Het laatste dagverslag. Nog ongeveer 680km te gaan. Deze keer enkel autosnelweg. Om 6u30 was papa al op en aangezien er veel truckers in het hotel verbleven dachten we wel dat we vroeg konden ontbijten. Zo zaten we al om 8u00 op de motor. We hebben onderweg maar een paar keren gestopt om te tanken en te drinken. Om klokslag 14u30 waren we in Opitter.
Ongeveer 5300km op de teller en een hoop herinneringen rijker konden we dit avontuur weer als geslaagd beschouwen.
Dag 12: Blentarp naar Satow (Duitsland nabij Rostock)
Onze laatste uren in Scandinavië. Weeral werden we 's morgens gewekt door een stralende zon. Miss Himalaya had al gezorgd voor een lekker ontbijt en toen dat achter de kiezen was konder we de 1300cc motoren weer hun gang laten gaan.
Van Blentarp ging het, via een prachtige landweg, naar Kåseberga waar we, zoals gisteren reeds gezegd, een oude steenkring, in de vorm van een schip, gingen bezichtigen. Hier had je ook een prachtig zicht op de zee.
Aan de informatiekiosk ging ik nog vragen of er ook nog ergens runetekens te bezichtigen waren. Vóór mij was een man serieus van zijn oren aan het maken tegen de vrouw van de kiosk. Blijkbaar zijn er 2 versie's over de geschiedenis van de steencirkel, en zou de info die de informatiekiosk meegaf volledig verkeerd zijn. Hij had blijkbaar een trouwe bondgenoot meegebracht namelijk zijn vrouw.
Toen we vertrokken heeft papa eens goed met zijn hoofd naar haar geschud en in ruil kreeg hij van haar een vriendelijke middenvinger als cadeau. Papa zei daarop "nice to meet you". We hebben er naderhand nog goed om gelachen.
Vervolgens reden we naar Trelleborg om daar de ferry te nemen naar Sassnitz. 4 uren varen later bestegen we ons stalen ros opnieuw om nog een paar uren kilometers te maken zodat het er morgen niet meer zoveel zouden zijn.
Na 150km stopten we in Roctock even om op de gps naar een hotel te zoeken. Op 15 km lag hotel Weide waar ze nog juist 1 tweepersoonskamer hadden.
Nog geen kwartier later zaten we aan ene lekkere Hefe en hadden we al het eten besteld.
Dan nog even gedoucht en naar Duitsland-Spanje gekeken. En dan de oogjes dicht en de snaveltjes toe gedaan.
Vandaag een verslag met maar 1 foto van de plaatselijke bergketen bij onze aankomst aan de B&B in Blentarp. Toen wisten we al dat we de volgende dag zouden beginnen met 2 col's buiten categorie.
Voor de rest was het landschap quasi hetzelfde als gisteren, vandaar dat dit geen interessante foto's voor deze blog opleverde.
Terug nu naar het dagverslag. We vertrokken deze morgen in Lysekil om direct de veerboot te nemen zuidwaarts, anders moesten we de hele weg terug naar boven nemen om op de autosnelweg uit te komen. We stonden wel allebei stomverbaasd toen we merkten dat deze veerboot gratis was (jaja, gratis).
Het nadeel langs deze kust, is dat de wegen een paar km van de kustlijn afliggen waardoor je van de zee eigenlijk niet veel ziet.
Zo kwamen we na 1,5 uur op de E6 autostrade naar Göteborg.
Deze moesten we een heel aantal kilometers volgen tot in Halmstad. Toch begon dit al snel te vervelen en besloten we om te proberen wat alternatieve wegen op te zoeken. Zonder veel resultaat echter. Dus, dan maar gewoon de E6 volgen zoals oorspronkelijk gepland.
Dan was het nog wat cruisen op de binnenwegen tot in de B&B in Blentarp waar we 1,5 uur te vroeg aankwamen.
