Hallo vandaag aangekomen in een kuststadje op het einde van de coast highway. Een ding hadden we geen rekening gehouden, de Australiërs zijn massaal in verlof. De highway is in het begin heel mooi, je rijdt langs de kust op en neer met zeer mooie gezichten op de zee en de kliffen. Het meeste van die weg loopt echter in het binnenland, heel raar links zie je in de verte de zee, rechts ben je precies in de Alpen aan het rijden met glooiende weiden. Rond vier uur wilden we een camping zoeken maar helaas alles volgeboekt. De stadjes langs de kust zijn heel toeristisch, precies de kust bij ons op een zomerse dag. Na een paar campings hebben we de rest opgebeld maar overal hetzelfde, no vacancys. Een eindje over Apollo Beach vinden we een weg die het bos inloopt. Wij dachten, hier vinden we een open plaats om te overnachten. 19 km. over smalle niet geasfalteerde boswegen nog altijd niets. Dan loopt het mis, ik wijk iets teveel naar links, de mobilhome glijdt weg en we komen vast te zitten in een grachtje. We bellen Apollo maar die man begrijpt niet wat we willen, na veel gebabbel belooft hij een takelwagen te zenden. Die weg loopt naar twee watervallen en geregeld passeren er mensen. Bijna iedereen stopt om te vragen of we iets nodig hebben. De mensen zijn hier echt bezorgd en dat heeft een fantastisch gevoel. Ook jonge mensen leven mee. Dan stopt een echte australier met een oude pick up, hij zegt gewoon I pull you out mate. Hij zegt gewoon hoe ik mijn wielen moet zetten en na twee pogingen staan we weer op de weg. De mobilhome in slijk maar verder geen schade. We zijn dan maar terug gekeerd en vinden een kramikkige camping een viertal kilometer van de weg. Dat was kamperen oude stijl, iedereen kris kras door elkaar, overal vliegen maar we konden toch slapen. Morgen de rest van het verhaal chiao.
Hai helaas moesten wij vanmorgen de camping verlaten wegens volgeboekt. Geen nood,wij hebben de camper in een zijstraat gezet en dan de tram genomen. Voor alle zekerheid hebben wij aangebeld aan het huis waar we stonden, geen probleem zei de goede man oftewel no worrys mate. Melbourne vonden wij in feite geen mooie stad, zoals alle Australische steden een mengelmoes van oude gebouwen en gegantische torens met veel spiegelglas. Verder winkels en nog een winkels afgewisseld met take away standjes van de Chinees tot de hamburgertenten, die trouwens zeer veel voorkomen in Australië. De stad wordt doorsneden met tramsporen, de nieuwste trams gemaakt door Bombardier, trots trots. We staan nu in Geelong een stadje met de grote van Kortrijk een 70 km van Melbourne. Het weer doet hier echt eigenaardig. Bij aankomst hier was het 38 graden en een hevige wind. Je loopt precies onder een haardroger. Midden Australië is getroffen door hevige stormen met veel regen, juist het gebied van Alice Springs waar wij naar toe willen. Morgens nog zo een onrustige weerdag en dan zal het beter worden. We zien wel. Cheers mates PS morgen trekken we via de beroemde great ocean road.
Eindelijk we zijn in Melbourne beland. De gps leidde ons midden in stad, zweten geblazen met die brede mobilhome door kleine straatjes. Zoals in London is rijden in stad betalend, gelukkig hebben wij vooraf betaald om dit te doen. Het gevolg is wel dat er niet veel verkeer door de stad rijdt. Hallo Brussel? Gelukkig hebben we een fantastische app genaamd wiki Camps die ons naar de juiste plaats bracht, 11 km verder aub. Tweede tegenslag, de camping is volgeboekt, we konden nog een plaatsje krijgen voor een nacht, we zien morgen wel. Na tien minuten stappen van hier kun je de tram nemen naar stad. Melbourne, groot natuurlijk een mengeling van oude victoriaanse huizen en torenhoge gebouwen. Mits betaling zijn in het hoogste gebouw geweest. 88 verdiepingen in 30 sec. Je verstand is nog beneden en je lichaam is al boven. Daar boven kun je in een glazen box staan die aan het gebouw hangt, weer te betalen natuurlijk. Om binnen te mogen waren er veel veiligheidsmaatregelen, dank zij onze terroristische vrienden. Ook hier zijn ze dus bang. Verder, zeer veel volk natuurlijk waaronder onze Aziatische selfie en fotograferende medemens die overal in grote getale is waar het toeristisch is. Tot volgende.
