Twee weken verder en twee weken beterschap. Het trainingsprogramma blijft vlot verlopen. Ik zit nu in mijn laatste week van het eerste trainingsblok. Dat wil zeggen consolidatie en rust dus. De knie blijft zich zeer goed gedragen. Ook onder zwaardere belasting. De laatste maal dat ik echt iets voelde was door een slecht afgestelde schoen vorige week dinsdag. Een inlegzool en een andere afstelling van het schoenplaatje hebben sindsdien zowat 95% val alle pijn en ongemak weg genomen.
Ik heb sinds mijn laatste post veel duurtraining en enkele intervals gedaan. Deze zondag was dan de kers op de taart: de eerste maal sinds oktober vorig jaar dat ik de tocht naar Peer opnieuw deed. Ik heb zelfs een fotootje getrokken van de plaats waar ik 10 maanden geleden de basis voor al mijn gesukkel legde. Deze maal zonder problemen de volledige afstand afgehaspeld (buiten dan die snakebite op de toeristische weg). De gegevens: Afstand : 77.3km Rijtijd : 190 minuten Gemiddelde : 24.0km/h Hartslag : 126, 68% in D1, 12% in D2 Fietsknooppunten : Meylandt-308-309-05-78-03-04-33-39-75-74-79-300.
Ik vind het nu bijzonder grappig om de post over mijn 'ongelukje' vorig jaar te herlezen:
"In het midden van de tocht - op weg tussen 04 en 33 rijd ik op een
asfaltpaadje door het bos. Het ligt nat en vooral glad door de regen en
de gevallen bladeren. Opeens zie ik het knooppunt 33 voor me. Een
T-splitsing. Ik rem, maar gebruik vooral de achterrem. Niet doen op een
spekgladde weg met slicks natuurlijk.
Mijn achterwiel slipt en de fiets gaat erbij liggen. Ik geraak
uitgeklikt, maar daardoor sleept mijn voet over de grond waardoor dan
weer mijn knie in een heel vreemde hoek komt te staan. Een pijnlijke
bedoening. Ik blijf even zitten op het lege fietspad en neem de schade
op. Mijn rechterknie voelt geforceerd, maar er valt nog mee te fietsen.
Verder hou ik er alleen een gaatje in mijn overschoen en een wat scheve
achterderailleur aan over. De derailleur plooi ik na enkele honderden
meters weer recht. Ook mijn knie voelt weer zo goed als normaal na
enkele minuten fietsen. Gelukkig maar, want het is nog een eindje (nog
35km om exact te zijn).
Verder geen ongelukken meer en na drie
uur fietsen zie ik de Boekterheide weer. Het is pas bij het afstappen
dat ik voel dat mijn dijbeen en knie niet echt normaal aanvoelen. De
even lange duurtocht die voor morgen gepland staat zou wel eens in
gevaar kunnen komen."
Zaterdag heb ik de referentietijden gereden op mijn parcours aan de Zolderse kluis. Een toertje van ongeveer 5km waar ik zo hard mag gaan als ik kan. Na vier ronden stond mijn beste tijd op 20'37" met een gemiddelde van 15,8km/h. Nu kan ik om de twee weken gaan controleren hoe mijn tijden (en andere waarden) erop verbeteren.
Mijn conditie gaat ook de goeie kant op. Voor het eerst weer onder de 80kg, en dat bij een toegenomen spiermassa. Mijn benen zijn nog lang niet symmetrisch (en zullen dat misschien nooit meer worden), maar de kracht begint terug te komen. Mijn Polar heeft ook niks dan goed nieuws voor mij: een merkelijk gedaalde rustpols en een iets gestegen OwnIndex (VO2max). Tijdens mijn slaap worden er minimale waarden van 42 a 43 hartslagen geregistreerd. In de zetel zittend, stijgt dat tot amper 50, en overdag op het werk is een waarde tussen de 58 en 62 zowat de meest voorkomende. De Polar OwnIndex die enkele weken geleden nog op 52-53 stond is geklommen naar 56.
Maar de echte test komt volgende week woensdag. Dan heb ik een afspraak bij dokter Boonen voor een inspanningstest. September wordt een belangrijke maand in het trainingsprogramma. Veel vrije tijd en bij de duurtrainingen gaat meer en meer tempotraining komen. En deze maal zal ik met bijna exact de juiste zones kunnen trainen.
28-08-2007 om 11:25
geschreven door jon snow
14-08-2007
Slaaptekort
Vannacht mij laten verleiden door een te lange sessie Age of Empires II. Het was één uur, en deze ochtend was het zeven uur. Te weinig geslapen dus. Mijn rustpols ligt ook bijna 10 slagen te hoog. Is er een verband?
14-08-2007 om 10:35
geschreven door jon snow
Record gebroken
Tegen vorige week vrijdag was het virusje zo goed als verdwenen (al heb ik tot op vandaag nog steeds de kriebel in de keel). Vrijdag dan eerst het water getest met een korte recup-rit van 18km. So far so good.
