Ik ben Julie
Ik ben een vrouw en woon in De Kempen (die niet aan de zee liggen " as seen in my newbie message") (België) en mijn beroep is jammer genoeg nog steeds schoolgaand.
Ik ben geboren op 01/10/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Toneel, skiën, lopen, pc, lezen, schrijven... Oké, nogal veel dus :).
Hej, al talloze blogs versleten (na 10 of 20 berichten fzo) & now this girl is back! Oh ja. And this time she's definitely going to make something out of it. (eerst de spellingsfouten er misschien uithalen... oeps) Sinds mijn laatste blogavontuur heb ik ondertussen al enkele life-changing moments gekend. 'Zoals?'
vraag je. Euhm, kort samengevat, bevind ik me nu een Zuid-Koreaanse
penvriendin, twee verhogingen van mijn zakgeld, een tiental reizen en
een miljoenen boeken later. Inderdaad, de het laatste jaar van mijn
leven heb ik me zeker "productief" bezig gehouden op meer dan één vlak.
Ik heb een beetje rondgedoold tot ik verdwaalde in mijn eigen gedachten
(Dit krijg je dus van al die emo's op school... No offense!) Maar
sommige kinderen zijn echt ongelooflijk strange... Ik ga je niet
vervelen met alfabetische verklaringen voor het voorkomen van emo's,
punkers of piercings maar neem het van mij aan, mijn ongelooflijk
strenge (ex?)katholieke school is langzamerhand veranderd in een
opslagplaats voor de marginalen van deze eeuw. (In de middeleeuwen
(nieuwe spelling: zonder hoofdletter) was een marginaal iemand die zich
bevond in de rand van de samenleving = gwn een leuk weetje, zou ik zo
zeggen.) Misschien wordt het eens tijd om aan het doel van dit
blogbericht te beginnen. Sinds ik ondertussen heb uitgelegd dat het
woord 'newbie' volgens mijn definitie niet meer aan mij is besteed.
Eventueel een klein paspoortje van die 'mij'? Wie/wat die 'mij' is en
waar ze voor staat... (Ja, idd 'ze' : lang leve het feminisme! (zegt
zij met haar sechzehn Jahre alt ) Ik ben dus een schoolgaand meisje van
(net! Hip hoi : ) zestien die zich momenteel probeert te handhaven in
de 5e-jaar-richting van de wondermooie combinatie Latijn-Moderne Talen.
'Probeert' zeg ik wel, want na zoveel jaar school begin je toch over de
letterlijke en figuurlijke betekenis van het woord 'schoolmoe' na te
denken. Tot zover mijn leven. Ik woon in de Kempen (als je dat een
plaats kan noemen; ik heb ooit iemand gekend van CLIP-kamp die dacht
dat de Kempen aan de zee liggen (indien jij dat ook denkt, raad ik je
aan zeer dringend een kaart van België naast de verjaardagskalender, de
spiegel en de strips in je toiletruimte te hangen. ) Mijn doelen in
leven... (ik werk idd van een mentaal lijstje als je dat al mocht
doorhebben : ) Dus, tweede poging, mijn doelen in leven... *thinking*
Op nummer 1 staat waarschijnlijk een beroemd schrijfster worden
(misschien kan ik gewoon al mijn mislukte blogpogingen bundelen en
uitgeven. Zou dat verkopen, denk je? De titel zou dan zoiets kunnen
zijn in de trant van 'The Fake (?) Blog Princess' en het volgende boek
'The Fake (?) Blog Princess slaat weer toe. Ha ha.) En, je kon het al
raden, mijn tweede doel in leven is prinses worden... Nee, dus niet. Ik
mag dan wel jong lijken in jouw ogen, naast meegesleept worden door
fantasie ben ik niet het type jongere dat verslaafd wordt. Op welke
manier dan ook. Anyways, I'm hoping to see you react to this
message. Anders heeft de blog princess geen reacties en geen bezoekers,
dat zou een zwart boek worden... Een groetje en een kusje, van Julie
(hip hoi, het eerste echte echte echte fatsoenlijke blog bericht van deze eeuw : )
Nota
bij Blogbericht: Ik zou misschien moeten letten (de volgende keer fzo)
op de hoeveelheid 'misschien's en de hoeveelheid (haakjes).
Normale mensen, dus met normale ouders zetten op zaterdagavond de bloemetjes wel eens buiten... Miss Ici mag maar één keer per maand uitgaan en het is al de 10e oktober dus dat hb k wl al gedaan vr deze maand. Rest het probleem: hoe vul je je zaterdagavond? Het klinkt suf maar met je vriendinnen Singstar onveilig maken is ook een leuke bezigheid. :) Dus we hadden n rendez-vous'je @ a friends place ; and it was fun, I can assure you. De rest van de dag heb ik doorgebracht met pc'en voor school (= schoolpc'en vanaf nu : ) in mijn Disneypyama, een complete schoonheidskuur in de badkamer (waar ik na een tweetal uren volledig herboren uitkwam) en het verslinden van enkele favoriete boeken. Als ik dit eens overlees, klinkt het saai. Maar zo'n dagen zijn eigenlijk ongelooflijk leuk om je met je voeten op de grond te houden (voor het geval de zwaartekracht het even begeeft). Om de dag af te sluiten deed ik iets heel origineels. Je zou het moeten kunnen raden. Haha, ik blogde : ). Oké, dom. Ik sta dan ook wereldwijd bekend om mijn gebrek aan humor. Over humor gesproken (als je niet wilt omvallen van de flauwte van de mop die volgt, raad ik je aan hier niet verder te lezen) ik heb onlangs echt iets fun gehoord.
