Om 8 uur vertrok een deel van ons met de bus naar São Paulo. We kwamen aan om 16 uur en om 18 uur was ik veilig en wel thuis. Uitpakken, douchen, de ouders bijpraten via Skype... En 's avonds met een verkoudheid gaan slapen om de volgende dag weer naar school te gaan... Yep, zowel de reis als de vakantie zitten erop... Back to normal dus! het was een lange dag, dus hoog tijd om te gaan slapen. Slaapwel!
We zijn de dag begonnen met danslessen! Zowel samba als funk. We hebben geweldig gelachen en ons goed geamuseerd =)! Vandaag zou 1 van de hoogtepunten van onze reis zijn want we gingen het beeld van de Cristo Redentor bezoeken dat in Rio op 1 van de bergen staat. Eerst met een treintje naar boven en daar waren we dan: aan de voet van het enorme Christusbeeld! We hebben mooie foto's getrokken, zowel van ons samen met Christus als van het geweldige uitzicht dat je daar had. Na deze ervaring gingen we naar het strand van Ipanema. Er was daar juist op straat een carnavalstoet gepasseerd. Het zag er dus zwart van het volk en er waren ook al veel mensen goed zat. Ploy, 1 van de Thaise meisjes had schrik van een onbekende man van pakweg 23 jaar die heel graag met haar wou praten. Hij was aangeschoten en Ploy was echt bang dat hij iets zou doen. Dus liep ze snel achter mijn rug en sloeg haar armen rond mijn middel en fluisterde terwijl de man dichterbij kwam:" Jolien, alsjeblief, doe iets!" Hij kwam voor mij staan en ik vroeg hem haar gerust te laten. Hij zei dat hij alleen maar wou praten en zette een stap dichter bij. Laat ons zeggen dat hij dicht genoeg stond om zijn bieradem te ruiken :s. Ik heb hem dan voorzichtig een metertje achteruit geduwd en gezegd dat hij vanaf die afstand mocht praten. Toen gaf hij op en liep weg. Ploy was mij dankbaar en daarna was alles weer rustig. Het was vandaag onze laatste dag dus we hebben in de lobby tot 2 uur 's nachts afscheid van elkaar genomen. Er werden berichtjes geschreven in dagboeken en op Braziliaanse vlaggen. Het was een fantastische reis met superleuke mensen. Ik heb er heel erg van genoten en hoop met hen contact te houden. Het is gek hoeveel je van bepaalde mensen kunt gaan houden na 23 dagen. Het waren stuk voor stuk onvergetelijke momenten, ervaringen en mensen. Om half 4 ging ik slapen en om half 7 stond ik weer op. Slaapwel!
Vandaag hebben we de historische en culturele bezienswaardigheden van de stad bezocht. Igreja (kerk) de Nossa Senhora Candelária, het teatro Municipal, het paleis van Tirade,tes, Confeitaria Colombo (waar we een lekkere koffiekoek hebben gegeten) en een rode trap die een kunstenaar heeft ontworpen met daarin tegels uit verschillende landen van de wereld. Er was er bv 1 uit Kontich, 1 van manneke pis en een paar met Vlaamse spreuken zoals: " praat niet over jezelf dat doen wij wel als je weg bent". Dan gingen we naar een park met een waterval en een woud. Normaal gingen we dan ook het voetbalstadion en de sambodroom bezoeken. Daar konden we helaas niet binnen wegens werken aan het stadion voor de wereldbeker en de sambodroom was volop in voorbereiding voor carnaval. We hebben de Pão d'Açucar bezocht. Dit zijn twee bergen van waarop je een prachtig uitzicht hebt. Om tot op de hoogste berg te geraken moet je twee kabelliften nemen. Het uitzicht was absoluut de moeite! 's Avonds was het terug avondeten en terug naar het marktje: souvenirs kopen! Daarna slaaptijd. Slaapwel!
Vandaag in de avond zijn we aangekomen in het prachtige
RIO DE JANEIRO!!!
We zijn gaan eten en naar een marktje geweest met massa's souvenirs. Het was een leuke avond! Aangekomen in het hotel was de kamerverdeling als volgt: ik, Yentl, Charlotte en Lena Van Dijck! Vier Belgische meisjes samen! De monitoren hadden voor dit laatste hotel de kamers geschikt dat vrienden samen liggen. Er is vanavond ook nog een klein accidentjeij geweest. Daniel en Luiz, 2 Mexicaanse jongens waren naar her zwembad van het hotel geweest. Daar stond blijkbaar een marmeren tafel. Luiz zat op de tafel en Daniel wou er bij komen zitten, alleen is Daniel een redelijk stevige kerel. Het gevolg was dat de tafel gebroken is. Aangezien marmeren tafles nogal duur zijn moeten de 2 de schade vergoeden. Elk 1300 reais ofwel een 480 euro! Luiz zijn reactie: Minha mãe vai me matar! (mijn mama gaat mij vermoorden!). Hierna is iedereen gaan slapen, in ons hotel aan de Copacabana...