Zaterdag wou ik de houdbaarheid van mijn nieuwe zadel testen en koos voor een rit van 2u naar de Sonnisheide. Allemaal in mijn extensieve duurzone natuurlijk. Met hier en daar een blokje D2 ertussen gaf dat een leuke training. Het zadel is perfect om gevoelloosheid te vermijden, maar zorgt wel voor een grotere druk op de zitbeenderen, en dat is even wennen. Ik heb ook het gevoel dat met de Alias mijn stuur iets te ver naar voor staat. Een kortere stuurpen is een mogelijke oplossing.
Zondag was het de bedoeling om verder te bouwen op de 2u van zaterdag. Dwz een 2u30 rondrijden in de extensieve zone. Ik koos voor de rit naar knooppunt 315 in Lummen. Deze begint mooi vlak en in het midden zitten er enkele hellinkjes en stukken vals plat waar je iets meer kan 'doorgeven'. Aan de 315 besloot ik echter om de rit uit te breiden naar Vlaams-Brabant. Het zadel voelde goed, de knie sputterde niet tegen tijdens de D2 blokken en het weer was uitstekend. Door echter een paar keer verkeerd te rijden zat ik al gauw veel verder van huis dan verwacht. Een tekort aan eten en drinken maakte de rit er ook niet gemakkelijker op. Uiteindelijk kwam ik na bijna 4u uitgedroogd en uitgeput weer thuis aan. 87,5km op de teller. Een nieuw afstandsrecord. Het vorige stond op 82km, maar dat was over twee ritten op een dag.
De rest van de zondag was navenant natuurlijk : na de douche direct in de zetel en maar hopen dat die arme beentjes en knie het niet moesten bekopen.
We zijn nu dinsdag, en na een rustdag lijken de benen weer klaar. De stijfheid is nog lang niet weg, maar ik heb toch geen pijnscheuten gehad waar ik zo voor vreesde. Vanavond begint dan ook een nieuwe fietsweek met een rit van 1u30 in de extensieve zone. Met de moed der wanhoop naar Houffalize toe werken. Misschien....
14-08-2007 om 10:26
geschreven door jon snow
10-08-2007
Virusje
Al drie dagen last van een sluimerend virusje. En dat aan het begin van mijn trainingsschema. Het lijkt wel alsof de calamiteiten altijd samenvallen met het opstellen van een schema. Remember de sinussen, de buikgriep, de val, de herval...?
Ik popel ondertussen om mijn gat eens te martelen met mijn nieuwe Specialized Alias.
10-08-2007 om 14:33
geschreven door jon snow
30-07-2007
Houffa 2008
Rijd ik hem, of rijd ik hem niet? Voor een tijd moet ik niet naar Houffalize afzakken. Dus is het puur om de fun te doen. Maar kan dat wel? Fun als je met moeite vooruit raakt... als je noodgedwongen voor de 40 moet gaan in plaats van de 60... als je eigenlijk liever het echte mountainbike-werk laat voor wanneer je de volle 16 weken voorbereiding hebt kunnen afwerken.
Misschien als het heeeel mooi weer is.
30-07-2007 om 11:30
geschreven door jon snow
Achel
Niet alleen een trappist. Gisteren ook doel van mijn duurtraining. Ik wou om 9u vertrekken, maar toen viel de regen nog met bakken uit de hemel. Tegen 10u was het al gereduceerd tot een matig gedruppel. Regenjasje, arm- en kniestukken, schoenovertrekken, ze zouden mij allemaal wel droog houden. Een goeie 45 minuten ja... dan voelde ik de eerste nattigheid langs de schoenovertrek in mijn schoen lopen . Met de knie was gelukkig alles wel perfect in orde. Rond het uur zeurde ze een beetje, maar dat was gauw over. Mijn achterwerk was als vanouds weer de major source of pain. Maar zelfs dat was niet zo erg als ik vreesde. Na de 2u1/2 van zaterdag verwachtte ik me aan meer drukpijn. Misschien toch maar eens die Specialized Alias proberen.
De regen hield het fietspad wel mooi leeg. Zo kon ik bijna 40km rechtdoor rijden zonder te moeten om- of opkijken. Op 1u40 was ik aan knooppunt 218. De 217 lag nog enkele kilometers verder, dus dat zou ik voor een zonnige (andere) dag houden. De weg terug was immers nog even lang. Tegen ik aan Wolfsdal was, voelden de benen wel leeg. Ik was dus content en opgelucht wanneer ik de Boekterheide opnieuw opreed. Al bij al een zeer mooie - zij het natte - tocht.
Een echte D1 zonder pijn. Dat was lang geleden. Alleen moet ik terug leren van in mijn zone te blijven rijden. Met 56% in D1 en 28% in D2 heb ik duidelijk te vaak en te lang een te groot verzet getrapt. De 39/19 is beter gepast dan de 39/17, maar die laatste loopt dan weer zo lekker.
