Winge,
Sint-Jozefkapel, domeinbos Troostemberg en het Walenbos.
Volgende week maandag 07 oktober ga ik terug van
start met de mensen van de NMBS. Hopelijk zijn de problemen met de knie nu voorgoed
verleden tijd, en na het overlijden van mijn schoonvader wil ik graag terug
kunnen genieten van een tocht in de natuur.
Het wordt hier terug wat stil, maandag 26 augustus een dagopname voor een kijkoperatie linker knie. Hopelijk gaat nadien de revalidatie vlot
en kunnen we weer vlug opstap (wandelen)!
Het werd een pracht van een wandeling, 90 %
onverhard, een aaneenschakeling van veldwegen en kleine smalle graspaden. Op
ons pad, twee natuurreservaten (Duivenbos en Uilenbroek) en de dorpjes Outer,
Sint-Antelinks en Steenhuize-Wijnhuize. Op een boze boer na verliep alles vlekkeloos
en waren we welkom in het café Molenhof voor de picknick.
Midweekstappers
& Zedelgem -21 augustus 2013 Met een
lus vanuit Zedelgem verbinden we vandaag twee omvangrijke groene gebieden. Al
onmiddellijk wandelen we over het gras van het Plaatsebeekpad naar de
Vloethemveldzate, de voormalige spoorweg naar het militair domein Vloethemveld.
Na afwisselend verhard en onverhard komen we op de Diksmuidse Heirweg,
onderdeel van de Romeinse heirweg die Kassel met Aardenburg verbond, nu een
mooie smalle, iets te drukke sluipweg. Links en rechts hiervan liggen bosrijke domeinen
met uitdagende verboden-toegang-dreven. Een tunnel onder de E40 brengt ons in
de Brugse zuidelijke groene rand. Hier wandelen we door de domeinen Tudor,
Chartreuzinnenbos en Beisbroek, een aaneengesloten groendomein van 160
hectaren. Naast het kasteel in Tudorstijl, gebouwd in 1909, ligt een mooie
siertuin en kruidentuin. Vanuit het Chartreuzinnenbos hebben we een mooi
uitzicht op de omwalde hoeve Sint-Anna-ter-Woestijne, waar tussen 1348 en 1580
een Kartuizerinnenklooster stond. Het kasteel Beisbroek (1835) huisvest een
natuurcentrum en een volkssterrenwacht. Ernaast nodigt het Koetsenhuis en zijn
grote het terras ons uit om te picknicken.Na de
middag verlaten we Beisbroek en wandelen we zigzaggend op zoek naar landwegen
en onverharde weggetjes. En met een mooie kasseistrook belanden we in
Vloethemveld, een groendomein van 300 ha. Het domeinbos (130 ha) is algemeen
toegankelijk, de resterende 170 ha is militair domein, waar het Agentschap voor
Natuur en Bos momenteel aan natuurherstel doet. Onze wandeling
door het bos brengt ons naar de Vloethemveldzate, die we volgen tot het al
betreden Plaatsebeekpad en, voor de liefhebbers, café Chaplin, tegenover het
gemeentehuis, of de doopvont in de kerk (tekst Luc Defoort)
Tijdens deze wandeling volgen we o.a. de stadslink door
Diksmuide. We starten daarvoor aan het station van Diksmuide, lopen doorheen
het stadspark , komen langs de vismarkt en het begijnhof en volgen het laatste
stukje van de ingemuurde Handzamevaart tot aan de samenvloeiing met de
IJzer.Deze plek speelde een belangrijke
rol in WOI.Het Belgische leger had zich
op de linkeroever van de IJzer geïnstalleerd, het Duitse op de
rechteroever.De loopgraven op beide
kanten van de IJzer lagen dan ook maar enkele tientallen meters van elkaar. De
vroegere bloemmolens snakken naar een nieuweadem maar met de Diksmuidse jachthaven gaat het zichtbaar beter. We
verlaten het verstedelijkteen komen in
de open polderruimte terecht- niet voor
niets wordt dit stuk Beerstblote genoemd. We volgen de rechteroever van de
IJzer tot het gehucht Tervate met zijn grenadiersmonument. Hier steken we de
IJzer over en volgen een stukje linkeroever stroomopwaarts om langs het
natuurreservaat De Viconia Kleiputten van Stuivekenskerke totbij de vroegere kasteelhoeve Viconia te
komen. De kasteelhoeve was afhankelijk van een Norbertijnenabdij. Met de Franse
Revolutie werden de monniken er verjaagd.We picknicken in het café In de Vicogne. De dorpskern is vernieuwd en
de St.-Pieterskerk is er gerestaureerd. Na de middagpauze wandelen we dwars
door het natuurreservaat gevormd door de kleiwinning tussen 1945 en 1979 voor
een Nieuwpoortse steenbakkerij. Door ontginning van klei ontstonden er7 verschillende vijvers met verschillende
diepten waardoordiverse moeras- en
vijverbiotopen ontstonden. Deze vijvers met hun eigen biotische kenmerken
zorgen voor een grote biodiversiteit. We volgen de Reigersvliet om in het
gehucht Oud-Stuivekenskerke of het Onze-Lieve-Vrouwehoekje te komen. In
1870 kreeg Stuivekenskerke een nieuwe kerk (dichter bij de Vicognia-hoeve). De
oude bouwvallige kerk werd afgebroken. De restanten van de kerktoren hebben
gediend als uitkijkpost gekend als De Grote Wacht. Boven op de toren is er
een oriëntatietafel.Wat verderkan je een reconstructie van een opperhof en
neerhof in het landschap terugvinden. Met een beetje geluk zien welakenvelders grazen. Dit merkwaardig
koeienras met wit laken wordt soms ingezet bij natuurbegrazingsprojecten. We
bereiken opnieuw de linkeroever van de IJzer en wandelen richting Diksmuide. We
kunnen een kijkje nemen in de Dodengang (Toegang is gratis; het is militair
domein en wordt dus door Defensie beheerd.) De jachthaven Portus Dixmuda en
zelf de appartementen op de samenvloeiing van IJzer en Handzamevaart zorgen
voor een zekere uitstraling. Al vlug staan we op de Grote Markt waar
voldoende horeca-zaken zijn voor wie er dorst van gekregen heeft. Je kan er
zalig nagenieten met een Ara-bier, een Boskeun of een Dulle Teve want het
eindpunt, het eindstation
is niet veraf meer! (tekst Noël Aneca)
Dit maal voert de trein ons richting Wijgmaal, de wandeling wordt een combinatie van GR-paden en het Hagelandse wandelnetwerk. Ons wandelpad slingert zich eerst een weg ten zuidwesten van Holsbeek, om dan oostelijk van het dorp zich een weg te banen richting noord naar Wezemaal, het eindstation. Het Gasthuisbos en Chartreuzenbos brachten ons wat verkoeling op deze zeer warme zomerdag en de schuilhut in de Wingevallei wat schaduw.
