Of hij nou piraat met een alcoholprobleem speelt of gestalte geeft aan de modebewuste gangster John Dillinger in Public Enemies, Johnny Depp (46) blijft Koning Cool. Stijl en manieren zijn belangrijk. Ik haat hufters.
Johnny Depp. FOTO AP/JOEL RYAN
Wanneer Johnny Depp de suite van het Four Seasons Hotel in Los Angeles binnenstapt, voel je: hier loopt een zelfbewuste wereldster. Hij combineert stoer met stijlvol - ruige laarzen en een prachtig hagelwit shirt - stopt overal voor een praatje en oogt relaxed. Geen kapsones à la Russell Crowe die er een sport van maakt iedereen zo snel mogelijk tegen zich in het harnas te jagen. En evenmin een achterdochtige houding zoals Public Enemies-collega Christian Bale die bij elke vraag een verbale val vermoedt.
Integendeel. Depp blijkt uiterst benaderbaar. Hij negeert bovendien zijn overspannen agenten die hel en verdoemenis beloven wanneer de vragen aan Mister Depp te persoonlijk zouden zijn. Mister Depp laat zich niet leiden en begint zelf over zijn 'kiddies' Lily-Rose (10) en Jack (7) met wie hij vaker ongestoord naar Disneyland zou willen gaan: ,,Dat kan nu niet omdat ik als een freak wordt aangestaard. Maar ja, daar moet ik maar mee zien om te gaan.''
Dat eigenzinnige en zijn nuchtere houding zorgen ervoor dat hij na 25 tropenjaren in Hollywood de best betaalde acteur na Harrison Ford is, een eigen eiland in de Bahama's bezit en toch geen paparazzi-prooi vormt zoals Tom Cruise of Brad Pitt.
Verder kan hij daardoor bogen op een even risicovol als buitengewoon en onvoorspelbaar curriculum vitae. Daarop zonderlingen en onaangepasten: Edward Scissorhands, kapitein Jack Sparrow en binnenkort Alice in Wonderlands Mad Hatter. Maar ook levensechte personages onder wie Donnie Brasco en Blows George Jung.
Depps meest recente artistieke scalp is die van gangster John Dillinger die in de roerige en corrupte jaren '30 het midwesten van Amerika onveilig maakte om vervolgens zijn buit om te zetten in goed gerijpte whiskey's en dure kleding. Dat zijn stiefvader 'studeerde aan de penitentiaire universiteit' hielp hem inzicht te krijgen in het leven en brein van criminelen, zegt hij.
Depp weet de kleinste details over de beruchte en excentrieke bankovervaller die door de machtszieke politicus J. Edgar Hoover tot staatsvijand nummer 1 werd uitgeroepen. En dus kent hij ook de fallus-mythe - naar verluidt 40 centimeter - die over Dillinger de ronde doet: ,,John was in alle opzichten gigantisch en legendarisch. Ongelooflijk.''
,,Ik begrijp waarom mensen Dillinger zien als een held en niet als een bad guy. De banken en de overheid buitten destijds het volk uit en verrijkten zich schaamteloos ten koste van de gewone man. Hij zag zijn geld, net als nu door de recessie, in rook opgaan en werd met onduidelijke verhalen van het kastje naar de muur gestuurd. Dillinger pikte dat niet. Kan ik het niet krijgen op een eerlijke manier, dan maar anders, luidde zijn motto. Hij nam stelling tegen het establishment als een moderne Robin Hood zonder onschuldigen te duperen. Bovendien was zijn tegenstander Hoover een doortrapte en slechte kerel dus het publiek vond het prachtig dat iemand hem dwars zat.
,,Wat ik ook mooi en fascinerend vind: in de tijd van Dillinger had je nog echte mannen. Kijk naar de mode in die periode. Mannen droegen hoeden en dassen, liepen in kostuums en mooie lange jassen en hielden de deur voor een vrouw open. Je nam haar mee uit en behandelde haar als koningin. Ik bedoel: ze deden hun best om voorkomend te zijn en tegelijkertijd te imponeren. Er bestond trots en niemand was bang om zich te onderscheiden of om als individu op te vallen. Eenvoudige eigenschappen die we in de loop der jaren onderweg zijn kwijtgeraakt.
,,Mannen trekken het liefst hetzelfde aan, bedienen zich van dezelfde zogenaamd hippe uitdrukkingen en luisteren naar dezelfde radiostations. Eenheidsworst is de norm. Op je slippers of in je korte broek naar een receptie? Geen probleem. Keiharde muziek met de ramen open? Ook niet. Je lekker veilig verschuilen achter anderen? Waarom niet? Ik vind stijl, durf en manieren belangrijk, ik haat hufters. Ik denk dat mannen een klap van de digitale molen hebben gekregen waardoor ze niet meer zien wat wel en niet normaal is. Misschien wel onontkoombaar door de tabloid-cultuur en stortvloed aan ranzige reality op televisie. Ik denk dat John Dillinger op de loop zou gaan als hij ziet aan wat voor waanzin we gewend zijn geraakt.''
