Vandaag is onze laatste fietsdag naar huis . Het voelt een beetje vreemd aan moet ik zeggen. Om het drukke Aken te vermijden heb ik besloten via Gemmenich naar Vaals te rijden. We maken hierdoor een doorsteek onder Aken door ,via Moresnet.
Na onze tweede laatste zware klim rond het drielandenpunt zijn we in Vaals gestopt voor ons tweede ontbijt.
Gezien ik het klimmen wat beu ben, opteren we de N 278 van Aken naar Maastricht te volgen met een licht golvend fietspad naar onder, richting Gulpen.
Wanneer we bijna in Gulpen zijn, zien we in de buurt de gevreesde Gulpenerberg uit de Amstel Goldrace liggen. Gelukkig kunnen we hem letterlijk en figuurlijk links laten liggen.
In Gulpen vangen we onze laatste zware klim aan via Ingber, Scheulder en Ijzeren richting Maastricht.
Op het eind van de klim zijn we in Scheulder gestopt voor een Duvel. Mijn eega wou voor het eerst sinds onze reis een ( deca ) koffie drinken maar dat was zonder de waard gerekend. Ze hadden geen deca, haha. Toen heeft ze maar een fanta gedronken want tijdens het fietsen drinkt ze geen alcohol.
We zijn dan verder door de bekende Bemelerberg afgereden naar Mestriech alwaar de grote wegeniswerken nog steeds niet afgelopen zijn.
In het eerste Belgisch dorp voorbij Maastricht zijnde Smeermaas zijn we gestopt voor onze laatste maaltijd onderweg. We hebben ons langs de Maas neergeplant .Het was de eerste maal dat we onze trouwe reisgezel ,de Maas, terugzagen sinds Dun-sur-Meuse. Hij is ondertussen dubbel zo breed geworden.
In Lanaken kwamen we voorbij de woning van onze vrienden Lily en Mirko. Ze waren ook maar sinds kort terug thuis van hun jaarlijkse reis naar Kroatië, Istrie. -een prachtige streek trouwens -We hebben onze reizen besproken met wat gerstenat...
Om 16.30 uur waren we terug thuis...
Nu zit ik hier in mijne vertrouwde zetel onze blog af te werken. Het is weer voorbij maar we houden er met ons twee zeer goede herinneringen aan over. Het was zeer de moeite .
Mijn lieve vrouw ,die ondertussen al aan de was en plas begonnen is, spreekt al over een volgende fietsreis ....
Voila dit was het dan.
We zullen later met veel plezier terug deze blog lezen zodat we ons deze reis tot in detail kunnen herinneren.
Aan alle lezers bedankt voor de interesse en misschien tot lezens he.
Om 9.30 uur vertrokken in St. Vith. Er was een speciale markt waardoor het centrum dicht stond. We hebben ons door het volk gewurmd en kwamen direct op de Vennbahn uit. We hebben heel de Vennbahn gereden aan 2 à 3 %, omhoog en omlaag tot in Raeren 70 km verder. Dit was echt een verademing. Het was prachtig weer en een licht noorderwindje die weinig vat op ons had door de vele bossen waar we doorheen reden.
In Sourbrodt zijn we gestopt aan een wagon waar drank te krijgen was ... en waar een spoorfiets kon gehuurd worden tot Kalterherberg. De wagonuitbater legde ons uit dat de Vehnbahn 1,5 km onderbroken was enkele km verder maar dat het doen was met dikkere fietsbanden. Ahwel, dit was een ervaring om nooit te vergeten. We vertrokken over een 3 meter brede asfaltwegen langs het spoor tot 1 km verder. Toen werd het een pad van 50 centimeter breed door het hoge gras ,bezaaid met van die dikke spoorstenen die normaal tussen de rails liggen. Dit over een afstand van 1,5 km. Ik fiets al 25 jaar en dit tot in Amerika toe... maar dit had ik nog nooit meegemaakt. De fietsen en wij zijn er heelhuids doorgeraakt.
Tussen Kalterherberg en Monschau zijn we om 13 uur gestopt in een andere wagon en hebben er gegeten en wat genapt natuurlijk. Om 13.50 uur zijn we opnieuw vertrokken richting Roetgen en Raeren. Daar reden we van de Vennbahn af en vroegen aan de lokale politie hoe we het best het Ibis-hotel konden bereiken dat langs de autosnelweg lag. Het hotel lag 9 km verder en was met de navigatie niet te bereiken. Gelukkig stond het hotel enkele km daarvoor al goed aangeduid .Om 16.30 uur zijn we gearriveerd. We gaan nu om 18.30 uur iets nuttigen want we hebben reuzehonger en .... dorst.