Na drie nachten hebben we de reismicrobe weer te pakken. Gisteren was het de ganse dag merry Christmas tegen iedereen tegen je tegenkwam. Zalig hoe hartverwarmend iedereen is. We zijn nu een 220 km opgeschoven en hebben vandaag een groot natuurpark bezocht genaamd Wilsons promontery national park. Je passeert een soort houten poort en dan is het een dertigtal km tot einde. We wilden er slapen maar het is er heel duur en je krijgt er weinig faciliteiten voor terug. Een nadeel zeer toeristisch en vandaag is het boxing day en dan zijn veel Australiërs onderweg. Het is voor hen zoals bij ons als het grote vakantie is. Het natuurpark hangt als een soort appendix onderaan Australië. Het landschap is zeer divers, beboste bergen, zee, grote moerasvlakten. Kortom de moeite van het bezoeken waard. We staan nu op een camping juist buiten het park. Niet te netjes maar dit is juist het plezante aan reizen zonder planning. Je weet nooit waar je terecht komt. chiao
Aan alle die dit lezen een zalig kerstfeest. Momenteel staan we in een klein stadje op een 250 km van Melbourne. We volgen de coastal highway die loopt van Sidney naar Melbourne. Ze noemen dit zo maar in feite is het een gewone tweevaksweg. Het weer is hier schitterend en we zijn op 300 meter van de southern sea. Kilometers verlaten stranden vele meren en kreken Australië op zijn best. Deze voormiddag gaan winkelen en altijd valt hier op hoe vriendelijk de mensen zijn voor elkaar. Onze buren zijn momenteel naar huis om kerstdag te vieren, toffe mensen waar we al veel mee gepraat hebben. Ze verwonderen zich altijd over onze talenkennis, trots dat we zijn.we blijven nu tot maandag want op kerstdag is alles gesloten. See you folks en geniet van kerstdag.
Vandaag een luie dag, in de voormiddag de streek verkend en that'it folks. Wat zo opvalt is het enorme wild die hier rondloopt en vliegt. Vogels kwetteren de ganse dag, sommigen klinken als kleine kinderen, anderen maken klaaglijke geluiden. Op de het strand vijf aalscholvers ontmoet. Zij lieten ons tot op een meter naderen. Een waw ervaring rijker. Morgen volgen we de kust richting Melbourne. See you
Na een koude nacht, we zaten op 1900 meter zijn we naar beneden gereden tot aan de kust. Prachtige zee diepblauw tot groen is ons deel. Wat zijn die afstanden gigantisch, we hebben 130 km gereden en waren bijna de ganse tijd alleen. Tanken is oppassen geblazen, toen we vertrokken was de dichtste pomp 86 km ver, we hebben drie gehuchten doorkruist waar de tijd is blijven stilstaan. Toch zijn zij ook trots want ze zetten overal borden met de geschiedenis van hun dorpje. Het landschap bijna overal bushland, dat zijn grote vlakten met verdord gras. Opeens moet je dan een bergketen doorkruisen steil omhoog of omlaag met korte bochten. De grote vrachtwagens kruipen daar letterlijk overheen. Stel je voor dat zo'n massa op hol slaat, overal staan waarschuwingsborden met low gear for trucks and buses. De Australiërs zijn nu eenmaal dol op waarschuwingsborden, die tref je dan ook overal aan. We staan nu op een zeer mooie camping waar bijna niemand is, de Australiërs vieren nu eenmaal kerstmis thuis, wij hadden juist gedacht dat het zeer druk zou zijn. Terwijl we hier zaten passeerden er gewoon drie kangoeroes op de camping. We gaan nu de kustroute volgen tot Melbourne ongeveer 500 km. See you
hallo staan nu aan een reusachtig stuwmeer, genaamd Eucumbene. Na een rit van 30 km kom je aan een slagboom en dat is het, stel U voor dat je iedere dag 30 km moet rijden om in de bewoonde wereld te zijn. Het rare zijn de vele dode bomen aan de oever en in het water. Dit meer is het grootste van de snowy mountains. Je staat op 1200 meter en toch besef je niet dat je hoog bent. Alles bestaat hier uit grote vlaktes begroeid met een soort gras die er verdort uit ziet. Huizen zie je niet, wel overal koeien. Hier waar wij staan lopen er veel schapen waarvan je afvraagt wie daar de eigenaar van is. Wat opvalt langs de wegen zijn de dode kangoeroes en wombats, lijken die precies niemand opruimt. Nog een woordje over de fietsers. Die zie je hier heel zelden maar ze mogen wel langs de snelwegen rijden. Zie je ons al fietsen langs de E40 terwijl reusachtige vrachtwagens je voorbij razen. Cheers
Hai folks, stel U Sydney voor, heel drukke stad enorm veel volk op straat, overal shoppingcenter wel Canberra is precies het tegenovergestelde. Heel rustig, ook de wegen, veel open ruimte, zeer veel groen zelfs midden in de stad. Een reusachtig shoppingcenter en dat is het. De stad ademt gewoon rust uit. In feite is de stad ontworpen in 1917 en dat zie, de meesten wonen in appartementen die er mooi en comfortábel uitzien. Sommige blokken zijn precies de boeg van een schip en zijn niet te hoog gebouwd. De stad bestaat uit twee delen gescheiden door een meer. Ga je de brug te voet over dan zou je niet vermoeden dat daar ook een deel ligt. Bij het oversteken zie je in de verte een soort boog bestaande uit twee bogen in metaal die mekaar kruisen. Daar bevindt zich het hart van het land, te vergelijken met het witte huis. Heel groot maar niet toegankelijk. Ze schrijven in Australië over Canberra, you love it or you hate it. Wel wij vonden het een heerlijke stad om te bezoeken. Morgen trekken we verder.