Midweekstappers & Merville 17 juli 2013 De wandeling van vandaag volgt in de voormiddag een groot deel van de plaatselijke wandeling Circuit des Rivières, deze leidt ons langs het riviertje La Bourre en over vele verharde landbouwwegen af en toe onderbroken door een grind- of aardeweg. Verder op het menu, een groot stuk in Forêt Domaniale de Nieppe, langs de oevers van het kanaal Pré A Vin en de middagstop in La Motte au Bois, we waren welkom in het café De Swatelaere. Een mooie wandeling in een rustige streek en met goed weer, meer kan een mens zoals ik niet wensen! Fotolink: https://picasaweb.google.com/106434116905710423531/MidweekstappersMervilleFr17Juli2013
Een extra wandeling deze maand, een korte van 10 km, maar met een speciale bestemming! We worden namelijk tegen de middag verwacht in de Paracommando kazerne van Flawinne voor het middagmaal en in de namiddag een bezoek aan het daar ondergebracht museum van het speciaal opgericht parabataljon in 1942. Bij aankomst in de kazerne wordt eerst een bloemenkrans neergelegd en een minuut stilte gehouden aan het monument voor de gevallen manschappen in opdracht tijdens de vele speciale zendingen. Het museum is een mooie voorstelling van de evolutie sinds de oprichting tot op heden in verband, uitrusting, materiaal en opleiding van de manschappen bedoeld voor de speciale opdrachten. Dat deze laatste niet altijd zonder vele gevaren is, is bij velen bekend, de moord op 10 paras in Kigali (Rwanda) ligt bij sommigen nog vers in het geheugen. Een verrijkende dag die afgerond werd met een laatste pint in de bar van de onderofficieren.
In de komende maanden geen bewegingen meer op deze blog, ik vertrek op maandag 24 juni voor de derde maal richting Santiago de Compostela, de tweede vanuit mijn thuis, Dendermonde.
Na 5 dagen terug thuis, heb opnieuw last met mijn linker knie, afspraak gemaakt met de specialist, mag er begin augustus naar toe, dus nu nog wat rustig houden!
Souchez, Vimy, Notre dame de Lorette (F) Vanuit Souchez maken we twee luswandelingen die landschappelijk mooi zijn en die ons laten herinneren aan WO I. De heuvelrug van Vimy is een helling aan de westkant van de vlakte van Dowaai, zo'n acht kilometer ten noorden van Arras. De heuvelrug heeft een zachte helling aan de westkant, maar zakt steiler aan de oostkant. De rug is zo'n zeven kilometer lang en gaat tot ongeveer 145 meter boven zeeniveau, zo'n 60 meter boven de omliggende vlakte, en biedt zo een vrij vergezicht in alle richtingen. Omloop, twee lussen van 12,5 en 11 km. In de voormiddag verlaten we Souchez oostwaarts, nemen een stijgend pad en wandelen onder de A26. We laten het Canadese memoriaal van Vimy eerst links liggen en stappen verder tot de tranchées, keren terug naar het memoriaal en dalen af naar Givenchy en Gohelle. Eenmaal uit het dorp nemen we een pad evenwijdig aan de A26 en via een départementale keren we terug naar Souchez. s Namiddags verlaten we Souchez, volgen even een GR-variante langs akkers, steken de Carency over en komen voorbij de vernielde kerk van Ablain Saint-Nazaire. We klimmen naar en stappen door het imposante Franse oorlogskerkhof Notre Dame de Lorette, stappen verder via de route du Roi dAngleterre en keren terug naar Souchez. (Tekst uit Midweekstappen)
Op zondag 9 juni wandelden meer dan 110 wandelaars de nieuwe Streek-GR Heuvelland officieel in!
We starten met de GR 5A Zuid vanuit Westouter dorp richting Boeschepe. Na 2.5 km wit-rood en 800 m zonder markering komen we aan de Franse grens waar we de geel-rode Streek-GR Heuvelland oppikken. We zijn nog even bij de buren en via een klein wegeltje botsen we op een grenspaal F/N uit 1819: België was nog niet geboren. We stappen voorbij een GR-Infobord en genieten van een mooi uitzicht op de torens van Poperinge en de bergen. Een eind verder stappen we over de Franse beek en we zijn weer op de GRens op: we zijn in de Gemenestraat. De Streek-GR trekt dan definitief ons land in. Ons eerste natuurgebied komt er zo aan: De Broekelzen. Dit gebied van Natuurpunt is ca 18 ha groot en is een lappendeken van droge en vochtige weilanden, bron- en valleibos en een verbossingsakker. Bij, het verlaten van De Broekelzen zijn we al 100 m boven zee op de Vidaigneberg. We steken de Bellestraat over en stappen naar het Wijndomein Entre-Deux-Monts voor de middagpauze en de officiële opening van de Streek-GR Heuvelland.
Na de plechtigheid en de picknick trekken we richting het Domeinbos Rodeberg: hier bezit het Agentschap Natuur en Bos zon 33 ha. In de Hellegatstraat verlaten we de Streek-GR voor een korte tijd om aan de achterkant van De Scherpenberg de geel-rode draad weer op te pikken. Zo kunnen we maximaal genieten van de natuurgebieden (van ANB en van 4 / 17 Natuurpunt) rond De Scherpenberg. Overal geniet je van heerlijke panoramas. Van de Scherpenberg gaat het nu langs de Goeberg (83 m hoog en panorama van 360°) naar de Sulferberg. Een knuppelpad loodst ons naar en door het Brandersbos van het Natuurpuntgebied. We steken de Sulferbergstraat over een klimmen naar de zijflank van de Rodeberg. In het Kotjepiepersbos wisselen we geel-rood in voor wit-rood en een laatste streepje GR 5A Zuid brengt ons terug naar Westouter dorp. (Tekst: Piet Hardeman) Fotolink:https://picasaweb.google.com/106434116905710423531/GRWestStreekGRHeuvelland09Juni2013
We starten aan de kerk in Pecq, zoeken de Schelde op en stappen richting West-Vlaanderen. In Spiere volgen we het Spierekanaal en de Zwarte Spierebeek naar Warcoing, bekend om zijn suikerfabriek. De Scheldevallei is een lappendeken van grote graan- en bietenvelden met grote hofsteden. Het Kanaal van Spiere moest dienen om de kolen uit de Borinage naar de textielindustrie van Rijsel-Roubaix-Tourcoing te brengen, 14 sluizen overwonnen het niveauverschil. Het werd pas geopend in 1877 op het ogenblik dat men ook in de Pas-de-Calais kolen begon te ontginnen. Saint-Léger is een klein merkwaardig dorp. We stappen dan tussen Estampuis en Estaimbourg. Dit laatste dorp telt twee kastelen: het château de Bourgogne en het château du Biez. In Esquelmes komen we weer aan de Schelde, dit kleine gehucht heeft een stemmig, romaans kerkje, zeker een bezoekje waard. We volgen de linkeroever tot in Pecq. (tekst: Luc Meert) De wandeling hebben we uiteindelijk in tegengestelde richting gestapt.
We verkennen de streek tussen Lommel en Balen, op het programma: Kattenrijk - Kattenbosheide - Keiheuvel - Grote Nete - Zandput - Geldenhorsten - Kattenbos en een stukje GR 561. Een droge dag, weinig zon en vrij koud door de noordenwind.
Net over de grens met Luxemburg lag een prachtig stuk natuur ons op te wachten. Twee dagen lang waren de valleien van de Wiltz en de Sûre onze leidraad. Het Groothertogdom telt niet minder dan 25 volledig bewegwijzerde lange afstandwandelpaden. Op zaterdag stapten we op de Sentier de Wiltz en Sentier Charles Mahieu. Dit laatste pad is genoemd naar de voormalige burgemeester van Wiltz. Op zondag stapten we op het Circuit du Lac de la Haute-Sûre. We stapten twee dagen over grotendeels onverharde en goed onderhouden paden.(uit de tekst van Johan)
Na een treinrit van ongeveer drie uur met de nodige overstappen starten we onze wandeling aan de treinhalte van Carlsbourg. Een tocht in een prachtige streek, alleen spijtig van de regen die maar niet wilde ophouden!