Om 9 uur zijn we vertrokken nadat we onze fiets uit de bierkelder haalden. Dat was een spektakel op zich want de fiets moest omhoog geduwd worden via een afloopplank voor biervaten. Nadat Fab gewinkeld had, zijn we , je gelooft het niet, 5 km naar beneden gereden. Wat een luxe.
We zijn dan verder gerold naar Breux 18 km verder. Aldaar hebben we de route ' Langs Oude Wegen ' verlaten en zijn we via een rustige weg naar Troisvierges gereden.
In Troisvierges hebben we aan een brandweerman de onlangs geopende Vennbahn gevraagd.
Vanuit Troisvierges tot Lengeler liep het pad door een bosrijk gebied met enkele stevige klimmetjes in. Maar vanuit Lengeler liep het via een bospad afgewisseld met macadam door Oudler, Burg Reuland, Nieddigen , Lommersweiler naar St. Vith.
Gezien we ruim te vroeg waren voor de lokale jeugdherberg, zijn we nog 'iets' gaan drinken, 2 Duvels ieder. We hebben dan een gesprek gevoerd met Kortrijkse motomannen met 2 oude Bmw's waarvan 1 zijspan.
Tegen 16.45 uur zijn we naar de jeugdherberg gereden 1 km verder.Maar goed dat het bergaf was....
Na de dagelijkse was en plas hebben we in de herberg gegeten: soep, spaghetti en weer 2 duvels.
Deze rit zal de lastigste zijn van heel onze reis. Niets dan steile klimmen in een ' rollend ' parcours. Het was prachtig weer, zeer warm en een veranderlijke windrichting. Mijn bobijn was serieus af en de batterij van Fab die onderweg nog bijgeladen werd in Orval gaf nog 4 km aan in Bastogne. De batterij is momenteel nog niet terug volgetankt met elektriciteit ( 22.45 uur ). Hoed af voor mij eega die toch behoorlijk afziet door de loden hitte, de kilometers op het zadel en het trappen dat ze toch zelf moet doen. Ze krijgt wel serieuze steun van de Boschmotor maar ze moet toch contstant trappen en duwen. Ze zit zeker niet te freewheelen . Maar ik hoor haar niet klagen niettegenstaande ze zichtbaar afziet. Ze vindt het een fantastische ervaring...
Vandaag waren we om 8.45 uur reeds op weg.
Na 18 km kwamen we in Orval aan nadat we eerder op km 12 de Belgische grens weer overstaken en we hebben een terras gedaan. Mijn eega prefereerde orangina boven een Orval. Ik dronk mij 2 glazen van dit abdijbier in afwachting dat de batterij opnieuw vol was getankt. We aten ook van het plaatselijke brood met pate en kaas, lekker, ech lekker zou die boer van Vrolingen zeggen.
Ik wil nog vermelden dat we de laatste 3 dagen verscheidene trekkers en pelgrims per fiets en te voet zijn tegengekomen die richting Zuiden trokken.
In Blery na 54 km zijn in een wei naast een bos gestopt en installeerden ons in de koele schaduw. We hebben wat gegeten en een uur later werden we wakker. Dit had deugd gedaan....
We zijn dan tot in Bastogne gereden, oef...
Ik heb vandaag voor de eerste maal naar Vive le Velo gekeken terwijl ik de twee laatste overnachtingsplaatsen vastlegde. Een jeugdherberg in St Vith en een Ibis- hotel in Raeren bij Aken.
Voila ik ben uitgebloed en ga me nu te rusten leggen. Mijn eega is reeds ongeveer een uur onder zeil om maar te zeggen hoe vermoeid zij ook was.
Morgen is de rit iets korter dan vandaag en een stuk rustiger volgens wat ik op de kaarten zie. Ik hoop het zodat we wat kunnen recupereren.