Dus: het is geel en als het op je valt, ben je dood. Wat is het? Een gele bulldozer natuurlijk. Het is geel en als het op je valt, ben je niet dood. Wat is het nu? Een pluchen bulldozer : ).
I should stop now, I know. Om meer van dit soort humor te vermijden, ga ik nu mijn bed met lichtgroene-klavertjes-4-overtrek opzoeken.
Maar als ik dat niet eerst laat ontspruiten aan mijn brein,
Kan ik zulke woorden niet gebruiken.
Hakkend van de ene op de andere tak.
Ik houd zelf niet zo van mensen die op hun blog de éne na de andere lyrische tekst neerpennen. In dat opzicht heb ik mij recentelijk niet goed gedragen. Maar als je je eigen regels maakt, kan je ze ook zelf aanpassen. En dat doe ik dan misschien wel bij deze.
Het is nu dus officieel: we love disney-pyama's. Op dagen als deze is dat het enige lichtpuntje van de zaak. O ja, en de kilogrammetjes raclette kaas die we aan de livingtafel verslinden terwijl Gods natte, druilerige afval uit de hemel naar beneden dondert. Ja, lang leve de regen! En lang leve het cynisme. Soms wind je je op over domme dingen, dat is dan ook dom. Als je je zou opwinden over andere dingen dan domme, dan is dat politiek. (d'après la fille de seize ans) Vandaag zijn we helemaal pro-rommel ^^. Eigenlijk is dit best opwindend (schrijvende verzet zich nu in de stoel, denkend aan alle andere opwindende dingen ~ ja, idd 16 jaar) Ik ben eigenlijk nog maar net verjaard. Zo'n 11 dagen en 6 uur tel ik nog maar 16 maal 365 dagen, met inrekening van de schrikkeljaren... Oké, het opwindende van de zaak is er na 2 regels ook wel af. Ik wijd me terug volledig aan de raclettekaas. Tot de volgende.
"Time starts to pass, before you know it you're frozen."
I don't think it's right to try to beat time. Once it'll have caught up with you and then there's no holding anymore.
People say that you should never give up trying, even if it's a lost cause. I have no idea. I'm torn in between. There might be something irresistible about a lost cause, I wouldn't know. But wouldn't it get depressing after some time, knowing that you'll never reach your dreams, your hopes, your glory? Wouldn't you feel the urge to give up after working so hard and not receiving? The only thing a human wants to work as hard for as he or she can is also the only thing that he can't reach. Because He is with us, even if you don't know it, even if you don't see it, even if you don't want it. When He believes your inner's good, you are. And fighting agains Him won't bring you back the easy thinking that you used to call your life. It will only get you want the simple sheet of right and wrong, and the difficulties that exist there, more. No matter how you turn it, the solution lies with him. And you'll never give up trying, just to reach the ultimate good. It's not a goal like being successful, it's more the reason why we live and the voice that can tell you why we do what we do. Listen to his voice and you won't be left with questions, listen to his voice and no matter what you want, you'll be satisfied right then, right there. For now and for forever.
Had ik al vermeld dat ik completely obsessed ben met letters, woorden, boeken? Momenteel heb ik 7 bestellingen lopen bij Fnac Antwerpen Groenplaats, helemaal waar. Doorheen de jaren is er wel wat veranderd. Buiten het feit dat ik geëvolueerd ben van 'Vos & Haas' naar 'Wuthering Heights' in de oorspronkelijke Engelse versie, heeft mijn boekbudget geleden en werd ik verplicht voor het merendeel te zweren bij de bib. Dit kwam deels misschien door het feit dat na enkele dure rekeningen boeken die ik allemaal verslond, het oorspronkelijke doel 'leren lezen' onderdrukt werd door 'genot'. En 'genot' kan dus blijkbaar uit de bib komen. Hoe ik dan nog aan 7 bestellingen kom? Good question. Sinds kort heb ik het plezier van lezen in andere talen (en bij voorkeur liefst in de oorspronkelijke taal) ontdekt. En daar valt wel nog wat te le-r/z-en dus deze formidabele projecten worden nog met hart en ziel gefinancierd. Als ik 20 ben, beroep ik me op die manier waarschijnlijk op het Russisch of het Chinees, in order not to pay for the books myself. Mijn All Time Favourite Books hebben een select plaatsje. Ze bevinden zich niet in de (al meermaals) vergrote boekenkasten langs de muur, maar verwelkomen de bezoeker met hun twintigen op de commode, naast het 19e-Eeuwse museumstuk dat mijn juwelendoosje speelt en het-prikbord-van-mijn-leven dat onder andere een toneelposter van Midzomernachtsdroom, een handtekening van Selena Gomez, de 10e letter van het alfabet in hout (= ja, de eerste letter van mijn naam), een pistekaart en nog veel sentimentele souveniertjes die men in andere talen het woorden 'rommel' geeft. Idd boeken zijn steevast onder een grote noemer vertegenwoordigd in mijn kamer. Dat is nu wel bewezen. Die boeken die de eer hebben een kastoppervlak te delen met mijn-prikbord-van-mijn-leven dragen de volgende titels: - Stefan Brijs * De Engelenmaker - Jan de Leeuw * Rode Sneeuw - Robert Muchamore * Cherubserie - Gerda van Erkel * Mijn zoute zoen - Anthony Horowitz * Alex Rider Serie - Stephenie Meyer * Twilight Serie
Vertel mij jouw favoriete boeken en waarom. Koop je eerder boeken of maak je gebruik van de diensten van de bibliotheek? Waar hebben jouw boeken de eer te staan? & Als het een niet te zware opdracht is, hoeveel tel je er? (Ik 578. Persoonlijk vind ik dat nog wel meevallen, gezien de grootte en de aard van mijn obsessie.)