Dan nog maar even een pint gaan drinken in een zaakje niet ver er vandaan, waar we ook het avondeten zouden nuttigen (een pizza voor 7,5 die zelfs ik niet heel naar binnen kreeg gespeeld, zo groot). Hier waren we de terugreis al aan het overlopen van Sassnitz naar Opitter en als we na de ferry, morgen, nog een paar uren konden rijden, dan moesten we donderdag ongeveer 650km doen om tot thuis te geraken. Dit zal dan ook het plan worden, morgen nog een steencirkel bezichtigen nabij Ystad, dan doorrijden naar Trelleborg waar we de ferry hebben om 12u45 en dan komen we rond 17u00 aan in Sassnitz waar we dan, al onderweg naar huis, nog een slaapplaats zullen moeten zoeken.
De reis begint dus serieus op zijn einde te lopen. Het is dan ook aan de motoren te zien, het windscherm is één groot kerkhof van insecten (en dan heb ik dat van mij deze morgen op de veerboot nog wat zuiver geveegd). Daar zal de hogedrukreiniger goed zijn werk aan hebben.
Om het ontbijt te kunnen beginnen moesten we even wachten op een Koreaanse Zweed die om 7u45 pas kwam opdagen. Nu ja, we hadden ook gezegd dat we pas om 8u00 zouden ontbijten.
Deze jonge man was wel een goede informatiebron want hij wist ons te vertellen hoe we het beste onze rit konden indelen vandaag.
Eerst zouden we de geplande rit naar Säffle doen en dan in westelijke richting naar de kust.
Onderweg had papa een Eland gezien. We zijn nog teruggedraaid en hadden geluk. Het prachtige dier stond nog rustig te grazen maar toen we ons weer hadden gedraaid en langzaam korter kwamen kreeg hij argwaan en besloot het hazepad te nemen. Geen foto dus.
Dan was het weer cruisen zoals gisteren maar de weg was lang niet zo saai.
Eenmaal in Grebbestad, aan de zee, volgden we, op aanraden van de vriendelijke Koreaanse Zweed, een toeristische weg naar Lysekil. Hier hebben we nog een kleine omweg gemaakt naar Smögen. Gelukkig maar, want hier had je een prachtig zicht op de rotskust en de zee.
In Lysekil hebben we in bij de toeristische dienst gezocht naar een slaapplaats. Zo kwamen we terecht in een appartement met ruime kamers, een keuken en een heuse massage-douche. Heerlijk.
Vandaag moest er een afstand van ongeveer 430km afgelegd worden. Het weer was ideaal om met de motor te rijden. Het zonnetje scheen weer en de temperatuur schommelde rond de 20 graden.
Al gauw hadden we door dat de uitzichten van west-Noorwegen definitief verleden tijd waren. Vanaf nu was het gewoon links en rechts bomen en de cruise-control op 90km/u (dit was wel een manuele, de pols eenmaal op een bepaalde stand en zo houden gedurende kilometers lang).
In het begin hebben we wel nog een heel stuk langs een rivier gereden waarvan het water heel wat bruiner was dan de rivieren die we nabij de fjorden zagen. Er waren wel veel vliegvissers aan het werk.
Al bij al dus een mooie rit, maar wel saai.
De komende 3 dagen staan ongeveer 900km op het programma maar omdat we gezien hebben dat het hier in Zweden heel goed vlot, en er niet zo veel te zien valt, hebben we beslist om deze afstand in 2 dagen te doen (de mooie foto's behoren dus ook tot het verleden).
Ik heb dus al wat hotels ge-annulleerd en de ferry voor donderdag omgeboekt naar woensdag.
Dit wil zeggen dat we morgen nog ergens een slaapplaats moeten zoeken maar dat zal wel in orde komen.
Nu nog een lekker zalmforelletje naar binnen spelen en dan hebben we blijkbaar het hotel voor ons alleen. We zijn hier de enige gasten. Dus weer vroeg bed in en morgen weer fris de motor op.
Vandaag een dikke 200km maar tot in Trondheim. Met weerom een goed ontbijt (ik had zelf een wafel gebakken) en deze keer een fatsoenlijk gekookt ei, vertokken we met de zon in ons gezicht naar het noordelijkste punt dat deze reis ons zou brengen.
Het was een rustig ritje met weinig tussenstops aangezien we niet meer die prachtige landschappen van de voorbije dagen te verwerken kregen.