Vandaag zijn we vertrokken om 09.10 uur in een rustig tempo. Het parcours is lichtgolvend met 2 steile klimmen tot Dun sur Meuse.Onderweg tijdens het fotoshooten tijdens het rijden zijn mijn papieren gaan vliegen over straat, wat een zicht maar ik heb ze toch terug bij elkaar gekregen. In Dun sur Meuse hebben we voor 2 dagen proviand gekocht wegens weekend + quatorze juillet .In Montmedy hebben we de weg moeten vragen naar Fresnois want de gps kende het plaatsje niet. Daar hebben we nog een steile klim van 1 km moeten overwinnen, zeker 12 %. Ik was blij dat ik boven was aan de b&b van mevrouw Annie Guillaume. Deze mevrouw sprak een aardig woordje Engels en we hebben met haar een heel diepgaand gesprek gevoerd .... Om 19 uur stelde haar echtgenoot voor ons naar een restaurant te brengen onder in het nieuwe gedeelte van Montmedy. Ik was die helling zeker niet meer afgereden met de fiets. Dan had ik van ons proviand gegeten. De man gaf ons na het eten nog een rondrit door het gehucht en omstreken met onder andere de weg die we morgen moesten nemen. Dit bleek een stoffige aarden weg met keien. Hij toonde ons tevens een stuk authentieke heirbaan die de Romeinen gebruikten om de top van het oude Montmedy te bereiken. Dit was echt iets voor een 4 x 4 geweest.
Daar ik geen internetverbinding kreeg met mijn I-pad mocht ik hun pc gebruiken om ons hotelletje te boeken voor morgen in Bastogne.
Vandaag reden we onze kortste rit, maar 39 km langs een zo goed als vlakke weg naast de Maas. De wind blies niet zo hard en dan nog meestal in onze flank. War was dit heerlijk fietsen na de vorige 2 zware dagen.
Om 6 uur waren we wakker en zagen we door het raam twee zwanen op het zowat stilstaande water van het Maaskanaal. Ze dobberden kort bij elkaar wat rond. Moest dit tafereel ons iets zeggen, ik denk het eerlijk gezegd wel.
Om 9 uur was Kariane er met het ontbijt en ... 2 Nederlandse vrienden die met de caravan terugkwamen van het zuiden. Na een leuke babbel trokken de 3 zich terug in een andere kamer en lieten ons op ons gemakje ontbijten. Wie zei er dat Hollanders geen manieren hadden !
Om 10.05 uur zijn we vertrokken richting Verdun, op het gemak, we hadden tijd zat. Onderweg hebben we onze inmiddels traditionele 2 de ontbijt genuttigd en deden hier 40 minuten over, van genieten gesproken.
In Verdun aangekomen wou ik met de gps de juiste lokatie van ons hotel zoeken. Maar dit ding deed zo ' raar ' dat ik de weg van miserie aan een inwoner van Verdun gevraagd heb. De man zei me dat hij zelf een wielertoerist was en hij zou ons voorrijden met de fiets. Met de plaatselijke markt was het voor ons te ingewikkeld, vond hij. De man reed ons dan 1,2 km voor tot op de avenue Garibaldi. Onderweg zei hij me dat hij vroeger nog bij de semi- profs had gereden.... Na een stevig dankwoord aan hen namen we afscheid. Je ziet ne mens komt overal engelen tegen, al zijn het Franse.
Omdat we pas om 14.30 uur konden inchecken, hebben we ons teruggetrokken in een park en hebben daar wat gerust en gelezen.
Na onze dagelijkse toemel, dit neemt toch wat tijd in beslag hoor, heb ik naar de tour de France gekeken voor de eerste maal overigens. Terwijl de koers bezig was, heb ik nog overnachtingen pogen te boeken voor de volgende 2 dagen. Fab inspecteerde ondertussen de binnenkant van haar oogleden en de huig in haar keel. Alles was nog oke volgens wat ik zag en hoorde, haha.
Om 18 uur zijn we de stad ingewandeld, hebben een terrasje gedaan tot 19 uur en zijn dan gaan eten. We zijn dit late uur van eten nog steeds niet gewoon.... bweuk . Naderhand nog een terras aan de oever van de Maas tot de zon onderging en het frisser werd.
Om 20.45 uur waren terug op onze kamer en heb ik nog deze 2 blogs aanmaakte.
Nu nog wat terrassen voor onze kamer en dan dormira.
