|
Alles in één deze keer , een wandeling en waarnemingen die nieuw zijn . Vorig
jaar was ik hier al een keer , maar toen kon ik niet op de toren wegens werken .
Deze keer was de zon van de partij en het uitzicht was prachtig .
Redelijk wat vogels te zien rond en op deze plas , maar wat opviel was de sfeer ,
na vijf minuten zitten bovenop al dat moois was ik helemaal zen .
Blijkbaar waren er op deze plek , tijdens de oorlog , een paar munitie depots van
de Duitsers en als aandenken staat de eenzame Duitse soldaat nog steeds op zijn
wachtplaats naast de toren . Een heel mooie houtsculptuur die nu toch stilletjes
aan het verweren is .
Even later werd ik opgeschrikt door de inwoner waarvoor ik gekomen was , deze
mevrouw bleef wel een goeie honderd meter verder zitten , maar ze liet zich toch
zien . Mijn allereerste Zwarte Specht ! Je kan het vrouwtje herkennen aan de rode
hele kleine vlek op het achterhoofd , bij het mannetje is het een volledige rode kuif
over zijn ganse kop . Nu was ik helemaal content .
Ik ben hier nog een half uur gebleven op mijn toren , misschien zou ze nog terug
komen , maar ze vond blijkbaar dat ik genoeg gezien had , wel vloog er nog een
Groene en een Grote bonte specht over . Maar dat zijn lilliputters tegenover de
Zwarte .
Nu nog een fikse wandeling in het bos maken en overal goed kijken of er al ander
klein grut te bespeuren valt . En even later had ik weer prijs , deze Witpootkronkel
zag ik ook nog nooit .
Zelfs al zijn we nog maar de eerste week van Maart , er is hier overal leven te horen
en de Kepen waren het mos van de bomen aan het pikken , die zijn waarschijnlijk al
nest aan het maken . Boomklevers roepen hier om de vijfhonderd meter .
De laatste paar stormen hebben hier ook heel wat bomen geveld en de zeer natte
periode die we de vorige weken en maanden kenden , zorgden ervoor dat zelfs diep
in het bos , de bomen met hun voeten in het water staan . En de grote loof en naald
bomen die hier staan hebben dat helemaal niet graag .
Na een paar uurtjes slenteren en rondkijken en op weg naar mijn auto , beklom ik
nog eens de toren om te kijken of madam nu misschien wel goesting had om zich
nog eens te tonen . Maar nee , geen specht meer in zicht . Wel werd mijn aandacht
getrokken door een eend op het water die er anders uitzag . Toen ik door de telelens
keek , zag ik dat het een nieuwe waarneming was , maar geen echte..... Het was een
exoot die hier ontsnapt is en eigenlijk zijn woonplaats heeft in Noord-Amerika .
Dit mannetje Carolina Eend zat eenzaam en alleen op het water en begon zich even
later te wassen , je weet maar nooit dat er toch een vrouwtje langs komt .
Zo eens een zonnige dag kan echt wel deugd doen en een wandeling in een bos is
altijd een moment van pure ontspanning . Hopelijk zijn er regelmatig zulke dagen .
Groeten
Johan
|