Depp beseft wel dat hij zich door zijn status en loopbaan in een uitzonderingspositie bevindt. Immers: niet iedereen beschikt over een Caribbisch Bounty-paradijs met privéstranden vernoemd naar familieleden waarop hij zich kan terugtrekken voor wat innerlijke bespiegelingen. ,,Dat is zo. Maar ook ik moet evenwicht zoeken en me afvragen wat wel en wat niet kan. Daarom hebben Vanessa (Paradis, zijn echtgenote, red.) en ik nog steeds het huis in Zuid-Frankrijk.
,,In de praktijk wonen we door mijn werk alweer drie jaar non-stop in Los Angeles waar de kinderen naar school gaan. Maar die woning in Europa houden we aan. Weg van de producenten , de agenten, de promotors en de talloze telefoontjes. Simpel leven op het platteland doet een mens goed. Afstand nemen zorgt voor een heldere blik. Want uiteindelijk hoop ik een echte man te zijn door mezelf niet te verloochenen en een goede vader en vriend te zijn voor diegenen die om mij geven. Echt, het leven is soms helemaal niet ingewikkeld.''
Gepubliceerd op di 28 juli 2009 De opnames van de vierde Pirates of the Caribbean-film zullen in 2010 van start gaan. Dat zei Oren Aviv, hoofd van productie bij Disney Studios, tijdens een interview deze week op Comic Con in San Diego.
Producent Jerry Bruckheimer zei eerder al bezig te zijn met het script voor een vierde piratenfilm, maar blijkbaar zijn Aviv en Disney dus ook van plan er vaart achter te zetten. We gaan beginnen met de opnames van Pirates 4 in april of mei van volgend jaar, zei Aviv. Het plan is om m in 2011 uit te brengen. We zullen ditmaal maar één film tegelijk opnemen (de vorige twee Pirates-films werden tegelijk gefilmd red.), en we hopen dat deze vierde film het eerste deel zal worden van een nieuwe trilogie.
We moeten de schaal iets verkleinen. We kunnen gewoon niet groter, gaf Aviv toe, doelend op de monsterlijke omvang van de derde film, Pirates of the Caribbean: At Worlds End, waarin in de laatste scènes een hele vloot aan piratenschepen al schietend en zwaardvechtend vergaat in een alles verzwelgende draaikolk. Filmhistorie, zeker, maar het kan best een onsje minder. Het is belangrijk voor mij om het verhaal helemaal goed in orde te hebben, ging Aviv verder. Het was leuk dat de voorgaande films steeds groter en spectaculairder werden, maar we moeten nu terugkeren naar de kern, de essentie, de personages.
Volgens Aviv is er nog heel veel over Captain Jack Sparrow te vertellen en te ontdekken. Hij wilde echter niet kwijt of we dit al in de volgende film zullen zien. Wel heeft Johnny Depp al aangegeven zeker interesse te hebben om zijn glansrol als de immer benevelde Captain Jack weer op zich te nemen. En aangezien zowel Orlando Bloom als Keira Knightley hebben gezegd niet terug te willen keren in de films (als respectievelijk Will Turner en Elizabeth Turner-Swann), zal de focus waarschijnlijk toch vooral op Lucky Jack komen te liggen.
Het is nog niet duidelijk waar de volgende film over zal gaan hoewel we aan het eind van de derde film zagen dat Jack Sparrow, eens temeer zonder piratenschip en in een kleine sloep, koers zette naar de fabelachtige Fontein van de Eeuwige Jeugd. Ook is nog niet bekend of regisseur Gore Verbinski weer van de partij zal zijn.
Een nieuwe film van Michael Mann: we kijken er altijd reikhalzend
naar uit. Je zou voor minder, want met klappers als Heat, Ali, The
Insider en Collateral bewees Mann keer op keer dat hij naast een
begenadigd verteller ook een groot stilist is. Met zijn uitgepuurde
visuele stijl en zijn neus voor gespierde mannelijke hoofdrollen wist
hij zelfs het onzinnige Miami Vice meer allure te geven dan de film
eigenlijk verdiende.