Deze namiddag aangekomen in Canberra. Voor de quiz fanaten inderdaad de hoofdstad van Australië. Canberra is de enige grote stad van Australië die niet aan zee ligt. Het is de hoofdstad sinds het begin van de negentiende eeuw. Hoe het eruit ziet is voor een volgende keer want het is vandaag zondag en daarom de moeite niet van nu te bezoeken. De twee vorige dagen waren heerlijk kamperen, een groot terrein water en electriciteit, propere wc zoals trouwéns overal tot nu toe. Op het terrein stonden bijna alleen mensen die er schijnbaar permanent wonen, oude mobilhomes, volgestouwd en volgebouwd met allerlei rare bouwsels. Schijnbaar worden zij gedoogd,want niemand zegt of vraagt je iets. Er wonen zelfs mensen in hun auto, niet iedereen heeft het dus gemakkelijk, hoewel het land er redelijk welvarend uitziet. Op de weg hierheen hebben we nog een stadje bezocht, weer typische huizen en brede straten. En toch opeens bevindt je zich in een groot en modern shoppingcenter met het warenhuis, de bakkerij de chinezen met hun shushi, de hamburgertenten. Het ene shoppingcenter is praktisch een blauwdruk van het andere. Het weer is raar, eerst twee dagen regen, dan 35 graden, vandaag weer maar 17 graden en s'avonds begint het opeens hard te waaien. See you mate
hai folks, we staan nu in Nowra op een nogal verlaten plaats. Ze noemen dat een showground en meestal is dat een plaats waar ze paardenrennen of veilingen van vee houden. Daardoor zijn er voorzieningen zoals water en electriciteit. Vandaag eerst een ander stadje bezocht en in feite is alles overal hetzelfde, grote shoppingcenters en veel volk. Voor de Australiërs is kerstmis heel belangrijk. Ze vieren dat thuis en eten dan kalkoen ham Christmas pudding en nog een heleboel. Daarna geven ze elkaar kadotjes, vandaar de drukte overal. De Australiërs zijn in feite echte regelneven, overal langs de wegen vindt je waarschuwingen, zoals rij niet te lang. Voor de vegetariër, gelieve volgende zin over te slaan: de aussies zijn echte vleeseters en hebben prachtig vlees in aanbieding, vijf soorten steak bv en nog echt lekker ook. De meeste koeien grazen dan ook op enorme weiden, vandaar beter vlees. Ook hun groenten, zoals tomaten zijn veel lekkerder dan bij ons. De mango's zijn voor het ogenblik overal in aanbieding, wat wij iedere dag eten. See you folks.