Grotendeels hetzelfde Wolfsdal ritje als dinsdag, maar deze keer door het centrum vertrokken. Goed doortrappen en geen pijn voelen...fijn. Nog eens goed doorgetrokken op de klim, resultaat max hartslag van 168. Als de pijn de volgende dagen nog wegblijft, ga ik geleidelijk de duur van die doordeweekse ritjes optrekken naar 75 en 90 minuten.
Oh en ik mag niet vergeten volgende keer mijn linker schoenplaatje wat bij te stellen.
24km - 25,7km/h - 56' - 131bpm - 168bpm - 45hm
27-07-2007 om 11:57
geschreven door jon snow
26-07-2007
Van bij de bakker
De resultaten van mijn knie-MRI zijn er. Alles normaal buiten een baker's cyst in mijn knie. Er vallen nu veel dingen op z'n plaats. De symptomen waren altijd sterk gelijklopend, maar ik dacht dat er ook een cyste voelbaar moest zijn... Dat is dus niet het geval. In de loop van de week neem ik contact op met de dokter om een behandeling te bespreken. Ondertussen blijf ik fietsen natuurlijk.
Het trainingsschema voor de rest van de maand juli en de maand augustus is volledig op revalidatie ingesteld. Ritjes van 1 tot 2 uur aan lage intensiteit. Misschien dat ik tegen mijn vakantie in september weer wat hogere belastingen aan kan.
26-07-2007 om 09:55
geschreven door jon snow
24-07-2007
Rit #246
Een trainingsrit langs het Wolfsdal in zone D1. Het is ook de eerste proefrit met de ge-update racefiets. Het vage pijngevoel in de knie is er weer na een twintigtal minuten, maar verstoort de training niet echt. Net voor de Wolfsdal klim steekt een toerist me voorbij en ik kan het niet laten om er op de klim naar toe te rijden. Mijn hartslag schiet vlotjes omhoog naar 167. Dat is iets waar ik vroeger veel meer last mee had. Het is te zeggen: ik vond altijd dat ik een luie hartslag had. Dit is iets waar i kde komende weken misschien wat mee kan experimenteren. Kwestie van de saaie revalidatie en duurtrainingen wat interessant te maken.
22.5km - 24.1km/h - 56' - 125bpm - 167bpm - 45hm
24-07-2007 om 00:00
geschreven door jon snow
23-07-2007
Reetfiets
Om de trainingen op de weg wat vlotter te laten verlopen, heb ik me een baanfiets (aka janettenfiets) in elkaar gestoken. Welliswaar met een plat stuurtje om niet helemaal als janet door het leven te moeten gaan. Dit zijn de specs:
Frame
:
Decathlon road (sloping)
Wielen
:
Rigida SUP19 met Shimano Tiagra naven
Banden
:
Michelin Meganium
Cranks
:
Shimano Tiagra 50/39/30
Cassette
:
Shimano HG 12-23
Pedalen
:
Shimano PD-M520
Achterderailleur
:
Shimano Deore LX (low normal)
Voorderailleur
:
Shimano Road components
Shifters
:
Shimano Deore 9sp
Remmen
:
Shimano Tiagra
Remgrepen
:
Shimano Road components
Stuur
:
FSA 180 flatbar
Zadel
:
Fi'zi:k Gobi titanium
Zadelpen
:
Generic
Barends
:
Pro aluminium
Computer
:
Cateye Velo10
In de loop van vorige week heb ik het frame mooi wit gespoten en de vork zwart. Nu wacht ik nog op stickers die ik besteld heb via ebay om er een mooie witte Specialized van te maken. Boerenbedrog natuurlijk, maar het oog wil ook wat.
Mijn achterwiel slipt en de fiets gaat erbij liggen. Ik geraak
uitgeklikt, maar daardoor sleept mijn voet over de grond waardoor dan
weer mijn knie in een heel vreemde hoek komt te staan. Een pijnlijke
bedoening. Ik blijf even zitten op het lege fietspad en neem de schade
op. Mijn rechterknie voelt geforceerd, maar er valt nog mee te fietsen.
Verder hou ik er alleen een gaatje in mijn overschoen en een wat scheve
achterderailleur aan over. De derailleur plooi ik na enkele honderden
meters weer recht. Ook mijn knie voelt weer zo goed als normaal na
enkele minuten fietsen. Gelukkig maar, want het is nog een eindje (nog
35km om exact te zijn).
Rijd ik hem, of rijd ik hem niet? Voor een tijd moet ik niet naar Houffalize afzakken. Dus is het puur om de fun te doen. Maar kan dat wel? Fun als je met moeite vooruit raakt... als je noodgedwongen voor de 40 moet gaan in plaats van de 60... als je eigenlijk liever het echte mountainbike-werk laat voor wanneer je de volle 16 weken voorbereiding hebt kunnen afwerken. 
. Met de knie was gelukkig alles wel perfect in orde. Rond het uur zeurde ze een beetje, maar dat was gauw over. Mijn achterwerk was als vanouds weer de major source of pain. Maar zelfs dat was niet zo erg als ik vreesde. Na de 2u1/2 van zaterdag verwachtte ik me aan meer drukpijn. Misschien toch maar eens die 