In Public Enemies bouwt Mann verder op
één van zijn geliefkoosde thema's: de machtsstrijd tussen alfa-mannen
wiens werelden mijlenver uit elkaar liggen, maar die door hun
levensstijl in elkaars vaarwater terechtkomen. Voorbeeld bij uitstek:
de personages van Pacino en De Niro in Heat. De één is agent, de ander
beroepscrimineel. En ook al leven ze aan weerszijden van de wet, toch
hebben ze respect voor elkaars talent en professionalisme. Die dynamiek
vinden we ook in Public Enemies, al verschuift het perspectief in de
richting van de slechterik. Dit keer is dat John Dillinger (Johnny
Depp), één van Amerika's meest beruchte bankovervallers, die naar eigen
zeggen elke bank kan beroven in exact honderd seconden. Zijn
tegenpool is Christian Bale alias Melvin Purvis, één van de meest
hardnekkige pitbulls die onder J. Edgar Hoover de strijd aanging met de
georganiseerde misdaad. En hij had zijn handen vol: in de nasleep van
de economische crisis van de jaren '30 vierde de criminaliteit hoogtij,
met Dillinger en zijn bende als voornaamste boosdoeners.
Met een
dergelijk opzet vallen de parallellen tussen Public Enemies en Heat
nauwelijks te omzeilen. Het lijkt erop dan Mann bewust op zoek is
gegaan naar een nieuwe invalshoek voor hetzelfde thema. Helaas valt
Public Enemies in vergelijking met zijn eerdere meesterwerk een beetje
flets uit. Geen uitgebreide kennismaking met de personages, en zelfs
geen volledig beeld van de persoon John Dillinger. Mann kiest voor een
momentopname: als we Dillinger voor het eerst ontmoeten, is hij al een
folkloreheld, een soort criminele Robin Hood die banken overvalt en een
deel van het geld aan de armen geeft. Een man die bulkt van
zelfvertrouwen, in dure clubs rondhangt en op klaarlichte dag een kraak
aandurft. En ontzettend veel geluk lijkt te hebben. In een
onwaarschijnlijk spannende scène zien we hoe Dillinger in een propvolle
bioscoop tussen de mensen zit zonder dat ze hem herkennen, ook al maant
het drammerige opsporingsbericht op het scherm hen aan goed naar links
en rechts te kijken. Because America's public enemy number one could
be sitting right next to you.
Helaas zijn dit soort briljante
scènes dun gezaaid. De film mist omkadering en dus dramatische
spanning, en de groots opgezette (en bijzonder spannende) ontknoping
heeft niet de impact die ze had kunnen hebben. Het meest ergerlijke aan
Public Enemies is echter de stijlkeuze van Mann. Met de visuele (en
overdadig verzorgde) aankleding zit het snor. Maar een Mann-film moet
het vooral hebben van dynamisch camerawerk en dito montage. Alleen gaat
het net daar vreselijk mis: het wiebelige, bij wijlen ongefocuste
camerawerk begint al na een halfuur op de zenuwen te werken, en tijdens
de actiescènes zwiert en zwalpt de camera zodanig dat de beeldenbrij
nog nauwelijks te volgen is. Zelfs de op voorhand veelgeprezen
shoot-out in het bos is te warrig om echt meeslepend te zijn.
Ongetwijfeld mikte Mann op realisme, maar voor een film die zich in dit
tijdperk afspeelt, is dat meer dan verloren moeite. Want is het niet
juist de glamour en glitter die in dit soort misdaadfilms voor de sfeer
zorgen? Je hoeft maar naar The Untouchables of The Godfather Part II te
kijken om te weten waar we het over hebben.
Public Enemies is dan
wel een mindere Mann, afgezien van de rommelige visuals en het kale
verhaal, heeft de film wel een paar troeven, niet in het minst het
intense acteerwerk van Johnny Depp. Zelfs na blockbusters als Pirates
of the Caribbean is hij nog altijd in staat om volledig in zijn
personage te verdwijnen. Als Dillinger bewijst hij opnieuw dat hij één
van de meest getalenteerde acteurs van zijn generatie is. Ook
schitterend is de rol van Marion Cotillard (twee jaar geleden terecht
bekroond met een Oscar voor haar rol in La Môme), die Depp op zijn
niveau van ongeziene repliek dient. Hun scènes samen bulken van de
'chemistry', en Cotillard geeft Public Enemies een kloppend hart. Dit
soort lof valt meestal ook Christian Bale te beurt, maar zijn rol is
dit keer te karig om echt op te vallen. Net als in Terminator Salvation
is hij onderkoeld en grimmig, maar komt hij door het gebrek aan
schermtijd (en de fatsoenlijke uitwerking van zijn personage) wat
eenzijdig over. Dat geldt ook voor de vele bekende acteurs in kleinere
rollen (waaronder rijzende ster Channing Tatum, Lost-ster Emilie de
Ravin, Billy Crudup en Stephen Dorff). Ze zijn allemaal het slachtoffer
van een vlak scenario dat met moeite de hele speelduur kan blijven
boeien.