Op school hebben we allemaal gehoord over de verzanding van het Zwin en de teloorgang van Brugge als handelsstad. Wat ervan rest is voor ons nu een boeiend natuurgebied: de Zwinvlakte met de Zwingeul in een schorren- en slikkengebied en ernaast het Vlaams Natuurreservaat Zwinduinen en polders.
Voor onze wandeling komen we samen op de parkeerplaats van het Zwin Natuurcentrum, ter hoogte van het Bezoekerscentrum. Van hier verkennen we het gevarieerde landschap met de hulp van het Wandelnetwerk Zwin.
Voor de middag wandelen we ten zuiden van het Natuurreservaat over dijken en landelijke wegen rond de Nieuwe Hazegraspolder. Bij knooppunt 16 kunnen we picknicken in of hopelijk op het terras van het Hof van Vlaanderen. Na de middag wandelen we door duinen en bosjes van het Natuurreservaat ten westen van het Zwin Natuurreservaat en keren langs het strand en de duinen terug naar onze startplaats. (tekst: Luc Defoort)
Dit maal konden we genieten van een prachtige warme lente dag! De wandeling start aan de treinhalte in Eppegem en we volgen de Streek-GR Dijleland die we eventjes verlaten voor de middagstop in Nederokkerzeel, inmiddels zijn we Elewijt en Berg voorbij. Na 18 km, net voor Erps Kwerps verlaten we het geelrode pad om een grote lus van 11 km te maken over voornamelijk onverharde voet- en buurtwegen. Het dorp Meerbeek en het natuurgebied Rotte Gaten liggen nog op onze weg. Na weeral een prachtige wandeling bereiken we de treinhalte van Veltem, alleen spijtig van het motorengeluid van de vele overvliegende vliegtuigen, ja, we bevonden ons pal op een landingsroute voor Zaventem!
Na de kennismaking met het Hallerbos, de vijvers van Zevenbronnen (Sint-Genesius-Rode) in mei 2012 verkennen we deze maal een stuk onvervalste natuurpracht ten zuidwesten ervan en ietwat ten oosten van de Zenne. De wandeling is als een snoer waaraan groene sieraden zijn geregen: Lembeekbos, Bois de Bailli, Hallerbos, natuurreservaten Bruyère Mathias, De Grote Zenne, Maasdalbos Braine-le-Château is met zijn historisch patrimonium het meest boeiende dorp.
Tijdens de tocht lopen we door een pittoresk golvend landschap van weiden, akkers, af en toe een kapelletje, lieflijke beekvalleitjes maar heel vaak grotere en kleinere loofboombossen. We doorkruisen dit beukenlandschap op trage wegen van gras, grind, kassei, tegel, leem zelden vlak maar ook zelden kuitenbijtend verrassend veel bos- of bosrandpaden. In april/mei worden ze blauw (boshyacint) en wit (bosanemoon en daslook) gekleurd.
Sinds 1995 is er ook een provinciegrens: Vlaams- en Waals-Brabant alleen te merken aan de straatnaamborden en Lembeek (Lembeck), ons startdorp, en Braine-le-Château (Kasteelbrakel), de middagstop. (tekst: Jaak Perneel)
GR bustocht & Odomez Raismes La Mare à Goriaux GR 121 21 april 2013
Een mooie tocht in het Parc Régional Scarpe Escaut. We starten net voorbij het dorpje Odomez. Na een half uur open ruimte naderen we het Forêt Dominiale de Raismes St-Amand Wallers, met ca. 5000 ha het grootste boscomplex in het noorden. Het bos is een en al variatie door de hoogteverschillen, door open plekken, jong bos, statige eiken, poelen en vijvers en beboste terrrils. Aan het stervormige kruispunt van Suchemont stappen we rechtdoor in de richting van de terril Rousseau die we links laten liggen. Wat verder beklimmen we in lacets de beboste terril du Sabatier, boven genieten we van een uniek spectaculair zicht op de omgeving. Daarna gaat het met de Pavé-de-la-Princesse richting Maison de la Forêt en Raismes voor de middagpauze. We genieten van de base de loisirs de Raismes en trekken opnieuw het bos in. Voorbij een kerkhof leidt een tweede rechte kasseiweg naar en over de D151. Nog een perceel bos, onder de autoweg A23 en in een laatste rechte lijn leidt de GR 121 ons naar het bekende natuurgebied La Mare à Goriaux. Dit vogelparadijs is een thuis voor de fuut en de reigers op het water, de buizerds in de lucht. Het wateroppervlak is omringd door beboste heuvels: oude terrrils. Ten westen van dit gebied ligt de fameuze Trouée dArenberg, een kasseistrook van 2,4 km uit de Hel van het Noorden (Paris Roubaix). Even verder wacht de bus ons op . (tekst: Piet Hardeman).
Houtem Veurne, mijn geboorte dorp waar ik mijn jeugd doorbracht, ging er naar de kleuterschool, om na het vierde leerjaar dit prachtig boerengat te verlaten voor de grote school. Houtem met zijn hallenkerk en zijn prachtige pastorie, bekend door dat hier tijdens de Eerste Wereldoorlog het hoofdkwartier van het Belgisch leger gevestigd was, Koning Albert 1ste hield er dagelijks zijn briefing. Een mooie wandeling in het vlakke polderland en De Moeren, waar de wind altijd vrij spel heeft.
Een vlakke, zandwandeling op het plaatselijk wandelnetwerk en de Streek GR Kempen met af en toe een zijsprong! Op ons pad de Staatsbossen Kruisberg Kwade putten Liereman Natuurreservaat Laks het kanaal Turnhout Dessel. Voor de middagstop zijn we welkom in het theehuisje van Talander, een centrum waar zwakbegaafde mensen verblijven. Het werd een aangename droge koude tocht in de stille Kempen!
Na verschillende maanden stilte zijn we hier terug in het koude België. We starten met een prachtige wandeling in het Heuvelland, start en aankomst Nieuwkerke! Een kringwandeling door de combinatie van de Streek-GR Heuvelland, GR 5A, GR 128 en het knooppunten netwerk, tot één geheel gebrouwd door onze tochtleider Geert Dujardin. Niettegenstaande het koude, nevelig weer werd het een prachtige wandeling, bedankt Geert.
Het is rustig op mijn blog, te rustig naar mijn gevoel, daarom dit korte intermezzo! Er wordt hier heel wat gewandeld en regelmatig trekken we er opuit met de fiets. In het volgende fotoverslag een greep uit verschillende wandelingen en op het eind een kort deeltje van op de fiets.
Dag beste blog bezoekers, eerst en vooral de beste wensen voor het Nieuwe jaar!
Het is even stil op het front, de meeste onder U kennen de reden, voor zij die het niet weten, we zijn eind november vertrokken richting Zuid-Spanje en keren maar begin april terug naar ons Belgenland, met andere woorden we overwinteren hier! Met veel plezier kijken we naar het Nieuws en de Weerman op één en met wat leedvermaak stellen we vast dat het maar een natte, kille bedoening is bij jullie. Het is niet de bedoeling jullie jaloers te maken, maar de ochtend- en avondtemperaturen variëren hier tussen de 7° à 10° en de dagtemperaturen tussen de 17° à 20° en in de zon gaan die vlot boven de 20°! Velen stellen de vraag: wat doen jullie daar, vervelen jullie daar niet? Helemaal niet, de meeste tijd vullen we met wandelen, fietsen, markten, een restaurantje doen, wat bezoeken of even niksen, dat moet ook kunnen. Tussendoor als ik tijd heb nog wat voorbereiden aan de Weg voor mijn volgende pelgrimstocht, zo ziet U, vervelen doen we ons niet. Dus vanaf april zijn we terug en hoop ik met de mensen van GR-West, de Midweekstappers en de mannen (vrouwen) van het Spoor nog vele aangename wandeluren te kunnen slijten!