We zijn vertrokken om 9.20 uur aan de Marche nadat we dubbele proviand hadden ingedaan.We hadden wederom noordoostenwind maar een beauforke minder. De eerste 20 à 25 km waren zeer pittig, klimmen van 12,15 en even zelfs 20 %. We deden het rustig aan in zoverre het ging. Om 12.40 uur kwamen we in Void Vacon aan na 49 km. en was het ondertussen lekker zonnig weer. Fab haar batterij had serieus wat verbruikt en moest opgeladen worden wou ze met een gerust gemoed de laatste 36 km uitrijden. We zijn dan een plat du jour gaan eten. We mochten de batterij opladen. Na het eten hebben we een korte siësta gehouden vlak aan het water. We zijn dan verder gefietst tot St Mihiel met enkele tussenstops. Niettegenstaande de tegenwind ging het toch vlotter dan gisteren. In St. Mihiel namen we contact op met de Nederlandse Karian. We mochten in haar tweede huis in de stad blijven overnachten in ons eentje. Het was een oude woning met een een toren ( la tourette ) aan en dit vlak langs het Maaskanaal, prachtig zicht.. Na het avondeten zijn we vroeg gaan slapen want we waren behoorlijk moe . Ah ja, la tourette had voorlopig nog geen internet, zodat ik deze vandaag heb aangemaakt.
We hebben vandaag ongeveer dezelfde route gereden als bij onze heenreis met dien verstande dat de parcourbouwer, mezelf dus, de heirbaan en de steile klim uit de route gehaald heeft. Onze spieren en fietsen waren ons dankbaar.
Het onvermijdelijke is gebeurd. De wind heeft letterlijk zijn jas gedraaid. De heenreis verliep tegen de zuidwestenwind in, de terugreis voorlopig tegen de noordoostenwind in. Gevloekt dat ik heb ... Want het is heerlijk een heuvel te beklimmen met de wind tegen of een afdaling doen waarbij je stevig moet trappen om onder te geraken... Maar het was wel lekker warm om te fietsen, ik schat tegen de 30 °. Dit maakte veel goed.
We zijn dus vertrokken met een stralende zon om 9.40 uur en hebben ons tweede ontbijt genuttigd op onze slaapbanken te Senaide . We zijn dan terug bij onzen dief te Lamarche gaan middagmalen, een koude schotel met driekwart liter bier. Dorst dat we hadden ... Na het middagmaal hebben we nog een siësta gehouden van een half uur in een park onder de bomen.
Met enkele tussenstops in the middle of nowhere zijn we om 16.40 uur in ons zelfde hotel beland in Neufchateau . Ik wil nog vermelden dat als je zelf geen drank en voedsel bij hebt onderweg je omkomt van honger en dorst want je vindt daar tussen de grotere steden geen winkel, café, restaurant of Duvel of dood. Zelfs drinkbaar water is bijna nergens te krijgen...
Nadat we onze fietskleren gewassen hadden, hebben we ze te drogen gelegd buiten op het gras voor onze slaapgelegenheid en zijn we gaan eten in het restaurant vh hotel. De kelner wist nog perfekt van de vorige maal wat we als aperitief genomen hadden, een blonde Affligem natuurlijk.
Beste lezers , op vrijdagavond 5 juli 2013 stelde ik vast dat er nog geen internetaansluiting was bij onze vrienden Juriaan en Lucas . Gezien ze nog serieuze renovatiewerken moeten uitvoeren in hun woning in Vitrey sur Mance was het de evidentie zelve dat ze nog geen internet hadden. Maar goed ook misschien want nu konden we eens echt ' shillen ' .
Vanaf vandaag woensdag 10 juli kunnen we opnieuw bloggen want we zitten nu op de terugweg naar huis en verblijven terug in hetzelfde hotel te Neufchateau.
Op 5 juli waren we om 10 uur vertrokken nadat we wat proviand kochten in de supermarche te Neufchateau. We stopten na 11 km voor ons tweede ontbijt in Pompierre. We reden dan verder tot km 38 in Lamarche steeds over een 'rollend ' parcours ( op en af ) en dit door de departementen Haute Marne en Les Vosges.
In Lamarche stopten we aan een plaatselijk café-restaurant en aten er een plat du jour met onder andere lapin avec frites en 2 bier elk. Toen ik de fietsen sloot, zei de uitbater me dat hij de enige 'voyeur ' in de buurt was en dat wij ons geen zorgen moesten maken: ik heb ze toch maar gesloten.
Om 13.15 uur zijn we terug vertrokken tot Senaide en hebben een litlle NAP gedaan op twee banken. Een van ons heeft zelfs gesnurkt, haha.
Daarna heb ik dan een kortere weg willen nemen, ahwel nooit meer. We reden over een heirbaan van ten tijde van de Romeinen en als toetje een helling van 20 %, maar het was wel korter hè.
Om 16.45 uur waren we op onze eindbestemming en om 21.30 lagen we al te ronken en te dromen over heuvels