Blijkbaar is de rol van de Robin Hood-achtige John Dillinger hem goed bevallen, want nu gaat Johnny Depp voor alweer een enfant terrible die het namens de gewone man opneemt tegen het establishment. Hij zal namelijk de rol gaan spelen van Pancho Villa, de Mexicaanse revolutionair die het opnam tegen de Spaanse overheersers en uiteindelijk de Mexicaanse grondwet mogelijk maakte. Villa is tot op de dag van vandaag één van de grootste volkshelden in Mexico.
De keuze voor Depp is misschien opmerkelijk, omdat Depp er met zijn delicate gezicht en hoge jukbeenderen geenszins uitziet als de ietwat mollige Mexicaan Pancho Villa. Eerder werd het leven van Villa al uitgebeeld door Antonio Banderas, in de HBO-serie And Starring Pancho Villa as Himself, maar dat is tenminste nog iemand van Spaanse afkomst. Maar goed, het is Hollywood, dus alles kan. Interessant detail is wel dat Depp het, waarschijnlijk vanwege zijn grotere star power, gewonnen heeft van Spanjaard Javier Bardem, die tot voor kort ook in de race was om Villa te gaan spelen.
Aan het roer van deze film staat de Servische regisseur Emir Kusturica. Hij en Depp hebben al eerder samengewerkt bij Arizona Dream (1993). Sindsdien zijn de twee vrienden geworden, en Depp heeft meermalen in interviews gezegd dat hij op filmgebied alles overheeft voor Kustrica. Dat zou kunnen verklaren waarom Depp getekend heeft voor deze film, die vooralsnog met een schamel budget gemaakt moet worden.
Op de vraag hoe Kusturica iemand als Depp heeft kunnen scoren, antwoordt hij: Hij is de koning van Hollywood, en momenteel de duurste acteur van Hollywood. ( ) Maar hij doet soms een film voor 20 miljoen, dan weer voor 1 miljoen. Hij heeft zijn carrière gebouwd op het feit dat hij altijd met regisseurs werkt die hij graag mag, waarmee hij het vertrouwen in de film vooropstelt. Dus maakt hij zowel kleine als grote films: die Pirates of the Caribbean-films zijn pas iets van de laatste tijd.
De opnames voor deze Pancho Villa-film stonden gepland voor dit najaar, maar vanwege de overvolle agenda van Depp kan hiermee pas begonnen worden in 2010 of zelfs 2011. Maar Kusturica benadrukt dat hij het belangrijker vindt wie de hoofdrol speelt dan wanneer de opnames van start gaan.
Deze verfilming van de gelijknamige graphic novel van Frank Miller stamt alweer uit 2005, toch moeten we op een vervolg nog even wachten. Dát-ie er komt, staat vast, maar waarschijnlijk pas in 2011.
Merkwaardig genoeg staat er voor het jaar erop deel drie alweer op het programma, met, zo gaan de geruchten, Johnny Depp in een hoofdrol. In het vooralsnog enige deel staan ook geen kleine namen, want wat te denken van Bruce Willis, Clive Owen, Benicio del Toro, Mickey Rourke en Jessica Alba?
Duistere wereld Het is een duistere film, geschoten in zwart, wit en grijs-tinten met hier en daar een zweempje kleur. Bruce Willis speelt een detective die probeert enige orde te scheppen in een zondige stad, vol prostituees, moordenaars en ander schimmig gespuis.
Overdonderend In de bioscoop kwam Sin City heel goed over, zo op het grote doek, met overdonderende muziek, maar als je het geluid thuis flink hard zet en wat dichterbij de buis gaat zitten, kom je ook aardig in de buurt.
Ook The White Queen uit Alice in Wonderland poseert met haar troetel voor de foto.
Tien dagen geleden zagen we The Mad Hatter, Alice en The Red Queen voor een fotoshoot pronken met een troeteldier naar keuze, en dan mag The White Queen uiteraard ook niet ontbreken.
Vergezeld door het personage Dormouse verscheen actrice Anne Hathaway op een foto opEmpireOnline.
De overige drie afbeeldingen hebben we er nog maar eens bij gezet, zodat je de hoofdpersonages allemaal op een rijtje hebt.
Onder de hoge hoed herken je Johnny Depp, de witte langoor rust in de armen van Mia Wasikowska en de knorrende krulstaart ontsnapt niet uit de greep van Helena Bonham Carter.
Het wondere land verschijnt in de bioscoop vanaf maart 2010.