Midweekstappers & Poperinge - Abdij van West-Vleteren - 21 november 2012
Midweekstappers & Poperinge - Abdij van West-Vleteren - 21 november 2012
De Sixtusbossen strekken zich uit op de heuvelrug ten noordwesten van Poperinge. Ze omvatten verschillende bossen op het grondgebied van Poperinge en Vleteren. Tegen 10.00 verzamelden de Midweekstappers op de parking van de Abdij van West-Vleteren. Alvorens aan de tocht te beginnen hielden we een stil moment ter nagedachtenis aan een overleden wandelvriend. In de voormiddag volgden we een deel van de Sint-Sixtuswandelroute. Nadien zochten we ons een weg tussen de vele restbosjes om ter hoogte van de "Canada" met de GR5A Proven te bereiken. In café en feestzaal Sint-Elooi konden we terecht voor onze picknick. Na de middagstop vervolgden we de wandeling langs rustige asfaltwegen tussen akkers en weiden tot aan het domein "Het Couthof". Nadien mochten we op uitzonderlijke toelating het kasteeldomein "De lovie" betreden voor een stukje parkwandelen. Langs enkele hoppestellingen en een unieke kerkwegel bereikten we onze startplaats. In café "De vrede" waren tafels voorbehouden om met onze groep tesamen eentje van 6 -8 of 12 graden te proeven als afsluiter van een mooie wandeldag. (tekst: Freddy Lesage)
GR - bustocht & Ham-sur-Heure - Yves-Gomezée - GR12 - 18 november 2012
Uit Horizon West, het stapblad voor de GR-tocht van zondag 18 november van Ham-sur-Heure over Walcourt naar Yves-Gomezée: vandaag wordt het een gevarieerde tocht om te koesteren: afwisselend bosjes en open veld, korte nijdige hellingen, mooie panoramas en stille dorpjes. Ons vertrekpunt, Ham-sur-Heure, ligt op nauwelijks 15 km van de grootste stad van Wallonië en toch is alles één en al rust. Rode draad door deze tocht is de spoorlijn 132 van Couvin naar Charleroi. Ooit was dit één van de drukste vrachtroutes die het mijnbekken van Charleroi verbond met de Maas in Frankrijk. Nu rijdt er om de twee uur een dieseltrein. Een andere rode draad is de rivier, de Eau dHeure. Deze rivier ontspringt in Cerfontaine en voedt dan de stuwmeren om later uit te monden in de Samber nabij Marchienne-au-Pont. Na de middagpauze trekken we het open veld in en kunnen we het prachtige landschap van de streek tussen Samber en Maas bewonderen. Pry is het volgende pittoreske dorp op onze route. Voorbij het dorp klimmen we in het bos en even verder zien we Walcourt voor ons liggen. Walcourt ligt dus op een heuvel en we zullen dat geweten hebben. Trappen brengen ons tot op de Grand Place. We gaan niet het centrum in maar dalen meteen af richting spoorweg. Een stevige klim brengt ons opnieuw op het plateau.
Een kringwandeling zuidelijk van Eeklo, in het Meetjesland met het prachtig Provinciaal domein Het Leen. We volgen een eindje de loop van De Lieve, stappen door het centrum van Waarschoot om vervolgens via landelijke wegen terug te lopen naar ons startpunt, het station in Eeklo.
Bellegem ligt boven op de Sint-Leonardusberg: 65 m boven de zee. Het silhouet van het dorp wordt bepaald door de Sint-Amanduskerk en door de Bockorbrouwerij. Het laatste bier dat de familie Vander Ginste op de markt bracht heet Omer en is een succesnummer. We starten aan de kerk en pikken meteen de draad van de GR5A Zuid op. We dalen door de dorpskom om zo het Argendaalbos en het Bellegembos te bereiken. Beide bossen zijn door een smalle strook van elkaar gescheiden en liggen op de kam tussen Leiebekken en Scheldebekken. Het reliëf varieert op korte afstand tussen 40 en 70 m. Daarna steken we de Doornikserijksweg over en duikelen we, nog altijd op GR5A Zuid, de Beerbosstraat naar beneden. Van hieruit hebben we een mooi zicht op het Beerbos en molen Ten Klare van St-Denijs. Deze molen staat op het hoogste punt van Zwevegem: 76 m, het is een korenmolen van 13 m hoog. Aan de Peryckelstraat verlaten we de GR en slaan links af. Glooiende landschappen vallen ons te beurt en via het Laatste Oordje bereiken we de weg Bellegem-Zwevegem die we oversteken. Hier hebben we een prachtig zicht op de Leie-vallei met een wijds panorama over Kortrijk. We klimmen naar De Lange Munte, waar we in de cafetaria van de sporthal onze picknick kunnen aanspreken. Na onze pauze volgen we een groen pad richting Kulak en via het natuurgebied De Kleiputten bereiken we opnieuw de Doornikserijksweg die we oversteken. In deze buurt is er een schitterende natuurontwikkeling aan de gang: Kennedybos, Marionetten en het bezoekerscentrum De Libel. Langs de Elleboogstraat met prachtig zicht op zowel Kortrijk als Bellegem wandelen we verder om via het gehucht St Anne opnieuw aan te sluiten op de GR5A en zo onze startplaats in Bellegem te bereiken. (bron: Griffel/GR-West)
NMBS & Rondje Mont-Saint-Aubert (Doornik) 05 november 2012
NMBS & Rondje Mont-Saint-Aubert 05 november 2012
Een wandeling noordelijk van Doornik rond en op de Mont-Saint-Aubert. Na een rit met trein en bus starten we aan het Maison de Léaucourt (Hérinnes) voor een rondje Mont-Saint-Aubert om te eindigen in Pecq. In de voormiddag waren de weergoden ons wat slecht gezind, in de namiddag bleef het droog. Door de vele regen van de voorbije dagen werd het een modderige tocht met enkele glijpartijen, wat enkelen een natte broek bezorgde! Eind goed, al goed!
Deze tocht heb ik nog geleid in de jaren 1996/97. Intussen zijn er verschillende wijzigingen aangebracht aan het traject in positieve zin. Vooral voorbij het dorpje Vred stapte men vroeger rond de terril, nu loopt het pad erover wat mooie panoramas oplevert van de vallei en het dorpje. Het weer was ons terug goedgezind, het werd in de namiddag zelfs zomers warm! Een dag om in te kaderen! Carpe Diem
Vlaams Compostelagenootschap & Grimbergen 20 oktober 2012
Vlaams Compostelagenootschap & Grimbergen 20 oktober 2012
Een eerste wandeling van het Vlaamse Compostelagenootschap regio Mechelen in Grimbergen. Er wordt verzameld op het Kerkplein nabij de abdij voor een landelijke wandeling niettegenstaande we ons maar op ongeveer 10km van het centrum van Brussel bevinden. Na een wandeling van 20km is er nog een geleid bezoek aan de Norbertijnenabdij en als afsluiter een gezamenlijke maaltijd in het restaurant Fenikshof. Terug een geslaagde dag!