De bedoeling was om al tegen de middag in Trondheim aan te komen en in deze opzet slaagden we met glans. Om 12u00 zetten we de motoren stil op de parking van het Elgeseter-hotel, bijna midden in het centrum van de stad.
Even nog een gratis koffietje (jaja, gratis, je leest het goed) in het hotel, andere kleren aan en dan sightseeing geblazen.
Dit viel wel wat tegen. We hebben eerst de kathedraal bezocht waar we gratis binnen mochten omdat er om 13u30 een orgelconcert begon. Voor de rest bood dit centrum niet veel.
Wat we wel nog te weten waren gekomen was dat Rosenborg, het beste team van Noorwegen en de ploeg van Trondheim, om 18u00 moest spelen tegen de laatste in de rangschikking. Een paar zatte Trondheimers, waaronder een vrouw, wisten ons dit te vertellen.
Daarna hebben we in de Scottish-pub nog een echte Duitse Hefe gedronken.
Daarna heeft papa op de hotelkamer nog naar Argentinië-Duitsland gekeken en ben ik een tourke gaan lopen rond Trondheim (ongeveer 11km).
Na mijn zweetdruppels weggedouched te hebben zijn we nog iets gaan eten en konden we gaan dromen van Zweden, want morgen laten we Noorwegen definitief achter ons.
Na een goede nachtrust door het rustgevende gezoem van de nabij gelegen waterval, maar ook omdat we de vensters hadden verduisterd met de bedsprei, gingen we ontbijten. Zacht gekookte eieren waarvan de snottebellen in overvloed aanwezig waren maar, die volgens de bazin toch al 7 min. hadden gekookt, en een paar sneden brood moesten ons op de been houden tot de middag.
Eerst moest het Geiranger-massief getrotseerd worden. Alvorens hier aan te beginnen zouden we naar een uitzichtpunt rijden waar we dit massief vanop afstand in al zijn glorie konden bewonderen. En inderdaad, toen we op Dalsnibba aankwamen, bleek het uitzicht op Geiranger, adembenemend te zijn.
In Geiranger zelf zijn we even gestopt om het cruise-schip "Aurora" van P&O te bewonderen, dat daar voor anker lag.
Na Geiranger nog eens bewonderd te hebben van de andere kant reden we verder om in Eidsdal de veerboot te nemen naar Ligne.
Tegen de middag weer een pick-nick met broodjes van de "Coop" en dan weer verder.
Om tot in Åfarnes te geraken moesten we nog eerst een bergkam over. Hier zagen we weer een aantal prachtige watervallen en konden we genieten van de ene haarspeldbocht na de andere.
Daarna was het rustig cruisen langs de fjorden tot aan onze eindbestemming in Sunndalsøra.
Na een frisse dag gisteren, begon deze dag direct met zon en dat is ook zo gebleven de ganse dag.
Van Hemsedal was het een uurtje tot aan Borgund waar we het best bewaarde staafkerkje van Noorwegen gingen bezoeken. Nadat we gisteren de toegangsprijs in Gol hadden gezien vreesden we een beetje voor deze staafkerk maar het viel nog mee. Papa mocht voor 50 kronen binnen als senior en ik ook als zijnde student (het meisje droeg nochtans geen bril maar ik heb wel eens lief naar haar gelachen). Wel indrukwekkend hoe ze die houten palen allemaal met spieën in elkaar gezet kregen.
Dan naar Sogndal. Hier moesten we weer een veerboot voor nemen om een fjorde over te steken. Van Sogndal namen we de route naar Lom. Dit was adembenemend. We bleven maar klimmen en op een bepaald moment stonden er zelfs nog ijsschotsen op het water.
Boe dikwijls we tijdens deze oversteek gestopt zijn om een foto te maken weten we zelf niet meer, maar als je weet dat papa meer dan 100 foto's heeft gemaakt dan kan je de rekensom wel maken.
In Lom zijn we even gestopt om wat te drinken en dan de laatste etappe naar Videseter. 's Morgens hadden een paar Hollanders ons aangeraden om niet de normale weg naar Videseter te nemen, maar de toeristische weg. Zo gezegd, zo gedaan, en spijt kregen we daar niet van. Op een bepaald moment was er zelfs nog een klein stukje waar ze geskied hadden.