Na Victoria Beckham is het nu de beurt aan Johnny Depp om zijn stem te verlenen aan een Sponge Bob-personage voor het tienjarig bestaan van de tekenfilmserie. Dat zullen zijn twee kindjes wel leuk vinden. Johnny zal zijn stem verlenen aan een gespierde surfer die Jack genaamd is.
De acteur, die binnenkort te zien is in "Public Enemies", laat in een interview met het magazine VSD weten dat hij nog steeds verliefd is opVanessa Paradis: "Toen ik Vanessa leerde kennen, beschouwde zij mij als een menselijk wezen en niet als een gefabriceerd goed van Hollywood. Haar tederheid en begrip gooide mijn leven overhoop. Al snel had ik door dat ik nooit meer zonder haar zou kunnen leven." Het koppel heeft 2 prachtige kinderen. Johnny neemt zijn rol als vader heel serieus: "Het geeft me een immense kracht, grote perspectieven en veel rust. Ik ben nog nooit zo sereen geweest. Ik wist vroeger niet wat gelukkig zijn betekende".
In de nieuwe film van Tim Burton, Alice in wonderland, zijn Johnny Depp en Helena Bonham Carter (vrouw Tim Burton en speelde ook mee in Sweeney Todd) wel heel onherkenbaar!!
AMSTERDAM - Johnny Depp is voor zijn rol in de film 'Alice in Wonderland' bijna onherkenbaar gemaakt. De acteur heeft in Tim Burtons verfilming van het klassieke verhaal een spierwitte huid, krullend oranje haar en roze make-up op, zo is op de eerste foto's van Disney te zien.
Ook actrices Helena Bonham Carter en Anne Hathaway hebben een ware metamorfose moeten ondergaan voor de film. De relatief onbekende Mia Wasikowska, een 19-jarige actrice uit Australië, speelt Alice.
Filmliefhebbers zullen nog even geduld moeten hebben. De nieuwe Disneyproductie wordt pas in maart 2010 op het witte doek verwacht. Het amusementsconcern heeft deze week echter al wel de eerste foto's vrijgegeven, waarop de spectaculaire karakters en kostuums te zien zijn.
Carice van Houten
Onlangs werd bekend dat actrice Carice van Houten de Nederlandse stem van Alice zal zijn in een andere verfilming. Deze film wordt geregisseerd door de Tsjech Jan Svankmajer.
Johnny Depp, Garfield en Paris niet welkom in China
Garfield en Johnny Depp verboden op internet in China
Wat hebben Johnny Depp, Garfield, Paris Hilton en een varkensgebraad met elkaar gemeen? Op het eerste gezicht niet veel, behalve dan dat ze in China niet welkom zijn op het internet. Een speciale filter van de regering oordeelt dat sommige afbeeldingen van deze vier slecht zijn voor je morele gezondheid, meldt Reuters.
Vanaf 1 juli moeten alle computers die in China verkocht worden, uitgerust zijn met de nieuwe filter. Die moet pornografisch materiaal of gewelddadige beelden blokkeren. Maar specialisten vrezen dat China de filter ook zal gebruiken om de censuur te verscherpen. Uit de eerste tests blijkt dat het programma zelfs onschuldige afbeeldingen zoals een poster van Garfield of Johnny Depp niet toelaat.
Volgens specialisten moet 'Green Dam' gebruik maken van technieken om op basis van kleur en vorm potentieel bloot te herkennen. Daardoor raakt ook de oranje vacht van Garfield blijkbaar niet door de filter. (gb)
LONDEN - Johnny Depp probeert zo min mogelijk naar zichzelf te kijken. Zijn kinderen hebben meer van zijn films gezien dan hijzelf, zegt de filmster in een radio-interview.
''Ik houd het liever bij de ervaring dan bij het product.'' Depp is momenteel in Londen om zijn nieuwste film Public Enemies te promoten, aldus de Britse zender BBC woensdag.
''Ik heb de film niet gezien, dus ik weet niet hoe die is'', laat de acteur weten. ''Ik wil een personage neerzetten en opbouwen, maar ik hoef het eindresultaat niet te zien."
Geld
"Dan draait het ineens om geld en daar wil ik niet over nadenken.''
De acteur, die bekend werd met films als Pirates of the Caribean en Sweeny Todd, zegt geen plannen te hebben in de toekomst wel zijn films te kijken. Hij ziet zichzelf liever helemaal niet op het scherm.
Durven
"Ik zou op de set ook niet durven zelfs maar een fragment van mezelf terug te zien." De acteur is volgend jaar te zien in de film Alice in Wonderland van regisseur Tim Burton.
De twee werkten al meerdere keren samen, zoals voor de film 'Charlie and the chocolate factory'.
Johnny Depp wordt ziek na het maken van een film. Zoveel is duidelijk geworden uit een interview wat hij had met de site Contactmusic.