We starten in Zichem met wat gedruppel, maar na 10 minuten houdt het op en genieten we van twee prachtige stapdagen. Het weer zit mee en de paden zijn hoofdzakelijk onverhard in een mooie natuur. We overnachten in de jeugdherberg van Westerlo, een geslaagde 2-daagse!
Midweekstappers & Saint-Sauveur (Ellezelles) - Pays des Colinnes 17 oktober 2012
Het Pays des Collines wordt net als in de Vlaamse Ardennen gekenmerkt door een sterk geaccidenteerd reliëf met vele glooiende heuvels. De heuveltoppen zijn nog grotendeels bebost gebleven (Bois dHubermont, Bois dAntoing, Bois de Leuze, Bois de la Louvière, Bois Lefèbre, Bois du Pottelberg). De vele beekvalleien daartussen bestaan voornamelijk uit akkerland en weiden, die omzoomd worden met hagen, heggen en knotwilgen. Dit bocagelandschap is typisch voor de streek. Het Pays des Collines heeft een uitgesproken landelijk karakter met veel rust en open ruimte. Tussen de dorpen en kleine gehuchten liggen boerderijen en kapelletjes verspreid op de heuvels. De streek bezit ook nog verschillende windmolens (Moulin du Tordoir, Blanc Moulin dOstiches, Moulin du Cat Sauvage. (bron wikipedia)
Bij de start verkennen we de BALOKKEN, het eiland dat ontstaan is door de rechttrekking van de Leie. We verlaten het eiland en trekken links rond de parkbegraafplaats van Wervik. Na de Franse grens van daarjuist volgen we nu de taalgrens over de Hoge Plankebeek ligt Komen tot aan het oude kerkhof van de stad. Aan de verkeerslichten gaan we links. Over de spoorweg draaien we rond de Gherbodewijk en trekken langs de sportvelden van de Pionier om op de boerenbuiten te belanden. We dwarsen de N58 en lopen noordwaarts naar Kruiseke. Annie, de bazin van Het Visputje, verwelkomt ons met verse soep en ze heeft ook lekker bier. In de namiddag komen we langs een paar prachtige boerderijen. Van op de hoogte van Kruiseke hebben we af en toe mooie vergezichten. We verlaten de GR 5A Zuid op het kruispunt met de N311 Wervik - Geluwe. Even voorbij de houten staakmolen gaan we zigzaggen door de wijk De Molenmeersen. Aan het station steken we de spoorweg over en komen even later op het marktplein De Steenakker met schandpaal, met The Kiss van Wim Delvoye (Wervikaan) en het gewezen hospitaal. Op het St.-Maartensplein bewaakt het beeld van de tabaksnaaister het stadhuis. Via de Leiestraat komen we aan de Leie. De imposante St.-Medarduskerk bewaakt de grens. Via het jaagpad komen we terug aan de Balokken. De waard van de cafetaria staat klaar met een lekkere pint. Santé! (tekst: Bernard Goos)
Het werd terug een mooie wandeling via hoofdzakelijke de oevers van het oude kanaal Brussel Charleroi, om te eindigen met een korte klim naar het Hellend vlak van Ronquières.
Eens een vlakke wandeling van Hambos naar Wijgmaal via de vele plaatselijke wandelpaden, met het voor mij onbekend dorpje Wakkerzeel op onze route en het wereldbekende Werchter, in de Dijle- en Demervallei en het Domein ter Heide (Rotselaar).
Midweekstappers & Oostduinkerke - 19 september 2012
Midweekstappers & Oostduinkerke 19 september 2012
We starten aan de Sint-Niklaaskerk van Oostduinkerke. Via de Plaatsduinen wandelen we naar een van de mooiste natuurgebieden van de Westkust, het Hannecartbos. Langs de rand van de Ter Yde duinen stappen we naar het strand waar ons een mooie strandwandeling wacht tot aan de nieuwe veerboot voor fietsers en voetgangers. We steken de havengeul over en na de slikken en schorren van de IJzermonding bewonderd te hebben komen we aan de kade van Nieuwpoort waar we in een plaatselijk café onze picknick aanspreken. In de namiddag bewandelen we de Koolhofroute om vervolgens via het fiets- en wandelpad tussen het kanaal en Langgeleed terug richting Oostduinkerke te stappen.
De wandeling starten we in Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek in het prachtige Pajottenland. Een nog zeer landelijke tocht met een korte onderbreking door het Neigembos. Na de middagpauze in het als dorpgezicht beschermde Nieuwenhove dalen we af naar de Dendervallei, om die in Zandbergen terug te verlaten en te klimmen naar de Bosberg waar we onze wandeling eindigen.
GR-midweek & Haverskerque (Fr) - 06 september 2012
GR-midweek & Haverskerque - 06 september 2012
We maken afspraak aan de kerk van Haverskerque en lopen in de voormiddag met het locale wandelpad Le Sentier des trois Clochersdoor of voorbij drie rustige dorpskommen, tussen weidse akkers op vruchtbare leembodem en langs en in het Woud van Nieppe. Na iets meer dan 9 km steken we in St.Venant de (gekanaliseerde) Leie over en picknicken langsheen de Leie-oever met zicht op een stemmig jachthaventje of in een cafe op het dorpsplein. In de namiddag stuurt Le Sentier des Sorcières ons richting Streek-GR Tour de la Lys die we over 9 km volgen doorheen zonovergoten akkerland en langs de rechteroever van de Leie. Terug in St.Venant veranderen we opnieuw van departement, verlaten de Streek-GR en lopen op een prachtig graspad langsheen de linkeroever van de Leie naar onze startplaats Haverskerque. We wandelen voor iets meer dan helft van de tijd over verkeersvrije grindwegen en bospaden. (tekst: Jaak Perneel)
Doordat de mannen van Kortrijk op pelgrimstocht zijn op de Via Podiensis en die van Dendermonde op bergtocht in Oostenrijk, zijn we vandaag maar met een kleine groep (6 mannen en 2 vrouwen) op tocht! Het wordt terug een mooie wandeling, meer dan 95% onverhard, hoofdzakelijk op GR-paden en de stickers van het pelgrimspad Gallia Belgica duiken geregeld op. Op onze route: de dorpjes La Roche en Bousval, de abdijruïnes van Villers-la-Ville, de bossen DHé en LErmitage, 23 km puur genieten.
De Ronsers - Midweekstappers & Ronse - 25 / 26 augustus 2012
De Ronsers Viering 50 jaar bestaan Ronse 25 &26 augustus 2012
De viering 50 jaar Ronsers vond plaats in De Fiertel Ronse. Een weekend met wandel- en fietsplezier, wat officiële plichtpleging, receptie en een zeer lekker eetfestijn! Een zeer goed en geslaagd weekend!
De wandeling start en eindigt aan het station van Ternat, in het Pajottenland. Een licht golvende streek met malse weiden en vruchtbare leemakkers, met vele kapelletjes, kerken en kastelen. Een prachtig wandelgebied met de vele kerk- en veldwegen, de kleine beboste beekvalleitjes en de prachtige brokjes natuur. Het slingerend karakter van deze tocht is het gevolg van trage wegen, simpele dingen zoals kleine , kerkwegels, graspaden en veldwegen. In het prachtig land van boerenbrood, pottekeis en geuze op een boogscheut van de hoofdstad.
Terug een wandeling in de voor mij bekende streek.