We gaan naar onze laatste stad: Rio de Janeiro! Maar om daar te geraken is het ver rijden, dus houden we een tussenstop om te over,achten in Vítoria. We kregen onderweg het nieuws dat 2 meisjes van onze groep gestraft waren. Ze waren betrapt terwijl ze om half 4 nog met 2 jongens aan het rondwandelen waren in het hotel. Ze mogen de rest van de reis niet meer meedoen aan de activiteiten. 's Avonds kwamen we aan op het hotel. Ik sliep op de kamer met Laura (België) en Heindrun (Ijsland). Slaapwel!
Vandaag hebben we een geleide tour door de stad gemaakt. We zijn naar een monument geweest in de vorm van een kruis dat symbool staat voor de eerste misviering in Brazilië. Porto Seguro is trouwens de stad waar de Portugezen als eerste aankwamen of dus waar Brazilië ontdekt werd. We hebben ook een oude kerk bezocht en de "medicijnman" zeg maar van het dorpje. Hij verkoopt allerlei plantaardige dingen die voor vanalles goed zijn. Zalf tegen pijn in de beenderen, zalf tegen sinusitis, thee waar je van afvalt en bonen die als pepmiddel dienen. Daarna zijn we naar een strand geweest. We hebben gegeten en zijn terug naar het hotel gegaan. Onderweg hebben alle meisjes in de gang van de bus staan dansen, we hebben plezier gehad! Toen we aankwamen in het hotel was er een groep die ook de NO-reis maakt en hebben we een feestje gehad in het hotel. Op het einde van het feestje is de helft met kleren en al in het zwembad gesprongen. Daarna was het slaaptijd want de volgende dag trokken we weer verder. Slaapwel!
Vandaag is de dag niet goed begonnen. Toen iedereen om 12.30 klaar was om naar het strand te gaan kregen we slecht nieuws. Philip, 1 van de Duitse jongens had 's morgens een epilepsie-aanval gekregen. Hij is met de ambulance naar het ziekenhuis gegaan. Fabian, een andere Duitser ging mee als tolk omdat Philip toen hij bijkwam Duits praatte en even kwijt was hoe hij Portugees moet praten. Laura, het Belgische meisje, ging ook mee omdat zij zich al drie dagen slecht voelde en amper kon eten. 's Avonds was iedereen terug in het hotel en waren ze allebei beter. Laura blijkt wel Dengue te hebben. Nog een klein probleempje was dat de band van de bus kapot is. Na al deze nieuwtjes gingen we te voet naar het strand. Aan het strand was een podium waar de sambaschool optrad en er dansles werd gegeven. Heel onze groep heeft enthousiast meegedaan, het was superleuk! Funk, sertanejo en ietwat vrije stijl :p. En maar draaien met die heupen en schudden met die kont, da's iets dat Brazilianen kunnen als de beste! Wij gringos kunnen er anders ook wel wat van :D. 's Avonds op restaurant gaan eten en daarna in het hotel relaxen en slapen. Slaapwel!
We zijn vandaag heel vroeg opgestaan. Om half 6 was het opstaan, aankleden en de laatste spullen inpakken. Om 6 uur valies naar de bus en check-out. Van 6.20 tot 6.55 ontbijten en om 7 uur waren we op weg. Het vooruitzicht: een reis van 17 uur, aankomst om middernacht. Op de een of andere manier hebben we vertraging opgelopen want we kwamen pas aan om 4.30... Ik slaap op de kamer met Lena De Pourq (België), Damaris (Mexico) en Sara (Italië). Om half 6 gingen we slapen, na een dag van 24 uur. Gelukkig mochten we slapen tot de middag. Slaapwel!
Vandaag zijn we naar het strand "Praia do Gunga" geweest. Zwemmen, met de bal spelen en zonnen, wat een leven! Ik ben wel maar weinig bruin, tja zonnecreme factor 50 hè. Voor de rest was het frietjes eten, melk uit een kokosnoot drinken en lekker luieren in de zon of schaduw. Een rustig maar geslaagd dagje. 's Avonds zijn we ijs gaan eten en naar een marktje geweest. Onderweg naar het marktje kwamen we een andere groep tegen vanRotary die de Noord-Oostenreis doet. Er zat een Waal en een Nederlander bij. De Nederlander vertelde dat er in hun groep net 8 mensen naar huis gestuurd waren (huis in Brazilië). De reisleiding had hen betrapt terwijl ze op de hotelkamer sterke drank aan het drinken waren. Het kan zelfs zijn dat ze terug naar hun thuisland gestuurd worden. In onze groep was er een gelijkaardig incident met de twee jongens die in Recife bier kochten. Vandaag hebben we het nieuws gekregen dat ze mogen blijven omdat ze gekocht hebben maar niet gedronken. Als sanctie mogen ze wel niet meer mee op avonduitstappen van de groep. Terug in het hotel was het ontspannen en dan slapen. Morgen hebben we een lange reis voor de boeg! Slaapwel!
Vandaag is weer een lange reis. We trekken van Recife naar Maceió. We zijn pas 's middags vertrokken zodat we wat konden uitslapen. Eerst naar een marktje met artisanale spulletjes en dan begonnen we aan onze tocht. Het ging goed tot 's avonds. Opeens viel de bus stil en startte hij niet meer. Na 5 minuten lukte het gelukkig weer. We zijn uiteindelijk veilig en wel aangekomen aan het hotel. Ik slaap op de kamer met Eveline en Laura Bass. Nu is het slaaptijd. Slaapwel!