De 46-jarige acteur vertelt dat hij altijd ziek wordt na het maken van een film, door de enorme hoeveelheid energie die hij er telkens weer in stopt. Nooit tijdens het filmen; dan gaat altijs alles best. Nee, altijd enkele dagen nadat de opnames zijn afgerond.
Er is altijd een periode dat je klaar bent met zo iemand, met een personage, wanneer je weer terug moet keren naar jezelf. Dat kan zich dan omzetten in ziekte, aldus Depp. Nadat ik The Libertine (2004) gemaakt had, lag ik twee weken ziek op bed. Tijdens het werken gebeurt dat niet, dan gaat alles prima. Maar dan ineens, als je klaar bent, krijg je die ziekte om de oren. Dat is alsof je keihard met een knuppel in je gezicht wordt geslagen.
De eerstvolgende film waarin we Johnny Depp mogen aanschouwen zal Public Enemies zijn, waarin hij de gangster John Dillinger speelt die uit handen van Detective Melvin Purvis (Christian Bale) moet zien te blijven. Deze harde misdaadfilm, waarvoor Depp ongetwijfeld ook weer alle registers heeft opengetrokken, gaat in Nederland op 30 juli in première.
Johnny Depp verdient het meest een Oscar volgens filmfans
Acteur Johnny Depp heeft volgens filmfans het meeste recht op een Oscar. Dat blijkt uit een poll die de Los Angeles Times op zijn website heeft gehouden.
Kate De krant organiseerde de enquête nadat actrice Kate Winslet twee weken geleden na zes nominaties eindelijk een beeldje ontving, voor haar rol als nazi in het drama The Reader. Uit eerdere steekproeven onder filmkenners was gebleken dat zij Winslet het meest een Oscar gunden van alle acteurs die nog nooit waren bekroond.
Public Enemies Depp, die al drie nominaties ontving, zou volgend jaar wellicht een kans maken op een prijs voor zijn rol als gangster in het waargebeurde maffia-epos Public Enemies dat komende zomer uitkomt. Op de tweede plaats staat Leonardo DiCaprio, die ondertussen ook drie maal werd genomineerd. Hij is het komend jaar te zien in de thriller Shutter Island van regisseur Martin Scorsese. (anp/mvl)
Johnny Depp favoriete acteur van Belgische filmliefhebbers
De populairste acteur van de Belgische filmliefhebbers is Johnny Depp, gevolgd door Will Smith en Al Pacino. Mannen verkiezen Angelina Jolie en Al Pacino, terwijl Johnny Depp en Julia Roberts vooral vrouwen naar de filmzaal lokken. De meest populaire Belgische acteur is Jan Decleir. Dat blijkt uit een enquête van Kinepolis.
Thrillers In de top drie van gesmaakte filmgenres staan thrillers, actiefilms en komedies. Genres die minder aanslaan, zijn sciencefictionfilms en historische films. Mannen staan vooral voor thrillers en actiefilms in de rij, terwijl romantische films vooral bovenaan het lijstje van vrouwen staan.
In januari 2009 startte Kinepolis een grootschalig filmonderzoek op. Alle Kinepolis-bezoekers konden een aantal vragen beantwoorden die varieerden van het favoriete filmgenre tot het consumptiepatroon. In totaal namen 75.000 filmliefhebbers deel aan de enquête.
Johnny Depp geeft fooi van 4.000 dollar in restaurant
Fijne kerel, die Johnny Depp. Vinden ze ook in de Gibson Bar & Steakhouse in Chicago, waar Johnny een fooi van 4.000 dollar (2.840 euro) op tafel gooide. De 46-jarige acteur vierde de première van zijn nieuwe film 'Public Enemies' met een groep vrienden onder wie zijn tegenspeelster Marion Cotillard en regisseur Michael Mann. De rekening bedroeg 4.400 euro.
"Coole vent" Ober Mohammed A. Sekhani: "Depp was hier met vijftien mensen, we hebben de tip onder twaalf obers verdeeld. Depp is de beste ster die ik ooit heb geserveerd. Zijn respect voor mensen is fenomenaal. Hij houdt van Chicago, en dat is wederzijds. Depp is een vrijgevige en coole kerel".
Het is niet de eerste keer dat Johnny een goede service uitbundig beloont. Vorig jaar gaf hij een tip van 1.500 dollar na een diner in Wisconsin. De rekening bedroeg toen 2.600 euro. (bang/lb)
Depp speelde in meer dan veertig films en voor televisie in de politieserie21 Jump Street. Ook had hij enkele kleine rolletjes in de serie Hotel.