Vandaag en gisteren Sydney bezocht. De indruk alles is er groot, de gebouwen, de winkels, de straten zijn er breed. Sydney heeft een modern gedeelte met gigantische shoppingcenters en een oud gedeelte waar oa Chinatown is gevestigd. Alles ligt er op loopafstand van elkaar en de stad is gemakkelijk te begrijpen. Ons favoriet gedeelte is de oude stad waar in een oud gebouw vele standjes zijn gevestigd, bijna allemaal.uitgebaat door Aziaten. Het ene gedeelte zijn klederen en lederwaren, het andere fruit en groenten. De meest exotische fruit en groentesoorten kun je aantreffen. Een obligaat bezoek is natuurlijk the operahouse. Daar vlakbij bevinden zich kaaien waar je de Ferry kunt nemen. Wij hebben de zoo bezocht met de Ferry en eindelijk koala's in het echt gezien. We hadden wel pech met het weer, gisteren 35 graden, vandaag 17 en regen. De Australiërs zijn in feite een heel gedisciplineerd volk, ze staan braafjes in de rij, laten mensen invoegen bij de roltrappen zodat alles hier heel ordelijk verloopt, ondanks de gigantische drukte in de stad. Nergens vindt je een papiertje op de grond. Gisterenavond kennis gemaakt met de gezondheidszorg. Ik ben uitgegleden in de mobilhome achterwaarts gevallen en een rib gebroken of gekneusd. Ik voelde me slecht en daarom hebben we een taxi genomen naar de kliniek. Na twee uur wachten werden we geholpen en gelukkig is er niets anders aan de hand. Kostprijs niets. Pijnlijke groeten(allez toch als ik lach)
Vandaag woensdag en weeral avond. Gisteren de blue mountains bezocht. Dit is een regenwoud op een hoogte van 900 meter. Een nadeel zeer toeristisch. Er loopt een kabelbaan over een vallei met een hoogte van 270 meter. Aan de andere kant neem je dan een treintje die omlaag gaat met een hellingshoek van 52 graden dan doe je een wandeling van tien minuten, neem je weer een kabelbaan en ben je weer waar de trein begint. Dit is wat de chinezen doen en weest gerust, ze zijn met velen. Wij zijn na het treintje te voet het woud ingetrokken en dat was wel zeer mooi, gigantisch grote bomen prachtige begroeing, na een lange wandeling zijn we dan naar boven gegaan via gigantisch veel trappen, gelukkig zijn we goed getraind. Bijna boven kom je aan een plaats, genaamd de honey moon suite. Ja hoor daar kwamen de chinezen de trappen af, sommigen op teenslippers, anderen met een paraplu tegen de zon. Die mensen doen maar een ding, foto's maken, steeds met zichzelf of de familie erop. Gezien we een pas hadden voor een dag zijn we dan nogmaals de grand Tour gaan doen, kabelbaan, treintje, kabelbaan en nogmaals kabelbaan. Onderweg in het woud zij we in gesprek gekomen met een oude man, echt een speciale. Zalig zulke mensen te ontmoeten. Vannamiddag de stad gaan verkennen daarover meer in een volgende blog. Cheers Guys.
Hai, nog even over Dundog. Er zijn plaatsen in Australië waar de tijd bleef stil staan, zo is Dundog. Een brede straat en langs beide zijden huizen zoals in een Western met balkons afgezet met een versierde ijzeren balustrade. De hoofdstraat bestaat uit beide zijden uit kleine zaken, een kapper, een beenhouwer een ijzerwinkel een garage en ga maar door. De zijstraten die recht op de hoofdstraat staan zijn ook zeer breed en daar vindt je de kerk, een bowlingclub en aparte huizen, sommigen heel oud. Niemand woont in een rijhuis maar allemaal in een aparte woning met een klein lapje erond. De huizen zijn laag en hebben allemaal een gelijk uitziende dak, zie buren op tv. De mensen staan er vroeg op, vanmorgen om 6u30 zag ik mensen wandelen met de hond en een klein kind. Om 8 uur s'avonds is het doodstil en is alles gesloten. De locals zijn over het algemeen dik tot heel dik, ook de vrouwen. Alcohol lusten ze wel want in de pub was bijna iedereen dronken. S'Morgens komen de ouderen samen en dan spelen ze croquet op een speciaal veld, dit is een spel met paaltjes en ballen die ze vooruit slaan met een soort houten hamer. Lastig zal het niet zijn want de meeste deelnemers bevinden zich in een stilstaande fase. Ook spelen ze een soort bowling op een groot groen veld, ze leggen een kleine bal aan de ene kant en van de andere kant rollen ze met ballen zo dicht mogelijk van de kleine bal. Ze staan op een klein rood veldje van waar ze moeten rollen. Oh ja zowel mannen als vrouwen dragen van die gekke hoedjes. Vandaag stuurde de gps ons twintig kilometer langs aarden wegen, heel smal met veel scherpe bochten, niet te herdoen. We staan nu in Katoomba, uitvalbasis om de blue mountains te bezoeken een prachtig natuurgebied met een oppervlakte van Nederland. See you