De wandeling start aan het station De Panne in Adinkerke (om geen misverstanden te creëren)! Op ons programma staan de klassiekers zoals: Calmeynbos, Krakeel duinen, Westhoek reservaat, Les Dunes du Perroquet, het strand, met andere woorden, een prachtige wandeling!
De wandeling start en eindigt aan het station van Galmaarden die zich net iets buiten het centrum bevindt. Het werd terug een tocht die mag ingekaderd worden, overwegend onverhard, prachtige natuur en veel rust. Ja, dit vindt men hier nog in de vallei van de Mark en in de omliggende dorpen zoals, Viane, Waarbeke, Nieuwenhove, Vollezele en op de Congoberg! Geniet maar mee op de volgende link hier onder!
De Westhoek heeft iets en in die Westhoek de dorpen aan de Schreve en de IJzer onder de voet lopen, is dubbel wandelplezier. Het is landelijk, authentiek, historisch interessant, dun bevolkt, weids, vol geuren en kleuren... We starten aan de voet van de kerk van Beveren a/d IJzer. We volgen het Beverpad en komen zo langs het jaagpad van de IJzer. Wilde eend, waterhoen, reiger, meerkoet, aalscholver en fuut zullen zeker op de afspraak zijn. We volgen de GR-IJzer tot in Roesbrugge. Het stadhuis van Roesbrugge-Haringe staat al geruime tijd te koop, maar ooit was dit dorp met stadsallures heel welvarend door de lakennijverheid. Zo was er een vredegerecht en het vroegere klooster is de bakermat van de huidige Roesbrugge-Dames in Ieper. Via de GR5A trekken we naar het andere dorp van Roesbrugge-Haringe. Haringe heeft een beschermd dorpszicht. Djoos Utendaele of Joris Declercq, dichter, schrijver( o.a. teksten voor liedjes van Willem Vermandere), was er een tijd pastoor en gaf het dorp dynamiek, naam en faam. Karel de Blauwere groet ons en we volgen het Dode IJzerpad. De Heidebeek vormt de natuurlijke grens met Vrankrijk. De aanzitputten voor de loerjacht liggen op Frans grondgebied. De IJzer brengt ons opnieuw in Roesbrugge. Tijd om onze picknick aan te spreken. Via de wintervariante van GR-IJzer komen we in Oost-Cappel. Op de grenspost groeten we Camiel, de douanier,gezeten aan de deur van het geklasseerde schuilhuisje van 1870. We volgen een heel stuk de grensstraat via de gehuchten Hagedoorn en De Fles om voorbij Beveren richting Brouckmolen te wandelen. Hier werd door toedoen van de VLM 22 ha ingericht als natuurontwikkelingsgebied in de natte sfeer door de bemalingspomp uit te schakelen. De met greppels doorsneden weiden vormen een aantrekkingspool voor watervogels en steltlopers o.a. knobbelzwanen. Het jaagpad langs de IJzer en een stuk Beverpad brengen ons terug naar de startplaats. (tekst: Noël Aneca)
Vandaag een wandeling over het grondgebied van Lede, Schoonaarde, Gijzegem, Hofstade en Aalst. Ik schrijf grondgebied want geen enkel centrum werd aangedaan. Het pad was een opeenvolging van wegels, dreven en veldwegen, dit alles onverhard, wel soms drassig door de vele regen van de laatste weken. s Middags waren we welkom bij tochtleider Edmond voor onze picknick en aan nat vocht geen gebrek! Op een fikse regenbui na werd het een prachtige tocht.
De wandeling start aan het station in Adinkerke, we steken de vaart Veurne Duinkerke over en zoeken algauw het natuurgebeid Garzebekeveld op. Dit gebeid is een restant van de duinen van Cabour met de vijvers van Markey ontstaan door zandwinning. Dan volgt: Cabour en Les Dune Fossile van Ghyvelde. Na de middagpauze trekken we verder en steken opnieuw de vaart over en brengen nog een bezoek aan De Drie Vijvers en het nieuw natuurgebeid Zwarten Hoek. Onze wandeling eindigt aan het treinstation in Adinkerke, en, het bleef droog vandaag!
Op
Belgische wegen staat men met de wagen meer stil dan men kan rijden. Gisteren
zijn we thuis gekomen van een 10-daagse fietsvakantie in Nederland. Ons verblijf
was een camping in Biezenmortel (Tilburg), nabij het prachtige natuurreservaat De
Loonse en Drunense duinen. Afstand Biezenmortel Dendermonde - 120 km, door
de vele files veroorzaakt door werken en een ongeval op de Antwerpse ring,
hadden we 3 uren nodig om veilig thuis te komen. Vandaag,
GR Midweek in Pèronnes-lez-Antoing, om 8h15 vertrokken uit Dendermonde
richting Asse en dan N285 Enghien, na een uur in files en omleidingen zat ik
terug vast in een file veroorzaakt door een ongeval, dan maar wijselijk rechtsomkeer
gemaakt en terug naar huis, na 2h15 en 92 km was ik terug veilig thuis. Met
andere woorden, op vele Belgische wegen staat men meer stil dan men kan rijden
!!!!!
Het werd terug een mooie wandeling van Vielsalm naar Trois-Ponts, via Rencheux, Arbrefontaine, Noirefontaine en Basse Bodeux. s Middags waren we welkom in de bar van een camping voor onze picknick en een dorstlesser want het werd een zeer warme dag, men had onweer voorspeld voor in de late namiddag, gelukkig hebben wij daar geen last van gehad!
De tweede etappe in de Boulonnais is nogal ongewoon. Door de hoge ouderdom van onze gastvrouw (het dametje heeft al een gezegende leeftijd van ruim in de tachtig) riskeren we onze bootjes in de buitenlucht te moeten verorberen. Vandaar de haast om de vierde en meteen laatste etappe vooraf te lopen. Deze variant loopt vanaf het Forêt Domaniale de Boulogne, ten oosten van La Capelle naar de Mont Dauphin: een slordige 15 km, aangevuld met een stuk van de eerste etappe vanaf Conteville en een prachtige lus (geen GR) op en rond de Mont-Dauphin. (uit de dagstapper van Frans-Vlaanderen). Waar kunnen we beter onze stapschoenen aantrekken dan in een estaminet-randonnée. De stapdag begint met een stevige boswandeling maar nu aan de rand van het immense bos. Hier zijn de paden heel wat minder in trek en het is er even zoeken om de uitgang te vinden. Langs les Communes du Haute Fontaine zoeken we onze weg naar Bellebrune. Dit piepkleine dorpje heeft zijn naam niet gestolen. Het stokoude gebouw, in plak en stak: minuscuul winkeltje/café met gelagzaaltje en met de waardin erbij is net uit Bokrijk weggeplukt, bijna Werelerfgoed. Door de bois de Bellebrune bereiken we Alincthun een dorpje aan de D 127 naar Devres en wat verder doorkruisen we Henneveux, het laagst gelegen gehucht. Voorbij de Ruisseau de Lamy gaat het bergop, eerst langzaam tot voorbij de N 42 en nadien steil tot op de top van de Mont Dauphin: 195 m, meteen goed voor een klim van 140 m. Schitterend uitzicht op de zee-ingang tot en het achterland van Boulogne-sur-Mer. Ook de Duitsers hadden dit begrepen. Hier verlaten we de GRP Tour du Boulonnais om langs het bos en een sublieme afdaling het brongebied van de Wimereux op te zoeken. Door een natuurgebiedje en het kerkhof van Colembert staan we aan de ingang van het kasteel. Schitterende streek om er een klein Versailles neer te poten. Nog een kleine inspanning tot aan de oude weg naar Boulogne waar een frisse pint op je wacht. (tekst Dani Nolf)
Een wandeling in Klein-Brabant dit is een gebied ingesloten tussen Schelde en Rupel bestaande uit de fusiegemeenten Bornem, Puurs en Sint-Amands een gekende streek door de TV reeks Stille Waters. Start en einde is het veer van de Driegoten, onderweg genieten we van de Schelde, het kasteel van Marnix van Sint-Aldegonde, Temse, Hingene, Bornem, een oude Scheldearm en de polders.