Levensloop
Depp werd geboren als zoon van stedenbouwkundige John Christopher Depp en serveerster en huisvrouw Betty Sue Palmer. Zijn moeder, van wie hij een tatoeage op zijn arm bezit, adoreert hij tot op de dag van vandaag. Hij heeft een oudere broer (Danny) en twee oudere zussen (Christy en Debby). Hoewel hij in Kentucky geboren werd, bracht hij het grootste deel van zijn jeugd door in Miramar, in Florida, waar het gezin naartoe verhuisde toen Depps opa overleed. Door de vele ruzies thuis werd Depp vooral opgevoed door zijn moeder. Zijn ouders gingen uit elkaar toen hij vijftien jaar was.
Op zijn 16de stopte Depp met school om zich volledig aan muziek te wijden. Met een stel vrienden trok Depp door Florida, als gitarist in het bandje The Flame. Nadat ze het bandje omgedoopt hadden tot The Kids, werden ze gevraagd als openingsact van de tour van Iggy Pop. De band ging zijn geluk beproeven in Los Angeles en Depp zorgde daar voor zijn levensonderhoud door het telefonisch verkopen van balpennen. Al snel viel de band uiteen. Door geldgebrek ging hij acteren, maar de muziek is hij nooit vergeten. Zo speelt hij zelf gitaar in Chocolat en in Sweeney Todd zingt hij. Verder heeft hij opnames gemaakt met Oasis en op televisie opgetreden met Shane McGowan en Iggy Pop. Voor de film 'Once upon a time in Mexico' schreef hij zijn eigen thema 'Sands Theme'.
In Los Angeles leerde Depp de visagiste Lori Anne Allison kennen, met wie hij van 1983 tot 1985 getrouwd was. Ze introduceerde hem bij Nicolas Cage. Deze overtuigde hem ervan dat acteren wel iets voor hem was en hielp hem aan een agent in de film- en televisiewereld. Depp kreeg meteen de hoofdrol in A Nightmare on Elm Street, ondanks zijn gebrek aan ervaring. Daarna maakte hij enkele tienerfilms zoals Private Resort (de enige film waarin hij naakt te zien is) en Slow Burn (waar zelfs de fanatiekste fans geen kopie meer van hebben kunnen traceren.) Ook speelde hij een rol in Platoon als de vertaler Lerner, maar het meeste van hem is uit de film weggeknipt (een deel ervan kwam weer terug op een dvd die in 2006 uitkwam).
Zijn grote doorbraak kwam met de serie 21 Jump Street, waar hij de rol speelde van Tom Hanson, een undercover politieagent op een middelbare school. De serie bezorgde hem de status van tieneridool.
Het was een imago waar Depp eigenlijk niet op zat te wachten. Hij probeerde van alles om onder zijn contract uit te komen en was opgelucht toen hem dat na vier seizoenen eindelijk lukte. Zonder hem bleek de serie niet meer levensvatbaar en na nog een seizoen viel het doek.
Hoewel hij er veel geleerd had, besloot hij om voortaan zijn rollen bedachtzaam uit te zoeken, zonder in eerste instantie op de opbrengst te letten. Dit zou hem in de toekomst een breed scala aan acteerrollen opleveren, maar ook de reputatie dat zijn films gedoemd waren te floppen (ondanks successen als Edward Scissorhands en Sleepy Hollow). Dit veranderde pas in 2003, toen hij bekend werd als Captain Jack Sparrow.
I don't want to be 85 years old and have my grandkids go 'Ewwww, grandpa did some dumb shit'.
I'd rather have them say, Wow, man, you're nuts!
Depp over zijn diversiteit aan 'aparte' filmrollen, Time Magazine, 15 maart 2004
Zijn eerste twee grote filmrollen kreeg Depp in 1990. In dat jaar speelde hij in de jaren '50-parodie Cry Baby, waarin hij de ruige nozem Wade Walker vertolkte, maar hij brak vooral door met de fantasyfilm Edward Scissorhands, die hij maakte met Tim Burton. De film zorgde ervoor dat Depp het imago af kon schudden, dat hij met de serie "21 Jump street" gekregen had. Het is de start van een lange carrière met een divers aantal films. De film Arizona Dream uit die tijd werd vooral een culthit in Frankrijk.
Toch werd hij lange tijd beschouwd als "slecht voor de omzet", omdat verscheidene films zelfs amper de arthouse-bioscopen haalden. De film The Brave, die hij ook zelf regisseerde, kreeg zulke slechte kritieken in Cannes dat hij besloot deze niet in Amerika uit te brengen.