Na twee dagen in de natuur zijn we terug,in de bewoonde wereld. We logeerden vijf kilometer van de hoofdweg over een smalle aarden baantje. Wij stonden bij een kreek waar het heerlijk zwemmen was. De plaats, primitief maar alles was voorzien via een systeem van regenwatertanks en water rechtstreeks uit de kreek. Stel U voor je zit op het gemak te lezen en de kangoeroes zitten je te bekijken weliswaar vanaf een veilige afstand. S'avonds een lawaai van jewelste van allerlei soorten vogels, sommigen klinken precies als apen. Vandaag hebben we een deel van de kustroute gereden langs prachtige stranden. Nu staan we in een dorpje ergens in het binnenland, we zijn de talk of the town, mensen van Belgie dat is iets speciaals. Vanavond zijn we uitgenodigd in de lokale pub. See you
Vandaag naar natuurpark genaamd Bono Bono,volgens de Australiërs heel dichtbij toch 24 km rijden en dan nog een vijftal kilometer offroad. Langs de baan voor de eerste keer kangoeroes gezien, die dieren lopen gewoon overal los rond. We hebben de camper aan het begin van het park gelaten en heel het park doorgelopen te voet, naar schatting een dertigtal kilometer. Het eindpunt was een waterval en een heel mooi uitzicht. Er leven in het park prachtige vogels, helaas moeilijk te spotten maar lawaai maken ze genoeg. Wel gezien prachtige papegaaien met een rood en donkerblauw vederkleed. En er zijn inderdaad veel slangen in dit land, zwart, anderhalve meter lang en bang van de mens. Over een ding zwijgen ze beleefd, het stikt hier van de kleine vliegen en die beesten vallen je constant lastig, ze zitten op je bril zoemen rond je oren en vliegen massaal vlak voor je ogen. Op je rug zitten er soms meer dan dertig. We lopen dus gans de tijd al zwaaiend om de vliegen weg te jagen. See you
vanavond slapen we in een stadje Tenterfield. Bevattende een treinmuseum en nog een paar dingen het noemen niet waard. We bezochten het toeristenbureau en werden heel hartelijk ontvangen, gratis kersen incluis. Tenterfield is voornamelijk gesticht door de Duitsers en het moet gezegd ze houden hun geschiedenis in eer, inclusief borden met oude foto's op straat. De weg hier naartoe : kalm en daardoor heel aangenaam om te rijden. We zijn een paar keer op zoek gegaan naar wineries, maar na lang zoeken waren ze allemaal gesloten. Wat opvalt zijn de vele waarschuwingsborden met floating aera, inclusief meters hoe hoog het water eventueel staat, raar want het is hier kurkdroog. Morgen gaan we bushwalken want hier in de buurt zijn er verschillende Natural parcs see you folks.
Vandaag blijven staan, we hebben het stadje bezocht en het doet erg Amerikaans aan. Brede straten die elkaar kruisen en rechte hoeken, laagbouw en de ene zaak naast de andere. Zelfs een wapenwinkel ontbreekt niet met de slogan : we buy your gun. Wat ook opvalt is dat er veel verschillende kerken bestaan, een zelfs met een zondagschool. Katholiek, protestants, lutheraans, Adventkerk bestaan hier vredig naast elkaar. We zijn te voet gegaan en vandaag was het echt warm. De laatste drie kilometer lopen langs de winebago highway en daar passeren ze met enorme trucks, zoals je alleen in films ziet. Twee trucks na elkaar bezetten wel de plaats van vijftien auto's. Deze namiddag rust op de camping, hoewel rust, er zitten hier veel kaketoes en die schreeuwen constant naar elkaar. Terwijl we buiten zitten passeert er een groepje eenden slechts een meter van je af, zalig gewoon. See you
Het is nu avond en we camperen voor de eerste maal met de mobilhome. Het had wat voeten in de aarde, de mobilhome was niet beschikbaar en ze hebben ons een grotere gegeven van zes personen. Gelukkig is het met een automaat. De eerste kilometers, zweten. Druk verkeer, stuur aan de rechterzijde, links rijden. Ik heb steeds de neiging te veel aan de kant te rijden met de nodige protesten van mijn partner. We zijn in een groot shoppingcenter gaan inkopen doen, en dan vertrokken voor een tochtje van 150 km naar het binnenland. De autowegen zijn eerder smal en de vrachtwagens gigantisch. We staan nu op een camp Side bij het water. De verantwoordelijke is een echte Australiër, praatziek en heel behulpzaam, wij hadden lucifers vergeten en die man is er gaan halen wij kregen nog een zak verse groenten toe. Het is nu donker dus volgende keer meer over de omgeving. See you folks