Een pracht van een wandeling, hoofdzakelijk onverhard, wat niet altijd een voordeel is! We waren pas een halfuur vertrokken en het begon te regenen, gisteren had het ook al zoveel geregend zodat enkele paden tot modderwegen waren herschapen! Een eigen pad met soms korte stukken van de GR579, via Florival Val Vert Bois de la Hoiccaille Archennes Bossut La Cortaile Pécrot Lac de Pécrot Florival Rondebos Tomme Bois de Laurensart Basse Wavre.
Een luswandeling in en rond het moerasgebied van Clairmarais, we starten in Arques en lopen eerst rond Etang de Malhove en zoeken dan de oevers van de gekanaliseerde Aa op. We verlaten het kanaal in Saint-Momelin en trekken verder door de velden richting Nieurlet waar we voor onze picknick welkom zijn bij Martine en Pascal. In de namiddag stappen we verder door het moerasgebied met zijn vele plassen en kanaaltjes die we tot tweemaal toe over steken met de gekende Bac à Chaine, eindigen doen we na een mooi pad door het Foret Domaniale de Rihoult-Clairmarais.
Vroeger werkte ik voor de poen, nu mag ik leven van mijn pensioen, nu beslis ikzelf over uur en tijd en kan doen wat mij verblijd!
De wandeling start aan het station van Schellebelle, via de Scheldedijk, het veer, Kalkensemeersen, Uitbergen, Maeydonckbos, Broekmeers naar het Donkmeer waar we onze knapzak aanspreken in het café Cheers. In de namiddag gaat het verder via het Berlarebroek, Scheldedijk, naar Wichelen waar we welkom zijn in café feestzaal De Zwaan en Marc ons trakteert op koffiekoeken, koffie en nog veel meer!!!
Prachtige wandeling met als aanlooproute in Mariembourg, een oude spoorwegbedding, over de terreinen van een steengroeve die nog in werking is, zo vinden we de aansluiting met de GR 125 die ons de weg wijst tot in Chimay. Een prachtig pad door een golvend landschap, bossen en valleien, via Eau Blanche - Boissu en Fagne Dailly - Lac de Virelles - Ab. N.D de la Paix.
In de voormiddag lopen we meer dan één uur door een van de mooiste bossen van Vlaanderen: we snuiven de dromerige sfeer op van een paars boshyacintentapijt en frisgroene ontluikende beukenblaadjes in het Hallerbos. We breien er ook een verlengstuk aan met de al even mooie idyllische Steenpuntbeekvallei en het nieuwe natuurreservaat de Weikes. Om al dit moois te verwerken zijn we hartelijk welkom in het volkscafé t Gildenhuis nabij de kerk van Dworp. De jonge uitbaters, Kathleen en Johan, zetten het terras voor ons uit bij mooi weer. In de voormiddag hadden we nauwelijks asfalt onder voetzolen gevoeld. De namiddagtocht is meer gevarieerd qua ondergrond: asfalt wisselt af met aarde, gras, kiezel, modder als we met de GR 12 Amsterdam -Parijs langs weiden, beken, bos en vijvers lopen, afgewisseld met mooi gerestaureerde huizen en prachtige tuinen en dit alles in een landelijke omgeving op een boogscheut van de grootstad Brussel. Grote blikvangers: de Steenput, de vijvers van Zevenbronnen en de enig mooie Promenade de lHermite.Bij deze golvende kringwandeling die niet in onze onmiddellijke West-Vlaamse achtertuin ligt steken we ook twee keer de actuele taal- en gewestgrens over. Sporen van deze eertijdse tweetalige grenszone vinden we o.a. nog terug in de Vlaamse naam van de twee Waals-Brabantse dorpen op ons parcours: Braine-lAlleud (of Eigenbrakel) en Wauthier-Braine (of Woutersbrakel), een deelgemeente van Braine-le-Château (of Kasteelbrakel). Op uitzondering van een stuk Hallerbos is de wandeling beschreven in de dagstapper nr 4 van de Lannoo Dagstappergids Vlaams-Brabant. (tekst Jaak Perneel)
GR bustocht 22 april 2012 & Haies (Nalinnes) Oret (Mettet) - GR 129.
Het werd een mooie wandeling ten zuiden van Charleroi, afwisselend bos en open landschap. De middagpauze was in Gerpinnes, gekend voor de jaarlijkse Saint-Rolende processie.
Ja, we terug in het land sinds dinsdag en vandaag, donderdag staat mijn eerste wandeling gepland, eentje met de mannen ( vrouwen) van t Spoor! Geloof me, het is er eentje om in te blikken, 95% onverhard, prachtige natuur, mooie landschappen, bossen en kleine valleien, dit alles tussen Opwijk en Merchtem. Op ons pad: Opwijk Nanove Droeshout Mazenzele Meysberg Baardegem Kokerij Meldert Kravaalbos Groenstraat 104 Kartelobos Vrijlegem Mollem Grote Molenbeek Merchtem, goed voor een tocht van ongeveer 29 km.
Mijn 5-daagse trektocht die uiteindelijk maar 3
dagen werd!
De gids voor de GR252 maakt een indeling van 5
stapdagen voor een tocht van 138km tussen Mazarrón en Caravaca de la Cruz,
volgens de mogelijkheden van overnachting, veel andere keuze is er niet.
Vertrokken uit Mazarrón voor een tocht van 36km
die er uiteindelijk 39km werd want de camping voor de overnachting bevindt zich
3km buiten mijn route. Het werd een mooie vlakke wandeling door de vlakte van
de Rio Guadalentin, op de relatieve hoogtes is het dor en kaal, op het lagere
gedeelte naar de rivier toe wordt op de meest vruchtbare gronden groenten
geteeld. Dag 2, de gids heeft 29,50km op + 3km terug naar
het pad, dus wordt het een tocht van ongeveer 33km en met een hoogte verschil
van 700 meter. Een wandeling door de Sierra Espuña een prachtig natuurgebied waar
de steenbok en everzwijn nog voorkomen. Na een zware dag bereikte ik rond
18h30 El Berro en de camping, maar ik hoefde mijn tentje niet op te stellen, kon
er overnachten in een trekkershut. Dag 3, afdalen via een oud waterkanaal bereik ik
terug de vlakte waar uitsluitend fruit- en amandelboomgaarden voorkomen, die
worden er massaal opnieuw aangeplant. Na het prachtig gerestaureerd Ermita de
Gebas volgt het pad een dienstweg, 17km lang in stilte, geen mens komt men er
tegen! Uiteindelijk Casas Nuevas, een dorpje of beter een gehucht met 20 huizen
zonder enige voorziening voor de eenzame trekker, maar volgens de gids 2km
verder op, langs de weg is er een mooie Hospideria met restaurant ( voordien
opgezocht op het net en het zag er allemaal heel verzorgd uit). Maar dan kwam
de ontgoocheling, hekken dicht met een hangslot en het zag er helemaal niet
verzorgd uit, de crisis had hier waarschijnlijk ook al enige tijd toegeslagen! Kilometers
in de omtrek is er niets, geen winkel, geen bar, geen bed, niets, niets .en de
volgende halte plaats is 21km ver, dan maar mijn vertrouwde taxi opgebeld, wat
een luxe!!!!!!!!!!!!