Een nieuwe sterstatus kreeg hij toen hij besloot een piraat te gaan spelen. Aanvankelijk werd hij niet serieus genomen: het piratengenre was al tientallen jaren "dood". Maar omdat hij (aanvankelijk tot grote schrik van Disney) de piratenkapitein Jack Sparrow een heel eigen gezicht wist te geven, werd Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl onverwacht de grote hit van 2003 en kreeg Depp een Oscarnominatie. In 2006 kwam Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest uit en in 2007 Pirates of the Caribbean: At World's End. Veel fans zien Depp dan ook als voorbeeld van iemand die ondanks tegenslag trouw bleef aan zichzelf en zich niet liet opjagen door het grote geld of "de ongeschreven regels van Hollywood", en uiteindelijk wereldwijd erkend werd dankzij die trouw aan zijn eigen principes.
In 2008 verving hij onverwacht de plotseling overleden Heath Ledger in The Imaginarium of Doctor Parnassus (verwacht in 2009); verder nam hij in het voorjaar en de vroege zomer van 2008 Public Enemies op, hierin speelt hij de rol van de beruchte bankrover John Dillinger. In 2010 verschijnt Tim Burtons Alice In Wonderland, waarin hij de Hoedenmaker vertoont. De langverwachte verfilming van Hunter S. Thompsons "Rum Diary" is in 2009 in voorbereiding gegaan. En rond 2012 komt de vierde film van Pirates of the Caribbean uit.
Prijzen en nominaties
Golden Globe-nominatie, (1990), Beste Acteur in een musical of komedie (Edward Scissorhands)
Golden Globe-nominatie, (1993), Beste Acteur in een musical of komedie (Benny & Joon)
Golden Globe-nominatie, (1994), Beste Acteur in een musical of komedie (Ed Wood)
Depp heeft deels Cherokee-bloed, met name van moederskant. Zijn overgrootmoeder Minnie was een volbloed Cherokee-indiaan. Naar eigen zeggen bezit hij ook Iers en Duits bloed...
Na zijn scheiding van Lori Ann Allison heeft Depp langdurige verhoudingen met verscheidene vrouwelijke bekendheden gehad, zoals Kate Moss en Winona Ryder, met wie hij drie jaar lang samen was. Tijdens zijn relatie met Ryder liet hij een tatoeage zetten met de tekst: Winona Forever. Toen de twee uit elkaar gingen, liet hij het 'na' uit Winona's naam weghalen, waardoor er nu Wino Forever (Voor altijd een dronkenlap) staat geschreven.
Halverwege de jaren 90 haalde hij op een negatieve manier het nieuws als gevolg van geweldsdelicten in een hotel en drugshandel in een club waar hij de eigenaar van is. Acteur River Phoenix overleed aan een hartaanval na een overdosis drugs, nadat hij een nacht had doorgebracht in Depps club "The Viper Room".
Vanaf juni 1998 heeft Depp een relatie met de Franse zangeres Vanessa Paradis. Samen met haar kreeg hij twee kinderen: Lily-Rose Melody (27 mei 1999) en John Christopher III (kortweg 'Jack') (9 april 2002). Het gezin verblijft in afwisselend in Zuid Frankrijk, Los Angelesen (sinds 2004) op een Caribisch eiland. Johnny heeft meegewerkt op haar cd's en enkele videoclips.
In 2007 en 2008 kwamen the Kids weer bij elkaar voor het Sheila Wilkins Memorial (zij was een vrouw die heel veel heeft betekend voor de Miami muziekscene, tevens moeder van één van de leden van The Kids, en inmiddels overleden aan kanker); ook Depp deed toen mee.
Depp staat bekend om zijn "fanvriendelijkheid". Hij kan premières op het rode tapijt urenlang vertragen omdat hij zijn fans intensief aandacht wil geven. Zijn geheugen is zeer goed, ontmoetingen onthoudt hij lang en hij heeft een diep respect voor zijn fans: "They are my bosses, they keep me employed."
Depp heeft een berucht gevoel voor humor. Het is bekend (en bewezen) dat hij opgezette insecten spaart (ooit verbijsterde hij Jay Leno door van diverse opgezette insecten namen en bijzonderheden te noemen), zijn medespelers op de meest onverwachte momenten "verrast" met een schetenmachine (dit staat op de extra's van de dvd Finding Neverland en loepzuivere imitaties kan geven (o.a. van Marlon Brando). Tijdens de opnames van What's Eating Gilbert Grape daagde hij de zeer jeugdige Leonardo Dicaprio uit om voor een paar honderd dollar een bedorven ingelegde tomaat te eten. Leonardo nam de uitdaging aan.
Al op jonge leeftijd zette hij zijn eerste tatoeage: het hoofd van een Cherokee (als eerbetoon aan zijn grootvader). Zijn laatste tatoeage zette hij in de zomer van 2008 en bevat de tekst "Silence, Exile, Cunning" (een quote van James Joyce).