Even later kwamen we aan, aan het hotel. De sleutel van kamer 107 werd ons overhandigd. We gingen binnen en weeral hadden we een prachtig uitzicht. Deze dag zal nog moeilijk te overtreffen zijn. Maar ja, wie weet, de reis is nog niet ten einde.
Het was de eerste keer dat we de dag begonnen met heel grijs weer. Even later vielen dan ook de eerste druppels uit de lucht. Tijd dus om de regenbroek en -jas aan te doen.
Een afstand van om en bij de 300km moest er afgelegd worden met weer wat fjorden, ontelbare watervallen en tunnels en een paar staafkerkjes waar je van de entree-prijs telkens achterover viel. Bij de laatste, in Gol, moest je zelfs betalen om ze nog maar van de buitenkant te mogen zien. Dit hebben we dan maar schoon aan ons voorbij laten gaan en we stelden ons tevreden met een zicht vanop de parking.
Volgens de eigenaar van de B&B "Doktergarden" was er, op een afstand van ongeveer 5 minuten nog een mooie waterval te zien. Dit was dan ook het eerste waarmee we zouden starten. Het was ongetwijfeld een mooie waterval maar je moest er nog een stuk voor wandelen en die tijd hadden we niet.
Dan maar verder richting Voss. Hier was het vrij druk omdat er de jaarlijkse "Extreme Sports week" bezig was.
Vanaf toen waren de waren de watervallen en tunnels niet meer te tellen. Het was gewoonweg prachtig.
Op een bepaald moment moest er ook geklommen worden. Hoe hoger we gingen hoe kouder het dan ook werd. 5 graden celsius was het laagste wat de temperatuurmeter van de motor aangaf.
We hebben ook 2 keren moeten wachten omdat er asfalteringswerken bezig waren. Dan werd er een soort blokrijden ingevoerd waarbij een auto met zwaailampen de hele colonne auto's begeleidde tot aan het einde van de werken om dan vervolgens hetzelfde te doen voor de wachtende bolides van de tegengestelde richting.
Het middageten was weerom een picknick. Ditmaal vonden we in Flåm een "Coop"-winkeltje waar we wat broodjes kochten. Aangezien er geen bank in de buurt was, werd mijn motor als picknick-tafel gebruikt.
In Hemsedal, onze eindbestemming, was het niet moeilijk om ons hotel "Skogstad" te vinden aangezien deze langs de hoofdweg lag.
Het ritueel van de voorbije dagen herhaalde zich ook weer vandaag. Douchen, eten, nog wat drinken en dan op tijd naar bed.
Vandaag hebben we wel kunnen genieten van een lekker ontbijt.
We zullen vandaag eens beginnen met het weer. De dag begon met zonneschijn maar al snel werd het bewolkt. Af en toe probeerden wat verdwaalde regendruppels een gevecht aan te gaan met ons optimisme. Toch moesten ze iedere keer de duimen leggen want wij waren zwaar bewapend met een rit langs 3 prachtige fjorden.
Niets of niemand kon ons vandaag dus in een mindere stemming krijgen.
Het was dan ook prachtig. Onderweg naar de eerst fjorde, de sørfjorde, kwamen we langs een prachtige waterval, wat een geweld zeg.
Dan zijn we via de Eidfjorde, naar de Vøringsfosse-watervallen gaan kijken. Dit viel wat tegen aangezien je ze enkel van opzij kon zien en de rotsen een heel deel van het zicht belemmerde.
Dan terug via dezelfde weg naar het plaatsje Kinsarvik, waar we de veerboot naar Utne namen. Van Utne zijn we langs de Hardangerfjorde naar Jondal gereden om daar weer de veerboot te nemen naar Tørvikbygd om dan weer langs dezelfde fjorde, maar in tegengestelde richting, naar onze eindbestemming, Ulvik, te rijden.
Hier werden we in de B&B warm onthaalt door de zeer vriendelijke baas en bazin.
Dan douchen, in Ulvik iets eten, nog wat drinken en weeral slapen om morgen weer fris aan de volgende etappe te beginnen.