PS: de laatste twee etappes zijn voor een volgende
keer, want volgens de fotos in mijn gids zijn ze zeker de moeite waard ze te
doen.
De provincie Murcia is gekend voor de fruit-
(citrus) en groetenteelt. Specifiek de groenten teelt heeft het zeer moeilijk,
de concurrentie is moordend, Marokko heeft de tomatenteelt overgenomen. De
serres zijn leeg, zelfs de coöperatieven met de nieuwste materialen staan er
werkloos en verloederd bij. Hier en daar probeert men met alternatieven, zoals
de kweek van artisjokken, ijsbergsla enz. Met andere woorden, producten die
minder investeringen vragen, met een eenvoudig modern bevloeiingssysteem, maar
het blijft een zeer arbeidsintensieve bezigheid! Voor de handenarbeid worden hoofdzakelijk
Noord-Afrikanen en Latino's ingezet voor een hongerloon en huisgevest in bedenkelijke
onderkomens. Daarom de volgende korte fotoreportage.
Zij
die geregeld mijn blog bekijken zullen bot vangen, in de komende maanden geen
fotos van een GR-midweek of bustocht, Midweekstappers of Spoorwandeling. In
november werd bij het vrouwtje Jaklien een knieprothese geplaatst en we hebben
besloten de revalidatie verder te zetten in warmere oorden, namelijk
Zuid-Spanje. Onze stek, een camping in Peurto de Mazarrón, niet ver van
Cartagena in de provincie Murcia. We zullen er echter niet stil zitten en een auto
-, fietstocht of een wandeling zelfs een kleine trekking staan op het
programma. Wie ons wil blijven volgen moet maar af en toe naar het blog linken!
Eind april zijn we terug in het land en ga ik de wandelingen hervatten.
NMBS & Nieuwjaarswandeling - Watou - 19 februari 2012
NMBS Nieuwjaarswandeling 19 januari 2012
Bij de mannen (vrouwen) van het spoor is het de gewoonte om in de maand januari hun Nieuwjaarswandeling te maken! In feite is het niet veel wandelen (ong. 12km), maar uitgebreid gaan tafelen, dit moet ook kunnen! We spoorden met de trein naar Poperinge en dan een wandeling naar Callicannes (Watou) waar we genoten hebben van een uitgebreide lunch in het restaurant Terminus.
De wandeling start op het dorpsplein en langs de schandpaal. Via boomgaarden en door de velden stappen we richting Oeselgem. Bij de kerk volgen we de oevers van een oude Leiearm tot aan het kasteel Ter Lake. Door een dreef lopen we richting Zulte.We volgen de Leie tot aan de monding van de Mandel. Verder langs een sluis tot de Leiebrug van Sint-Eloois-Vijve, die we oversteken naar onze picknickplaats. We steken de brug opnieuw over en volgen de oever van de gekanaliseerde Leie. We wijken af naar de Sint-Bavokerk in Sint-Baafs-Vijve. Via een andere oude Leiearm komen wij in Wielsbeke. Langs verkeersarme wegen passeren we de hoeve Rode Poort en Blauw Kasteel en nemen het voetgangersbruggetje over de Mandel naar het Provinciaal Domein Baliekouter. Aan een kapel kiezen we terug richting Wakken.
Een kringwandeling vanuit het station van Aarschot met als leidraad de Streek-GR Hageland. Achtereenvolgens stappen we door het heuvelende s Hertogenheide, Liedeberg, Hondsheuvel en de Natuurreservaten Wijngaardberg en Beninksberg, ondertussen hadden we de snelweg E314 overgestoken. In de Sint-Jobsweg verlaten we het pad richting Nieuwrode voor de middagstop. Via de Kries - en Leiberg steken we terug de snelweg over en bereiken uiteindelijk opnieuw de Streek- GR, die ons terug naar Aarschot brengt. We hadden geluk, het bleef droog en de zon deed af en toe een schuchtere poging om door te breken.
Wij, als fervente caravanisten hebben van 29 april tot 15 mei 2009 onze tweede grote rondreis gemaakt en dit dan nog op Afrikaanse bodem. Het werd een voltreffer! In totaal reden we 7500km, 5000km voor de heen- en terugreis Dendermonde Tarifa (Zuid - Spanje) en ongeveer 2500km in Marokko. Het was een groepsreis van Pasar, het vroeger Vakantiegenoegens, we verzamelende op de camping in Tarifa om dan gezamenlijk de oversteek (Tarifa Tanger) met auto/caravan of mobilhome op een Catamaran te maken. Onze eerste stopplaats is Moulay-Bousselham, van waaruit we de eigenlijke hoofdstad Rabat bezoeken, vervolgens komt de havenstad Casablanca aan de beurt met zijn indrukwekkende Hassan II-moskee en de Habous, een door Franse architecten gebouwde soek. De volgende halte, El Jadida met het uiterlijk van een oud Portugees fort waar Orson Welles Othello verfilmde en Essaouira, een stadje met Griekse en Bretoense accenten. Marrakech, de eeuwenoude koningsstad en het hart van Marokko in de Hoge Atlasbergketen, het oude stadsgedeelte, de Medina, het nieuwe gedeelte en een bezoek aan de immense Palmentuin staan op het programma. Een aanrader: Marrakech by night en het centrale Djemaa el Fna plein! De verplaatsing naar Ouarzazate is een parel, door de Hoge Atlas via de Tizin-Tichka-pas, de hoogste berijdbare bergpas (2260m) van het land. We brengen een bezoek aan de Atlas Corporation filmstudios en een rit met de eigen auto door de Drâa-vallei, met palmentuinen, kasbas en lemen ksour. De volgende halte plaats is Tineghir, een stadje met een van de mooiste palmentuinen van Marokko op 1340 meter hoogte gelegen. Hier staat op het programma, een tocht met 4x4-voertuigen door de Todgha- en Dadèskloof, door een adembenemend landschap met de mooiste kloven van Zuid-Marokko waar ook de opnames gemaakt werden voor de film Lawrence of Arabia. We verplaatsen ons naar Erfoud via Tinejad, een grote ksar (aarden vesting) in de palmoase van Ferkia. Met 4x4-voertuigen maken we een woestijntocht door de levende duinen, een lunch bij de Berbers en een tocht per dromedaris. De volgende rit gaat via de vallei van de Ziz, het hooggelegen Azrou en het Cederwoud naar Fès in de Midden-Atlas. Fès, de rijke koningsstad met de als Werelderfgoed erkende medina en het Arabisch museum. Van hier uit bezoeken ook Meknès, de vijfde grootste stad, met Koninklijke allure, ook op het programma, Moulay-Idriss en Volubills, de kleine heilige stad met de bloemennaam en de indrukwekkende Romeinse ruines. Op de camping in Cap Spartel nemen we nog een rustdag om dan terug de overtocht te maken naar Europese bodem. Het was een prachtige reis met een grote cultuurshock! Fotolink : https://picasaweb.google.com/josemillecam/ReisMarokko2009
Aarschot - Streek-GR Hageland - 26 km
